Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Vatican" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znaczenie Soboru Watykańskiego II dla katechezy. Retrospekcja po pięćdziesięciu latach (1962-2013)
Meaning of the II Vatical Council for the catechesis. Flashback after fifty years (1962-2013)
L’importanza del Concilio Vaticano II per la catechesi. Retrospezione dopo 50 anni (1962-2013)
Autorzy:
Offmański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Sobór Watykański II
natura i cel katechezy
posługa słowa
inkulturacja
komunikacja wiary
the II Vatican Council
the nature and the purpose of the catechesis
service of the word
inculturation
communication of the faith
il Concilio Vaticano II
la natura e lo scopo della catechesi ministero della parola
l’inculturazione
la comunicazione della fede
Opis:
W artykule poddano analizie wpływ Vaticanum wpływ II na rozwój współczesnej katechezy. Autor podkreśla, iż jest to wielowymiarowe działanie. Choć żaden soborowy dokument nie został poświęcony katechezie, to główne nurty Soboru przeniknęły do refleksji katechetycznej. Jak wykazano w artykule, w wizji natury i celu katechezy Sobór stanowił inspirację do samookreślenia katechezy jako posługi Słowa. Treść katechetycznego przepowiadania skupiała się na soborowej eklezjologii z personalistycznym i wspólnotowym ujęciem wychowania liturgicznego. Źródłem całego procesu katechetycznego są Pismo Święte i liturgia, zaś życie chrześcijańskie – ukazane jest jako realizacja powołania życiowego kształtowanego przez osobowe spotkanie Boga z człowiekiem. Od strony metodologicznej Sobór Watykański II wpłynął na ożywienie inkulturacji i poszukiwanie języka komunikacji wiary, który optymalizował by pogłębienie wiary we współczesnym świecie.
In the article they made the flashback examining the Vaticanum II influence to the development of the contemporary catechesis. It is multidimensional action. Although no conciliar document was devoted to the catechesis, however mainstreams of the Council found their reflection in different transformations of the catechesis. In the vision of the nature and the purpose of the catechesis the Council constituted the inspiration for the self-determination of the catechesis as services of the Word. Contents of predicting religious education was focused on conciliar ecclesiology, with her peculiar frame of the liturgical upbringing. The Bible and liturgy are the source of the whole religious education process. The Christian life is portrayed as the completion of appointing practical God shaped by the personal meeting with the man. From the methodological side the II Vatican Council affected on the revival of inculturation. He influenced also on seeking language of the transport of the faith which would optimize deepening the faith in contemporary world
L’articolo analizza influsso del Concilio Vaticano II sullo sviluppo della catechesi moderna. L’autore sottolinea che questa influenza è multidimensionale. Anche se nessuno dei documenti conciliari è stato dedicato alla catechesi, le principali tendenze del Concilio penetrarono riflessione catechetica. Come si è mostrato in questo articolo, il Concilio – nella sua visione della natura e dello scopo della catechesi –, è stato un’ispirazione per l’autodeterminazione della catechesi come ministero della parola. Il contenuto della predicazione catechetica s’è concentrata sull’ecclesiologia conciliare ovvero sia sul suo riconoscimento di educazione liturgica in chiave personalista e comunitario. La fonte di tutto il processo di catechesi sono la Scrittura e la liturgia; e la vita cristiana si presenta come il compimento della vocazione plasmata da incontro personale tra Dio e l’uomo. Dal punto di vista metodologico Concilio Vaticano II ha contribuito alla rinascita dell’inculturazione e alla ricerca di linguaggio della comunicazione della fede il quale farebbe sì che la fede si approfondisca nel mondo moderno.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2014, 10; 71-87
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie Słowa w liturgii
Autorzy:
Jurczak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668889.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Liturgy
word(s) in the liturgy
incarnation
creativity in the liturgy
history of liturgy
Second Vatican Council
Logos
liturgical music
Dominican rite
Roman rite
liturgia
słowo w liturgii
wcielenie
kreatywność w liturgii
historia liturgii
Sobór Watykański II
muzyka liturgiczna
ryt dominikański
ryt rzymski
Opis:
There is no wordless liturgy, a celebration employing solely gestures or thoughts. Even if a liturgy of that sort could materialize, it would necessarily prove demeaning to man’s very humanity by eliminating the proper human “tools” which elevate him above all other creatures. In addition to this, a wordless liturgy would also clearly contradict the nature of the Creator himself who, especially in the liturgy, uses the Word to perform and to bring to completion the work of creation and redemption. In this article I would like to move closer towards the mystery of a word, or rather, towards the mystery of the Word and words, in the liturgy, so that eventually the full significance of words in Christian celebrations may be brought out. To achieve this goal I suggest a wide perspective, both historical and theological, which hopefully will allow for a better understanding of liturgy.
Nie istnieje liturgia, która byłaby bezsłowna, to znaczy taka, w której celebracji posiłkowano by się wyłącznie gestami czy myślami. Gdyby przyjąć, że taką liturgię dałoby się zrealizować, to w konsekwencji musiałaby ona być swoistego rodzaju zdeprecjonowaniem człowieka, ograbiałaby go z typowo ludzkich „narzędzi”, z tego, co znacząco wynosi go ponad wszystkie inne stworzenia. Z drugiej strony bezsłowna liturgia stanęłaby w głębokiej sprzeczności z naturą samego Stwórcy, który Słowem – par excellence w liturgii – dokonuje oraz dopełnia dzieła stworzenia i odkupienia. Niniejszy tekst jest próbą przybliżenia się do tajemnicy słowa – czy raczej Słowa i słów – w liturgii, by koniec końców wydobyć pełne znaczenie słów dla celebracji chrześcijańskiej. Zaproponowana refleksja chce spojrzeć na problematykę w sposób możliwe szeroki, historyczny i teologiczny zarazem, poszukując syntezy, dzięki której lepiej będzie można zrozumieć samą liturgię.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2019, 17
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady relacji Kościół-Państwo według Soboru Watykańskiego II
Principles of Church-State Relations According to the Second Vatican Council
Autorzy:
Steczkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792687.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kościół
państwo
zasady relacji
Sobór Watykański II
Church
state
principles of relationships
the Second Vatican Council
Opis:
Artykuł prezentuje ewolucję doktryny katolickiej odnośnie do zasad, jakie powinny kształtować relacje pomiędzy Kościołem a państwem i innymi wspólnotami politycznymi. Zasada poszanowania pluralizmu światopoglądowego współczesnych społeczeństw oraz zasada wolności religijnej są fundamentalne. Z nich wynikają inne – zasada poszanowania wzajemnej autonomii i niezależności oraz współpracy dla dobra człowieka i dobra wspólnego. Istnienie różnych interpretacji tych zasad może mieć negatywny wpływ na harmonijne kształtowanie stosunków pomiędzy Kościołem katolickim a państwem.
The article presents the evolution of the Catholic doctrine regarding the principles that should shape the relations between the Catholic Church and the state. The principle of respecting the pluralism of the worldviews of contemporary societies and the principle of religious freedom are fundamental. From them arise others – the principle of respecting mutual autonomy and independence and cooperation for the good of man and the common good. The existence of different interpretations of these principles may have a negative effect on the harmonious shaping of relations between the Catholic Church and the state.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 157-181
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys działalności Komisji Soborowej/ Komisji do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II Episkopatu Polski w latach 1959–1977
An overview of the activities of The Conciliation Commission / The Commission for the Implementation of the Council of Vatican II Decrees by the Polish Bishops’ Conference between 1959 and 1977
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31035738.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Komisja Soborowa/Komisja do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II
Sobór Watykański II, recepcja Soboru Watykańskiego II
Sobór Watykański II
odnowa posoborowa
papież Paweł VI
kard. Stefan Wyszyński
abp Antoni Baraniak
Karol Wojtyła
Bolesław Kominek
Commission for the Implementation of the Vatican II Decrees
Second Vatican Council
reception of the Second Vatican Council
post-conciliar renewal
Pope Paul VI
Cardinal Stefan Wyszyński
Archbishop Antoni Baraniak
Opis:
Artykuł jest pierwszym w polskiej historiografii kościelnej opisem działalności Komisji Soborowej Komisji do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II Episkopatu Polski w latach 1959–1977. W analizowanym okresie przewodniczył jej abp Antoni Baraniak. Znaczący wkład w jej prace wnieśli: Bolesław Kominek i Karol Wojtyła. Gremium to było głównym organem odpowiedzialnym za wdrażanie uchwał Soboru Watykańskiego II i realizację jego recepcji w Kościele katolickim w Polsce.
The article is the first account of the activities of the Commission for the Implementation of the Second Vatican Council decrees of the Polish bishops between 1959 and 1977 ever made in the Polish ecclesiastical historiography. The Commission was chaired by archbishop Antoni Baraniak. Some significant contributions to its work were made by Bolesław Kominek and Karol Wojtyła. The Commision was the main organ responsible for the implementation of the decisions of the Second Vatican Council and its reception in the Catholic Church in Poland.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 15-43
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie migracji w nauczaniu Kościoła katolickiego
Migration in the teaching of the Catholic Church
Autorzy:
Zaborski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194457.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
migracja
nauczanie Kościoła katolickiego
Ziemia Obiecana
Vaticanum II
Jan Paweł II
migration
teaching of the Catholic Church
Promised Land
Vatican II
John Paul II
Opis:
The phenomenon of migrating the population – migration of people (Latin: migratio) has been known since time immemorial. Its purpose is to change the place of stay of an individual or group. Displacements are historical, cultural, social, political, but also religious. The purpose of migration is to change the place of residence for various reasons, including for economic, political and social reasons. The Word of God states that “the earth belongs to me, and you are the strangers and settlers with Me” (Lev 25:23). The Dogmatic Constitution on the Church of Lumen Gentium (n. 9) teaches that “this people, though it does not currently include all people, and sometimes even turns out to be a small flock, is after all a powerful germ of unity, hope and salvation for the whole human race”. Also today, the Church, in response to the current international – political and economic migration situation, takes a stand in this matter. The article presents the issue of migration in teaching the Catholic Church also as a social problem. The author, striving for maximum reliability and showing the merits of the issue, considered the analytical method to undertake analytical and critical research of sources, referring to conciliar teaching and statements by Pope John Paul II and his successors on migration, emphasizing the moral and social aspect of this phenomenon.
Zjawisko migracji ludności (łac. migratio) znane jest od niepamiętnych czasów. Ma za cel zmianę miejsca pobytu jednostki bądź grupy. Przemieszczenie to ma zabarwienie historyczne, kulturowe, społeczne, polityczne, ale i religijne. Celem migracji jest zmiana miejsca pobytu z różnych przyczyn, m.in. z powodów ekonomicznych, politycznych, społecznych. W Piśmie Świętym możemy przeczytać: „ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie przybyszami i osadnikami” (Kpł 25,23). Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium” (nr 9) naucza, że „ów lud, choć nie obejmuje aktualnie wszystkich ludzi, a nieraz nawet okazuje się małą trzódką, jest przecież potężnym zalążkiem jedności, nadziei i zbawienia dla całego rodzaju ludzkiego”. Również i dziś Kościół, odpowiadając na obecną międzynarodowo-polityczną i gospodarczą sytuację migracyjną, zajmuje stanowisko w tej sprawie. Artykuł przedstawia zagadnienie migracji w nauczaniu Kościoła katolickiego również jako problemu społecznego. Autor, dążąc do maksymalnej rzetelności i ukazania meritum zagadnienia, za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł, odwołując się do nauczania soborowego oraz wypowiedzi papieża Jana Pawła II i jego następców nt. migracji, uwypuklając aspekt moralny i społeczny tego zjawiska.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2018, 17; 437-459
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca wydziałów wyznaniowych państw bloku wschodniego (wspólne narady)
Cooperation of the religious departments of the Easter Bloc countries (meetings)
Autorzy:
Zamiatała, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784112.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Watykan
komunizm
pion wyznaniowy
współpraca
Chrześcijańska Konferencja Pokojowa
państwa socjalistyczne
the Vatican
communism
officials dealing with religious matters
cooperation
the Christian Peace Conference
socialist countries
Opis:
From the early 1960s to the end of the existence of the Eastern Bloc, the socialist countries began cooperation on a religious policy. As a result, officials from the countries of the Eastern Bloc who dealt with religious matters held meetings to discuss the issues mentioned above. The meetings provided a great opportunity for the exchange of information, experience and coordination, and for the harmonization of the main trends in the activity of these countries; as well as assistance in creating religious organizational structures aimed at implementing a religious policy which would be in line with the communist doctrine. In addition, they met to discuss the course of action towards the Vatican, and to designate the representatives of Churches, religious associations and organizations from the Eastern Bloc for international religious organizations such as the Berlin Conference of European Catholics, the Christian Peace Conference and the World Council of Churches. These meetings were also an occasion for discussing major problems of a religious policy, with particular emphasis on the analysis of political goals and the tactics of the most important Churches and religious organizations. Officials dealing with religious matters informed the other members of the conference about major problems in the relations between the church and state in their countries. These meetings contributed to deepening cooperation between socialist countries on a religious policy. These consultations were held due to the necessity of mutual cooperation on the issues relating to the Church and politics, especially from the 1960s onwards, when the Vatican changed its policy towards the Eastern Bloc and when other Churches became more active.
Państwa socjalistyczne od początku lat 60 do końca istnienia bloku wschodniego, podjęły współpracę w kwestiach dotyczących polityki wyznaniowej. Wyrazem tej współpracy były organizowane wspólne narady urzędników wyznaniowych z krajów bloku wschodniego. Stanowiły płaszczyznę wymiany informacji, doświadczeń, koordynacji i zharmonizowania głównych kierunkowych działań oraz pomoc w tworzeniu wyznaniowych struktur organizacyjnych ukierunkowywanych na realizację polityki zgodnej z doktryną komunistyczną, wspólne uzgadnianie przedstawicieli Kościołów, związków wyznaniowych i organizacji wyznaniowych z bloku wschodniego do władz w międzynarodowych organizacjach religijnych, jak np.: Berlińska Konferencja Katolików Europy i Chrześcijańska Konferencja Pokojowa, Światowa Rada Kościołów, a także omawianie i ustalanie wspólnej linii postępowania wobec Watykanu. Na tych naradach omawiano zasadnicze problemy polityki wyznaniowej, ze szczególnym uwzględnieniem analizy celów politycznych i taktyki działania najważniejszych Kościołów i organizacji wyznaniowych. Urzędnicy wyznaniowi poszczególnych krajów informowali pozostałych uczestników konferencji o zasadniczych problemach sytuacji w dziedzinie stosunków państwo-kościół u siebie. Spotkanie te przyczyniły się do pogłębienia współpracy pomiędzy krajami socjalistycznymi w dziedzinie polityki wyznaniowej. Wynikały ona z potrzeby wzajemnej współpracy w dziedzinie kościelno-politycznej, szczególnie od lat 60 XX wieku, gdy nastąpiła zmiana polityki Watykanu wobec bloku wschodniego oraz zwiększonej aktywności innych Kościołów.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 373-398
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
Autorzy:
Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Franciszek Blachnicki
eklezjologia communio
wspólnota
Sobór Watykański II
Church
Francis Blachnicki
ecclesiology of communion
community
the Second Vatican Council
Opis:
Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ soborowej konstytucji Gaudium et spes na rozwój teologii pastoralnej i duszpasterstwo
Influence of the Second Vatican Council’s Apostolic Constitution Gaudium et Spes on Progress of the Pastoral Theology and Ministry
Autorzy:
Kamiński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038177.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
Sobór Watykański II
Gaudium et spes
świat współczesny
człowiek
posługa zbawienia
teologia pastoralna
duszpasterstwo
znaki czasu
dialog
Church
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
modern world
man
ministry of salvation
pastoral theology
pastoral ministry
induction
the signs of the times
dialogue
Opis:
Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes jest wydarzeniem przełomowym. Oryginalność tego dokumentu soborowego wyraża się w indukcyjnym i pastoralnym podejściu do problemu stosunku Kościoła i świata. Pastoralny charakter konstytucji Gaudium et spes wyraża się w tym, że nie tylko Bóg, ale także człowiek i świat są w horyzoncie zainteresowań, a także w sposobie zredagowania tegoż dokumentu. O pastoralnym charakterze konstytucji świadczy też indukcyjne podejście do przedstawiania jej treści. Obraz duszpasterstwa, jaki wyłania się z konstytucji Gaudium et spes, jest personalistyczny i uniwersalistyczny. W koncepcji tej duszpasterstwo jest zadaniem całego Kościoła i realizuje się dla ludzi i przez ludzi. Fundamentalne znaczenie ma nauczanie konstytucji Gaudium et spes na temat relacji Kościół–świat. Realizowana przez Kościół posługa zbawienia i posługa wobec świata nie wykluczają się, a Kościół troszcząc się o zbawienie wiernych, ma także dbać o uświęcenie świata.
The Apostolic constitution Gaudium et Spes is a groundbreaking moment. The novelty of this document lies in its inductive and pastoral approach to the relationship of the Church and the world. The pastoral nature of the Apostolic constitution Gaudium et Spes is based on the fact that not only God, but man as well as the world, are in the horizon of its preoccupation. Pastoral nature of the constitution is also seen in the way in which it is written as well as in the inductive presentation of its contents. The image of pastoral ministry which comes up from the constitution Gaudium et Spes is personalistic and universal. In this concept the pastoral ministry is the task of the entire Church and is realized for people and through people. The teaching of the constitution Gaudium et Spes has fundamental meaning for the relationship of the Church and the world. The Church’s ministry of salvation and its ministry toward the world are not excluded since the Church, while taking care for the salvation of the faithful, has to look to sanctification of the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 5-15
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Marie-Dominique Chenu i Paula Ricœura w odnowę nauki społecznej Kościoła w okresie wczesnej recepcji Soboru Watykańskiego II
Contribution of Marie-Dominique Chenu and Paul Ricœur in the Renewal of the Social Doctrine of the Church after the Second Vatican Council
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036812.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nauka społeczna Kościoła
Sobór Watykański II
Marie-Dominique Chenu
Paul Ricœur
social doctrine of the Church
Second Vatican Council
Opis:
Przedmiotem artykułu jest ukazanie wkładu dwóch myślicieli czasu Soboru Watykańskiego II Marie-Dominique Chenu oraz Paula Ricœura w debatę dotyczącą statusu metodologicznego i zadań nauki społecznej Kościoła. Okres bezpośredniej recepcji soborowej jawi się jako czas ujawnienia się kryzysu nauki społecznej Kościoła i jej regresu. Prezentacja wkładu powyższych badaczy nauki społecznej Kościoła została dokonana na tle procesu kształtowania się nowej formy obecności i relacji Kościoła do świata współczesnego.
The subject of the article is to show the contribution of the two thinkers of the time of the Second Vatican Council Marie-Dominique Chenu and Paul Ricœur in the debate concerning the methodological status and tasks of the social doctrine of the Church. The period of direct reception of Vatican II is seen as a time of disclosure to the crisis of the social doctrine of the Church and its setbacks. Presentation of the contribution of the above researchers of the social doctrine of the Church will be made on the background of the process of the development of new forms of presence and the relationship of the Church to the modern world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 35-49
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja Kościoła papieża Franciszka
Autorzy:
Napiórkowski, Andrzej Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040910.pdf
Data publikacji:
2020-09-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
J. Ratzinger
Wende
liberaler Theologe
Zweites Vatikanisches Konzil
Redaktion der Konzilsdokumente
Kirche
Marxismus
Faschismus
Studentenbewegung 1968
Ekklesiologie
Mariologie
change
liberal theologian
the Second Vatican Council
editing of the conciliar documents
Church
marxism
fascism
the student movement in 1968
ecclesiology
mariology
Joseph Ratzinger
przemiana
teolog liberalny
Sobór Watykański II
marksizm
faszyzm
mariologia
eklezjologia
Opis:
Rekonstrukcja gestów, zachowań i słów Franciszka pod kątem jego rozumienia Kościoła niesie ze sobą spore trudności. Forsowana przez niego eklezjologiczna koncepcja przysparza mu z jednej strony rzesze zwolenników, a z drugiej prowokuje wielu do krytyki i postawy odrzucenia. Aby bez zniekształceń zrozumieć jego naukę o Kościele, należy sięgnąć do dokumentu z Aparecidy biskupów latynoamerykańskich (2007) oraz jego papieskiej adhortacji Evangelii gaudium (2014). Poturbowany Kościół J. Bergoglio znajduje się przede wszystkim na obrzeżach chrześcijaństwa i wyrasta z argentyńskiej opcji dla różnego typu wykluczonych. Stąd doktrynalnie i duszpastersko nieroztropnie wystawia się taka wspólnota na niebezpodstawne zarzuty propagowania religijnego synkretyzmu, osłabiania wyjątkowości i jedyności Jezusa Chrystusa, stawiania pod znak zapytania eklezjalnej sakramentalności.  
 The reconstruction of Francis' gestures, behaviors, and words in terms of his understanding of the Church brings with it considerable difficulties. On the one hand, the ecclesiological concept he fostered attracts crowds of followers, and on the other, it provokes many to criticize and to the attitude of rejection. In order to understand his teaching on the Church without distortion, one needs to refer to the Aparecida Document of Latin American Bishops (2007) and to his papal exhortation Evangelii gaudium (2014). The battered Church of J. Bergoglio is located primarily on the outskirts of Christianity and grows out of the Argentine option for various types of people who are excluded. Hence, such a community imprudently exposes itself to the accusations, which are not groundless, of promoting religious syncretism, weakening the uniqueness and oneness of Jesus Christ, calling into question the ecclesiastical sacramentality.
Die intellektuelle wie die spirituelle Bildung von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. verlangt, dass man von seinem Entwicklungsprozess sprechen muss. Der Artikel zeigt die meistens unterlassene Etappe der Entwicklung des jungen Ratzingers auf, wo er sich vom Standpunkt einer progressiven und manchmal unverantwortlichen theoretischen akademischen Theologie zu einem Denker entwickelt, der in der Gemeinschaft des Glaubens steht und ein Wächter der christlichen Doktrin und Lehrer in Einheit des Geistes und der Tradition der Kirche wird. Ein Licht auf diese Wende in der Haltung des deutschen Theologieprofessors wirft die Vorbereitungsetappe zum Zweiten Vatikanischen Konzil sowie dessen Beratungen, aber auch die schmerzliche Erfahrung der Studentenrevolte 1968, die ihn in Tübingen vorfand. Auf diese Weise wird aus einem liberalen deutschen Theologen ein außerordentlicher katholischer Theologe der Gesamtkirche.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 33-57
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w Kościele, lecz dla świata. Rekonstrukcja interpretacji nauczania Vaticanum II
Autorzy:
Napiórkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571746.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Interpretation of the Vatican Council
Church
faith
world
modern man
sobór
Kościół
wiara
świat
współczesny człowiek
Opis:
With more and more time perspective, it is easier and more correctly to read the meaning and spirit of the Second Vatican Council (1962–1965). The article shows that it was not dogmatic or even pastoral – as it is often said to be. Its main aim was to develop a new relationship between the Church and the modern era, between Christianity and the essential elements of modern teaching. For popes John XXIII and Paul VI it was not important to conform to the world, but to present and remind modern man – inclined to move away from God – the importance of Gospel’s Truth in all its purity. Therefore Vatican II defined firstly, the relationship between faith and modern teaching, secondly, established the relationship between the Church and the modern state, and finally, differently specified the relationship between Christian faith and religions in the world. Despite many tensions between the socalled “traditionalists” and “progressives”, the Council was ultimately a brilliant event of the Holy Spirit and human effort, renewing the face of the Church and the hearts of Christians especially in the modern perspective of faith. The Council opened the Church for people thanks to the call of enlarging the faith in Jesus Christ.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykański „Przegląd” archiwistyki kościelnej
Autorzy:
Lenort, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048289.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
recenzja
Watykan
czasopismo
archiwistyka
kościół
review
the Vatican City
journal
archival science
church
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1968, 17; 226-230
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańska „rewolucja” papieża Franciszka a „rewolucja” Jana Pawła II
The Vatican ‘Revolution’ of Pope Francis and the ‘Revolution’ of John Paul II
Autorzy:
SUCHOCKA, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047454.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Paweł II, Franciszek, rewolucja w Watykanie, rewolucyjność papieży, reforma kurii rzymskiej, teologia wyzwolenia, rodzina
John Paul II, Francis, Vatican revolution, revolutionary Popes, reform of the Roman Curia, theology of liberation, family
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie analizy pierwszych lat pontyfikatów dwóch papieży: Jana Pawła II i Franciszka, z punktu widzenia cechy jaką obu im się przypisuje, a mianowicie „rewolucyjności”. Z chwilą wyboru w roku 2013 kard. Jorgego M. Bergoglio na Stolicę Piotrową w mediach zaczęło się pojawiać wiązane z tym wydarzeniem słowo „rewolucja”. Używano wręcz określenia „pierwsza tego rodzaju rewolucja w historii”. Zasadnicze pytanie artykułu brzmi więc: Czy rzeczywiście jest to pierwsza taka rewolucja. Podjęto zatem próbę dokonania porównań pierwszych lat pontyfikatu Franciszka z pierwszym okresem pontyfikatu Jana Pawła II, którego wybór także wybór określano jako „Wojtyła shock”. Celem analizy jest wskazanie na oczekiwania wiązane z wyborem obu papieży w kontekście sytuacji politycznej i społecznej, tak we Włoszech, jak i w całym Kościele, odpowiednio w roku 1978 i 2013. Ważnym elementem analizy było wskazanie na inspiracje, jakich rodzinny region dostarczył każdemu z papieży, oraz na wpływ tych inspiracji na priorytety ich pontyfikatów, w tym na stosunek Jana Pawła II i Franciszka do tak istotnego i kontrowersyjnego zagadnienia, jakim jest teologia wyzwolenia. Inne poruszone problemy łączą się z porównaniem nauczania obu papieży w kwestiach rodziny, rodzajów podejmowanych przez nich kontaktów z wiernymi oraz sposobów przełamywania przez nich istniejących stereotypów. Podjęto też tak ważne zagadnienie, jak jest reforma Kurii Rzymskiej. Przeprowadzona analiza, siłą rzeczy mająca charakter skrótowy, prowadzi do wniosku, że oba pontyfikaty w istocie mają wyraźną cechę rewolucyjności. Jest to jednak rewolucyjność kreatywna, nie zaś destrukcyjna. Różnice w ich ocenie są natomiast rezultatem dystansu czasowego i kulturowego.
The goal of the article is an analysis of the opening years of the pontificates of Popes John Paul II and Francis in the aspect of their alleged ‘revolutionary’ character. When Card. Jorge M. Bergoglio was elected Pope in 2013, the media began to speak abut “the first such revolution in history.” The main question addressed in the article is of whether Pope Francis’s pontificate is indeed the first revolution of this kind. Thus an attempt was made to compare the opening years of the two pontificates in question in view of the fact that the election of John Paul II was described as the “Wojtyła shock.” The analysis points to the expectations that accompanied the election of John Paul II and the election of Francis in the context of the social and political situation in Italy, as well as in the entire Church, in 1978 and 2013 respectively. An important element of the analysis is the observation that the pontificates of John Paul II and Francis bear marks of inspiration coming from their native regions and that the inspiration in question has determined the priorities of their pontificates, among others the attitude of each of the Popes to the controversial issue of the theology of liberation. Other elements of the analysis involve a comparison of the teachings of the two Popes on the family, of their ways of approaching the faithful and breaking stereotypes. The reform of the Roman Curia was also discussed. The analysis, brief by necessity, leads to the conclusion that indeed both these pontificates may be described as revolutionary, in a creative rather than destructive way though. The differences in their evaluation result from the temporal and cultural distance. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 301-318
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykan. Przewodnik po Watykanie, cz. 1, red. R. Cassanelli; cz. 2, red. A. Paolucci, C. Pantanella, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2015
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560698.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
przewodnik po Watykanie
Watykan
Bazylika św. Piotra
Pałace Watykańskie
Ogrody Watykańskie
zabytki Watykanu
guide to the Vatican
Vatican City
St. Peter's Basilica
the Vatican Palace
Vatican Gardens
monuments of the Vatican
Opis:
Na polskim rynku ukazał się w 2016 roku „Przewodnik po Watykanie” pod redakcją Roberto Cassanellego, Antonio Paulucciego i Cristiny Pantanelli. Przewodnik ten pomyśla-ny jest zarówno jako pierwsza synteza naukowa dotychczasowej wiedzy na temat kompleksu sakralno-zabytkowego na Wzgórzu Watykańskim, a zarazem jako przewodnik ukazujący wszystkie budowle Watykanu, jak i Ogrody Watykańskie – zarówno te dostępne dla zwiedzających, jak i dla nich niedostępne. Podzielony na dwie części: Watykan oraz Muzea Watykańskie przewodnik w oparciu o najnowsze ustalenia nauki prezentuje wszystkie obiekty, poprzedzając kolejne prezentacje z trasami zwiedzania wstępem historycznym przedstawiającym dzieje opisywanych obiektów. Pomimo drobnych potknięć i niedokładności jest on pierwszą taką syntezą ukazującą w przystępny sposób, lecz na bardzo wysokim poziomie naukowym, Watykan i jego wszystkie zabytki, ogrody oraz instytucje.
In 2016, the "Guide to the Vatican" by Roberto Cassanelli, Antonio Paulucci and Cris-tina Pantanelli was published in Poland. This guide was conceived as the first scientific synthesis of current knowledge about the sacral-historical complex on Vatican Hill, and also as a guide showing all the buildings of the Vatican, as well as the Vatican Gardens - both those available to visitors and unavailable to them. It is divided into two parts, the Vatican and the Vatican Museums. It is a guide, based on the latest scientific findings and presents all the objects with sightseeing routes and a historical introduction showing the history of the objects described. Despite minor mistakes and inaccuracies, it is the first such synthesis that presents the Vatican and all its monuments, gardens and institutions in an accessible way, but at a very high scientific level.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 367-374
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies