Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stravinsky" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Fire As A First Cause Of Phenomenon In Gaston Bachelard’s The Psychoanalysis Of Fire And Igor Stravinsky’s The Rite Of Spring
    Autorzy:
    Simonović, Marija
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2178362.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    fire
    Gaston Bachelard
    The Psychoanalysis of Fire
    Igor Stravinsky
    The Rite of Spring
    Opis:
    In this paper, the ballet of Igor Stravinsky The Rite of Spring is interpreted from the perspective of Gaston Bachelard’s philosophical thought. Bachelard’s systematic psychoanalysis of literary images in The Psychoanalysis of Fire is applied to the interpretation of musical images in The Rite of Spring. Bearing in mind that rhythm is a key characteristic of Stravinsky’s composition, the paper analyses the immediate correspondences between Stravinsky’s and Bachelard’s perception and interpretation of rhythm in the works under consideration.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2021, 3(50) ENG; 43-64
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielogłosowość i milczenie w poetyce żydowskiej — ,,gdy ciało staje się słowem”: kilka uwag o poezji Zuzanny Ginczanki
    Polyphony and Silence in a Jewish Poetics — when the ‘flesh was made word’ — some remarks about Zuzanna Ginczanka’s Poetry
    Многоголосие и молчание в еврейской поэтике — «когда тело становится словом»: некоторые замечания о поэзии Зузанны Гинчанки
    Autorzy:
    Borkowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2191563.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-22
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    геопоэтика
    поэтика
    Холокост
    Жар-птица
    Стравинский
    музыка
    еврейские корни
    Jewish matters
    the Holocaust
    Stravinsky
    Fire-Bird
    music
    poetics
    geopoetics
    Opis:
    The article is an attempt at presenting an inspiring writing of Zuzanna Ginczanka (Polina Gincburg) who was a Ukrainian-born Jewish poet writing in Polish. Due to her multifarious identity, it is in her poetry that one finds voices that reverberate from various nations and cultures, which makes an original polyphonic, geographic and mythological texture. Ginczanka’s poetics venerates the body since, in her view, contrary to the dogma of incarnation, it was the ‘flesh that was made word’. In her poems it is the Songs of So gs whose physicality more than metaphoricity inspires the poetic images. It is also nature that becomes an incentive for the poetic creation, which proves that poetry derives from the Greek word poiesis . In the times of the Holocaust atrocities, the language of poetry became for her the ‘house of poetic Being’ and several geographical places served her as security which, however, she had to constantly abandon in fear of Nazi repressors. Her monumental poems, chief among which is ‘The Fire-Bird’, due to its orchestration and almost sonorous imagery can compare with Igor Stravinsky’s ballet of the eponymous title. Her attachment to the earth and the living place, no matter how insecure, brought about that several geo-poetic images can be traced in her poetic works.
    Статья является попыткой показать Зузанну Гинчанку (урожденная Сара Полина Гинцбург) как оригинальную поэтессу, которая родилась в Украине, пишет на польском языке, и имеет еврейские корни. Из-за сложной идентичности Гинчанки в ее стихах звучат голоса разных народов и культур, что создает интересную материю полифоническую, географическую, а также мифологическую. Гинзанка черпает вдохновение из Песни Песней Соломона, из богатства природы, но прежде всего выступает как «ювелир слова», который считает, что поэтическая материя — это непрерывный процесс творения (poiesis). В творчестве Гинчанки находят свое отражение мифологические мотивы, как в поэме «Жар-птица», по звучанию и образу напоминающей балет Игоря Стравинского с таким же названием. Во время Холокоста поэтесса находит убежище в «доме поэтического бытия», но также и в многочисленных местах в Польше и Украине. Поэзия Гинчанки глубоко «погружена» в землю (гео), и память о ее географическом месте рождения порождает в ее стихах многие геопоэтические элементы.
    Źródło:
    Iudaica Russica; 2020, 1(4); 56-71
    2657-4861
    2657-8352
    Pojawia się w:
    Iudaica Russica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opera – Oratorio Oedipus Rex by Stravinsky and the Greek Original (SPhP XI, 1996)
    Opera – Oratorio Oedipus Rex by Stravinsky and the Greek Original
    Autorzy:
    Skwara, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046566.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Greek tragedy
    Sophocles
    Oedipus Rex
    ancient performances
    Igor Stravinsky
    opera
    Opis:
    This article is a voice in the discussion on the methods of stage implementation of Greek tragedy. The discussed staging of “Oedipus Rex” opera by Stravinsky (Tokyo ‚94) is dominated by non-verbal means of expression (music, set design, costume, stage movement), thus setting a supporting role for the libretto. Nevertheless, the performance arouses similar feelings and emotions as Sophocles’ drama.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 7-12
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sonet VIII Williama Szekspira w pieśniach Dymitra Kabalewskiego, Igora Strawińskiego i Pawła Mykietyna
    The 8th Sonnet by William Shakespeare in Songs of Kabalevsky, Stravinsky and Mykietyn
    Autorzy:
    Dąbek, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513966.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Shakespeare's sonnets
    Paweł Mykietyn
    Dmitry Kabalevsky
    Igor Stravinsky
    relations between text and music
    Opis:
    The 8th Sonnet Music to hear by William Shakespeare belongs to socalled „procreation sonnets”, where the poet insists on a young man to marry and have children. It should grant immortality to him and his youthful beauty to the world. The poem, written in iambic pentameter, reveals the structure of an Elizabethan sonnet. The main emphasis is laid on the last strophe, which does not serve anymore as a protective advice, but as a warning. The syndrome of the 8th Sonnet, understood after Mieczysław Tomaszewski as a “group of constitutive features” is formed here by the following categories: musicality, metaphorism, oxymoronity, rhetoricity and erotic ambivalence. The poem has found its musical interpretations in the output of the 20th century composers: Dmitry Kabalevsky, Igor Stravinsky and Paweł Mykietyn. All songs are both musically and expression wise distant from each other, nevertheless each of them reflects an element of the Sonnet’s character. Metaphorism and oxymoronity appear in music of every composer in a very individualized way, which is proved by the analysis of word-tone relations. The sphere of erotic ambivalence is present only in Mykietyn’s song, intended for a male soprano. In a lyrical song by Kabalevsky the musicality and rhetoricity of the poem are especially underlined. In a constructivist approach of Stravinsky (dodecaphony) and Mykietyn (circle canon) analogies to an intellectual game and a net of complex literary metaphors in the poem can be found. (tłum. Iwona Sowińska-Fruhtrunk)
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33); 77-100
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sonnet VIII by William Shakespeare in Songs of Kabalevsky, Stravinsky and Mykietyn
    Autorzy:
    Dąbek, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514067.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Shakespeare’s sonnets
    Paweł Mykietyn
    Dmitry Kabalevsky
    Igor Stravinsky
    relations between text and music
    Opis:
    Sonnet VIII Music to hear by William Shakespeare belongs to socalled “procreation sonnets”, where the poet insists on a young man to get married and have children. It should grant immortality to him and his youthful beauty to the world. The poem, written in iambic pentameter, reveals the structure of an Elizabethan sonnet. The main emphasis is laid on the last stanza which does not serve anymore as a protective advice, but as a warning. The syndrome of Sonnet VIII, understood after Mieczysław Tomaszewski as a “group of constitutive features” is formed here by the following categories: musicality, metaphorism, oxymoronity, rhetoric and erotic ambivalence. The poem has found its musical interpretations in the output of the 20 th-century composers: Dmitry Kabalevsky, Igor Stravinsky and Paweł Mykietyn. All songs are both musically and expressively distant from each other, nevertheless each of them reflects an element of the Sonnet’s character. Metaphorism and oxymoronity appear in music of every composer in a very individualized way, which is proved by the analysis of relations between text and music. The sphere of erotic ambivalence is present only in Mykietyn’s song, intended for a male soprano. In a lyrical song by Kabalevsky the musicality and rhetoricof the poem are especially underlined. In a constructivist approach of Stravinsky (dodecaphony) and Mykietyn (circle canon) analogies to an intellectual game and a net of complex literary metaphors in the poem can be found.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33) Eng; 77-99
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kalevala-sarja Uuno Klamiego jako dzieło przełomowe fińskiego narodowego modernizmu
    Autorzy:
    Stępień, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632412.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    Uuno Klami
    Kalevala
    Igor Stravinsky
    Maurice Ravel
    twentieth century Finnish music
    Kalewala
    Igor Strawiński
    Maurycy Ravel
    muzyka fińska XX wieku.
    Opis:
    „The Russian Modernists such as Prokofiev and Stravinsky and new Spanish music shookme up from top to toe. ... It was around that time that I went to the Sorbonne to borrow acopy of the Kalevala” (Virtanen 1945: 613–614). Abovementioned sentence was said by the Finnish composer Uuno Klami (1900–1961), who during his studies in Paris (1924–1925) was fascinated by the music of Igor Stravinsky, Maurice Ravel, Sergei Prokofiev and Manuel de Falla. Inspiring by achievements of Western modernists Klami wanted to break up the tendency begun by Jean Sibelius to treat Finnish epos Kalevala only in the national romantic spirit. In 1930s Klami under the impression of The Rite of Spring’s scorestarted composing vocal-instrumental work based on topics from Kalevala. However dur- ing working on it he changed his preliminary plans and composed a five-movement sym- phonic suite Kalevala-sarja op. 23 [Kalevala Suite]: Maan synty [The Creation of the Earth], Kevään oras [The Sprout of Spring], Terhenniemi, Kehtolaulu Lemminkäiselle[Cradle Song for Lemminkäinen], Sammon taonta [The Forging of the Sampo].Kalevala-sarja started in Klami’s output searching for his personal voice and influencedon his further style. Nowadays the score is regarded as the most significant Finnish or- chestral compositions from the first half of the 20th century, and very often is called TheFinnish Rite of Spring. The article’s goals are: to introduce into Klami’s output, to demon-strate the genesis and inspirations of the suite Kalevala-sarja and to briefly analyse par- ticular movements of the composition in the light of European modernistic influences.
    „Rosyjscy moderniści, tacy jak Prokofiew i Strawiński, i nowa muzyka hiszpańska wstrzą- snęli mną od stóp do głów. [...] Stało się to w tym czasie, gdy poszedłem do Sorbony wypożyczyć kopię Kalewali” (Virtanen 1945: 613–614). Zdanie to zostało wypowie- dziane przez fińskiego kompozytora Uuno Klamiego (1900–1961), który podczas studiów muzycznych w Paryżu w latach 1924–1925 zafascynował się muzyką Igora Strawiń- skiego, Maurycego Ravela, Sergiusza Prokofiewa i Manuela de Falli. Inspirując się osią- gnięciami zachodnich modernistów, Klami pragnął przełamać zapoczątkowaną przez Jeana Sibeliusa tendencję do traktowania fińskiego eposu Kalewali jedynie w duchu na-rodowego romantyzmu. W latach 30. XX wieku pod wpływem partytury Święta wiosnyStrawińskiego rozpoczął komponowanie utworu wokalno-instrumentalnego opartego natematach zaczerpniętych z Kalewali. Jednak w trakcie pracy nad dziełem Klami zmienił pierwotne założenia utworu, dzięki czemu powstała suita orkiestrowa Kalevala-sarjaop. 23 [Suita z Kalewali] składająca się z pięciu części: Maan synty [Stworzenie ziemi],Kevään oras [Kiełki wiosny], Terhenniemi, Kehtolaulu Lemminkäiselle [Kołysanka dla Lemminkäinena], Sammon taonta [Wykuwanie Sampo].Kalevala-sarja rozpoczęła w twórczości Klamiego poszukiwanie własnego stylu muzycz- nego i w istotny sposób wpłynęła na jego późniejsze utwory. Obecnie dzieło uważane jest za jedną z najbardziej znaczących fińskich kompozycji symfonicznych pierwszej połowy XX wieku i często określa się ją mianem „fińskiego Święta wiosny”. Artykuł przybliża syl-wetkę twórcy, genezę i źródła inspiracji suity Kalevala-sarja oraz dokonuje krótkiej analizy poszczególnych części kompozycji pod kątem wpływów modernizmu europejskiego.
    Źródło:
    Avant; 2016, 7, 1
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty taniec Wybranej: Oblicza ekstazy i upojenia w sztuce współczesnej
    Autorzy:
    Jankowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632414.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    The Rite of Spring
    Igor Fiodorowicz Stravinsky
    Nikołaj Konstantinowicz Roerich
    Katarzyna Kozyra
    Klaus Obermaier
    Le Sacre du Printemps
    The Chosen One’s Dance.
    Święto wiosny
    Igor Fiodorowicz Strawiński
    Taniec Wybranej
    Opis:
    In the article I present different faces of the theme of the Holy Dance in the realizations of contemporary artists, indicating how they approach or deviate from the original. The fea- tures of dance and ecstasy will serve as a screen on which their subsequent transformations occurring in selected interpretations will be performed.
    W historii tańca utwór Święto wiosny Igora Fiodorowicza Strawinskiego zajął szczególne miejsce jako skandaliczny i przełomowy. Jego najbardziej przejmującą częścią jest kończący libreto Wielki, święty taniec Wybranej/Ofiary, która tańczy na śmierć. Taniec Wybranej nie jest mową ciała wolnego, lecz koniecznością. Przeciwnie więc do koncepcji Fridricha Nietzschego taniec ofiary jest obdarzony „duchem ciężkości” jako wyrazem narzuconej woli.Motyw „świętego tańca” powraca we współczesnych interpretacjach za każdym razem obarczony innym znaczeniem. Wychodząc od dzieła pierwotnego i koncentrując się na postaci Wybranej oraz charakterze pradawnego rytuału, omówione zostaną dzieła PinyBausch, Katarzyny Kozyry oraz Klausa Obermaiera, by na ich podstawie wskazać w jaki sposób łączą się one lub odbiegają od pierwoworu. Istotne będzie również odniesienie do metafory tańca i pojęcia ekstazy, które wraz z utworami zmieniają znaczenia, przemieszczając się pomiędzy funkcją aktywnej mocy a siłą, powodującą zniewolenie.
    Źródło:
    Avant; 2016, 7, 1
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Rite Signs: Semiotic Readings One Hundred Years On
    Autorzy:
    McKay, Nicolas P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632408.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    ballet
    music
    semiotics
    Stravinsky
    The Rite of Spring.
    Opis:
    One hundred years on from the infamous premiere of The Rite of Spring, Stravinsky’sepoch-defining ballet continues to evoke controversy and contention in both musicological and performance circles. Even to call it a ballet is to overlook, or compound, its problematic identity. Throughout its life span, most audiences will have encountered, valorised and identified the work as a landmark of orchestral musical modernism heard primarily, perhaps even exclusively, in concert halls and on audio recordings with not a dancer, theatre stage or set in sight. Still to this day it thus remains one of music’s more remarkable split person- alities: bifurcated along formalist and contextualist lines by Stravinsky’s retrospective andopportunistic assertion that he had written “un oeuvre architectonique et non anecdotique.”
    Źródło:
    Avant; 2016, 7, 1
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Igor Strawiński i Wacław Niżyński artyści wizjonerzy u progu nowej epoki
    Igor Stravinsky and Vaslav Nijinsky – artists and visionaries on the threshold of a new era
    Autorzy:
    STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/453989.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Igor Strawiński
    Wacław Niżyński
    balet
    muzyka XX wieku
    Igor Stravinsky
    Vaslav Nijinsky
    ballet
    music of the 20th century
    Opis:
    Kompozytor Igor Strawiński oraz tancerz i choreograf Wacław Niżyński skrzyżowali swe drogi twórcze na początku wieku XX, aby zrewidować dotychczasowe myślenie o sztuce i wprowadzić ją w nowy wiek. Apogeum współpracy tych dwóch wybitnych artystów stanowiło wystawienie baletu Święto wiosny, którego premiera w 1913 roku, zapisała się w historii jako jeden z najwięk- szych skandali muzycznych naszej epoki. Niniejszy artykuł posiada charakter kompilacyjny. Wykorzystuje znane opracowania muzykologiczne i historyczne dotyczące literatury przedmiotu.
    The composer Igor Stravinsky and the dancer and choreographer Vaslav Nijinsky crossed their creative paths at the beginning of the twentieth century, which made them revise their approach to art and introduce it in a new era. The collaboration of these two outstanding artists culminated with the staging of the ballet ‘The Rite of Spring’, whose premiere in 1913 made history as one of the greatest musical scandals of our time. This paper is of a compilative nature. It uses renowned musicological and historical analyses relating to the literature on the subject.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 221-243
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies