Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Russian Empire" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 43
Tytuł:
Biurokratyzacja jako forma kolonizacji? Na marginesie książki Malte Rolfa Rządy imperialne w kraju nadwiślańskim. Królestwo polskie i cesarstwo rosyjskie (1864–1915)
Autorzy:
Nakoneczny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826696.pdf
Data publikacji:
2019-07-02
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
postcolonial studies
the Kingdom of Poland
the Russian Empire
bureaucracy
modernization
Opis:
The article deals with the specific location of the Kingdom of Poland/the Vistu-la Land in the structure of the Russian Empire. The conceptual basis for the consideration is postcolonial studies. In the post-colonial perspective, the aforementioned specificity is largely due to the fact that the attempt to unify the Polish province with the rest of the empire, which took place after sup-pressing the anti-Russian national uprising of Poles in 1863-1864, followed the accelerated modernization of the empire. Modernization, which encountered the strength of the Polish resistance and which had to face the phenomenon of Polish civilizational and cultural diversity, contributed greatly to the develop-ment of Russian nationalism. The most popular ideas about Russian colonia-lism focus on the issues related to Russian nationalism and the identity discourse shaping it. The author of the article encourages a broader view and suggests taking into account both the civilizational perspective (the empire as being subject to the influence of the modernization processes) and a more cultural one (the empire as a creation subjected to the influence of the peri-pheral Other). Eventually, the Polish-Russian confrontation will be the result of various processes and phenomena, and not only the consequence of a stere-otypically depicted Russian possessiveness.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2019, 13; 115-133
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowy Mińsk (1915–1918) – polskie doświadczenie podczas Wielkiej Wojny
Cinematic Minsk (1915–1918) – Polish experience during the Great War
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923310.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film
Great War
film in the Russian Empire
silent cinema
Opis:
Polish film life in the Eastern Borderlands of the former Republic of Poland is replete with numerous white spots. During World War One, however, activity was quite intense, as evidenced by book-length studies on Vilnius, Lviv and even Kiev. Minsk, the future capital of Belarus, also had its own film-related Polish culture. The article focuses on the functioning of Minsk cinemas and their repertoire, as well as the Polish accents associated with them, which repeatedly had a mobilizing and identitarian character around which the national community of this provincial city was organized. Minsk’s border status means its cinematographic ancestry can be claimed by various national cinematographies, including Russian and Belarusian, but the source query and resulting findings clearly indicate that in the years of the Great War, this center was most strongly associated with Polish culture
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 147-158
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Причини порушень і зловживань у бюрократичному середовищі Російської імперії кінця XVIII - nepшoї половини XIX cт. тa їхнe відображення серед українських чиновників
Causes of the violations and abuses in the bureaucratic environment of the Russian Empire in the late XVIII-early XIX centuries and its occurrences among the Ukrainian officials
Причины нарушений и злоупотреблений в бюрократической среде Российской империи конца XVIII-первой половины ХІХ вв. и их отображение среди украинских чиновников
Autorzy:
Дегтярьов, Сергій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178895.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
official
the Russian Empire
the violation
bribery
чиновник
Российская империя
нарушение
взятка
Opis:
Article is devoted to finding the cause of service violations and crimes among the officials of the Russian Empire, including Ukrainian territories in late 18th - early 19th centuries. At this time, Ukrainian officials have been fully integrated into the imperial bureaucracv. Historical, socio-economic, socio-cultural and political causes of the service violations were identified. Particular attention was paid to the reasons of this phenomenon, i.e. bribery, which was very common among the officials.
Статья посвящена поиску причин служебных нарушений и преступлений в среде чиновников Российской империи, в том числе и украинских, конца XVIII-первой половины ХІХ вв. В это время украинские служащие уже полностью были интегрироеаны в имперскую бюрократическую систему. Выявлены исторические. со- циально-экономические, социокультурные и политические причины служебных нару- шений. Особое внимание уделено причинам такого явления, как взяточничество, кото- рое было очень распространено среди чиновников.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 69-80
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1890-1914: The Golden Era of the Bund in the Russian Empire
Autorzy:
Fishman, David E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407868.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Jews in the Russian Empire
Bund
Socialism
Jewish National Autonomy
Yiddish Culture
Opis:
This article provides an overview of the Bund from the establishment of its precursor organization in 1890 until World War I. First it takes into account the historical conditions that led to the rise of a distinct Jewish socialist movement in the Russian Empire to then focus on its three spheres of activity: (a) economic difficulties, as a Jewish workers’ movement engaged in union-organizing and strikes, (b) political challenges, as a Jewish revolutionary movement working to overthrow the Tsarist system and (c) national obstacles, as a movement fighting for Jewish civil rights and Jewish national autonomy, the advancement of Yiddish language and culture, and the organisation of Jewish self-defense against pogroms. Appended to the article is the translation of an early Bundist pamphlet, The Town Preacher (1895), which presents the movement’s ideas in a simple, popular form, based on the story of the single strike of Jewish tobacco-workers in Vilna.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2022, 13; 17-31
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karaimi w publikacji Arkadija Tretiakowa Kupcy goroda Kieva
Karaims in Arkadiy Tretyakov’s Kupcy goroda Kieva
Autorzy:
Sulimowicz-Keruth, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440339.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi kijowscy
Karaimi w Imperium Rosyjskim
Łuccy Karaimi
kupcy w Kijowie
przemysł tytoniowy w Imperium Rosyjskim
Kievan Karaims
Karaims in the Russian Empire
Luck Karaims
merchants in Kiev
tobacco industry in the Russian Empire
Opis:
This paper is an extended review of Kupcy goroda Kieva (The Merchants of the City of Kiev), a book by Arkadiy Tretyakov published in Kiev 2017 (483 pp., ill.). The book, authored by a Kievan geographer, is based on an exhaustive analysis of the city’s archives. It contains a comprehensive list of merchants who ran various businesses in Kiev between 1836 and 1917. MIt includes more than 30 Karaims, mostly tobacco merchants. Identifying them is a difficult task since Tretyakov does not provide the relevant information. However, an effort is made by the author of the paper to identify them on the basis of surnames and additional data from other sources.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2018, 7; 131-142
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Національне питання в Україні у ХIХ-на початку ХХ ст. очима російських чиновників
The national question in Ukraine in the XIXth-early XXth century through the eyes of the Russian officials
Национальный вопрос в Украине в ХІХ-нач. ХХ в. глазами российских чиновников
Autorzy:
Щербак, Микола
Щербак, Надія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178879.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Russian Empire
Right–Bank Ukraine
the national question
the Russification
Российская империя
Правобережная Украина
русификация
национальный вопрос
Opis:
The policy of the tsarist government and its IocaI bodies concerning Ukrainians, Poles and Jews is considered. The process of formation and implementation of the national policy of the Russian Empire's government in Right-Bank Ukraine from its incorporation into Russia after partitions of Rzeczpospolita until The First World War is shown. The essence of the Polish, Ukrainian and Jewish questions in the Russian Empire is discussed.
Рассматривается политика царского правительства и его местных органов по отношению к украинцам, полякам и евреям. Показан процесс формирования и реализации национальной политики правительства Российской империи на Правобережной Украи не с момента ее вхождения в состав России после разделов Речи Посполитой до начала Первой мировой войны. Раскрыта суть польского, украинского и еврейского вопросов в Российской империи.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 25-38
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ректор университета в бюрократической системе Российской империи ХІХ – начала ХХ века
Autorzy:
Посохов, Cергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632335.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
university rector, bureaucracy of the Russian Empire, liberal bureaucracy
ректор университета, бюрократия Российской империи, либеральная бюрократия
Opis:
The article deals with the inconsistency of the assessments that are encountered in the scientific literature when describing the role of the university rector as a manager. The author singles out the legal, organizational and socio-cultural aspects of the issue. To specify a number of conclusions, the results of the database analysis are used, which includes biographical information about 99 rectors of five universities of the Russian Empire (Kazan, Kiev, Moscow, Petersburg, Kharkov). In particular, a gradual increase in the Rector’s staffing rank was noted. University rectors, having entered the circle of high-ranking officials, but at the same time representing liberal circles of the university public, have become an important element of the so-called “liberal bureaucracy”.
В статье отмечена противоречивость оценок, которые встречаются в научной литературе при характеристике роли ректора университета как управленца. Автор выделяет правовой, организационный и социокультурный аспекты проблемы. Для конкретизации ряда выводов используются результаты анализа базы данных, которая включает сведения биографического характера о 99 ректорах пяти университетов Российской империи (Казанского, Киевского, Московского, Петербургского, Харьковского). В частности, отмечено постепенное повышение табельного ранга ректора. Ректоры университетов, войдя в круг высших чиновников, но, одновременно, представляя либеральные круги университетской общественности, стали важным элементом так называемой «либеральной бюрократии».W artykule zwrócono uwagę na sprzeczność ocen, które można spotkać w literaturze naukowej przy opisie roli rektora uniwersytetu jako zarządcy. Autor wyróżnia następujące aspekty zagadnienia: prawny, organizacyjny i socjokulturowy. Do uszczegółowienia wielu wniosków wykorzystano rezultaty analizy bazy danych, która zawiera informacje o charakterze biograficznym o 99 rektorach pięciu uniwersytetów w Imperium Rosyjskim (Kazańskiego, Kijowskiego, Moskiewskiego, Petersburskiego, Charkowskiego). W szczególności zauważono stopniowy awans rektorów według tabeli rang. Rektorzy uniwersytetów, wchodząc w sfery wyższych urzędników oraz jednocześnie będąc przedstawicielami kręgów liberalnych w społeczności uniwersyteckiej, stali się ważną częścią tak zwanej biurokracji liberalnej.
Źródło:
Res Historica; 2017, 44
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura etniczna i wyznaniowa Dworu Imperatorskiego w epoce panowania Imperatora Mikołaja II
Autorzy:
Bogdanov, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041260.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Russian Imperial Court
court officials
the bureaucratic elite
the Russian Empire
nationality
nobility
Rosyjski Dwór Imperatorski
rangi dworskie
elita biurokratyczna
Imperium Rosyjskie
narodowość
szlachta
Opis:
The article is devoted to the national and religious structure of the Court of Emperor Nicholas II (1894–1917). Due to the peculiarities of the state system, the Institute of the Court was an integral part of the government apparatus, and its members were the most elite group of the society in the Russian Empire of the late 19th – early 20th centuries. Summarizing of the personal data of 2,341 courtiers, which were identified in the course of the research in the funds of the structural parts of the Ministry of the Imperial court and other state institutions and departments, made it possible to create an ethnic and religious portrait of the ruling elite of the last Kingdom. The analysis of the processes of incorporation and ex-corporation of the members of the court staff demonstrates models of interaction between the Crown and local elites. Most of the archival materials used in the research are being put into scientific circulation for the first time.
Artykuł jest poświęcony strukturze narodowo-wyznaniowej Dworu Imperatora Mikołaja II (1894–1917). Ze względu na specyfikę ustroju państwowego instytucja Dworu była integralną częścią aparatu władzy, a jego członkowie stanowili najbardziej elitarną grupę społeczną Imperium Rosyjskiego końca XIX – początku XX w. Uogólnienie danych osobowych 2341 dworzan, zidentyfikowanych podczas badania w zbiorach jednostek strukturalnych Ministerstwa Dworu Cesarskiego oraz innych instytucji i wydziałów państwowych, pozwoliło na stworzenie etniczno-wyznaniowego portretu elity rządzącej epoki panowania ostatniego Cara. Analiza procesów inkorporacji i wykluczania członków stanu dworskiego pokazuje modele interakcji tronu mikołajowskiego z lokalnymi elitami. Większość materiałów archiwalnych wykorzystanych w badaniu trafia do obiegu naukowego po raz pierwszy.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 359-380
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Problem of the Demarcation of the Border between Estonia and Russia in 1917–1920
Autorzy:
Materski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059107.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
republic of estonia
the fall of the russian empire
bolshevik revolution
demarcation
conflicts over borders
peace treaties
right of peoples to self-determination
Opis:
The article addresses an important but little-known issue of the conflict over the demarcation of the border between Estonia and (Soviet) Russia in the years 1917–1920, which was important for the international order in North-Eastern Europe after the First World War. The dispute over this matter was much broader than just bilateral, as the normalization of the situation in the Baltic region conditioned the possibility of extending the international order established by the Treaty of Versailles to Eastern Europe. This issue has not received a separate monograph so far, although it was addressed in historical publications, especially in the countries directly concerned. The analysis of the state of research, confronted with primary sources, constitutes the base for the article. After the Bolshevik Revolution of 1917, Estonia quickly became an object of interest for the Bolsheviks, which almost ended up with the republic losing its independence. However, the politicians of the newly born Republic of Estonia showed great political skills by manoeuvring between Germany, the White and Red Armies, obtaining British aid and establishing military cooperation with Latvia, which was equally threatened. However, it was the Polish-Soviet War, which ended with the defeat of the Red Army, that turned out to be crucial. During disputes with the Whites and the Bolsheviks with regard to demarcation, Estonia successfully, at least in a shortterm perspective, defended its historical rights to the regions of Narva and Petseri against its aggressive neighbour. From the point of view of diplomatic possibilities, the Estonians achieved everything that was achievable. The peace treaty signed in Tartu in 1920 ensured ‘perpetual guarantees’ which, however, lasted only for less than two decades.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2020, 85, 4; 89-110
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea bałkańskiej wspólnoty czy konfederacji: realistyczna perspektywa czy utopia?
Autorzy:
Papadaki, Polyxeni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687341.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Balkans
the Ottoman Empire
the Austro-Hungarian Empire
the Russian Empire
Eastern Question
Balkan Federation/Confederation
Balkan economic/strategic cooperation
Bałkany
Imperium Osmańskie
Austro-Węgry
Imperium Rosyjskie
Kwestia Wschodnia
bałkańska Federacja/Konfederacja
bałkańska współpraca ekonomiczna/strategiczna
Opis:
For centuries, the Balkan Peninsula has been used as the road connecting Eastern Mediterranean and Europe. It is an area of great strategic, economic and cultural signifiance and a place of common interests for all the nations living there for centuries. After their formation as sovereign states (mainly after the collapse of the Ottoman Empire and recently after the Breakup of Yugoslavia), the new Balkan States try to find their geopolitical position on the European map. There are many questions which arise when one thinks about the current situation of those states. Is it possible for the Balkan states to successfully cooperate on a political, economic and strategic basis? Is it necessary to create a union of partially sovereign states (i.e. a confederation) or a looser structure (i.e. a commonwealth) is enough? And finally, is this a way to strengthen democracy and security and consolidate these states’ positions in international relations?
Przez wieki Półwysep Bałkański był wykorzystywany jako droga łącząca wschodnią część Morza Śródziemnego i Europę. Jest to obszar o wielkim znaczeniu strategicznym, gospodarczym i kulturalnym, a także miejsce wspólnych interesów dla wszystkich żyjących tam narodów. Po ich utworzeniu, jako suwerenne państwa (głównie po upadku Imperium Osmańskiego, a ostatnio po rozpadzie Jugosławii), nowe państwa bałkańskie próbują znaleźć swoją geopolityczną pozycję na mapie europejskiej. Wiele pytań pojawia się na myśl o obecnej sytuacji tych krajów. Czy państwa bałkańskie mogą skutecznie współpracować na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej i strategicznej? Czy konieczne jest stworzenie unii częściowo suwerennych państw, takich jak konfederacja, czy może wystarczy luźniejsza struktura (tj. wspólnota)? I wreszcie czy jest to sposób na wzmocnienie demokracji i bezpieczeństwa oraz konsolidację pozycji tych państw w stosunkach międzynarodowych?
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2018, 3
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka władz lokalnych wobec rosyjskojęzycznych towarzystw kulturalno-oświatowych na terytorium guberni białoruskich w latach 1905–1914
Autorzy:
Siarkou, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624822.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
The Russian Empire, cultural and educational movement, intelligentsi
Imperium Rosyjskie, ziemie białoruskie, ruch społeczny, towarzystwa kulturalno-oświatowe, inteligencja białoruska
Расійская імперыя, культурна-асветніцкі рух, інтэлігенцыя
Opis:
The key points of the relations between the local authorities and the Russian-speaking cultural and educational societies in the Belarusian lands in the period of 1905–1914 are considered in this article. During its activity such organisations often engaged in cooperation with political parties, which caused a negative reaction from the authorities.Local administrations saw potential revolutionary ideas in the cultural and educational societies, and in 1905–1914 had all initiatives of Belarusian intelligentsia organisations under strict control.Such position of local authorities apparently weakened the cultural and educational movement in the territory of the Belarusian provinces.
Artykuł opowiada o kluczowych momentach relacji władz lokalnych z towarzystwami kulturalno-oświatowymi, które wybrały język rosyjski jako podstawowy w prowadzeniu swojej działalności na ziemiach białoruskich w latach 1905–1914. W trakcie swego funkcjonowania takie stowarzyszenia często angażowały się we współpracę z partiami politycznymi, co powodowało negatywną reakcję ze strony władz. Lokalna administracja widziała w towarzystwach kulturalno-oświatowych potencjalnych przewodników rewolucyjnych pomysłów i w latach 1905–1914 miała pod ścisłą kontrolą wszelkie inicjatywy stowarzyszeń białoruskiej inteligencji. Taka pozycja władz lokalnych osłabiała ruch kulturalno-oświatowy na terenie guberni białoruskich.
У артыкуле разглядаюцца ключавыя моманты адносінаў мясцовай адміністрацыі да культурна-асветніцкіх таварыстваў на беларускіх землях у 1905–1914 гадах, якія выбралі рускую мову ў якасці асноўнай для правядзення сваёй дзейнасці. У працэсе свайго функцыянавання такія таварыствы нярэдка ўступалі ў супрацоўніцтва з палітычнымі партыямі, што выклікала негатыўную рэакцыю з боку ўладаў. Мясцовая адміністрацыя разглядала культурна-асветніцкія таварыствы як патэнцыяльных распаўсюджвальнікаў рэвалюцыйных настрояў і ў перыяд 1905–1914 гадоў трымала ўсе ініцыятывы арганізацый беларускай інтэлігенцыі пад пільным кантролем. Такая пазіцыя мясцовых уладаў значна аслабляла культурна-асветніцкі рух на тэрыторыі беларускіх губерняў.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2017, 11
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Двор и административная власть в Российской империи в эпоху правления императора Николая II
Court and administration Russian Empire in the epoch of the reign Nicolas II
Autorzy:
Богданов, Станислав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969444.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Российская империя
императорский двор
титулы придворные
чиновники
правящий класс
элита
The Russian Empire
imperial court
court titles
officials
the ruling class
the elite
Imperium rosyjskie
dwór rosyjski
tytuły dworskie
urzędnicy
klasa panująca
elity
Opis:
Rosyjski cesarski dwór został powołany przez Piotra I wraz z wprowadzeniem w życie „Tabeli o rangach”, w której służba przy dworze była początkowo oddzielona od innych rodzajów służby. Autor analizuje dane o służbie urzędników, którym nadano tytuły dworskie i zauważa bardzo nierównomierne ich rozłożenie między resortami. Co więcej dla przedstawicieli elit krajowych, jak Wielkie księstwo Finlandii czy Królestwo Polskie, powołano synekury dające możliwość zaliczać się do służby cesarskiej nie wypełniając żadnych obowiązków. Przemiany opisywanego okresu przekształciły przynależność do etatu dworu cesarskiego w uprzywilejowaną grupę klasy panującej. Społeczno-polityczna rola rang dworskich daleko wykraczała poza sferę ceremonialną.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 161-166
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie notariatu w Cesarstwie Rosyjskim na przykładzie akt zespołu Starszego Notariusza Sądu Okręgowego w Grodnie
The functioning of the notary in the Russian Empire by the example of archival records: Senior Notary of the District Court in Grodno
Autorzy:
Danieluk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621717.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
XIX-wieczny notariat w Cesarstwie Rosyjskim, starszy notariusz, obwód białostocki, umowy notarialne
19th-century notary of the Russian Empire, Bialystok notaries, senior notary, Belostok Oblast, notarial contract
Opis:
The article addresses the changes that occurred in the notarial system of the Russian Empire in the second half of the 19th century. The main research objective was to conduct a detailed analysis of the Notary Act of 1866 and its practical application in notarial contracts. The source base used in the study is the archival records of the Senior Notary of the District Court in Grodno, which are preserved in the State Archive in Bialystok. The author was interested in how different kinds of notarial documents were constructed, and in the rules relating to their approval and implementation. The most important hypotheses attempted relate to the questions of: to what extent the notarial system was different from the previous regulations; what the differences were between notary legislation in the Polish Kingdom and in the Western Governorates; what elements were included in the organizational structure of the notarial system, and what the rights and obligations were of senior notaries and “regular” notaries? Through the research, the author has also managed to identify some of the notarial officials who held office in the territory of the former Belostok Oblast. All senior notaries were of Russian nationality and belonged to the Russian Orthodox faith. They were loyal to the Tsar and some of them participated in combating the January Uprising of 1863.
Artykuł porusza problematykę związaną ze zmianami systemu notarialnego w Cesarstwie Rosyjskim w II połowie XIX w. Głównym przedmiotem badania była tzw. ustawa notarialna z 1866 r. oraz jej praktyczne zastosowanie przy sporządza- niu umów notarialnych. Podstawową bazą źródłową jest zespół archiwalny: Starszy Notariusz Sądu Okręgowego w Grodnie, przechowywany w zasobie Archiwum Państwowego w Białymstoku. Autor był zainteresowany budową różnego rodzaju aktów notarialnych oraz zasadami ich zatwierdzania i wprowadzania w życie. Do najważniejszych hipotez badawczych można zaliczyć następujące pytania: W ja- kim stopniu ówczesny system notarialny różnił się od obowiązującego wcześniej (sprzed reformy)? Jakie były różnice pomiędzy prawem notarialnym obowiązującym w Królestwie Polskim a notariatem w zachodnich guberniach Cesarstwa? Z jakich elementów składała się struktura organizacyjna notariatu? Jakie były prawa i obo- wiązki starszych i „zwykłych” notariuszy? Ponadto, udało się zidentyfikować no- tariuszy, którzy prowadzili kancelarie na obszarze byłego obwodu białostockiego. Wszystkie osoby sprawujące urząd starszego notariusza były narodowości rosyjskiej, wyznania prawosławnego. Niektórzy z nich swoją lojalność wobec władzy carskiej okazali aktywnym uczestnictwem w tłumieniu powstania styczniowego.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 1; 267-308
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Hettman von Klein Reussen”: the image of Kyrylo Rozumovsky in the mid-eighteenth-century early printed books and engravings from the Razumovskys’ family collection
Autorzy:
Potapenko, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112133.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Kyrylo Rozumovsky
Mykhail Kozachynsky
Johann Christian Gottfried Fritzsch
Georg Friedrich Schmidt
engraving
panegyric
family library
hetman
the Hetmanate
the Russian Empire
Kyryło Rozumowski
Mykhaił Kozachyński
rycina
panegiryk
bibliotheca rodzinna
Hetmanat
Imperium Rosyjskie
Opis:
The article examines the early printed panegyric Philosophia Aristotelica by Mykhail Kozachynsky (1745) and the engraved portraits of the Ukrainian hetman Kyrylo Rozumovsky by Johann Christian Gottfried Fritzsch (1750) and Georg Friedrich Schmidt (1762). These items belong to the collection of books and memorabilia owned by the Razumovsky noble family, specifically their Razumovskiana. The narrative and visual sources are treated through the prism of their commemorative significance and relevance for studying the early modern history of Ukraine.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2024, 18, 1; 179-205
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ idei Komisji Edukacji Narodowej na organizację szkolnictwa w Rosji w pierwszej połowie XIX wieku
The Influence of the Ideas Propagated by the National Education Commission on the Educational System in Russia in the First Half of the 19th Century
Autorzy:
Szmyt, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448842.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Komisja Edukacji Narodowej
pierwsza połowa XIX w.
szkolnictwo w Imperium Rosyjskim
Wileński Okręg Szkolny
Adam Jerzy Czartoryski
National Education Commission
first half of the 19th century
education in the Russian Empire
The Vilnius School District
Opis:
Po likwidacji Komisji Edukacji Narodowej i utracie niepodległości, już na początku XIX wieku w warunkach niewoli rosyjskiej myśli i koncepcje KEN z powodzeniem wykorzystywali Adam Jerzy Czartoryski, Hieronim Stroynowski, Hugo Kołłątaj, Tadeusz Czacki i wielu innych. Z jednej strony brali oni udział w reformowaniu szkolnictwa rosyjskiego, w dużej mierze opierając się na założeniach i ideach KEN, z drugiej starali się w jego strukturze zachować, a nawet rozwinąć szkoły polskie. Dzięki temu idee KEN ukształtowane w obliczu upadku Państwa Polskiego mogły uświadomić Rosjanom, że podstawy nowoczesnego systemu oświaty dali im przedstawiciele narodu przez nich podbitego. Specyfiką tego systemu był podział kraju na okręgi szkolne, które zostały utworzone przy uniwersytetach. Jednym z owych okręgów był Wileński Okręg Szkolny (Naukowy), w którym obowiązywał polski język nauczania. Tym samym, najważniejszym ośrodkiem naukowym ziem litewsko-ruskich stał się Cesarski Uniwersytet Wileński, a pod zwierzchnictwo uczelni wileńskiej przeszły wszystkie placówki oświatowe w zaborze rosyjskim, w tym częściowo również te, które wcześniej podlegały Szkole Głównej Koronnej w Krakowie. Pod opieką odnowionego uniwersytetu znalazły się więc zarówno dawne szkoły KEN, które przetrwały zawieruchę rozbiorów, jak i nowe, powstałe w okresie funkcjonowania Wileńskiego Okręgu Naukowego. Taki stan rzeczy trwał niemal trzydzieści lat, praktycznie do wybuchu powstania listopadowego. Wówczas zamknięto większość szkół polskich, a Wileński Okręg Narodowy został zlikwidowany. Upadek powstania stanowił więc zarówno symboliczny, jak i faktyczny kres funkcjonowania idei KEN na terenie Imperium Rosyjskiego. Struktura szkolnictwa oparta na dawnej koncepcji KEN jednak pozostała.
When the National Education Commision ceased functioning and Poland had lost its independence as early as in the beginning of the 19h century under Russian rule, ideas and concepts that had been propagated by the Commision were successfully implemented by Adam Jerzy Czartoryski, Hieronim Stroynowski, Hugo Kołłątaj, Tadeusz Czacki and many others. On the one hand, they contributed to the reforms of the Russian educational system, where such reforms were largely based on the premises and ideas of the Commission; on the other hand, said thinkers attempted to preserve, and even develop Polish schools within this system. Consequently, the ideas of the National Education Commision developed on the eve of the fall of Poland made the Russians realize that the representatives of the conquered nation had provided Russia with the basis of a modern educational system. The uniqueness of this system was the division of the country into school districts that were created at universities. One of them was the Vilnius School District where Polish was the language of schooling. Thus, the Imperial University of Vilnius became the most important academic centre in the Lithuanian-Russian state. The University of Vilnius assumed authority over all educational institutions in the Russian Partition, including some of those that had been earlier subordinated to the Main Crown School in Kraków. The renamed University of Vilnius thus supervised both schools previously established by the National Education Commission that had survived the turmoils of partitions and new ones created when the Vilnius School District began to function. Such an organizational structure lasted for nearly thirty years until the outbreak of the November Uprising. Then, most Polish schools were closed down and the Vilnius School District was dissolved. The fall of the Uprising marked both a symbolic and actual end to the ideas of the National Education Commission for the Russian Empire. However, the school organizational structure based on the old conception of the Commission remained intact.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 55-78
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Księdza Rektora Idziego Radziszewskiego w Petersburgu
Activities of Rector Idzi Radziszewski in St. Petersburg
Autorzy:
Wodzianowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233086.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Fr. Idzi Benedykt Radziszewski
Theological Academy in St. Petersburg
the Catholic Church in the Russian Empire
Christian democracy
Saint Petersburg
ks. Idzi Benedykt Radziszewski
Akademia Duchowna w Petersburgu
Kościół katolicki w Cesarstwie Rosyjskim
chrześcijańska demokracja
Sankt-Petersburg
Opis:
Działalność ks. Idziego Radziszewskiego w Petersburgu w ciągu jego czteroletniej kadencji na stanowisku rektora Akademii Duchownej była wielostronna. Ks. Rektor zaangażował się w działalność duszpasterską, prowadząc rekolekcje i głosząc kazania w petersburskich parafiach. Działał także w organizacjach o charakterze charytatywnymi pomocowym. Główną zaś sferą aktywności było kształcenie duchowieństwa i młodzieży świeckiej. Ks. Radziszewski wkrótce po przybyciu do rosyjskiejstolicy opracował projekt reformy Akademii Duchownej, kładąc nacisk na podniesienie poziomu studiów oraz specjalizacje. W sytuacji ciągłegodozoru ministerialnego reforma miała ograniczony zasięg, stąd nie wszystkie projekty udało się Rektorowi zrealizować. Powołanie do życia WyższychKursów Polskich dało zaś Rektorowi nowy impuls do tworzenia uczelni, której absolwenci będą budować niezawisłe państwo na chrześcijańskich podwalinach. Uznając potrzebę formacji zarówno kapłanów jak i świeckich, zaangażował się ks. Radziszewski także w prace Rady Społecznej przy ordynariacie mohylewskiej archidiecezji. Zachowana dokumentacja tej działalności pozwala na zakreślenie niezmiennej postawy ks. Radziszewskiego – działania ku dobru wspólnemu.
Idzi Radziszewski’s activity in St. Petersburg during his fouryear term as rector of the Spiritual Academy was multilateral. The Rector became involved in pastoral activities, conducting retreats and preachingin St. Petersburg parishes. He was also active in charitable and aid organizations. The main sphere of activity was the education of the clergy and lay youth. Radziszewski, shortly after his arrival in the Russian capital, developed a project to reform the Spiritual Academy, emphasizing the improvement of the level of studies and specializations. In the situation of constant ministerial supervision, the reform was limited in scope, hence not all projects were implemented by the Rector. The establishment of the Higher Polish Courses gave the rector a new impulse to create a university whose graduates will build an independent state on Christian foundations. Recognizing the need for the formation of both priests and laity, Fr. Radziszewski was also involved in the work of the Social Council at the Ordinariate of the Mogilev Archdiocese. The preserved documentation of this activity allows us to outline the unchanging attitude of Fr. Radziszewski – action towards the common good.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 48-62
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традиції та новації в системі управління духовними навчальними закладами Російської імперії (XVIII – початок ХХ століття)
Autorzy:
Нижнікова, Світлана
Посохова, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire, the Holy Synod, spiritual education, management system
Російська імперія, Священний Синод, духовна освіта, система управління
Opis:
The article deals with the research on the process of creating a system of management of spiritual educational institutions in the Russian Empire in the 18th – early 20th centuries. There were defined the traditions and formed innovations in the created management system. The conclusion was made that the system of management of spiritual educational institutions passed several stages of development, which differed in their characteristics.
Стаття присвячена дослідженню процесу створення системи управління духовними навчальними закладами в Російській імперії в XVIII – на початку ХХ ст. Були виявлені існуючі традиції і сформовані новації у створеній системі управління. Зроблено висновок про те, що система управління духовними навчальними закладами пройшла кілька етапів розвитку, які відрізнялися своїми характеристиками.Artykuł dotyczy badań nad procesem tworzenia systemu zarządzania duchownymi instytucjami oświatowymi w Imperium Rosyjskim od XVIII w. do początku XX w. Zostały przedstawione tradycje i uformowane innowacje w stworzonym systemie zarządzania. Stwierdzono, że system zarządzania duchownymi instytucjami oświatowymi przeszedł kilka etapów rozwoju, znacząco różniących się między sobą.
Źródło:
Res Historica; 2017, 44
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The power of the Russian Empire – the military aspect in the work of selected Russian painters from the 18th until the early 20th century
Autorzy:
Krokosz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654109.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Imperium Rosyjskie
wojny Rosji w XVIII–XIX w.
rosyjskie malarstwo batalistyczne
malarze rosyjscy XVIII – pocz. XX w.
armia i flota rosyjska w XVIII–XIX w.
The Russian Empire
Russia’s wars in the 18th and 19th centuries
Russian battle paintings
Opis:
Artykuł poświęcony jest tematyce militarnej przedstawionej na obrazach malarzy rosyjskich żyjących w XVIII – na początku XX w. Batalistyczne dzieła artystów podkreślały bohaterstwo carskich żołnierzy biorących udział w licznych zmaganiach wojennych prowadzonych w owym czasie przez Rosję na lądzie i morzach, a także sławiły samych panujących rozszerzających granice państwa. Jednakże zasadnicze przesłanie płócien, zamawianych najczęściej przez władców rosyjskich, posiadało wymiar na wskroś propagandowy, gdyż miało w pełni ukazać potęgę Imperium Rosyjskiego. The article focuses on the military themes presented in the paintings of Russian artists living in the period from the 18th until the early 20th century. Battle scenes painted by the artists highlighted the heroism of the Tsar’s soldiers participating in numerous wars and conflicts pursued by Russia at that time both on land and at sea; these paintings also celebrated the rulers, who expanded the borders of their country. However, the key message of these paintings, which were ordered most frequently by Russian rulers, focused on the aspect of propaganda, because these works were supposed to demonstrate in full the power of the Russian Empire.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
В.Б. Аксëнов. Слухи, образы, эмоции. Массовые настроения россиян в годы войны и революции (1914–1918). Монография, Новое литературное обозрение, Москва 2020. 992 с. с ил.
Wiaczesław B. Aksionow. Plotki, obrazy, emocje. Masowe nastroje Rosjan w czasie wojny i rewolucji (1914–1918)]. Novoye literaturnoye obozreniye, Moscow 2020. 992 p., ill.
Vyacheslav B. Aksyonov. Rumours, Images, Emotions. The Mass Sentiment of Russians during the Years of the War and the Revolution (1914–1918). Novoye literaturnoye obozreniye, Moscow 2020. 992 p., ill.
Autorzy:
Leskinen, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085359.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Российская империя
Первая мировая война
революция 1917 г.
общественное сознание
массовые настроения
слухи
историческая антропология
Imperium Rosyjskie
I Wojna Światowa
Rewolucje Rosyjskie 1917
świadomość społeczna
nastroje masowe
plotki
antropologia historyczna
the Russian Empire
the Great War
Russian Revolutions 1917
public consciousness
mass sentiment
rumours
historical anthropology
Opis:
Рецензия представляет книгу, посвященную исследованию массового сознания Российской империи в период накануне и во время Первой мировой войны и революции 1917 г. Вячеслав Аксенов анализирует роль и функции слухов в настроениях различных социокультурных групп российского общества. Он описывает ситуацю трагического непонимания, отражающую конфликт между традиционной культуры и культуры модерна. Массовые настроения россиян реконструированы на обширной источнковой базе методами социально- исторической антропологии.
The review presents the study of mass consciousness in Russian Empire before and during World War I and the 1917 Revolution. Vyacheslav B. Aksyonov analyses the role and functions of rumours in various groups of Russian society at this period. He describes the situation of dramatic misunderstanding, signifying the conflict between traditional culture and culture of modern. The mass sentiment of Russians are reconstructed on a numerous sources by methods of historical anthropology.
W recenzji przedstawiono badanie świadomości masowej w Imperium Rosyjskim przed i podczas I Wojny światowej oraz rewolucji 1917 roku. Autor książki Wiaczesław B. Aksionow analizuje rolę i funkcje plotek w różnych grupach społeczeństwa rosyjskiego w tym okresie. Historyk opisuje sytuację dramatycznego nieporozumienia, który świadczy o konflikcie między kulturą tradycyjną a kulturą moderna. Masowe nastroje Rosjan są rekonstruowane na licznych źródłach metodami antropologii historycznej.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 239-245
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Krzewiciele polskich idei " . Duchowni katoliccy zesłani do Imperium Rosyjskiego- czasy polskiej niewoli narodowej
"Propagators of polish ideas". Catholic priests exiled to the russian empire - the times of polish national bondage
Autorzy:
Niebelski, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218371.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
duchowni katoliccy
niewola narodowa
Imperium Rosyjskie
powstania narodowe
represje
zesłańcy
abp Zygmunt Szczęsny Feliński
o. Krzysztof Szwermicki
ks. Walerian Gromadzki
ks. Wincenty Przesmycki
ks. Józef Rozaga
ks. Mateusz Wejtt
ks. Fryderyk Jozafat Żyskar
catolish clergys
national captivity
the Russian Empire
national uprising
reprisals
exiles
Opis:
Opracowanie traktuje o dziejach polskiego katolickiego duchowieństwa zsyłanego do Rosji za udział w antyrosyjskich spiskach i powstaniach zbrojnych oraz stającego w obronie ograniczanego i prześladowanego Kościoła czasów zaborów, dokładnie od 1767 r. (od porwania w Warszawie dwóch biskupów i potajemnego wywiezienia do Rosji) aż po pierwszą dekadę XX w., gdy władze carskie zsyłały głównie za sprawy kościelne. Indywidualne losy księży zesłańców przedstawione są na tle carskiej polityki represyjnej, po takich zdarzeniach, jak konfederacja barska (1768-1772), powstanie kościuszkowskie 1794, wojna Napoleona z Rosją 1812, powstanie listopadowe 1830-1831, spiski dwóch następnych dekad, powstanie styczniowe 1863-1864 oraz likwidacja Kościoła unickiego w 1839 na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczpospolitej i w 1875 r. w Królestwie Polskim. Księży zesłańców, podobnie też świeckich skazywano na różne rodzaje kar: na katorgę, osiedlenia oraz tzw. zamieszkanie pod nadzorem policyjnym. Kierowano ich w różne regiony Rosji, katorżników głównie na Syberię Wschodnią: do guberni irkuckiej, a zwłaszcza w tereny za Bajkałem do kopalń i fabryk. Na ogół pracowali tylko okresowo, bywali też zakuwani w kajdany. Część zesłańców utrzymywała się z rządowego zasiłku, datków płynących z kraju, niektórzy parali się różnym rzemiosłem, większość wegetowała. Miejscem katorgi znanym ze złej sławy były kopalnie w Akatui i Aleksandrowskim Zakładzie za Bajkałem, a najgłośniejszym miejscem licznego osiedlenia księży – wioska Tunka w Tunkińskiej Dolinie, w Sajańskich górach; w Akatui po 1864 zgromadzono ok. 70 księży katorżników, w Tunce w latach 1866-1866 osadzono 156. Co najmniej 930 duchownych zesłano do Imperium w przeciągu stu kilkudziesięciu lat. Z tego powróciło na polskie ziemie około 200, zmarło na Wschodzie ponad 150, los około 580 pozostałych jest nieznany. Być może pewna część z tej grypy jeszcze do kraju powróciła, ale na dzisiejszym etapie badań ustalić tego nie sposób. Pośród owych setek duchownych znalazło się aż 18 biskupów – wywiezionych do guberni rosyjskich (żaden nie został skazany na Syberię) lub relegowanych poza macierzyste diecezje. Z całej tej grupy dwóch biskupów zmarło na zesłaniu (unicki biskup nominat Jan Kaliński i Konstanty Łubieński), sześciu (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) musiało opuścić na zawsze Imperium Rosyjskie. Dziesiątki, a chyba nawet setki miejsc rozproszonych po całym Imperium Rosyjskim zostało naznaczonych prochami zmarłych tam zesłańców, w tym i duchownych katolickich. Z tych najbardziej znanych można wymienić m.in.: Petersburg, Archangielsk, Pinega, Perma, Galicz, Wiatka, Jarosław, Kirsanów, Spassk, Kostroma, Kazań, Saratów, Smoleńsk, Petropawłowsk, Iwandar, Odessa, za Uralem Maryińsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Aczyńsk i dalej ku wschodowi – Irkuck, Czyta, Akatuj, Aleksandrowski Zawod, Nerczyńsk, a głównie wspomniana Tunka (16-17 księży tam pochowano) – szczególne miejsce i wymowny symbol zesłańczej udręki duchownych czasów polskiej niewoli narodowej. Najgłośniejsze postaci politycznych wygnańców XIX w., następnie dobrowolnie pozostających w Imperium Rosyjskim i pracujących dla Kościoła, to: proboszcz irkucki marianin o. Krzysztof Szwermicki, proboszcz w Tomsku ks. Walerian Gromadzki, proboszcz w Tobolsku Wincenty Przesmycki, proboszcz irkucki Józef Rozga, proboszcz w Krasnojarsku Mateusz Wejtt i proboszcz wielu parafii, m.in. w Dorpacie, Irkucku i Jamburgu – ks. Fryderyk Jozafat Żyskar. Abp. Zygmunt Szczęsny Feliński został przez Kościół katolicki kanonizowany. „Krzewiciele polskich idei” to rosyjskie pejoratywne określenie polskiego duchowieństwa jako fanatycznie przywiązanego do polskości i Kościoła, propagującego takież idee pośród swoich rodaków.
The article considers the history of Polish Catholic priests exiled to Russia for participating in anti-Russian conspiracy and armed uprisings and defending the constricted and persecuted Church in the times of partitions, precisely from 1767 (since the secret abduction of two bishops from Warsaw to Russia) to the first decade of the 20th century, when the tsarist authorities sentenced to exile mainly for church matters. Individual fortunes of the exiled priests are presented on the background of tsarist repression policy, after such events as Bar Confederation (1768-1772), the Kociuszko Uprising (1794), Napoleon’s war with Russia (1812), the November Uprising (1830-1831), con190 EUGENIUSZ NIEBELSKI spiracies of the two following decades, the January Uprising (1863-1864) and the elimination of the Uniate Church in 1839 in the eastern regions of the Old Poland and in the Kingdom of Poland in 1875. The exiled priests, similarly to lay exiles, were sentenced to various kinds of punishment: hard labour, settlement and the so called residence under police surveillance. They were directed to various regions of Russia, the labourers mainly to Eastern Siberia: to the Irkutsk Governorate, especially to the Transbaikal region to coal mines and factories. They usually worked periodically, sometimes they were shackled. Some exiles lived from a government allowance, donations from Poland, some engaged in various crafts, most vegetated. A place notorious for hard labour were the coal mines in Akatuy and Aleksandrov in the Transbaikal region and the best known for numerous settlement of priests was village Tunka in Tunka valley in the Sayan Mountains; in Akatuy after 1864 about 70 priests were detained, in Tunka in 1866-1866 there were 156. At least 930 priests were exiled to the Russian Empire in the course of a hundred and several dozen years. From this number about 200 returned to Poland, more than 150 died in exile, the fate of about 580 remaining ones is unknown. Some of these may have returned to Poland but it is impossible to establish at the present stage of research. Among the hundreds of priests were 18 bishops – exiled to the Russian governorates (none was exiled to Siberia) or expelled from their home dioceses. Two bishops died in exile (Uniate bishop nominee Jan Kaliński and Konstanty Łubieński), six (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) had to leave the Russian Empire for ever. The ashes of dead exiles and – among them – Catholic priests were scattered around tens or even hundreds of places around the Russian Empire. The best known among those places were: Saint Petersburg, Arkhangelsk, Pinega, Perm, Galich, Vyatka, Yaroslavl, Kirsanov, Spassk, Kostroma, Kazan, Saratov, Smolensk, Petropavlovsk, Ivandar, Odessa, beyond the Ural Mountains – Mariinsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Achinsk and further East – Irkutsk, Chita, Akatuy, Aleksandrov, Nerchinsk, and the above mentioned Tunka (16-17 priests were buried there) – a particular place and a meaningful symbol of the torment of the exiled priests in the times of Polish national bondage. The most famous figures of political exiles of the 19th century, later remaining in the Russian empire at their own will and working for the Church, were: the parish priest of Irkutsk Józef Rózga, of Krasnoyarsk Mateusz Wejt and the parish priest of many parishes, among them Dorpat, Irkutsk and Yamburg, Rev. Fryderyk Jozafat Żyskar. The Archbishop Zygmunt Szczęsny Feliński was canonised by the Catholic Church. „Propagators of Polish ideas” was a pejorative Russian term to describe Polish clergy as fanatically attached to Polishness and the Church, propagating such ideas among their compatriots.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 111-190
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Становлення інституту губернаторської влади на Волині (кінець XVIII – друга половина XІX ст.)
The Establishment of the Governor’s Power in Volyn (the end of XVIII – the Second Half of the XIX century)
Autorzy:
Бортніков, Валерій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489317.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
Volyn
Russian empire
autocracy
province
the Governor-General
the civil Governor
Opis:
Many scientific works are lack the specific historical material, but complex, multidimensional processes of Ukrainian state are often considered after simplified traditional schemes, without taking into account regional specificity, due to the prolonged stay of Ukrainian lands in the structure of other state formations. The process of the institution establishment of the provincial government attached from the Polish-Lithuanian Commonwealth territories is stipulated by the policy of the tsarist government aimed at strengthening of the centralized management of the Russian Empire. It acquired the concentrated shape in the «theory of official nationality», which envisaged the integration of autocracy, orthodoxy and nation into the «united and indivisible» Russia. The policy of the central authorities was determined as well by the struggle for spheres of influence between the «Russian imperialism» and by the Polish landowners’ elite, the attempt to tear the Ukrainian population from the Polish revolutionary movement. Catherine II considered each province as a governorship, and therefore at each of them appointed “the sovereign’s Viceroy or the Governor-General and subordinate to him «the ruler of the governorship or the Governor». Later, «the Governor of province or Governor became to be known as civil Governor. The latter had subordinated for the management of economic affairs «the Lieutenant Governor or Vice-Governor”. As a rule, the Governors-General were as well commanders of military districts. On the outskirts of the Empire, the Governor-General are not so much watched, but rather directed the state policy in a certain direction, as a kind of «repeater» of the cultural activities of the state, and in some places its founder. In the North-Western and South-Western region governors-General primarily pursued political goals: «to prevent the possibility of an armed uprising and to tighten the connection of the land with the Empire». The direct management of the province was exercised by civil governors. An important step in determining their place and role in the hierarchy of the higher ranks of the Empire, and a careful regulation of their activities was the «General instructions of the civil governors» (1837) Nicholas I. The order clearly defined the legal status of these governors primarily as «security guards inviolability of the supreme rights of the autocracy.» At the same time they had no right t to «make regulations..., install, taxes or charges», and they are not allowed to change court verdicts or to assume the functions of judges. The order stated the provisions of the welfare of the inhabitants of the province, their protection from unlawful harassment. One of the powerful levers of state policy in the Russian Empire was the Orthodox Church and faith; it is no accident that the civil Governor was given the responsibility in the ensuring favorable conditions for strengthening, protection from the split, the influence of heretical doctrines and facts of the proselytism. At the heart of the provincial institutions there was the principle of their division into administrative, judicial and financial. Full executive power belonged to the provincial government, headed by the civil Governor. The Job title of the provincial Prosecutor, the provincial solicitors for criminal and civil cases, provincial land surveyor, architect, etc. had been founded. Beside the provincial board, the Governor headed a significant part of other provincial agencies. The Governor, who was appointed by the Emperor at his discretion or on the proposal of the Ministry of internal affairs, was formally the head of the local provincial administration. He was the highest representative of the administrative and police authorities in the province, had broad administrative and supervisory credentials.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2016, 6; 192-199
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformation of stereotypical perception of „the image of Poles” in the Russian Empire society during the World War I
Autorzy:
Bilobrovets, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668337.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Russian Empire
the image of the Pole
loyalty
World War І
Opis:
The cohabitation of different nations in the border of one state creates certain ethnic, social, mental collective nation’s image which changes very slowly. These processes are enhanced during the global historical processes with significant devastating effects which lead to an alteration in public consciousness.During World War І, under the influence of the external crisis circumstances, the necessity to take into account the strategic interests and fundamental values of the nations involved in the war, led to a change in perception of the image of the Pole. The image of a Pole as a disloyal person to Russian statehood had changed into the image of a true confederate in the mutual striving with the enemy.Perception of the Poles as partners in state‑building and international cohabitation became possible only due to global geopolitical changes, the policy of powerful nations, including the Polish territory and the ability of Polish political powers to consolidate their efforts around the idea of statehood restoration.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2017, 7, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Represje Imperium Rosyjskiego wobec uczestników Powstania Kościuszkowskiego
Repression of the Russian Empire against the participants of the Kościuszko Uprising
Autorzy:
Walentynowicz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027323.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
represje Imperium Rosyjskiego
Powstanie Kościuszkowskie
zabory
zesłanie Polaków na Sybir
Katarzyna II Wielka
bitwa pod Maciejowicami
Twierdza Pietropawłowska w Petersburgu
repression of the Russian Empire
Peter and Paul Fortress in St. Petersburg
battle of Maciejowice
Catherine the Great
exile of Poles to Siberia
partitions of Poland
Kościuszko Uprising
Opis:
Po drugim rozbiorze Polski w 1793 roku nastroje powstańcze przybrały na sile – odczuwano potrzebę chwycenia za broń. W artykule przedstawiono metody działania machiny represyjnej Imperium Rosyjskiego, stosowanej na Polakach w trakcie Insurekcji Kościuszkowskiej i po jej klęsce. Po przegranej bitwie pod Maciejowicami na jeńców polskich zapadł okrutny wyrok deportacji na wschód celem odbycia srogiej kary. Najwybitniejszych przywódców wywieziono do Twierdzy Pietropawłowskiej do Petersburga. Około 20 tysięcy uczestników powstania oraz osoby podejrzane o jego wspieranie zesłano w głąb Rosji. Po trzecim – ostatecznym – rozbiorze Rzeczypospolitej skazanym powstańcom skonfiskowano majątki na rzecz dygnitarzy carskich. Represje wobec Polaków trwały do śmierci Katarzyny II.
After the second partition of Poland in 1793, the insurgent mood reached the moment of the greatest need to take up arms. The article presents the methods of operation of the repressive machine of the Russian Empire, used on Poles during and after the defeat of the Kościuszko Uprising. After the lost battle of Maciejowice, the Polish captives of war were handed a cruel sentence, deportation to the East in order to serve a further punishment. The most prominent leaders were deported to the Peter and Paul Fortress in St. Petersburg. About twenty thousand participants of the uprising and people suspected of supporting it, were exiled deep into the interior of Russia. After the third and final partition of the Republic of Poland, the convicted insurgents had their property confiscated on behalf of the tsarist dignitaries. Repressions against Poles continued until the death of Catherine the Great.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 61-68
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedziczka Imperium Rosyjskiego Anna Iwanowna 1730–1740
Heiress of the Russian Empire Anna Ivanovna 1730–1740
Autorzy:
Chojnicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923492.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Anna Ivanovna
tsarist autocracy
Peter the Great
Russian Empire
tsar
The Supreme Privy Council
Opis:
After the death of its creator, Peter I, Russia owes the continuation of the task of building the empire to four women – Catherine I, Ann, Elizabeth and Catherine II. The above four women had played an important role in the development of the autocratic system in the Russian state. The power of a Tsarist autocratic ruler was the foundation of his political position at least until the middle of the 19th c. The effectiveness in the execution of the rulers resolutions decided about this right to the throne; it constituted a specific legitimization of power. A weak ruler was often removed through armed rebellion or the spreading of rumors whereas a “true,” strong tsar was installed in his place. The imperial power in Russia was unlimited – it was believed to come from God and sometimes it was even identified with the will of the Nation. The latter theory was opposed by Marxist historiography which gave priority to the social-economic structure of Russia. The women ascended to the throne at a difficult moment in Russia’s history, namely after the death of Peter the Great; they were the potential target of attacks from the aristocratic, court, and army opposition circles, as well as the so called Old Believers, or even ordinary people. The rule of Catherine I who became the successor of Peter and the rule of Peter II, was marked by the stigma of rivalry among the aristocratic and courtly circles. Thanks to the support of the Supreme Privy Council, after the death of Peter II, it was Princess Anne of Courland who ascended to the throne in Russia. The assessment of her rule in historiography varies considerably – for instance, the influence of Anne’s favorite – Biron has been rather negatively assessed. The above pejorative appraisal of Princess Anne’s rule may have its source in the way in which the contemporaries tried to justify the Elizabeth’s coming to power in 1717. Anna became a ruler thanks to the support of aristocracy which strove for power in Russia. She accepted the “Stipulations” – or written conditions of her ascension to the tsarist throne; the latter had limited the ruler’s prerogatives. The Imperial Guards and the gentry under the leadership of Prokopowicz and Tatiszczew had stood on the side of strong tsarist rule. Having taken advantage of the support that was granted to her, Anna had seized autocratic rule, liquidated the Privy Council, crushed the opposition of the aristocrats and resumed a continuation of the reforms in the manner of Peter the Great. She strengthened tsarist autocratic authority, laying the foundations for this form of government for the decades to come.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 2; 201-216
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wróg dla syna, matka dla wnuka – caryca Katarzyna II i jej relacje z synem i wnukiem
Enemy for her Son, Mother for her Grandson – Empress Catherine II and her Relations with Son and Grandson
Autorzy:
Strzelczyk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920351.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Catherine II
Paul I
Alexander I
Russian Empire
The House of Romanov
Opis:
This article is about Russian Empress Catherine the Great, her relations with her son Paul and grandson Alexander and role that she played in their upbringings. When Paul, Catherine’s only legal son was born, he was taken from her by Empress Elizabeth. That – and the fact, that Paul blamed Catherine for the death of his father – resulted in the fact, that they never develops proper, familial relation. On the other hand, Catherine was very active and affectionate grandmother, primarily for her oldest grandson, Alexander. She wanted to raise him to become ideal enlightened monarch. She took care of his education and even wrote fairy tales for him herself. Paul hated mother with bitter passion. Alexander loved her, but her influence shaped also his negative features. Catherine had undoubtedly great impact on both her son’s and grandson’s lives, but in the first case – impact was definitely negative and in second case – only arguably positive.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2018, 51; 359-372
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies