Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Tomasz z Akwinu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 191
Tytuł:
"Homo non est intellectus". Aquinas about relation between soul and intellect
Autorzy:
Zembrzuski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431257.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Aquinas
intellect
soul–body problem
impediment argument
hylomorphism
whole–part relation
Tomasz z Akwinu
intelekt
problem psychofizyczny
hylemorfizm
relacja część–całość
Opis:
This paper discusses Thomas Aquinas’ stance on the relation between intellect and human soul, where the former is a power and the latter its principle. Due to the fact that Aquinas understands soul as the form of a body, rather than its mover, the problem of how to separate and characterize intellective powers arises. For it is accidental intellectuality that enables cognitive and volitional acts, which are independent of body in their essence. To explain his own position, Aquinas employs the so-called “impediment argument” for the spirituality of the human intellect. He also employs the whole/part distinction when discussing the relation between intellect and soul as whole/part categories. As a result, his account can avoid Averroistic flaws without having to identify intellect with the soul or the whole human being (as argued by Albert the Great). M. Gogacz’s thesis that the intellectual accident of the soul is identical with the possible intellect seems to solve the problem of the accidental and potential character of this particular human power.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2017, 53, 4; 75-101
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Liber de definicionibus" i scholastyczny problem "adaequatio"
"Liber de definicionibus" and Scholastic Problem adaequatio
Autorzy:
Pawlikowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452397.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
adaequatio
prawda
Izaak Izraeli
Albert Wielki
Tomasz z Akwinu
truth
Isaac Israeli
Albert the Great
Thomas Aquinas
Opis:
Thanks to historical and philosophical researches it is known for a long time that the definition “veritas est adequatio rei et intellectus” does not exist literally in any contemporary known lesson of Book of Definition. It is not eliminate the hypothesis that this definition of truth was in some manuscript which was known by scholastics in XIII century, e.g. as a gloss. It is not out of the question that it was wrongly diagnosis as a statement of Isaac Israeli. Analysis of quotes from this part in the Summa of Theology of Albert the Great about truth gives reasons to suppose that he used from manuscript which is similar in content to the manuscript which is in the Code of Munich 8001 but in contrast to text of Isaac Israeli it is not a shortened version. The basis of expression the definition “truth is a compatibility thing and intellect” probably was given by Isaac Israeli term: “the truth is corroborate thing about thing which [that thing] belongs truthfully or to reject thing from thing of which it is a truly rejected”. Supposedly on account of these things St. Thomas Aquinas refered on Isaac as an author of the definition of truth known today as “classic”, he kept in mind sense, not literal identity. Perhaps a gloss from unknowing manuscript suggested this sense or the established interpretation was the result of talks with the champion of Cologne. St. Albert evidently quoted the statement about the truth from Liber de definitionibus what we cannot say about Thomas. In a such situation an enigmatic character still has got an attribution of definition which is interesting for us. Aquinas could directly appeal to the works of Aristotle, in particular to the well-known a term of true appraise from Book IV of Metaphysics (1011b 27). The reason of connection the name of Isaac Israeli with adequatio idea could be that the Doctor Angelicus wanted introduce a definition which has got every kind of truth and at the same time he wanted to remain classical character understanding of it. Liber de definitionibus was good occasion because paraphrase of description true sentence in Aristotle’s think is really unclear. In addition Aristotle made revolutionary change ininterpretation the truth and he referred to an author whose views were not known very well.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2015, 4; 97-112
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Maryja pełna łaski” w nauczaniu św. Tomasza z Akwinu
Mary “full of grace” in the teaching of Saint Thomas Aquinas
Autorzy:
Noworyta, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32911070.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
St Thomas Aquinas
‘full of grace’
‘gratia plena’
effects of grace
forms of grace
św. Tomasz z Akwinu
„pełna łaski”
gratia plena
skutki łaski
formy łaski
Opis:
We can find the Mariological texts of St Thomas Aquinas in only a few of his works. Nonetheless, in his teaching he focused on Mariological issues of importance to theology. This article aimed to present Aquinas’ theology on the question of the fullness of grace in the Blessed Virgin Mary. In the first part of this article, in addition to the general historical context, the basic content on Aquinas’ theology of grace is introduced. In the following chapters, the author of the article, based on the teaching of St Thomas, sought to present the effects produced by the presence of full grace in the life of Mary, followed by a discussion of its three forms, which St Thomas related to the stages of the life of the Mother of Jesus. In summary, firmly grounded in Christoligy, St Thomas’ Mariology links the truth of Mary’s ‘full grace’ to the literal presence of Christ in her womb. Consequently, Aquinas regards the Incarnation of Christ as the sole source of the graces received by the Mother of Jesus.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2024, 33, 1; 233-246
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Możliwość” czy „możność”. Wprowadzenie do problematyki
Potentiality or potency. Introduction to the problems
Autorzy:
Prokop, Marek P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452597.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
możność i możliwość
filozofia arabska
św. Tomasz z Akwinu
historia filozofii średniowiecznej
potency and potentiality
Arabic philosophy
Thomas Aquinas
history of the medieval philosophy
Opis:
The aim of the article is to show how the Aristotelian contents “potentiality” and “potency” have been mixed up in the Arabic legacy, especially in Avicennian philosophy. Whereas Aristotle distinguished between potentiality as the logical term and potency as the ontological one, Avicenna combined them and concluded that potentiality can be regarded as the concerning the level of real being. This confusion has been held later by, for example, John Duns Scotus. It was great service of Thomas Aquinas, who discerned two concepts and precisely indicated that they belong to the different and irreducible orders: logical and ontological one.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2013, 2; 55-67
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energeia and entelecheia – first and second act. Operari sequitur esse in Aristotle and Aquinas
„Energeia” i „entelecheia” jako pierwszy i drugi akt: zasada „operari sequitur esse” według Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Stepień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31045418.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
St Thomas Aquinas
Aristotle
act
first act
second act
Arystoteles
Tomasz z Akwinu
akt
pierwszy akt
drugi akt
Opis:
The term “act” is difficult to grasp since it is one of the simple notions which can be comprehended only by analogy. But it is also one of the most important concept in Aristotle and Aquinas. This paper attempts to have a closer look to the termin peripatetic perspective, especially dealing with the connection of the act with the demonstration of immortality of the soul. The first part discusses the two terms energeia and entelecheia, concentrating on the diff erence between them which can be seen in the text of Aristotle. Second part deals with the application of those two types of acts in philosophy of Aquinas, especially when he uses them to demonstrate that the existence of action per se must point at existence per se. It also shows that Aquinas seems to link those two terms with the concepts of first and second act, to cover the gap which occurred when two Greek terms (energeia and entelecheia) were rendered by one Latin term actus.
Termin „akt” jest trudny do ujęcia, ponieważ jak stwierdza św. Tomasz jest to jedno z pojęć pierwotnych, których się nie definiuje i można jedynie określić je przez analogię. Termin ten jednak odnosi się do jednego z najbardziej podstawowych pojęć filozofi i arystotelesowsko-tomistycznej. Już od czasów Stagiryty akt był rozumiany na dwa sposoby i sam Arystoteles ujmował to przy pomocy dwóch terminów entelecheia oraz energeia. Problemem, gdzie ogniskowało się znaczenie owych terminów było zaś zagadnienie duszy i jej działań. Jeszcze większego znaczenia nabierają one w filozofi i św. Tomasza z Akwinu, gdzie działanie duszy, jakim jest poznanie intelektualne, stało się punktem wyjścia dla uzasadnienia nieśmiertelności duszy ludzkiej. Akwinata rozwijając rozumienie aktu wskazuje na nowy podstawowy akt bytu jakim jest akt istnienia i w tym nowym kontekście właśnie możliwe jest zastosowanie zasady operari sequitur esse do wykazania tego, że dusza może istnieć po śmierci. Jednak w język łaciński staje przed problemem rodzącym się z tłumaczenia obu greckich terminów (entelecheia energeia) jednym słowem actus. Pewną próbą rozróżnienia dwóch typów aktów w łacińskiej terminologii św. Tomasza wydaje się jego interpretacja rozumienia sformułowań „pierwszy akt” i „drugi akt”.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 315-328
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Action and Happiness. A Reinterpretation of Thomas Aquinas’s Theory of Happiness in Paul’s of Worczyn Ethical Thought
Działanie i szczęście. Reinterpretacja teorii szczęścia Tomasza z Akwinu w etycznej myśli Pawła z Worczyna
Autorzy:
Płotka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075931.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
szczęście
działanie
kontemplacja
etyka
Paweł z Worczyna
Tomasz z Akwinu
happiness
practice
contemplation
ethics
Paweł’s of Worczyn
Thomas Aquinas
Opis:
Paweł’s ambiguous attitude to the Thomistic concept of happiness is expressed on the one hand in his acceptance of Aquinas’s thesis about the connection of happiness with the act of intellect, and on the other hand – in attempts to relieve this relationship by constantly appealing to the role of the will. Therefore, Paweł’s position regarding happiness should be described as moderate, as he attempts to reconcile Thomas’s intellectualism with Buridan’s voluntarism which underlies homo felicitabilis concept. The Cracow practical philosophy took similarly undecided attitude towards Aristotelian eudaimonology. It pointed out the role of human activities in acquiring happiness, but also strongly exposed the value of contemplation. This attitude resulted from the interpretative possibilities created by the text of the Nicomachean Ethics; Aristotle wrote about both the active character of happiness and the highest value of contemplation itself . The Cracow thought, therefore, treated Aristotelian doctrine about happiness rather selectively: it used fragments in which the relationship between happiness and human action is emphasized, and omitted those in which the identity of the highest happiness and the passive state of contemplation is stated . As a result of such selective way of referring to the Aristotelian work, Paweł of Worczyn interpreted Thomas Aquinas in his own way, mainly he reformulated the basic assumptions of Thomistic theory and thus, he worked out his own original theory of happiness.
Koncepcja szczęścia według Pawła z Worczyna wynika bezpośrednio z jego teorii vita activa i vita contemplativa. Dwa rodzaje życia wskazują człowiekowi na dwa rodzaje celów. Dotyczą one również dwóch rodzajów szczęścia, tj. aktywnego i kontemplacyjnego. Szczęście, które jest specyficzne dla aktywnego życia, opiera się na „działaniach zewnętrznych” - twierdzi Paweł z Worczyna, takie życie zależy od aktywności w świecie i aktywnego zaangażowania w sprawy doczesne. Z drugiej strony szczęście kontemplacyjne polega na kontemplacji prawdy. Zatem działania zewnętrzne i kontemplacja prawdy są „najbardziej pożądane i możliwe do osiągnięcia przez człowieka”. Stanowią jednocześnie dwa równoległe cele, które są specyficzne dla określonego sposobu życia. Niniejszy artykuł omawia podstawowe problemy teorii szczęścia w ujęciu Pawła z Worczyna – wybitnego myśliciela i filozofa, który pracował na Uniwersytecie w Krakowie w XV wieku. Komentując „Etykę nikomachejską” Arystotelesa, Paweł wielokrotnie odwołuje się do rozwiązań Tomasza z Akwinu. Używa tomistycznego opisu szczęścia jako swoistego punktu wyjścia w swoich własnych rozważaniach, a następnie reinterpretuje tomistyczną doktrynę szczęścia w świetle woluntaryzmu Jana Burydana. W rezultacie krakowski filozof rozwija swoją synkretyczną koncepcję „aktywnego szczęścia”. Celem artykułu jest prześledzenie odniesień Pawła z Worczyna do Tomaszowej koncepcji szczęścia. Artykuł dzieli się na trzy części. W pierwszej przedstawię ogólną koncepcję podwójnego ujęcia szczęścia w myśli etycznej Pawła Worczyna. W drugiej części krótko omówię rolę homo felicitabilis Burydana w argumentacji Pawła za „aktywnym charakterem szczęścia”. W trzeciej części zajmuję się problemami interpretacji Pawła teorii szczęścia Tomasza z Akwinu.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 241-253
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An American Perspective on the Christian Philosophy of St. Thomas Aquinas: Midwife to Birth of a New and Improved Global Civilization of Freedom!
Amerykańska perspektywa filozofii chrześcijańskiej św. Tomasza z Akwinu: Akuszerka w narodzinach nowej i ulepszonej globalnej cywilizacji wolności!
Autorzy:
Redpath, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075878.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomasz z Akwinu
cywilizacja
wolność
Gilson
filozofie
Aquinas
civilization
freedom
philosophies
Opis:
The chief aim of this article is to credit the work of the great 20th-century historian and Christian philosopher Étienne Gilson with recognizing the essential connection between philosophy as an act of the human soul and the essential health of any civilization, especial Western civilization, which gave birth to philosophy as a cultural enterprise. It maintains that, as Gilson recognized, having lost an understanding of this connection and the principles upon which it rests, for the past several centuries, the West has been engaged in a reckless civilizational adventure that, unless soon reversed, will result in civilizational collapse.
Artykuł dotyczy aktualności dzieła Étienne’a Gilsona z 1937 r. zatytułowanego „Jedność filozoficznego doświadczenia”. W jaki sposób pytanie Gilsona „Czy porządek społeczny, zrodzony przez wspólną wiarę w wartość pewnych zasad, żyje dalej, gdy utracona zostaje wiara w te zasady?” odnosi się do wydarzeń współczesnych. W tym dziele Gilson nakreślił, że od zarania współczesnego świata w XVII wieku kultura zachodnia zaczęła angażować się w lekkomyślną przygodę porzucenia greckiej filozoficznej wizji wszechświata, którą Gilson nazwał „zachodnim credo”: niezbędnym zestawem zasad dla założenia zachodniej cy wilizacji i wszystkich jej instytucji kulturalnych. Artykuł przedstawia najważniejsze elementy (tezy) „zachodniego credo” i bada sposób, w jaki sposób zostały one zapomniane przez dzisiejszą kulturę.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 61-70
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angel in “the Cartesian theatre” – Aquinas and the mind-body problem
Autorzy:
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035632.pdf
Data publikacji:
2018-10-30
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Św. Tomasz z Akwinu
dualizm substancjalny
Teatr Kartezjański
St Thomas Aquinas
mind-body problem
Cartesian theatre
Opis:
One of the solutions of the mind-body problem, which returns to the philosophical discussion on consciousness is the “soul hyphotesis”. Existence of the soul can clear the “explanatory gap”, but it brings yet another problems in explanation of how consciousness works. The magiority of those issues exist because of very specific understanding of the mind-body relations in Cartesian way as two separated substances. Some of the schoars propose to overlap the Cartesian approach by returning to the philosophy of St Thomas Aquinas. This article shows that in the writings of Aquinas we can find exact analogy of the Cartesian view of the body-soul relations in the description of how immaterial angel assums the body. For Aquinas angel exist and acts in assumed human body in the very same way as Descartes describes the soul acting in human body, and angel’s mode of perception is similar to what is usually called as “the Cartesian theatre”. For Aquinas angel in assumed body cannot perfom any human action, it only pretends to perform it, because it operates bodily organs as the form, which is not united with this specific body. St Thomas explanation of the relation of body and soul in human being relies on the claim of unity of body and soul, which together are one substance. Such approach was even called biological, because of the stress on the role which body plays in human actions. Therefore Aquinas proposition could be perceived the way of overcoming the dualism and removing some of the dilemas which are linked with “soul hypothesis” understood in traditional way.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 66-79
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aquinas’ Commentaries on Boethius’ Treatises: a Modification or Interpretation?
Autorzy:
Ugwuanyi, Faustinus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807480.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tomasz z Akwinu
Komentarze
Boethius
De Trinitate
De Hebdomadibus
Thomas Aquinas
Commentaries
Opis:
Nearly seven hundred years after the death of Boethius, Saint Thomas Aquinas appears to comment on the two works of Boethius: De Trinitate and De Hebdomadibus. In the last years of the 20th century, Aquinas’ comments aroused many discussions and questions among scholars. The question was asked why Aquinas was commenting on the texts of Boethius. Some scholars, such as Marian Kurdziałek, a Polish philosopher, argued that Aquinas intended to get rid of the old method of argumentation that dominated both philosophy and theology. Other scholars, such as Etienne Gilson, Pierre Duhem and Cornelio Fabro, criticized Aquinas, arguing that he used the texts of Boethius as a platform to create a metaphysics that was completely different. The last group of scholars, such as Ralph McInerny, rejects these allegations and claims. The article author joins the ongoing debate, arguing that Aquinas’s comments to Boethius aimed to develop further arguments against the heretics who lived in his time upon the authority of Boethius, who according to Timothy Noone represented the characteristic style of the scholars from the twelfth to the seventeenth century. The other part of the article discusses the question of whether Aquinas’ comments were correct interpretations of Boethius’ texts. In his opinion, the author of the article claims that the interpretations of the texts of Boethius made by Saint Thomas Aquinas is credible and may be the best commentary on Boethius. But, it is necessary to keep in mind the modifications resulting from various scientific cultures that prevailed in the time of the two great scholars.
Tomasza z Akwinu komentarze dzieł Boecjusza: modyfikacja czy interpretacja? Po upływie prawie siedmiuset lat od śmierci Boecjusza św. Tomasz z Akwinu pojawia się, aby skomentować dwa dzieła Boecjusza: De Trinitate i De Hebdomadibus. W ostatnich latach XX wieku komentarze Akwinaty wzbudziły wiele dyskusji i pytań wśród uczonych. Stawiano pytanie: dlaczego Akwinata podjął komentowanie tych tekstów Boecjusza. Niektórzy uczeni, tacy jak Marian Kurdziałek, polski filozof, argumentowali, że intencją Akwinaty było pozbycie się starej metody argumentacji, która dominowała zarówno w filozofii, jak i teologii. Inni uczeni, tacy jak Etienne Gilson, Pierre Duhem i Cornelio Fabro, krytykowali Akwinatę, argumentując, że wykorzystał teksty Boecjusza jako platformę do stworzenia metafizyki, która była zupełnie inną. Ostatnia grupa uczonych, takich jak Ralph McInerny, odrzuca powyższe zarzuty i twierdzenia. Autor artykuł włącza się do toczącej się debaty, argumentując, że komentarze Akwinaty do Boecjusza miały na celu rozwinięcie dalszych argumentów przeciwko heretykom, którzy żyli w jego czasach na tle autorytetu jakim był Boecjusz, który według Timothy’ego Noone reprezentowal charakterystyczny styl uczonego od dwunastego do siedemnastego wieku. W dalszej części artykułu poruszono kwestię, czy komentarze Akwinaty były poprawnymi interpretacjami tekstów Boecjusza. W swojej ocenie Autor artykułu twierdzi, że interpretacje tekstów Boecjusza dokonane przez św. Tomasza z Akwinu jest wiarygodna i może być najlepszym komentarzem do Boecjusza. Należy jednak uwzględnić modyfikacje wynikające z różnych kultur naukowych, które panowały w czasach dwóch wielkich uczonych.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 1; 33-51
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystoteles czy św. Tomasz z Akwinu? Głębsze rozumienie intelektu
Aristotle or St. Thomas Aquinas? Deeper the understanding of intellect
Autorzy:
Zaorski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008974.pdf
Data publikacji:
2018-10-03
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
intelekt
dusza
nieśmiertelność
św. Tomasz z Akwinu
Arystoteles
St. Thomas Aquinas
Aristotle
intellect
soul
immortality
Opis:
The presented concept of intellect shows the size and innovation of St. Thomas Aquinas. As opposed to Aristotle, St. Thomas explains the nature of intellect more precisely. Aristotle used only one concept in describing form and matter. However, this was not enough to show the existence of intellect a
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 80-90
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystotelesowsko-tomistyczna koncepcja animacji a współczesne spory bioetyczne
The Aristotelian-Thomistic Conception of Animation and the Contemporary Bioethical Dilemmas
Autorzy:
Kulik, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075883.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
animacja
dusza
życie ludzkie
Arystoteles
Tomasz z Akwinu
animation
soul
human life
Aristotle
Thomas Aquinas
Opis:
The content of the paper is a philosophical analysis of Aristotelian-Thomistic conception of animation as a way to describe the essence of human life. The analysis is philosophical, because its aim does not consist in purely historical inquiry, but in establishment of correct conception of human life. The paper also shows that the classical dilemma between immediate and delayed animation is not anachronical quarrel, but the stances in it are analogous to the contemporary bioethical views on such problems as moral permissibility of abortion and euthanasia. According to the new interpretation Aristotle was a proponent of immediate animation and Aquinas was opting for some form of delayed animation. The critique of these stances has shown their problematic implications and their incompatibility with contemporary scientific knowledge. The aim of proposed modification is both to avoid these flaws and to maintain the essence of the classical conception. The argumentation shows that human life cannot be identified with the potentiality to perform the functions that are specific to human beings, because that potentiality can be ascribed also to the beings other than humans (e.g. reproductive cells). Human existence cannot be identified neither with the acts of reason, because it would lead to denial of the status of human being not only to the embryo and the fetus, but also to the people in their sleep. The correct conception of human life must involve both the existence of a being that has some biological individuality (a member of a specie Homo sapiens) and the potentiality to perform the acts of reason. If (as Aristotle claimed) in case of human being the act of vegetative faculty is also an act of the human soul, then a human being who performs act of that faculty also performs an act of a rational soul. Therefore he maintains its identity as a subject, although in the very moment he doesn’t perform what is most specific to the subject.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2020, 2, 9; 187-202
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auctoritates ethicorum Jana z Ząbkowic († 1446): autor, charakter tekstu i wykorzystane źródła (od „translacio arabica” do Akwinaty)
Auctoritates ethicorum by John of Ząbkowice († 1446): the author, the features of the text, the quoted sources (from „translacio arabica” to Aquinas)
Autorzy:
Bukała, Marcin W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5955941.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Jan z Ząbkowic
Arystoteles
Etyka nikomachejska
Auctoritates ethicorum
Tomasz z Akwinu
Albert Wielki
Herman Niemiec
Summa Alexandrinorum
historia filozofii średniowiecznej
XV wiek
dominikanie
wrocławski klasztor dominikański
John of Ząbkowice
Aristotle
Nicomachean Ethics
Thomas Aquinas
Albert the Great
Herman of Germany
Dominicans
history of medieval philosophy
15th century
Wrocław Dominican monastery
Opis:
The article is dedicated to the abbreviation of Nicomachean ethics written by Wrocław Dominican John of Ząbkowice (in manuscripts: „Johannes de Franckenstein”). The text, titled Auctoritates ethicorum, is preserved in only one manuscript – Wrocław, Bibl. Univ. Wrocł., ms. IV Q 52, scriptum per manus Johannis de Franckenstein – together with Auctoritates politicorum, Auctoritates yconomicorum and Auctoritates rethoricorum. The authorship of the texts is not certain, but in the previous works of histo-rians it is attributed to John (that thesis is followed also by Ch. Lohr listing the Aristotelian medieval commentaries, and by T. Kaeppeli in his compendium on the medieval Dominican scriptores). Only the part of Auctoritates ethicorum has been edited so far: the fragment, concerning the geometrical model of economic exchange and nature of money from the Book V. The author of the article published it in his book Zagadnienia ekonomiczne w nauczaniu wrocławskiej szkoły dominikańskiej w późnym średniowieczu (Wrocław 2004); this fragment was later referred in details also in the book of the same author: „Oeco-nomica mediaevalia” of Wrocław Dominicans. Library and Studies of Friars, and Ethical-Economic Ideas: the Example from Silesia (Spoleto 2010). The sources of the text of Auctoritates ethicorum are the following: translatio Lincoliensis of the Aristotelian text, Sententia libri ethicorum by Thomas Aquinas, paraphrasis of Ethica by Albertus Magnus, and Summa Alexandrinorum (called translacio arabica). The fragments of the Book IV and Book V, described in the article, shed light on the method applied in the Auctoritates. Summa Alexandrinorum is quoted in the description of the virtue of liberalitas. Writing about diversity of artes and occupations the author cites Albertus Magnus, quoting after him the sentence delivered from Michael Ephesius, erroneously attributed to Eustratius by Albert. However, the Albertinian reference to the role of compensation of labores and expensa is omitted. The author of the Auctoritates refers mainly to points the common to St. Thomas and St. Albert.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 211-225
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny
Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011243.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
st. Bernhard von Clairvaux
St. Thomas von Aquin
Mariologie
Unbefleckte Empfängnis
Brief 174
St. Bernard of Clairvaux
St. Thomas Aquinas
Mariology
Immaculate Conception
Letter 174
św. Bernard z Clairvaux
św. Tomasz z Akwinu
mariologia
Niepokalane Poczęcie
List 174
Opis:
Artykuł pt. Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny jest poświęcony kontrowersji wokół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którą ujawnił List 174 do kanoników lyońskich napisany przez Cysterskiego Opata. Sformułowane w nim argumenty zostały przyjęte przez św. Tomasza z Akwinu i wykorzystane w debacie teologicznej, wpływając w ten sposób na kształtowanie się stanowiska odnośnie do uświęcenia Maryi u początków Jej ziemskiego życia. Niniejszy przyczynek zwraca uwagę na wpływ Bernarda z Clairvaux na stanowisko Akwinaty w kwestii uświęcenia Dziewicy Maryi, która do tej pory zdawała się być niedostrzegana w literaturze przedmiotu.
Der Artikel mit dem Titel Bernhard von Clairvaux, Thomas von Aquin und die Heiligung der Heiligen Jungfrau Maria widmen sich der Kontroverse um die Unbefleckte Empfängnis der Heiligen Jungfrau Maria, die im Brief 174 des Zisterzienserabtes an die Canones von Lyon offenbart wurde. Die darin formulierten Argumente wurden von St. Thomas von Aquin und in der theologischen Debatte verwendet und damit die Haltung zur Heiligung Mariens zu Beginn ihres irdischen Lebens beeinflusst. Dieser Beitrag hebt den Einfluss Bernhards von Clairvaux auf die Position von Thomas von Aquin zur Heiligung der Jungfrau Maria hervor, der in der Literatur zu diesem Thema bisher scheinbar übersehen wurde.
The article entitled Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary is devoted to the controversy surrounding the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, which was revealed in Letter 174 written to the Canons of Lyon by the Cistercian Abbot. The arguments formulated in it were adopted by St. Thomas Aquinas and used in the theological debate, thus influencing the shaping of the position regarding the sanctification of Mary at the beginning of her earthly life. This contribution highlights the influence of Bernard of Clairvaux on Aquinas’ position on the sanctification of the Virgin Mary, which until now has seemed to be overlooked in the literature.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 159-176
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpośrednie wykorzystanie prawa rzymskiego w tzw. Traktacie o prawie (S.Th. I–II, qq. 90–97) św. Tomasza z Akwinu
Roman Law in the So-called Treatise on Law (S.Th. I–II, qq. 90–97) by Saint Thomas Aquinas
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596383.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
św. Tomasz z Akwinu
prawo rzymskie
recepcja
średniowiecze
Saint Thomas Aquinas
Roman law
reception
Medieval period
Opis:
W artykule rozpatrywany jest problem sposobów wykorzystania autorytetu prawa rzymskiego przez św. Tomasza z Akwinu w tzw. Traktacie o prawie. Wpierw wskazano na sposób wprowadzenia rzymskiej argumentacji do korpusu tekstu (pojęcia iurisperitus, legisperitus) oraz na rodzaj powoływanych źródeł. W dalszej części artykułu omówiono poszczególne przypadki bezpośredniego odwołania się Akwinaty do myśli starożytnych prawników.
The article investigates the problem of the modes of referring to the authority of Roman law by Saint Thomas Aquinas in the so-called Treatise on Law. At first the method of bringing in the Roman argumentation into the body of the text and types of the recalled sources were pointed out. In the further part of the article the particular examples of the direct citation of the ancient lawyers’ thought were discussed.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 102; 37-51
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can the Pope Change Tradition? On Tradition as a Principle of Progress in the Light of Thomas Aquinas’ Theology
Czy papież może zmienić Tradycję? O Tradycji jako zasadzie postępu w świetle teologii św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Roszak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920332.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
tradition
modernism
ultramontanism
act of faith
collegiality
Blodel
McGrath
Thomas Aquinas
tradycja
modernizm
ultramontanizm
akt wiary
kolegialność
Tomasz z Akwinu
Opis:
The article analyses the Thomistic understanding of Tradition in the context of the contemporary theological discussion on the extent of changes proposed by recent papal texts, which for one group of theologians is a change of Tradition, and for another afaithful development of it. By recalling the 19th-century understanding of “developing” Tradition forged on the dispute with modernism by Newman, Möhler or Blondel, and juxtaposing it with a Thomistic approach, a conviction is shown that fidelity demands the theologian to develop what is conveyed in the Revelation. Contemporary debates, however, reveal old theological problems, including ultramontanism, which is voiced when the primacy of the Bishop of Rome is reduced to guarding formulas, rather than receiving and illuminating the current problems with the light of Revelation. On the base of the biblical commentaries of St Thomas Aquinas to the Letters of St Paul, the vision of the exercising primacy of the Bishop of Rome will be analysed.
Artykuł analizuje tomistyczne rozumienie Tradycji w kontekście współczesnej dyskusji teologicznej na temat zasięgu zmian proponowanych przez obecne teksty papieskie, które dla jednej strony sporu są zmianą Tradycji, a dla innej jej wiernym rozwinięciem. Przywołując XIX-wieczne rozumienie znaczenia „rozwoju Tradycji”, wykuwane przez Newmana, Möhlera czy Blondela na kanwie sporu z modernizmem, i zestawiając je z tomistycznym ujęciem, podkreśla, że wierność domaga się od teologa rozwijania tego, co przekazane w Objawieniu. Współczesne debaty odsłaniają jednak stare problemy teologiczne, w tym ultramontanizm, który dochodzi do głosu, gdy prymat biskupa Rzymu sprowadza się do strzeżenia formuł, a nie przyjmowania i oświetlania światłem Objawienia współczesności z jej problemami. Niniejszy artykuł, odwołując się do komentarzy biblijnych św. Tomasza z Akwinu do Listów św. Pawła, przybliża wizję sprawowania prymatu przez biskupa Rzymu w ujęciu tomistycznym.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 251-267
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 191

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies