Student to ma klawe życie – o mitologizacji teatralnego ruchu studenckiego

Historia funkcjonowania teatrów studenckich Wybrzeża, stanowiących jeden z najwybitniejszych przykładów osiągnięć kultury studenckiej lat 50. i 60. XX wieku, choć zdaje się już dobrze rozpoznana, rzadko podlega rzetelnej analizie i krytycznemu namysłowi. W artykule podjęto próbę oglądu zmitologizowanego momentu rozkwitu kultury studenckiej PRL-u ze współczesnej perspektywy, skonfrontowania go z obecnymi przekonaniami na temat życia studenckiego. W tekście wykorzystano wspomnienia aktorów, współtwórców i przyjaciół teatrów Co To, Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff, pochodzące z zapisu bezpośrednich rozmów oraz publikacji o charakterze wspomnieniowym, a także tezy artykułów i rozpraw naświetlających konteksty kultury studenckiej PRL-u. Zaakcentowano także symplifikację historii teatrów studenckich w dominującej narracji opierającej się na anegdotycznym, mitologizującym ujęciu epoki teatrów studenckich.

The history of functioning of student theatres of the Coast, that are one of the most outstanding examples of student culture achievements in 1950s and 1960s, although seems to be well-known, is rarely a subject to reliable analysis and critical reflection. The article attempts to view the mythologized moment of the prosperity of the student culture in the PRL from a modern perspective, confronting it with a current beliefs about student life. In the text memories of actors are used as well as those of co-creators and friends of the theatres ‘Co to’, ’Bim-Bom’, ‘Cyrk Rodziny Afanasjeff’, all derived from the direct conversation and memoirs as well as thesis articles and dissertations highlighting the contexts of the student culture of the PRL. The text emphasizes the simplification of student theatres history in the dominant narrative based on anecdotal, mythologizing view of the era of student theatres.