The toxicity of rhamnolipids and Tween 80 with regard to white mustard (Sinapis alba) seeds and activated sludge microorganisms

Surfactants (surface active agents) have a wide spectrum of use in the industry, but also in agriculture. Moreover, there is a tendency to use both synthetic (e.g. Tween 80) and natural (e.g. rhamnolipids) surfactants in bioremediation of contaminated sites. In this case, a potential toxicity of surfactants towards different elements of the ecosystem should be considered. The aim of this study was to determine phytotoxicity in relation to Sinapis alba (white mustard) seeds and toxicity towards activated sludge microorganisms of rhamnolipids and Tween 80 at different concentrations. The results indicate a higher phytotoxicity of rhamnolipids compared with Tween 80. Surfactants used at the highest concentration, (600 mgּ l-1) exhibit-ed an inhibition of roots growth by 69% and 16% (compared with a control) for rhamnolipids and Tween 80 respectively. The results of toxicity towards activated sludge microorganisms confirm the negative impact of both surfactants especially in high concentrations. In the two highest concentrations no significant difference between synthetic surfactants and biosur-factants was observed. The results suggest that rhamnolipids could not be considered as more ‘eco-friendly’ surfactants compared with synthetic Tween 80.

Surfaktanty, czyli związki powierzchniowo czynne, charakteryzują się szerokim spektrum wykorzystania w wielu gałęziach przemysłu, ale również w rolnictwie oraz ochronie środowiska. W celu zwiększenia wydajności procesów remediacyjnych prowadzących do oczyszczania środowiska wykorzystuje się zarówno surfaktanty syntetyczne (np. Tween 80), jak i naturalne (np. ramnolipidy). Należy jednak zwrócić uwagę na potencjalną toksyczność wykorzystywanych surfaktantów wobec róż-nych elementów ekosystemu. Celem badań było określenie fitotoksyczności względem nasion gorczycy (Sinapis alba) oraz toksyczności wobec mikroorganizmów osadu czynnego ramnolipidów oraz Tweenu 80 używanych w różnych stężeniach. Wyniki wskazują na wyższą fitotoksyczność ramnolipidów w porównaniu z Tweenem 80 - w przypadku najwyższego zastosowanego stężenia, czyli 600 mg l-1, inhibicja korzeni w obecności ramnolipidów wynosi 69%, natomiast w obecności Tweenu - 16%. Uzyskane wyniki toksyczności względem mikroorganizmów osadu czynnego potwierdzają negatywny wpływ sur-faktantów nasilający się wraz ze wzrostem stężenia, przy czym w dwóch najwyższych stężeniach nie uwidoczniła się istotna różnica pomiędzy ramnolipdami a Tweenem 80.