Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "UNESCO list" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Value assessment of Zamość from the perspective of 25 years on UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Jurczyk, J.
Szmygin, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390190.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
Zamość
UNESCO List
value assessment
Lista UNESCO
ocena wartości
Opis:
The historical center of Zamość was added to the UNESCO World Heritage List in 1992 and over next 25 years the city has undergone great changes. Thanks to numerous restoration, preservation and maintenance works we are now able to admire the beauty of its monuments and perfect spatial harmony. But this is not the end of planned work. Zamość Old Town is a historical part of a vibrant city and therefore needs to evolve constantly in order to satisfy the contemporary requirements of urban population. Concurrently, over that period of time theory of conservation and preservation of monuments and evaluation methodology of the value of goods inscribed on World Heritage List have developed significantly. Hence, the 25th anniversary is a perfect occasion for a renewed evaluation of Zamość Old Town’s value and more in-depth analysis in accordance with current methodology and state of knowledge. It enables further specification and indication of authentic and material carriers of its value which determine its further existence. At the same time, it will allow indicating the limits of possible interference. In addition to this, the outcome of this thorough analysis will be of great use in taking decisions on further actions and investments, which is particularly important with monuments so heterogeneous as a historical city center.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 4; 93-112
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkwie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO – kryteria wyboru
Orthodox churches inscribed on the UNESCO World Heritage Site – the selection criteria
Autorzy:
Gleń, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390234.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
cerkwie
lista UNESCO
dziedzictwo
architektura sakralna
Orthodox churches
UNESCO list
heritage
Opis:
Artykuł traktuje o wartościach kulturowych, jakie reprezentuje sobą drewniana architektura sakralna. Autor skupia się na przykładach cerkwi w polskim i ukraińskim regionie Karpat. Obfitość budulca jakim jest drewno w tym regionie a także samo ukształtowanie terenu spowodowało, iż tutejsza architektura cerkiewna stała się unikalna i niezwykle charakterystyczna. Autor artykułu przedstawia wpisane dnia 21 czerwca 2013 roku na 37 sesji UNESCO odbywającej się w Kambodży na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO drewniane cerkwie na terenie Polski oraz Ukrainy. Na liście znajduje się obecnie 16 cerkwi z regionu karpackiego, 8 świątyń ze strony polskiej oraz 8 ze strony ukraińskiej [1]. Przedstawione cerkwie regionu Karpat wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa są świadectwem przenikania się kultury chrześcijańskiej charakterystycznej dla wschodu i zachodu ukazując wspólną relację pomiędzy społecznością polską i ukraińską [2].
The article deals with cultural values that represents the wooden church architecture. Author focuses on the examples of the church in the Polish and Ukrainian region of Carpathian mountains. The abundance of wood as a building material in the region, as well as the landform and the localization, resulted that the local architecture Orthodox Church has become a unique and highly characteristic. The author of the article, presents the wooden churches in the Poland and Ukraine inscribed on the UNESCO World Heritage Site which took place on 21 June 2013, at the 37 session. On that list is currently 16 Orthodox churches of the Carpathian region: 8 temples on the Polish side and 8 from the Ukrainian side. The churches of the Carpathian region inscribed on the UNESCO World Heritage are a testament to the interpenetration of Christian culture characteristic of the East and the West showing the relationship between the Polish and Ukrainian community.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 3; 235-240
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Fado de Coimbra e Património da Humanidade
Autorzy:
Korobczak-Dominguez, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504776.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Fado
fado from Coimbra
fado from Lisboa
traditional portugues music
UNESCO list
origin of fado
Opis:
Fado from Coimbra and World Heritage On 27 November 2011 fado – a traditional Portuguese music – was added to the World Site of Intangible Heritage UNESCO, which provided an opportunity to create this article. The following publication presents a history and origin of fado: the meaning of its name and its linguistic provenience. Article shows roots of this genre of music – its evolution from an African dance lundum to another called “fado”; its migration from Brazil to Portugal; its turning into a song full of melancholy and longing. The sense of Portuguese’s beloved word “saudade” is being explained, as well as the variations of fado music that have led it to the concert halls in the 21st century. The article, farther more, describes two common variations of this kind of music, i.e. fado from Coimbra and fado from Lisbon, concentrating on main differences, such as their subject matter, structure of pieces, key and manner of performance, the source of which can be found in their origin. The text considers whether “fado” is a proper name of a song of Coimbra, or not. The aim of the article is to introduce a dispute about the “real” fado, that has been going on between followers of both trends for years and to answer a question why the fado from Lisbon was added to the UNESCO list.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2012, 1; 45-55
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju inicjatorem seryjnej nominacji na listę UNESCO najcenniejszych europejskich młynów papierniczych
Museum of papermaking in Duszniki-Zdrój as an initiator of serial nomination of the most precious European paper mills for the UNESCO list
Autorzy:
Szymczyk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204965.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
Młyn papierniczy w Dusznikach-Zdroju
młyny papiernicze Europy
seryjna nominacja na listę UNESCO
Paper mill in Duszniki-Zdrój
European paper mills
serial nomination on the UNESCO list
Opis:
Młyn papierniczy w Dusznikach-Zdroju powstał przed 1562 r. Dzięki opłacalności produkcji przez wieki był rozbudowywany i zdobiony na wzór dworu szlacheckiego. Od 1968 r. jest siedzibą Muzeum Papiernictwa. W ostatnich latach wzrosła świadomości na temat wartości historycznej młyna. Staraniem muzeum w 2011 r. młyn uzyskał status Pomnika Historii, a w kolejnych latach podjęto zabiegi o wpisanie go na listę UNESCO. Zwiększeniu szans na wpis służy koncepcja seryjnej nominacji obejmującej najcenniejsze młyny papiernicze Europy. Polskie muzeum jest koordynatorem tego projektu. Dotąd podpisano porozumienia dotyczące starań o wspólną nominację z papierniami w Velkich Losinach z Czech i Homburga (dzielnica Triefenstein) w Niemczech, a rozmowy prowadzone są z papiernią w Ambert we Francji. Obecnie we współpracy z prof. Bogusławem Szmyginem muzeum opracowuje analizę porównawczą wszystkich zachowanych młynów papierniczych, która pozwoli wybrać 2-3 kolejnych partnerów.
The paper mill in Duszniki-Zdrój was established before 1562. Thanks to the profitability of production, over the centuries it was extended and decorated in the style of a manor house. Since 1968, it has been the seat of the Museum of Papermaking. In recent years, awareness of the historical value of the mill has increased. Thanks to the efforts of the museum, in 2011 the mill was granted the status of a Monument of History, and in the following years, efforts were made to include it in the UNESCO list. The concept of serial nomination of the most valuable paper mills in Europe serves to increase the chances of gaining an entry. The Polish museum is the coordinator of this project. So far, agreements have been signed on joint nomination efforts with the paper mills in Velké Losiny in the Czech Republic and Homburg (district Triefenstein) in Germany, and talks are being held with the paper mill in Ambert in France. Currently, in cooperation with Professor Bogusław Szmygin, the museum is working on a comparative analysis of all the preserved paper mills, which will allow to select 2-3 more partners.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 219-233
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia i ochrona pradziejowych kopalń krzemienia pasiastego w „Krzemionkach” w perspektywie wpisu na Listę światowego dziedzictwa UNESCO
Threats and protection of the prehistoric striped flint mines in “Krzemionki” in the perspective of the entry on the UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Jedynak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896820.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Krzemionki
prehistoric flint mining
threats for monuments
conservation policy
UNESCO World Heritage List
Opis:
The 100th anniversary of discovery of “Krzemionki” complex of the prehistoric striped flint mines, which is thought to be the greatest prehistorical monument in Poland and one of the most important archaeological sites in Europe, will be celebrated in a few years. Along with that, the efforts began aimed at entering the mines on the UNESCO World Heritage List. For those reasons, the analysis of the past and present threats for the site, accompanied by the proposals of adequate conservation actions, is worth carrying out. It will make it possible to create a complex management plan, in which the tasks related to the protection of the archaeological and natural heritage will be adequately combined with the research activities and making the site available to the public.
Źródło:
Raport; 2015, 10; 263-283
2300-0511
Pojawia się w:
Raport
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajobraz kulturowy Røros - wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
Cultural landscape of Røros – inscribed in the UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Kuśnierz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131901.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
krajobraz kulturowy
Røros
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
zabytkowa architektura
cultural landscape
UNESCO World Heritage List
historic architecture
Opis:
Przedmiotowy artykuł dotyczy zabytkowego miasta Røros, które od 1980 roku jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Røros położone jest nad rzeką Glommą, w środkowo-wschodniej Norwegii, w regionie Sør-Trøndelag. Osadnictwo na tym terenie rozwinęło się około połowy XVII wieku w związku z odkryciem bogatych złóż miedzi. Z tego okresu do naszych czasów przetrwała nie tylko tradycja górnicza miejscowości, ale także drewniane domy, system transportu wodnego oraz relikty dawnej huty i maszyn niezbędnych do wydobycia miedzi. Wskazane elementy dziedzictwa kulturowego miasta świadczą o jego wyjątkowości w skali europejskiej, zaś współpraca społeczności lokalnej z władzami na polu ochrony i rewaloryzacji tego zespołu jest godna naśladowania. Zdaniem Autorów taka współpraca jest niezbędna aby proces ochrony i rewaloryzacji dziedzictwa kulturowego przebiegał właściwie, czego dowodem jest właśnie Røros.
This article presents the historic town of Røros, which has been inscribed into the UNESCO World Heritage List since 1980. Røros is located on the river Glomma, in central and eastern Norway, in the Sør-Trøndelag region. Settlement in this area developed around the mid-17th century when rich copper deposits were discovered. Not only the mining tradition of the town from that period, but also timber houses, a water transport system and relics of a former foundry as well as machines used for copper mining have survived until the present. The indicated elements of the cultural heritage of the town confirm its unique character on the European scale, while the cooperation between the local community and authorities in order to protect and revalorise the complex is exemplary. According to the Authors, such cooperation is indispensable for the process of protection and revalorisation of cultural heritage to run smoothly, of which Røros is proof.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2018, 46; 649-660
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samaipata project – aim of the research, methodology, and methods of documentation
Projekt Samaipata – cel badań, metodologia i metody dokumentacji
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Ziółkowski, Mariusz
Ćmielewski, Bartłomiej
Ulloa Vidaurre, Delfor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293942.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Bolivia
Samaipata
rock art
UNESCO World Heritage List
remote sensing
Boliwia
sztuka naskalna
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
teledetekcja
Opis:
The Samaipata project concerns one of Bolivia’s most important monuments – El Fuerte de Samaipata, a UNESCO World Heritage Site. This paper describes the origin of the project, the reasons behind starting it, and its main goals. In addition, the documentation, surveying and analytical methods used in the project are briefly described.
Przedstawiany projekt Samaipata dotyczył jednego z najważniejszych zabytków Boliwii – El Fuerte de Samaipata, prekolumbijskiego stanowiska archeologicznego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W artykule opisano genezę projektu, powody podjęcia tematu oraz jego główne cele. Ponadto w skrócie opisano zastosowane w projekcie metody dokumentacyjno-pomiarowe i analityczne.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 19-25
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje wpisu dóbr na listę UNESCO – prestiż i co dalej? Postulaty de lege ferenda w zakresie prawnych konsekwencji wpisania obiektu na listę UNESCO
Consequences of entering assets into the UNESCO List – prestige and what next?
Autorzy:
Kowalska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113895.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków
zabytek
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
park kulturowy
historic preservation
historic monument
UNESCO World Heritage list
cultural park
Opis:
In Poland there are 70 facilities recognised as monuments of history, 14 of which are listed on the UNESCO World Heritage list. From the point of view of the effects in terms of national recognition for the historical monument, it has a prestigious meaning. Given the distinction of cultural monuments as a separately governed issue by article. 7 of the Polish Act on Antiques’ Protection and Care, a question is raised debating the ratio legis of this institution. The possibility to apply for entry onto the UNESCO list is the only result of this legal regulation. However, what is the most problematic – the entry of such historic monument onto this exclusive List also does not constitute a change in terms of the legal status of such an object. The aim of this paper is to analyse the issue of the real and effective judicial protection of, both historic monuments as well as the facilities included in the list of World Heritage.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 73-81
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El Fuerte de Samaipata in the light of current research
El Fuerte de Samaipata w świetle aktualnego stanu badań
Autorzy:
Ziółkowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293815.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Samaipata
Bolivia
rock art
Andean archaeology
UNESCO World Heritage List
Boliwia
sztuka naskalna
archeologia andyjska
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opis:
Samaipata, or more precisely El Fuerte de Samaipata, is a pre-Hispanic archaeological site of approximately 40 ha located in Bolivia, on the eastern slopes of the Andes. Due to its artistic and historical importance, the site was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 1998. The importance of El Fuerte de Samaipata and the history of the investigations of this emblematic place have been the subject of numerous works. This text summarises the main stages of the studies of the site, particularly of the rock, from the first information in Colonial sources of the 16th century to the most current research carried out by Bolivian and foreign scholars. Special emphasis is given to the documentation and preservation programs of the petroglyphs, which are deteriorating due to environmental and anthropic factors.
Samaipata, a ściślej El Fuerte de Samaipata, to przedhiszpańskie stanowisko archeologiczne o powierzchni około 40 ha, położone w Boliwii na wschodnich zboczach Andów. W 1998 r. miejsce to ze względu na swoje znaczenie artystyczne i historyczne zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znaczenie El Fuerte de Samaipata i historia badań tego wyjątkowego zespołu były już przedmiotem licznych studiów. Ten tekst podsumowuje wyniki głównych etapów prac na tym stanowisku, zwłaszcza te dotyczące samej skały, od pierwszych informacji w źródłach kolonialnych z XVI w. poczynając, po najbardziej aktualne opracowania boliwijskich i zagranicznych badaczy. Szczególny nacisk kładzie się na dokumentację i programy ochrony petroglifów, których stan zachowania pogarsza się z powodu czynników środowiskowych i antropogenicznych.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 11-18
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Description and analysis of El Fuerte de Samaipata in the light of new research, and a proposal of the relative chronology of its main elements
Opis i analiza El Fuerte de Samaipata w świetle nowych badań oraz propozycja względnej chronologii jego głównych elementów
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Orefici, Giuseppe
Ziółkowski, Mariusz
Kubicka, Anna
Muñóz Risolazo, Rosario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904851.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Samaipata
Bolivia
rock art
Andean archaeology
UNESCO World Heritage List
Boliwia
sztuka naskalna
archeologia andyjska
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opis:
The study describes the results of the documentation of El Fuerte de Samaipata, a pre-Hispanic archaeological site in Bolivia on the UNESCO World Heritage List. It summarizes the most recent observations of the carvings on the rock of Samaipata, which, due to progressing erosion, are slowly vanishing. Thanks to modern documentation technologies, laser scanning, structural light scanning, digital photogrammetry, and advanced digital analysis of images and 3D models of the site, all still visible traces of petroglyphs as well as “architectural” elements like terraces, platform, niches and seats have been documented and described.
W pracy opisano wyniki projektu dokumentującego El Fuerte de Samaipata, prehiszpańskie stanowisko archeologiczne w Boliwii wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Artykuł podsumowuje najnowsze obserwacje dotyczące rytów naskalnych w Samaipata, które powoli zanikają z powodu postępującej erozji. Dzięki nowoczesnym technologiom dokumentacji, skanowaniu laserowemu, skanowaniu światłem strukturalnym, cyfrowej fotogrametrii oraz zaawansowanej cyfrowej analizie obrazów i modeli 3D terenu wszystkie nadal widoczne ślady petroglifów, a także elementów „architektury” takich jak tarasy, platformy, nisze i siedziska zostały udokumentowane i opisane.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 79-124
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quedlinburg – autentyczna tkanka historycznego miasta
Quedlinburg: the authentic fabric of a Historical Town
Autorzy:
Węcławowicz-Gyurkovich, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171901.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Quedlinburg
niemieckie miasto
zabudowa szachulcowa
Światowa Lista Dziedzictwa Kulturowego UNESCO
German town
half-timbered buildings
UNESCO World Heritage List
Opis:
Niewielkie miasteczka niemieckie z zabudową szachulcową konkurują z sobą, prześcigając się w pomysłach, jak przyciągać turystów i ewentualnych przyszłych mieszkańców. Różnorodność warunków, wynikających z usytuowania, ukształtowania terenu, odrębności kulturowej, a przede wszystkim istnienia zachowanych obiektów historycznych na terenie poszczególnych regionów, sprawia, że każde z nich tworzy niepowtarzalną atmosferę i odmienną tożsamość. Niemcy i inne kraje europejskie od wieków dostrzegają te wartości, a od miejscowości. Przedstawione w artykule badania prezentują niemieckie miasto Quedlinburg, które posiada autentyczną, nawarstwiającą się przez wieki zabudowę szachulcową i w roku 1994 zostało wpisane na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Small German towns with half-timbered buildings compete with each other, outdoing each other in ideas on how to attract tourists and possible future residents. The variety of conditions, resulting from the location, terrain, cultural distinctiveness and, above all, the existence of preserved historical buildings in each region, means that each town creates a unique atmosphere and a distinct identity. Germany and other European countries have recognized these values for centuries, and it is up to developers and municipal authorities to ensure that planned new developments and ideas are successful and promote economic development and promotion of the region or specific localities. The author’s research presented in the paper showcases the German town of Quedlinburg, which has authentic halftimbered buildings that have been built up over the centuries and was designated a UNESCO World Heritage Site in 1994.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 71; 33--47
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako proponowana forma ochrony w polskim systemie ochrony zabytków
Inclusion on the UNESCO World Heritage List as a Proposed Form of Protection in the Polish Monument Protection System
Autorzy:
Szmygin, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24200988.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Lista Światowego Dziedzictwa
UNESCO
polski system ochrony zabytków
formy ochrony zabytków
UNESCO World Heritage List
Polish monument protection system
monument protection
forms
Opis:
50. rocznica uchwalenia Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego (1972) sprzyja podsumowaniu jej dokonań i ocenie wpływu na ochronę dziedzictwa. Ruch Światowego Dziedzictwa osiągnął znaczący sukces ilościowy, merytoryczny, wizerunkowy. Wypracowano unikatową, uniwersalną metodologię oceny dóbr dziedzictwa i standardy ich ochrony – są one oparte na współczesnym podejściu do ochrony i zarządzania dóbr kultury. Ochrona dóbr kultury Światowego Dziedzictwa odbywa się w ramach krajowych systemów ochrony zabytków. Standardy, metodologie i procedury krajowych systemów ochrony nie są spójne z systemem UNESCO. Dlatego ochrona i zarządzanie dóbr UNESCO nie mogą być realizowane w pełni. Dorobek, jakość i trwałość systemu Światowego Dziedzictwa uzasadnia włączenie go do krajowych systemów ochrony. W Polsce możliwe i zasadne jest uznanie „wpisania dobra na Listę Światowego Dziedzictwa” jako jednej z ustawowych form ochrony zabytków (art. 7).
The fiftieth anniversary of the Convention concerning the protection of the world cultural and natural heritage (1972) is conducive to taking stock of its achievements and assessing its impact on heritage protection. The World Heritage movement has achieved significant quantitative, substantive, and image-related success. A unique, universal methodology for assessing heritage sites and standards for their protection have been developed—they are based on contemporary approaches to the protection and management of cultural sites. The protection of the World Heritage cultural sites is carried out within the framework of national systems of monument protection. The standards, methodologies and procedures of national protection systems are not consistent with the UNESCO system. Therefore, the protection and management of the UNESCO sites cannot be realized in full. The achievements, quality and sustainability of the World Heritage system justify its inclusion in national systems of protection. In Poland, it is possible and reasonable to recognize the inclusion of a site on the World Heritage List as one of the statutory forms of monument protection (Art. 7).
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 7--19
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3D terrestrial laser scanning of El Fuerte de Samaipata
Naziemne laserowe skanowanie 3D El Fuerte de Samaipata
Autorzy:
Kościuk, Jacek
Ćmielewski, Bartłomiej
Telesińska, Małgorzata
Kubicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904850.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Bolivia
Samaipata
UNESCO World Heritage List
rock art
3D scanning
Boliwia
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
sztuka naskalna
skanowanie laserowe 3D
Opis:
This paper concerns El Fuerte de Samaipata – one of Bolivia’s most important monuments inscribed on the UNESCO World Heritage List. The study describes the hardware and software used in the project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (Fuerte de Samaipata/Bolivia) site from the World Heritage List”, as well as the workflow adopted for the terrestrial laser scanning (TLS) of the site. It also explains the important role that TLS played in the entire project.
Artykuł dotyczy El Fuerte de Samaipata – jednego z najważniejszych zabytków Boliwii wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Opisano aparaturę i oprogramowanie zastosowane w projekcie „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”, a także metodologię przyjętą dla naziemnego skanowania laserowego (TLS). Wyjaśniono również ważną rolę, jaką w całym projekcie odgrywa TLS.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 27-34
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy ochrony światowego dziedzictwa w Polsce - czyli Tentative List i propozycje możliwych do zgłoszenia kandydatur na listę światowego dziedzictwa
The perspectives of protection of the world heritage in Poland - the tentative list and proposals of nominations to the world heritage list
Autorzy:
Lewicki, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113922.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
UNESCO
Tentative List
zabytki
monuments
Opis:
The article discusses Polish suggestions of new inscriptions into the UNESCO World Heritage List. The waiting items mentioned in the Tentative List were presented. Currently the Polish version of the List numbers 5 items. They are: Gdańsk, Town of Memory and Freedom (2005), The Augustów Canal (2006), The Dunajec River Gorge in the Pieniny Mountains (2006), Extension to the Joint World Heritage Property “Primeval Beech Forests of the Carpathians (Slovak Republic and Ukraine) and the Ancient Beech Forests of Germany (Germany)” (2015), “Krzemionki”, prehistoric flint mines (2016). Other offered suggestions were also presented: The Jewish Cemetery in Łodz, the Ponds in Milicz – medieval fishponds in central Europe, Nowa Huta, the paper mill – Duszniki Zdrój, the Elbląg Canal, Nikiszowiec as a factory-related housing complex, the cultural landscape of Żuławy area, wooden mosques in the Podlasie Region – Bohoniki and Kruszyniany, the Valley of Palaces and Gardens – the Jeleniogórska Valley, Żyrardów, Warsaw Water Filters and Księży Młyn in Łodz as industrial heritage, the Citadel in Warsaw, and the Słowiński National Park as natural heritage. Among new suggestions the following were indicated: the collegiate church in Pułtusk as an example of Renaissance solutions of linear perspective applied in architecture, the project of a Gothic vault in the church in Szydłowiec as a unique example of the Gothic construction workmanship, and modern wooden churches (e.g. the church in Boguszyce).
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 129-142
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jasina – cerkiew Strukowska z Listy UNESCO na tle innych świątyń huculskich
Yasinia – the Strukivska tserkva from the UNESCO World Heritage List compared to other Hutsul temples
Autorzy:
Witkowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535679.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
cerkiew huculska
cerkiew drewniana
architektura drewniana
Jasina
Huculszczyzna
Zakarpacie
Lista światowego dziedzictwa
UNESCO
Hutsul tserkva
wooden tserkva
wooden architecture
Yasinia
the Hutsul Land
Transcarpathia
UNESCO World Heritage List
Opis:
In 2013, the tserkva dedicated to the Ascension, and traditionally called the Strukivska tserkva, in Yasinia, in the district of Rakhiv, in the Transcarpathian area, in the Hutsul Lands, was inscribed on the UNESCO World Heritage List, together with fifteen other wooden tserkvas in Polish and Ukrainian Carpathian region. Due to his long-lasting supervision over inventory measurements of the Hutsul folk architecture and wooden sacred architecture in the Hutsul Lands and in the Pokuttya region, the author makes a detailed presentation of this temple, which is known in Poland mainly in tourist and sightseeing circles, and compares it with other Hutsul tserkvas with similar plan characteristics. The article contains presentation of the history of this tserkva, which was built in 1824. Its traditional name is supposed to originate from the surname of a Hutsul shepherd, Ivan Struk, who probably founded it as a votive offering for a miraculous rescue of a flock of sheep in winter, which is a theme of a legend that is popular in this part of the Hutsul Lands. On the basis of the field studies that – among others – resulted in making measurement documentation by architecture students from the Lodz University of Technology, under the supervision of the author, there are discussed characteristics of the log construction, with consideration given to the use of squared timber, corners with dovetail joints and cut endings of logs, which is common among others in wooden sacred architecture in the Transcarpathian area, but more seldom in the Galician Hutsul Lands. The temple has no choir gallery over the vestibule for women, which is atypical in Hutsul tserkvas, yet here it is a result of very small sizes of the object. In the tserkva there has been preserved a valuable baroque iconostasis, unfortunately with icons that have been painted on the former paintings recently. A high artistic value is represented by a few other elements of the decor: single icons, processional crosses and banners. Another interesting element is a severe decoration of wooden construction arches at the junction of nave square and side arms, with the characteristic wooden volutes, which is unique for the Hutsul Lands but known for example in the Podhale region. It is one of the two tserkvas of the Hutsul type situated on the South of the Carpathian arch. Other wooden tserkvas in this area belong to totally different types of spatial forms, which are not related to the Hutsul Lands. Due to its plan and shape the one-dome Strukivska tserkva may be classified to the group of a dozen or so recognised wooden temples mainly from the Galician Hutsul Lands and the Pokuttya region that are based on a spatial pattern of a central building on the Greek cross plan, which is composed of five squares, with the middle one being bigger than the remaining ones. This group may comprise both elder (the end of the 18th c. – the beginning of the 19th c.) traditional one-dome Hutsul tserkvas, such as: Deliatyn (1785, extended in 1894, 1902, 1911- -1912), Velyka Kam’yanka (1794), Zelena, the district of Nadvirna (1796, later extended), Zhabye Slupeyka (about 1800, extended in 1850, does not exist), Dora (1823, extended in 1844), Lojeva (1835), Bili Oslavy (called the lower one, 1835), and fivedome objects from the 2nd half of the 19th c.: Tlumachyk (1852, does not exist), Knyazhdvir (1864, does not exist), and Havrylivka (1862, not examined by the author yet), and also the threedome tserkva in Hvizdets (1855), in which the side arms are narrower (rectangular, not square). Whereas, three temples from the parish of Mykulychyn, designed by professionals: Mykulychyn (1868, designed by the architect J. Czajkowski), Tatariv (1912, designed by the architect Franciszek Mączyński from Cracow, polychromes made by the painter Karol Maszkowski, also from Cracow) and Polyanytsya Popovichivska (1912, does not exist), the so called new tserkva in Vorokhta (the 30s of the 20th c.), the tserkva in Zarichchya (1943, designed by the architect Lev Levyns’kyi), are creative interpretations of the original pattern. The two latter ones may be classified simultaneously to a large group of tserkvas in the national Ukrainian style. Similar characteristics are probably to be found in the tserkva in Tysmyenichany (1865), not examined by the author yet. A few tserkvas were extended from the classic three-part plan to the ‘cross’ plan with an enlarged nave square by means of adding side arms; for example: Krasne, the district of Rozhniativ, earlier the county of Kalush (about 1840, extended, 1899 rebuilt) and Chornyi Potik, (the 19th c?). The Strukivska tserkva is decidedly the smallest one in the discussed group (side of the nave log construction is about 5 metres long), which may be explained by the fact that it was a private, peasant foundation. Tserkvas that belong to the pattern described above are situated in a quite compact group in a relatively small geographical area, which may be basically associated mainly with the upper Pruth valley from Vorokhta to Zabolotiv. Some of them are located by roadsides that lead to major tracts or to the Pruth valley. The river and trade routes at its banks contributed to spreading of the pattern, yet it did not spread beyond these tracts. Maybe, in the course of some further studies in the areas of Pokuttya, at the North of the Pruth river, which have been less explored yet, it will happen to find some other examples of objects with the same original plan. The pattern of the tserkva at the Greek cross plan with enlarged nave square was present (though very rare) not only in other regions of former Galicia, but also in Northern, middle, and Eastern lands of Ukraine. However, tserkvas of this type did not exist in a compact group in such a small area as in the discussed region of the Hutsul Lands and Pokuttya. Due to its morphology the group described as the cruciform tserkvas with enlarged nave square presents a set that may be distinguished from the remaining types of wooden temples in the Hutsul Lands and Pokuttya, and may be referred to as Western or – to be more precise – North-Western type the Hutsul wooden tserkva with two variants and older and younger variations. It is not only the fact of identical scheme of groundfloor plan and similar sizes that is significant here, but also the time when the temples were built (the end of the 18th c. – the beginning of the 2nd half of the 19th c.). An additional fact that in this area there were built a few other tserkvas the forms of which present an interpretation of the original pattern indicates that the pattern was so marked in the described area that it was also observed by professionals, who as early as in the 2nd half of the 19th c. and the beginning of the 20th c. wanted to respect consciously the local building traditions, which presented an inspiration for them. The Strukivska tserkva in Yasinia constitutes a very important element in this interesting group of temples. It is an ‘import’ of the pattern of ‘cruciform’ tserkva from the Galician Hutsul Lands to the Transcarpathians. It was built at the same time when the model of ‘cruciform’ tserkvas with enlarged nave square was spreading to the North from the main Carpathian arch. It represents a high level of building technique, with some distinct features that were characteristic of the area. It has been preserved in a relatively pure form, not ‘spoiled’ (as some other Hutsul tserkvas) with extending, rebuilding, or changing materials for covering walls and roofs. At present, it does not demand any important conservatory works. The inscription of this tserkva on the UNESCO World Heritage List seems thoroughly justified. In the group of eight Ukrainian wooden tserkvas that are inscribed on the List, as many as two come from the Hutsul Lands and Pokuttya, which is a clear evidence for the role of this region for the Ukrainian culture. Translated by Joanna Witkowska
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2015, 2; 7-39
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies