Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Uniwersytet we Lwowie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Jadwiga Suchmiel, Działalność naukowa kobiet w Uniwersytecie we Lwowie do roku 1939, Częstochowa 2000, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, ss. 369
    Autorzy:
    Gulczyńska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/957747.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    działalność naukowa kobiet
    Uniwersytet we Lwowie
    Opis:
    Jadwiga Suchmiel, Działalność naukowa kobiet w Uniwersytecie we Lwowie do roku 1939, Częstochowa 2000, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, ss. 369
    Źródło:
    Biuletyn Historii Wychowania; 2000, 11/12; 91-93
    1233-2224
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Droga Jerzego Panejki do katedry prawa administracyjnego i nauki administracji na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
    Autorzy:
    Żukowski, Przemysław Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/436427.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Jerzy Panejko
    Kazimierz Władysław Kumaniecki
    Władysław Leopold Jaworski
    historia nauki
    historia prawa
    prawo administracyjne
    nauka administracji
    Uniwersytet Jagielloński
    Uniwersytet we Lwowie
    Uniwersytet w Wilnie (Stefana Batorego)
    Wydział Prawa
    Opis:
    After graduating and getting his PhD in Lwów Jerzy Panejko received tenure at the Department of Administrative Law and Administrative Science at the Jagiellonian University. Then, he became a professor at the Stefan Batory University in Vilnius. He was one of most famous and distinctive specialists of his time. His papers are still valid. Unfortunately he is quite forgotten nowadays. Tere is no doubt that the reason for it lies in his attitude to the Germans during the Second World War, as he was a collaborator. After 1945 he lived in Munich and was a partner of the Ukrainian University.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2016, 2; 43-75
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Szanowny Panie Kolego”. Listy Jana Adamusa do Jana Kamińskiego z lat 1929–1932
    „Dear Colleague”. Letters from Jan Adamus to Jan Kamiński, 1929–1932
    Autorzy:
    Jońca, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140591.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-15
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Jan Adamus
    Jan Kamiński
    Przemysław Dąbkowski
    Jan Kazimierz University in Lviv
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    Opis:
    Przedmiot badań: Listy polskiego historyka prawa dra Jana Adamusa wysyłane ze Lwowa do dra Jana Kamińskiego w latach 1929–1932. Cel badawczy: Przedstawienie mniej nieznanych epizodów z „lwowskiego” okresu życia Jana Adamusa. Metoda badawcza: Poszczególne listy przepisano, skomentowano oraz opatrzono przypisami. Wyniki: 1. Prywatna korespondencja Jana Adamusa w istotny sposób uzupełnia jego oficjalne biogramy. 2. Jan Adamus porzucił służbę wojskową, gdyż przeszkadzała mu ona w rozwoju naukowym i uniemożliwiała karierę akademicką. 3. Można mówić o fenomenie „szkoły Dąbkowskiego” działającej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie przed rokiem 1939.
    Background: Letters of the Polish historian of law Dr Jan Adamus sent from Lviv to Dr Jan Kamiński in 1929–1932. Research purpose: Presentation of lesser known episodes from the „Lviv” period of Jan Adamus’s life. Methods: All quoted letters were transcribed, commented on and annotated. Conclusions: 1. Jan Adamus’s private correspondence complements his official biography in many important ways. 2. Jan Adamus left military service because it impeded his scientific development and prevented him from pursuing an academic career. 3. We discuss the phenomenon of the “Dąbkowski school” at the Jan Kazimierz University in Lviv before 1939.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2022, 123; 27-42
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rzecz o przyjaźni i nauce historycznej. Listy Franciszka Bujaka do Stanisława Zakrzewskiego w zbiorach Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu
    Autorzy:
    Pisulińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036242.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Franciszek Bujak
    Stanisław Zakrzewski
    Jagiellonian University
    John Casimir University in Lviv
    Uniwersytet Jagielloński
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    Opis:
    Prezentowana poniżej korespondencja wybitnego historyka dziejów społeczno-gospodarczych Franciszka Bujaka (1875–1953) obejmuje 30 listów i kartek do Stanisława Zakrzewskiego (1873–1936), znanego i cenionego historyka dziejów Polski, jego wieloletniego przyjaciela i współpracownika. Zostały one wysłane w latach 1902–1933 i dotyczą głównie spraw prywatnych, osobistych, ale i również naukowo-organizacyjnych. Prezentowany zbiór listów pochodzi z zasobów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu.
    The edited correspondence of Franciszek Bujak (1875–1953), a prominent expert in social and economic history, includes 30 letters and postcards addressed to Stanisław Zakrzewski (1873–1936), a well-known and highly esteemed researcher of Polish history and Bujak’s long-time friend and collaborator. The mail dates back to the years 1902–1933 and primarily concerns private matters, although it also contains some discussions of scientific and organizational issues. The discussed material is stored in the Library of the National Ossolineum Institute in Wrocław.
    Źródło:
    Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2020, 81; 361-397
    0080-3634
    Pojawia się w:
    Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘With deepest respect and gratitude…’. On the early years of Myroslaw Antonowycz’s musicological path, from his letters to Adolf Chybiński
    „W najgłębszym szacunku i wdzięczności kreślę się…”. O pierwszych latach muzykologicznej drogi Myroslawa Antonowycza w jego listach do Adolfa Chybińskiego
    Autorzy:
    Sieradz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806484.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    muzykologia
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    muzykolodzy ukraińscy
    muzykolodzy polscy
    Albert Smijers
    Josquin des Prez
    Uniwersytet w Utrechcie
    musicology
    Jan Kazimierz University in Lviv
    Ukrainian musicologists
    Polish musicology
    University in Utrecht
    Opis:
    Myroslaw Antonowycz (1917–2006) was a musicologist, conductor and composer, a Ukrainian whose entire career in musicology was associated with his work at Utrecht University. He is well known primarily among musicologists studying the music of Josquin des Prez, and more generally – of Franko-Flemish composers, as well as among Byzantinists. He was an alumnus of the Faculty of Musicology at Lviv’s (then Lwów’s) Jan Kazimierz University, where he studied for three years in the last period of Adolf Chybiński’s (1880–1952) academic work in Lviv. Chybiński was the founder and head of the chair, as well as one of the founding fathers of Polish musicology. The history of Lviv musicology and the representation of the Ukrainian minority in this milieu has already been studied by such Polish and Ukrainian musicologists as Ulyana Hrab, Vasyl Vitvitskyi, Luba Kijanowska, Leszek and Teresa Mazepa, Yuri Yasinovskyi, Michał Piekarski, and Małgorzata Sieradz. Since unfortunately most of their works have been published in either Polish or Ukrainian, that is, languages less common in international research, the present paper is an attempt to present the figure of this eminent scholar to a wider audience. This biographical sketch concerning Antonowycz’s early years as a musicologist was directly inspired by a set of forty-one letters and nine postcards sent by this researcher to Adolf Chybiński in 1939–52. This correspondence is now kept at the Poznań University Library, the Adolf Chybiński Archive at the Music Collections Studio, Special Collections Department, shelf mark 803 III/1, c. 4–58). These sources in this publication they have been printed in full and with commentary (see the Appendix). Their presentation is complementary to Yuri Yasinovskyi’s edition of Chybiński’s letters to Antonowycz (Musica Humana [Lviv] I 2003 pp. 67–110). Antonowycz spent World War II in Vienna, Linz, and Łódź, where he focused first and foremost on his singing skills (appearing in opera houses, on concert stages, and in radio broadcasts). He also continued his musicological studies at the University of Vienna. Having settled in the Netherlands after the war, he started work under Professor Albertus Smijers, founder and long-time head (from 1930 till his death in 1957) of the chair of musicology at De Universiteit Utrecht, who is universally recognised at the founder of the Dutch school of musicology. Having obtained his doctorate, he became Smijers’s assistant and co-editor of the Werken van Josquin des Prez, initiated and edited from 1922 by Smijers. After Smijers’s death Antonowycz undertook to complete work on the successive volumes in this series, first on his own and later with Willem Elders. In this way he made a name for himself in history of the world musicology. The surviving letters by Myroslaw Antynowycz offer direct proof of his strong attachment to the Lviv university circles and his first mentor, Professor Adolf Chybiński. Though Antynowycz was associated from the late 1940s and throughout his professional career with Utrecht University, where he obtained his PhD, it needs to be emphatically stated that his scholarly attitude had been shaped during his studies at the Faculty of Musicology of Lviv’s Jan Kazimierz University, and he frequently declared that Chybiński, a founding father of the Polish musicology and its Lviv centre, was his model as a scholar.
    Myroslaw Antonowycz (1917–2006), muzykolog, dyrygent, kompozytor, Ukrainiec, który całą karierę zawodową związał z Uniwersytetem w Utrechcie, dobrze znany jest przede wszystkim w gronie muzykologów zajmujących się twórczością Josquina des Prez czy – ogólniej – kompozytorów kręgu franko-flamandzkiego, oraz bizantynistów. Był jednym z wychowanków Zakładu Muzykologii na Uniwersytecie Jana Kazimierza – trzy lata studiów odbył w ostatnim okresie akademickiej działalności we Lwowie Adolfa Chybińskiego (1880–1952), twórcy i kierownika katedry, jednego z ojców-założycieli polskiej muzykologii. Historia lwowskiej muzykologii, w tym także udziału w tym środowisku przedstawicieli mniejszości ukraińskiej, była już wcześniej przedmiotem badań muzykologów polskich i ukraińskich – Uljany Hrab, Wasyla Witwickiego, Luby Kijanowskiej, Leszka i Teresy Mazepów, Jurija Jasinowskiego, Michała Piekarskiego i Małgorzaty Sieradz, niestety większość prac tych autorów ukazała się w językach mniej obecnych w obiegu międzynarodowym – polskim i ukraińskim – stąd próba przybliżenia postaci tego wybitnego badacza szerszemu gronu czytelników. Bezpośrednim pretekstem do przygotowania szkicu biograficznego dotyczącego pierwszych lat muzykologicznej drogi Antonowycza stał się pakiet jego listów do Adolfa Chybińskiego (czterdzieści jeden listów i dziewięć pocztówek z l. 1939–52) zachowany w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu (Oddział Zbiorów Specjalnych, Pracownia Zbiorów Muzycznych, Archiwum Adolfa Chybińskiego, sygn. 803 III/1, k. 4–58). Dokumenty te na potrzeby niniejszej publikacji zaprezentowane zostały w całości i z komentarzami (zob. Aneks) i stanowią dopełnienie do wydanych przed laty przez Jurija Jasinowskiego listów Chybińskiego do Antonowycza (Musica Humana [Lwów] I 2003 s. 67–110). Myroslaw Antonowycz lata wojny spędził m.in. w Wiedniu oraz Linzu i Łodzi, gdzie przede wszystkim rozwijał swój kunszt śpiewaczy (występował na scenach operowych, estradach i w audycjach radiowych), ale też na Uniwersytecie Wiedeńskim kontynuował studia muzykologiczne. Po wojnie znalazł się w Holandii. Tam trafił do profesora Alberta Smijersa, twórcy i wieloletniego szefa (poczynając od roku 1930 aż do śmierci w roku 1957) katedry muzykologii na Rijksuniversiteit w Utrechcie, badacza uznawanego powszechnie za twórcę holenderskiej szkoły muzykologicznej. Po uzyskaniu doktoratu, został asystentem Smijersa i współredaktorem zainicjowanej i prowadzonej od roku 1922 przez holenderskiego badacza edycji Werken van Josquin des Prez. Po śmierci Smijersa, początkowo sam, z czasem wraz z Willemem Eldersem, podjął się dokończenia prac nad kolejnymi tomami serii, zapisując się tym samym na kartach historii światowej muzykologii. Zachowane listy Myroslawa Antynowycza stanowią oczywisty dowód na jego silne przywiązanie do swych uniwersyteckich lwowskich korzeni i do pierwszego mentora, profesora Adolfa Chybińskiego. I tak, podczas gdy doktoratem i całą zawodową karierą, poczynając od końca lat czterdziestych XX w., związany był z uniwersytetem utrechckim, to jednak z całą mocą należy podkreślić, że jego naukowa postawa ukształtowała się jeszcze podczas studiów w katedrze Muzykologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a wzorem badacza, co niejednokrotnie deklarował, był jeden z ojców-założycieli muzykologii polskiej i twórcą lwowskiego ośrodka.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 2; 113-160
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Refleksje wokół serii Archiwum Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie pod redakcją Macieja Franza
    Reflections on the Series Archives of the Jan Kazimierz University in Lviv, Edited by Maciej Franz
    Reflexionen zur Verlagsreihe des Archivs der Jan-Kazimierz-Universität in Lwów, herausgegeben von Maciej Franz
    Autorzy:
    Michliński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/8782905.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-27
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Lwów
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    historiografia
    wojny kozackie
    lwowska szkoła historyczna
    Stanisław Zakrzewski
    Lwow
    Jan Kazimierz University of Lwow
    historiography
    Cossack wars
    Lwow’s historical school
    Opis:
    W wyniku II wojny światowej polska nauka poniosła ogromne straty. Działania okupantów sowieckiego i niemieckiego doprowadziły do zamknięcia Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Likwidacja uczelni spowodowała zatrzymanie karier naukowych młodych historyków. Odnalezione przez Macieja Franza we lwowskich archiwach rozprawy doktorskie siedmiu młodych historyków dają możliwość wprowadzenia ich do obiegu naukowego i stanowią podstawę do następnych badań nad lwowską szkołą historyczną.
    As a result of World War II, polish science suffered big losses. The actions of the Soviet and German occupiers led to the closing of the Jan Kazimierz’s University of Lwow. Closing of the University stopped many scientific careers of young historians as well. The PhD dissertations of seven young historians found by Maciej Franz in Lwow’s archives give opportunity to introduce them into the scientific circulation and constitute the basis for the further research on the Lwow’s historical school.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 236-242
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kazimierz Michałowski (1901–1981) i akademicka kariera Edmunda Bulandy (1882–1951). Rozterki i wizje polskiej archeologii klasycznej początków XX w.
    Kazimierz Michałowski (1901–1981) and the Academic Career of Edmund Bulanda (1882–1951). Dilemmas and Visions of Polish Classical Archaeology of the Early 20th century
    Autorzy:
    Słapek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33904983.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Jan Kazimierz University in Lviv
    Edmund Bulanda
    polish classical archeology
    academic careers in the Second Republic
    Kazimierz Michałowski
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    polska archeologia klasyczna
    kariery akademickie w II RP
    Opis:
    Postać profesora Edmunda Bulandy doczekała się serii artykułów wspomnieniowych, dostrzeżono ją w tekstach dotyczących środowiska historyków i archeologów polskich we Lwowie, a w ostatnich latach wzbudziła spore zainteresowanie ukraińskich badaczy dziejów Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Większość z nich w ocenie akademickich dokonań prof. Bulandy, rektora kadencji 1938/1939, powiela i podziela opinię ucznia Bulandy, profesora Kazimierza Michałowskiego, który nadzwyczajne zaangażowanie archeologa lwowskiego w sprawy organizacyjne uniwersytetu dość enigmatycznie tłumaczy brakiem wiary w sens rozwoju polskiej archeologii klasycznej. Nikt nie próbuje jednak wyjaśniać, czy istotnie wspomniane wątpliwości targały Bulandą, a jeśli tak, to jakie były źródła takiej postawy. Wydaje się, że u progu swej lwowskiej kariery miał on roztropną i na wskroś nowoczesną wizję rozwoju polskiej archeologii klasycznej. Choć Państwowego Instytutu Archeologicznego (projekt z 1919 r.) nigdy nie udało się powołać do życia, to strategicznym założeniom tego zamysłu – instytucjonalne umiędzynarodowienie badań poprzez stworzenie polskiej stacji naukowej w Rzymie i Atenach oraz kształcenie kadr nowej wówczas dyscypliny poza granicami Polski – Bulanda konsekwentnie pozostawał wiernym. Nie wątpił w sens koniecznych zmian, choć w praktyce przyszło mu realizować jedynie namiastki pierwotnego zamysłu. Dużo bardziej skutecznym w zakresie umiędzynarodowienia polskiej archeologii klasycznej okazał się K. Michałowski. Przemilczał jednak lub zignorował wcześniejsze inicjatywy z tym związane, co negatywnie wpłynęło na wizerunek prof. E. Bulandy.
    A series of memoirs was written concerning the persona of professor Edmund Bulanda, as well as various publications about the milieu of Polish historians and archaeologists in Lviv. In recent years it also aroused considerable interest of Ukrainian researchers of the history of the Jan Kazimierz University in Lviv. Majority of them, in the evaluation of academic achievements of professor Bulanda, former university’s President, share the opinion of his student, professor Kazimierz Michałowski. Michałowski quite enigmatically explained the extraordinary involvement of the Lviv archaeologist in the organizational matters of the university. According to him, this was due to Bulanda's lack of faith in the sense of the development of Polish classical archeology. However, nobody tries to explain whether Bulanda was indeed troubled by doubts, and if so, what was the reason for such an attitude. It seems that from the beginning of his Lviv career, the professor had a clear and modern vision of the development of Polish classical archeology.In 1919, a project was created to establish the State Archaeological Institute. Although it never happened, Bulanda took the strategic assumptions of this idea to heart. It was an institutional internationalization of research through the creation of a Polish scientific center in Rome and Athens and the training of a young generation of archaeologists outside Poland.He did not doubt the sense of the necessary changes, although in practice he had a possibility to implement only a small part of the original idea. Michałowski turned out to be much more effective in this field. However, he passed over earlier initiatives, which possibly had a negative impact on the image of Prof. E. Bulanda.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 54; 451-480
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pechowiec ze szkoły Juliusza Makarewicza. Rzecz o doktorze Adamie Sadowskim
    An unlucky person from Juliusz Makarewicz’s school. On Doctor Adam Sadowski
    Autorzy:
    Jońca, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223733.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    Adam Sadowski
    Juliusz Makarewicz
    prawnicy polscy XX w.
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    Katolicki Uniwersytet Lubelski
    history of law
    Polish lawyers of the 20th century
    Jan Kazimierz University in Lwów
    Catholic University of Lublin
    Opis:
    O tym, że nie zawsze „chcieć, to móc” przekonał się wychowanek Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i nieźle zapowiadający się karnista – Adam Sadowski. Człowiek ten zawsze marzył o karierze uniwersyteckiej i miał znakomite zadatki na wyróżniającego się pracownika nauki. Kapryśna Fortuna nie zamierzała z nim jednak negocjować. Chociaż otarł się o pracę na uczelniach we Lwowie oraz Lublinie i po wielu perypetiach nawet udało mu się obronić doktorat, nigdy nie został profesorem.
    Recently, an ideology and ethos of the so-called ‘man of success’ has been increasingly questioned. Fortunately, the common sense slowly returns, and with it the reminder that not always ‘where there’s a will there’s a way’, and that a man can be ‘an architect of his own fortune’ only when in creating the future he is not hindered by forces more powerful than himself. Adam Sadowski, an alumnus of Jan Kazimierz University in Lwów (Lviv) and a promising criminal lawyer, learned about it the hard way. This man always dreamt of a university career and had the excellent makings of an outstanding scientist. However, the capricious fate was not going to negotiate with him. Although he had a chance to get a position at a university and, after many adventures, he even managed to defend his doctorate, he never became a professor.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 2 (8); 588-595
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biography of Józef Siemiradzki
    Autorzy:
    Głowniak, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061326.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    paleontologia
    Siemiradzki Józef
    Komisja Fizjograficzna
    Kraków
    Polska Akademia Umiejętności
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    history of natural sciences
    palaeontology
    Physiographic Commission
    Polish Academy of Arts and Sciences
    Jan Kazimierz University in Lvov
    Opis:
    In this work, the biography of Józef Siemiradzki (1858-1933) has been documented by various archival materials, and accompanied by the list of his most important publications. Józef Siemiradzki was a Professor of Palaeontology at Jan Kazimierz University in Lvov, Member of the Polish Academy of Arts and Sciences, Honorary Member of the Polish Geological Institute, Commander of the Order of Polonia Restituta, Defender of Lvov, awarded the Cross of Valour. He co-operated with the Museum of the Physiographic Commission in Kraków and the Dzieduszycki Museum in Lvov. He was a representative of the National Department of the Galician Sejm in the expedition to Brazil in aim to support Polish emigrants. He wrote over 60 treatises, e.g. "Explanations to the Geological Map" - the first synthetic presentation of the geological structure of Polish lands, "Geology of Polish Lands" - the first monograph on the geological structure of Poland written in 20th century, and "Palaeozoology" - the first Polish textbook on palaeontology for academic use. In the field of palaeontology and stratigraphy he has been known as an author of the monograph on the Upper Jurassic ammonites from the Kraków Upland and the monograph on the genus Perisphinctes of Western Europe.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2007, 5, 1; 3-26
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Poczet Jurystów i Ekonomistów” (7): Roman Longchamps de Bérier (1883–1941)
    Lexicon of Polish Lawyers and Economists (7): Roman Longchamps de Bérier (1883-1941)
    Autorzy:
    Redzik, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223732.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    Prawnicy polscy II RP
    Prawo cywilne
    Komisja Kodyfikacyjna RP
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    Ernest Till
    Roman Longchamps de Bérier
    Kazimierz Przybyłowski
    Polish lawyers of the Second Polish Republic
    Civil Law
    The Codification Commission of the Republic of Poland
    Jan Kazimierz University in Lwów
    Opis:
    4 lipca 2021 r. minęło 80 lat od śmierci prof. Romana Longchamps de Bérier oraz jego trzech synów, Zygmunta, Bronisława i Kazimierza. Wszyscy oni zostali zamordowani wraz z kilkudziesięcioma polskimi uczonymi przez Niemców w ramach zbrodni skierowanej przeciwko polskim profesorom lwowskich uczelni. Stanowi to dobrą okoliczność do przypomnienia życia i dokonań jednego z najwybitniejszych prawników cywilistów polskich XX wieku. Roman Longchamps de Bérier to jeden z niewielu dość powszechnie znanych prawników polskich z okresu II RP. Dzieje się tak dlatego, że doprowadził on do przyjęcia w 1933 r. Kodeksu zobowiązań. Prawu obligacyjnemu poświęcił też ceniony i cytowany do dzisiaj podręcznik pt. Zobowiązania. Opracowanie oparte zostało na trzech wskazanych w bibliografii publikacji autora poświęconych Romanowi Longchamps de Bérier, a w szczególności na obPrawnicy polscy II RP; Prawo cywilne; Komisja Kodyfikacyjna RP; Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie; Ernest Till; Roman Longchamps de Bérier; Kazimierz Przybyłowskiszernym studium z „Kwartalnika Prawa Prywatnego” z 2006 r.
    On July 4, 2021, 80 years have passed since the death of Professor Roman Longchamps de Bérier and his three sons, Zygmunt, Bronisław and Kazimierz. They were all murdered, along with several dozens of Polish scholars, by the Germans as part of a crime against Polish professors from Lwów (now Lviv) universities. It is a good occasion to recall the life and achievements of one of the most outstanding Polish civil law scholars of the 20th century. Roman Longchamps de Bérier is one of the few well-known Polish lawyers from the period of the Second Polish Republic. This is because he contributed to the adoption of the Code of Obligations in 1933. He also prepared the highly-regarded and still cited textbook entitled ‘Obligations’. The study is based on the author’s publications on Roman Longchamps de Bérier, as indicated in the bibliography, and in particular on the detailed article from ‘The Private Law Quarterly’ (2006).
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 2 (8); 563-587
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poczet jurystów i ekonomistów (5): Aleksander Doliński (1866-1930)
    Lexicon of Polish Lawyers and Economists (5): Aleksander Doliński (1866-1930)
    Autorzy:
    Redzik, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032627.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    Aleksander Doliński
    historia prawa
    prawo handlowe w II RP
    Komisja Kodyfikacyjna RP
    Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
    Mieczysław Honzatko
    history of Polish law
    commercial law of the Second Polish Republic
    civil law
    interpretation of law
    Codification Commission of the Republic of Poland
    Jan Kazimierz University in Lwów
    Opis:
    Piątą odsłonę „Pocztu Jurystów i Ekonomistów” dedykujemy zmarłemu przed 90 laty Aleksandrowi Dolińskiemu – niedocenionemu dzisiaj współtwórcy polskiego prawa handlowego, a w szczególności prawa spółek, człowiekowi po- siadającemu wyjątkowe przymioty osobiste, o którym Roman Longchamps de Bérier pisał: „obok gruntownej wiedzy komercjalnej oraz wielkiej pracowitości, cechowały prof. Dolińskiego niezwykłe zalety charakteru. Łagodność i wyrozumiałość, umiejętność szanowania każdego zdania, brak wszelkiej małostkowości i próżności jednały mu miłość kolegów i młodzieży i zapewniały pomyślny wynik wszelkiej pracy, podejmowanej wspólnie z innymi. Dzięki tym przymiotom szerokie sfery społeczeństwa odnosiły się do ś.p. profesora Dolińskiego z pełnym zaufaniem, ofiarując mu liczne godności (...)”. Wtórował mu Maurycy Allerhand, który akcentował, że „jako człowiek odznaczał się zmarły anielską dobrocią i nieskazitelnym charakterem. Był wyrozumiały na odmienne zdania, nigdy się nie unosił, a gdy w Komisji Kodyfikacyjnej czasem może za ostro ścierały się z sobą zapatrywania, starał się wszystkich ułagodzić, co mu się zawsze udawało, bo wszyscy go cenili, poważali i kochali”. Aleksander Doliński za życia zyskał uznanie jako wybitny znawca teorii i praktyki prawa handlowego w Polsce, który – jak nikt inny – nadawał się do kierowania dziełem skodyfikowania tego działu prawa. Jego więc wybrano przewodniczącym Sekcji Prawa Handlowego Komisji Kodyfikacyjnej RP. On też był głównym twórcą polskich kodyfikacji obszaru prawa handlowego. W artykule przybliżono sylwetkę prof. Dolińskiego i jego osiągnięcia naukowe i kodyfikacyjne. Wiele z nich do dzisiaj stanowi niedościgniony wzorzec, w tym wznawiane jako t. 1 „Biblioteki Głosu Prawa” – Austryackie prawo spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Fragment opracowania poświecono zięciowi i następcy na katedrze prof. Dolińskiego – Mieczysławowi Honzatce, zamordowanemu w nie- jasnych okolicznościach w 1945 r.
    Roman Longchamps de Bérier wrote about him: “apart from thorough commercial knowledge and great diligence, Professor Doliński had extraordinary virtues of character. Gentleness and forbearance, the ability to respect every sentence, the lack of any pettiness and vanity won him the love of his colleagues and youth and ensured the successful outcome of any work undertaken together with others. Thanks to these qualities, wide spheres of society related to the late Professor Doliński with full confidence, offering him numerous awards (...)”. During his lifetime, Aleksander Doliński gained recognition as an outstanding expert in the theory and practice of commercial law in Poland, who – like no other – could lead the work of codifying this branch of law. He was thus elected chairman of the Commercial Law Section of the Codification Commission of the Republic of Poland. He was also the main creator of Polish codifications in the area of commercial law, including, above all, company law. The article presents the profile of Professor Doliński and his scientific and codification achievements. Many of them are still an unsurpassed model to this day.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 482-503
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność dydaktyczno-naukowa ks. Jana Ślósarza na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1886-1903
    Teaching and Scientific Activities of Fr. Jan Ślósarz at the Theological Faculty of the University of Lviv in the Years 1886–1903
    Autorzy:
    Wołczański, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1634193.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    abp Józef Bilczewski
    ks. Jan Ślósarz
    ks. Ludwik Kloss
    ks. Józef Delkiewicz
    ks. Alojzy Jougan
    Frintaneum
    Uniwersytet Lwowski
    Wydział Teologiczny
    Katedra Teologii Pastoralnej
    Kapituła Metropolitalna we Lwowie
    Archbishop Józef Bilczewski
    Fr. Jan Ślósarz
    Fr. Ludwik Kloss
    Fr. Józef Delkiewicz
    Fr. Alojzy Jougan
    University of Lviv
    Faculty of Theology
    Department of Pastoral Theology
    Lviv Metropolitan Chapter
    Opis:
    Niniejsze opracowanie prezentuje uniwersytecką karierę duchownego archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego, ks. doc. dr. hab. Jana Ślósarza (1850-1917). Po uzyskaniu doktoratu z teologii w roku 1855 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, powrócił do Lwowa, pełniąc m.in. obowiązki katechety szkół średnich. Nie porzucił wszakże planów dalszych awansów naukowych. W latach 1886/87–1890/91 został zatrudniony na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego w charakterze adiunkta. W zastępstwie nieobecnych profesorów wykładał dorywczo kilka dyscyplin. I tak zimą 1888 r. zastępował wykładowcę Nowego Testamentu ks. prof. Józefa Watzkę. Wiosną 1889 r. zlecono mu wykłady Starego Testamentu w miejsce o. prof. Klemensa Sarnickiego OSBM. W 1890 r. zastąpił ks. prof. Józefa Delkiewicza na Katedrze Historii Kościoła. Równocześnie do tych zajęć, w latach 1888-1892 duchowny pełnił funkcję prefekta lwowskiego Seminarium Duchownego ob. łac., a następnie w latach 1892-1894 nauczyciela religii w V Gimnazjum, zaś w latach 1894-1905 katechety w Wyższej Szkole Realnej we Lwowie. Docelowym wszakże marzeniem ks. Ślósarza była profesura uniwersytecka. Zabiegał o nią już w roku 1895, kiedy wakowała Katedra Historii Kościoła, ale bezskutecznie. Ponownie podjął starania w roku 1900, otwierając przewód habilitacyjny w zakresie teologii pastoralnej na Uniwersytecie Lwowskim. Habilitację uzyskał bez większych trudności, a jej zatwierdzenie przez Ministerstwo Wyznań i Oświaty nastąpiło w 1891 r. Katedra Teologii Pastoralnej była wszakże zajęta, choć po śmierci jej kierownika w 1902 r. pojawiła się realna nadzieja. Otrzymał wprawdzie zastępstwo wakującej katedry, ale bez nominacji na jej kierownictwo. Pomimo podjęcia starań o tę schedę, ks. Ślósarz bezapelacyjnie przegrał konkurencję z dysponującym tak praktycznym doświadczeniem pastoralnym, jak i znaczącym dorobkiem pisarskim i organizacyjnym ks. doc. Alojzym Jouganem. Na otarcie łez powierzono mu w latach 1901-1903 wykłady zlecone w minimalnym wymiarze godzin na temat Sakramentu Pokuty. Zrażony niepowodzeniami ks. Ślósarz skierował się ku innej sferze działalności; mianowicie w roku 1904 r. otrzymał nominację na kanonika gremialnego Kapituły Metropolitalnej we Lwowie, piastując tę godność przez ostatnie 13 lat swego życia.
    This article presents the university career of a clergyman of the Archdiocese of Lviv of the Latin rite, Dr. habil. Jan Ślósarz (1850–1917). After obtaining his doctoral degree in theology in 1855 at the Faculty of Theology of the University of Vienna, he returned to Lviv, where he was employed as a secondary school catechist. However, he did not abandon his plans for further scientific career. In the years 1886/87–1890/91 he was employed at the Faculty of Theology of the University of Lviv as an assistant professor. He gave lectures, on and off, on several subjects in place of absent professors. For instance, in the winter of 1888, he replaced the New Testament lecturer, Fr. Józef Watzke. In the spring of 1889 he was commissioned to give lectures on the Old Testament in place of Fr. Klemens Sarnicki OSBM. In 1890 he replaced Fr. Józef Delkiewicz at the Department of Church History. Simultaneously, in 1888–1892 the clergyman served as a prefect of the Lviv Seminary of the Latin rite, and then in 1892–1894 as a teacher of religion in the Fifth Grammar School, and in 1894–1905 as a catechist in the High Real School in Lviv. However, the ultimate dream of Fr. Ślósarz was a university professorship. He sought it already in 1895, when the Department of Church History was vacant, but to no avail. He tried again in 1900, opening his habilitation procedure in the field of pastoral theology at the University of Lviv. He obtained his habilitation degree without any major difficulties, and it was approved by the Ministry of Religions and Education in 1891. The Department of Pastoral Theology was, however, not vacant. But after the death of its head in 1902, a real opportunity presented itself. Fr. Ślósarz was made an interim acting head of the department, though he did not receive a formal nomination. In spite of his efforts, Fr. Ślósarz eventually lost the competition for the new head of the department to Fr. Alojzy Jougan, who had practical pastoral experience plus considerable writing and organisational experience. As a consolation he was entrusted with commissioned lectures in 1901–1903 on the Sacrament of Penance. Discouraged by his failures, Fr. Ślósarz turned to another sphere of his activity – in 1904 he was nominated a canon of the Metropolitan Chapter in Lviv, holding this position for the last 13 years of his life.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2020, 41; 109-130
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies