Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "VISIONARY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Przywództwo jako refleksywny proces wspóldecyzyjny: Steve Jobs i jego odejscie w 1985 r. jako dyskurs
    LEADERSHIP AS A REFLEXIVE CO-DETERMINATIVE PROCESS: STEVE JOBS AND HIS 1985 DEPARTURE AS DISCOURSE
    Autorzy:
    Sato, Toyoko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/598400.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-15
    Wydawca:
    Instytut Pracy i Spraw Socjalnych
    Tematy:
    DISCURSIVITY
    LEADERSHIP
    REFLEXIVITY
    STEVE JOBS
    VISIONARY
    przywództwo
    refleksywność
    dyskursywność
    Steve Jobs
    wizjoner
    Opis:
    Niniejszy artykuł bada i  objaśnia przywództwo jako refleksywny proces współdecyzyjny. Zastosowane podejście polega na analizie sposobu, w  jaki przywódca przekazuje swoją wizję innym członkom organizacji, gdy relacja pomiędzy nimi jest skomplikowana, oraz sposobu, w  jaki tzw. ciemna strona wpływa na przywództwo. Analiza obejmuje trzy kroki: 1) wprowadzone zostają pojęcia refleksywności i  dyskursywności; 2) przywołana zostanie teoria przywództwa Chestera Barnarda w  odniesieniu do refleksywności; 3) zanalizowany zostanie przykład, mianowicie legendarne odejście Steve’a Jobsa z  Apple’a w  1985  r. i  związane z  nim okoliczności. Szczególną uwagę zwrócono na sferę dyskursywną listu rezygnacyjnego Jobsa. Wyniki badania prowadzą do dwóch wniosków. Po pierwsze, posiadanie wizji stanowi jedną z  cech wyróżniających liderów, a  taka wizja może mieć albo pozytywne, albo negatywne skutki. Wizja może przeciągnąć lidera i  jego organizację na ciemną stronę ze względu na wewnętrzne lub zewnętrzne spory o  władzę. Po drugie, odnoszący sukces lider wizjoner potrzebuje zwolenników rozumiejących, podzielających i  realizujących jego wizje w  ramach refleksywnego procesu współdecyzyjnego.
    This paper examines and explicates leadership as a reflexive co-determinative process. The approach is an analysis of how a leader relates his/her view and vision to other organizational members when the relationship between them is entangled and how the so-called 'dark side' affects leadership. Three steps inform the analysis: 1) reflexivity and discursivity are introduced as constructs; 2) Chester Barnard's theory of leadership in relation to reflexivity is revisited. 3) I analyze an exemplary case: the legendary 'event' surrounding Steve Jobs' 1985 departure from Apple. Particular attention is paid to the discourse sphere of Jobs' letter of resignation. The results suggest two points. First, having vision is one of the attributes of a leader, where such a vision can have positive or negative effects. Vision may lure the leader and his/her organization to the dark side due to internal or external power disputes. Second, a successful visionary leader needs followers who understand, share, shape, and implement their leader's visions as part of a reflexive co-determinative process.
    Źródło:
    Zarządzanie Zasobami Ludzkimi; 2011, 6(83); 149-160
    1641-0874
    Pojawia się w:
    Zarządzanie Zasobami Ludzkimi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O roli wyobraźni i wpływie poetyk II awangardy na kształt języka poetyckiej wypowiedzi Tadeusza Gajcego
    About the role of imagination and the impact poetyk II avant-garde on the shape of the language of poetic expression of Tadeusz Gajcego
    Autorzy:
    Brasse, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943062.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    wyobraźnia twórcza
    wzorzec etyczny
    liryka wizjonerska
    the imagination of creative
    ethical pattern
    poetry a visionary
    Opis:
    Tadeusz Gajcy – like enjoying today a world acclaimed Artur Rimbuad – belongs to the Group of poets of the symbol and the imagination. The author of the child his creative practice was so thinking the image, metaphor. When applying on the basis of articles literary and creative practice of the author to the child, you can be tempted to declare that the poet has set the imagination a specific role in the formation of aesthetic sensitivity and moral. Concepts such as love, patriotism, friendship, birth-place, a sense of community the fate bestowed the deep personal dimension. In addition, drawing inspiration and continuing to some extent political program II avant-garde, creative practice finally managed to break the well-established by the circle of these poets Convention. Happening the crash, destroyed world around him trying to defy a timeless harmony (and ethical). Created the master poet soldier calculates the direction of the shots of human suffering, love and death, by reference to the symbolism associated with the concept of the cross and martyrdom of the dependence of the current in the video poem Spectrum katastrofizmem, focused on shaping the ethical standard, which was to meet the challenges of the time, specify your relationship to the occupation of reality.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2017, 2(16); 79-96
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Я не забуду своей колыбельной…» Петра Вегина: жанрологический анализ
    Autorzy:
    Иванюк, Борис
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034832.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    русская поэзия ХХ века
    П. Вегин
    «поэтический памятник»
    «последнее стихотворение»
    валета
    визионерская поэзия
    20th-century Russian poetry
    Pyotr Vegin
    “poetic monument”
    “the last poem”
    valediction
    visionary poetry
    Opis:
    Текст П. Вегина «Я не забуду своей колыбельной…» соткан из разножанровых моти- вов. Его анализ убеждает в продолжении автором жанровой истории «последнего стихотворе- ния», валеты и визионерской поэзии и в полемическом отношении к горацианской традиции «поэтических памятников». В классических текстах, начиная с «Exegi monumentum…» Го- рация, риторических, открытых для публичного обсуждения и поэтического агона, по- смертная слава поэта сравнивается с сооружениями материальной памяти, умаляемыми для авторского самовозвеличения. «Памятник» П. Вегина – дендронический («тополь пи- рамидальный»), а его поэтический голос – тихий, безадресный и не ожидающий отклика. В сопоставлении же вегинского текста с пушкинским («Я памятник себе воздвиг неру- котворный…») очевидно опрощение романтического образа «лиры» («душа в заветной лире») как знака завещанного поэтическим потомкам творческого наследия, шире – как аллегории поэтической традиции. В отличие от преимущественно иронического переос- мысления этой традиции его современниками, П. Вегин ведет полемику с ней изнутри, с помощью метафорической пересемантизации ее стилевых формул, одновременно созда- вая свою оригинальную версию «поэтического памятника» с общей смысловой установ- кой не на бессмертие авторского наследия, а на индивидуальную реинкарнацию, на вос- крешение, исключающее смерть как таковую ценой собственной смерти поэта, ставшей событием стихотворного текста.
    Pyotr Vegin’s text “Ya ne zabudu svoyei kolybelnoi…” [‘I won’t forget my lullaby’] is weaved of multi-genre motives. Its analysis in the paper substantiates the conclusion that the writer continues the genre history of “the last poem”, valediction and visionary poetry, and that he adopts a polemical stance toward the Horatian tradition of “poetic monuments”. In classical texts, starting with Horace’s “Exegi monumentum...”, which are rhetorical and open to public discussion and part of a poetic agon, the poet’s posthumous fame is compared with artifacts of material memory that are being belittled for the sake of the author’s self-aggrandisement. Vegin’s “monument” is, by contrast, dendronic (a ‘Lombardy poplar’) and his poetic voice soft, addressless, and not expecting response. In juxtaposing Vegin’s text with Pushkin’s “Ya pamyatnik sebe vozdvig nerukotvornyi” (‘I’ve raised myself a monument not built by human hands’), what is evident is a lowering down of the romantic image of the lyre (Pushkin’s ‘my soul in the sacred lyre’) as the sign of the creative legacy bequeathed to the scions, or, in a broader sense, as an allegory of the poetic tradition. As distinguished from the mainly ironic revaluation of this tradition by Vegin’s contemporaries, his polemic with it is undertaken, as it were, from inside, by means of a metaphoric resemantisation of its stylistic formulas, while at the same time leads to creating Vegin’s individual version of a “poetic monument”. His is semantically oriented not on the immortality of the author’s artistic legacy but on an individual reincarnation, a resurrection that excludes death as such by dint of the poet’s carnal death, which has served as the event around which the poetic text is build.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 203-213
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Extrasensory Images: Marginal Phenomenon or Important Trend in the European Art?
    Obrazy pozapercepcyjne: margines czy istotny nurt sztuki europejskiej?
    Autorzy:
    Wojtyniak-Dębińska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593955.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    imagination
    altered states of consciousness
    visionary art
    extrasensory images in art
    transposing works of art.
    wyobraźnia
    odmienne stany świadomości
    sztuka wizjonerska
    obrazy pozapercepcyjne w sztuce
    transponujące dzieła sztuki.
    Opis:
    : This article attempts to answer the question of whether a work of art created under the influence of extrasensory images can be considered a marginal phenomenon in the European art. The author points out that in our culture the interest in this kind of creative inspiration gained importance only in the mid-nineteenth century. Then, she discusses various causes of altered states of consciousness and subsequent stages of trance during which extrasensory images appear. Focusing on works of art which were inspired by such images, she refers to the concepts of David Lewis-Williams, Stanislav Grof, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Aldous Huxley and Carl Gustav Jung. The text is concluded with a reflection on the contemporary significance of art with extrasensory sources. The author emphasizes the remonstrative nature of such art and its role in self-knowledge. It is believed that extrasensory images expand our understanding of personality and allow us to go beyond the scope of the problems imposed through the media by politicians or religious leaders.
    Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy dzieła sztuki powstające pod wpływem obra-zów pozapercepcyjnych, można uznać za margines sztuki europejskiej. Autorka zwraca uwagę, że w naszej kulturze zainteresowanie tym rodzajem inspiracji twórczej uzyskało istotne znaczenie do-piero od XIX wieku. Następnie omawia różne przyczyny powstawania odmiennych stanów świado-mości i kolejne etapy transu, podczas którego pojawiają się obrazy pozapercepcyjne. Koncentrując się na dziełach sztuki, których źródłem były tego typu wyobrażenia, powołuje się między innymi na koncepcje David Lewisa-Williamsa, Stanislava Grofa, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Aldousa Huxleya i Carla Gustava Junga. Tekst kończy refleksja dotycząca współczesnego znaczenia twór-czości o źródłach pozapercepcyjnych. Autorka podkreśla kontestacyjny charakter tego typu sztuki oraz jej rolę samopoznawczą. Uważa, że obrazy pozapercepcyjne rozszerzają nasze pojmowanie osobowości i pozwalają wyjść poza krąg problemów narzuconych za pośrednictwem mediów przez polityków czy przywódców religijnych.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 101-114
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Socjologia polska i Polskie Towarzystwo Socjologiczne w roku 2007
    Polish Sociology and the Polish Sociological Association Anno Domini 2007
    Autorzy:
    Gliński, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137098.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    The Polish Sociological Association
    Polish sociology
    institutional deve−
    lopment
    ethical problems
    profile of sociology alumni
    fields of research interests
    fundamental social issues
    sociologists−commentators
    “public opinion researcheology”
    elites
    public sphere
    political strife
    visionary politics
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    socjologia polska
    rozwój instytucjonalny
    profil absolwenta
    pola zainteresowań socjologii
    problemy etyczne
    kwestie społeczne
    komentatorzy socjologiczni
    sondażystyka
    elity
    sfera publiczna
    walka polityczna
    wizja polityczna
    Opis:
    This paper is a somewhat enlarged version of the Presidential Address given during the 13th Polish Congress of Sociology by the President of the Polish Sociological Association (Zielona Góra 13 - 15 of September 2007). The paper succinctly focuses on selected, yet central to Polish sociologists' and the Polish Sociological Association's, problems. Thus, the recent dynamic institutional development of Polish sociology brought about the spread of new tendencies. For example, the observed decline of the educational minimum students have to acquire before graduating as well as the change of profile of sociology alumni can both be attributed to the above-mentioned development. Ethical problems are likewise plaguing sociologists. These can be discerned in the instances of plagiarism and diploma papers made to order. Furthermore, the analysis of the fields of research interests of Polish sociologist indicates that some fundamental social issues are under-studied. At the same time it is often the case that sociologists' personal and political attitudes exert influence on their choice of research topics, the modes of analysis employed and even the conclusions arrived at. Polish sociology is, therefore, less and less visible on the international arena. The above-mentioned critical comments notwithstanding, the paper commends on the post-1989 achievements of Polish sociology. Also, it provides arguments against the attacks unconscientiously launched by some journalists. The paper contends that sociologists were often successful in identifying and diagnosing the most pressing problems of the transformation period in Poland. The paper is also arguing against the alleged need to settle up with Polish sociologist involved with the previous political system. The apolitical nature of the Polish Sociological Association is asserted in the text, too. Next the increasing involvement of Polish sociology in the broadcasted analysis of current political and social issues is presented. Then the paper critically assesses the depreciating image of sociology resulting from sociologists-commentators' presence in the media as well as the spread of the 'public opinion researcheology' phenomenon. Both these forms of sociology's participation in the media are guilty of simplifying and distorting the scientific nature of sociological analysis thus downgrading the prestige of sociology as well as decreasing the level of sociological insight of the society at large. As far as politics is concerned, understanding of social issues based on in-depth apolitical sociological research is neither taken into account by state institutions nor does it attract the interest of politicians. These developments have been caused by the fact that political strife rather than mission-inspired and visionary effort to work for the common good has come to dominate political life.
    Artykuł jest nieznacznie uzupełnionym tekstem wystąpienia otwierającego XIII Ogólnopolski Zjazd Socjologiczny w Zielonej Górze (13–15 września 2007) i prezentuje w syntetycznej formie wybrane, podstawowe problemy polskiego środowiska socjologicznego oraz PTS. Konsekwencją dynamicznego rozwoju instytucjonalnego polskiej socjologii są m.in. spadek poziomu wykształcenia socjologów i zmiana profilu absolwenta. Środowisko boryka się również z problemami etycznymi związanymi m.in. ze zjawiskiem plagiatów i pisania prac dyplomowych na zamówienie. Analiza pól zainteresowań socjologii polskiej wskazuje, że słabo badane są niektóre podstawowe „kwestie społeczne”, a na wybór tematyki badawczej, sposób jej analizy, a nawet wyniki badań wpływ mają zbyt często poglądy osobiste i polityczne autorów. Obserwujemy również słabnącą obecność socjologii polskiej na arenie międzynarodowej. Z drugiej strony, artykuł broni dorobku socjologii polskiej po roku 1989 przed nieodpowiedzialnymi atakami niektórych publicystów, dowodząc m.in., że socjologowie na ogół właściwie analizowali i diagnozowali podstawowe problemy polskiej transformacji. Uzasadnia również tezę o braku konieczności rozliczeń politycznych w środowisku polskich socjologów oraz o zachowaniu apolityczności PTS. Wreszcie, przedstawiając relacje polskiej socjologii ze sferą publiczną, artykuł zawiera krytykę jej obrazu medialnego kreowanego poprzez obecność w mediach komentatorów socjologicznych oraz zjawisko tzw. „sondażystyki”. Obie te formy medialnego istnienia socjologii silnie upraszczają i wypaczają przekaz naukowy, prowadząc do obniżenia prestiżu socjologii w odbiorze społecznym i obniżenia poziomu świadomości socjologicznej w społeczeństwie. W sferze polityki zaś, pogłębiona i obiektywna politycznie wiedza socjologiczna nie znajduje większego zainteresowania, nie jest też absorbowana przez państwowy system instytucjonalny. Dzieje się tak głównie na skutek zdominowania areny politycznej przez politykę walki o władzę, a nie poczucie misji i kreowanie wizji politycznych.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2007, 4(187); 11-29
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies