Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "System parlamentarny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Tryb pilny w teorii i praktyce procesu ustawodawczego pod rządami Konstytucji z 1997 r
Autorzy:
Patyra, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523761.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
system parlamentarny
tryb pilny
proces ustawodawczy
rząd
Opis:
Pilny tryb ustawodawczy stanowi istotny instrument normatywny, za pomocą którego rząd w systemie parlamentarnym wpływa na przebieg parlamentarnego procesu ustawodawczego. Do polskiego procesu ustawodawczego tryb pilny wprowadzony został mocą postanowień „Małej Konstytucji” z 1992 r. jako środek służący zapobieganiu przewlekłości procedur sejmowych oraz obstrukcyjnym działaniom opozycji parlamentarnej wobec programu legislacyjnego rządu. Podobnie jak w poprzednim stanie prawnym tak i na gruncie rozwiązań przyjętych w Konstytucji z 2 kwietnia 1997 roku wyłączne prawo inicjowania postępowania ustawodawczego w trybie pilnym posiada Rada Ministrów. W świetle art. 123 ust. 1 Konstytucji klauzula pilności nie może być zastosowana wobec projektów ustaw podatkowych, ordynacji wyborczych, ustaw regulujących ustrój i właściwość władz publicznych oraz kodeksów. Ponadto, na podstawie odrębnych przepisów z możliwości stosowania trybu pilnego wyłączone są projekty ustaw budżetowych. Podstawowym mankamentem trybu pilnego w polskich rozwiązaniach ustrojowych jest brak konstytucyjnych terminów, które wyznaczałyby tempo sejmowych prac nad projektem objętym klauzulą pilności. W tych warunkach, rzeczywiste tempo rozpatrywania projektów pilnych w Sejmie zależy od woli samej Izby i jej organów. W efekcie, tryb pilny jest rzadko stosowany przez Radę Ministrów w praktyce polskiego prawa parlamentarnego, szczególnie wtedy, gdy rząd dysponuje stabilnym poparciem sejmowej większości. Może wówczas stymulować tempo sejmowych prac nad swoimi projektami ustaw za pomocą nacisków politycznych bez potrzeby uciekania się do trybu pilnego. Ewentualne zmiany regulacji konstytucyjnej powinny zatem objąć bardziej szczegółowe unormowanie trybu pilnego na etapie sejmowego postępowania ustawodawczego, na wzór regulacji dotyczącej czasu pracy Senatu nad ustawą.
Legislative procedure for urgent bills constitutes a crucial prescriptive instrument that is useful to a government in parliamentary system to influence the course of legislative process. In Poland the urgent procedure was introduced by virtue of provisions of the Small Constitution 1992, as a factor that serves to prevent the lengthiness of parliamentary procedures and obstructive actions of parliamentary opposition towards government legislation program. On the basis of decisions taken by the Constitution adopted on 2nd April 1997 and as in the previous legal situation, The Council of Ministers has the exclusive right to initiate legislative proceeding as a matter of urgency. In accordance with the 123rd article, para 1 of the Constitution, urgency clause cannot be applied against tax bills, bills governing elections, draft laws regulating systems and competence of public authorities and drafts of law codes. What is more, on the basis of separate articles, budget bills are excluded from using the urgency process. The basic drawback of the urgency process in Polish political solutions is the lack of constitutional deadlines that would indicate the pace of Sejm activities concerning the urgency clause. In such a situation, the actual pace of investigation of urgent bills in the Sejm depends on the lower house’s will and its bodies. As a result, in practice of Polish parliamentary law, the urgency process is rarely applied by the Council of Ministers, particulary when the government has stable support of Sejm’s majority at its disposal. In such a case, the government may stimulate the pace of parliamentary activities concerning its bills with the use of political pressures nad with no need of using the urgency process.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2011, 1 (5); 61-81
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompromis z Cambridge - pomiędzy równością a proporcjonalnością
Cambridge Compromise - Between Equality and Proportionality
Autorzy:
Dniestrzański, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585553.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
System parlamentarny
Traktat lizboński
Wybory parlamentarne
Lisbon Treaty
Parliamentary election
Parliamentary system
Opis:
The problem of allocating seats in the European Parliament among EU member states is still open. The principle of degressive proportionality which is incorporated into the Lisbon Treaty offers so much room to maneuver, that it decides on how the composition of the European Parliament during subsequent terms only to a certain extent. This paper examines the principle of degressive proportionality, showing how from the mathematical point of view it is located between equal and proportional division. The paper suggests, furthermore, a way of measuring to what extent the division of seats is equal and to which proportional. The analysis carried out in the context of the Cambridge Compromise, where a group of mathematicians (invited by Parliament) has submitted a proposal for a long-term solution to the problem of allocation of mandates.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2014, 203; 50-60
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prerogatywy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i zakres jego władzy samodzielnej do powoływania sędziów
Prerogatives of the President of the Republic of Poland and His Scope Discretionary Power to Appoint Judges
Autorzy:
Chorążewska, Anna
Grądzka, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51447505.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
president
prerogatives
rationalized parliamentary system
fourth power
neutral power
discretionary power
prerogatywy
prezydent
zracjonalizowany system parlamentarny
czwarta władza
władza neutralna
władza dyskrecjonalna
Opis:
The thesis analyses the extent of the Polish President’s discretionary power to appoint judges. The starting point for the discussion is an examination of the origins of the term prerogative and its appearance in Polish literature, followed by an analysis of the constitutional position of the President of the Republic of Poland in the powers’ system. The paper posits two theses. The understanding of prerogatives in Polish legal science fundamentally differs from that of the British term Royal Prerogatives. The constitutional model of the President’s position in Art. 126 of the Constitution assumes an active presidency. Although the President is not entitled to conduct the affairs of the State, as the head of State, using his powers, he performs the functions of the Constitution’s guardian and the arbiter as a guarantor of the continuity of State authority.
Praca analizuje zakres władzy samodzielnej Prezydenta RP do powoływaniu sędziów. Punktem wyjścia dla rozważań jest badanie genezy terminu prerogatywa i jego pojawienia się w polskim piśmiennictwie, a następnie analiza pozycji ustrojowej Prezydenta RP w systemie władzy. W pracy stawia się dwie tezy. W polskiej nauce prawa rozumienie pojęcia prerogatywa jest zasadniczo odmienne od przypisywanego brytyjskiemu the Royal Prerogatives. Określony w art. 126 Konstytucji model ustrojowy pozycji prezydenta zakłada aktywną prezydenturę. Choć Prezydent nie jest uprawniony do realizacji funkcji rządzenia, to jednak jako głowa państwa, korzystając z osobistych uprawnień, pełni funkcje strażnika konstytucji oraz arbitra jako gwarant ciągłości władzy państwowej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 3(79); 71-84
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie opozycji sejmowej w okresie obowiązywania Konstytucji z lat 1921 i 1997 - wybrane zagadnienia
Functioning of the parliamentary opposition during the period of the Constitution of 1921 and 1997 – selected issues
Autorzy:
Pastuszko, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929723.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
opozycja parlamentarna
system parlamentarny
Konstytucja z 1921 r.
Konstytucja z 1997 r.
parliamentary opposition
parliamentary system
the Constitution of 1921
the Constitution of 1997
Opis:
Niniejszy artykuł jest tekstem jubileuszowym, mającym na celu uczczenie stulecia rocznicy uchwalenia i wejścia w życie Konstytucji RP z 1921 r. Autor porusza w nim problematykę funkcjonowania opozycji parlamentarnej w dwóch historycznych okresach II i III RP, dokonując analizy regulacji prawnych i mechanizmów politycznych. Z uwagi na ograniczone ramy objętościowe przedmiotowego opracowania, analiza ta zawężona została wyłącznie do niektórych zagadnień. O ich doborze decydowały przede wszystkim podobieństwa w sferze normatywnych i politycznych zjawisk, jakie można dostrzec w obu epokach. Stąd w artykule znalazły się wątki dotyczące: prawnych podstaw oraz normatywnej koncepcja funkcjonowania opozycji sejmowej, wpływu opozycji parlamentarnej na obsadę stanowisk w wewnętrznym aparacie organizacyjnym Sejmu, relacji zachodzących między opozycją parlamentarną a marszałkiem Sejmu, płaszczyzn rywalizacji i współpracy opozycji sejmowej z obozem rządzącym. Wywód autora prowadzi do gorzkiej refleksji, że istniejący system parlamentarny nadal nie uwolnił się z balastu przeszłości i daleko mu do systemu hołdującego rozwiniętym standardom ochrony praw opozycji, jakie występują we współczesnych państwach.
This article is a jubilee text, intended to celebrate the centenary of the adoption and entry into force of the Constitution of the Republic of Poland of 1921. The author discusses the issues of the functioning of the parliamentary opposition in two historical periods of the 2nd and 3rd Republic of Poland, analyzing legal regulations and political mechanisms. Due to the limited volume framework of this study, this analysis has been limited to some issues only. Their selection was primarily determined by the similarities in the sphere of normative and political phenomena that can be noticed in both epochs. Hence, the article includes topics related to: the legal basis and the normative concept of the functioning of the parliamentary opposition, the impact of the parliamentary opposition on the appointment of positions in the internal organizational apparatus of the Sejm, relations between the parliamentary opposition and the Marshal of the Sejm, the levels of rivalry and cooperation between the parliamentary opposition and the ruling camp. The author’s argument leads to a bitter reflection that the existing parliamentary system has still not freed itself from the ballast of the past and is far from a system adhering to the developed standards of protection of the rights of the opposition that exist in modern countries.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 4 (62); 95-117
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sens i bezsens weta ustawodawczego w Konstytucji RP z 1997 roku w świetle konstytucyjnej regulacji pozycji ustrojowej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Sense and Nonsense of Presidential Veto in Polish Constitution of 1997 in Light of Constitutional Regulation of Presidents Position.
Sinn und Unsinn des Präsidentenvetos in der polnischen Verfassung von 1997 im Lichte der verfassungsmäßigen Bestimmung der Position des Staatspräsidenten der RP innerhalb des politischen Rechtssystems der Dritten Polnischen Republik.
Autorzy:
Pach, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203919.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
weto ustawodawcze
weto zawieszające
prezydeny
rząd
system rządów
system parlamentarny
presidential veto
suspensory veto
president
government
system of government
parliamentary system
das Präsidenten-Veto
der Staatspräsident
die Regierung
das parlamentarische System
das politische Rechtssystem
Opis:
Artykuł zawiera analizę instytucji weta ustawodawczego w formie nadanej przez aktualnie obowiązującą Konstytucję RP. Zgodnie z art. 122 ust. 5 Prezydent RP może z umotywowanym wnioskiem przekazać ustawę Sejmowi do ponownego rozpatrzenia. Dla ponownego uchwalenia ustawy niezbędne jest poparcie większości 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Spełnienie tego warunku przez izbę niższą polskiego parlamentu częstokroć okazywało się nieosiągalne. W instytucji weta Prezydent RP otrzymał jedno z nielicznych uprawnień umożliwiających głębokie oddziaływanie na politykę państwa. Weto stanowi jego prerogatywę, więc dla swojej skuteczności prawnej nie wymaga kontrasygnaty premiera. Prezydentura to jedna z najważniejszych instytucji republiki, zaś prawo weta stanowi w znacznej mierze o sposobie jej sprawowania. Zasadniczym celem artykułu jest weryfikacja zasadności funkcjonowania w polskim ustroju konstytucyjnym instytucji weta i ocena jej koherencji z generalnymi założeniami systemu rządów w Polsce, a także wpływu na jakość sprawowanego w naszym państwie procesu rządzenia. Przedstawione zostały argumenty „za” i „przeciw” wetu ustawodawczemu, jednak w konkluzjach autor nie ucieka od wyrażenia własnego, jednoznacznego poglądu. W artykule analizie poddano aspekty historyczne, normatywne i praktyczne weta ustawodawczego ukształtowanego przez Konstytucję z 1997 r. Wykorzystano także elementy prawnoporównawcze. W skrócie przedstawiona została regulacja prezydentury wyłaniająca się z całokształtu przepisów ustawy zasadniczej. Umożliwia to charakterystykę instytucji weta przez pryzmat ogólnego stanowiska ustrojowego głowy państwa, a zwłaszcza funkcji Prezydenta określonych w art. 126. Przytoczone zostało uzasadnienie wprowadzenia do tekstu Konstytucji weta w kształcie nadanym przez art. 122 ust. 5. Ostatnia część artykułu zawiera konfrontację dotychczasowej praktyki stosowania weta z zamiarami ustrojodawcy. Przeanalizowane zostały uzasadnienia najważniejszych wniosków o ponowne rozpatrzenie ustawy, szczególnie tych nieodrzuconych. Niekiedy bowiem działanie Prezydenta wywoływało dalekosiężne skutki dla kierunków rozwoju państwa polskiego, co wydaje się wskazywać na znacznie większą niż zamierzona, praktyczną rolę omawianej instytucji.
The article provides an analysis of the institution of the presidential veto shaped by the current Polish Constitution. According to its article 122 passage 5, the President can, given reasons, return an unsigned statute to the Sejm in order to have it reconsidered. The Sejm overrides the veto by a three-fifths majority in the presence of no less than a half of the statutory number of MPs. As the practice showed, fulfilment of this condition by the lower chamber of the Polish parliament was very often impossible. The veto is only one of a few instruments constitutionally given to the Polish President which enable him to have a profound influence on the state’s policy. As a presidential prerogative, the veto does not need to be countersigned by the Prime Minister. Presidency is one of the most important republican institutions and it is also strongly shaped by regulating and practising the use of veto. The main aim of the article is to verify the point of veto’s existence and to evaluate its coherence with the key features of the Polish constitutional system which is, generally, a parliamentary system with a dual executive consisting of a strong cabinet and a weaker president. The matter of what kind of an impact exerts the veto on the process of governing in Poland is also analysed. Arguments “for” and “against” veto are provided. However, in the summary the author does not shy from presenting his own, clear opinion on the issue. The analysis includes historical, normative and practical aspects of the presidential veto in the Polish Constitution of 1997 and it uses comparative elements, too. General regulation of the Polish presidency is also briefly presented. Thanks to this the article offers a description of the institution of the veto in the light of the general President’s position, especially in the light of the presidential functions mentioned in the art. 126 of the Constitution. Moreover, the reasons for introducing veto (and for shaping it as in the art. 122 pass. 5) into the Constitution of 1997 are explained. The last part of the article is devoted to the comparison of the practice of vetoing with the purposes of the Constitution’s authors. The official motivation of the most important presidential vetoes is analysed – especially of those which were not overridden. In such cases veto sometimes triggered far-reaching effects for the directions of the development of the Polish state. This, in turn, shows that the role of this institution is much more significant than anticipated by the Constitution’s authors.
Der Artikel setzt sich mit einem der wesentlichen Befugnisse des polnischen Staatspräsidenten, bestimmt durch den Artikel 122, Absatz 5 der Verfassung vom April 1997, auseinander. Ihm zufolge darf der Staatspräsident ein Veto gegen einen vom Parlament eingebrachten Gesetzentwurf einlegen, das wieder nur mit drei Fünftel aller Stimmen - wobei mindestens die Hälfte der Abgeordneten (230) abstimmen muss -, zurückgewiesen werden kann. In der politischen Praxis scheiterte jedoch der polnische Sejm an der Erfüllung dieser Bedingung. Mit dem Veto, einem der wenigen legislativen Befugnisse, die dem Staatspräsidenten zustehen, kann er Entscheidungen des Sejm in die gewünschte Richtung lenken und den Kurs der Regierung mitbestimmen. Das Präsidenten-Veto entstammt somit organisch dem Machtbereich des Staatsoberhauptes und bedarf es für die Rechtswirksamkeit seiner Entscheidung keiner Gegenzeichnung des Regierungschefs. Im Amt des Staatspräsidenten erfährt somit das gegenwärtige politische System in Polen einen der seinen Hauptfeiler, während das Präsidenten-Veto wesentlich über die Art der Ausführung dessen Amtes bestimmt. Das Hauptanliegen des Artikels besteht darin, das Funktionieren des Präsidenten-Vetos im polnischen Rechtssystem einer kritischen Analyse zu unterziehen, die Kompatibilität des Präsidenten-Veto mit den Prämissen des polnischen Regierungssystems zu überprüfen sowie den Einfluss auf die Qualität der Regierungskunst in Polen zu bestimmen. Es wurden alle Argumente für und gegen die Beibehaltung des Veto mitberücksichtigt, wobei sich der Autor einer eindeutigen Stellungsnahme nicht entzieht. In die Analyse wurden alle historischen, normativen und praktischen Aspekte herangezogen. Auch ein Exkurs auf das Gebiet der juristischen Komparatistik wurde vorgenommen, um die verfassungsmäßige Stellung des Staatspräsidenten im gesamten Rechtssystem einzuordnen und vor diesem Hintergrund, insbesondere jedoch im Zusammenhang mit dem Artikel 126 der Verfassung das Präsidenten-Veto unter die Lupe zu nehmen. Angeführt wurde die Begründung für die Einführung des Veto in die Verfassung, gemäß des Artikels 122, Absatz 5 des Grundgesetzes. Im letzten Abschnitt des Artikels wurde die Intention, von deren sich der Gesetzgeber bei der Einführung des Veto in die Verfassung leiten ließ mit der politischen Praxis gegenüber gestellt. Wobei der Schwerpunkt liegt auf der Analyse der wichtigsten Falle, bei denen das Veto zur Anwendung kam. Denn nicht selten entfaltete der Eingriff des Staatspräsidenten große Wirkung auf die politische Entwicklung des Staates, weit über die dem Präsidenten-Veto durch den Gesetzgeber angedachte Rolle.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2011, 9; 130-156
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości i celowość recepcji na grunt polski współczesnych niemieckich regulacji prawnokonstytucyjnych w zakresie władzy wykonawczej.
Possibilities and Purposefulness of Reception of Contemporary German Constitutional Regulations Concerning the Executive into Polish Law.
Möglichkeiten und Zweckmäßigkeit der Rezeption der modernen deutschen verfassungsrechtlichen Regulationen im Bereich der Exekutive.
Autorzy:
Pach, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441250.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
System rządów
system parlamentarny
system kanclerski
kanclerz
premier
minister
prezydent
wotum nieufności
wotum zaufania
weto ustawodawcze
Regierungssystem parlamentarisches System Kanzlersystem
Bundeskanzler
Ministerpräsident
Bundesminister
Staatspräsident
Misstrauensvotum
Vertrauensvotum
aufschiebendes Veto
system of government
parliamentary system
chancellor system
chancellor
prime minister
president
vote of non-confidence
vote of confidence
suspensory veto
Opis:
Artykuł zawiera analizę możliwości i celowości wprowadzenia do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. regulacji w zakresie władzy wykonawczej znanych Ustawie Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r. Nowelizacja polskiej Konstytucji jest niezbędna, na co wskazuje 13-letnia praktyka jej stosowania, często prowadząca do powstawania konfliktów pomiędzy prezydentem a premierem lub ministrami. W obszarze władzy wykonawczej główne problemy to: istnienie weta ustawodawczego prezydenta przy jednoczesnym umocowaniu rządu do prowadzenia polityki wewnętrznej i zewnętrznej państwa, nieprecyzyjnie określony w Konstytucji podział kompetencji między organy dwuczłonowej egzekutywy, istnienie selektywnego wotum nieufności, brak mechanizmów ustrojowych gwarantujących sprawne rządzenie przez gabinet mniejszościowy. Na tle chaotycznej konstrukcji polskiej egzekutywy jako pozytywny wzór do naśladowania jawi się system kanclerski znany z RFN, z wyraźnie dominującą pozycją szefa rządu i ograniczoną głównie do funkcji reprezentacyjnych głową państwa. Nie wszystkie instytucje prawa konstytucyjnego RFN mogą znaleźć zastosowanie na gruncie polskiego państwa, jednak w zakresie władzy wykonawczej recepcja większości regulacji niemieckich usprawniłaby proces rządzenia w Polsce.
The article provides an analysis of the possibilities and purposefulness of the reception of regulations pertaining to the executive, as known from the 1949 Basic Law for the Federal Republic of Germany into the Polish Constitution of 1997. A revision of the Polish Constitution is necessary, as the 13-year-long practice of its applying has led many times to conflicts between the President and the prime minister or ministers. Main problems concerning the executive are: the presidential right of suspensory veto, coexisting with the governmental competence to conduct the internal and external policy of the state; the imprecisely defined constitutional division of competences; the selective vote of non-confidence and, last but not least, the lack of instruments guaranteeing effective ruling by a minority cabinet. The German chancellor system with a clearly dominating position of the chief of government and with the role of the head of the state limited mainly to representative functions contrasts sharply with the Polish chaotic construction of the executive. Obviously, not all the institutions of the FRG constitutional law can be transferred into a foreign legal system. However, the reception of many of those concerning the executive branch could make the process of governing in Poland much more effective.
Der Artikel liefert eine Analyse der Zweckmäßigkeit der Einsetzung in die polnische Verfassung aus 1997 der Regulationen im Bereich der Exekutive aus dem Grundgesetz der Bundesrepublik Deutschland aus dem Jahre 1949. Eine Novellisierung der polnischen Verfassung ist nötig, weil deren Verwendung in den letzten 13 Jahren mehrmals Konflikte zwischen dem Staatspräsidenten und dem Ministerpräsidenten oder den jeweiligen Ministern hervorgerufen hat. Die Deffizite sind im Bereich der polnischen Exekutive zu verorten und liegen speziell in der Verwendungspraxis des präsidentiellen aufschiebenden Vetos, im von der Regierung erhobenen Anspruch, eine Führungsrolle in Innen- und Außenpolitik des Staates zu übernehmen, in einer unpräzisen Verteilung der Kompetenzen zwischen den Organen der zweiköpfigen polnischen Exekutive, ferner im Gebrauch des selektiven Misstrauensvotums, und in dem Mangel von Institutionen, die ein stabiles Regieren eines Minderheitskabinetts garantieren würden. Im Vergleich zu der chaotisch konstruierten Exekutive in Polen, erscheint das deutsche Modell, das als bekannte Kanzlersystem gilt und das sich einerseits durch eine dominierende Position des Regierungschefs und andererseits lediglich repräsentative Rolle des nominellen Staatsoberhauptes auszeichnet, als empfehlenswert, um in die polnische Verfassung transferiert zu werden . Zwar nicht alle Regulationen aus dem deutschen Verfassungsrecht können von anderen Staaten übernommen werden, Doch ein Transfer des Löwenanteils der Regulationen im Bereich der Exekutive in die polnische Verfassung würde eine Verbesserung des Regierungssystems in Polen heraufbeschwören.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 8; 106-117
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parlamentarny system rządów w Polsce i Niemczech po I wojnie światowej
The parliamentary system of government in Poland and Germany after the First World War
Autorzy:
Dunaj, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621568.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
parlamentarny system rządów, II Rzeczpospolita, Republika Weimarska, konstytucja marcowa, konstytucja weimarska
parliamentary system of government, the II Republic of Poland, the Weimar Republic, the March Constitution, the Weimar Constitution
Opis:
The end of the First World War coincided in Poland and Germany with the birth of a parliamentary system of government. However, while Poland adopted classical political devices derived from the then model a la française, which at that time dominated, Germany decided to create an original parliamentary system of government, with the strong position of a president elected by universal and direct election. It soon turned out that in both countries this resulted in a “democracy that came too soon”. Quite quickly, crisis and the collapse of parliamentary rule occurred. The subject of the analysis undertaken by the author is the reflection on the solutions of the German Constitution of 1919 and the Polish March Constitution of 1921, which shaped the parliamentary system of government, with particular reference to the premises that led to crisis and the collapse of parliamentary democracy.
Koniec I wojny światowej zbiegł się w Polsce i Niemczech z narodzinami parlamen- tarnego systemu rządów. O ile jednak Polska przyjęła klasyczne urządzenia ustro- jowe zaczerpnięte z dominującym wówczas wzorcem a la française, o tyle Niemcy zdecydowali się na stworzenie oryginalnego systemu rządów parlamentarnych, z silną pozycją prezydenta wybieranego w wyborach powszechnych i bezpośrednich. Okazało się niebawem, iż w obu państwach zaszedł przypadek „demokracji, która przyszła za wcześnie”. Dość szybko nastąpił kryzys i upadek rządów parlamentar- nych. Przedmiotem analizy podjętej przez autorkę jest refleksja nad rozwiązaniami niemieckiej konstytucji z 1919 r. i polskiej konstytucji marcowej (1921) kształtujący- mi parlamentarny system rządów ze szczególnym uwzględnieniem przesłanek, które doprowadziły do kryzysu i upadku demokracji parlamentarnej.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 1; 43-59
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Media publiczne – obywatelskie czy narodowe? Najnowszy dyskurs parlamentarny o mediach w kontekście zmian w ustawie o radiofonii i telewizji
Public media – citizen or national? The parliamentary discourse on media in the context of the latest amendments to the Law on Radio and Television
Autorzy:
Wnuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484497.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
polski system medialny
reforma mediów publicznych
dyskurs parlamentarny
dyskurs
polityczny
Polish media system
reform of public media
parliamentary discourse
political discourse
Opis:
Od momentu uchwalenia w 1992 r. ustawa o radiofonii i telewizji była wielokrotnie nowelizowana, konsekwencją zmian były roszady personalne w mediach publicznych. Po zwycięskich wyborach PiS zapowiada całościową reformę mediów publicznych. Wśród polityków wszystkich opcji reprezentowanych w Sejmie przeważa zdanie, że media wymagają naprawy. Artykuł przedstawia dyskusję wokół rządowej reformy mediów publicznych rozpoczętą w grudniu 2015 r. Podstawą rozważań jest analiza debaty parlamentarnej wokół nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji autorstwa PiS oraz wyniki badań kwestionariuszowych zrealizowanych przez serwis MamPrawoWiedziec.pl jesienią 2015 r.
Since its enactment in 1992 Law on Radio and Television was amended many times. The purpose of amendments was to enable staff changes in public media. After successful election PiS announces a new reform of the public media. Among the politicians of all options in Sejm the prevailing opinion is that the media need to be repaired. Article will discuss controversy around the reform started by the government in 2015. The basis of the analysis are: the parliamentary debate on the recent amendment, proposed by PiS, to the law on public media and the results of a survey, conducted by MamPrawoWiedziec.pl in Autumn 2015.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2016, 3 (66); 77-91
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydencki i parlamentarny style kampanii wyborczej
The Presidential and Parliamentary Style of the Election Campaign
Autorzy:
Peszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831890.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prezydencki styl kampanii wyborczej
parlamentarny styl kampanii wyborczej
uwarunkowania ustrojowe
zwycięstwo wyborcze
nominacje kandydatów
produkt polityczny
strategia wyborcza
mass media
presidential style of the election campaign
parliamentary style of the election campaign
political system conditions
election aim and winner issue
nominations of candidates
main campaign product
electoral strategy
Opis:
Artykuł jest próbą zaprezentowania propozycji modeli kampanii wyborczej – prezydenckiego i parlamentarnego. W języku publicystycznym, a nawet naukowym często używa się terminów „marketing prezydencki” czy „marketing parlamentarny”, ale w zasobach książkowych i w artykułach naukowych wyraźnie brakuje szerszego namysłu teoretycznego nad tymi kategoriami. Niniejszy tekst w żadnym miejscu nie aspiruje do tego, aby stworzyć jedyną i powszechnie obowiązującą koncepcję. Zamierzeniem autora jest ukazanie własnej propozycji i poddanie jej naukowej dyskusji. Punkt wyjścia do zbudowania niniejszej propozycji stanowiły najbardziej powszechne w światowej literaturze koncepcje („kandydata w kampanii wyborczej”, „wszechstronnego marketingu politycznego”, „ewolucji kampanii wyborczych” oraz „koncepcja  współczesnych modeli kampanii wyborczych”), ale bazowano przede wszystkim na propozycji Marka Jezińskiego, który kilkanaście lat temu przedstawił modelowe ujęcia kampanii prezydenckiej, parlamentarnej i samorządowej. Dychotomię „model prezydencki” – „model parlamentarny” oparto na następujących kryteriach: (1) uwarunkowania ustrojowe, (2) cele wyborów i sposoby wyłaniania zwycięzców (3) nominacje kandydatów, (4) główny produkt kampanii, (5) strategia wyborcza oraz (6) relacjonowanie kampanii przez środki społecznego przekazu. 
The article is an attempt to present proposals for two election campaign models – presidential and parliamentary. In the journalistic and political science language, the terms ‘presidential marketing’ and ‘parliamentary marketing’ are frequently used, but literature and scientific articles lack wider theoretical reflection on these categories. This text in no place aspires to create the only and universally applicable concept. The author’s intention is to present his own proposal and subject it to scientific discussion. The starting point for building this proposal were the most common concepts in the world literature (‘candidate in the election campaign’, ‘comprehensive political marketing’, ‘evolution of election campaigns’ and ‘concept of contemporary election campaign models’), but mainly based on the proposal of  Marek Jeziński, who over dozen years ago presented models shots of the presidential, parliamentary and self-governmental campaign. The “presidential model” dichotomy – the “parliamentary model” is based on the following criteria: (1) political system conditions, (2) election aim and winner issue (3) nominations of candidates, (4) main campaign product, (5) electoral strategy and (6) the presentation of the campaign in mass media.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 143-162
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siła i słabość Konstytucji RP z 17 marca 1921 r.
Autorzy:
Kruk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1335847.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
konstytucja marcowa
Konstytucja RP z 17 marca 1921 r.
Rzeczpospolita
uchwalenie konstytucji marcowej
odzyskanie niepodległości Polski a dylematy wyboru ustroju konstytucyjnego
parlamentaryzm – absolutyzm parlamentarny
krytyka konstytucji marcowej
dziedzictwo konstytucji marcowej
March Constitution
Constitution of the Republic of Poland of 17 March 1921
Republic of Poland
adoption of the March Constitution
restoration of Poland’s sovereignty versus the dilemmas of choosing a constitutional system
parliamentary system – parliamentary absolutism
criticism of the March Constitution
March Constitution legacy
Opis:
Motywem podjęcia problematyki polskiej Konstytucji z 17 marca 1921 r. była 100. rocznica jej uchwalenia. Chodziło jednak nie tylko o rocznicowe przypomnienie jednej z historycznych polskich ustaw zasadniczych, ale o zwrócenie uwagi – przy okazji tej rocznicy – na wiele szczególnych okoliczności towarzyszących jej uchwaleniu, na konsekwencje polityczne jej wejścia w życie i – ostatecznie – jej znaczenie dla polskiego konstytucjonalizmu.Z jednej strony była to konstytucja, która stała się widomym znakiem, wręcz symbolem renesansu państwa polskiego, które po ponad 100 latach braku niepodległości (od końca XVIII w. pod władaniem Prus, Austrii i Rosji), po I wojnie światowej, nie bez dodatkowych trudności (wojna z Rosją bolszewicką), odzyskiwało swą niepodległość. Z drugiej – konstytucja ta uchwalana była w sytuacji stuletniej przerwy własnej ewolucji konstytucyjnej, oderwana odwłasnej tradycji i pozbawiona własnego doświadczenia w funkcjonowaniu nowoczesnego na owe czasy konstytucjonalizmu. Wzory trzeba było czerpać z zewnątrz. I był to podstawowy, istotny dylemat, bo dokonać wyboru należało na dwu zasadniczych płaszczyznach: monarchia czy republika, system prezydencki (amerykański) czy parlamentarny (anglo-francuski)? I na tym tle wybuchły zagorzałe spory doktrynalne i polityczne, bo ani doktryna nie była całkiem własna, ani system polityczny ostatecznie ukształtowany i wypróbowany. Ale zarazem panował ogromny „głód konstytucji”, intensywnie odbudowywane państwo nie mogło jej nie mieć. Upowszechniona w Polsce kultura francuska przesądziła o wyborze modelu III Republiki francuskiej, a swoista idealizacja parlamentu, jako organu przedstawicielstwanarodowego, spowodowała wybór systemu z silną władzą ustawodawczą. I w konsekwencji – ze słabą egzekutywą. Tym bardziej że rozbicie polityczne nie pozwoliło na ukształtowanie większości parlamentarnej, a tym samym na efektywność i stabilność rządów. I znowu pojawiły się zagorzałe spory. Ale wtedy podjęto już zmiany konstytucji – w ich rezultacie została zastąpiona aktem z 1935 roku, który nie kontynuował demokratycznej linii ustrojowej, raczej dopasowując ją do trendów lat 30. w Europie. Konstytucja marcowa, upragniona i oczekiwana, ale krytykowana „przed, w trakcie i po” swego istnienia, pozostała symbolem demokratycznej polskiej myśli konstytucyjnej. I nadal krytykowanej.W tekście przedstawione zostały okoliczności i atmosfera towarzysząca uchwaleniu aktu, przebieg uchwalenia, podstawowe zasady i treści konstytucji, a ponadto wiele towarzyszących temu poglądów, słów krytyki, postulatów ówczesnej polskiej doktryny konstytucyjnej.
The motive for discussing the issue of the Polish Constitution of 17 March 1921 is the centenaryof its adoption. But the aim is not just to remind the anniversary of one of the historic Polishbasic laws but also to draw attention, by the way, to a series of specific circumstancessurrounding its adoption, political consequences of its entry into force and, eventually, itsimportance for the Polish constitutional system.On the one hand, it was a constitution that became an apparent sign, even a symbolof the revival of the Polish state, which, after over 100 years’ lack of independence (beingunder the rule of Prussia, Austria and Russia from the late 18th century) and World War I,was really striving to regain its independence (the Polish-Soviet War). On the other hand, theConstitution was adopted during a hundred years’ discontinuity in its own constitutionalevolution, separated from its own tradition and deprived of its own experience in thefunctioning of the then modern constitutionalism. Patterns had to be derived from outside.And it was a real, fundamental dilemma because it was necessary to make a choice betweentwo basic options: a monarchy or a republic, a presidential (American) or parliamentary(Anglo-French) system? And, against that background, fierce doctrinal and political disputesbroke out because neither the doctrine was really the country’s own nor the political systemwas ultimately developed and tested.Nevertheless, there was an enormous ‘appetite for a constitution’; an intensively restoredcountry could not lack it. The French culture, which was popular in Poland, played a decisiverole in the choice of the model of the French Third Republic, and the specific idealisation ofa parliament as a body of national representation resulted in the choice of a system with stronglegislative power and, in consequence, with weak executive power. What is more, the politicalbreakup did not allow for the formation of a parliamentary majority and, therefore, theefficiency and stability of the government. Again, that led to fierce disputes. But amendmentsto the Constitution were already adopted then and, as a result, a new act substituted for it in 1935. However, it adjusted to the trends of the 1930s in Europe instead of continuinga democratic route in the political system.The desired and long-awaited March Constitution, but criticised “before, during and after”the time it was in force, remained a symbol of the Polish democratic constitutional thought,which is still criticised.The article presents the circumstances and atmosphere accompanying the adoption ofthe act, the course of its adoption, basic principles and content of the Constitution, anda series of accompanying opinions, criticism, and proposals of the then contemporary Polishconstitutional doctrine.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 2; 5-24
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies