Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Umowa o dzieło" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Bezpieczeństwo i higiena pracy w zatrudnieniu niepracowniczym
    Health and safety in non-employee employment
    Autorzy:
    Szyjka, Grzegorz
    Śpiewak-Szyjka, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/135950.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
    Tematy:
    umowa zlecenia
    umowa o dzieło
    bezpieczeństwo
    szkolenia BHP
    contract of mandate
    contract for specific work
    safety
    OHS training
    Opis:
    Wstęp i cel: Zgodnie z art. 66 Konstytucji RP każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a sposób realizacji tego prawa oraz obowiązki pracodawcy określa ustawa. Zapewnienie właściwych, bezpiecznych i higienicznych warunków pracy jest podstawowym obowiązkiem każdego pracodawcy oraz podmiotu zatrudniającego osoby na innej podstawie niż stosunek pracy. Celem niniejszego artykułu jest analiza przepisów prawa z zakresu stosowania BHP przy zatrudnieniu na umowy cywilnoprawne. Materiał i metody: Metoda syntezy, przegląd literatury. Wyniki: Dokonano analizy przepisów prawa w zakresie stosowania BHP podczas świadczenia usług na podstawie umów cywilnoprawnych oraz liczby poszkodowanych w wypadkach przy pracy zaistniałych w latach 2016-2018 - zbadanych przez inspektorów pracy, wg podstawy świadczenia pracy innej niż umowa o pracę. Wniosek: Przedstawiona analiza pozwala na stwierdzenie, że ochrona zdrowia i życia osób pracujących w warunkach zatrudnienia pracowniczego jest kompleksowa, o tyle w stosunkach niepracowniczych jest ona jeszcze często niewystarczająca, bo pracodawca nie ma nałożonego przez przepisy obowiązku organizować szkoleń bhp osobom wykonującym pracę na podstawie umów cywilnoprawnych.
    Introduction and aim: In accordance with art. 66 of the Polish Constitution, everyone has the right to safe and hygienic conditions of work, and the manner in which this right is exercised, and the employer's obligations, are specified by statute. Ensuring proper, safe and hygienic working conditions is the basic responsibility of every employer and the entity employing persons on a basis other than an employment relationship. The purpose of this article is to analyze the legal provisions on the use of health and safety at work under civil law contracts. Material and methods: Synthesis method, literature review. Results: An analysis of the legal provisions regarding the application of OHS (i.e. Occupational Health and Safety) when providing services based on civil law contracts and the number of persons injured in accidents at work occurred in the years 2016-2018 - examined by labour inspectors, according to the basis for providing work other than an employment contract. Conclusion: The presented analysis allows to state that the protection of health and life of people working under conditions of employee employment is comprehensive, whereas in non-employment relations it is still often insufficient, because the employer is not required by law to organize OSH training for persons performing work on the basis of civil law contracts.
    Źródło:
    Problemy Nauk Stosowanych; 2019, 10; 107-114
    2300-6110
    Pojawia się w:
    Problemy Nauk Stosowanych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy każdy twórca tworzy dzieło? (Rozważania prawne w zakresie podstawy prawnej dla świadczenia pracy twórczej)
    Autorzy:
    Musiała, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2200452.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    contract to perform a specific work
    creative work
    artistic performance
    umowa o dzieło
    praca twórcza
    praca artystyczna
    Opis:
    The impulse for this paper was a controversial ruling of the Supreme Court of 10 January 201717, in which the Court refused to treat contractual work performed by a performer in an orchestra as a contract for specific work and stated that it was rather a contract for the provision of services. To justify that position, the Court found that: “The statement that the contract for a specific work was to consist in the staging and performance of a concert, makes it impossible to clearly ascertain the detailed parameters of the agreed outcome”. The Court further pointed out that: ”Adding to the fact that the interested party was one of the performers subordinated to the conductor, it is hard to conclude that the parties clearly defined the shape of the specific work in question. (...) On the contrary, this leads to a conclusion that the interested party and the remitter were bound by a contract for the provision of services”. However, the wording of the Supreme Court’s judgment should be considered erroneous as no basis therefor can be found in the knowledge and practice of performing music. Moreover, following the line of the Supreme Court’s reasoning, it turns out that a contract for specific work consisting in an artistic performance during a concert, can only be concluded if it involves creating a new piece, i.e. if it is improvised or spontaneously created. However, if a piece is not created anew and we are dealing with an artistic performance only, a contract for specified services should be concluded. And with that, one cannot agree.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2017, 1(12); 19-29
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopuszczalność zawierania umów cywilnoprawnych jako prawnych podstaw prowadzenia zajęć dydaktycznych w szkole wyższej
    Admissibility of Signing Civil Law Agreements as Legal Bases of Conducting Classes in the Higher Education Institution
    Autorzy:
    Wieczorek, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/461521.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
    Tematy:
    umowa zlecenia
    umowa o dzieło
    umowa o pracę
    szkoła wyższa
    contract of mandate
    a specific-task contract
    contract of employment
    higher education institution
    Opis:
    W opracowaniu zostało podjęte zagadnienie prawnej dopuszczalności zatrudniania nauczycieli akademickich na podstawie umów prawa cywilnego w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych. Problem ten dotyczy przede wszystkim uczelni niepublicznych, które z uwagi na sytuację specyfikę finansową, próbują ograniczać koszty zatrudnienia nauczycieli w ten sposób, że zastępują zatrudnienie pracownicze zatrudnieniem cywilnoprawnym. Tym co przesądza o atrakcyjności umów prawa cywilnego dla zatrudniających jest przede wszystkim inny, w porównaniu do umów o pracę, skutek jaki wywierają one w sferze ubezpieczeń społecznych. Ustawodawca przyznał zatrudniającym i poszukującym pracy swobodę w sferze wyboru podstaw prawnych zatrudnienia, co nie jest jednak równoznaczne z pełną autonomią w tym zakresie. W artykule wskazano, jakie warunki muszą być spełnione aby zgodnie z prawem można było zatrudnić nauczyciela akademickiego na podstawie umowy prawa cywilnego oraz rodzaje umów, jakie mogą być stosowane.
    The study concerns the issue of the legal admissibility of employing university teachers on the basis of agreements of the civil law in order to conduct classes. This problem concerns, above all, private higher education institutions which due to the financial specificity are trying to reduce the labour cost of teachers by replacing the contract of employment with the civil law employment. The attraction of agreements of the civil law for the employers in comparison to contracts of employment is, above all, an effect they have in the sphere of the social insurance. The legislator admitted both the employers and people who look for work, freedom in the sphere of choice concerning the legal basis of the employment, however this is not tantamount to the full autonomy in this respect. The article indicates what conditions must be fulfilled in order to employ the university teacher under an agreement of civil law in accordance with the law, as well as it mentions the types of agreements which can be applied.
    Źródło:
    Labor et Educatio; 2015, 3; 209-226
    2353-4745
    2544-0179
    Pojawia się w:
    Labor et Educatio
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Informacja jako przedmiot zobowiązania umownego
    Autorzy:
    Michał, Barański,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902987.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    information
    obligation
    service
    know-how
    specific-task contract
    informacja
    zobowiązanie
    usługa
    umowa o dzieło
    Opis:
    Information as a matter of contractual obligation, thus far has not been subject to complex considerations of civil law science. In this respect, judicature either, does not provide plausible material for analysis. The basic aims of the author`s publication were focused on an attempt to systematize knowledge concerning information within civil law aspect together with highlighting still multiplying classification and interpretative difficulties which stem from certain legal solutions (possibly lack of them), having influence on the main subject of this article. The publication deals with acknowledging information as a matter of a service. Besides, there were presented regulating concepts of the above mentioned services in the new Civil Law Code and Draft Common Frame of Reference. The article was dedicated to considering the possibility of acknowledging information, among others, as a matter of a specific-task contract, license contract, know-how contract.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2017, 72; 41-69
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucjonalne podstawy ingerencji państwa w umowy cywilnoprawne zawierane na rynku pracy
    State institutional basis interference in the civil law agreement concluded in the labor market
    Autorzy:
    Kiwak, Władysław
    Ignaciuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/590286.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
    Tematy:
    Państwo
    Prawo
    Umowa o dzieło
    Umowa zlecenie
    Umowy cywilnoprawne
    Civil law agreement
    Law
    Mandate contract
    Specific task contract
    State
    Opis:
    Wspólnota wymaga ustroju, kształtowanego na dobrych instytucjach, poprawnie zidentyfikowanej wolności i równości. Rolą państwa jest dostarczanie informacji, niezbędnych wolnemu podmiotowi do podejmowania racjonalnych decyzji. Do zadań państwa należy także ochrona podstawowych praw człowieka i tworzenie warunków do rozwoju ludzkiej kreatywności oraz łagodzenie napięć, których źródłem są żywiołowe procesy rynku. Funkcją państwa jest zatem czuwanie nad zawieranymi kontraktami społecznymi, w tym umowami cywilnoprawnymi zawieranymi na rynku pracy, tak, aby szanowane były prawa własności każdej ze stron kontraktu. Państwo jest służebne wobec wszystkich interesariuszy umowy cywilnoprawnej i gwarantuje egzekucję roszczeń wynikających z zawieranych umów.
    The duties of the state is to protect fundamental human rights and creating conditions for the development of human creativity and entrepreneurship, as well as the alleviation of tensions, the source of which are spontaneous market processes. State that is a spokesman for the public interest is to interfere in agreements between the parties of civil law agreement, if they violate the interests of the political community.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne; 2017, 311; 188-197
    2083-8611
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja umowy o dzieło twórcze. Analiza krytyczna
    The concept of a contract for creative work. Critical analysis
    Autorzy:
    Duraj, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/685812.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    umowa o dzieło
    utwór
    prawo autorskie
    artysta jako podmiot przyjmujący zamówienie
    umowa o świadczenie usług
    zobowiązanie rezultatu
    contract for specific work
    creative work
    copyright
    the artist as the entity accepting the order
    contract for services
    commitment of result
    Opis:
    The author of the study makes critical evaluation of the concept of a contract for specific creative (artistic) work that has been in force for some time in judicial decisions. Its essence consists in limiting the scope of application of specific work contracts in legal transactions only to those cases where the work which results from the contract meets the features of the piece of work in the meaning of the provisions of copyright law. Under this concept, the acceptability of using the contract for specific work is permitted only in situations where the result is original creation, which is unique, protected by copyright and requiring special skills from the author being commissioned to do the work, constituting an expression of their creativity and specific skills. The author of the study, showing the significant shortcomings of the analyzed concept, tries to prove that de lege lata it has no grounds in the applicable law, and the interpretation of the provisions of the Civil Code governing the contract for specific work made by judicature is an interpretation of contra legem. De lege ferenda should consider subjecting a contract for specific work to social security and health insurance and creation of a separate definition of a contract for specific work, which will apply only to the law of social insurance.
    W opracowaniu dokonuje się krytycznej oceny obowiązującej od jakiegoś czasu w orzecznictwie sądowym koncepcji umowy o dzieło twórcze (artystyczne). Jej istota polega na ograniczeniu zakresu stosowania umów o dzieło w obrocie prawnym jedynie do tych przypadków, gdy dzieło, które jest rezultatem tej umowy, spełnia cechy utworu w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. W ramach tej koncepcji przyjmuje się dopuszczalność wykorzystywania umowy o dzieło wyłącznie w sytuacjach, gdy rezultat jest tworem oryginalnym, jedynym w swoim rodzaju, niepowtarzalnym, chronionym prawem autorskim i wymagającym specjalnych umiejętności od przyjmującego zamówienie (autora), stanowi wyraz jego kreatywności i szczególnych umiejętności. Autor ukazując istotne wady analizowanej koncepcji, próbuje udowodnić, że nie ma ona de lege lata żadnych podstaw w obowiązującym prawie, a dokonana przez judykaturę wykładnia przepisów Kodeksu cywilnego regulujących umowę o dzieło jest wykładnią contra legem. De lege ferenda należy zastanowić się nad objęciem umowy o dzieło składką na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz sformułowaniem odrębnej od prawa cywilnego definicji umowy o dzieło, która będzie miała swoje zastosowanie jedynie na gruncie przepisów regulujących ubezpieczenia społeczne.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 88; 69-87
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwość modyfikacji terminów przedawnienia roszczeń na przykładzie umowy o dzieło
    Possibility of modifying limitation periods for claims on the example of contract for specific work
    Возможность изменения сроков исковой давности требований на примере договора подряда
    Можливість зміни строків позовної давності на прикладі договору підряду
    Autorzy:
    Sowul, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33518407.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    позовна давність
    договір підряду
    строк погашення вимог
    строки позовної давності
    исковая давность
    договор подряда
    сроки погашения требований
    сроки исковой давности
    przedawnienie roszczeń
    umowa o dzieło
    wymagalność roszczeń
    terminy przedawnienia
    statute of limitations for claim
    contract for specific work
    maturity of claims
    limitation periods
    Opis:
    Przedawnienie roszczeń jest istotną instytucją prawa cywilnego. Ma ono miejsce wtedy, gdy po upływie określonego przez ustawodawcę terminu nie można skutecznie dochodzić roszczenia na drodze sądowej. Przepisy regulujące tę materię są bezwzględnie obowiązujące, co dotyczy również zakazu możliwości modyfikacji terminów przedawnienia. Niemniej wśród przedstawicieli doktryny pojawiają się głosy, iż wyjątkiem od tej reguły jest umowa o dzieło. Chodzi o sytuację, w której przewidziany przez strony termin zapłaty przypada po upływie dwuletniego terminu przedawnienia liczonego od dnia oddania dzieła. Z uwagi na pojawiające się w tej materii wątpliwości, przedmiotem niniejszego artykułu będzie zbadanie możliwości modyfikacji terminów przedawnienia na przykładzie umowy o dzieło. Stąd celem jest próba odpowiedzi na pytanie, czy taka zmiana jest faktycznie możliwa, a jeżeli tak, to w jakich przypadkach. Posłużono się metodą badań niereaktywnych, tj. analizą aktów prawnych, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa. Autor stawia hipotezę, że modyfikacja terminu przedawnienia jest możliwa tylko wtedy, gdy przepis szczególny przewiduje taką możliwość. Jedyny wyjątek od zasady został przewidziany w Kodeksie morskim. Regulacje prawne dotyczące instytucji przedawnienia mają bowiem charakter norm ius cogens, a Kodeks cywilny wprost wskazuje, że terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną.
    Позовна давність є важливим інститутом цивільного права. Вона настає тоді, коли після спливу встановленого законодавцем строку позовна давність не може бути ефективно застосована в суді. Положення, що регулюють це питання, є імперативними, що стосується і заборони на можливість зміни строків позовної давності. Проте серед представників доктрини існують думки, що договір підряду є винятком з цього правила. Йдеться про ситуацію, коли обумовлений сторонами строк оплати припадає на період після спливу дворічного строку позовної давності, який обчислюється з дня передання роботи. У зв'язку із сумнівами, що виникають у цьому питанні, предметом цієї статті буде розгляд можливості зміни строків позовної давності на прикладі договору підряду на виконання певної роботи. Таким чином, метою є спроба відповісти на питання, чи можлива така зміна, і якщо так, то в яких випадках. Було використано нереактивний метод дослідження, тобто аналіз нормативно-правових актів, літератури на цю тему та судової практики. Автор висуває гіпотезу, що зміна перебігу позовної давності можлива лише у випадку, якщо конкретна норма передбачає таку можливість. Єдиний виняток з цього правила передбачений у Морському кодексі. Це пов'язано з тим, що правові норми, які стосуються інституту позовної давності, мають характер норм ius cogens, а Цивільний кодекс прямо вказує на те, що позовна давність не може бути скорочена або продовжена юридичною дією.
    Исковая давность является важным институтом гражданского права. Она возникает, когда по истечении установленного законодателем срока иск не может быть эффективно предъявлен в суд. Положения, регулирующие этот вопрос, являются императивными, что относится и к запрету на возможность изменения сроков исковой давности. Тем не менее, среди представителей доктрины существует мнение, что договор подряда является исключением из этого правила. Речь идет о ситуации, когда оговоренная сторонами дата оплаты наступает после истечения двухлетнего срока исковой давности, исчисляемого со дня сдачи работы. В связи с сомнениями, возникающими в этом вопросе, предметом данной статьи будет рассмотрение возможности изменения сроков исковой давности на примере договора подряда на выполнение конкретных работ. Таким образом, целью является попытка ответить на вопрос, действительно ли такое изменение возможно, и если да, то в каких случаях. В статье был использован нереактивный метод исследования, то есть анализ нормативно-правовых актов, литературы по теме и судебной практики. Автор выдвигает гипотезу, что изменение срока исковой давности возможно только в том случае, если такая возможность предусмотрена конкретным положением. Единственное исключение из этого правила предусмотрено в Морском кодексе. Это объясняется тем, что правовые нормы, касающиеся института исковой давности, имеют характер норм ius cogens, а Гражданский кодекс прямо указывает, что сроки исковой давности не могут быть сокращены или продлены в результате совершения судебного действия.
    The statute of limitations for claims is an important institution of civil law. It occurs when, after the expiry of a time limit set by the legislator, a claim cannot be effectively pursued in court. The rules governing this matter are mandatory, which also includes banning the possibility of modifying limitation periods. However, according to some representatives of the doctrine an exception to this rule is contract for specific work. This concerns situation where the payment deadline stipulated by the parties falls after the expiry of the two-year limitation period calculated from the date of delivery of the work. Given the doubts that arise in this matter, the subject of this article will be to examine the possibility of modifying the limitation periods on the example of contract for specific work. Hence, the aim is to try to answer the question of whether such a change is actually possible and, if so, in which cases. A non-reactive research method was used, i.e. analysis of legal acts, literature and case law. The author hypothesises that a modification of the limitation period is only possible if a special regulation provides for this. The only exception to the rule is provided for in the Maritime Code. This is because the legal regulations concerning the institution of the statute of limitations are ius cogens norms, and the Civil Code explicitly indicates that limitation periods cannot be shortened or extended by a legal action.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 177-192
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozbiórka obiektu jako przedmiot umowy o roboty budowlane — glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 18.01.2018 r. (V CSK 283/17)
    Demolition of the facility as the subject of the construction contract — commentary on Supreme Court judgment of 18 January 2018 (V CSK 283/17)
    Autorzy:
    Łazarewicz, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1385210.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
    Tematy:
    kodeks cywilny
    umowa o roboty budowlane
    umowa o dzieło
    rozbiórka obiektu
    civil code
    construction contract
    specific work contract
    demolition of the facility
    Opis:
    Glosowany wyrok dotyczy możliwości uznania rozbiórki obiektu za przedmiot umowy o roboty budowlane. Kwestia ta jest jednak związana z szerszym zagadnieniem o istotnym znaczeniu dla praktyki — określeniem kryteriów odróżniających umowę o roboty budowlane od umowy o dzieło. Celem artykułu jest wskazanie przesłanek umożliwiających delimitację obu umów, w tym przede wszystkim dokonanie wykładni pojęć „obiekt” i „roboty budowlane”. Odniesiono się również do zakresu podmiotowego umowy o roboty budowlane oraz zakresu przedmiotowego ochrony, którą ustawodawca zapewnił podwykonawcom robót budowlanych. W konsekwencji autorka dochodzi do wniosku, że wykonanie rozbiórki obiektu może stanowić przedmiot umowy o roboty budowlane. Ustalenie zastosowania wskazanych przepisów wymaga jednak zbadania w ramach konkretnej umowy świadczenia wykonawcy oraz jego przedmiotu, oceny realizowanej inwestycji stosownie do wymagań prawa budowlanego, jak również istnienia szczególnej postaci współdziałania inwestora z wykonawcą.
    The commented judgment concerns the possibility of considering the demolition of the facility as the subject of a construction contract. This problem, however, is related to a broader issue of significant relevance to practice — setting criteria to distinguish a construction contract from a specific work contract. The purpose of the article is to indicate the premises enabling the delimitation of both contracts, including primarily the interpretation of the concept of object and construction works. Reference was also made to the subjective scope of the construction contract and the scope of protection that the legislature provided to subcontractors for construction works. As a result, the author comes to the conclusion that the demolition of the facility may be the subject of the construction contract. Determining the application of the indicated provisions, however, requires examination of the contractor's performance and its subject, assessment of the investment being implemented in accordance with the requirements of the construction law, as well as the existence of a specific form of cooperation between the investor and the contractor.
    Źródło:
    Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 11; 53-59
    0137-5490
    Pojawia się w:
    Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunek pracy – podstawa prawna relacji łączącej pracownika z pracodawcą
    Autorzy:
    Bazan-Bulanda, Anna
    Walczak-Duraj, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/25806042.pdf
    Data publikacji:
    2023-04-27
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    pracownik
    stosunek pracy
    umowa o dzieło
    umowa zlecenia
    Opis:
    Szczególnym rodzajem więzi łączącej pracownika z pracodawcą jest stosunek pracy. Zdefiniowanie go w Kodeksie pracy ogranicza w dużym stopniu swobodę stron w konstruowaniu jego treści. Celem niniejszego rozdziału jest wskazanie, oparte na przepisach i orzecznictwie sądowym, cech charakterystycznych stosunku pracy oraz elementów odróżniających go od umów cywilnych. Rozważania obejmują jedynie elementy wynikające z przepisów prawa cywilnego. Autorka nie dokonuje analizy obowiązków pracodawcy czy zleceniodawcy wynikających z przepisów regulujących kwestie ubezpieczeń społecznych. Obowiązującą w polskim prawie zasadę swobody umów odnosi się do kształtowania treści stosunków zobowiązaniowych przez umowę, która może je tworzyć, zmieniać lub rozwiązywać. Strony korzystają więc ze swobody kontraktowej i zawierają w zależności od swoich potrzeb umowę o pracę bądź umowę zlecenia. Swoboda kontraktowa ma zastosowanie w odniesieniu do umów zawierających elementy umowy o pracę, jak i umowy zlecenia. W takim przypadku o zakwalifikowaniu umowy decyduje zgodna wola stron i nie należy narzucać im umowy o pracę, jeżeli pragną zawrzeć umowę zlecenia.
    Źródło:
    Uwarunkowania i dylematy funkcjonowania człowieka we współczesnej organizacji; 148-156
    9788371939020
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umowa o dzieło a system ubezpieczeń społecznych
    Mandatory agreements and the Polish social insurance system
    Autorzy:
    Wiśniewska-Chaszczewska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117075.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-13
    Wydawca:
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych
    Tematy:
    artysta
    COVID-19
    pracownik
    system ubezpieczeń społecznych
    twórca
    umowa o dzieło
    artist
    employee
    social security system
    creator
    mandatory agreement
    Opis:
    Artykuł prezentuje specyfikę stosunku umowy o dzieło w kontekście systemu ubezpieczeń społecznych. Celem tekstu jest rozróżnienie okoliczności, jakie towarzyszą zawarciu tej umowy, oraz konsekwencji niewłaściwego zakwalifikowania danego zobowiązania jako umowy o dzieło wobec jej stron (np. konieczności poniesienia dodatkowych kosztów w przypadku zakwalifikowania jej finalnie jako innej umowy cywilnoprawnej). Artykuł wyjaśnia, w jakich sytuacjach należy objąć zawierane umowy o dzieło obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym, jak również przedstawia korzyści i zagrożenia wynikające z zawarcia takiej umowy. Osiągnięciu wyznaczonego celu podporządkowano układ niniejszego tekstu oraz wykorzystane metody badawcze: dogmatyczno-prawną oraz teoretyczno-prawną, obejmujące krytyczną analizę powszechnie obowiązujących przepisów, literatury przedmiotu, orzecznictwa. Analiza zgromadzonego materiału badawczego pozwoliła na potwierdzenie wielu wątpliwości co do wykładni i stosowania powszechnie obowiązujących przepisów we wskazanym zakresie, jak również konieczności indywidualnego interpretowania każdej umowy. Dodatkowo artykuł rozpatruje wpływ regulacji w sprawie COVID-19.
    The article presents the specifics of an employment contract in the context of the social security system. The purpose of the text is to distinguish between the circumstances surrounding the concluding of such a contract and the consequences of any failure to classify the undertaking in question as a mandatory agreement in relation to the contract parties (for example, the need to bear additional costs if it were to be qualified as being another type of civil law contract). The article explains in which situations mandatory agreements incur compulsory social security, as well as the benefits and risks arising from the concluding of such a contract. The text objectives were achieved, with the test methods used being: dogmatic-legal and theoretical-legal ones, including a critical analysis of generally applicable legislation, subject literature, and case-law. Analysis of the collected research material confirmed doubts as to the interpretation and application of generally applicable rules in this area, as well as the need for the individual interpretation of each and every contract. In addition, the article considers the impact of COVID-19 regulations.
    Źródło:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2021, 1; 83-106
    1731-0725
    Pojawia się w:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umowa o dzieło jako zobowiązanie rezultatu
    A Contract for Specific Work as an Obligation of Result
    Autorzy:
    Wolak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476945.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    egal events
    nominate contract
    contract for specific work
    obligation of result and due diligence
    freedom of contract
    zdarzenie prawne
    umowa nazwana
    umowa o dzieło
    zobowiązanie rezultatu i starannego działania
    swoboda umów
    Opis:
    A contract for specific work regulated in art. 627–646 of the Civil Code belongs to the result agreements. The division into obligations of result and due diligence is sometimes questioned in the literature in the field of civil law. In the opinion of the author of the article, however, it is legitimate. Each contract for specific work is a result agreement, however, not every result agreement must be a contract for specific work. A specific work cannot be referred to as any result of work. Issues of the legal character of the contract for specific work, together with the concept of work, is generally discussed in this article, including selected decisions of the Supreme Court and Appellate Courts. Indisputably, proper comprehension of the concept of specific work should facilitate the qualification of a specific civil law relationship as a contract for specifi c work, or another contract, e.g. a service contract. Assessment of the nature of contracts concluded by civil law entities may sometimes pose difficulties which is illustrated by judicial decisions quoted in the article.
    Umowa o dzieło uregulowana w art. 627-646 k.c. należy do umów rezultatu. Podział zobowiązań na zobowiązania rezultatu i starannego działania bywa kwestionowany w piśmiennictwie z zakresu prawa cywilnego. W ocenie autora artykułu jest on jednak uprawniony. Każda umowa o dzieło jest umową rezultatu, jednak nie każda umowa rezultatu musi być umową o dzieło. Dziełem nie można nazwać jakiegokolwiek rezultatu pracy. W artykule omówiona zostanie ogólnie, z uwzględnieniem wybranych orzeczeń Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych, problematyka charakteru prawnego umowy o dzieło, w tym pojęcie dzieła. Właściwe rozumienie pojęcia dzieła niewątpliwie powinno ułatwić zakwalifi kowanie określonego stosunku cywilnoprawnego jako umowy o dzieło, bądź innej umowy, np. umowy o świadczenie usług. Ocena charakteru prawnego umów zawartych przez podmioty prawa cywilnego może niekiedy nastręczać trudności. Ilustrują to podane w artykule orzeczenia sądowe.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 1(24); 77-99
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wola stron czy wola ZUS-u? – o kwalifikacji umów o dzieło jako umów zlecenia na przykładzie umów z twórcami i artystami
    The intention of the parties or the intention of the Social Insurance Institution? - about the qualifications of contract to perform a specified task as a contract of mandate on the example of contracts with creators and artists
    Autorzy:
    Gut, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046468.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych
    ubezpieczenia społeczne
    umowa o dzieło
    umowa zlecenia
    kontrole ZUS-u
    prawo autorskie
    swoboda umów
    The Social Insurance Institution
    social insurance
    contract to perform a specified task
    contract of mandate
    ZUS controls
    copyright
    freedom of contract
    Opis:
    Zjawiskiem powszechnym stały się coraz częstsze kontrole płatników składek przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Obejmują one w dużej mierze zasadność zwierania przez płatników składek umów o dzieło i nierzadko kończą się uznaniem, że umowy te powinny być zawarte w formie umów zlecenia. Celem artykułu jest rozważanie prawnej dopuszczalności dokonywania przez ZUS kwalifikacji umów o dzieło jako umów zlecenia w perspektywie zasady swobody umów, kompetencji ZUS-u do dokonywania takiej kwalifikacji, jak również kompetencji do wykładni i stosowania przepisów Kodeksu cywilnego. Problematyka omówiona została na tle umów zawieranych z twórcami i artystami.
    The controls of contribution payer conducted by the Social Insurance Institution (ZUS) has become more frequent and common phenomenon. The above includes, inter alia, the legitimacy to concluding a contract to perform a specified task by a contribution payer and often ends with recognition that these contracts should be concluded in the form of mandate contracts. The purpose of the paper is to consider the legal admissibility of qualifications of contract to perform a specified task as a contract of mandate conducting by ZUS in the light of the concept of freedom of contract and ZUS competence to conduct such a qualification, as well as competence to interpret and apply the provisions of the Civil Code. The issue was discussed in the context of contracts concluded with creators and artists.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 141-154
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykład jako przedmiot umowy o dzieło w orzecznictwie sądowym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych
    Lecture as the Subject of a Contract for Specific Work in Court Rulings in Social and Health Insurance Cases
    Autorzy:
    Jęcek, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200780.pdf
    Data publikacji:
    2023-02-06
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    umowa o dzieło
    ubezpieczenia społeczne
    ubezpieczenia zdrowotne
    umowa o świadczenie usług
    umowa zlecenia
    wykład
    a project contract
    social insurance
    health insurance
    contract for services
    mandate
    lecture
    Opis:
    Autorka przedstawia poglądy orzecznicze w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych dotyczących prawnej kwalifikacji wykładu jako przedmiotu umowy o dzieło na przykładzie orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego oraz z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego rozpatrywanych przez sądy administracyjne
    The author presents the jurisprudence in social insurance cases concerning the legal qualification of a lecture as the subject of a contract for specific work on the basis of the jurisprudence of common courts and the Supreme Court, as well as in health insurance cases, examined by administrative courts.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 3(XXII); 505-514
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies