Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Uniwersytet we Lwowie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Jadwiga Suchmiel, Działalność naukowa kobiet w Uniwersytecie we Lwowie do roku 1939, Częstochowa 2000, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, ss. 369
Autorzy:
Gulczyńska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957747.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
działalność naukowa kobiet
Uniwersytet we Lwowie
Opis:
Jadwiga Suchmiel, Działalność naukowa kobiet w Uniwersytecie we Lwowie do roku 1939, Częstochowa 2000, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, ss. 369
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2000, 11/12; 91-93
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga Jerzego Panejki do katedry prawa administracyjnego i nauki administracji na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
Autorzy:
Żukowski, Przemysław Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436427.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerzy Panejko
Kazimierz Władysław Kumaniecki
Władysław Leopold Jaworski
historia nauki
historia prawa
prawo administracyjne
nauka administracji
Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet we Lwowie
Uniwersytet w Wilnie (Stefana Batorego)
Wydział Prawa
Opis:
After graduating and getting his PhD in Lwów Jerzy Panejko received tenure at the Department of Administrative Law and Administrative Science at the Jagiellonian University. Then, he became a professor at the Stefan Batory University in Vilnius. He was one of most famous and distinctive specialists of his time. His papers are still valid. Unfortunately he is quite forgotten nowadays. Tere is no doubt that the reason for it lies in his attitude to the Germans during the Second World War, as he was a collaborator. After 1945 he lived in Munich and was a partner of the Ukrainian University.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2016, 2; 43-75
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Szanowny Panie Kolego”. Listy Jana Adamusa do Jana Kamińskiego z lat 1929–1932
„Dear Colleague”. Letters from Jan Adamus to Jan Kamiński, 1929–1932
Autorzy:
Jońca, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140591.pdf
Data publikacji:
2022-07-15
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Jan Adamus
Jan Kamiński
Przemysław Dąbkowski
Jan Kazimierz University in Lviv
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Opis:
Przedmiot badań: Listy polskiego historyka prawa dra Jana Adamusa wysyłane ze Lwowa do dra Jana Kamińskiego w latach 1929–1932. Cel badawczy: Przedstawienie mniej nieznanych epizodów z „lwowskiego” okresu życia Jana Adamusa. Metoda badawcza: Poszczególne listy przepisano, skomentowano oraz opatrzono przypisami. Wyniki: 1. Prywatna korespondencja Jana Adamusa w istotny sposób uzupełnia jego oficjalne biogramy. 2. Jan Adamus porzucił służbę wojskową, gdyż przeszkadzała mu ona w rozwoju naukowym i uniemożliwiała karierę akademicką. 3. Można mówić o fenomenie „szkoły Dąbkowskiego” działającej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie przed rokiem 1939.
Background: Letters of the Polish historian of law Dr Jan Adamus sent from Lviv to Dr Jan Kamiński in 1929–1932. Research purpose: Presentation of lesser known episodes from the „Lviv” period of Jan Adamus’s life. Methods: All quoted letters were transcribed, commented on and annotated. Conclusions: 1. Jan Adamus’s private correspondence complements his official biography in many important ways. 2. Jan Adamus left military service because it impeded his scientific development and prevented him from pursuing an academic career. 3. We discuss the phenomenon of the “Dąbkowski school” at the Jan Kazimierz University in Lviv before 1939.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2022, 123; 27-42
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecz o przyjaźni i nauce historycznej. Listy Franciszka Bujaka do Stanisława Zakrzewskiego w zbiorach Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu
Autorzy:
Pisulińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036242.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Franciszek Bujak
Stanisław Zakrzewski
Jagiellonian University
John Casimir University in Lviv
Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Opis:
Prezentowana poniżej korespondencja wybitnego historyka dziejów społeczno-gospodarczych Franciszka Bujaka (1875–1953) obejmuje 30 listów i kartek do Stanisława Zakrzewskiego (1873–1936), znanego i cenionego historyka dziejów Polski, jego wieloletniego przyjaciela i współpracownika. Zostały one wysłane w latach 1902–1933 i dotyczą głównie spraw prywatnych, osobistych, ale i również naukowo-organizacyjnych. Prezentowany zbiór listów pochodzi z zasobów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu.
The edited correspondence of Franciszek Bujak (1875–1953), a prominent expert in social and economic history, includes 30 letters and postcards addressed to Stanisław Zakrzewski (1873–1936), a well-known and highly esteemed researcher of Polish history and Bujak’s long-time friend and collaborator. The mail dates back to the years 1902–1933 and primarily concerns private matters, although it also contains some discussions of scientific and organizational issues. The discussed material is stored in the Library of the National Ossolineum Institute in Wrocław.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2020, 81; 361-397
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘With deepest respect and gratitude…’. On the early years of Myroslaw Antonowycz’s musicological path, from his letters to Adolf Chybiński
„W najgłębszym szacunku i wdzięczności kreślę się…”. O pierwszych latach muzykologicznej drogi Myroslawa Antonowycza w jego listach do Adolfa Chybińskiego
Autorzy:
Sieradz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806484.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzykologia
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
muzykolodzy ukraińscy
muzykolodzy polscy
Albert Smijers
Josquin des Prez
Uniwersytet w Utrechcie
musicology
Jan Kazimierz University in Lviv
Ukrainian musicologists
Polish musicology
University in Utrecht
Opis:
Myroslaw Antonowycz (1917–2006) was a musicologist, conductor and composer, a Ukrainian whose entire career in musicology was associated with his work at Utrecht University. He is well known primarily among musicologists studying the music of Josquin des Prez, and more generally – of Franko-Flemish composers, as well as among Byzantinists. He was an alumnus of the Faculty of Musicology at Lviv’s (then Lwów’s) Jan Kazimierz University, where he studied for three years in the last period of Adolf Chybiński’s (1880–1952) academic work in Lviv. Chybiński was the founder and head of the chair, as well as one of the founding fathers of Polish musicology. The history of Lviv musicology and the representation of the Ukrainian minority in this milieu has already been studied by such Polish and Ukrainian musicologists as Ulyana Hrab, Vasyl Vitvitskyi, Luba Kijanowska, Leszek and Teresa Mazepa, Yuri Yasinovskyi, Michał Piekarski, and Małgorzata Sieradz. Since unfortunately most of their works have been published in either Polish or Ukrainian, that is, languages less common in international research, the present paper is an attempt to present the figure of this eminent scholar to a wider audience. This biographical sketch concerning Antonowycz’s early years as a musicologist was directly inspired by a set of forty-one letters and nine postcards sent by this researcher to Adolf Chybiński in 1939–52. This correspondence is now kept at the Poznań University Library, the Adolf Chybiński Archive at the Music Collections Studio, Special Collections Department, shelf mark 803 III/1, c. 4–58). These sources in this publication they have been printed in full and with commentary (see the Appendix). Their presentation is complementary to Yuri Yasinovskyi’s edition of Chybiński’s letters to Antonowycz (Musica Humana [Lviv] I 2003 pp. 67–110). Antonowycz spent World War II in Vienna, Linz, and Łódź, where he focused first and foremost on his singing skills (appearing in opera houses, on concert stages, and in radio broadcasts). He also continued his musicological studies at the University of Vienna. Having settled in the Netherlands after the war, he started work under Professor Albertus Smijers, founder and long-time head (from 1930 till his death in 1957) of the chair of musicology at De Universiteit Utrecht, who is universally recognised at the founder of the Dutch school of musicology. Having obtained his doctorate, he became Smijers’s assistant and co-editor of the Werken van Josquin des Prez, initiated and edited from 1922 by Smijers. After Smijers’s death Antonowycz undertook to complete work on the successive volumes in this series, first on his own and later with Willem Elders. In this way he made a name for himself in history of the world musicology. The surviving letters by Myroslaw Antynowycz offer direct proof of his strong attachment to the Lviv university circles and his first mentor, Professor Adolf Chybiński. Though Antynowycz was associated from the late 1940s and throughout his professional career with Utrecht University, where he obtained his PhD, it needs to be emphatically stated that his scholarly attitude had been shaped during his studies at the Faculty of Musicology of Lviv’s Jan Kazimierz University, and he frequently declared that Chybiński, a founding father of the Polish musicology and its Lviv centre, was his model as a scholar.
Myroslaw Antonowycz (1917–2006), muzykolog, dyrygent, kompozytor, Ukrainiec, który całą karierę zawodową związał z Uniwersytetem w Utrechcie, dobrze znany jest przede wszystkim w gronie muzykologów zajmujących się twórczością Josquina des Prez czy – ogólniej – kompozytorów kręgu franko-flamandzkiego, oraz bizantynistów. Był jednym z wychowanków Zakładu Muzykologii na Uniwersytecie Jana Kazimierza – trzy lata studiów odbył w ostatnim okresie akademickiej działalności we Lwowie Adolfa Chybińskiego (1880–1952), twórcy i kierownika katedry, jednego z ojców-założycieli polskiej muzykologii. Historia lwowskiej muzykologii, w tym także udziału w tym środowisku przedstawicieli mniejszości ukraińskiej, była już wcześniej przedmiotem badań muzykologów polskich i ukraińskich – Uljany Hrab, Wasyla Witwickiego, Luby Kijanowskiej, Leszka i Teresy Mazepów, Jurija Jasinowskiego, Michała Piekarskiego i Małgorzaty Sieradz, niestety większość prac tych autorów ukazała się w językach mniej obecnych w obiegu międzynarodowym – polskim i ukraińskim – stąd próba przybliżenia postaci tego wybitnego badacza szerszemu gronu czytelników. Bezpośrednim pretekstem do przygotowania szkicu biograficznego dotyczącego pierwszych lat muzykologicznej drogi Antonowycza stał się pakiet jego listów do Adolfa Chybińskiego (czterdzieści jeden listów i dziewięć pocztówek z l. 1939–52) zachowany w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu (Oddział Zbiorów Specjalnych, Pracownia Zbiorów Muzycznych, Archiwum Adolfa Chybińskiego, sygn. 803 III/1, k. 4–58). Dokumenty te na potrzeby niniejszej publikacji zaprezentowane zostały w całości i z komentarzami (zob. Aneks) i stanowią dopełnienie do wydanych przed laty przez Jurija Jasinowskiego listów Chybińskiego do Antonowycza (Musica Humana [Lwów] I 2003 s. 67–110). Myroslaw Antonowycz lata wojny spędził m.in. w Wiedniu oraz Linzu i Łodzi, gdzie przede wszystkim rozwijał swój kunszt śpiewaczy (występował na scenach operowych, estradach i w audycjach radiowych), ale też na Uniwersytecie Wiedeńskim kontynuował studia muzykologiczne. Po wojnie znalazł się w Holandii. Tam trafił do profesora Alberta Smijersa, twórcy i wieloletniego szefa (poczynając od roku 1930 aż do śmierci w roku 1957) katedry muzykologii na Rijksuniversiteit w Utrechcie, badacza uznawanego powszechnie za twórcę holenderskiej szkoły muzykologicznej. Po uzyskaniu doktoratu, został asystentem Smijersa i współredaktorem zainicjowanej i prowadzonej od roku 1922 przez holenderskiego badacza edycji Werken van Josquin des Prez. Po śmierci Smijersa, początkowo sam, z czasem wraz z Willemem Eldersem, podjął się dokończenia prac nad kolejnymi tomami serii, zapisując się tym samym na kartach historii światowej muzykologii. Zachowane listy Myroslawa Antynowycza stanowią oczywisty dowód na jego silne przywiązanie do swych uniwersyteckich lwowskich korzeni i do pierwszego mentora, profesora Adolfa Chybińskiego. I tak, podczas gdy doktoratem i całą zawodową karierą, poczynając od końca lat czterdziestych XX w., związany był z uniwersytetem utrechckim, to jednak z całą mocą należy podkreślić, że jego naukowa postawa ukształtowała się jeszcze podczas studiów w katedrze Muzykologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a wzorem badacza, co niejednokrotnie deklarował, był jeden z ojców-założycieli muzykologii polskiej i twórcą lwowskiego ośrodka.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 2; 113-160
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksje wokół serii Archiwum Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie pod redakcją Macieja Franza
Reflections on the Series Archives of the Jan Kazimierz University in Lviv, Edited by Maciej Franz
Reflexionen zur Verlagsreihe des Archivs der Jan-Kazimierz-Universität in Lwów, herausgegeben von Maciej Franz
Autorzy:
Michliński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8782905.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Lwów
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
historiografia
wojny kozackie
lwowska szkoła historyczna
Stanisław Zakrzewski
Lwow
Jan Kazimierz University of Lwow
historiography
Cossack wars
Lwow’s historical school
Opis:
W wyniku II wojny światowej polska nauka poniosła ogromne straty. Działania okupantów sowieckiego i niemieckiego doprowadziły do zamknięcia Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Likwidacja uczelni spowodowała zatrzymanie karier naukowych młodych historyków. Odnalezione przez Macieja Franza we lwowskich archiwach rozprawy doktorskie siedmiu młodych historyków dają możliwość wprowadzenia ich do obiegu naukowego i stanowią podstawę do następnych badań nad lwowską szkołą historyczną.
As a result of World War II, polish science suffered big losses. The actions of the Soviet and German occupiers led to the closing of the Jan Kazimierz’s University of Lwow. Closing of the University stopped many scientific careers of young historians as well. The PhD dissertations of seven young historians found by Maciej Franz in Lwow’s archives give opportunity to introduce them into the scientific circulation and constitute the basis for the further research on the Lwow’s historical school.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 236-242
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Michałowski (1901–1981) i akademicka kariera Edmunda Bulandy (1882–1951). Rozterki i wizje polskiej archeologii klasycznej początków XX w.
Kazimierz Michałowski (1901–1981) and the Academic Career of Edmund Bulanda (1882–1951). Dilemmas and Visions of Polish Classical Archaeology of the Early 20th century
Autorzy:
Słapek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33904983.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jan Kazimierz University in Lviv
Edmund Bulanda
polish classical archeology
academic careers in the Second Republic
Kazimierz Michałowski
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
polska archeologia klasyczna
kariery akademickie w II RP
Opis:
Postać profesora Edmunda Bulandy doczekała się serii artykułów wspomnieniowych, dostrzeżono ją w tekstach dotyczących środowiska historyków i archeologów polskich we Lwowie, a w ostatnich latach wzbudziła spore zainteresowanie ukraińskich badaczy dziejów Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Większość z nich w ocenie akademickich dokonań prof. Bulandy, rektora kadencji 1938/1939, powiela i podziela opinię ucznia Bulandy, profesora Kazimierza Michałowskiego, który nadzwyczajne zaangażowanie archeologa lwowskiego w sprawy organizacyjne uniwersytetu dość enigmatycznie tłumaczy brakiem wiary w sens rozwoju polskiej archeologii klasycznej. Nikt nie próbuje jednak wyjaśniać, czy istotnie wspomniane wątpliwości targały Bulandą, a jeśli tak, to jakie były źródła takiej postawy. Wydaje się, że u progu swej lwowskiej kariery miał on roztropną i na wskroś nowoczesną wizję rozwoju polskiej archeologii klasycznej. Choć Państwowego Instytutu Archeologicznego (projekt z 1919 r.) nigdy nie udało się powołać do życia, to strategicznym założeniom tego zamysłu – instytucjonalne umiędzynarodowienie badań poprzez stworzenie polskiej stacji naukowej w Rzymie i Atenach oraz kształcenie kadr nowej wówczas dyscypliny poza granicami Polski – Bulanda konsekwentnie pozostawał wiernym. Nie wątpił w sens koniecznych zmian, choć w praktyce przyszło mu realizować jedynie namiastki pierwotnego zamysłu. Dużo bardziej skutecznym w zakresie umiędzynarodowienia polskiej archeologii klasycznej okazał się K. Michałowski. Przemilczał jednak lub zignorował wcześniejsze inicjatywy z tym związane, co negatywnie wpłynęło na wizerunek prof. E. Bulandy.
A series of memoirs was written concerning the persona of professor Edmund Bulanda, as well as various publications about the milieu of Polish historians and archaeologists in Lviv. In recent years it also aroused considerable interest of Ukrainian researchers of the history of the Jan Kazimierz University in Lviv. Majority of them, in the evaluation of academic achievements of professor Bulanda, former university’s President, share the opinion of his student, professor Kazimierz Michałowski. Michałowski quite enigmatically explained the extraordinary involvement of the Lviv archaeologist in the organizational matters of the university. According to him, this was due to Bulanda's lack of faith in the sense of the development of Polish classical archeology. However, nobody tries to explain whether Bulanda was indeed troubled by doubts, and if so, what was the reason for such an attitude. It seems that from the beginning of his Lviv career, the professor had a clear and modern vision of the development of Polish classical archeology.In 1919, a project was created to establish the State Archaeological Institute. Although it never happened, Bulanda took the strategic assumptions of this idea to heart. It was an institutional internationalization of research through the creation of a Polish scientific center in Rome and Athens and the training of a young generation of archaeologists outside Poland.He did not doubt the sense of the necessary changes, although in practice he had a possibility to implement only a small part of the original idea. Michałowski turned out to be much more effective in this field. However, he passed over earlier initiatives, which possibly had a negative impact on the image of Prof. E. Bulanda.
Źródło:
Res Historica; 2022, 54; 451-480
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pechowiec ze szkoły Juliusza Makarewicza. Rzecz o doktorze Adamie Sadowskim
An unlucky person from Juliusz Makarewicz’s school. On Doctor Adam Sadowski
Autorzy:
Jońca, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223733.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Adam Sadowski
Juliusz Makarewicz
prawnicy polscy XX w.
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Katolicki Uniwersytet Lubelski
history of law
Polish lawyers of the 20th century
Jan Kazimierz University in Lwów
Catholic University of Lublin
Opis:
O tym, że nie zawsze „chcieć, to móc” przekonał się wychowanek Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i nieźle zapowiadający się karnista – Adam Sadowski. Człowiek ten zawsze marzył o karierze uniwersyteckiej i miał znakomite zadatki na wyróżniającego się pracownika nauki. Kapryśna Fortuna nie zamierzała z nim jednak negocjować. Chociaż otarł się o pracę na uczelniach we Lwowie oraz Lublinie i po wielu perypetiach nawet udało mu się obronić doktorat, nigdy nie został profesorem.
Recently, an ideology and ethos of the so-called ‘man of success’ has been increasingly questioned. Fortunately, the common sense slowly returns, and with it the reminder that not always ‘where there’s a will there’s a way’, and that a man can be ‘an architect of his own fortune’ only when in creating the future he is not hindered by forces more powerful than himself. Adam Sadowski, an alumnus of Jan Kazimierz University in Lwów (Lviv) and a promising criminal lawyer, learned about it the hard way. This man always dreamt of a university career and had the excellent makings of an outstanding scientist. However, the capricious fate was not going to negotiate with him. Although he had a chance to get a position at a university and, after many adventures, he even managed to defend his doctorate, he never became a professor.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 2 (8); 588-595
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biography of Józef Siemiradzki
Autorzy:
Głowniak, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061326.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
paleontologia
Siemiradzki Józef
Komisja Fizjograficzna
Kraków
Polska Akademia Umiejętności
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
history of natural sciences
palaeontology
Physiographic Commission
Polish Academy of Arts and Sciences
Jan Kazimierz University in Lvov
Opis:
In this work, the biography of Józef Siemiradzki (1858-1933) has been documented by various archival materials, and accompanied by the list of his most important publications. Józef Siemiradzki was a Professor of Palaeontology at Jan Kazimierz University in Lvov, Member of the Polish Academy of Arts and Sciences, Honorary Member of the Polish Geological Institute, Commander of the Order of Polonia Restituta, Defender of Lvov, awarded the Cross of Valour. He co-operated with the Museum of the Physiographic Commission in Kraków and the Dzieduszycki Museum in Lvov. He was a representative of the National Department of the Galician Sejm in the expedition to Brazil in aim to support Polish emigrants. He wrote over 60 treatises, e.g. "Explanations to the Geological Map" - the first synthetic presentation of the geological structure of Polish lands, "Geology of Polish Lands" - the first monograph on the geological structure of Poland written in 20th century, and "Palaeozoology" - the first Polish textbook on palaeontology for academic use. In the field of palaeontology and stratigraphy he has been known as an author of the monograph on the Upper Jurassic ammonites from the Kraków Upland and the monograph on the genus Perisphinctes of Western Europe.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2007, 5, 1; 3-26
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies