Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "UKRAINIAN EMIGRATION" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-21 z 21
Tytuł:
FOR THE ANNIVERSARY OF PhD IN HISTORY, ASSOCIATE PROFESSOR, A MEMBER OF OUR YEARBOOK EDITORIAL BOARD ĽUBICA HARBUĽOVÁ
Autorzy:
Švorc, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2153610.pdf
Data publikacji:
2022-12-12
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Ľubica Harbuľová
Eastern European history
Czechoslovakia
Ukrainian emigration
Opis:
The article covers the biography and scholarly activities of PhD in History, Associate Professor, a member of our yearbook editorial board Ľubica Harbuľová
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2022, 31; 326-330
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Архіви української політичної еміграції в Польщі
The Ukrainian Political Emigration Archives in Poland
Autorzy:
Paliienko, Maryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193211.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Ukrainian National Republic
Ukrainian emigration Polish-Ukrainian relationship
Ukrainian emigration archival
collections in Poland
Ukraińska Republika Ludowa
emigracja ukraińska
stosunki polsko-ukraińskie
zbiory archiwalne emigracji ukraińskiej w Polsce
Opis:
Artykuł jest analizą zawartości i losów archiwalnych zbiorów ukraińskiej emigracji politycznej w Polsce w okresie międzywojennym. W tracie badań ustalono, że po walkach o niepodległość Ukrainy w latach 1917–1921 cenne archiwa polityczne i wojskowe zostały przewiezione do Polski, gdzie były przechowywane w ośrodkach utworzonych przez Rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej na uchodźstwie: w Tarnowie, Częstochowie oraz częściowo w Warszawie. W czasie okupacji hitlerowskiej archiwum Ukraińskiej Republiki Ludowej zostało przeniesione do Krakowa, a później przejęte przez tajne służby radzieckie i wywiezione do ZSRR, gdzie zostały opracowane i są przechowywane w archiwach służb specjalnych. Jednocześnie cenne dokumenty dotyczące działalności ukraińskiej emigracji politycznej i stosunków polsko-ukraińskich, w szczególności relacji S. Petlury z J. Piłsudskim, są przechowywane w polskich instytucjach, przede wszystkim – Archiwum Akt Nowych, Centralnym Archiwum Wojskowym, Bibliotece Narodowej w Warszawie, Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Na Ukrainie największy segment zbiorów emigracyjnych Ukraińskiej Republiki Ludowej jest obecnie przechowywany w Centralnym Archiwum Państwowym Ukrainy w Kijowie. Wszystkie zachowane dokumenty mają istotny potencjał źródłowy do badań procesów formacji państwa ukraińskiego, walki o niepodległość, a także dogłębnej analizy relacji polsko-ukraińskich w okresie międzywojennym. Autor podkreśla jednocześnie pilną potrzebę digitalizacji tak rejestru jak i zbiorów archiwalnych emigracji ukraińskiej, z podaniem informacji dotyczących charakteru zbiorów, miejsc ich powstania, zmian ich lokalizacji. Autor podkreśla również, że ich digitalizacja ułatwi prowadzenie badań oraz obieg naukowy bardzo ciekawych dokumentów.
The article analyzes the composition of the Ukrainian political emigration’s archival collections in the interwar period in Poland, traces the ways of their displacements during the Second World War, and determines its current storage locations and source potential for studying the problems of the political and military history of Ukraine as well as Polish-Ukrainian relations. It is defined that after the defeat of the Ukrainian War of Independence 1917-1921 valuable political and military archives were repatriated to Poland where they were preserved in the emigration centers established by the UNR Government in Tarnow, Сzestochowa and partly in Warsaw. During the occupation of Poland by Nazi Germany, the archives of the UNR Directorate were repatriated to Krakow, and eventually, they came into the possession of Soviet security services that resulted in moving the archives to the USSR. As a consequence, these archives were classified for security reasons and stored in archival special fonds. Moreover, valuable documents that describe the activity of the Ukrainian political emigration and Polish-Ukrainian relationship, particularly the relations between Symon Petlura and Josef Pilsudski, can be found in the fonds of Polish institutions, such as Archiwum Akt Nowych, Сentralne Archiwum Wojskowe, National Library of Poland / Biblioteka Narodowa in Warsaw and the National Ossolinski Institute in Wroclaw. In Ukraine, the most considerable segment of the UNR emigration collections is presented nowadays by the fonds of the Central State Archive of Supreme Authorities and Governments of Ukraine in Kyiv. These documents have an important source potential for describing the processes of the Ukrainian state formation, struggles for independence along with detailed research of Polish-Ukrainian relations during the interwar period. The author states the relevance of preparing an electronic registry of Ukrainian emigration archival collections with the characterization of the content of collections, location of their creation, transportation routes, and their current location. It would embrace the research along with including the documents to the scientific narrative.
Źródło:
Facta Simonidis; 2020, 13; 163-178
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pisarz poza ojczyzną: sylwetka Jurija Szewelowa
Autorzy:
Stefanowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789990.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Displaced Person’s camps
Ukrainian literature of the 20th century
Ukrainian emigration
literary revival
Opis:
In the second half of the 1940s, Ukrainian literature outside of Soviet Ukraine experienced an unusually intensive period of development in the Displaced Person’s camps in western Germany and Austria. Thrown together from various regions of Ukraine, writers managed to develop an amazing literary activity. A key role in this period was played by one of the most important Ukrainian émigré scholar, literary critic and essayist – Yuryii Shevelov (born on 17 December 1908 in Kharkiv, died 12 April 2002 in New York.) Having emigrated to Germany in 1944, he taught at the Ukrainian Free University in Münich (1946–9) and obtained a doctorate there (1949). He was also a vice-president of the MUR literary association (1945–8) and edited a monthly journal Arka. Shevelov is the author of some 500 articles, reviews, and books on Slavic philology and linguistics and the history of literature. He was one of the organizers of émigré literary life in Germany after the Second World War. In the postwar period Yurii Shevelov (pseud: Yu. Sherekh) has been the most infl uential literary critic within the Ukrainian émigré community in the West. In his articles in the journal Arka (1947–8) he formulated the principles of a ‘national-organic style’ and stimulated a lively discussion that continued for some time. Another émigré critic, Volodymyr Derzhavyn, produced articles that combined the Neoclassicist and modernist approaches. They both began a discussion that contributed to a revival of postwar Ukrainian literature. The principal intellectual discord between them was an understanding of what “national” means and what kind of tradition should serve as a “source of revival” for Ukrainian culture in exile. His numerous articles in the fi eld of literature and literary criticism were collected in Ne dlia ditei (Not for Children, 1964), Druha cherha: literatura, teatr, ideolohiï (The Second Round: Literature, Theater, Ideologies, 1978), and Tretia storozha (The Third Watch, 1991). Most of these essays were reprinted in Kharkiv in 1998 in a two-volume edition Porohy i zaporizhzhia (The Rapids and zaporizhzhia).
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2017, 5; 262-277
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UKRAIŃSKA IMIGRACJA W STANACH ZJEDNOCZONYCH. CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
UKRAINIAN IMMIGRATION IN THE UNITED STATES. GENERAL CHARACTERISTICS
Autorzy:
Fiń, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580211.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
UKRAINIAN DIASPORA
UKRAINIAN EMIGRATION
UKRAINIAN ETHNIC GROUPS IN THE AMERICAN SOCIETY
UNITED STATES, ETHNIC GROUPS IN THE USA
Opis:
This article discusses Ukrainian immigration to the United States and supplements the very rudimentary knowledge about the Ukrainian diaspora in Polish literature. It presents a survey of the Ukrainian population in the American society, and gives a description of the processes of Ukrainian immigration to the United States, as well as a diagnosis of its causes, and provides an analysis of the demographic, social, economic, and organisational situation of Ukrainians in America. Simultaneously, much attention is focused on the formation of conclusions about the position of this group in the stratifi cation of the American society, as well as changes that have occurred in the diaspora.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2013, 39, 4(150); 35-56
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność nacjonalistów ukraińskich na Bałkanach w latach 1929-1933. Wokół raportu z podróży inspekcyjnej Jarosława Baranowśkiego
Aktywność ukraińskich nacjonalistów na Bałkanach w latach 1929–1933. Wokół raportu z podróży inspekcyjnej Jarosława Baranowśkiego
Autorzy:
Gibiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Balkans
Organisation of Ukrainian Nationalists
Ukrainian emigration
Yaroslav
Baranovs’kyy
Senyk’s Archive
Bałkany
Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów
emigracja ukraińska
Jarosław Baranowśkyj
Archiwum Senyka
Opis:
W 1929 r. nastąpiło połączenie ugrupowań ukraińskich o profilu skrajnie nacjonalistycznym w Organizację Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) pod kierownictwem dotychczasowego przywódcy Ukraińskiej Organizacji Wojskowej (UWO) Jewhena Konowalca1. Jedną z głównych przyczyn zjednoczenia było wyczerpanie dotychczasowej formuły i zmiana profilu działalności nacjonalistów. Aktywność UWO, nastawiona w znacznej mierze na prowadzenie akcji terrorystycznych i przygotowania do zbrojnego powstania, częściowo ustąpiła miejsca strategicznej realizacji celów politycznych i szukania poparcia na arenie międzynarodowej2. Jednym z efektów tej decyzji był dynamiczny rozwój ośrodków emigracyjnych oraz powiązanych z nimi pozornie niezależnych instytucji skupiających diasporę ukraińską.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 160-177
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Невідомий досі архів професора Івана Огієнка за польський період еміграції: обсяг, персоналії, проблематика кореспонденції (на матеріалах архіву Інституту національної пам’яті Польщі у Варшаві)
Ivan Ohiienko’s Unknown Archive from the Period of Polish Emigration: Files, People, Themes (Based on the Archive of Polish Institute of National Remembrance in Warsaw)
Autorzy:
Tymoshyk, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154659.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Ivan Ohiienko
University of Warsaw
correspondence
Warsaw-Kholm archival collection
Ukrainian political emigration
Ukrainian Science Institute in Warsaw
Opis:
The article was written on the basis of the so-called Warsaw-Kholm archives of Ivan Ohiienko – a well-known Ukrainian statesman, religious figure, and scientist, professor at the University of Warsaw in 1925–1932 – which were found in the archive of Polish Institute of National Remembrance in Warsaw and studied by the author. The documents were still considered lost during the Warsaw Uprising of 1944. The reasons for dispersing and the ways of moving this archive collection are clarified, the facts about the preservation of a part of the documents and the way they got after the war to the archive of the Ministry of Internal Affairs of Poland, and later to the archive of Polish Institute of National Remembrance in Warsaw, are presented here for the first time. The characteristics of the archive are presented in terms of the volumes, personalities, and public institutions with which the creator of the archive corresponded. The multifaceted issues of the correspondence are considered against the background of the philosophy of being an individual in the context of emigration. The activities of Ohiienko in the complex reality of emigration are analysed in several aspects: the struggle for physical survival, civil and professional assertion, and the thirst for fulfilment of his duties before he was forced to abandon the Motherland because of political reasons. The conclusions emphasise the need to resolve the issue regarding the copying of the discovered archival documents at the intergovernmental level, scientific study of them, and their first publication in Ukraine.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2020, 7; 106-122
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Senyk’s Archive and its significance for studies on the behind-the-scenes picture of the Organisation of Ukrainian Nationalists. New research perspectives in the light of discovered correspondence
Autorzy:
Gibiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950444.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Archiwum Senyka
zabójstwo Bronisława Pierackiego
Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów
II Rzeczpospolita
ukraińska emigracja
Senyk’s Archive
Bronisław Pieracki’s murder
Organisation of Ukrainian Nationalists
Second Polish Republic
Ukrainian emigration
Opis:
The assassination of Bronisław Pieracki, Polish Minister of Interior, which took place in 1934, was the most significant operation carried out by the Organisation of Ukrainian Nationalists during the interwar period, and was a consequence of tense Polish-Ukrainian relations. The so-called Senyk’s Archive, discovered by Czechoslovakian intelligence in 1933 and handed over to the Polish authorities, was disclosed too late to prevent the tragedy, yet it became grounds for the formulation of an indictment against Stepan Bandera and other OUN members involved in terrorist activities against the Second Polish Republic. The archive consists of about 700 letters exchanged by the members of the OUN Board in exile during the first half of the 1930s. The author of the present article discovered them in the Central State Historical Archive of Ukraine in Lviv.
Zabójstwo ministra spraw wewnętrznych Bronisława Pierackiego w 1934 roku, jako najpoważniejsza akcja przeprowadzona przez Organizację Ukraińskich Nacjonalistów w latach międzywojennych, było pochodną napiętych relacji polsko-ukraińskich. Tzw. archiwum Senyka, znalezione przez wywiad czechosłowacki w 1933 roku i przekazane polskim władzom, zostało ujawnione zbyt późno, aby zapobiec tragedii, jednak stało się podstawą do sformułowania aktu oskarżenia przeciwko Stepanowi Banderze oraz innym członkom OUN zaangażowanym w terrorystyczną działalność wobec II Rzeczypospolitej. Archiwum składa się z około 700 listów wymienianych pomiędzy członkami Zarządu OUN na emigracji w pierwszej połowie lat 30. XX wieku. Autorka niniejszego artykułu odnalazła je w Centralnym Państwowych Archiwum Historycznym Ukrainy we Lwowie. 
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 3; 109-126
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Перший” та „другий” поети „Празької школи”: проблема автентичності „свідчень авторитетних митців”
First” and "second” poets "Prague school”: the problem of authenticity "evidence reputable artists”
„Первый” и„второй" поэты „пражской школы": проблема аутентичности „свидетельств авторитетных мастеров"
Autorzy:
Крупач, Микола
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178925.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
genesis theme Ukrainian emigration poetry 1920–1930’s
Y. Daragan
E. Malanyuk
O. Olzhych
article Modern Ukrainian poetry
генезис тематики украинской эмиграционной поэзии 1920-1930-х годов
Ю. Дараган
Е. Маланюк
О. Ольжич
статья Современная украинская nоэзия
Opis:
For decades, the vast majority of literature theorists link the genesis theme in Ukrainian emigration poetry of 1920-1930’5 with the name Y. Daragan, while at the same time E. Malaniuk is considered the greatest poet of the exile. However, today there are no sound scientific studies that would prove the validity of these controversial statements. Often they are allegedly derived from ”evidence of influential artists” of the interwar period : B.I. Antonych and 0. Olzhych, in accordance with their articles Poetry on this side of the barricades and Modern Ukrainian poetry. These articles are supposedly given thematic status of ”primacy” among the works of immigrants just south of Y. Daragan collection Quiver. However the detailed analysis revealed that the article written by B.I. Antonych in the order and under the pressure of cultural figures of Soviet orientation, but the article seems to 0. Olzhycha clearly not to be written by its alleged author.
Уже десятилетиями подавляющее большинство литературоведов связывают генезис тематики украинской эмиграционной поэзии 1920-1930-х годов с именем Ю. Дарагана, хотя в то же время наиболее выдающимся поэтом эмиграции считают Е. Маланюка. На сегодня нет основательного научного исследования, которое бы доказывало правомерность таких неоднозначных утверждений. Часто они вроде бы вытекают из „свидетельств авторитетных мастеров" слова междувоенного периода (к ним прежде всего относят Б.-И. Антоныча и О. Ольжича), которые соответственно в статьях Поэзия no эту сторону баррикады и Современная украинская nоэзия будто предоставили статус тематического „первенства" среди произведений поэтов-эмигрантов именно стихам Ю. Дарагана из сборника Сагайдак. Однако в результате детального анализа выяснилось, что статья Б.-И. Антоныча написана по заказу и под давлением культурных деятелей советской ориентации, а вот „статья" О. Ольжича явно не принадлежит перу этого автора.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 219-232
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturalno-oświatowa działalność w obozach internowanych w Polsce w kontekście ukraińskiej studenckiej emigracji
Cultural and Educational Work in the Interned Camps in the Context of Ukrainian Student’s Emigration
Autorzy:
Gumeniuk, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519461.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Army of Ukrainian National Republic
emigration
student’s emigration
Polska
Opis:
The article is devoted to the problem of cultural and educational work interned soldiers Army of Ukrainian National Republic in Polish camps at the beginning of 1920-es. Former soldiers were the main source for the Ukrainian interwar student’s emigration in Poland. Circumstances of origin Ukrainian student’s movement on the basis of military forces are underlined in the article.
Źródło:
Historia i Polityka; 2014, 11(18); 117-124
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New managers for changing global economy: Comparative analysis of business education by Ukrainian students in home universities and abroad
Autorzy:
Hlynskyy, Nazar
Karyy, Oleh
Yasevych, Anastasia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/581998.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
managerial studies
emigration
integration of Ukrainian youth in the international environment
Opis:
The article presents the analysis of causes stimulating Ukrainian students of managerial studies to emigrate abroad in search of other places of education. Factors that influence the process of integration of Ukrainian youth in the international environment are analyzed and directions of activities for overcoming the negative trends in the area are proposed. As part of the research the level of participation of Ukrainian students − future managers, economists, and entrepreneurs − in international exchange programs is also examined. An important dimension of the study is to determine the expectations of Ukrainian students about the prospects of a career abroad and a comparison with the assessment of such prospects in Ukraine. The results of a comparative analysis of the structure of the assessment of employment opportunities for students studying abroad and in Ukraine have been presented. The level of perception of the main differences between the educational process in Ukraine and abroad by the test group has been determined. Recommendations relating to the problems identified and directed to the reform of higher business education in Ukraine have been made.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 463; 285-296
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE UKRAINIAN EXPERIENCE IN ARGENTINA, 1897-1950: AŃ HISTORICAL OVERVIEW
Autorzy:
Cipko, Serge
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579675.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
UKRAINIAN IMMIGRANTS
ARGENTINA
UKRAINE
EASTERN EUROPE
EMIGRATION-IMMIGRATION
1897-1950
COMMUNITY ORGANIZATIONS
Opis:
Among the countries of the Americas Argentina ranked second, after the United States, in the number of immigrants received from Europe between 1820 and 1932. The majority of the European newcomers came from Italy and Spain, but hundreds of thousands of others arrived from Eastern Europe. Ukrainians were among the largest groups, who came from the eastern part of the European continent. Tens of thousands of Ukrainians came to Argentina in three separate waves: 1897-1914, 1920-39, and 1946-50. Although a fourth wave of immigration from Ukraine took place after independence was gained in 1991, this essay focuses on the first three waves of 1897-1950. During the course of those approximately five decades, the settlers came with Austro-Hungarian, Russian, Polish, Romanian, and Czechoslovakian passports. They also entered Argentina with other documents (e.g. Nansen passports), though much less frequently. Most of the immigrants came from the Second Polish Republic (from the regions of Galicia and Volhynia) in 1920-39. The majority of the Ukrainian immigrants were of rural background and many of them settled as farmers, especially in the northern border regions of Argentina. Others worked in meatpacking plants and in other industries. Immigration after World War II concerned more people with tertiary education. This essay provides an overview of the characteristics of each of the first three waves of immigration, and discusses the organizations created in Argentina by the immigrants.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2012, 38, 4(146); 103-116
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Stracone pokolenie” i kryzys tożsamości ukraińskich dipisów w powieści Enej ta žyttia inšyh Jurija Kosača
„Lost generation” and crisis of identity among Ukrianian displaced persons in the novel Enej ta žyttia inšyh by Yurii Kosach
Autorzy:
Stefanowska, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343715.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
emigracja
ukrińscy dipisi
kryzys tożsamości
Emigration
Ukrainian Displaced Persons
crisis of identity
Opis:
Powieść Jurija Kosača "Enej ta žyttia inšyh" to jeden z najciekawszych tekstów, jakie pojawiły się na emigracji tuż po II wojnie światowej. Utwór wywołał burzliwe polemiki wśród ukraińskich dipisów, ponieważ stanowi pogłębione studium życia powojennej emigracji ukraińskiej i rozrachunek z tzw. pokoleniem „Vistnyka”, które Jurij Šereh nazwał „straconym pokoleniem”. Kluczowym problemem stały się głębokie sprzeczności, wynikające z wymogu, by literatura walczyła o niepodległość Ukrainy, co przeczyło idei wolności i ekspresji artystycznej. Istniała zatem fundamentalna sprzeczność z jednej strony między postulatem literatury zaangażowanej politycznie, z drugiej zaś – ideą swobody artystycznej. Czołowi pisarze emigracyjni tamtego okresu, do jakich zaliczał się Jurij Kosač, apelowali o rewizję dotychczasowego sposobu myślenia o literaturze i obowiązkach artystów, które reprezentowało „stracone pokolenie”.
Yurii Kosach Poet, writer, and dramatist; nephew of Lesia Ukrainka; grandson of Olena Pchilka. After graduating from the Academic Gymnasium of Lviv, Kosach studied law at Warsaw University. He began publishing short stories in student newspapers in 1927. Between 1928 and 1929 he published most of his works in the nationalist journal Literaturno-naukovyi vistnyk edited by Dmytro Dontsov after he had broken off his relations with Dontsov in 1929. After the war he lived in displaced persons camps in Germany and was an active member of the writers’ organization MUR. In 1949 he immigrated to the United States. By far the largest and most interesting body of work is Kosach’s prose, written prior to his emigration to the United States and then in the last decade of his life, first of all "Enei ta zhyttia inshykh" ("Aeneas and the Lives of Others", 1947) where he argued the issues of new Ukrainian culture with so called “lost generation”.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2021, 9; 163-175
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikołaj Gogol w recepcji Jewhena Małaniuka
Микола Гоголь в прочитанні Євгена Маланюка
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945045.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
Mikołaj Gogol
dusza rosyjska
„małorosyjskość”
literatura ukraińska
emigration
Mykola Gogol
Russian soul
“littlerussianism”
ukrainian literature
Opis:
Метою статті є представити лінературну спадщину Миколи Гоголя у інтерпретації Євгена Маланюка - видатного українського поета та есеїста. У своїх роздумах Маланюк намагався подивитися на Гоголя не як на видатного письменника, але як пересічну людину, яка була роздвоєна між двома народами: українським та російським. Есеїст намагався довести, що творча спадщина Гололя так насправді зраджує його, тому що вона просякнута духом українськості. Маланюк обстоював думку, що Гоголь створив собі неправдивий, неіснуючий, міфічний образ Росії, заради якого він відмовився від свого українства. Все те, каже Маланюк, дає підстстави дивитися на Гоголя, як на зразкового представника і речника т.зв. «малоросійськості».
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 7; 109-118
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Українознавчі проекти видавництва „Наша Культура” у Варшаві (20-30-ті роки ХХ ст.) та їх актуальність для сучасності
Ukrainian Studies Projects by the Warsaw Based Publishing House “Our Culture” in the Twenties and Thirties 20th and Their Impact on the Present
Autorzy:
Tymoszyk, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844672.pdf
Data publikacji:
2015-07-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Ivan Ohienko
Warsaw
publishing house
magazine
books
book series
Slavic languages
country study
Ukrainian studies
emigration
Our culture
Opis:
The preconditions of the creation of the publishing house “Nasha cultura” (“Our culture”) and its program in the 1920-30s are analysed in this article on the basis of archive material, which has been collected by the author in Ukraine, Poland and Canada. The activity of the publishing house is analysed in the context of projects, fully or partially completed by the house, such as the monthly magazines “Ridna mova” (“Native language”) and “Nasha cultura” (“Our culture”), the book series “Biblioteka ukrainoznavstva” (“Books on Ukrainian studies”) and “Studii do Ukrainskoi gramatyky” (“Ukrainian Grammar studies”), and the series of documentary matter digests “Vyzvolennya Ukrainy” (“Liberation of Ukraine”). Attention is focused on the program and on the peculiarities of the editorial policy. The article deals with correspondents and the topics of the published matter. The main motto of the magazine “One literary language and one spelling for one people” is placed in context.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2015, 3; 367-379
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблема гідроенергетичного освоєння Дніпра в працях дослідників Українського наукового інституту у Варшаві (1930 – 1939 рр.) (Problema gіdroenergetichnogo osvoєnnja Dnіpra v pracjakh doslіdnikіv Ukraїnskogo naukovogo іnstitutu u Varshavі (1930 – 1939 rr.))
The problem Dnieper hydropower development in the works of researchers Ukrainian Scientific Institute in Warsaw (1930 – 1939 years)
Проблема гидроэнергетического освоения Днепра в трудах исследователей Украинского научного института в Варшаве (1930 – 1939 гг.)
Autorzy:
Горбовий (Gorbovijj), Олександр (Oleksandr)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178679.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Dnipro cascade
Shovheniv I.
Ivanys V.
emigration
The Ukrainian Scientific Institute in Warsaw
Днепровский каскад
Варшава
И. Шовгенив
В. Иванис
эмиграция
Opis:
In 1930 Ukrainian scientist in exile established The Ukrainian Scientific Institute in Warsaw. The staff of the Institute carefully monitored the processes of the industrialization and collectivization in the USSR. Famous Ukrainian scientists Shovheniv I. and Ivanys V. in their works published four texts related to the problem of the hydro construction on the river Dnieper. They emphasized the magnitude and complexity of these works, marked the creation of the major producer of the electricity and the waterways through the rapids. Simultaneously, researchers pointed to a number of disadvantages: problems with fisheries, lack of anti-malarial operations, poor navigable infrastructure of the Dnieper and more. Shovheniv I. was not agreed with the exclusive appropriation the Dnieprostroi’s achievements by the Soviet authorities. He showed specific examples of such important hydro technique works in various countries, described the evolution of the river regulating operations in the Russian Empire and the Ukrainian state.
В 1930 г. украинские ученые-эмигранты основали Украинский научный институт в Варшаве. Его сотрудники внимательно отслеживали процессы коллективизации и индустриализации в УССР.И.А. Шовгенив и В.Н. Иванис в трудах института опубликовали четыре текста, которые касались проблемы гидростроительства на Днепре. Они отдают должное масштабности и сложности проводимых работ, отмечают создания судоходного пути через пороги, крупного производителя электроэнергии. Одновременно исследователи указывают на ряд недостатков: проблемы с рыболовством, отсутствие противомалярийных мероприятий, плохая судоходная инфраструктура Днепра и тому подобное. И. Шовгенив не соглашается с единоличным присвоением и исключительным восхвалением советской властью достижений Днепростроя. Он приводит конкретные примеры подобных по масштабу и значимости гидротехнических работ в разных странах, приводит эволюцию мероприятий по регуляции реки в Российской империи и Украинском государстве.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 157-172
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Process of Transition of the UPR Army Soldiers Interned in Poland to Civil Status and their Emigration to Czechoslovakia and France, the 1920s
Proces demobilizacji internowanych w Polsce żołnierzy Armii URL i ich emigracja do Czechosłowacji i Francji, lata dwudzieste XX wieku
Autorzy:
Sribnyak, Ihor
Yakovenko, Natalia`
Matviyenko, Victor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230829.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
internowani żołnierze ukraińscy
obóz
emigracja
kombatanci
Armia URL
Polska
Czechosłowacja
Francja
interned Ukrainian soldiers
camp
emigration
combatants
the UPR Army
Polska
Czechoslovakia
France
Opis:
The article reveals the peculiarities of the Process of Transition of the UPR Army soldiers interned in Poland, to civil status and their departure to Czechoslovakia and France during the 1920s. Because of the numerical reduction of internment camps, Ukrainian combatants faced the need to adapt to living conditions in their civil status and further socialise. Most of the UPR Army junior officers were well aware of the need to continue their studies, and in particular to obtain higher education in European universities, which enabled them to have a certain status in their host countries. In an effort to prepare to enter the higher schools of European countries, this category of the former military united into camp student communities. During 1922–1923, many of their members managed to enter Polish universities or go to study in Czechoslovakia, which opened up prospects for acquiring new professions and thus finding their place in life, getting well-paid jobs. Some Ukrainian public and charitable organisations functioning in Poland and Czechoslovakia rendered them significant assistance. The process of the camps’ termination in Kalisz and Szczypiorno was quite long, which afforded Ukrainian veterans an opportunity to develop adaptation mechanisms and adapt to independent life as political emigrants in Poland. In the new environment, the former internees did not stop communicating among themselves, forming public and combatant organisations. At the same time, a significant part of the former internees did not see further prospects while staying in Poland and preferred to relocate themselves in other European countries. Meeting their wishes, the Ukrainian Central Committee in Poland took care of organising their departure to France, which was used by a large part of the former internees.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 138-159
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czeska mniejszość na Wołyniu w latach okupacji niemieckiej (1941–1944)
Czech Minority in Volhynia during German Occupation (1941–1944)
Autorzy:
Zitek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477523.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Czesi
Wołyń
mniejszości narodowe
emigracja
rzeź wołyńska
ukraińscy nacjonaliści
OUN-UPA
Kupiczów
Blaník
AKTIV
Jan Jelínek
Czechs
Volhynia
national minorities
emigration
Volhynian slaughter
Ukrainian nationalists
Kupychiv
Opis:
II wojna światowa spowodowała wybuch krwawych konfliktów na tle narodowościowym i etnicznym. Szczególnie niebezpiecznym miejscem stała się była gubernia wołyńska, gdzie dochodziło do niewyobrażalnych aktów przemocy. Prawie od stu lat te tereny zamieszkiwali m.in. nieliczni Czesi, którzy starali się przetrwać różne zawirowania wokół nich. Ataki na czeską mniejszość na Wołyniu ustały wraz z końcem II wojny światowej, gdy większość Czechów postanowiła wrócić do ojczyzny.
World War II caused the outbreak of bloody conflicts on the grounds of nationality and ethnicity. The former Volhynian Governorate, where unimaginable acts of violence took place, became a particularly dangerous place. For almost one hundred years, these areas were inhabited by, among others, few Czechs who tried to survive various turmoil around them. Attacks on the Czech minority in Volhynia ceased with the end of World War II when the majority of Czechs decided to return to their homeland.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 502-519
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiersze Tomasza Augusta Olizarowskiego (Ze zbiorów Ukraińskiej Biblioteki Narodowej im. Wołodymyra Wernadskiego w Kijowie
Poems by Tomasz August Olizarowski (From the collections of Ukrainian National Library named after Volodymyr Vernadsky in Kiev)
Вірші Томаша Августа Олізаровського (із фондів Національної бібліотеки ім. Володимира Вернадського в Києві)
Autorzy:
Nowacki, Albert Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048583.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
“українська школа” в польській літературі
поезія
вірші
романтизм
еміграція
„szkoła ukraińska” w literaturze polskiej
poezja
wiersze
romantyzm
emigracja
“Ukrainian school” in Polish literature
poetry
poems
romanticism
Polish emigration
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiono sylwetkę polskiego romantyka, przedstawiciela „ukraińskiej szkoły” w literaturze polskiej, a zarazem wybitnego działacza społeczno-kulturalnego na emigracji, Tomasza Augusta Olizarowskiego. W pierwszej części pracy autor przedstawia wybrane elementy biografii pisarza, jego sylwetkę twórczą oraz najważniejsze dzieła literackie. Druga część niniejszego artykułu zawiera rozważania na temat rękopisu wierszy, odnalezionego w Dziale Rękopisów Ukraińskiej Biblioteki Narodowej im. Wołodymyra Wernadskiego w Kijowie. Konfrontacja znaleziska z istniejącym stanem wiedzy pozwoliła na skorygowanie kilku nieścisłości, zwłaszcza odnośnie do tytułów wspomnianych wierszy. Praca stanowi skromny wkład do badań nad spuścizną literacką T.A. Olizarowskiego.
Дана стаття присвячена висвітленню постаті польського романтика, представника “української школи” в польській літературі, а також видатного соціокультурного діяча в екзилі, Томаша Августа Олзаровського. У першій частині роботи автор представляє окремі елементи біографії письменника, творчу постать і найважливіші літературні твори. Друга частина статті містить роздуми над рукописом віршів, знайденим у Відділі рукописів Національної бібліотеки України ім. Володимира Вернадського в Києві. Конфронтація знайдених текстів з існуючим станом знань дозволила виправити деякі неточності, особливо щодо назв згаданих віршів. Автор має надію, що ця робота стане невеликим внеском у вивчення літературної спадщини Т. А. Олізаровського.
In this paper the author is trying to presenting the figure of a Polish romanticist, a representative of the “Ukrainian school” in Polish literature, and also a prominent socio-cultural activist in exile, Tomasz August Olizarowski. In the first part of the work the author presents selected elements of the writer’s biography and his the most important literary works. The second part of this paper contains reflections on the manuscript of poems, found in the Manuscripts Department of the National Ukrainian Library named after Volodymyr Vernadsky in Kiev. The confrontation of the found works with the existing state of knowledge allowed to correct some inaccuracies, especially regarding the titles of the mentioned poems. It seems that this work can be regarded as a small contribution to the study of the literary legacy of T.A. Olizarowski.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 53-66
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Вивчення творчості Миколи Хвильового поза межами України
Dies on the Works of Mykola Khvylovyi Outside of Ukraine
Badania nad spuścizną literacką Mykoły Chwylowego poza granicami Ukrainy
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933417.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Twórczość Mykoły Chwylowego
badania dorobku M. Chwylowego
emigracyjne ośrodki badawcze
studia ukrainoznawcze w Polsce
Mykola Chwylowy’s work
research on Mykola Chwylowy’s works
emigration centres
Ukrainian studies in Poland
Opis:
Mykoła Chwylowy to jeden z najwybitniejszych pisarzy ukraińskich okresu międzywojnia, twórczość którego wciąż pozostaje nie w pełni zbadana. Sytuacja polityczna na Ukrainie Radzieckiej sprawiła, iż dorobek literacki tego wybitnego prozaika, poety i publicysty znalazł się na liście utworów zakazanych, w wyniku czego nie tylko fizycznie zniknął z półek księgarskich i bibliotecznych, lecz i samo nazwisko autora przez długi czas okryły mroki sowieckiej nocy. Ten fakt sprawił, iż większość prac naukowych dotyczących pisarskiej spuścizny Mykoły Chwylowego powstawała na emigracji, czyli w Niemczech, Kanadzie i USA. W ostatnim czasie także i w pracach ukrainistów polskich widać wzrost zainteresowania dorobkiem twórczym Mykoły  Chwylowego.
Mykoła Chwylowy is one of the most outstanding Ukrainian writers of the interwar period and, at the same time, the one whose literary work has not been properly examined yet. This state of affairs is caused by the political situation. As a result of this situation the writer’s name was removed from the Ukrainian readers’ market. For this reason the research on Chwylowy’s literary work was possible only outside his homeland – in Germany, Canada and the USA. In the last decades one can observe an interest in Chwylowy’s works among Polish literary historians, too.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 113-127
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność społeczno-polityczna Mykyty Bury w warunkach II Rzeczypospolitej
Social and Political Activity of Mykyta Bura in the Age of the Second Polish Republic
Autorzy:
Davydyuk, Ruslana
Troyan, Serhiy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495346.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Mykyta Bura
działalność społeczna
ambasador
wołyńskie województwo
Druga Rzeczpospolita
Wołyński Związek Ukraiński
armia Andersa
emigracja
public activity
Ambassador
Volyn Province
Second Polish-Lithuanian Comonwealth
Volyn Ukrainian Association
Anders’ Army
emigration
Opis:
The article analyzes the social and political activity of the native of Rivne region, First World War veteran, Mykyta Bura, the cultural and educational aspects of his work, kinds of effort to the Ukrainization of the Orthodox Church of Poland. It was proved that in the first half of the 1920’s teacher M. Bura was involved in the development of Prosvita and Volyn co-operation, and received the first experience of work in the organs of the municipality and the district self-government. In the 1930’s, sharing the idea of Ukrainian-Polish coexistence, he became one of the organizers of the Volyn Ukrainian Association, “Ridna Hata”, developed the “Prosvita’s Hut” network, worked in the “Metropolitan Petro Mohyla Society”, “Ukrainian School”, Goryn sports club, was elected to the Polish Sejm three times. Arrested and imprisoned by Soviet extrajudicial bodies in 1939. Was released as a Polish citizen and entered the Anders’ Army. After the war, he emigrated to Great Britain, and later to Canada.
W artykule przeanalizowano działalność społeczno-polityczną urodzonego w obwodzie równieńskim uczestnika pierwszej wojny światowej Mykyty Bury, wyjaśniono kulturowe oraz edukacyjne aspekty jego działalności, formy jego walki o ukrainizację Kościoła Prawosławnego w Polsce. Udowodniono, iż w pierwszej połowie lat dwudziestych pracujący jako nauczyciel M. Bura dołączył do rozwoju organizacji „Proswita” oraz spółdzielczości na Wołyniu, a także pracował w samorządach gminnych i powiatowych. W latach trzydziestych, podzielając ideę ukraińsko-polskiego współistnienia, został jednym z organizatorów Wołyńskiego Związku Ukraińskiego, „Ojczystej Chaty” (“Ridna Chata”), poszerzał sieć „Oświeceniowych Chat” (“Proswitiańska Chata”), pracował w Towarzystwie im. Metropolity Petra Mohyły, „Szkole Ukraińskiej”, klubie sportowym „Horyń”, trzy razy był posłem na Sejm polski. Aresztowany i uwięziony przez radzieckie organy pozasądowe w 1939 r. Jako polski obywatel został wypuszczony z więzienia i dołączył do armii generała Andersa. Po zakończeniu wojny wyemigrował do Wielkiej Brytanii, później do Kanady.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 4; 147-158
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Український алфавіт латинськими буквами простий для спілкування сучасними електронними засобами Переведення українського кириличного алфавіту в український латинськими буквами
Ukrainian alphabet with Latin letters is convenient and easy communication tool using modern technologies. Transliteration of Ukrainian Cyrillic alphabet into Ukrainian alphabet with Latin letters
Autorzy:
Марушечко, Ігор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173759.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
język ukraiński
cyrylica
alfabet łaciński
emigracja zarobkowa
problemy z komunikacją
„Ukrainka”
transliteracja
Ukrainian language
Cyrillic alphabet
Latin alphabet
emigration of
workers
problems with communication
“Ukrainka”
transliteration
украинский язык
кириллица
латинский алфавит
рабочая эмиграция
проблемы общения
«Украинка»
транслитерáция
Opis:
For the last 150 years there were several attempts to write down Ukrainian language with Latin alphabet, including the attempts of adopting several laws that took place after declaration of independence of Ukraine in 1991. But there were not practical and popularize. The main reason is that they haven’t kept the spirit of the Ukrainian language, some Cyrillic letter handed combination of several Latin letters and the same distorted sound (phonetics) of Ukrainian language. But the social processes that take place in Ukraine since the declaration of its independence, i.e. significant emigration of workers that counted in the millions, and also problems with communication with the families that stayed in Ukraine using modern computers and technologies which are equipped only with Latin keyboard without access to Cyrillic alphabet, call for a great need for a creation of the opportunity to use Latin alphabet to record the Ukrainian language, which would retain its nature and was easy to use. This article presents a new version of Latin alphabet for the Ukrainian language. It does not replace the Cyrillic alphabet – but a parallel alternative for it and for all other versions of the alphabet that are used to record the Ukrainian language. This alphabet I called “Ukrainka” in honor of Ukrainian ladies who represent the majority of our emigrants. “Ukrainka” is completely unified alphabet, without any disadvantages from their predecessors. The main idea is in replacing one letter of Cyrillic alphabet to exactly one Latin letter – a transliteration of 1:1, does not break and does not introduce any new rules in Ukrainian spelling and phonetics, thus saving the Ukrainian language. There are other advantages: – no change in letters, regardless of their position in the word; – the word written in the Cyrillic “Ukrainka” always looks the same (the same set of letters) and there are no several options to write the same word; – saved Ukrainian language peculiarity to soften the consonants – saved not only a soft sign but also an apostrophe as a dividing option for separating from certain sounds in the middle of a word; – for the letters Ж, Ч, Ш, it’s used letters that mean the same in other languages with the Latin alphabet, namely Ž, Č, Š, and for Є, Ю, Я, Щ picked up letters graphically similar as the above – Ě, Ŭ, Ă, Ş. The main element of this article is a table of characters, the description justifying their introduction and showing how to use in computers, as well as examples of different tests transliteration.
В течение последних полутора столетий было несколько попыток записывания украинского языка латинским алфавитом, включая в это разные законодательные акты, которые имели место уже после провозглашения независимости Украины в 1991 году. Но все они были непрактичны и их не стали широко использовать. А это потому, что не сохраняли они характера украинского языка; некоторые буквы кириллицы передавали с помощью комбинации нескольких латинских букв и искривляли само звучание (фонетику) украинского языка. Однако, общественные процессы, которые происходят в Украине с момента провозглашения независимости, то есть высокий уровень рабочей эмиграции, идущий на миллионы, а также проблемы общения с семьями, оставшимися в Украине, с помощью компьютеров и современной техники, которая оснащена только латинской клавиатурой, без доступа до кириллицы, вызывают острую необходимость в создании варианта латинского алфавита для записи украинского языка, который бы сохранял ее характер и был прост в использовании. Эта статья представляет проработанную мной новую версию латинского алфавита для украинского языка. Это не замена кириллицы, а параллель для нее и альтернатива для всех других версий латинского алфавита, которые используются для записи украинского языка. Этот алфавит я назвал «Украинка» в честь украинских женщин, которые составляют основную часть наших эмигрантов. «Украинка» – это полностью унифицированный алфавит, свободный от недостатков своих предшественников. Его основное преимущество заключается в том, что заменяется одна буква кириллицы на одну букву латиницы. Это транслитерация 1:1, которая не нарушает и не вводит никаких новых правил в украинское правописание и сохраняет фонетику украинского языка. Кроме этого: – всегда пишутся те же латинские буквы, независимо от их позиции в слове; – слово в кириллице, записанное в «Украинке» всегда будет выглядеть одинаково (с тем же набором букв) и не будет нескольких вариантов записи одного слова; – сохранены характерные для украинского языка способы обозначения смягчения согласных – сохранен мягкий знак «ь» и апостроф как разделительный знак, отделяющий определенные звуки друг от друга в середине слова; – для букв Ж, Ч, Ш используются знаки, которые в других языках с латинским алфавитом означают тот же звук, как и в украинском языке, а именно Ž, Č, Š, а для Є, Ю, Я, Щ подобраны знаки графического вида по аналогии к тем, которые указаны выше Ě, Ŭ, Ă, Ş. Основным элементом этой статьи является таблица знаков, а описание поясняет их введение и показывает способ использования в комп’ютерах и примеры транслитерации разных текстов.
W języku ukraińskim na przestrzeni ostatnich 150 lat podejmowano kilka prób wprowadzenia zapisu w alfabecie łacińskim, włącznie z regulacjami prawnymi, które wprowadzono już po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości w 1991 roku. Wszystkie te warianty były niepraktyczne i nie weszły do szerszego obiegu ze względu na to, że nie zachowywały charakteru języka ukraińskiego, wprowadzały wieloliterowe kombinacje na oddanie jednej litery z alfabetu cyrylicznego i deformowały samo brzmienie języka ukraińskiego. Jednak procesy społeczne, które zachodzą na Ukrainie od momentu uzyskania niepodległości, tj. wielka zarobkowa emigracja, licząca wiele milionów obywateli, oraz problem z komunikacją z domem rodzinnym za pomocą współczesnych urządzeń, które nie mają klawiatury cyrylicznej, wymuszają stworzenie alfabetu łacińskiego, który zachowywałby charakter języka ukraińskiego i był prosty w użyciu. Artykuł ten przedstawia opracowaną przeze mnie nową wersję alfabetu łacińskiego dla języka ukraińskiego, który byłby wersją równoległą do cyrylicy, a nie jej zamiennikiem i stanowiłby alternatywę dla dotychczasowych wersji łacinki zapisującej cyrylicę. Alfabet ten nazwałem „Ukrainką” na cześć ukraińskich kobiet, które stanowią główny trzon ukraińskich emigrantów. „Ukrainka” jest ujednoliconym zapisem alfabetu wykorzystującym litery łacińskie – wolnym od niedociągnięć swoich poprzedników. Podstawową jego cechą jest to, że zamienia jedną literę cyrylicznego alfabetu na dokładnie jedną literę łacińskiego i nie zmienia ani też nie wprowadza żadnych nowych reguł do pisowni w języku ukraińskim oraz do wymowy (fonetyki). Poza tym: – litery łacińskie są zawsze takie same, niezależnie od ich pozycji w wyrazie; – wyraz zapisany cyrylicą w transliteracji wygląda zawsze tak samo, nie ma kilku wariantów tego samego słowa w zapisie „Ukrainką”; – zostały zachowane właściwe dla języka ukraińskiego sposoby zaznaczania zmiękczenia spółgłosek – zachowano miękki znak i apostrof w funkcji znaku rozdzielającego wewnątrz słowa; – dla liter Ж, Ч, Ш wykorzystano znaki, które w innych językach z alfabetem łacińskim oznaczają te same dźwięki, a mianowicie Ž, Č, Š, a dla Є, Ю, Я, Щ dobrano znaki według podobieństwa graficznego do tych wyżej, tj. Ě, Ŭ, Ă, Ş. Podstawową częścią tej publikacji jest tablica znaków, a materiał opisowy uzasadnia ich wprowadzenie i przedstawia sposób wykorzystania na komputerach oraz przykłady transliteracji różnych tekstów.
Źródło:
Studia Orientalne; 2016, 2(10); 59-78
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-21 z 21

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies