Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ukrainian people" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Władze RP na wychodźstwie wobec emigracyjnego rządu Ukraińskiej Republiki Ludowej (luty 1940 - listopad 1942 r.)
The Polish Government in Exile and the Émigré Ukrainian People’s Republic Government (February 1940 – November 1942)
Autorzy:
Bruski, Jan Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154462.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
rząd RP na wychodźstwie
emigracyjny rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej
stosunki polsko-ukraińskie
prometeizm
Stanisław Kot
Olgierd Górka
Władysław Pelc
Wiaczesław Prokopowycz
Ołeksander Szulhyn
Wołodymyr Sołowij
Polish Government in exile
the émigré Ukrainian People’s Republic Government
Polish-Ukrainian relations
Prometheism
Viacheslav Prokopovych
Oleksander Shul’hyn
Volodymyr Solovii
Opis:
Odnowione jesienią 1939 r. kontakty między polskim rządem na wychodźstwie a emigracyjnym ośrodkiem URL nabrały intensywności w pierwszych miesiącach roku następnego. Sprzyjała temu krótkotrwała aktualizacja koncepcji prometejskich, którymi zainteresowały się Wielka Brytania i Francja. Po polskiej stronie najbardziej aktywną postacią stał się w tym czasie Olgierd Górka, szef nowo utworzonego Działu Narodowości w Centrali Informacji i Dokumentacji. Popierał on koncepcję utworzenia legionu ukraińskiego i zawarcia porozumienia politycznego z rządem URL, które rozbijało się jednak o sporny problem powojennego rozgraniczenia. Polskie władze wspierały finansowo działaczy petlurowskich również po upadku Francji w czerwcu 1940 r. Współpracę z nimi kontynuowali nieoficjalni polscy przedstawiciele w strefie nieokupowanej, pozostającej pod kontrolą rządu w Vichy. Powstała wówczas koncepcja sprowadzenia prezydenta URL i grupy jego współpracowników na Wyspy Brytyjskie lub do Kanady. Planów tych nie udało się jednak zrealizować, a kontakty z ośrodkiem petlurowskim zamarły ostatecznie jesienią 1942 r., gdy całe terytorium francuskie znalazło się pod okupacją niemiecką.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 418-440
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojskowa i polityczna walka o Lwów i Galicję Wschodnią w latach 1918-1923: nowe badania historyków ukraińskich
The Military and Political Struggle for Lviv and Eastern Galicia in 1918–1923: New Research by Ukrainian Historians
Autorzy:
Chachuła, Lubomyr
Łytwyn, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41319603.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polska
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galicja Wschodnia
Lwów
Ententa
wojna polsko-ukraińska
geopolityka
West Ukrainian People's Republic
Eastern Galicia
Lviv
Entente
Polish-Ukrainian war
geopolitics
Opis:
Pracownicy naukowi Ośrodka Badania Stosunków Ukraińsko-Polskich przy Instytucie Ukrainoznawstwa im. Iwana Krypjakewycza Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Lwów) analizują współczesny dorobek naukowy ukraińskich historyków (monografie zbiorowe i indywidualne, tematyczne encyklopedie, publikacje kartograficzne), poświęcone kontekstom geopolitycznym wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919, stanowieniu państwowości Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Ukraińscy historycy za przyczyny porażki ukraińskiej rewolucji, przede wszystkim ZURL w wojnie polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919 uznają: brak jedności wśród elit politycznych, nieukończony proces tworzenia narodu, rozbieżności między narodowymi i socjalnymi celami ogólnoukraińskiego ruchu wyzwoleńczego, za kluczowe zaś uznają wpływ czynników zewnętrznych i militarnych. Jednostronna orientacja ukraińskich polityków z Galicji Wschodniej na Austro-Węgry i Niemcy podczas I wojny światowej doprowadziła do braku konstruktywnych kontaktów z powojennymi rządami Ententy i USA. W związku z nową sytuacją wojskowo-polityczną w Europie Środkowo-Wschodniej, głównie z powodu groźby ekspansji bolszewickiej Rosji oraz rozprzestrzeniania się reżymów komunistycznych, państwa zachodnie skłaniały się do rozstrzygnięcia polsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego o Galicję na korzyść wewnętrznie zwartej Polski. W dniu 14 marca 1923 r. Rada Przedstawicieli państw Ententy uznała Galicję Wschodnią za część Państwa Polskiego, jego rząd obiecał, że zagwarantuje mniejszościom narodowym możliwość rozwoju życia narodowego i kulturalnego, przyzna autonomię Galicji Wschodniej (z czego się nie wywiązał). Ważne źródło budowania narracji historycznej stanowi kult bohaterów oraz mitologia narodowa, państwowa, lokalna. Współcześnie na świecie, a po części również w Ukrainie, w naukach historycznych akceptuje się fakt funkcjonowania w świadomości społecznej historycznych wyobrażeń. Dla badaczy okresu restytucji nowożytnej polskiej i ukraińskiej państwowości narodowe legendy historyczne (o lwowskich i przemyskich Orlętach, o listopadowym zrywie Ukraińców) nie są przejawem wypaczonej wiedzy historycznej, lecz inną niż historia opowieścią o przeszłości. Jednakowoż w profesjonalnym opisywaniu dziejów powinno dominować podejście krytyczne, opierające się na rzetelnej analizie źródeł i profesjonalnej debacie naukowej.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 189-206
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organization of the State Aid to Homeless and Neglected Children in the Ukrainian Ssr in the 1920s
Autorzy:
Chuchalin, Oleksandr
Bilokon, Anastasiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930509.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian Soviet Socialist Republic
All-Ukrainian Executive Committee
the Council of People’s Commissars of the USSR
Central Commission of Assistance to Children
V.I. Lenin Fund
Opis:
The article reveals the organization of the state aid to homeless and neglected children in the Ukrainian SSR of the 1920s. It is proved that the main task of the authorities of the USSR and the regulations adopted by them in the social sphere at the beginning of the studied period was the urgent assistance to children who spent most of their time in the street. The resolution “On measures to fight children’s neglect” was aimed primarily at ensuring the legal protection of children who had a family, but were deprived of the parental care. Regulations passed during the famine of 1921-1923 introduced the initiative to place such individuals into the families with the purpose of the individual patronage and teens’ employment. These activities met two main needs of homeless and neglected children - the material support and the adult supervision. The most common form of the assistance to the homeless and neglected was internment. Owing to the consolidation of the legal basis for the collective patronage of enterprises and firms over children’s institutions, the possibilities of state bodies to create new orphanages and maintain existing ones were expanded.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2020, 2(26); 47-66
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Vasily Paneiko’s Personality in the Development of International Relations of the West Ukrainian People’s Republic (1918-1923)
РОЛЬ ПОСТАТІ ВАСИЛЯ ПАНЕЙКА В РОЗВИТКУ МІЖНАРОДНИХ ВІДНОСИН ЗАХІДНОУКРАЇНСЬКОЇ НАРОДНОЇ РЕСПУБЛІКИ (1918-1923 рр.)
Autorzy:
Datskiv, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894421.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
diplomacy of West Ukrainian People’s Republic, the Paris Peace Conference, the Triple Entente, diplomatic mission, negotiations.
дипломатія ЗУНР, Паризька мирна конференція, Антанта, дипломатична місія, переговори
Opis:
У статті висвітлено основні напрями та результати дипломатичної діяльності першого міністра закордонних справ Західноукраїнської Народної Республіки Василя Панейка. З’ясовано роль В. Панейка у партійно-політичному житті, та реалізації ідеї соборності українськихземель. Всебічно проаналізовано його державотворчу та дипломатичну діяльність у роки національно-визвольних змагань українського народу. Зазначено, що серед галицького політикуму В. Панейко виокремлювався теоретичною та політичною підготовкою, далекоглядністю та переконливою позицією. Наголошено, що за перший місяць роботи у зовнішньополітичному відомстві він вирішив дві важливі справи: організацію Державного секретаріату закордонних справ та закордонних представництв та реалізував ідею злуки Західноукраїнської Народної Республіки з Українською Народною Республікою
This article covers the main directions and results of the diplomatic activity of the first foreign minister of the West Ukrainian People’s Republic Vasyl Paneyko. The role of V. Paneyko in the partypolitical life, and the implementation of the idea of the unity of the Ukrainian lands was clarified. His nation-wide and diplomatic activities during the national liberation struggles of the Ukrainian people were thoroughly analyzed. It is noted that V. Paneyko among the Galician politicians was distinguished by theoretical and political preparation, far-sightedness and convincing position. It is noted that during the first month of his work in the foreign affairs department, he resolved two important issues: the organization of the State Secretariat of Foreign Affairs and foreign missions, and realized the idea of uniting the West Ukrainian People’s Republic with the Ukrainian People’s Republic.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2019, 7; 165-174
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Особові назви з суфіксом -ець у сучасній українській мові
Names of People with Suffix -ець in the Ukrainian Language in the Late 20th-Early 21st Century
Nazwy osobowe z sufiksem -eć w języku ukraińskim na przełomie XX i XXI wieku
Autorzy:
Goral, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877064.pdf
Data publikacji:
2019-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sufiks -eć
nazwy osobowe
nazwy dewerbalne
rzeczowniki osobowe
słowotwórstwo
język ukraiński
suffix -ець
names of people
deverbatives
personal nouns
word formation
Ukrainian language
Opis:
Sufiks -ець jest jednym z najstarszych afiksów i występuje we wszystkich językach wschodniosłowiańskich, w tym także w języku ukraińskim. W artykule analizie poddano 216 nazw osobowych z tym formantem, wybranych z następujących źródeł: Słownika a tergo języka ukraińskiego (Odessa 1976), Nowego słownika języka ukraińskiego w czterech tomach (Kijów 1999), Wielkiego słownika współczesnego języka ukraińskiego (Kijów 1991-2001). Wśród badanych nazw najwięcej pochodziło od rzeczowników (110 słów), co stanowi 51 procent ogółu zebranego materiału. Znaczna większość rzeczowników z sufiksem -ець to derywaty mutacyjne.
Suffix -ець – one of the oldest suffix, which is known to all Slavic languages, including Ukrainian. The analysis is based on 216 personal names with the suffix -ець selected from three sources, which is a Reverse Dictionary of the Ukrainian language (Odessa 1976), New Dictionary of the Ukrainian language in four volumes (Kyiv 1999), Great Dictionary of Modern Ukrainian (Kyiv 1991-2001). Among the analized names the most is derivatives from nouns, which is a group of 110 words (51 percent). A significant majority of nouns with suffix -ець – mutational type.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 7; 207-220
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Military Assistance to Its Ally, the Ukrainian People’s Republic, in 1920
Pomoc wojskowa Polski dla jej sojusznika Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 r.
Autorzy:
Karpus, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878443.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
military assistance
Ukrainian People’s Republic
Polska
pomoc wojskowa
Ukraińska
Republika Ludowa
Polska
Opis:
As part of a political agreement regulating Poland’s relations with the Ukrainian People’s Republic signed in Warsaw on April 21, 1920, the Polish side officially recognized the UPR’s government with Simon Petlura at its head and committed itself to help the UPR form Ukrainian troops on the Polish territory. The paper discusses the details of the concluded agreement and the manner and conditions of its subsequent implementation.
W ramach podpisanej 21 kwietnia 1920 r. w Warszawie umowy politycznej, regulującej stosunki Polski z Ukraińską Republiką Ludową, strona polska oficjalnie uznawała rząd URL z Symonem Petlurą na czele i zobowiązywała się do udzielenia pomocy stronie ukraińskiej przy formowaniu na polskim terytorium oddziałów ukraińskich. Artykuł analizuje szczegóły zawartego porozumienia oraz sposób i warunki jego realizacji.
Źródło:
Historia i Polityka; 2020, 34 (41); 207-223
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethnodemographic policy of the CPSU – CPU of the 1960’s – 1970’s: on the example of the Ukrainian ethnic group
Autorzy:
Kindrachuk, Nadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120161.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian ethnic group
Ukrainians
indigenous people
ethno-demographic policy
Soviet power
totalitarian regime
assimilation
depopulation
migration
Opis:
The article analyzes the ethno-demographic policy of the CPSU – CPU of the 60’s – 70’s of the twentieth century, which was guided by the priority of national unity of the entire Soviet people and neglected the value of the Ukrainian ethnic group and its national development. The state command-administrative system under the slogans of “proletarian internationalism”, “prosperity and rapprochement of nations in the USSR”, “formation of a new historical community – the Soviet people” pursued a policy of assimilation of the titular nation of the Ukrainian SSR. Demographic, economic and social processes that took place in the society of that time, especially decreased in some regions of the republic the number of indigenous peoples. The correlation of macro-processes (intra-republican and inter-republican migration) with internal micro-processes in Ukraine (enhanced russification, interethnic marriages, etc.) promoted assimilation, depopulation of Ukrainians and threatened their national future. The paper finds that in the conflict of unfavorable circumstances resulting from the Soviet assimilation policy, the number of the Ukrainian nation in the USSR slowed down, difficult, but did not grow in both quantitative and qualitative terms.
Źródło:
Reality of Politics; 2022, 21; 61-75
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 r. Zarys szlaku bojowego w wojnie polsko-bolszewickiej
3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in 1920. Outline of the Battle Route in the Polish-Bolshevik War
Третья Железная стрелковая дивизия армии Украинской Народной Республики в 1920 году. Очерк боевого пути в польско-большевистской войне
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916296.pdf
Data publikacji:
2020-11-11
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka
wojna polsko-bolszewicka
wyprawa kijowska
Armia Czynna
Galicja
3rd Iron Rifle Division
Polish-Bolshevik war
Kiev expedition
Ukrainian People’s Army
Galicia
3-я Стрелковая дивизия
Польско-большевистская война
Киевская операция
Армия УНР
Галиция
Opis:
Tematem artykułu jest szlak bojowy 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w ostatnim roku wojny polsko-bolszewickiej. Wspomniana formacja była najsilniejszą i najliczniejszą w ukraińskich siłach zbrojnych w 1920 r. Dowodził nią Ołeksander Udowyczenko, słynny i bardzo utalentowany oficer. Należy dodać, że 3 Żelazna Dywizja Strzelecka została początkowo sformowana u boku Wojska Polskiego jako 2 Dywizja Strzelecka, ale z uwagi na obecność w jej szeregach wielu weteranów 3 Dywizji Żelaznej z 1919 r., którą również dowodził Udowyczenko, zdecydowano się na zmianę nazwy formacji. 3 Żelazna Dywizja Strzelecka wzięła aktywny udział w wyprawie kijowskiej wiosną 1920 r. Walczyła wtedy na południowym odcinku frontu w rejonie Mohylewa Podolskiego. Później, latem 1920 r., brała udział w obronie Galicji Wschodniej przed Armią Czerwoną. Odniosła tam szereg sukcesów w walce z bolszewikami, m.in. pod Sidorowem i Horodenką. Następnie uczestniczyła w dalszych działaniach bojowych na Podolu. Po 18 października 1920 r. Armia URL musiała kontynuować walkę samodzielnie z uwagi na podpisanie zawieszenia broni pomiędzy Polską a Rosją bolszewicką. Prowadzone do drugiej połowy listopada 1920 r. działania wojenne zakończyły się porażką Ukraińców, których siły zbrojne wycofały się na terytorium państwa polskiego, gdzie zostały internowane. W tej grupie znaleźli się również żołnierze 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej.
The subject of the article is the battle route of the 3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in the last year of the Polish-Soviet war. This formation was the strongest and most numerous in the Ukrainian armed forces in 1920. It was commanded by Oleksandr Udovychenko, a famous and very talented officer. It should be noted that the 3rd Iron Rifle Division was initially formed at the Polish Army as the 2nd Rifle Division, but due to the presence of many veterans of the 3rd Iron Division of 1919 in its ranks, which was also commanded by Udovychenko, it was decided to rename the formation. The 3rd Iron Rifle Division took an active part in the Kiev expedition in the spring of 1920. It fought on the southern section of the front in the Mohyliv-Podilskyi area. Later, in the summer of 1920, it took part in the defense of Eastern Galicia against the Red Army. It succeeded in several fights against the Bolsheviks there, among others at Sydoriv and Horodenka. Then it participated in further combat activities in Podolia. After 18 October 1920, the Ukrainian People’s Republic Army had to continue fighting on its own due to the signing of a ceasefire between Poland and Soviet Russia. The warfare conducted until the second half of November 1920 ended in defeat for the Ukrainians, whose armed forces withdrew to the Polish territory, where they were interned. In this group there were also soldiers of the 3rd Iron Rifle Division.
Предметом статьи является боевой путь 3-й стрелковой дивизии Украинской Народной Республики в последний год польско-большевистской войны. Данное подразделение было самым сильным и многочисленным в украинских вооруженных силах в 1920 году. Командовал им Олександр Удовиченко, известный и очень талантливый офицер. Следует добавить, что 3-я железная стрелковая дивизия изначально была сформирована при польской армии как 2-я стрелковая дивизия, но из-за присутствия в ней многих ветеранов 3-й железной дивизии с 1919 года, которой также руководил Удовиченко, было решено изменить название подразделения. Весной 1920 года 3-я стрелковая дивизия принимала активное участие в Киевской операции. В то время она воевала на южном участке фронта в районе Могилева-Подольского. Позже, летом 1920 года, она участвовала в обороне Восточной Галиции от Красной Армии. Там она добилась ряда успехов в борьбе с большевиками, в т.ч. под Сидоровым и Городенкой. После этого дивизия участвовала в дальнейших боевых действиях на Подолье. После 18 октября 1920 года Армия УНР была вынуждена продолжать борьбу самостоятельно из-за подписания соглашения о прекращении огня между Польшей и большевистской Россией. Боевые действия, которые велись до второй половины ноября 1920 г., закончились поражением украинцев, вооруженные силы которых отошли на территорию Польского государства, где и были интернированы. В их число входили также солдаты 3-й Железной стрелковой дивизии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 3 (273); 120-162
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Nadzwyczajnej Komisji Śledczej ds. Antysemickich Pogromów na Terytorium Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1919 roku
Activities of the Special Commission to Investigate Anti-Jewish Pogroms in the Territory of the Ukrainian People’s Republic in 1919
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129559.pdf
Data publikacji:
2020-12-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
history of Ukraine
pogroms
Symon Petlyura
Ukrainian People’s Republic
war crimes
historia Ukrainy
pogromy
Symon Petlura
Ukraińska Republika Ludowa
zbrodnie wojenne
Opis:
Rok 1919 zapisał się bardzo krwawo w relacjach ukraińsko-żydowskich. Na marginesie konfliktów zbrojnych, które musiała toczyć Ukraińska Republika Ludowa, oraz przy rozpowszechnieniu bandytyzmu doszło na jej terytorium do wielu zbrodni na ludności żydowskiej. Pogromy pochłonęły życie nawet kilkudziesięciu tysięcy osób. Powyższy temat jest zdecydowanie najbardziej kontrowersyjnym fragmentem historii ukraińskiej rewolucji narodowej lat 1914–1923.
In Ukrainian-Jewish relations, the year 1919 was marked with blood. On the margin of armed conflicts fought by the Ukrainian People’s Republic and widespread banditry, many crimes against Jewish people were committed in its territory. The pogroms took the lives of as many as tens of thousands people. This topic is by far the most controversial fragment of the history of the Ukrainian national revolution of 1914–23.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 4; 883-920
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ołeksandr Kozyr-Zirka – sylwetka niezdyscyplinowanego atamana z okresu rządów Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej (1918–1919)
A Profile of the Ukranian Warlord Ołeksandr Kozyr-Zirka and his Activities during the Rule of the Directorate of the Ukrainian People’s Republic (1918–1919)
Олесь Козырь-Зирка – профиль недисциплинированного атамана во время правления Директории Украинской Народной Республики (1918–1919)
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857065.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Ukraińska Republika Ludowa
ukraińska wojna o niepodległość
rosyjska wojna domowa
antysemityzm
pogromy
zbrodnie wojenne
Ukrainian People’s Republic
Ukrainian War of Independence
Russian Civil War
anti-Semitism
pogroms
war crimes
Украинская Народная Республика
Украинская война за независимость
гражданская война в России
антисемитизм
погромы
военные преступления
Opis:
Artykuł jest poświęcony Ołeksandrowi Kozyrowi-Zirce, jednemu z najsłynniejszych ukraińskich atamanów okresu ukraińskiej rewolucji narodowej 1917–1921. Jego kariera jako dowódcy oddziału obejmowała okres od listopada 1918 r. do grudnia 1919 r. W tym czasie walczył po stronie Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej przeciwko władzy hetmana Pawła Skoropadskiego, Armii Czerwonej i Siłom Zbrojnym Południa Rosji. Zasłynął głównie z rozbojów na tyłach wojsk ukraińskich oraz pogromów dokonanych w Owruczu na przełomie 1918 i 1919 r. Jego losy zainspirowały Michaiła Bułhakowa do stworzenia postaci krwawego atamana Kozyra-Laszki, jednego z pobocznych bohaterów powieści Biała gwardia.
The article concerns Oleksandr Kozyr-Zirka, who was one of the most famous Ukrainian warlords associated with the 1917–1921 Ukrainian War of Independence. Kozyr-Zirka served as a military unit commander for the Directorate of the Ukrainian People’s Republic from November 1918 to December 1919. During this period, he challenged the authority of the recently installed Hetman of Ukraine Paweł Skoropadski and fought against both the Red Army and military factions from the South of Russia. He was famous mainly for conducting robberies in the areas behind the advancing Ukrainian troops and participating in the 1918 and 1919 pogroms carried out in Owrucz. His fate inspired Mikhail Bulgakov to create the bloody warlord Kozyr-Laszka, who appeared as a character in his novel „The White Guard”.
Статья посвящена Олесю Козырь-Зирке, одному из самых известных украинских атаманов периода украинской национальной революции 1917–1921 годов. Его карьера командира подразделения пришлась на период с ноября 1918 г. по декабрь 1919 г. В это время он воевал на стороне Директории Украинской Народной Республики против власти гетмана Павла Скоропадского, Красной Армии и Вооруженных Сил Юга России. Он прославился в основном грабежами в тылу украинских войск и погромами, совершенными в Овруче на рубеже 1918–1919 годов. Его судьба вдохновила Михаила Булгакова на создание персонажа кровавого атамана Козыря-Лешко, одного из второстепенных героев романа „Белая гвардия”.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 172-205
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd ukraińskiej historiografii dotyczącej obrony Lwowa i wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919
A Review of Ukrainian Historiography of the Defence of Lviv and the Polish-Ukrainian War of 1918–1919
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477556.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Armia Halicka
Galicja Wschodnia
Lwów
Małopolska Wschodnia
wojna polsko-ukraińska 1918–1919
Wojsko Polskie
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galician Army
Eastern Galicia
Lviv
Eastern Małopolska
Polish-Ukrainian War 1918–1919 Polish Army
West Ukrainian People’s Republic
Opis:
The Polish-Ukrainian war for Lviv and Galicia was the first military conflict that was fought by Poland after 123 years of subjugation. Polish historiography has seen numerous locally sourced academic and popular history publications on the subject. Many accounts by the participants in the struggle have also been released. Ukrainian historiography is also rich in works on the conflict concerning Lviv and Galicia, although virtually unknown to the average Polish reader. The author of the article attempts to present and discuss the most important Ukrainian publications and published accounts on the Polish-Ukrainian War.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 31; 211-223
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzaj gramatyczny w nauczaniu polszczyzny Ukraińców: perspektywa z „wewnątrz” oraz z „zewnątrz” systemu języka polskiego
Autorzy:
Krawczuk, Ałła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042391.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rodzaj gramatyczny
błąd językowy
język polski
głottodydaktyka
polszczyzna osób z pierwszym językiem ukraińskim
grammatical gender
language error
the Polish language
glottodidactics
Polish of people with the first language Ukrainian
Opis:
Artykuł przedstawia – na tle literatury przedmiotu – wybrane zagadnienia związane z nauczaniem kategorii polskiego rodzaju gramatycznego w środowisku ukraińskojęzycznym. Nowością w analizach jest chęć konsekwentnego dostrzegania dwu możliwości kwalifikacji i oceny niektórych błędów rodzaju: z „wewnętrznej” perspektywy systemu języka polskiego, ale też z perspektywy „zewnętrznej” – języka pierwszego osoby popełniającej błąd i pragmatycznego kontekstu wypowiedzi. Uwzględnienie stanowiska drugiego, częściowo psycholingwistycznego, daje możliwość rozważenia dopuszczenia: a) niektórych alternatywnych do istniejących rozwiązań w typologiach błędów w polszczyźnie Ukraińców i innych osób ze Wschodu, b) zróżnicowanej oceny błędów w zakresie rodzaju, popełnianych w zależności od wpływu czynników takich jak brak kompetencji oraz innych, psychofizycznych. Zwraca się też uwagę na potrzebę nauczania polonistów zagranicznych w sposób umożliwiający skuteczne zastosowanie przez nich teorii rodzaju w praktyce językowej oraz przyszłej działalności glottodydaktycznej.
The author of the article presents – having considered the literature on the subject– selected issues of teaching the category of the Polish grammatical gender in Ukrainian-speaking environment. A novelty of the analysis is to perceive consistently two possibilities of qualification and assessment of some types of errors: from the „internal” perspective of the Polish language system and from the „external” perspective – the first language of a person making mistake and the entire pragmatic areola of the expression. Taking into account the second, partly psycholinguistic position, gives an opportunity to admit: a) some alternative solutions to existing ones in error typologies in the Polish language of Ukrainians and other Polish speakers coming from the East, b) varied assessment of grammatical gender errors, made depending on the influence of such factors as lack of the competence as well as other psychophysical ones. Attention is also paid to the necessity of teaching foreign students of Polish studies in a way that enables them to apply effectively the theory of gender in linguistic practice and future glottodidactic activities.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2020, 27; 133-154
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
European security in the perspective of historical and contemporary threats to Poland and Ukraine
Bezpieczeństwo Europy w perspektywie historycznych i współczesnych zagrożeń Polski i Ukrainy
Autorzy:
Krzeniowski, Leszek F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527029.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
safety
danger
russification
the crime of genocide
the Orange Revolution
Euromaidan
the Ukrainian people
Opis:
The article is delivered in Ukrainian at the conference of the European Association of Science on Security and International Socio-State Programme of UNESCO "ADULT EDUCATION OF UKRAINE" September 14, 2014, in the press center of the Ukrainian News Agency "Capital" in Kiev (Ukraine). This sketch does not aspire to any attempts to analyze international relations in Europe. It is only an attempt to assess the present situation from the perspective of the experience of the European association of science safety, whose members include representatives from 23 countries of Europe, including Poles, Russians and Ukrainians.
Źródło:
Securitologia; 2014, 2(20); 7-13
1898-4509
Pojawia się w:
Securitologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Western Ukrainian Statehood 1918–1923 and the Theories of Randomness in the 20th – early 21st Centuries
Państwowość zachodnioukraińska 1918–1923 oraz teorie losowości XX – początku XXI wieku
Autorzy:
Monolatii, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343822.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian Revolution
Black Swan theory
Gray Rhino theory
Butterfly effect
West-Ukrainian People’s Republic
Galicia
Ukraine
Polska
rewolucja ukraińska
teoria czarnego łabędzia
teoria szarego nosorożca
efekt motyla
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galicja
Ukraina
Polska
Opis:
In the article author focused on the understudied and disputable aspects of the Ukrainian Revolution of 1914–1923, mainly on how Western Ukrainian statehood was established and developed in 1918–1919, as well as some specific issues of the political history of the West-Ukrainian People’s Republic (WUPR) in 1918–1923. By applying the theories of randomness introduced by scientists in the 20th – early 21st centuries (generally, Nassim Nicholas Taleb, Michele Wucker, Peter Grassberger, Edward Lorenz), the author puts forward an approach to the events of the early 20th century Ukrainian history, which is completely different to what has been suggested before, in its “Galician” form. 
W artykule autor skupił się na niedostatecznie zbadanych i dyskusyjnych aspektach rewolucji ukraińskiej w latach 1914–1923, głównie na sposobie tworzenia i rozwoju zachodnio-ukraińskiej państwowości w latach 1918–1919, a także na niektórych specyficznych zagadnieniach historii politycznej Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL) w latach 1918–1923. Stosując teorie losowości wprowadzone przez naukowców na przełomie XX i XXI w. (generalnie – Nassim Nicholas Taleb, Michele Wucker, Peter Grassberger, Edward Lorenz), autor proponuje zupełnie odmienne od dotychczas sugerowanego podejście do wydarzeń z historii Ukrainy początku XX w., w jej pośtaci „galicyjskiej”.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 2; 219-233
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Праведна душа. Василь Біднов у спогадах сучасників», opr. Mykola Chaban, seria «DNIPROVIANA», Herda, Dnipro 2021, 216 s.
The review of “The righteous soul. Vasyl Bidnov in the memoirs of contemporaries” (‘Pravedna dusha. Vasyl Bidnov u spohadakh suchasnykiv’, ed. Mykola Chaban, series “DNIPROVIANA”, Herda Press, Dnipro 2021, 216 pp.)
Autorzy:
Mytsyk, Iurii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157694.pdf
Data publikacji:
2022-07-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Vasyl Bidnov
Mykola Chaban
memoirs
emigrants
diaspora
Ukrainian People’s Republic
Opis:
The paper’s author shows his review of a book about Vasyl Bidnov who was one of talented scientists. He was a historian and an activist of ’Prosvita’ („Enlightenment”). Due to the fall of the Ukrainian People’s Republic this personality emigrated to Czechoslovakia, where he has a strong connection with Ukrainian Free University in Prague. The work „The righteous soul. Vasyl Bidnov in the memoirs of contemporaries” (‘Pravedna dusha. Vasyl Bidnov u spohadakh suchasnykiv’) includes the introduction, which informs about the biography of this personality. Then there are presented memoirs about him collected from well-known sociopolitical and scientific activists-emigrants. An essential part has appendices from documents that refer to Bidnov. The article concludes that the readers received a high-value book of memoirs about this important personality of the scientific and socio-political life of Ukraine at the beginning of the 20th century.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2022, 9; 233-240
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies