Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "TTC" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wpływ wybranych farmaceutyków na aktywność dehydrogenaz osadu czynnego
Influence of selected pharmaceuticals on activated sludge dehydrogenase activity
Autorzy:
Tomska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401044.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
aktywność dehydrogenaz
test TTC
osad czynny
sulfanilamid
erytromycyna
dehydrogenase activity
TTC test
activated sludge
sulfanilamide
erythromycin
Opis:
W związku ze wzrastającym zużyciem leków w leczeniu ludzi i zwierząt oraz z niewłaściwymi procedurami ich utylizacji zanieczyszczenie środowiska farmaceutykami wzrasta. Substancje te wraz ze ściekami bytowo-gospodarczymi trafiają do oczyszczalni ścieków. Obecność leków, często opornych na biodegradację, może powodować zakłócenia procesów biologicznego oczyszczania ścieków. Tradycyjne oczyszczalnie ścieków nie są dostosowane do usuwania zanieczyszczeń jakimi są farmaceutyki. Dlatego też część ich wprowadzana jest do odbiorników wodnych wraz z oczyszczonymi ściekami oraz przedostaje się do gleby z osadem. Celem badań było zbadanie wpływu wybranych antybiotyków sulfanilamidu i erytromycyny na zmiany aktywności dehydrogenaz mikroorganizmów osadu czynnego z wykorzystaniem chlorku trifenylotetrazolinowego (testu TTC). Aktywność dehydrogenaz jest wskaźnikiem aktywności biochemicznej mikroorganizmów obecnych w osadzie czynnym czyli zdolności do rozkładu związków organicznych zawartych w ściekach. Test TTC jest szczególnie przydatny w przypadku kontroli prawidłowości przebiegu oczyszczania ścieków, w których obecne są inhibitory reakcji biochemicznych oraz związki toksyczne. Obserwowano spadek aktywności dehydrogenaz osadu czynnego wraz ze wzrostem stężenia badanych antybiotyków. Najniższą wartość aktywności dehydrogenaz równą 32,4 μmol TF/gsm otrzymano przy stężeniu sulfanilamidu 150 mg/l. Dla tej próbki stopień inhibicji wyniósł 31%.
Due to the increasing consumption of pharmaceuticals for the treatment of humans and animals as well as inadequate procedures for the disposal of pharmaceuticals into environmental, pollution caused by them is increasing. Generally these substances are introduced to the wastewater treatment plant with municipal wastewater. They are often resistant to biodegradation and can cause to the disruption in biological wastewater treatment processes. Traditional water treatment plants are not designed to remove pharmaceutical contaminants. Therefore, part of it are introduced into water bodies with treated wastewater and next into the soil trough sludge disposal. The aim of this work was to evaluate the effect of selected antibiotics – sulfanilamide and erythromycin on activated sludge dehydrogenase activity with use of trifenyltetrazolinum chloride (TTC test). Dehydrogenases activity is an indicator of biochemical activity of microorganisms present in activated sludge or the ability to degrade organic compounds in waste water. TTC test is particularly useful for the regularity of the course of treatment, in which the presence of inhibitors of biochemical reactions and toxic compounds are present. It was observed that the dehydrogenase activity decreases with the increase of a antibiotics concentration. The lowest value of the dehydrogenase activity equal to 32.4 μmol TF/gMLSS obtained at sulfanilamide concentration 150 mg/l. For this sample, an inhibition of dehydrogenase activity was 31%.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2016, 48; 214-218
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The toxicity of rhamnolipids and Tween 80 with regard to white mustard (Sinapis alba) seeds and activated sludge microorganisms
Toksyczność ramnolipidów i Tweenu 80 w odniesieniu do nasion gorczycy (Sinapis alba) oraz mikroorganizmów osadu czynnego
Autorzy:
Szczepaniak, Z.
Staninska, J.
Sydow, M.
Piotrowska-Cyplik, A.
Cyplik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335652.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
rhamnolipids
Tween 80
toxicity
phytotoxicity
TTC
ramnolipidy
toksyczność
fitotoksyczność
Opis:
Surfactants (surface active agents) have a wide spectrum of use in the industry, but also in agriculture. Moreover, there is a tendency to use both synthetic (e.g. Tween 80) and natural (e.g. rhamnolipids) surfactants in bioremediation of contaminated sites. In this case, a potential toxicity of surfactants towards different elements of the ecosystem should be considered. The aim of this study was to determine phytotoxicity in relation to Sinapis alba (white mustard) seeds and toxicity towards activated sludge microorganisms of rhamnolipids and Tween 80 at different concentrations. The results indicate a higher phytotoxicity of rhamnolipids compared with Tween 80. Surfactants used at the highest concentration, (600 mgּ l-1) exhibit-ed an inhibition of roots growth by 69% and 16% (compared with a control) for rhamnolipids and Tween 80 respectively. The results of toxicity towards activated sludge microorganisms confirm the negative impact of both surfactants especially in high concentrations. In the two highest concentrations no significant difference between synthetic surfactants and biosur-factants was observed. The results suggest that rhamnolipids could not be considered as more ‘eco-friendly’ surfactants compared with synthetic Tween 80.
Surfaktanty, czyli związki powierzchniowo czynne, charakteryzują się szerokim spektrum wykorzystania w wielu gałęziach przemysłu, ale również w rolnictwie oraz ochronie środowiska. W celu zwiększenia wydajności procesów remediacyjnych prowadzących do oczyszczania środowiska wykorzystuje się zarówno surfaktanty syntetyczne (np. Tween 80), jak i naturalne (np. ramnolipidy). Należy jednak zwrócić uwagę na potencjalną toksyczność wykorzystywanych surfaktantów wobec róż-nych elementów ekosystemu. Celem badań było określenie fitotoksyczności względem nasion gorczycy (Sinapis alba) oraz toksyczności wobec mikroorganizmów osadu czynnego ramnolipidów oraz Tweenu 80 używanych w różnych stężeniach. Wyniki wskazują na wyższą fitotoksyczność ramnolipidów w porównaniu z Tweenem 80 - w przypadku najwyższego zastosowanego stężenia, czyli 600 mg l-1, inhibicja korzeni w obecności ramnolipidów wynosi 69%, natomiast w obecności Tweenu - 16%. Uzyskane wyniki toksyczności względem mikroorganizmów osadu czynnego potwierdzają negatywny wpływ sur-faktantów nasilający się wraz ze wzrostem stężenia, przy czym w dwóch najwyższych stężeniach nie uwidoczniła się istotna różnica pomiędzy ramnolipdami a Tweenem 80.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 2; 76-79
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physiological Analysis of Cuo Bulk and Nanoparticles to Castor (Ricinus Communis L.)
Autorzy:
Mahmoodzadeh, Homa
Eshaghi, Ali
Gholami, Tayebeh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199669.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
bulk CuO
CuO nanoparticles
germination index
Ricinus communis
TTC test
Opis:
The rapidly increasing multifarious use of metallic nanoparticles in technology has necessitated evaluation of their impact on environmental, biotic and human health. The present study investigated the effects of different concentrations of bulk and nanosized CuO on seed germination and seedling growth of Ricinus communis in a randomized completely design with four replications. The experimental treatments included four concentrations of bulk CuO (10, 50, 100 and 500 ppm), four concentrations of nanosized CuO (10, 50, 100 and 500 ppm), and the control without CuO. The results indicate that only the weighted germination index and seedling dry biomass of Ricinus communis were significantly affected by the treatments. Other germination characteristics, plumule and radicle length, and seedling fresh weight were not significantly affected by bulk and nanosized CuO concentrations. It can be concluded that bulk and nanosized CuO in this cocentrations not toxic for germination and growth of Ricinus communis.
Źródło:
Plant Breeding and Seed Science; 2016, 74; 45-55
1429-3862
2083-599X
Pojawia się w:
Plant Breeding and Seed Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The optimal TTC dose and its chemical reduction level during soil dehydrogenase activity assay
Optymalna dawka TTC i poziom jej chemicznej redukcji podczas oznaczeń aktywności dehydrogenaz w glebach
Autorzy:
Wolinska, A.
Zapasek, M.
Stepniewska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35222.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
TTC zob.2,3,5-triphenyltetrazolium chloride
chemical reduction
2,3,5-triphenyltetrazoliumchloride
soil dehydrogenase
enzyme activity
soil enzyme
Opis:
2,3,5-triphenyltetrazolium chloride (TTC) is a dye largely used for determination of microbiological activity in soil samples by dehydrogenase assay. TTC is colourless in the oxidised form and red when reduced, due to formation of the product 1,3,5-triphenyl formazan (TPF). In this study, different doses of TTC ranging from 0.2 to 3.0% were added to six different soil types with the aim to verify the effect of chemical TTC reduction and to optimise the substrate dose in order to prevent a toxic effect on microorganisms. Regarding the technical simplicity and cost-effectiveness, the TTC assay is commonly recommended as an efficient method for determination of soil biological activity, provided that an appropriate concentration is applied, depending on the soil type. The lowest TTC levels of 0.2 and 0.5% are recommended for Albic Luvisol and Eutric Fluvisol, respectively, and the highest (2%) for Brunic Arenosol and Haplic Luvisol soils. It has also been demonstrated that DHA has biological origin in more than 90%, whilst chemical TTC reduction accounts for less than 10%, and therefore does not interfere with the correctness of the results obtained.
2,3,5-chlorek trifenylotetrazoliowy (TTC) to powszechnie używany barwnik w oznaczeniach mikrobiologicznej aktywności prób glebowych za pomocą testu na aktywność dehydrogenazową. W utlenionej formie TTC jest bezbarwny zaś w zredukowanej przyjmuje barwę czerwoną z powodu wytworzenia się produktu, jakim jest 1,3,5-trifenyloformazan (TPF). W bieżącej pracy różne dawki TTC w stężeniach od 0,2 do 3% dodawano do sześciu różnych typów gleb celem zweryfikowania efektu jego chemicznej redukcji oraz zoptymalizowania dawki substratu tak by nie działała toksycznie na mikroorganizmy. Z uwagi na prostotę i stosunkowo niski koszt oznaczenia, test z użyciem TTC jest powszechnie rekomendowany do oznaczeń aktywności biologicznej gleb, pod warunkiem że będzie stosowana jego właściwa dawka, zależna od typu gleby. Wykazano, że najniższe stężenie TTC 0,2 oraz 0,5% jest właściwe odpowiednio w odniesieniu do gleby płowej spiaszczonej oraz mady rzecznej, podczas gdy wyższa jego dawka (2%) powinna być stosowana w przypadku gleb płowych właściwych (zerodowanych) i gleb płowych typowych. Wykazano ponadto, że aktywność dehydrogenaz w ponad 90% jest biologicznego pochodzenia, zaś chemiczna redukcja TTC stanowi mniej niż 10%, stąd nie wpływa na prawidłowość uzyskiwanych wyników.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2016, 23, 2
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd stosowanych metod oznaczania aktywności biologicznej filtrów węglowych
Review of methods used to indication of biological carbon filters activity
Autorzy:
Lis, A.
Pasoń, Ł.
Stępniak, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297599.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
water treatment
active carbon
biological activity
bacteria
TTC
FDA
fluorescein
ATP
uzdatnianie wody
węgle aktywne
aktywność biologiczna
bakterie
fluoresceina
Opis:
Water purification based on granulated active carbon filters (GAC) is more and more popular recently. It’s caused by simplicity, low overall costs and high efficiency of this method in disposal of the removing organic water contaminations. To achieve full productivity, granulated active carbon filters must be settled by microorganisms living in water. Living cells of bacteria use many organic water contaminations as a source of carbon. Mostly, from the GAC filters are isolated Pseudomonas, Acinetobacter, Flavobacterium or Bacillus genera. To establish working carbon filters true activity, defining amount of living bacteria cells at the granulated carbon volume unit is required. Today’s researchers propose for that purpose both classical microbiological methods based on the bacteria culture and sophisticated colorimetric analysis of the enzymatic reactions conducted by microorganisms. Some of them are method using FDA reduction by esterases to the fluoresceine efficient to establish amount of living bacterial cells, method with TTC which is reduced to red formasan by bacteria, quantitative indication of ATP in samples or usage of glucose labeled by carbon 14C isotope.
W ostatnich latach wykorzystywana w procesie uzdatniania wody technologia filtracji oparta na granulowanych węglach aktywnych (GWA) cieszy się coraz większą popularnością. Jest to spowodowane jej prostotą, stosunkowo niskimi kosztami eksploatacji i wydajnością w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych rozpuszczonych w wodzie. By uzyskać pełną wydajność, złoże węglowe musi zostać zasiedlone przez mikroorganizmy wodne, które wykorzystują zanieczyszczenia organiczne jako źródło węgla. Najczęściej ze złoży węglowych izolowane są bakterie z rodzaju Pseudomonas, Acinetobacter, Flavobacterium czy Bacillus. W celu oceny realnej aktywności pracującego złoża należy określić ilość żywych komórek bakteryjnych przypadających na jednostkę objętości granulatu węglowego. W związku z tym proponuje się wykorzystanie nie tylko tradycyjnych metod hodowlanych, ale również nowoczesnych, bazujących na np. kolorymetrycznym oznaczaniu produktów reakcji enzymatycznych prowadzonych przez bakterie. Można tutaj wymienić metodę wykorzystującą dioctan fluoresceiny redukowany przez esterazy do fluoresceiny, służący do barwienia żywych komórek mikroorganizmów, metodę wykorzystującą zdolność bakterii do redukcji TTC do czerwono zabarwionego formazanu, oznaczanie ilościowe ATP w próbce czy też wykorzystanie glukozy znakowanej izotopem węgla 14C.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 3; 413-425
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies