Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Bishop" wg kryterium: Temat


Tytuł:
"Zapiski domowe" biskupa Macieja Wołonczewskiego jako przyczynek do poznania sytuacji społecznej i językowej na terenie dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego pod władzą carów
Autorzy:
Sawaniewska-Mochowa, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676731.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
the 19th century
Lithuania
Russification
bishop of Samogitia Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius)
manuscripts
regional Polish language
Opis:
"The Domestic Notes" by Bishop Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius) as a contribution to the knowledge of the social and linguistic situation on the territory of the former Grand Duchy of Lithuania under the rule of the tsarsThe article introduces the interesting, albeit controversial, figure of Maciej Wołonczewski (Motiejus Valančius), an important member of the nineteenth-century clergy, and his Polish-language legacy. The bishop of Samogitia’s "Domestic Notes" document persecutions of the Catholic Church in Lithuania after the November and January Uprisings at the hands of Russian Tzarist authorities, and reflect the state of Polish language and its social functions in this historical period.Valančius’ manuscripts, published in the volume edited by the historians Aldona Prašmantaitė and Jan Jurkiewicz [Motiejus Valančius, Namų užrašai (The Domestic Notes), Vilnius: Baltos Lankos, 2003], were subjected to the far-reaching standardization of spelling, thus they are not a reliable source for a linguistic research. A linguist, who would make the effort of describing the Polish language of the author, should therefore locate and take advantage the original sources, dispersed in various archives in Vilnius. "Домашние записки" епископа Матвея Волончевского. К вопросу о социальной и языковой обстановке на территории бывшего Великого княжества Литовского во время царского правленияСтатья приближает интересную, но спорную, личность священника XIX-го века и его письменное наследие на польском языке. Заметки епископа Матвея Волончевского документируют репрессии, применяемые царским правительством по отношению к Католической церкви в Литве после восстаний против царской власти, и – одновременно – отражают состояние тогдашнего польского языка и его общественные функции. Изданные в научной разработке историков: Альдоны Прашмантайте и Яна Юркевича рукописи Волончевского [Motiejus Valančius, Namų užrašai (Домашние заметки), Vilnius: Baltos lankos, 2003] сильно кодифицированы и не могут быть достоверным источником лингвистических исследований. Лингвист, который захочет изучить польский язык жемайтского автора, будет вынужден работать с подлинниками, разбросанными по разным вильнюсским архивным фондам.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2013, 37
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
"Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prymat biskupa Rzymu
jedność Kościoła
dialog ekumeniczny
dialog z Kościołami Wschodu
dialog rzymskokatolicko-prawosławny
synodalność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
unity of the Church
ecumenical dialogue
dialogue with Eastern Churches
Roman Catholic-Orthodox dialogue
synodality of the Church
Opis:
Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A usurper with a crosier? The winding paths of the ecclesiastical career of Bohemian Carmelite Świętosław, the first Catholic Bishop of Łuck (1404–ca. 1410)
Autorzy:
Graff, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897299.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
biskup łucki Świętosław
polityka kościelna Władysława Jagiełły i Witolda
na Rusi
metropolia halicka
późnośredniowieczny episkopat monarchii jagiellońskiej
Świętosław Bishop of Łuck
Władysław Jagiełło and Witold’s ecclesiastical policy
in Ruthenia
Halicz Metropolis
late-medieval episcopate of the Jagiellonian monarchy
Opis:
The article analyses the career of Bohemian Carmelite monk Świętosław, the first Catholic Bishop of Łuck. His appointment destabilized the situation in Volhynia in the early 15th century. The author seeks to determine the identity of Świętosław’s patron.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2020, 1 (24); 11-34
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A.D. 966. Chrzest księcia Mieszka. Dylematy naukowe i znaczenie tego aktu dla przemian kulturowych na ziemiach polskich. Zagadnienia wybrane
A.D. 966. The Baptism of Duke Mieszko. Research Dilemmas and the Importance of the Act for Cultural Transformations in Poland
Autorzy:
Wyrwa, Andrzej Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532591.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
chrzest księcia Mieszka I
Bolesław Chrobry
rok 966
księżna Dobrawa
biskup Jordan
chrystianizacja ziem polskich chrystianizacja Pomorzan
chrystianizacja Prusów
św. Wojciech
św. Bruno z Kwerfurtu
św. Otton z Bambergu
św. Wulfram z Sens
Ethelbert władca Kentu
św. Metody
Włodzimierzksiążę Rusi
Thietmar
Gall Anonim
Jan Długosz
burzenie bałwanów
baseny chrzcielne na ziemiach polskich
Ostrów Lednicki
Poznań
Gniezno
Łekno
1050. rocznica symbolicznego chrztu Polski
baptism of Duke Mieszko I
Bolesław the Brave
966
Duchess Dobrawa,
Bishop Jordan
Christianization of the Polish lands
Christianization of the Pomeranians
Christianization of Prussia
St Adalbert
St Bruno of Querfurt
St Otto of Bamberg
St Wulfram of Sens
king Æthelbert of Kent
St Methodius
Prince Vladimir of Rus
Gall Anonymous
demolition of idols
baptismal fonts in Poland
1050th
anniversary of the symbolic baptism of Poland
Opis:
This paper provides a general overview of selected sources and ideas functioning in Polish historiography on the baptism of Duke Mieszko I and the early stages of the Christianization of the Polish lands. The issue has long been debated by historians specialising in different fields, and new hypotheses and interpretations are still formulated. As part of this unfinished discussion, this paper seeks to make some general comments on some of the most lively discussed questions. Understandably, the hypotheses presented in the paper do not unravel all the mysteries and issues are still pending further research. The baptism of Duke Mieszko I, and thus the symbolic baptism of Poland, coincided with a moment of an intense expansion of Christianity in Europe (Fig. 1). Regardless of its religious, political and cultural significance for the next generations of rulers, nobles, prelates, chroniclers, historians, writers, artists and many others, the baptism has always been a great inspiration for various creative undertakings. The origins of historical reflections on this act can be found, e.g., in the chronicles of Thietmar or Gallus Anonymous. The latter rendered the events of this Holy Saturday of 966 in a very colourful and symbolic way, approximately 150 years later. In his chronicle, Gallus Anonymous noted, e.g., that just as Duke Mieszko was healed from blindness as a child, so having married a Bohemian Duchess Dobrawa, Mieszko — as a prudent and foresighted ruler — accepted baptism. The baptism freed him and his subjects from the blindness and darkness of paganism, giving them in return the clarity and truthfulness of the new faith. Although the very act, its exact date and location, as well as its cultural and civilization- bearing role are still subjects of heated debate among historians specialising in various fields, there is no doubt that it marked the beginning of a new phase in the connection between the Polish lands and the European cultural circle. At first, the process of Christianization involved merely a small circle of the society. The establishment of Christianity in the whole area of Poland was a very long process, characterised by varying dynamics and completed — using a variety of means — not earlier than at the end of the thirteenth century. Nevertheless, Mieszko I’s baptism inscribed our lands into the circle of Christian Europe in perpetuity. What did the adoption of Christianity mean for Poland? Through the introduction of the Christian faith, regardless of its initial kinks (in the 1030s), the Church strengthened the position of the ruler, offered him a divine legitimacy and made him an equal partner in the family of the Christian rulers of Europe. Christianity introduced also new, previously unknown cultural elements. These were, for example: — a new concept of God, the world and the place of humans within it; — the opening of expanded international contacts in the secular and ecclesiastical sphere; — bringing religious orders, such as the Benedictines, later Cistercians, Canons Regular, mendicant orders and others. These, as in Europe, actively participated in the shaping of the new economic and cultural image of the Polish lands, irrespective of their spiritual duties; —Latin, a universal language and alphabet associated with the circle of the clergy, and the princely chancellery; — a new way of measuring time (a calendar and related holidays and liturgical celebrations); — the inclusion of Christian symbols into the native cultural space, including the symbolism of colours, signs and gestures, the symbols of the natural world, etc.; — scriptoria, book and wall painting; — various worship and liturgy-related objects, such as, e.g., frescoes, the statues of saints and patron saints, reliquary boxes, liturgical combs, signs of episcopal dignity, patens, chalices, bowls, crosses, bells, suspended canopy lighting, etc.; — new architecture, and canons of style and workshops (the mastery of stone processing, techniques of construction and the preparation of mortars and mosaics); — inhumation took over from cremation as the dominant burial rite, etc. And other things. Slowly but consequently, these elements replaced and sometimes demolished the hitherto prevailing way of perceiving and ordering the world and its evaluation. Therefore, there is no exaggeration in the statements of the ‘revolutionary’ nature of the new faith formulated by scholars. Due to the enigmatic nature of the written sources and an unsatisfactory state of knowledge of, e.g., the earliest architecture related to the Christianization of the Polish lands (especially its more precise chronology), some issues addressed in this paper remain unresolved. However, despite many shortcomings and unexplained hypotheses, there is no doubt that an area in Europe, which since c.1000 came to be called Polonia, became permanently linked to the European Christianitas in the second half of the tenth century. All this started in 966, following previous preparations, due to Duke Mieszko I of the Piast dynasty.
Źródło:
Studia Lednickie; 2016, 15; 19-72
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aneks 1 – Nabożeństwo Słowa „Marzenie Boga” prowadzone przez biskupa Edwarda Dajczaka z obłóczyn kleryków WSD w Skrzatuszu, 14 września 2019 r.
Annex 1 – Devotion of the word “Dream of God” led by Bishop Edward Dajczak from the bedding of clerics of the WSD in Skrzatusz, September 14, 2019
Anhang 1 – Andacht des Wortes „Gottes Traum” unter der Leitung von Bischof Edward Dajczak von den Geistlichen der WSD-Geistlichen in Skrzatusz, 14. September 2019
Autorzy:
Dajczak, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570830.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
homilia
bp Edward Dajczak
Diecezjalne Spotkania Młodych
Skrzatusz
sanktuarium maryjne
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
homily
Bishop Edward Dajczak
Diocesan Meetings of the Young
Marian sanctuary
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 343-345
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aneks 2 – Homilia biskupa Edwarda Dajczaka wygłoszona podczas Diecezjalnego Spotkania Młodych w Skrzatuszu, 14 września 2019 r.
Annex 2 – Homily of bishop Edward Dajczak delivered during the Diocesan Youth Meeting in Skrzatusz, September 14, 2019
Anhang 2 – Predigt von Bischof Edward Dajczak während des Jugendtreffens der Diözese in Skrzatusz am 14. September 2019
Autorzy:
Dajczak, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570781.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
homilia
bp Edward Dajczak
Diecezjalne Spotkania Młodych
Skrzatusz
sanktuarium maryjne
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
homily
Bishop Edward Dajczak
Diocesan Meetings of the Young
Marian sanctuary
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 345-349
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antica tradizione, leggenda medievale e gloria del nome Polacco nella prima età moderna. Stanisław Temberski e la sua Tiara episcopalis
Ancient Tradition, Medieval Legend and the Glory of the Polish Name in the Early Modern Era. Stanisław Temberski and His Tiara Episcopalis
Autorzy:
Buszewicz, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37505186.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stanisław Temberski
occasional rhetoric of praise and blame in the 17th century
Polish nation in Padua
St. Stanislaw
Bishop and Martyr
humanist culture
Opis:
Lo scopo principale dell’articolo è quello di analizzare il discorso latino pubblicato a Padova nel 1642 e pronunciato davanti alla solenne assemblea della nazione polacca presso l’Università di Padova, nella chiesa di Sant’Antonio da Padova, il 7 maggio dell’anno precedente. L’autore del testo fu Stanisław Temberski, canonico e professore all’Università Jagellonica. L’autore dell’articolo presenta brevemente la sua biografia e la sua opera letteraria, quindi analizza il discorso. Evitando valutazioni di carattere letterario del lavoro in quanto tale cerca di presentare le idee in esso contenute e di mostrare come la cultura umanistica caratteristica della prima età moderna permetta all’autore di costruire formule e immagini eloquenti che glorificano il nome della sua patria lodando la gloria del suo santo. La lode della Polonia è inestricabilmente legata alla lode del suo patrono, San Stanislao, vescovo e martire. Nell’orazione di Temberski la tradizione antica e medioevale, la leggenda agiografica sono intrecciate e tutto è elaborato secondo la mentalità dell’autore e i concetti della retorica seicentesca. Il santo martire viene paragonato ad Ercole e il malvagio tiranno responsabile della sua morte viene ritratto come uno strumento di Satana, percepito come “Cerbero infernale”. L’uso che Temberski fa delle sue doti retoriche a fini propagandistici è degno di nota: da un lato manifesta la sua cultura umanistica e si presenta come cittadino della Respublica litteraria, dall’altro, inscrive lo Stato polacco nella lunga tradizione della Respublica Christiana. In questo contesto, mette in evidenza che un Paese che produce uomini così pii ed eroici come il santo vescovo è degno di apprezzamento tra le nazioni d’Europa.
The main purpose of the article is to analyze the Latin speech published in Padua in 1642 and delivered at the solemn assembly of the Polish nation at the University of Padua, in the church of St. Anthony of Padua, on May 7 of the previous year. The author of the text was Stanisław Temberski, a Krakow canon and professor at the Jagiellonian University. The author of the article briefly presents his biography and literary works, and then analyzes the speech itself. Avoiding assessing the literary value of the work as such, she tries to present the ideas contained in it and show how the humanistic culture characteristic of the early modern era allows the author to construct eloquent formulas and images that glorify the name of his homeland by praising the glory of its saint. The laudation of Poland is inextricably linked with the praise of its patron, Saint Stanislaus, Bishop and martyr. In Temberski’s oration, ancient tradition and medieval, hagiographic legend intertwine, and everything is processed in accordance with the author’s mentality and the concepts of seventeenth-century rhetoric. The holy martyr is compared to Hercules and the evil tyrant responsible for his death is presented as an instrument of Satan, perceived as “infernal Cerberus.” Temberski’s use of his rhetorical skills for propaganda purposes is noteworthy: on the one hand, he shows his humanistic culture and presents himself as a citizen of the Respublica litteraria. On the other hand, he inscribes the Polish state into the long tradition of Respublica Christiana. In this context, he makes it clear that a country that produces such pious and heroic men as the holy bishop is worthy of appreciation among the nations of Europe.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/1; 49-62
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apiariusz z Sicca Veneria i odwoływanie się do Ojców na synodach Afryki Łacińskiej (IV-VI w.)
Apiarius of Sicca Veneria and the Appeal to the Fathers in the Synods of Latin Africa (4th-6th Centuries)
Autorzy:
Degórski, Bazyli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43559616.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apiarius of Sicca Veneria
Latin North Africa
early Christian Synods of Latin North Africa
authority of the Fathers
Tradition
Bishop of Rome
legal appellation
Apiariusz z Sicca Veneria
Łacińska Afryka Północna
wczesnochrześcijańskie synody Łacińskiej Afryki Północnej
autorytet Ojców
Tradycja
Biskup Rzymu
apelacja prawna
Opis:
Synody Kościoła łacińskiego Afryki IV-VI w. świadczą, że ich uczestnicy byli przekonani, iż trzeba opierać się na autorytecie poprzedników i odwoływać się do Tradycji. Wyrażenie „ojcowie” (lub rzadkie formy analogiczne, takie jak chociażby „bracia” – ἀδελφοί, fratres) było synonimem „Tradycji”, ponieważ wiązało się ściśle z autorytetem soborów, w szczególności Pierwszego Soboru w Nicei, którego znaczenie dogmatyczne nie ma sobie równego w historii Kościoła. Konsekwencją uznania Pierwszego Soboru Nicejskiego za niepodważalną Tradycję jest nadanie wypowiedziom Ojców charakteru normatywnego obowiązującego nawet Kościół Rzymski. Lektura dokumentów synodów afrykańskich ujawnia coraz wyraźniejsze precyzowanie wyznaczników Tradycji: apostolskiego pochodzenia, starożytności, powszechnej akceptacji. Ale to przede wszystkim uznanie działania Ducha świętego w kolegium synodalnym nadaje Tradycji moc wiążącą i pozwala na utożsamienie jej z wiarą i prawdą. Dokumentacja synodów afrykańskich stanowi decydujący krok w ewolucji relacji między Rzymem a innymi biskupstwami w zakresie prymatu jurysdykcyjnego czy autorytatywnej roli Rzymu. W swoich ostatecznych reperkusjach kwestia ta jest więc zabarwiona tonami eklezjologicznymi i ekumenicznymi. Omawiane teksty, przechodzące od uwarunkowań dyscyplinarnych i egzystencjalnych do centralnego problemu autorytetu w Kościele, pozwalają odkryć ogromny wkład Kościoła afrykańskiego w starożytną myśl chrześcijańską tego złotego wieku, w którym działali tacy Ojcowie, jak Aureliusz, Alipiusz, czy sam Augustyn.
The series of texts from the synods of the African Latin Church that speak of appealing to the Fathers contain strong arguments that irrefutably testify to the fact that the synodal fathers were convinced that it was always necessary to rely on the authority of the Fathers who lived earlier and to refer to the indisputable Tradition. We also learn from them that the expression “fathers” (or rare analogous forms such as, for example, “brothers” – ἀδελφοί, fratres) is synonymous with “Tradition”, since it is closely associated with the authority of the Councils, in particular the First Council of Nicaea, whose essential dogmatic significance is unparalleled in the history of the Church. The consequence of recognising the First Council of Nicaea as indisputable Tradition is to give the statements of the Fathers a normative character binding even on the Roman Church. A reading of the documents of the African synods reveals an increasing clarification of the determinants of Tradition: apostolic origin, antiquity, universal acceptance. But it is above all the recognition of the action of the Holy Spirit in the synodal college that gives Tradition its binding force and allows it to be identified with faith and truth. The documentation of the African synods represents a decisive step in the evolution of the relationship between Rome and other bishoprics in terms of jurisdictional primacy or the authoritative role of Rome. In its ultimate repercussions, the issue is thus tinged with ecclesiological and ecumenical tones. The texts discussed here allow us to discover the enormous contribution of the African Church to the ancient Christian thought of this golden age, in which Fathers such as Aurelius, Alypius and Augustine himself were active.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 87; 95-114
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apologetyczne oblicze biskupa Kazimierza Górnego
The apological face of the bishop Kazimierz Górny
Autorzy:
Mastej, Jacenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042883.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Biskup Kazimierz Górny
apologia chrześcijaństwa
wiarygodność Kościoła
rodzina
patriotyzm
godność osoby ludzkiej
wiara
życie moralne
Bishop Kazimierz Górny
apology of Christianity
family
patriotism
human dignity
faith
moral life
the credibility of the Church
Opis:
The subject of this presentation is to present the apologetic face of the First Bishop of Rzeszów, Kazimierz Górny, on the basis of selected pastoral letters, conferences and sermons. The above presentation highlights the apologetic face of Bishop Kazimierz Górny, who, being a defender of the human person, the Church, the principles of Catholic faith and morality, and patriotic values, is at the same time a man of dialogue and consensus. Steadfast in the principled matters of God, he remains always open and cordial towards every human being. He is especially sensitive to people who are poor, sick, lost or who are looking for God. The apologetic face of Bishop Kazimierz shown does not exhaust the beauty of his person and the richness of his personality. It is worth emphasizing that we can see His apologetic face not only in His teaching - as presented above - but also in the attitude to life, i.e. the testimony of life, and especially in the sensitivity of the heart, Christian joy and a cordial smile, which is the simplest way to the heart of every human being.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 161-173
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apologia w esejach biskupa Roberta Barrona
Apologia in the Essays by Bishop Robert Barron
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920304.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
apologia for Christianity
apologia for Catholicism
apologia for faith
Bishop Robert Barron
new atheism
masters of apologia
defence of the Church
religion and science
apologia chrześcijaństwa
apologia katolicyzmu
biskup Robert Barron
nowy ateizm
mistrzowie apologii
obrona Kościoła
religia a nauka
apologia wiary
Opis:
Bishop Robert Barron’s essays, imbued with apologetic rhetoric, make an interesting example of a contemporary defence of Christianity. The American hierarch, recognising the current context of faith, offers a competent and interesting defence of Christianity and Catholicism. In this article, the author analyses Barron’s apologia present in his essays, beginning with the sources to which the hierarch refers and showing their topicality. Then he explores the two most important apologetic themes: the defence of Christianity against the new atheism and the defence of the Church. The paper concludes with an evaluation of the American bishop’s apologia.
Eseje biskupa Roberta Barrona, nasycone apologijną retoryką, stanowią intersujący przykład współczesnej obrony chrześcijaństwa. Amerykański hierarcha, rozpoznając obecny kontekst wiary, uprawia kompetentną i interesującą obronę chrześcijaństwa i katolicyzmu. W przedkładanym artykule autor, podejmując analizę apologii Barrona obecną w jego esejach, zaczyna od źródeł, do których hierarcha nawiązuje, i ukazuje ich aktualność. Następnie przechodzi do dwóch najważniejszych wątków apologijnych: obrony chrześcijaństwa wobec nowego ateizmu oraz obrony Kościoła. W zakończeniu dokonuje oceny apologii Amerykanina.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 109-135
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apoteoza godła heraldycznego biskupa Józefa Marcelego Dzięcielskiego (1768-1839) w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach lubelskich
Apotheosis of the Coat of Arms of Bishop Józef Marceli Dzięcielski (1768-1839) in the Latin Heraldic Poems in the Ordos of the Diocese of Lublin
Autorzy:
Strycharczuk, Agnieszka
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791394.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
herb Korwin
poezja herbowa
biskup Józef Marceli Dzięcielski
diecezja lubelska
rubrycele
Korwin coat of arms
heraldic poetry
Bishop Józef Marceli Dzięcielski
the Diocese of Lublin
ordo
Opis:
Przedstawiony w niniejszym artykule zbiór trzynastu łacińskich wierszy herbowych poświęcony jest biskupowi Józefowi Marcelemu Dzięcielskiemu. Był on pasterzem diecezji lubelskiej w latach 1825-1839. Wiersze na herby znane są w obiegu literackim od XV wieku. Te, które pojawiają się w rubrycelach, są rzadko analizowane i tłumaczone. Dzieje się tak ze względu na elitarny charakter tych druków użytkowych, docelowo kierowanych do duchowieństwa danej diecezji. Warto przedstawić je szerszemu gronu odbiorców, ponieważ stanowią one także element dorobku literackiego epoki. Artykuł i analizowane w nim utwory przybliżają postać biskupa Józefa Marcelego Dzięcielskiego, jego herb i posługę.
The collection of thirteen Latin heraldic poems presented in this article was dedicated to Bishop Józef Marceli Dzięcielski. He was a shepherd of the Diocese of Lublin in the years 1825-1839. The heraldic poems have been known in literary circuit since the 15th century. Those that appeared in dioecesan ordos have been rarely analyzed and translated. This is due to the elitist nature of these usable prints, ultimately directed to dioecesan clergy. It is all the more worth presenting them to a broader audience, as they are also an element of the literary output of the era. The article and the poems analyzed in it bring some more knowledge of Bishop Józef Marceli Dzięcielski, of his coat of arms, and of his ministry. They can also provoke a discussion on the completed translation and the solutions applied in it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 111-132
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apoteoza godła heraldycznego biskupa Macieja Grzegorza Garnysza w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach diecezji chełmskiej
The apotheosis of Bishop Maciej Grzegorz Garnysz’s family crest in Latin poems in the directories of the Chełm Diocese
Autorzy:
Marczewski, Jarosław R.
Strycharczuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022715.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biskup chełmski Maciej Grzegorz Garnysz
diecezja chełmska
rubrycele
herb
poezja herbowa
Bishop of Chełm Maciej Grzegorz Garnysz
the Diocese of Chełm
directories
family crest
family crest poetry
Opis:
Directories play an important role in pastoral life of every diocese. In Poland, the first known prints of this type come from the sixteenth century. They include liturgical calendar with the local celebrations, pastoral directives, a list of institutions and clergy working in the diocese. Directories are issued by the authority of the bishop. In the past, publishing them provided the opportunity to print bishop’s family crest and an appropriate Latin poem on the first page. From the period of the rule of the Bishop of Chełm Maciej Grzegorz Garnysz († 1790) there remained 4 directories exposing the Garnysz family crest - Poraj. The  authors of the poems included in the above-mentioned prints are unknown. These poems are in the form of epigrams. In terms of the composition, they are short lyric poems with four- and six-line stanzas, written in elegiac couplet. In this article, they were reprinted and translated into Polish. Their analysis and translation are completely new phenomena, as in Poland there are no other works presenting translation or a study of the poems included in directories.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 167-187
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars bene moriendi biskupa krakowskiego Piotra Tylickiego w świetle Listu Fryderyka Szembeka do Wawrzyńca Gembickiego
Ars bene moriendi of Piotr Tylicki bishop of Cracow in the Letter of Fryderyk Szembek to Wawrzyniec Gembicki
Autorzy:
Wołyniec, Bartłomiej Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560462.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Piotr Tylicki
biskup krakowski
XVII wiek
Fryderyk Szembek
sztuka umierania (ars moriendi)
bishop of Cracow
17th century
The Art of Daying (ars moriendi)
Opis:
W 1617 roku w krakowskiej oficynie wydawniczej Andrzeja Piotrkowczyka wydany został drukiem utwór zatytułowany O śmierci świętej pamięci Jego Mości X. Piotra Tylickiego krakowskiego biskupa […] i nabożnym ku niej przygotowaniu jego List do […] X. Wawrzyńca Gembickiego z Bożej Łaski arcybiskupa gnieźnieńskiego […]. Jego autorem był krakowski jezuita Fryderyk Szembek (1575–1644), który w pierwotnym zamyśle chciał o śmierci krakowskiego ordynariusza poinformować jedynie przyjaciela zmarłego hierarchy – arcybiskupa gnieźnieńskiego Wawrzyńca Gembickiego (1559–1624). W niedługim jednak czasie list ten na żądanie egzekutorów biskupiego testamentu oraz za wyraźnym dozwoleniem następcy Piotra Tylickiego na stolicy św. Stanisława Marcina Szyszkowskiego (1554–1630), jak i zakonnych zwierzchników autora został uzupełniony i wydany drukiem. Omawiany poniżej utwór autorstwa Fryderyka Szembeka należy do tzw. pisarstwa artis bene moriendi. Wydawane w tym nurcie książki miały co prawda różne formy, łączył je jednak przedmiot poruszanych w nich rozważań. Ogólnie rzecz ujmując, były to zbiory przykładów postaw i myśli o treści ascetycznej, służące do przygotowania człowieka na przyjęcie śmierci. Tytułowy biskup został w utworze przedstawiony z jednej strony jako wielki senator, prawdziwy potomek dawnych Polaków i miłośnik ojczyzny. Z drugiej zaś Piotr Tylicki był także dobrodziejem autora utworu oraz „dawnym i uprzejmym” przyjacielem adresata listu – arcybiskupa gnieźnieńskiego. Mimo tak wielu zalet i przymiotów w opisanym przez Fryderyka Szembeka trzyletnim okresie życia hierarchy Piotr Tylicki miał wedle autora ćwiczyć się w trzech zasadniczych cnotach. Pierwszą z nich było „wielkie nabożeństwo i takie, jakie ma być rzeczy boskich poważanie”, drugą stanowiła „pokora wielka w dostojeństwie tak wysokim”, trzecią i ostatnią było z kolei „staranie pilne o zbudowanie bliźnich i wystrzeganie się dania onym najmniejszego zgorszenia”.
In the year 1617 in Cracow printer Andrzej Piotrowczyk published book under the title O śmierci świętej pamięci Jego Mości X. Piotra Tylickiego krakowskiego biskupa […] i nabożnym ku niej przygotowaniu jego List do […] X. Wawrzyńca Gembickiego z Bożej Łaski arcybiskupa gnieźnieńskiego […]. Author of this work was one of the Cracow’s Jesuits Fryderyk Szembek (1575–1644). He wrote his letter to informed about death of bishop Piotr Tylicki to archbishop of Gniezno Wawrzyniec Gembicki (1559–1624), who was friend of dead. This work was however published in the short time, as it was mentioned, because of decision of executors of the bishop’s Piotr Tylicki will, religious superiors to Fryderyk Szembek and new bishop of Cracow, Marcin Szyszkowski (1554–1630). Szembek’s letter is example of ars bene moriendi writings. This type of literature have different forms, but all of them prepare men to the death. Therefore, they contain examples of attitudes and thoughts for dying person. Bishop Piotr Tylicki was presented in this letter as a exemplary senator, descendant of the nobles and patriot who loved his motherland, Poland. Bishop however had practiced his virtues. Those included religiosity, humility and care of piety of others. On the other hand we have to remember that, he was also the tutor of author. What is more, archbishop of Gniezno, as it was mentioned, was “old and kind” friend of bishop Piotr Tylicki.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 65-94
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania archeologicznej misji Pomezańsko-bałtyckiej na wzgórzu katedralnym we Fromborku w 2011 roku
Archaeological research of the Pomezańsko-Bałtycka Mission at the Cathedral Hill in Frombork in 2011
Autorzy:
Gazda, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365791.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
katedra we Fromborku
Warmia
siedziba biskupia
the cathedral in Frombork
the seat of the bishop
Opis:
In 2011, the Pomezanian-Baltic Mission carried out archaeological research at the cathedral hill in Frombork. The excavations provided information on the foundations of the cathedral, confirming the majority of previous findings. During the excavations, burials were also found and numerous portable objects were recovered, mainly from the modern period.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 292, 2; 389-407
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie przedprocesowe w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa
The Pre-judicial Inquiry in the Canon Process on the Nullity of Marriage
Autorzy:
Fiałek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148122.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
badanie przedprocesowe
ordynariusz miejsca
proces małżeński skrócony przed biskupem
dochodzenie pastoralne
proces o nieważność małżeństwa
pre-judicial inquiry
local ordinary
the briefer matrimonial process before the bishop
pastoral inquiry
process on the nullity of marriage
Opis:
Papież Franciszek w motu proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus” wprowadziła nową instytucję badania przedprocesowego. Ma ona służyć wiernym w dotarciu do prawdy o stanie prawnym ich węzła małżeńskiego. Artykuł dotyczy roli i zadania nowej instytucji w kontekście kanonicznego procesu o nieważność małżeństwa. Autor ukazuje istotną różnicę między dochodzeniem pastoralnym a dochodzeniem, które ma miejsce w procesie karnym. Ponadto wskazuje się na zadania ordynariusza miejsca i określenie osób, które mogą wypełniać funkcje w ramach badania przedprocesowego. Istotną tematyką jest także przybliżenie i opisanie okoliczności, które mogą wskazywać na zastosowanie procesu skróconego przed biskupem.
The Pope Francis in Motu Proprio "Mitis Iudex Dominus Iesus" ~ introduced a new institution of pre-judicial inquiry. It is to assist the Christian faithful in getting to the truth about legalstanding of their bond of marriage. The article concerns the role and tasks of the new institution in the canon process on the nullity of marriage. The writer shows the substantial differencebetween pastoral inquiry and the inquiry in criminal investigation. Moreover, the tasks of the local ordinary are presented, and people who can function within the pre-judicial inquiry aredefined. Giving background and describing the circumstances which may indicate the application of the briefer matrimonial process before the bishop are also relevant issues of the article.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 449-467
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies