Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "System partyjny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Get Brexit Done!” Uwagi na tle wyborów do brytyjskiej Izby Gmin z 12 grudnia 2019 r.
“Get Brexit Done!” Comments on the election to the UK House of Commons on December 12, 2019
Autorzy:
Urbaniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920276.pdf
Data publikacji:
2021-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wybory do Izby Gmin
brexit
większościowy system wyborczy
system partyjny
General Election
Brexit
First Past the Post System
party system
Opis:
Wybory parlamentarne do Izby Gmin przeprowadzone 12 grudnia 2019 r. były przełomowym momentem w najnowszej historii politycznej Zjednoczonego Królestwa. Zakończyły one burzliwy okres w którym polityka brytyjska charakteryzowała się dużą niestabilnością i brakiem jednoznacznych decyzji. Przede wszystkim jednak zakończyły przedłużający się impas związany z pracami nad zakończeniem procesu wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej (brexit). Można wprost uznać, że wynik wyborów z 2019 r. był zwieńczeniem referendum w sprawie członkostwa w UE z 2016 r. Rządzący Torysi, pod wodzą premiera Borisa Johnsona stanęli do wyborów pod hasłem „dokończyć brexit” (get brexit done). W efekcie wybory, spełniły rolę powtórnego, pośredniego referendum w sprawie brexitu. Zwyciężając w wyborach konserwatyści uzyskali mandat społeczny do dokończenia procesu opuszczenia Unii. Celem niniejszego artykułu jest analiza genezy i przebiegu wyborów do Izby Gmin w 2019 r. oraz próba odpowiedzi na pytanie o konsekwencje wyników tych wyborów.
The 12 December 2019 General Election was a turning point in the recent political his- tory of the United Kingdom. It ended one turbulent period in which British politics was characterized by high instability and indecision. Above all, it ended the extended dead- lock with the work on ending the exit of the United Kingdom of the European Union (Brexit). It is clear that the result of the 2019 General Election was the culmination of the 2016 referendum on EU membership. The ruling Tories led by Prime Minister Boris Johnson stood for the elections under the slogan “get Brexit done”. As a result, the elections met the criteria for a second, indirect Brexit referendum. By winning the elections, the conservatives obtained a public mandate to complete the process of leaving the EU. The purpose of this article is to analyze the genesis and course of the 2019 elections to the House of Commons and to attempt to answer the question about the consequences of the election results.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 2 (60); 15-29
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amerykańskie wybory prezydenckie 2016 r. z perspektywy zmian systemu partyjnego i środowiska instytucjonalnego
American 2016 presidential election in light of changes in party system and institutional environment
Autorzy:
Stolicki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
amerykański system polityczny
amerykański system partyjny
wybory prezydenckie w USA 2016
prawybory prezydenckie w USA 2016
American political system
American party system
US presidential elections 2016
US presidential primaries 2016
Opis:
Research Objective: The article is to present select aspects of changes in American party system and institutional environment that influenced 2016 election results and to analyze probable consequences of those results for further evolution of the said systems. Research Problem and Methods: The article focuses on causes of the party establishment’s loss of control over the nominating process, long-term determinants of Donald Trump’s general election victory and perspectives for reorientation of Republican Party line towards the “Jacksonian tradition.” Process of Argumentation: Primary campaigns and their outcomes are analyzed in the light of scholarship findings on internal operating mechanisms of American political institutions (primarily legislatures and political parties). Causes of interparty shifts in electoral support are considered qualitatively on the basis of historical trends and examples. Potential consequences of Donald Trump’s victory are analyzed against institutional rules (primarily legal norms) determining feasibility of his electoral platform. Research Results: A claim of causal relationship between institutional reforms directly or indirectly weakening traditional hierarchical relationships in American politics and loss of establishment control over primaries, which facilitated Donald Trump’s nomination and led to weakening of Hillary Clinton’s campaign, has been preliminarily substantiated. Stable patterns of electoral behaviors that partially explain Republican candidate’s victory in general elections have been indicated. Conclusions and Recommendations: 2016 American presidential election results are a product of multiple factors and but-for causes. Not insubstantial among them, although receiving little recognition in the campaign commentary, were institutional conditions (such as weakening of party leadership) and stable patterns of electoral behavior (favorable view of political outsiders and inclination towards alternation in power).
Cel naukowy: Celem artykułu jest przedstawienie wybranych aspektów zmian amerykańskiego systemu partyjnego i instytucjonalnego, jakie wpłynęły na wynik wyborów 2016 r., oraz przeanalizowanie, jakich konsekwencji tego wyniku należy oczekiwać dla dalszej ewolucji wspomnianych systemów. Problem i metody badawcze: Artykuł koncentruje się na przyczynach utraty kontroli establishmentu partyjnego nad procesem prawyborów, długoterminowych uwarunkowaniach zwycięstwa Donalda Trumpa w wyborach powszechnych oraz perspektywach reorientacji programowej Partii Republikańskiej w kierunku tzw. tradycji jacksonowskiej. Proces wywodu: Przebieg i wyniki prawyborów w obydwu partiach analizowane są w świetle ustaleń literatury dotyczących mechanizmu funkcjonowania amerykańskich instytucji politycznych (w szczególności legislatur i partii politycznych). Z kolei przyczyny przesunięć poparcia wyborczego między partiami rozpatrywane są w ujęciu jakościowym na podstawie przykładów i trendów historycznych. Wreszcie potencjalne konsekwencje zwycięstwa D. Trumpa analizowane są w odniesieniu do reguł instytucjonalnych (przede wszystkich prawnych) determinujących możliwości realizacji programu prezydenckiego. Wyniki analizy naukowej: Uprawdopodobniono tezę o istnieniu związku przyczynowego między reformami instytucjonalnymi bezpośrednio lub pośrednio osłabiającymi tradycyjne mechanizmy hierarchiczne w polityce amerykańskiej a utratą kontroli nad procesem nominacyjnym przez establishmenty partyjne, która umożliwiła zwycięstwo D. Trumpa i osłabiła H. Clinton. Wskazano na stabilne historyczne wzorce zachowań wyborczych, częściowo wyjaśniające zwycięstwo kandydata republikanów w wyborach powszechnych. Wnioski, innowacje, rekomendacje: Wynik wyborów prezydenckich w USA w 2016 r. był rezultatem splotu wielu czynników. Nie bez znaczenia były również niedostrzegane w bieżących komentarzach uwarunkowania instytucjonalne (jak osłabienie kierownictwa partyjnego) oraz stabilne wzorce zachowań amerykańskiego elektoratu (przewaga „outsiderów” – kandydatów spoza polityki federalnej czy inklinacja ku alternacji władzy).
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 20
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caucus: nowozelandzkie „jądro władzy” i determinant decyzji politycznych
Caucus: New Zealand ”core power” and determinant of political decisions
Autorzy:
Wałdoch, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901936.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
caucus
political decisions
New Zealand
party system
political system
decyzje polityczne
Nowa Zelandia
system partyjny
system polityczny
Opis:
In New Zealand’s political system there is a particular factor that influence the process of political decisions. Author highlight here this factor, which is an integral institution of decisions process making in Aotearoa. Caucus is described and explained in ways that give better understanding of this political phenomena and its impact on New Zealand political life.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2015, 12; 399-413
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in Israeli collective identity as a source of tension in the political arena
Autorzy:
Levy, Mordechai
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615914.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Israeli society
Israeli party system
collective identity
voting behavior
społeczeństwo izraelskie
izraelski system partyjny
tożsamość zbiorowa
zachowania wyborcze
Opis:
Stanowiska obu stron wobec kluczowych kwestii dotyczących społeczeństwa izraelskiego, odsłania zmagania pomiędzy dwoma społecznymi orientacjami na temat kształtu państwa Izrael. Jedna z nich prawicowa, reprezentuje żydowską etniczną tożsamość, wywodzącą się z żydowskiej tradycji i dąży do zachowania żydowskiego charakteru państwa. Druga liberalna tożsamość, reprezentuje orientację opowiadającą się za otwartym demokratycznym państwem w duchu wartości francuskiej rewolucji. Przez pierwsze trzy dekady, Izrael był we władaniu partii o orientacji lewicowej i świeckiej, które przyczyniły się do ukształtowania obywatelskiej tożsamości o proweniencji liberalno-świeckiej. Jednak w 1977 r. paradygmat ten radykalnie się zmienił, po dojściu do władzy prawicowo-religijnych ugrupować, które zdecydowanie opowiedziały się za tożsamością żydowską. Umocnienie prawicowych partii oraz ugrupowań religijnych ukazuje fundamentalną zmianę w społeczeństwie izraelskim. Konsekwencją umocnienia tożsamości żydowsko-etnicznej jest przyjęcie przez władze izraelskie dychotomicznego obrazu świata i zajęciu bezkompromisowego stanowiska wobec różnych kwestii w Izraelu jak i w stosunkach międzynarodowych, włączając w to Unię Europejską. Obecna struktura społeczeństwa izraelskiego wskazuje, że tendencja do utrzymania tożsamości żydowsko-etnicznej mocni się w najbliższych latach, pogłębiając rozdźwięki pomiędzy Izraelem a Unią Europejską.
The positions of the political parties in Israel on the central issues that concern the Israeli society reveal a struggle between two social orientations regarding the desired character of the State of Israel. At one extreme stands the Jewish ethnic identity that draws its origins from the Jewish tradition and aspires to guaranty the Jewish nature of the state. The civic liberal identity that stands at the other end represents the aspiration of an equal and democratic state in the spirit of the values of the French Revolution. For the first thirty years, Israel was ruled by left-wing socialist and secular parties who cultivated the civic identity. However, in 1977 a political upheaval occurred when the right-wing and religious parties took power and since then have operated to promote the Jewish ethnic identity. The strengthening of right-wing parties reveals a fundamental change in Israeli society. A consequence of the strengthening of the Jewish ethnic identity is the adoption of a dichotomous world view by the Israeli government and uncompromising positions toward the international arena, including the EU. The current structure of Israeli society, together with the trend for the coming years, suggests the strengthening of the Jewish ethnic identity, and therefore the political gap between Israel and the EU widening.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 1; 193-204
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czech and Polish Neighbours: Switching the Sides of Stability and Instability?
Autorzy:
Jiří, Koubek,,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895127.pdf
Data publikacji:
2020-08-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
party system
stability
elections
electoral system
government
volatility
deconsolidation
consolidation
personalisation
system partyjny
stabilność
wybory
system wyborczy
rząd
zmienność
dekonsolidacja
konsolidacja
personalizacja
Opis:
Artykuł dotyczy odmiennych tendencji w systemach partyjnych dwóch sąsiednich państw: Republiki Czeskiej i Polski. W Republice Czeskiej zaobserwować można proces dekonsolidacji, podczas gdy w Polsce mamy do czynienia z przeciwnym trendem, prowadzącym do konsolidacji. Zmiany te idą pod prąd wcześniejszej charakterystyce obu państw – Czech jako stabilnych, a Polski jako zmiennej i cechującej się instytucjonalną niepewnością. Analiza sugeruje, że powyższe zmiany mogą być wyjaśnione takimi czynnikami instytucjonalnymi jak kalendarz wyborczy, zasady rejestracji czy wzorce preferencji wyborczych, w połączeniu z cechami charakterystycznymi systemów partyjnych, takimi jak ciągłość personalna przeciwstawiona wymianom partyjnych elit, logika personifikacja przeciwstawiona fragmentarycznym logikom personalizacji oraz temu, czy w systemie występują partie wykluczone z zabiegania o uczestnictwo w koalicjach rządowych.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2012, 3 (26); 21-46
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy prawa Duvergera nadal obowiązują?
Are the Duverger’s Laws still valid?
Autorzy:
Michalak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427626.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
system wyborczy
system partyjny
prawdziwe prawo socjologiczne
prawa nauki
Maurice Duverger
wybory do Senatu RP w 2011 roku
electoral system
party system
true sociological law
scientific laws
Polish Senate elections 2011
Opis:
W artykule poddano analizie i weryfikacji empirycznej klasyczną teorię francuskiego politologa Maurice’a Duvergera tłumaczącą związki pomiędzy systemem wyborczym a systemem partyjnym. Propozycja ta, wielokrotnie omawiana, reinterpretowana, weryfikowana, krytykowana i jednocześnie potwierdzana, weszła do kanonu wiedzy i wyznaczyła kierunki badań empirycznych na temat relacji pomiędzy systemami wyborczymi a partyjnymi na wiele dekad. Autor ogłosił ją dumnie „prawdziwym prawem socjologicznym”. Celem tego artykułu jest ewaluacja twierdzeń Duvergera na płaszczyźnie metodologicznej i teoretycznej. Skonfrontowano również sformułowane przewidywania teorii z wynikami badań empirycznych. W konsekwencji umożliwi to odpowiedź na zasadnicze pytanie badawcze sformułowane w tytule artykułu.
The present paper analyses and empirically verifies a classical theory of a French political scientist, Maurice Duverger, which explains the relations between electoral and party systems. The Duverger’s theory being often discussed, interpreted, verified, criticised and at the same time corroborated, entered the canon of knowledge and for many decades set the directions of empirical studies on the relations between electoral and party systems. Duverger proudly named his theory a “true sociological law”. The aim of the paper is to evaluate Duverger’s assertions on the methodological and theoretical basis. To boot, it confronts predictions of the theory with the results of empirical research. Consequently, it will be possible to answer the eponymous, fundamental research question: Are the Duverger’s laws still valid?
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2015, 3(218); 41-64
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wyniki wyborów do sejmików przybliżają wyniki wyborów do Sejmu? O nacjonalizacji regionalnych systemów partyjnych w Polsce
Do regional elections’ results approximate to the parliamentary elections’ ones? On the nationalization of regional political systems in Poland
Autorzy:
Grzyb, Tomasz
Gendźwiłł, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935942.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wybory samorządowe
wybory parlamentarne
sejmiki województw
system partyjny
nacjonalizacja
regional elections
parliamentary elections
regional assemblies
party system
nationalization
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o podobieństwo wyników wyborów do sejmików województw i następujących po nich wyborów do Sejmu RP. Trzy nakładające się na siebie cykle wyborcze w latach 2006–2015 pozwalają na bardziej systematyczną ocenę zjawiska nacjonalizacji regionalnych systemów politycznych. Po przedyskutowaniu różnych czynników, kształtujących odmienność wyników wyborów różnych szczebli, autorzy dokonują przeglądu literatury na temat nacjonalizacji systemów partyjnych. Omawiają również konstrukcję wskaźnika niepodobieństwa, używanego do badania nacjonalizacji – i jego dekompozycję pozwalającą na dokładniejsze wskazanie przyczyn odmienności wyników wyborów różnych szczebli. Badanie pokazuje, że w ciągu ostatniej dekady wzorce głosowania w wyborach regionalnych stawały się coraz bardziej odmienne od wzorców głosowania w wyborach do Sejmu. Najważniejszym czynnikiem wpływającym na zróżnicowanie wyników wyborów pozostają różnice w poparciu najbardziej stabilnych partii politycznych występujących na obu arenach rywalizacji.
The article aims to answer the question concerning the similarity of the electoral results between regional election and subsequent parliamentary (Sejm) election in Poland. Three consecutive electoral cycles from 2006 to 2015 allow assessing systematically the scale of nationalization of regional political systems. After discussing the factors influencing the differences between the elections held at different tiers of government, the authors review the literature describing the nationalization of party systems and discuss the construction of the dissimilarity index used in the studies of party systems’ nationalization. They propose a simple decomposition of dissimilarity index, which allows indicating the factors affecting the differences in electoral outcomes at different tiers. The analysis demonstrates that during the last decade the patterns of voting in regional elections have become more distinct from the patterns of voting in parliamentary elections. The main factor affecting the differences in the electoral outcomes at various tiers is the difference in the level of support for the established parties, competing in both (national and regional) electoral races.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 95-115
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki warunkujące stabilność polityczną: wyjaśnienie procesu zmian instytucjonalnych w krajach postkomunistycznych (1990-2020)
Autorzy:
Lebediuk, Vitalii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053909.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-communist countries
democratization
political system
electoral system
party system
political stability
kraje postkomunistyczne
demokratyzacja
system polityczny
system wyborczy
system partyjny
stabilność polityczna
посткоммунистические страны
демократизация
политическая система
избирательная система
партийная система
политическая стабильность
Opis:
Ten artykuł analizuje zmiany instytucjonalne w 22 państwach postkomunistycznych w latach 1990-2020. Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, dlaczego niektóre kraje osiągnęły demokrację, podczas gdy inne nie zdołały stworzyć lub wzmocnić instytucji demokratycznych oraz jakie czynniki wpłynęły na stabilność polityczną państw postkomunistycznych. W trakcie badania zebrano i opracowano dostępne informacje statystyczne na temat funkcjonowania głównych instytucji. Analiza pokazuje, że najbardziej znaczące zmiany instytucjonalne zaobserwowano w państwach niedemokratycznych oraz tych, które zaliczały się do kategorii hybrydowych reżimów politycznych. Korekta początkowo wybranej formy ustroju jest dowodem na rzecz teorii zmian endogenicznych, wskazującym na “zależność od ścieżki” (path-dependency). Wpływ czynników endogenicznych determinuje jakość przemian demokratycznych i poziom stabilności politycznej w państwach postkomunistycznych. Przemiany demokratyczne w państwach Europy Środkowo-Wschodniej wiązały się z zaangażowaniem w szybkie reformy na wczesnym etapie, a integracja euroatlantycka jedynie wspierała demokratyczną jakość instytucji. Struktura instytucjonalna państw, które wkroczyły na drogę integracji europejskiej, była w analizowanym okresie względnie stabilna i nie dotyczyła zmian w systemie podziału władzy. Z kolei państwa byłego Związku Radzieckiego najczęściej uciekały się do zmian w ustawie zasadniczej państwa, a zmiany te dotyczyły redystrybucji kompetencji między gałęziami władzy oraz wydłużenia kadencji prezydenta. Obok ogólnego poziomu demokratyzacji państw, największy wpływ na stabilność polityczną ma poziom wartości emancypacyjnych oraz waga władzy prezydenckiej.
This article examines the institutional changes in 22 post-communist countries during the 1990-2020 period. The objective of the study was to find out why some countries achieved democracy while others failed to establish or strengthen democratic institutions, and what factors influenced the political stability of post-communist countries. During the study, available statistical information on the functioning of the main institutions was collected and processed. The analysis shows that the most significant institutional changes were observed among the non-democratic countries and those that fell into the category of hybrid political regimes. The correction of the initially chosen form of government is evidence in support of the theory of endogenous change, indicating “path-dependency”. The influence of endogenous factors determines the quality of democratic change and the level of political stability in post-communist countries. Democratic changes in the countries of Central and Eastern Europe were associated with a commitment to rapid reform in the early stages, and Euro-Atlantic integration only supported the democratic quality of the institutions. The institutional framework of the countries, that embarked on the path of European integration, was relatively stable during the period under the study, and did not deal with changes in the system of power distribution. While the countries of the former Soviet Union most often resorted to changes in the primary law of the country, and these changes were related to the redistribution of powers between the branches of power and the extension of the time in the office of the President. In addition to the overall level of democratization of the country, the level of emancipatory values and the weight of presidential power have the greatest impact on political stability.
В статье рассматриваются институциональные изменения в 22 посткоммунистических странах в течение 1990-2020 годов. Целью исследования было выяснить, почему одни страны достигли демократии, а другие не смогли создать или укрепить демократические институты и какие факторы влияли на политическую стабильность посткоммунистических стран. Во время исследования была собрана и обработана доступная статистическая информация о функционировании основных институтов. Анализ показывает, что наиболее существенные институциональные изменения наблюдались среди недемократических стран и тех, которые попали в категорию гибридных политических режимов. Коррекция исходно выбранной формы правления свидетельствует в пользу теории эндогенных изменений, указывающих на «зависимость от выбранного пути» (path-dependency). Влияние эндогенных факторов определяет качество демократических изменений и уровень политической стабильности в посткоммунистических странах. Демократические изменения в странах Центрально-Восточной Европы были связаны с приверженностью к быстрому проведению реформ на ранних этапах, а евроатлантическая интеграция лишь поддерживала демократическое качество институтов. Институциональная основа стран, которые стали на путь европейской интеграции, была относительно стабильной в течение исследуемого периода и не касалась изменений системы распределения власти. В то же время страны бывшего Советского Союза чаще всего прибегали к изменениям основного закона страны и эти изменения касались перераспределения полномочий между ветвями власти и продления срока пребывания президента у власти. Кроме общего уровня демократизации страны, наибольшее влияние на политическую стабильность имеет уровень эмансипативных ценностей и вес президентской власти.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 13-43
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekologizm jako ideologia polityczna – na przykładzie Niemiec i Francji
Environmentalism as political ideology – the examples of Germany and France
Autorzy:
Kwidziński, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460192.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Ekologizm
zielona polityka
partie Zielonych, DieGrünen
LesVerts, Nowa Lewica
system partyjny Niemiec
system partyjny Francji
Environmentalism
green politics
green parties
Grunen, Les Verts, New Left
party system of Germany
party system of France
Opis:
Ekologizm postuluje odejście od antropocentryzmu, który przez wieki dominował w myśli politycznej Zachodu, na rzecz ekocentryzmu. Rzeczywistość jest postrzegana w sposób całościowy, holistyczny. Ekologizm dzieli się na nurty i doktryny. Łączy w sobie założenia innych ideologii, w szczególności: anarchistycznej, socjalistycznej, liberalnej i feministycznej. Do pierwszych partii Zielonych należą zachodnioniemiecka Die Grünen oraz francuska Les Verts. Do czterech filarów zielonej polityki zalicza się: ekologiczna odpowiedzialność, sprawiedliwość społeczna, demokracja oddolna i pacyfizm.
Environmentalism proposes moving away from anthropocentrism, which has dominated Western political thought for centuries, and replacing it with of ecocentrism. Reality is seen as a whole (holism). Environmentalism is divided into various streams and doctrines. It can easily connect with the assumptions of other ideologies, such as anarchism, socialism, liberalism and feminism. Among the first green parties were the West German Grunen and the French Les Verts. The four pillars of green politics are: ecological responsibility, social justice, grassroots democracy and non-violence.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 125-132
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja wybranych elementów systemu politycznego Pierwszej i Drugiej Republiki Litewskiej
Evolution of selected elements of the political system of the first and second Republic of Lithuania
Autorzy:
Malużinas, Martinas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215308.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
I Republika Litewska
II Republika Litewska
system partyjny
system wyborczy
konstytucja
First Republic of Lithuania
Second Republic of Lithuania
party system
electoral system
constitution
Opis:
The roots of the Lithuanian political system precede the emergence of the modern Lithuanian state in 1918 by several decades. For over a hundred years before independence, Lithuania was an integrated part of the imperial tsarist Russia, and in 1940–1991, a union republic of the USSR. After regaining independence in 1991, while shaping the new political system, the Lithuanian political elite decided to refer to the systemic and institutional patterns from the short period of the functioning of democratic governments in the First Republic of Lithuania. The aim of the study is to analyze the evolution of the Lithuanian political system and the individual elements influencing its changes in the years 1920–1926 and 1990–2020. As a result, it was possible to demonstrate the similarities and differences in particular periods of the evolution of democracy, which was extremely helpful in indicating the directions of development of political systems and their individual elements.
Korzenie litewskiego systemu politycznego poprzedzają o kilka dekad powstanie nowoczesnego państwa litewskiego w 1918 r. Przez ponad sto lat przed uzyskaniem niepodległości Litwa była zintegrowaną częścią imperium carskiej Rosji, a w latach 1940–1991 republiką związkową ZSRR. Po ponownym odzyskaniu niepodległości w 1991 r., kształtując nowy system polityczny, litewskie elity polityczne postanowiły nawiązać do wzorców systemowych i instytucjonalnych z krótkiego okresu funkcjonowania demokratycznych rządów w I Republice Litewskiej. Celem pracy jest analiza ewolucji systemu politycznego Litwy i poszczególnych elementów wpływających na jego przemiany w latach 1920–1926 i 1990–2020. Przeprowadzona analiza umożliwiła wykazanie podobieństw i różnic w poszczególnych okresach ewolucji demokracji, co było niezwykle pomocne przy wskazywaniu kierunków rozwoju systemów politycznych i ich poszczególnych elementów.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 77; 164-189
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formowanie się sceny politycznej Republiki Macedonii
Autorzy:
Wojnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687396.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
party system, democratisation, political parties, election, transformation
system partyjny, demokratyzacja, partie polityczne, wybory, transformacja
Opis:
In the formation of the party system in Macedonia one may distinguish some phases. The first phase lasted from 1990 to 1992 and the characteristic of it was the re-formation of the political arena. The next phase lasted to 1998 and it could be described as the period of dominance of social democrats. VMRO boycotted the second poll to the Assembly in October 1994. The candidate of VMRO was defeated in the presidential election. The period of 1998–2001 was the time of sustainable multiparty pluralism with two major parties – central-left-wing SDSM and central-right-wing VMRO. The next phase started after finishing the Alban conflict (July 2001) when the new Alban party was formed – DUI. The period of 2004–2005 led to divisions of two major parties on Macedonian political arena. There were divisions in SDSM (The party of New Social Democrats emerged) and in VMRO (New National Party emerged – VMRO). Still, they did not weaken Macedonian parties during the election to the Assembly in September 2006. After the election in 2008 the regress in the competition between main parties – SDSM and VMRO was visible. The win-lose game started in the Macedonian political arena and international organisations alarmed on the dangers of functioning democratic institutions.
W kształtowaniu się systemu partyjnego w Macedonii można wyróżnić kilka faz. Pierwsza faza trwała od 1990 do 1992 roku i charakteryzowała się kształtowaniem sceny politycznej na nowo. Następna faza trwała do 1998 roku i opisać ją można jako okres dominacji obozu socjaldemokratycznego. VMRO zbojkotowała drugą turę wyborów do Zgromadzenia w październiku 1994, jej kandydat przegrał powszechne wybory prezydenckie. Okres lat 1998 i 2001 to zrównoważony pluralizm wielopartyjny, z dwoma głównymi ugrupowaniami: centrolewicowym – SDSM oraz centroprawicowym – VMRO. Kolejny etap rozpoczął się po zakończeniu konfliktu albańskiego (lipiec 2001 roku), gdy uformowało się nowe ugrupowanie albańskie – DUI. Okres lat 2004/2005 zaowocował fragmentaryzacją dwóch głównych ugrupowań macedońskiej sceny politycznej. Nastąpiły wówczas rozłamy w SDSM (powstała Nowa Socjaldemokracja) oraz w VMRO (powstała Partia Narodowa – VMRO). Nie osłabiły one jednak znacząco dwóch wspomnianych partii macedońskich podczas wyborów do Zgromadzenia we wrześniu 2006 roku. Po kolejnej elekcji w 2008 roku można zaobserwować swoisty regres w rywalizacji między głównymi ugrupowaniami – SDSM i VMRO, przybrał on postać swoistej „gry o sumie zerowej”, a organizacje międzynarodowe alarmowały o zagrożeniach dla funkcjonowania instytucji demokratycznych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irish Party System after 2011: Change or Revolution?
IRLANDZKI SYSTEM PARTYJNY PO 2011 ROKU: ZMIANA CZY REWOLUCJA?
Autorzy:
Żukiewicz, Przemysław
Domagała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831879.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Irlandia
wybory
system polityczny
system partyjny
Ireland
election
political system
party system
Opis:
Irlandzki system partyjny po 2011 roku: zmiana czy rewolucja? Irlandzki system partyjny był traktowany do niedawna jako bardzo stabilny. Dominowały w nim dwie rywalizujące ze sobą konserwatywne partie polityczne. które dopiero w latach 90. dopuściły możliwość tworzenia koalicyjnych rządów z innymi partiami. W roku 2011 doszło do historycznej zmiany – wybory parlamentarne po raz pierwszy od 1932 roku przegrała Fianna Fáil. która uzyskała najgorszy wynik w historii. Klasyczne parametry pomiaru dynamiki systemów partyjnych nie odzwierciedlały jednak w sposób odpowiedni tej transformacji. W artykule staramy się wykazać. że bez uwzględnienia istotnych zmian społeczno-kulturowych metoda analizy systemowej skoncentrowana na danych uzyskiwanych na bazie rezultatów wyborczych pozostaje niewystarczającym narzędziem opisu irlandzkiego systemu partyjnego. Dokonujemy rekonstrukcji najistotniejszych wydarzeń związanych z ewolucją tego systemu w latach 2011-2016 i staramy się odpowiedzieć na pytanie. jak relewantne partie polityczne zareagowały na zmianę wzorców rywalizacji.
Until recently the Irish party system has been considered as very stable. It was dominated by two rival conservative political parties. which only in the 1990s allowed the possibility of forming coalition governments with other parties. In 2011 there was a historical change – for the first time since 1932 Fianna Fáil lost the parliamentary elections with the worst result in history. However. the classical parameters of the dynamics of party systems did not adequately reflect this transformation. In the article. we argue that without taking into account significant socio-cultural changes. the method of system analysis. focused on data obtained on the basis of election results. remains an insufficient tool to describe the Irish party system. We reconstruct the most important events related to the evolution of this system between 2011 and 2016 and try to answer the question of how relevant political parties reacted to changing patterns of competition.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 91-107
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje głosowania podzielonego w mieszanych systemach wyborczych – wnioski z wyborów do Izby Reprezentantów Nowej Zelandii z lat 1996–2008
Consequences of split ticket voting in mixed member electoral systems – lessons from elections to the New Zealand houseof representatives (1996−2008
Autorzy:
Salomon, Jeremiasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585388.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
wybory
systemy wyborcze
mieszane systemy wyborcze
głosowanie podzielone
wpływ głosowania podzielonego na wynik wyborów
system partyjny a proces formowania rządu
elections
electoral systems
mixed electoral systems
split vote
the impact of a split vote on the outcome of the election
the party system of the process of forming the government
Opis:
Większość mieszanych systemów wyborczych umożliwia wyborcom głosowanie na listę wyborczą zarejestrowaną przez jedno ugrupowanie przy jednoczesnym udzielaniu poparcia kandydatowi reprezentującemu w ich okręgu wyborczym inne ugrupowanie. Pomimo iż relatywnie niewielka część wyborców głosujących w systemach mieszanych decyduje się na rozdział przysługujących im głosów, ta grupa nierzadko określana jest mianem „małego, ale politycznie ważnego elektoratu”. Stwierdzenie to staje się tym bardziej uzasadnione jeśli uświadomimy sobie wagę konsekwencji powodowanych przez ten rodzaj zachowania wyborczego. Wykorzystując doświadczenia wyborów do nowozelandzkiej Izby Reprezentantów opisano konsekwencje, jakie rozdział głosów w mieszanych systemach wyborczych rodzi dla wyniku elekcji, kształtu systemu partyjnego oraz charakteru rządu (jednopartyjny bądź koalicyjny).
Most of the mixed member electoral systems enable electors to give their vote to one party list, while choosing the candidate of a different party in their own electorate. Although a relatively small part of electorate voting in mixed member systems splits votes, this group is often referred to as “small but politically significant electorate”. This statement is all the more justified, when we realize the importance of consequences caused by this kind of electoral behaviour. On the basis of experience of the elections to the New Zealand House of Representatives, author of this article illustrated the consequences of split ticket voting in mixed member electoral systems on the result of an election, format of party system and cabinet character (single party or coalition government).
Źródło:
Studia Wyborcze; 2013, XV; 121-149
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalna teoria polityki zagranicznej – studium przypadku partii regionalnych w Indiach
The Liberal Theory of Foreign Policy – Case Study of Regional Parties in India
Autorzy:
Jaskólska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092222.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
liberalna teoria polityki zagranicznej
Moravcsik
polityka zagraniczna Indii
partie regionalne
system partyjny
federalizm
liberal theory of foreign policy
India’s foreign policy
regional parties
party system
federalism
Opis:
Celem artykułu jest analiza roli partii regionalnych w kształtowaniu indyjskiej polityki zagranicznej na przełomie XX i XXI w. Objaśnienie i zrozumienie tego procesu wymaga zbadania przesłanek zwiększenia aktywności partii regionalnych w sferze międzynarodowej oraz zidentyfikowania instrumentów formalnych i nieformalnych, za pomocą których wpływają one na proces tworzenia polityki zagranicznej. Teoretycznym narzędziem zastosowanym do analizy aktywności partii regionalnych w Indiach w wymiarze międzynarodowym i wpływania na kształtowanie polityki w tym zakresie jest liberalna teoria polityki zagranicznej. Użycie liberalnej teorii pozwoli na weryfikację przyjętej hipotezy wskazującej, że partie regionalne dynamizują politykę zagraniczną Indii, przyczyniając się do wzbogacenia jej treści i celów, zwłaszcza w odniesieniu do stosunków z państwami sąsiadującymi i współpracy w regionie Azji Południowej. W pierwszej części artykułu omówiono główne założenia liberalnej teorii polityki zagranicznej, skupiając się przede wszystkim na modelu opracowanym przez Andrew Moravcsika. W drugiej części zidentyfikowano uwarunkowania i ramy instytucjonalno-prawne, które kształtują aktywność międzynarodową partii regionalnych. W trzeciej części przedstawiono ewolucję indyjskiego systemu partyjnego oraz scharakteryzowano wybrane partie regionalne. W czwartej części przeanalizowano wzrost aktywności międzynarodowej wybranych partii regionalnych. W podsumowaniu zaprezentowano użyteczność liberalnej teorii polityki zagranicznej przy badaniu wzrostu znaczenia partii regionalnych w kształtowaniu polityki zagranicznej Indii.
The aim of the article is the analysis the role of regional parties in shaping Indian foreign policy at the turn of the 20th and 21st centuries, which requires examining the premises for increasing the activity of regional parties in the international sphere and identifying formal and informal instruments by means of which they influence the process of creating foreign policy. The theoretical tool used to analyze the activity of regional parties in India constitutes the liberal theory of foreign policy is. Its use will allow us to verify the accepted hypothesis that regional parties are dynamizing India’s foreign policy, contributing to the enrichment of its content and objectives, especially with regard to relations with neighboring countries and cooperation in the region of South Asia. The first part of the article discusses the main assumptions of the liberal theory of foreign policy. The second part identifies conditions and institutional, as well as legal frameworks that condition international activity of regional parties. The third part presents the evolution of the Indian party system and characterizes the selected regional parties. The fourth part analyzes the increase of the activity of international regional parties on the example of some regional parties selected based on their importance and power of their influence. The summary presents the usefulness of the liberal theory of foreign policy in the study on the increase of the importance of regional parties in shaping India’s foreign policy
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 4; 145-167
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neokonserwatyzm na tle systemu partyjnego w Stanach Zjednoczonych Ameryki
US neoconservative thought in the context of the party system in the United States of America
Autorzy:
Raubo, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616806.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
neokonserwatyzm
USA
system partyjny
Opis:
The indisputable uniqueness of the US’s political system is also reflected in its party system. The exceptional nature of some elements that characterize the most important US political par- ties can be illustrated by presenting the evolution of what is called neoconservative thought. Neoconservative roots reach back to the Democratic Party, yet the implementation of their most important assumptions, in particular in the field of international policy, is strictly related to their changeover to the Republican side. The objective of this paper is therefore to indicate the transi- tion that took place in the US political stage, mainly in the period of the Ronald Reagan adminis- tration, and to determine the modern position of neoconservatism, in particular in the context of the weakened Republican position following the election success of Barack Obama.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2012, 2; 147-154
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies