Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Teatry" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 62
Tytuł:
Specyfika badań muzyki teatralnej na przykładzie repertuaru polskich teatrów dramatycznych w okresie powojennego dwudziestopięciolecia
Autorzy:
Muras, Wioleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143971.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
muzyka teatralna
polskie teatry dramatyczne
analiza
źródła
Opis:
Muzyka teatralna w przeciwieństwie do filmowej cieszy się mniejszym zainteresowaniem wśród badaczy, mimo że ma swoją niezwykle długą tradycję. W okresie powojennym muzykę do teatrów często pisali kompozytorzy, którzy z czasem stali się zasłużonymi postaciami w historii muzyki polskiej i światowej (m.in. Tadeusz Baird, Kazimierz Serocki, Witold Lutosławski). Muzykę tworzoną do dzieł inscenizowanych w wybranych polskich teatrach dramatycznych w powojennym dwudziestopięcioleciu cechuje jeszcze tradycyjny zapis nutowy. Przystępując do badań tego rodzaju twórczości należy uwzględnić różnorodne źródła: muzyczne (partytury, szkice, nagrania), jak i piśmienne (egzemplarze reżyserskie sztuk, notatki reżysera i kompozytora, korespondencja, czasopisma, afisze, programy). Utrudnieniem w badaniach bywa częsta niekompletność źródeł oraz znaczne ich rozproszenie, bowiem przechowywane są w archiwach teatralnych, bibliotekach oraz w zbiorach prywatnych kompozytorów. Wśród metod analizy można wskazać analizę funkcji muzyki teatralnej, sposobu opracowania warstwy muzycznej i zastosowanych technik kompozytorskich, analizę ukształtowań formalnych, relacji słowno-muzycznych. Na bardziej ogólnym poziomie pozostają analizy komparatystyczne w obrębie opracowań do tej samej sztuki autorstwa różnych kompozytorów, całokształtu twórczości teatralnej jednego kompozytora bądź poszukiwania powiązań między jego kompozycjami teatralnymi i autonomicznymi. Ten rodzaj twórczości stawia przed badaczem wyzwania, co wynika z konieczności łączenia wiedzy z zakresu muzykologii, jak i teatrologii.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2019, 9; 45-67
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przewaga konkurencyjna w świetle korzyści i doświadczeń dostarczanych klientom teatrów i filharmonii
Competitive advantage in view of experience and benefits provided to customers of theatres and philharmonic
Autorzy:
Krawiec, Wioletta
Szymańska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585786.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Filharmonie
Przewaga konkurencyjna
Teatry
Widzowie
Competitive advantage
Customers
Philharmonics
Theatres
Opis:
W artykule pokazano wpływ korzyści dostarczanych klientom instytucji kulturalnych oraz unikalnych doświadczeń na ich preferencje względem oferty oraz wybór stosowanych różnorodnych narzędzi komunikacji w celu wywołania efektu akceptacji działań strategicznych instytucji kulturalnych, które przekładają się na budowanie przewagi konkurencyjnej podmiotu na rynku. Podstawę empiryczną artykułu stanowią badania realizowane w Katedrze Marketingu na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego w latach 2015-2016 wśród klientów (na próbie 927) oraz menedżerów (30) teatrów i filharmonii.
The article presents the influence supplied to customers benefits of cultural institutions and the unique experiences on their preferences with respect to the offer, a variety of communication tools used in the induction of an acceptance of the strategic activities of cultural institutions, which translate into a competitive advantage in the market. The basis of empirical article are a research conducted in the Department of Marketing, Faculty of Management, University of Lodz in the years 2015-2016 among customers (on a survey sample of 927) and managers (30) theatres and philharmonics.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2017, 328; 18-29
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usytuowanie i kształtowanie budynków zespołów kolegiów jezuickich w aspekcie kształcenia umiejętności występowania publicznego wychowanków szkół zakonnych
The spacial arrangement of Jesuit colleges buildings as the answer to the need of teaching and developing skills of delivering speeches in public
Autorzy:
Kantorowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/134708.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
ADVSEO
Tematy:
Jezuici
teatry szkolne
szkoły Jezuickie
Jesuit colleges
school theatre
Society of Jesus
Opis:
Teaching young people the art of discussion and performing in public was the key element in the Jesuit school programme called Ratio Studiorum. The importance of training the art of delivering speeches had its reflection in shaping architecture of Jesuit college buildings. The intention to provide proper space which will allow for delivering theatrical performances and other public acts was clearly visible in applied urban solutions and shaping nearby surrounding of the church and the college building. Church interiors, town squares, college courtyards and school auditoriums were basic places where students delivered so called public acts. Consequently forming and placing auditoriums within the school building had a significant influence on its form and internal functional solutions.
Źródło:
Technical Issues; 2015, 3; 33-39
2392-3954
Pojawia się w:
Technical Issues
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieci Chaplina. Filmowe tropy w działalności gdańskich teatrów studenckich lat 50. i 60. XX wieku (Cyrk Rodziny Afanasjeff i Co To)
Chaplin’s children. Movie paths in Gdansk student theatres of 50. and 60. of the XXth century (Cyrk Rodziny Afanasjeff and Co To)
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365193.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
polski teatr współczesny
gdańskie teatry studenckie
Bim-Bom
Cyrk Rodziny Afanasjeff
Co To
Opis:
Autorka artykułu prezentuje kilka najważniejszych gdańskich teatrów studenckich lat 50. i 60. XX wieku – zwłaszcza Cyrk Rodziny Afanasjeff i Co To. Jego celem jest przedstawienie roli filmu i kina w działalności tych grup (przede wszystkim pierwszej z nich). Opisane w artykule przykłady z programów teatralnych pokazują, jak filmowe dzieła zmieniały nie tylko sposób budowania widowisk (za sprawą środków i estetyki filmowej), lecz także inspirowały humanistyczny przekaz i wartości (zwłaszcza w wydaniu Charliego Chaplina i Vittorio de Siki), prezentowane przez twórców wczesnych teatrów studenckich w Gdańsku.
This article discusses several important Gdansk student theatres of 50. and 60. of the XXth century: Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff, Co To. The aim of this article is to show the role of movies and cinema in those theatres work (especially Bim-Bom). Examples of theatre programs presented in the article show, how movies changed the way of creating theatre performances and inspired humanistic ideas and values (especially the ones realised by Charlie Chaplin and Vittorio de Sica), presented by early Gdańsk student theatres creators.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2019, 1(6); 81-89
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie teatry jenieckie w Niemczech 1939-1945. T. 1
Autorzy:
Piekarski, Stanisław (1953- ).
Współwytwórcy:
Ney-Krwawicz, Marek (1956- ). Recenzja
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Warszawa : Departament Społeczno-Wychowawczy MON : Dom Wojska Polskiego
Tematy:
Teatry wojskowe polskie Niemcy 1939-1945 r.
Jeńcy wojenni polscy kultura Niemcy 1939-1945 r.
Opis:
Ded. aut. dla CBW.
Bibliogr. s. 323-325.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Teatra wołyńskie – uzupełnienia i noty
Volhynian Theatres: Supplements and Notes
Autorzy:
Komorowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520680.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
archiwum teatralne
teatry na Wołyniu
Wojciech Bogusławski
theater history
theater archives
Volhynian theatres
Opis:
Autorskie uzupełnienia do książki Teatr i widowiska na Wołyniu do 1863 roku z przydaniem Ziemi Kijowskiej (Warszawa 2016). Opublikowane tu zostały: nowy dokument źródłowy dotyczący dziejów teatru w Krzemieńcu; plan podróży Wojciecha Bogusławskiego po Wołyniu w 1819 roku; dwa unikatowe afisze teatralne z archiwów historycznych w Kijowie; teatralne konteksty działalności młodych „dysydentów” z lat trzydziestych i czterdziestych XIX w., zwanych bałagułami lub baragołami; relację z pożaru cyrku w Berdyczowie w 1883, ilustrowaną drzeworytem według rysunku znanego polskiego malarza Michała Elwiro Andriollego.
The supplements to the book Teatr i widowiska na Wołyniu do 1863 roku z przydaniem Ziemi Kijowskiej (Warsaw, 2016) that are being published here contain: a new source document regarding the history of theater at Krzemieniec; an itinerary of Wojciech Bogusławski’s travel through Volhynia in 1819; two unique theater posters from the repository of historical archives in Kiev; theatrical contexts of the activities of young “dissidents” of the 1830s and 1840s known as bałaguli or baragoły; an account of a fire in the circus at Berdyczów in 1883, illustrated with a woodcut after a drawing by a renowned Polish painter, Michał Elwiro Andriolli.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 4; 142-157
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieci Chaplina. Filmowe tropy w działalności gdańskich teatrów studenckich lat 50. i 60. XX wieku (Bim-Bom)
Chaplin’s children. Movie paths in Gdansk student theatres of 50. and 60. of the XXth century (Bim-Bom)
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339616.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
polski teatr współczesny
gdańskie teatry studenckie
Bim-Bom
Cyrk Rodziny Afanasjeff
Co To
Polish contemporary theatre
Gdansk student theatres
Opis:
W artykule zaprezentowano kilka najważniejszych gdańskich teatrów studenckich lat 50. i 60. XX wieku – Cyrk Rodziny Afanasjeff, Co To, a zwłaszcza Bim-Bom. Jego celem jest przedstawienie roli filmu i kina w działalności tych grup (przede wszystkim ostatniej z nich). W tekście zobrazowano także kontekst powstawania w latach 50. XX wieku w Polsce Dyskusyjnych Klubów Filmowych, będących jednymi z nowych miejsc skupiających rodzącą się właśnie kulturę młodzieżową i studencką. Opisane w artykule przykłady z programów Bim-Bomu pokazują, jak filmowe dzieła zmieniały nie tylko sposób budowania widowisk teatralnych (za sprawą środków i estetyki filmowej), lecz także inspirowały humanistyczny przekaz i wartości (zwłaszcza w wydaniu Charliego Chaplina i Vittorio de Siki), prezentowane przez twórców teatrów studenckich.
This article discusses several important Gdansk student theatres of 50. and 60. of the XXth century: ‘Bim-Bom’, ‘Cyrk Rodziny Afanasjeff’, ‘Co To’. The aim of this article is to show the role of movie and cinema in those theatres work (especially Bim-Bom). The text also presents context of formatting in 1950s of the XXth century in Poland Film Disciussion Clubs, which were one of new places gathering youth and student culture, that was just born during that time. Examples of ‘Bim-Bom’ programs presented in the article show how movies changed the way of creating theatre performances and inspired humanistic ideas and values (especially the one realised by Charlie Chaplin and Vittorio de Sica), presented by student theatres creators.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2018, 2(5); 159-168
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moja podróż na Księżyc
My journey to the moon
Autorzy:
Milewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649038.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
radio drama
Podróż na Księżyc [Journey to the Moon]
Meliès
Lumière
silent cinema
“Dwa Teatry” [Two Theatres] Festival
Opis:
The article deals with the complicated fates of my radio drama Podróż na Księżyc [Journey to the Moon]. In it, I write about the inspiration I drew from the work on an article about the subject of death in early silent cinema. Researching the beginnings of world cinema, I could not have ignored the figure of Georges Meliès, the great Cinema Magician. I decided to devote a theatre play to him, in which I confronted his idealistic attitude, which led him to ruin, with that of the rational attitude of the father of cinema, Louis Lumière. I wrote the piece about the immortality that art. confers with the Teatr Atelier in Sopot in mind. The theatre, though, ceased operating and no other theatre was interested in the text. After several years, a coincidence led to me being invited to participate in an invited competition organised by ZAiKS and the radio station Dwójka. The drama Podróż na Księżyc took second place and was magnificently directed by Anna Wieczur-Bluszcz. The roles of these pioneers of cinema were filled by Jan Englert and Jerzy Radziwiłowicz. In 2015 a jury led by Elżbieta Pleszkun-Olejniczakowa awarded the drama the Grand Prix at the “Dwa Teatry” [Two Theatres] Festival in Sopot.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 39, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieczysław Limanowski - poeta geologii
Mieczysław Limanowski - the poet of geology
Autorzy:
Miecznik, J. B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074950.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Mieczyław Limanowski
płaszczowina tektoniczna
alpejskie pasma górskie
teatry
Reduta teatr-laboratorium
nappe tectonics
Alpine mountain ranges
theaters
Reduta laboratory theatre
Opis:
The Pole, Mieczysław Limanowski (18761947), now becoming a figure less and less remembered, has been a brilliant selftaught man of science and art, with erudite and wide-ranging mind which made him a scholar of great reputation. He became world famous as one of pioneers in the nappe tectonics of the Alpine ranges (Tatra Mts and Carpathians, Dinarides, Appenines, and mountain ranges of Sicily and Crimea). He had also successes in studies on the Quaternary and, as a nature scientist and humanist, original achievements also in studies on geography of the Man. At the same time, together with Juliusz Osterwa he established the Reduta theatre group considered to be Poland’s first theatre laboratory and one of the major artistic and ethical events in the Polish theatre of the XX century. He became an ideologist, literary manager, dramatic adviser, author of numerous reviews of plays and essays on art and literature. A colourful literary style, also clearly visible in his geological writings, earned him the opinion of a poet of geology.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2012, 60, 6; 319-322
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przez ręce Maryi
Autorzy:
Bleja, Wojciech.
Powiązania:
Nasza Służba 2001, nr 8, s. 4-5
Współwytwórcy:
Szmigielska-Jezierska Elżbieta. Opracowanie
Mazur, Adam. Opracowanie
Data publikacji:
2001
Tematy:
Centrum Szkolenia Czołgowo-Samochodowego (Piła) praca kulturalno-oświatowa
Ruch artystyczny w wojsku Polska
Teatry wojskowe Polska
Ośrodki szkolenia wojskowego Polska
Opis:
Teatr przy Centrum Szkolenia Wojskowo-Samochodowego w Pile.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Była sobie piosenka : gwiazdy kabaretu i emigracyjnej Melpomeny
Autorzy:
Mieszkowska, Anna.
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Warszawa : Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA
Tematy:
Anders, Władysław (1892-1970)
Konarski, Feliks
Schütz, Alfred (1910-1999) biografia
Borucki, Gwidon (1912-)
Teatry wojskowe Polska 1939-1945 r.
Opis:
Wspomnienia: Armia Polska w ZSRR, Armia Polska na Wschodzie, II Korpus, "Czerwone maki".
S. 152-169, Alfred Schütz, Czy znasz wielki ból samotności.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Była sobie piosenka : gwiazdy kabaretu i emigracyjnej Melpomeny
Autorzy:
Mieszkowska, Anna.
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Warszawa : Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA
Tematy:
Anders, Władysław (1892-1970)
Konarski, Feliks
Oleńska, Nina
Borucki, Gwidon (1912- )
Teatry wojskowe Polska 1939-1945 r.
Aktorzy polscy
Biografia
Opis:
Wspomnienia: Armia Polska w ZSRR, Armia Polska na Wschodzie, Drugi Korpus, "Czerwone maki".
S. 136-149, Feliks Konarski (Ref-Ren) i Nina Oleńska, czyli Starszy pan i Starsza pani.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Stabilność finansowa instytucji kultury na przykładzie wojewódzkich teatrów i instytucji muzycznych
Financial Stability of Cultural Institutions Based on the Example of Voivodeship Theaters and Music Institutions
Autorzy:
Gałecka, Małgorzata
Smolny, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525720.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
stabilność finansowa
wydatki publiczne
dotacje
instytucje kultury
teatry i instytucie muzyczne
financial stability
public expenditures
subsidies
cultural institutions
theaters and music institutions
Opis:
Instytucjami kultury są organizacje, które w zakresie swojej podstawowej działalności mają zapisane działania w obszarze szeroko rozumianej kultury. Teatry, obok filharmonii, opery i operetki, stanowią ważną grupę obiektów o charakterze kulturotwórczym. Celem artykułu jest ocena stabilności finansowej wojewódzkich instytucji kultury, takich jak teatry i instytucje muzyczne, w świetle dotacji statutowej przekazywanej tym instytucjom przez organizatora. Autorki stawiają hipotezę, zgodnie z którą dotowane instytucje kultury działające w Polsce mają stabilną sytuację finansową w odniesieniu do kosztów, które generują. Zważywszy na poziom środków uzyskiwanych z działalności podstawowej i poziom ponoszonych kosztów operacyjnych, to dotacja statutowa powinna zapewniać instytucjom artystycznym względną stabilność i samodzielność w podejmowaniu decyzji operacyjno-finansowych. W kontekście przyjętej definicji stabilności finansowej należy wskazać, iż poziom dotacji podmiotowej dla wojewódzkich instytucji kultury nie pozwala na stabilne realizowanie celów statutowych we wszystkich badanych instytucjach.
Cultural institutions are organizations whose scope of core business comprises activities in the area of broadly understood culture. The aim of this article is to evaluate the financial stability of voivodeship cultural institutions, like theaters and music institutions, in the light of direct subsidies to those institutions from organizers. The hypothesis is that subsidized cultural institutions in Poland have a stable financial situation. Due to the fact that revenues and operational costs are unbalanced, it is actually the subsidy that should let those institutions continue operational activity in a stable environment with independence in operational and financial decisions. In the context of the financial stability definition adopted in this article, the observation is that the level of subsidies for voivodeship cultural institutions does not guarantee the completion of statutory tasks in all examined institutions.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2017, 2/2017 (67), t.1; 196-213
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie teatry amatorskie w Wilnie w drugiej połowie XX wieku – powstanie i działalność
Polish Amateur Theatres in Vilnius in the Second Half of the 20th Century – Their Creation and Activity
Autorzy:
Stukus-Haník, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634215.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska mniejszość na Litwie
teatry amatorskie
zmiany ustrojowe
współpraca polsko-litewska
Polish minority in Lithuania
amateur theatres
system changes
Polish–Lithuanian cooperation
Opis:
Początki polskiego ruchu teatralnego w Wilnie związane są z zakonem jezuitów. Zapoczątkowany przez zakon ruch, rozwijał się na dworach. Za ojca polskiego teatru uważany był Wojciech Bogusławski, który stworzył w Wilnie pierwszy prawdziwy teatr. W takiej formie istniał on niespełna 100 lat, by następnie odrodzić się w 1905 r. za sprawą hrabiego Władysława Tyszkiewicza. Kolejne lata to wybudowanie teatru stałego oraz dalszy rozwój wileńskiej sceny, którego nie przerwały wydarzenia II wojny światowej i pierwsze lata powojenne, a jedynie go nieco osłabiły. Głównym tematem niniejszego opracowania jest powstanie i działalność dwóch polskich teatrów amatorskich w Wilnie. Pierwszym z nich było Polskie Studio Teatralne (wcześniej Polski Zespół Dramatyczny), założone na początku lat 60. XX wieku przez lekarkę Janinę Strużanowską. Natomiast drugim powstały w tym samym czasie Polski Zespół Teatralny przy Pałacu Kultury Kolejarzy w Wilnie, później znany jako Polski Teatr w Wilnie. Zespół założyła zawodowa aktorka Irena Rymowicz. Funkcjonowanie tych zespołów teatralnych miało szczególne znaczenie w czasach, kiedy Litwa znajdowała się pod rządami radzieckimi. Władza ta w znacznym stopniu ograniczała litewskim Polakom kontakty z Ojczyzną. W związku z tym Polacy spragnieni polskiego słowa chętnie przychodzili na wystawiane przez grupy przedstawienia. Ich popularność nie zmalała po przemianach ustrojowych w 1991 r., a wręcz przybrała na sile. Pojawiły się bowiem nowe możliwości rozwoju, które starano się wykorzystać. Z myślą o podtrzymywaniu rozwijającego się polskiego ruchu teatralnego, zaczęły się tworzyć teatrzyki szkolne. W latach 90. XX wieku działały one niemal w każdej polskiej szkole na terenie Wilna, ciesząc się zainteresowaniem uczniów. Za datę końcową przedstawianej tematyki przyjęto umownie rok 2004, kiedy to Polska i Litwa wraz z innymi państwami weszły do Unii Europejskiej. W tym samym czasie zmieniły się pewne prawa i standardy, wymagające dodatkowej analizy.
The beginnings of Polish theatre activity in Vilnius were connected with the Jesuit Order. Initiated by the order, the theatre activity developed in the estates of the nobility. Wojciech Bogusławski was credited with being the father of the Polish theatre as he established the first real theatre in Vilnus. It had existed in such a form for less than 100 years to be revived in 1905 by Władysław Tyszkiewicz. The following years saw the building a permanent theatre as well as the further developement of the Vilnus stage which was continued despite the World War II and the first years of post-war times which only weakened it a bit. The main topic of the article is the establishment and activity of two Polish amateur theatres in Vilnus. The first of them was the Polish Theatre Studio (the former Polish Dramatic Ensemble) set up at the beginnning of the 1960s by a physician, Janina Strużanowska. While the second one established at the same time was the Polish Theatrical Ensemble on the premises of the Railway Culture Palace, later known as the Polish Theatre in Vilnius. It was set up by a professional actress, Irena Rymowicz. The existance and work of the theatre ensembles was especially important in the times when Lithuania was under the Soviet rule. The authorities greatly limited contacts between Lithuanian Poles and the mother country. As a result the Poles longing for Polish language eagerly came to see the performances presented by the ensembles. Their popularity did not decrease after the political changes in 1991; on the contrary, it even grew. New opportunities for development. With a view to supporting the developing Polish theatre movement, school theatres started to appear. In the 1990s, they were in almost every Polish school in Vilnius being of great interest for the students. The final date of the presented subject matter was assumed to be 2004 when Poland and Lithuania together with other countries joined the European Union. Some laws and standards changed, and this requires further research.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 267-286
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Theatre in the Time of War (1939–1945). Fight—Will to Survive—Losses—Legacy
Teatr polski w czasach II wojny światowej (1939–1945). Walka – wola przetrwania – straty – spuścizna
Autorzy:
Braun, Kazmierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030669.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
underground theatre
boycott
soldier’s theatres
material losses
human losses
spiritual losses
legacy
teatr podziemny
bojkot
teatry żołnierskie
straty materialne
straty ludzkie
straty duchowe
spuścizna
Opis:
During World War II Polish theatre people took an active part in the fight with both Germany and the Soviet Union. Several of them fought with a weapon inhand as officers and soldiers of Polish armies in the September 1939 campaign, later as combatants of the Home Army (AK), and also within Polish armed forces fighting abroad. Many more fought with a weapon of the word. While boycotting German sponsored stages in the General Government, they created the whole network of small underground theatre groups. Two major centers of this activity were Warsaw, where the Clandestine Theatre Council (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński and others) organized and sponsored underground theatre productions and acting studios, and Kraków with The Rhapsodic Theatre (led by Mieczysław Kotlarczyk), The Independent Theatre (led by Tadeusz Kantor), and a circle of artists and apprentices gathered around Juliusz Osterwa, who frequently gave one-man shows. Productions were also prepared in German oflags and concentration camps. The great actor Stefan Jaracz performed for fellow inmates in Auschwitz, Zofia Rysiówna in Ravensbrück, and Roman Niewiarowicz in Dachau. Such productions were recorded also in Soviet camps (gulag system). Soldier theatres were organized at the Gen. Anders Second Corp, then also at the Polish forces underSoviet command. Losses of Polish theatre due to the war were staggering. In terms of material losses, The National Theatre in Warsaw was bombed by the Lufwaffe on September 19, 1939, and eventually Poland lost about 70% of theatre buildings standing in August 1939, plus their libraries, sets and costumes magazines, etc. In terms of human losses, about 300 theatre professionals died (out of about 2000 in 1939). Some were killed in military actions, some murdered in either German or Soviet camps. The losses in the spiritual domain were uncountable. Theatre artistswere deprived of the possibility to perform, thus executing their profession and vocation. Theatre spectators were left without their artistic nourishment. The struggles, sacrifices, and deeds of the war-time Polish theatre had a profound influence on the history of Polish theatre of the second half of the 20th century. They were not only an important element of the nation’s war-effort, but—indirectly— contributed to the restoration of Poland’s freedom at the end of the 20th century.
W czasach II wojny światowej polscy ludzie teatru wzięli aktywny udział w walce zarówno z Niemcami, jak i Związkiem Sowieckim. Wielu z nich walczyłoz bronią w ręku w Kampanii Wrześniowej 1939 r., a potem jako żołnierze Armii Krajowej. Niektórzy służyli w Polskich Siłach Zbrojnych za granicami kraju. Prawie całe środowisko teatralne (z małymi wyjątkami) walczyło natomiast bronią słowa. Bojkotując przedstawienia oficjalnie dozwolone przez okupanta niemieckiego i starając się nie poddać zarządzeniom okupanta sowieckiego, ludzie teatru stworzyli sieć teatru podziemnego na terenie całego kraju. W Warszawie utworzono Tajną Radę Teatralną (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński i inni), grano tajne przedstawienia i prowadzono tajne studia aktorskie. W Krakowie działały podziemnie: Teatr Rapsodyczny (prowadzony przez Mieczysława Kotlarczyka), Teatr Niezależny (stworzony przez Tadeusza Kantora), oraz środowisko skupione wokół Juliusza Osterwy, który dawał przedstawienia „teatru jednego aktora”, uczyłaktorstwa, prowadził kursy w seminariach duchownych oraz spisał plany powołania dwóch zakonów teatralnych, zwanych „Genezja” i „Dal”. Przedstawienia były również przygotowywane w niemieckich oflagach oraz obozach koncentracyjnych. Stefan Jaracz występował dla współwięźniów w Auschwitz, Zofia Rysiówna w Ravensbrück, Roman Niewiarowicz w Dachau. Podobne, choć rzadsze przedstawienia zanotowano także w sowieckich obozach dla oficerów i w łagrach. Teatry grające dla żołnierzy oraz polskich cywilów powstały w 2 Korpusie gen. Władysława Andersa i innych polskich formacjach wojskowych na Zachodzie, a także przy polskim wojsku pod komendą sowiecką. Straty materialne teatru polskiego spowodowane wojną były ogromne. Teatr Narodowy w Warszawie został zbombardowany przez Luftwaffe 19 września 1939 r. Ogólnie Polska straciła ok. 70% budynków teatralnych oraz teatralne biblioteki, magazyny dekoracji i kostiumów itp. Straty ludzkie wyniosły ok. 300 zawodowych ludzi teatru (na ok. 2000 w 1939 r.). Niektórzy padli w walkach (jak Ludwik Berger). Inni zostali zamordowanych w więzieniach (jak Nina Veight) i obozach niemieckich (jak Mieczysław Węgrzyn) lub sowieckich (jak Eugeniusz Bodo). Straty duchowe są nie do policzenia: artyści zostali pozbawieni możliwości realizowania swego powołania i praktykowania zawodu, a widzowie strawy duchowej i przeżyć artystycznych. Walka, ofiary, działania i plany ludzi teatru czasu wojny miały głęboki wpływ na historię polskiego teatru w II połowie XX w. Przyczyniły się – choć nie bezpośrednio – do przechowania polskiej tożsamości narodowej w czasach rządów komunistycznych i do odzyskania przez Polskę niepodległości w końcu XX w.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 507-521
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antynomia czy synkretyzm relacyjny? Współdziałanie w logice kontradyktoryjności w kulturze i sztuce
Antinomy or relational syncretism? Cooperation in the logic of contradictoriness in culture and art
Autorzy:
Wójcik, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147770.pdf
Data publikacji:
2024-04-24
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
coopetition
inter-organizational cooperation
theatres
quantitative studies
institutions of culture and art
performance arts
badania jakościowe
instytucje kultury i sztuki
koopetycja
współpraca międzyorganizacyjna
sztuki performatywne
teatry
Opis:
W turbulentnym otoczeniu, gdzie „stawką” jest przetrwanie, rozwój czy zdobycie przewagi konkurencyjnej, połączenie sił i współpraca z konkurentami może stanowić słuszne rozwiązanie. Koopetycja coraz częściej jawi się jako odpowiedź organizacji na konieczność działania w warunkach niepewności, ograniczonych zasobów i rosnącej konkurencji. Choć znaczenie i zainteresowanie badaczy koopetycją stale rośnie, to w odniesieniu do instytucji kultury i sztuki wiele pytań pozostaje wciąż bez odpowiedzi. Synkretyzm relacyjny stanowi immanentną, dystynktywną cechę koopetycji, przyczyniając się do rozwoju wszystkich koopetytorów. W obliczu zachodzących współcześnie zmian wyzwaniem dla instytucji kultury i sztuki staje się gotowość oraz umiejętność adaptowania zasad wyznaczanych przez logikę kontradyktoryjności – wykorzystania zasobów w zmieniających się warunkach, realizowania nowych zadań, wchodzenia w nowe role oraz rekonfigurowania dynamiki relacji międzyorganizacyjnych. Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska koopetycji wśród instytucji kultury i sztuki na przykładzie teatrów, które coraz częściej poszukują przewagi konkurencyjnej także we współpracy z konkurentami.
In a turbulent environment, when survival is at stake, development or gaining competitive advantage, joining forces, and cooperation with competitors can be a reasonable solution. Coopetition is more and more often perceived as an organization’s response to its need of operating under uncertainty, limited resources, and growing competition. Although the importance of coopetition and the scientific interest in this concept is growing steadily, in terms of culture and art institutions many questions still remain unanswered. Relational syncretism is an immanent, distinctive characteristic of coopetition, contributing to the development of all the coopetitors. In light of the ongoing changes, what is a contemporary challenge for culture and art institutions is the readiness and ability to adapt the rules of contradictoriness logic: utilizing resources in new conditions, taking on new roles, and reconfiguring the dynamic of inter-organizational relations. The aim of the article is to present the phenomenon of coopetition among culture and art institutions on the example of theatres, which more and more often are searching for competitive advantage also in cooperating with their competitors.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2023, 194; 205-227
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ref-Ren sercem pisany : jubileusz 60-lecia ZASP-u za Granicą dedykowany Feliksowi Konarskiemu Ref-Renowi
Autorzy:
Wasiak-Taylor, Regina.
Powiązania:
Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza. Tydzień Polski (Londyn) 2003, nr 12, s. 15
Data publikacji:
2003
Tematy:
Konarski, Feliks (1907-1991)
Konarski Feliks (1907-1991) biografia
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie Teatr Żołnierza PSZ biografie
Teatry wojskowe biografie Polska 1939-1945 r.
Opis:
Organizator Teatru Żołnierza PSZ.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Transfer kulturowy a repertuar popularny: przypadek londyńsko-warszawski
Cultural Transfer and Popular Repertory: A Case of London and Warsaw
Autorzy:
Łuksza, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30110663.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
transfer kulturowy
Warszawskie Teatry Rządowe
teatr polski w XIX w.
historia teatru polskiego
cultural transfer
Warsaw Theatre Directorate
19th century Polish theatre
Polish theatre history
Opis:
W drugiej połowie XIX wieku brytyjska kultura, historia i życie polityczne regularnie gościły na łamach polskich gazet, a od angażu Heleny Modrzejewskiej w Teatrach Warszawskich dramat szekspirowski stał się najczęściej wystawianą klasyką na scenie warszawskiej. O ile jednak znaczenie twórczości Shakespeare’a dla polskiego (w tym warszawskiego) teatru dziewiętnastowiecznego i szerzej – kultury polskiej zostało dogłębnie przebadane (podobnie jak wpływ brytyjskich romantyków na polską literaturę), o tyle dotychczas nie pytano o potencjalne inspiracje brytyjskim, a w szczególności londyńskim repertuarem popularnym. W artykule autorka przygląda się pod tym kątem warszawskim sezonom w okresie 1814/15 – 1900/1901, badając nie tylko repertuar Teatru Narodowego i późniejszych Teatrów Warszawskich, ale także ofertę teatrzyków ogródkowych, które od 1868 roku radykalnie zmieniają warszawski pejzaż teatralny. Integralną częścią tekstu są autorskie statystyki oparte na PAN-owskich repertuarach i jagiellońskim informatorze na temat dramatów obcych w Polsce, a także – w odniesieniu do ogródków – na prasie z epoki. Analiza repertuarów, pamiętników z podróży do Wielkiej Brytanii i materiałów prasowych ujawnia, że pomimo warszawskiej (a nawet szerzej: polskiej) fascynacji imperium brytyjskim, jego instytucjami i osiągnięciami cywilizacyjnymi, polscy artyści teatralni (również antrepryza ogródkowa) konsekwentnie odrzucali brytyjski teatr, który definiowali jako barbarzyński i w złym guście. Brak transferu kulturowego pomiędzy londyńską a warszawską sceną popularną czy też transfer marginalny bądź okazjonalny, którego przypadki omawiam, stanowi frapującą zagadkę, której nie wyjaśnia w pełni geopolityczna sytuacja Warszawy w XIX wieku.
In the second half of the 19th century, Polish newspapers paid attention to British culture, history, and politics; and since Helena Modrzejewska joined the Warszawskie Theatres, Shakespearean drama featured prominently in the repertories of the Warsaw stage. Yet whereas the significance of Shakespeare’s work for the Polish (and Warsaw) theatre and culture of the 19th century has been appreciated and thoroughly investigated (just as the influence of English romantic poets on Polish literature), so far no one has looked into the potential inspiration with British, and especially London, popular repertories in the Polish theatre of the period. The article brings a review of Warsaw repertories since 1814/15 until 1900/01 with respect to this problem, focusing not only the Narodowy Theatre, transformed later into the Warszawskie Theatres, but also taking into account the offer of garden theatres, which dramatically changed the Warsaw theatre scene after 1868. The author’s statistics based on the repertories collected by the Polish Academy of Sciences and the Jagiellonian collection of information about foreign drama in Poland as well as press publications from the period are an integral part of the study presented in this article. The analysis of repertories, press publications, and travel diaries and memoirs reveals that despite the Polish fascination with the British Empire, its institutions, and civilisation, Polish theatre artists, including garden theatre entrepreneurs, consistently refused to stage plays of British popular theatre, which they viewed as barbaric and of poor taste. The nearly complete lack of cultural transfer between the London and Warsaw popular theatres, and the few exceptions discussed in this article, constitutes an enigma that cannot be fully explained by the geopolitical situation of Warsaw in the 19th century.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 139-160
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kpt. Józef Bzowski -- twórca teatru żołnierskiego
Autorzy:
Piekarski, Stanisław.
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Warszawa : Ministerstwo Obrony Narodowej. Departament Społeczno-Wychowawczy : Dom Wojska Polskiego
Tematy:
Bzowski, Józef
Bzowski Józef (1887-1971) biografia
Aktorzy Polska 20 w.
Teatry wojskowe Polska 20 w.
Ruch artystyczny w wojsku Polska 20 w.
Kultura
Polacy za granicą
Opis:
Bibliogr. --- Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Moje serce zostało we Lwowie
Autorzy:
Borucki, Gwidon.
Mieszkowska, Anna.
Powiązania:
Była sobie piosenka... : gwiazdy kabaretu i emigracyjnej Melpomeny / Anna Mieszkowska Warszawa, 2006 S. 194-207
Tematy:
Anders, Władysław (1892-1970)
Anders, Irena R. (1920-2010) pamiętniki
Borucki, Gwidon (1912- ) pamiętniki
Teatry wojskowe Polska 1939-1945 r.
Aktorzy polscy
Polacy za granicą
Biografia
Opis:
Wspomnienia: Armia Polska w ZSRR, Armia Polska na Wschodzie, II Korpus Polski, "Czerwone maki".
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Student to ma klawe życie – o mitologizacji teatralnego ruchu studenckiego
Student has a cool life – about the mythologization of theatrical student movement
Autorzy:
Nowicka-Zagórów, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339615.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
kultura studencka
teatry studenckie
teatr rąk Co To
Bim-Bom
Cyrk Rodziny Afanasjeff
pokolenie
przeżycie pokoleniowe
PRL
Student culture
student theatres
hand theatre Co To
generation
generational experience
Opis:
Historia funkcjonowania teatrów studenckich Wybrzeża, stanowiących jeden z najwybitniejszych przykładów osiągnięć kultury studenckiej lat 50. i 60. XX wieku, choć zdaje się już dobrze rozpoznana, rzadko podlega rzetelnej analizie i krytycznemu namysłowi. W artykule podjęto próbę oglądu zmitologizowanego momentu rozkwitu kultury studenckiej PRL-u ze współczesnej perspektywy, skonfrontowania go z obecnymi przekonaniami na temat życia studenckiego. W tekście wykorzystano wspomnienia aktorów, współtwórców i przyjaciół teatrów Co To, Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff, pochodzące z zapisu bezpośrednich rozmów oraz publikacji o charakterze wspomnieniowym, a także tezy artykułów i rozpraw naświetlających konteksty kultury studenckiej PRL-u. Zaakcentowano także symplifikację historii teatrów studenckich w dominującej narracji opierającej się na anegdotycznym, mitologizującym ujęciu epoki teatrów studenckich.
The history of functioning of student theatres of the Coast, that are one of the most outstanding examples of student culture achievements in 1950s and 1960s, although seems to be well-known, is rarely a subject to reliable analysis and critical reflection. The article attempts to view the mythologized moment of the prosperity of the student culture in the PRL from a modern perspective, confronting it with a current beliefs about student life. In the text memories of actors are used as well as those of co-creators and friends of the theatres ‘Co to’, ’Bim-Bom’, ‘Cyrk Rodziny Afanasjeff’, all derived from the direct conversation and memoirs as well as thesis articles and dissertations highlighting the contexts of the student culture of the PRL. The text emphasizes the simplification of student theatres history in the dominant narrative based on anecdotal, mythologizing view of the era of student theatres.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2018, 2(5); 147-157
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sowicki Tadeusz Kazimierz (1915-1977), malarz, scenograf, poeta
Autorzy:
Waszkiel, Marek.
Powiązania:
Polski Słownik Biograficzny 2001, t. 40, z. 4, s. 628-630
Data publikacji:
2001
Tematy:
Sowicki Tadeusz K.
Sowicki Tadeusz K. (1915-1977) biografia
Polskie Siły Zbrojne biografie
1 Pułk Artylerii Lekkiej (Polska) biografie
3 Dywizja Strzelców Karpackich (Polska) biografie
Teatry wojskowe biografie Polska 20 w.
Opis:
Od 1940 r. w PSZ w 1. Pułku Artylerii Lekkiej Bryg. Strzelców Karpackich, potem w 3. Dywizji Strzelców Karpackich (II Korpus). Scenograf teatralny zespołów frontowych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Teatry pozawarszawskie w latach osiemdziesiątych w perspektywie historii mówionych
1980s Theaters outside Warsaw in the Perspective of Oral Histories
Autorzy:
Królikowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430919.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Polish theater 1980–1990
Polish People’s Republic
oral history
theater historiography
theaters in mid-size cities
teatr polski 1980–1990
PRL
historia mówiona
historiografia teatralna
teatry w średnich miastach
Opis:
Artykuł dotyczy życia teatralnego w Polsce w latach osiemdziesiątych, a w centrum refleksji jest funkcjonowanie teatrów w miastach średniej wielkości. W ramach badań nad ekonomicznymi i politycznymi uwarunkowaniami działalności tych placówek przeprowadzono wywiady pogłębione z pięcioma dyrektorami sprawującymi funkcję w tamtym okresie: Zbigniewem Bogdańskim (Teatr Dramatyczny w Gdyni, 1981–1986), Tomaszem Grochoczyńskim (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku, 1985–1990), Maciejem Grzybowskim (Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, 1982–1991), Józefem Jasielskim (Teatr Dramatyczny w Legnicy, 1981–1990) i Andrzejem Rozhinem (Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, 1979–1981; Teatr Polski w Szczecinie, 1981–1983; Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie, 1985–1993). Do analizy materiału badawczego zostały wykorzystane kategorie związane z historią mówioną, które umożliwiają uwzględnienie indywidualnych głosów uczestników życia teatralnego w narracjach historycznych. Wspomnienia dyrektorów, splecione z ich emocjami i refleksją na temat własnej działalności, dają wgląd w zasady konstruowania autonarracji i wpisywania ich w dominujące sposoby porządkowania i problematyzowania historii teatru w Polsce. Do artykułu zostały dołączone skrócone wersje rozmów, a w podsumowaniu wskazano możliwości ich wykorzystania w kolejnych pracach historycznoteatralnych.
This article concerns theater life in Poland in the 1980s, with a focus on the functioning of theaters in mid-size cities. It presents the results of research into the economic and political conditions of their operation, which involved in-depth interviews with five directors managing theaters during that period: Zbigniew Bogdański (Teatr Dramatyczny, Gdynia, 1981–1986), Tomasz Grochoczyński (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego, Płock, 1985–1990), Maciej Grzybowski (Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz, 1982–1991), Józef Jasielski (Teatr Dramatyczny, Legnica, 1981–1990), and Andrzej Rozhin (Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego, Koszalin, 1979–1981; Teatr Polski, Szczecin, 1981–1983; Teatr im. Juliusza Osterwy, Lublin, 1985–1993). This research material has been analyzed using categories related to oral history, which enable individual voices of participants in theater life to be taken into account in historical narratives. The interviewees’ recollections, interlocked with their emotions and reflections on their own activity, provide insight into the principles of constructing self-narratives and inscribing them into the dominant ways of ordering and problematizing theater history in Poland. Abridged versions of the interviews have been appended to the article, and the conclusion indicates their potential uses in further research in theater history.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 4; 165-218
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petersburska teka osobowa skrzypka Apolinarego Kątskiego jako źródło do badań nad jego biografią
Apolinary Kątski’s St Petersburg File as a Source for the Study of the Violinist’s Biography
Autorzy:
Antonczyk, Wiktoria
Chamczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147325.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Petersburg
Teatry Imperatorskie
wirtuoz
solista
Apolinary Kątski
życie muzyczne Petersburga
archiwum
solista Jego Imperatorskiej Mości
St Petersburg
Imperial Theatres
virtuoso
soloist
Soloist to His Imperial Highness
musical life in St Petersburg
archive
Opis:
Petersburg, jako jeden z głównych ośrodków kulturalnych XIX-wiecznej Europy, przyciągał światowej sławy artystów, zapraszanych nie tylko na występy gościnne. Podpisali też kontrakty z najważniejszymi instytucjami muzycznymi Imperium Rosyjskiego. Mimo znacznych zniszczeń, jakie miasto doznało w czasie II wojny światowej, w dramatycznych okolicznościach uratowano jego cenne zbiory archiwalne, w tym bogatą dokumentację Dyrekcji Teatrów Imperatorskich. Dokumenty te stanowią niezwykle cenne źródło dla muzykologów, pozwalają bowiem z dużą dokładnością zrekonstruować okres petersburski w twórczości wielu artystów. Dokumenty Dyrekcji Teatrów Imperatorskich stanowią również kluczowe źródło do badań nad biografią polskiego skrzypka-wirtuoza Apolinarego Kątskiego, który w latach 1852-1866 był solistą Jego Imperatorskiej Mości. Fakt ten był dobrze znany, jednak obowiązki wynikające z tego statusu pozostają praktycznie niepoznane. Akta osobowe Kątskiego nie tylko potwierdzają szczególne traktowanie przez władze tego wybitnego polskiego muzyka, ale też ujawniają jego niezwykłe warunki zatrudnienia. Czego zatem dowiadujemy się o życiu Kątskiego z petersburskich dokumentów? Na jakie pytania pozwalają nam odpowiedzieć? Jaki obraz polskiego skrzypka wyłania się z tego źródła? Artykuł przedstawia zawartość akt osobowych Apolinarego Kątskiego w kontekście badań nad jego biografią.
St Petersburg, as one of nineteenth-century Europe’s main cultural centres, attracted world-famous artists, invited not only for guest performances. They also signed contracts with the Russian Empire’s major musical institutions. Despite the considerable damage which the city suffered during the Second World War, its precious archive collections, including the rich documentation of the Directorate of Imperial Theatres, were rescued in dramatic circumstances. These documents represent an extremely valuable source for musicologists, as they allow us to reconstruct the St Petersburg period in many artists’ work with a high degree of accuracy. The documents from the Directorate of Imperial Theatres also constitute a key source for research into the biography of Polish virtuoso violinist Apolinary Kątski, who was Soloist to His Imperial Highness from 1852 to 1866. That he held this title has been known to musicologists for a long time, but his obligations resulting from that status have remained virtually unknown. Kątski’s personal file not only confirms the authorities’ special treatment of this eminent Polish musician, but also reveals his unusual terms of employment. What, then, do we learn about Kątski’s life from the St Petersburg documents? What questions do they enable us to answer? What image of the Polish violinist emerges from this source? This article presents the contents of Apolinary Kątski’s personal file within the context of research into his biography.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 2; 73-95
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Kołysałem się tą myślą»: Historia niezrealizowanego projektu fotograficznego Michała Chomińskiego
«I was swaying with this thought»: The Story of a Photography Project by Michał Chomiński That Never Came to Be
Autorzy:
Wanicka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47223868.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Chomiński
dziewiętnastowieczna fotografia teatralna
historia teatru polskiego 1765–1880
emploi
Teatry Warszawskie
Konrad Brandel
kolekcjonerstwo
nineteenth-century theater photography
history of the Polish theatre 1765–1880
actor's craft
Warsaw State Theaters
collecting
Opis:
Artykuł dotyczy niezrealizowanego projektu fotograficznego autorstwa Michała Chomińskiego (1819–1886), aktora i kronikarza Teatrów Warszawskich. Oparta na materiałach źródłowych, częściowo publikowanych w aneksie, rekonstrukcja nieopisanej dotąd historii wydania Galerii Artystów Dramatycznych Teatrów Warszawskich poszerza refleksje nad początkami polskiej historiografii teatralnej. Chomiński został ukazany jako pierwszy kolekcjoner ikonografii teatralnej, który docenił wagę fotografii jako dokumentu. Ramę metodologiczną artykułu stanowią wybrane aspekty kulturoznawczych studiów nad praktykami kolekcjonerskimi.
This article discusses a photographic project by Michał Chomiński (1819–1886), an actor and chronicler of the Warsaw State Theaters. Based on primary sources (partly included in the appendix), this reconstruction of the hitherto untold story of Chomiński’s Gallery of Dramatic Artists of Warsaw Theaters broadens our knowledge of the beginnings of Polish theater historiography. Chomiński is shown as the first collector of theater iconography who appreciated the documentary value of the photograph. The methodological framework of the article is based on selected aspects of research on collecting practices from a cultural studies perspective.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 1; 37-72
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiad udzielony Pawłowi Szymańskiemu
Autorzy:
Flukowski, Stefan (1902-1972).
Powiązania:
Tygodnik Powszechny 1964, nr 35, s. 4
Współwytwórcy:
Szymański, Paweł. Opracowanie
Data publikacji:
1964
Tematy:
Obóz jeniecki Oflag II C Woldenberg (Dobiegniew)
Obozy jenieckie Niemcy 1939-1945 r.
Jeńcy wojenni polscy Niemcy 1939-1945 r.
Teatry wojskowe Polska 1939-1945 r.
Jeńcy wojenni
II wojna światowa (1939-1945)
Opis:
Dot. teatru jenieckiego w Oflagu II C w Woldenbergu.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 62

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies