Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Prasa jako czynnik kształtujący katolicką doktrynę medialną w XIX i XX wieku

Autorzy:

Sołga, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/436493.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

prasa
Kościół katolicki
Stolica apostolska
doktryna
liberalizm

Opis:

This article shows how the Church changed its stance and  teachings on the importance of the press in the context of the Catholic Church’s doctrine of media. Various documents issued by the Holy See were taken into account, as well as other secondary sources which provide a clear picture of this process taking place in the nineteenth and twentieth centuries. is article shows how the Church changed its stance and teachings on the importance of the press in the contextof the Catholic Church’s doctrine of media. Various documents issued by the Holy See were taken into account, as well as other secondary sources which provide a clear picture of this process taking place in the nineteenth and twentieth centuries. 

Źródło:

Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2016, 3; 170-193
2450-4475

Pojawia się w:

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Polska – Stolica Apostolska. Poland and the Holy See, red. Wojciech Biliński, Warszawa 2019
Polska – Stolica Apostolska. Poland and the Holy See, ed. Wojciech Biliński, Warszawa 2019

Autorzy:

Krochmal, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/11364348.pdf

Data publikacji:

2020-10-30

Wydawca:

Archiwum Główne Akt Dawnych

Tematy:

Polska
Stolica Apostolska
stosunki dyplomatyczne
Polska
Holy See
diplomatic relations

Źródło:

Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 372-381
0860-1054

Pojawia się w:

Miscellanea Historico-Archivistica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Geneza i przedmiot Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 1993 roku
The Origin and Subject of the 1993 Concordat Between the Holy See and the Republic of Poland

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1900640.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół
państwo
Stolica Apostolska
negocjacje
Church
State
Holy See
negotiation

Opis:

Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską został podpisany 28 lipca 1993 r., natomiast ratyfikowany 23 lutego 1998 r. Ta międzynarodowa umowa potwierdziła i uszczegółowiła zasady proklamowane na Soborze Watykańskim II: 1) zasadę autonomii i niezależności Kościoła i państwa; 2) zasadę współdziałania Kościoła i państwa; 3) zasadę wolności religijnej. Konkordat reguluje m.in. następujące sprawy: uznanie osobowości prawnej Kościoła katolickiego i jego jednostek organizacyjnych; swobodę Kościoła w dokonywaniu zmian w strukturze terytorialnej Kościoła; ochronę małżeństwa i rodziny, a zwłaszcza uznanie skutków cywilnych małżeństwa zawartego według formy kanonicznej i współdziałanie państwa i Kościoła na rzecz małżeństwa i rodziny.
The Concordat between the Holy See and the Republic of Poland was signed on 28 July 1993 and ratified on 23 February 1998. This international agreement confirmed and specified the principles proclaimed at the Second Vatican Council: 1) the principle of autonomy and independence of the Church from the State; 2) the principle of cooperation between the Church and the State; 3) the principle of religious freedom. The Concordat regulates among others the following matters: recognition of the legal personality of the Catholic Church and its organizational units, the Church’s discretion in making changes in its territorial structure; protection of marriage and family, and in particular recognition of the civil consequences of a marriage concluded according to the canonical form, and the cooperation of the state and the Church in matters of marriage and family.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 191-207
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Polityka zagraniczna Stolicy Apostolskiej po I wojnie światowej za pontyfikatu papieża Benedykta XV
Foreign policy of the Holy See after the First World War during the pontificate of Pope Benedict XV

Autorzy:

Batóg, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/502760.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

Benedykt XV
porozumienie
Stolica Apostolska
Benedict XV
agreement
Holy See

Opis:

In a relatively short pontificate of Pope Benedict XV we can distinguish two stages: the First World War and the first years after its end. To a certain extend the war determined the character of the Pope’s activities, who during the war took measures to stop the fights between the parties of the conflict and after the war he fought to strengthen the position of the Catholic Church in new circumstances. In this way the Pope wanted to prevent the Church dependence on a state or rather a group of states, which wanted to have influence on the life of the Church and the faithful. It can be said that the actions taken by Pope Benedict XV allowed the Church to avoid it.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 4; 31-38
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Umowa ramowa między Stolicą Apostolską i Republiką Burundi w sprawach wspólnego interesu z 6 listopada 2012 roku narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim
Framework Agreement Between The Holy See and The Republic of Burundi of 6 November 2012 on Mutual Interest as a Tool of Inculturation on the African Continent

Autorzy:

Góralski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/938836.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

umowa ramowa
Burundi
Stolica Apostolska
inkulturacja
framework agreement
the Holy See
inculturation

Opis:

W dość długi już katalog umów zawieranych po Soborze Watykańskim II przez Stolicę Apostolską z państwami afrykańskimi wpisała się umowa ramowa (Accord-cadre) w sprawach wspólnego interesu (sur matières d’intérêt commun) zawarta 6 listopada 2012 r. z Republiką Burundi. Traktat ten, obejmujący preambułę, 22 artykuły oraz aneks, reguluje szeroki wachlarz spraw interesujących obydwie strony. Stanowi znaczący, jak się wydaje, instrument służący wzajemnemu, obustronnie wzbogacającemu dialogowi kultury z wiarą. Preambuła umowy, obejmująca siedem akapitów, wskazuje cel, przesłanki i okoliczności jej zawarcia. Uzgodnienia zawarte w Umowie ramowej, zawarte w poszczególnych artykułach, dotyczą następujących spraw: zasady ogólne, sprawowanie kultu Bożego, nominacje kościelne, przestępstwa duchownych i osób zakonnych oraz sekrety: spowiedzi i zawodowy, dobra materialne kościelnych osób prawnych oraz duchownych, budownictwo sakralne i kościelne, posługiwanie się przez Kościół środkami przekazu, małżeństwo, zrzeszanie się wiernych, prowadzenie przez Kościół placówek oświatowych i wychowawczych, prowadzenie przez Kościół instytucji dobroczynnych, udział finansowy Państwa w działalności Kościoła na rzecz narodu, opieka duszpasterska nad zaangażowanymi w siłach zbrojnych i bezpieczeństwa oraz nad przebywającymi w zakładach i instytutach zamkniętych, postanowienia końcowe. Należy mieć nadzieję, że umowa Stolicy Apostolskiej i Republiki Burundi, uchylając rozdźwięk między Kościołem a kulturą plemienną tego kraju, stanie się – w jakiejś mierze – skutecznym narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim.
Among quite a long catalogue of agreements concluded by the Holy See with African states after the Second Vatican Council there is the framework agreement (Accord-cadre) on mutual interest (sur matières d’intérêt commun) concluded on 6 November 2012 with the Republic of Burundi. The treatise consisting of the preamble, 22 articles and the annex regulates a wide range of matters of interest to both parties. Apparently it is a considerable instrument aimed at mutual dialogue of the culture and faith, which enriches both parties. The preamble of the agreement composed of seven paragraphs features the objective, rationale and circumstances of its conclusion. The arrangements included in particular articles of the Frame- work Agreement deal with the following issues: general matters, exercise of the God’s cult, church nominations, crimes committed by the clergy and members of religious orders, the secret of confession and professional secret, material goods of ecclesiastical legal persons and the clergy, sacral and church buildings, the use of the mass media by the Church, marriage, congregating of the faithful, running educational and fostering facilities by the Church, running charitable institutions by Church, the state’s financial contribution in the activities pursued by the Church for the nation, ministerial care over persons engaged in armed and security forces and over persons staying in closed facilities and institutes, final provisions. It should be hoped that while bridging the differences between the Church and country’s tribal culture the agreement of the Holy See and the Republic of Burundi will become to some extent and effective tool of inculturation on the African continent.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 49-74
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

[Recenzja]:Stanisław Wilk SDB, Nadzwyczajne uprawnienia Prymasa Polski Augusta kard. Hlonda w świetle dokumentów Stolicy Apostolskiej. Die Sondervollmachten des polnischen Primas August Hlond im Lichte der Dokumente des Heiligen Stuhls, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2020, ss. 289+5nlb, ISBN 978-83-7306-941-1

Autorzy:

Flaga, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/33340266.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

August Hlond
kardynał
nadzwyczajne uprawnienia
prymas Polski
II wojna światowa
salezjanie
Stolica Apostolska

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 619-624
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Obraz Stolicy Apostolskiej i papieży na łamach Głosu Pomorza i Głosu Koszalińskiego w latach 1972–1989
The image of the Apostolic See and the Pope in the relations of the Głos Pomorza and the Głos Koszaliński, 1972–1989
Das Bild des Heiligen Stuhls und der Päpste in Głos Pomorza und Głos Koszaliński 1972–1989

Autorzy:

Rybak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2138306.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej

Tematy:

Stolica Apostolska
papieże
prasa lokalna
komunizm
the Apostolic See
popes
local press
Communism

Opis:

Prasa, jako środek masowego przekazu wiadomości i określonych treści ideowo-wychowawczych, miała podnosić poziom świadomości społecznej ludności, jej kultury i wiedzy, w tym o religii i Kościele katolickim, w duchu panującej ideologii. Obraz Stolicy Apostolskiej i papieży z lat 1972–1989 wyłaniający się z omawianych tekstów ukazuje te podmioty jako instytucje polityczne. W tym czasie z wystąpień publicznych papieży i przedstawicieli Kurii Rzymskiej dobierano, cytowano, a nawet parafrazowano w artykułach prasowych słowa tak, by były zbieżne z poglądami PZPR lub służyły jej propagandzie. Na poziomie zwłaszcza najwyższej hierarchii upatrywano sojuszników, próbując też przedstawiać ich w ten sposób. Analiza tekstów poświęconych Kościołowi pozwalała wskazać, że Kościół traktowany był jako zbyt poważna i niezależna siła, by krytykować go otwarcie. Dlatego, zwłaszcza w latach 80., przyjęto perspektywę dialogu z Kościołem. W krytyce zaś Kościół bywał przedstawiany w opozycji do państwa komunistycznego, a dotyczyło to m.in. hierarchii wartości, praw społecznych, odniesienia do państw o innych ustrojach politycznych.
The press, as a medium of mass communication of news and specific ideological and educational content, was to raise the level of social awareness of the population, its culture and knowledge, including religion and the Catholic Church, in the spirit of the prevailing ideology. The image of the Holy See and the popes from 1972–1989 emerging from the texts under discussion shows these entities as political institutions. At that time, words were selected, quoted and even paraphrased in press articles from the public appearances of popes and representatives of the Roman Curia so that they were consistent with the views of the Polish United Workers’ Party or served its propaganda. At the level of the highest hierarchy in particular, allies were perceived, and attempts were also made to present them in this way. An analysis of the texts devoted to the Church showed that the Church was treated as too serious and independent a force to openly criticize it. Therefore, especially in the 1980s, the perspective of dialogue with the Church was adopted. In criticism, the Church was sometimes presented in opposition to the communist state, and this concerned, inter alia, hierarchy of values, social rights, references to countries with other political systems.

Źródło:

Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 211-241
2300-8296

Pojawia się w:

Rocznik Skrzatuski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Próby uregulowania stanu prawnego Kościoła Katolickiego w Drugiej Rzeczpospolitej w latach 1919-1925
An attempt to regulate the legal status of the Catholic Church in the Second Republic of Poland in the years 1919–1925

Autorzy:

Batóg, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1310329.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara

Tematy:

konkordat
Konstytucja Marcowa
Stolica Apostolska
wyznanie rzymskokatolickie
concordat
March Constitution
Holy See
Roman
Catholic confesssion

Opis:

The year 1918 has restored freedom not only to the Polish society, which through 123 years was persecuted by the partitioners, but also to the Catholic Church, towards which the partitioner states had a negative attitude. The situation has changed after the recuperation of independence. Since then the Catholic Church encompassed most of the society. This situation ought to be regulated by the state with respect to law, and so it happened in the March Constitution (1921), especially in the article 114, which speaks of an accord between the Polish state and the Catholic Church by means of an international treaty. This article constituted a foundation for signing a concordat (1925).

Źródło:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2019, 26; 5-13
1234-8880

Pojawia się w:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Formacja katechetów w aspekcie kanonicznym
Formation of Catechists in the Canonic Aspect

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/607370.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

formation
catechist
bishop
Holy See
Conference of Bishops
formacja
katecheta
biskup
Stolica Apostolska
Konferencja Biskupów

Opis:

The article first presents the need and necessity of the formation of catechists. Then it shows the issue of the subject responsible for the preparation of catechists. There is also a lengthy discussion of the character and contents of instruction offered to catechists, both in the basic and the ongoing formation. The last paragraph is devoted to schools for catechists.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 255-267
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Instrukcja „Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych”
Instruction on „Adoption of Christ in refugees and forcibly exiled”

Autorzy:

Necel, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2148607.pdf

Data publikacji:

2017-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Kościół
Stolica Apostolska
uchodźca
wypędzony
azyl polityczny
Church
Holy See
refugee
exile
political asylum

Opis:

Z perspektywy instrukcji Erga migrantes caritas Christi z 2004 r., duszpasterska sytuacja uchodźców i wypędzonych wymagała specjalnych analiz i zdefiniowania specyfiki ich obecności w Kościele Powszechnym, w Kościołach diecezjalnych oraz we wspólnocie parafialnej. Niepokoje polityczne i społeczne w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku były swoistym katalizatorem wypracowania przez Stolicę Apostolską instrukcji: Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo wypędzonych. Wpisuje się w wielowiekową tradycję duszpasterskiej troski Kościoła o szczególną kategorię migrantów, jakimi są uchodźcy i przymusowo wysiedleni. Autorzy instrukcji obejmują tą kategorią także bezpaństwowców, ubiegających się o azyl polityczny, ofiary handlu ludźmi, w tym szczególnie dzieci i kobiety, ofiary pracy przymusowej oraz dzieci-żołnierzy.
From the perspective of "Erga migrantes caritas Christi" instruction from 2004, the pastoral situation of refugees and expellees required specific analyses and defining of the specificity of their presence in the Common Church, in the diocesan churches and in the parish community. Political and social unrests in the first two decades of the 21st century were a catalyst for the Apostolic See’s instruction: "Accepting Christ in the refugees and forcibly exiled". It is a part of the centuries-long tradition of the Church pastoral care for this special category of migrants who are refugees and forcibly exiled. The authors of this manual include in this category also stateless persons, political asylum seekers, victims of human trafficking, especially including children and women, as well as victims of forced labor and children soldiers.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2017, 18; 429-440
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Reakcje Stolicy Apostolskiej wobec wybuchu wojny na Ukrainie w 2014 roku
Reactions of the Holy See to the Outbreak of the War in Ukraine In 2014

Autorzy:

Bylina, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2129895.pdf

Data publikacji:

2022-04-12

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

społeczeństwo
Kościół
Stolica Apostolska
Ukraina
wojna
pokój
bezpieczeństwo
society
Church
Holy See
Ukraine
war
peace
security

Opis:

Artykuł prezentuje wyniki badań dotyczących reakcji Stolicy Apostolskiej wobec wybuchu wojny na Ukrainie w 2014 roku. Ukazane zostały liczne orędzia papieskie, listy, apele, przemówienia i rozmowy z przedstawicielami dyplomacji, które wskazują na aktywne prowadzenie dialogu w trakcie budzącego się konfliktu. Wskazano na inicjowanie przez przedstawicieli Stolicy Apostolskiej spotkań na arenie międzynarodowej, które poruszają kwestię pokoju na Ukrainie. Publikacja przedstawia także dialog oraz wspólne inicjatywy wspólnot wyznaniowych na Ukrainie, które inicjowane są przez Stolicę Apostolską. Podobnie jak wzajemne nauczanie, które jednoznacznie nawołuje do potępienia przemocy i zakończenia działań zbrojnych na Ukrainie. Zrealizowanie procesu badawczego ukazuje także współczesne zaangażowanie Stolicy Apostolskiej w przebieg aktualnych wydarzeń i zapewnienie pokoju na Ukrainie.
The article presents the results of research on the reaction of the Holy See to the outbreak of war in Ukraine in 2014. Numerous papal messages, letters, appeals, speeches and talks with representatives of diplomacy have been shown, which indicate active dialogue during the emerging conflict. The representatives of the Holy See initiated meetings in the international arena that dealt with the issue of peace in Ukraine. The publication also presents the dialogue and joint initiatives of religious com-munities in Ukraine, initiated by the Holy See. So is mutual teaching that unequivocally calls for a condemnation of violence and an end to hostilities in Ukraine. The implementation of the research process also shows the Holy See’s contemporary involvement in the current course of events and ensuring peace in Ukraine.

Źródło:

Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 50, 1; 159-176
0137-4176

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Społecznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Pius XII and the Idea of European Unity
Pius XII i idea europejskiej jedności

Autorzy:

Hrabovec, Emília

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2142937.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Holy See
Europe
Pius XII
Christian civilisation
European unity
Stolica Apostolska
Europa
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska

Opis:

Papież Pius XII popierał ideę jedności europejskiej, ale przypomniał Europejczykom o zasadach, na których należy budować sprawiedliwe i trwałe współistnienie Europy: „prawo moralne, które Stwórca objawił przez prawo naturalne” w odniesieniu do godności osoby ludzkiej i wszystkich społeczności naturalnych. Był przekonany, że Europa nie powinna być superpaństwem, nieszanującym kultur narodowych, ale syntezą narodów zachowujących swoją tożsamość i ponadnarodową solidarność, opartą nie na zbiegu interesów gospodarczych i politycznych, ale na jedności ducha chrześcijańskiego.
Pope Pius XII supported the idea of unifying Europe, but reminded Europeans of the principles on which a just and durable European convivence had to be based: on the “moral law that the Creator revealed by means of natural law”, in respect of the dignity of human persons and of all natural communities. He was convinced that Europe should not be a super state disrespecting national cultures, but a synthesis of national identities and transnational solidarity based not on a coincidence of economic or political interests, but on the unity of Christian spirit.

Źródło:

Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 121-136
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Misja na wschodzie. Wizyty kard. Józefa Glempa w ZSRS w 1988 roku oraz ich polityczno-międzynarodowy kontekst

Autorzy:

Kowal, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/608570.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie

Tematy:

ZSRS
Stolica Apostolska
pieriestrojka
Glemp
Gorbaczow
Jan Paweł II
Jaruzelski
Kościół rzymskokatolicki
Kościół greckokatolicki
Cerkiew prawosławna

Opis:

Mission in the East. Visits to the Soviet Union Paid by Cardinal Józef Glemp in 1988 and Their Political–international ContextTwo visits paid to the Soviet Union by the Primate of Poland, Cardinal Józef Glemp, in 1988 were an unprecedented event within the context of the state–Church relations prevalent in the USSR. This article not only deals with their details but also shows them within a wide context of the political objectives of the Apostolic See steered by John Paul II, the policies of the General Wojciech Jaruzelski team in Poland, and the political plans of Mikhail Gorbachev within his perestroika programme, thus enhancing the diplomatic–pastoral significance of both journeys made by the Primate of Poland. The author proposed hypotheses explaining the reason why the significance of the visits paid by Cardinal Glemp, the first as part of an official delegation of the Apostolic See attending celebrations of the Millennium of the Christianization of Russia, was limited. At the same time, the article demonstrates the great rank of the Cardinal’s activity from the viewpoint of a revitalisation of Church administration in the member–countries of the former USSR and a revival of the socio–cultural life of Poles living in the East.

Źródło:

Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 1
0419-8824

Pojawia się w:

Dzieje Najnowsze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Legge sulla cittadinanza, la residenza e l’accesso N. CXXXI – the legislative reorganisation of the citizenship of the Vatican City State
Legge sulla cittadinanza, la residenza e l’accesso N. CXXXI – reorganizacja legislacyjna obywatelstwa miasta-państwa Watykan

Autorzy:

Witola, Filip

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38419830.pdf

Data publikacji:

2024-07-17

Wydawca:

Uniwersytet Opolski

Tematy:

Vatican citizenship
Vatican City State
The Holly See
obywatelstwo watykańskie
miasto-państwo Watykan
Stolica Apostolska

Opis:

The citizenship of the Vatican City State is characterised by individual features relating above all to the manner in which it is conferred and its forfeiture. The introduction of the legal category of Vatican nationality has its origins in the Lateran Treaty, but it was in 1929 when Pope Pius XI promulgated the law Legge sulla cittadinanza ed il soggiorno N. III concretising this institution which has lived to see its own reorganisation over time. Based on an analysis of Vatican legislation, it is possible to conclude that the present Vatican legislation is largely updated to current needs without losing its unique characteristics. The main intention was to present whether and how Legge sulla cittadinanza, la residenzae l’accesso N.CXXXI changes Vatican citizenship and what differences can be found in the newly created law. This process was based on a comparative method of legal acts, an analysis of the literature, as well as observation of interrelationships and dependencies. On the basis of this exercise, it was determined that the 2011 law remains within the original legal framework, but that its amendment is of a practical nature, intended to give individuals freedom of action and not to lead them to the appearance of possible negative consequences associated with the loss of citizenship.
Obywatelstwo miasta-państwa Watykan charakteryzuje się indywidualnymi cechami odnoszącymi się przede wszystkim do sposobu nadawania i jego utraty. Wprowadzenie kategorii prawnej obywatelstwa watykańskiego swój początek bierze w traktacie laterańskim, jednakże papież Pius XI w 1929 r. promulgował ustawę Legge sulla cittadinanza ed il soggiorno N. III, konkretyzującą tę instytucję, która z biegiem czasu doczekała się swojego przeorganizowania. Na podstawie analizy aktów prawnych Watykanu można wysnuć tezę, że teraźniejsze prawodawstwo watykańskie w dużym stopniu aktualizuje się do obecnych potrzeb, nie tracąc przy tym swoich unikatowych cech. Głównym zamiarem było przedstawienie tego, czy i w jaki sposób Legge sulla cittadinanza, la residenza e l’accesso N.CXXXI zmienia obywatelstwo watykańskie oraz jakie różnice odnajdziemy w nowo powstałej ustawie. Proces ten oparto na metodzie komparatystycznej aktów prawnych, analizie piśmiennictwa, a także obserwacji wzajemnych związków i zależności. Na podstawie tego działania ustalono, że ustawa z 2011 r. pozostaje w pierwotnych ramach prawnych, lecz jej zmiana ma charakter praktyczny, mający dawać jednostkom swobodę w działaniu oraz nie ma ich doprowadzać do pojawienia się ewentualnych negatywnych skutków związanych z utratą obywatelstwa.

Źródło:

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 131-142
2658-1922

Pojawia się w:

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
Pre-council "road" to general liturgical reform of Vatican II

Autorzy:

Krzystek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2008104.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

the encyclical
the liturgy
the Holy See
the road
Vatican
encyklik
liturgia
Stolica Apostolska
droga
Sobór Watykański

Opis:

Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948-1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939-1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
Promoter of the post-conciliar liturgical reform A. Bugnini CM in his monumental work La riforma liturgica (1948-1975) as the key to the reform of the liturgical lists: the liturgical movement, development of the liturgical sciences committee appointed in 1948 by Pope Pius XII (1939-1958) and congress in Assisi. This certificate should be extended to the rich legacy of thought of Pius XII, and especially his encyclical Mediator Dei (1947), which became a special incentive for future liturgical reform, as well as international congresses liturgy, which took place from 1951. The biggest event so far was the Congress pastoral-liturgical in Assisi in 1956. Time of the liturgical conferences with an international dimension in the fifties was an eloquent testimony to the maturity of the liturgical movement, which after the publication of the encyclical Mediator Dei in 1947 became the official church movement. Congress meeting, attended by representatives of the Holy See, the most prominent specialists liturgical teachings and committed pastors, mature ideas shaped the liturgical renewal, which in full view were presented in the conciliar liturgical scheme. While the editorial council of other schemes were sent to new studies, liturgical scheme with proportionately lower amendments found since the beginning of the recognition of the Council Fathers. It can be argued that matured over many decades in the climate of the liturgical movement, and since 1947 under the special patronage of Pope Pius XII's encyclical Mediator Dei, which paved the authentic way of liturgical renewal.

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 7-24
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Towards Catholic Action in pre-war Poland. Creating new one on traditional bases
Ku przedwojennej Akcji Katolickiej. Tworząc nowe na tradycyjnych podstawach

Autorzy:

Zatyka, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950621.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Kościół Katolicki
Akcja Katolicka
Polska
laikat
Stolica Apostolska
catholic church
catholic action
poland
lay people
holy see

Opis:

The reactivation of the Catholic Action (CA) in Poland, which ended its activity in 1939, would have not been possible without the pre-war structures of this secular Catholic organization. Although the break in the existence of this organization in Poland lasted nearly 60 years, but the old form of activity, program and many of its works encouraged the Polish Church, by the initiative of John Paul II, to revive this entity. This article outlines the ideological basis for the creation of the first Catholic Action in the world. Its main organizational forms are also presented in the article, and at the same time, the similarity between the pre-war structures of CA in Poland and their Italian prototype. The last part of the paper outlines the process of creating pre-war structures of the Catholic Action in Poland, its legal basis and areas of activity. Althaough after the Second Vatican Council, there was another perception of the laity in the world, and its role in the Church increased, but the pre-war Catholic Action became a basis for creating a new organization in Poland. The reactivated Polish CA took on a rather traditional model, preserving the institution of the Church assistant as a secular liaison with the hierarchy of the Church.
Reaktywacja Akcji Katolickiej (AK) w Polsce, która skończyła swoją faktyczną działalność w 1939 r., byłaby mało realna bez przedwojennych struktur tej organizacji zrzeszającej katolików świeckich. Wprawdzie przerwa w istnieniu tej organizacji w Polsce trwała blisko 60 lat, ale dawna forma działalności, program i liczne jej dzieła zachęciły polski Kościół, z inicjatywy Jana Pawła II, do odrodzenia tego podmiotu. W niniejszym artykule ukazano w zarysie podstawy ideologiczne tworzenia pierwszej Akcji Katolickiej na świecie. Zaprezentowano także jej główne formy organizacyjne, przedstawiając równocześnie podobieństwo struktur przedwojennej organizacji katolików świeckich w Polsce do jej włoskiego pierwowzoru. W ostatniej części opracowania zarysowano przebieg tworzenia struktur przedwojennej Akcji Katolickiej w Polsce, podstawy prawne jej funkcjonowania oraz obszary działalności. Wprawdzie na świecie po Soborze Watykańskim II, nastąpiło inne postrzeganie laikatu, a jego rola w Kościele wzrosła, ale przedwojenna Akcja Katolicka stała się w Polsce bazą do tworzenia nowej organizacji. Reaktywowana AK przybrała dosyć tradycyjny model, z zachowaniem instytucji asystenta kościelnego jako łącznika świeckich z hierarchią Kościoła.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Przygotowania do Soboru Watykańskiego II w opinii polskich dyplomatów

Autorzy:

Kucharski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/608485.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie

Tematy:

Sobór Watykański II
relacje państwo–Kościół
Stolica Apostolska
polityka wschodnia Watykanu
komunistyczna dyplomacja
polityka zagraniczna PRL

Opis:

Preparations for the Second Vatican Council as Seen by Polish DiplomatsA presentation of the way in which the staff of the Polish Embassy in Rome observed preparations for the Second Vatican Council in 1958–1962. The text belongs to a current of research analysing the attitude of the communists towards the Catholic Church and relations between communist states and the Vatican. The author provides information about diplomats who obtained data concerning the Apostolic See and the titular preparations as well as their chief informers. He also indicated the cooperation between Polish diplomats and those of other communist countries regarding information exchange, joint policies vis a vis the See, and the participation in the Council of bishops from various member–countries of the Soviet sphere of influence. The article is based predominantly on material produced by the diplomatic service: dispatches, notes, reports, and analyses by the staff of the Embassy of the People’s Republic of Poland in Rome.

Źródło:

Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 2
0419-8824

Pojawia się w:

Dzieje Najnowsze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Echa decyzji podejmowanych przez kardynałów Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego w ocenach Stolicy Apostolskiej
Echoes of the Decisions Made by Cardinals August Hlond and Stefan Wyszyński in the Assessments of the Holy See

Autorzy:

Wójcik, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/516459.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny

Tematy:

dyplomacja
Stolica Apostolska
Polska
Niemcy
prymas
Ziemie Odzyskane
stalinizm
diplomacy
Germany
Holy See
Polska
primate
Recovered Territories
Stalinism

Opis:

Niniejszy artykuł koncentruje się wokół reakcji Stolicy Apostolskiej na decyzje podejmowane przez Prymasów Polski Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego w okresie stalinowskim w Polsce w latach 1945-1956 ze szczególnym uwzględnieniem problematyki Ziem Zachodnich i Północnych. W części wstępnej przedstawiono zagadnienie aktualny stan badań, na trudności w dostępie do bezpośrednich źródeł kościelnych oraz przedstawiając aktualnie dostępne źródła archiwalne i drukowane. W pierwszej, zasadniczej części artykułu zaprezentowano reakcje Kurii rzymskiej na działalność kardynała Augusta Hlonda w latach 1945-1948. W omawianym okresie najważniejszą i budzącą najwięcej kontrowersji decyzją Prymasa Polski było ustanowienie organizacji kościelnej na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Przedstawiono tu w ogólnych zarysach problem relacji polsko-niemieckich w okresie powojennym oraz podejście dyplomacji watykańskiej do nowej sytuacji geopolitycznej w Europie, w szczególności do problemu granicy między Polską a Niemcami. Zaprezentowano także kwestię rozmów kardynała Hlonda w Kurii rzymskiej w 1946 roku w kontekście problemu polsko-niemieckiego oraz prób nawiązania relacji dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską ze strony rządu polskiego. W drugiej część artykułu analizuje się reakcje Stolicy Apostolskiej na działalność Prymasa Stefana Wyszyńskiego ze szczególnym uwzględnieniem układu rząd-episkopat z 14 kwietnia 1950 roku. Omówiono zasadnicze etapy i kontekst negocjacji między rządem i episkopatem oraz kontrowersje związane z podpisaniem porozumienia ze strony dyplomacji watykańskiej. Przedstawiono zastrzeżenia Stolicy Apostolskiej do całości porozumienia oraz do jego poszczególnych artykułów, zwracając uwagę na jego reperkusje międzynarodowe w kontekście problematyki polsko-niemieckiej.
This article focuses on the reactions of the Holy See to the decisions taken by Primates of Poland August Hlond and Stefan Wyszyński in the Stalinist period in Poland in the years 1945-1956. The article puts a particular emphasis on the problems of the Western and Northern Territories. The introductory part presents the issue of sources concerning the relationship between the government – the Church – the Holy See, while being sensitive to the current state of research and the difficulties in access to the direct Church’s sources. Further, it indicates currently available archival and printed sources. The first, main part of the article discusses the reactions of the Roman Curia to the activities of Cardinal August Hlond in 1945-1948. In the discussed period the most important and the most controversial decision of the Primate of Poland was the establishment of ecclesiastical structures on the so-called Recovered Territories. Thereby, author presents the general outline of the problem of the Polish-German relations in the post-war period and he approach of Vatican diplomacy to the new geopolitical situation in Europe. Furthermore, the problem of the border between Poland and Germany is discussed. Another topic presented are the talks between Cardinal Hlond in the Roman Curia in 1946 in the context of the Polish-German problem and attempts to establish diplomatic relations with the Holy See by the Polish government. In the second part of the article, author analyzes the reactions of the Holy See to the activities of Primate Stefan Wyszynski, with particular accent on the government-episcopate agreement of April 14, 1950. Then, he discusses the main stages and the context of negotiations between the government and the episcopate as well as the controversies connected with the signing of the agreement on the part of the Vatican diplomacy. Moreover, he presents the concerns of the Holy See to the entire agreement and its particular articles. Author pays also attention to the international repercussions of the agreement in the context of Polish-German relations.

Źródło:

Studia Paradyskie; 2018, 28; 303-318
0860-8539

Pojawia się w:

Studia Paradyskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Konkordaty Jana Pawła II
Concordats of John Paul II

Autorzy:

Krukowski, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046902.pdf

Data publikacji:

2017-12-31

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

umowa międzynarodowa
wolność religijna
Stolica Apostolska
państwo
kwalifikacja konkordatów
international agreement
religiouse freedom
Holy See
state
clasification of concordats

Opis:

Przedmiotem rozważania są konkordaty zawarte przez Stolicę Apostolską w okresie pontyfikatu Jana Pawła II. We wstępie Autor określa pozycje konkordatu w hierarchii źródeł prawa kanonicznego i prawa państwowego. Część pierwsza zawiera analizę pojęcie konkordatu jako dwustronnej umowy międzynarodowej zawartej przez Stolicę Apostolska z danym państwem w celu normalizacji sytuacji Kościoła katolickiego na jego terytorium, mającej skutki prawne dla obu stron w przedmiocie poszanowania i ochrony wolności religii w wymiarze indywidualnym i instytucjonalnym. Część druga zawiera klasyfikacje konkordatów Jana Pawła II ze względu na przynależność państwa, będącego stroną konkordatu, do określonego regionu geograficznego, kulturowego bądź politycznego. Z tych racji zostały wyróżnione trzy grupy konkordatów: 1) konkordaty z państwami Europy, 2) konkordaty z państwami Ameryki Łacińskiej, 3) konkordaty z państwami Afryki i Azji.
The subjects of consideration are the concordats concluded by the Holy See during the pontificate of John Paul II. In the introduction, the author defines the positions of the concordat in the hierarchy of sources of canon law and state law. The first part contains an analysis of the concept of the Concordat as a bilateral international agreement concluded by the Holy See with the country in order to normalize the situation of the Catholic Church on its territory which has legal consequences for both parties to on the respect for and protection of religious freedom in the personal and institutional. The second part contains the classifications of the concordats of John Paul II based on the belonging of the country that is a party of the concordat to a specific geographical, cultural or political region. For these reasons, three groups of concordats were distinguished: 1) concordats with European countries, 2) concordats with Latin American countries, 3) concordats with African and Asian countries.

Źródło:

Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 169-185
1897-7146
2719-4264

Pojawia się w:

Studia Prawnicze KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Dyplomaci Władysława Jagiełły w Stolicy Apostolskiej
Diplomats of king Ladislaus Jagiello in the Holy See

Autorzy:

Dudka, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/545223.pdf

Data publikacji:

2017-12-31

Wydawca:

Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"

Tematy:

dyplomacja polska
Stolica Apostolska
Władysław Jagiełło
Zakon Krzyżacki
Polish diplomacy
the Holy See
Ladislaus Jagiello
the Teutonic Order

Opis:

W czasie panowania Władysława Jagiełły monarchia polsko-litewska stała się ważnym podmiotem polityki europejskiej. Władca prowadził intensywną politykę zagraniczną, a polskie poselstwa docierały na najważniejsze dwory średniowiecznej Europy. Istotną rolę w tym czasie odgrywały stosunki monarchii jagiellońskiej ze Stolicą Apostolską, z uwagi na to, że panowanie pierwszego Jagiellona zbiegło się w czasie z wydarzeniami kluczowymi dla całego Kościoła Powszechnego. To właśnie w kurii papieskiej, najważniejszym dworze średniowiecznej Europy, znajdowały rozwiązanie wszystkie kwestie, które zdominowały politykę zagraniczną państwa tego okresu, a więc sprawy krzyżackie, husyckie, czy luksemburskie. Częstotliwość kontaktów, a także ranga załatwianych w Rzymie spraw, skłania do zastanowienia się nad osobami królewskich dyplomatów. Wśród nich znalazły się osoby należące do kościelnej i prawniczej elity ówczesnego państwa polskiego, takie jak Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, czy Mikołaj Lasocki. Ich działalność obejmowała przede wszystkim zabiegi mające na celu zatwierdzenie przez papieża chrystianizacji Litwy, zmagania z dyplomacją Zakonu Krzyżackiego, utrzymującego w Rzymie stałego prokuratora oraz uzyskiwanie prowizji na wyższe godności w Kościele polskim. W artykule zostały omówione działalność posłów, ich pochodzenie, wykształcenie, kariera i sprawowane funkcje publiczne. Artykuł podejmuje także próbę charakterystyki środowiska królewskich dyplomatów oraz dróg ich rekrutacji do służby dyplomatycznej.
During the rule of Ladislaus Jagiello, the Polish-Lithuanian monarchy became an important subject of European politics. The king conducted an intensive foreign policy and Polish legations were present at the most important courts of Medieval Europe. Because the reign of the first Jagiellonian coincided in time with key events for the Catholic Church, the relationships of the Jagiellonian monarchy with the Holy See played an important role at that time. It was in the Roman Curia, the most important court of Medieval Europe, that all problems dominating in foreign policy of that time found their solution: problems with the Teutonic Knights, Hussites or Luxembourg. Frequency of contacts as well as the rank of problems solved in Rome puts a focus on the royal diplomats. Among them one can find members of the contemporary church and judicial elite of Poland, such as Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, or Mikołaj Lasocki. Their activity comprised mostly endeavours to obtain papal confirmation of the Christianisation of Lithuania, struggles with the diplomacy of the Teutonic Order, which had a special attorney in Rome, as well as obtaining provisions for higher ranks in the Polish Church. The article presents the activity of the legates, their descent, education, career and public functions. It also attemps to characterise the background of the royal legates and the means of their recruitment for the diplomatic service.

Źródło:

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 5-39
0137-3218
2720-0590

Pojawia się w:

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Kompetencje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych
Competences of the Congregation for the Causes of Saints

Autorzy:

Białowąs, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1879509.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Stolica Apostolska
Kuria Rzymska
kardynał prefekt
sekretarz
procedura
proces beatyfikacyjny
Apostolic See
Roman Curia
cardinal prefect
secretary
procedure
beatification process

Opis:

The article discusses the issue of the competences of the Congregation for the Causes of Saints. The Author begins with the origin of the Congregation. It is emphasized that this dicastery is one of the oldest organ of the Apostolic See. The Pope Sixtus V with the Apostolic Constitution Immensa aeterni Dei of 22 January 1588 created the Sacred Congregation of Rites. Thereafter, Paul VI, divided the Congregation of Rites with the Apostolic Constitution Sacra Rituum Congregatio of 8 May 1969 and created two congregations (sections): one for Divine Worship and another for the Causes of Saints. The Congregation is composed of the cardinal prefect, secretary, under-secretary, promoter of the faith, relators and consultors. The Pope has the principal functions in the dicastery. He creates it, indicates the priorities in the aspect of the current needs of the Church and approves each stage of the proceedings with a proper decrees. The procedure in the Congregation for the Causes of Saints has been indicated in the Apostolic Constitution Divinus perfectionis Magister of 25 January 1983. The beatification process has three stages carrying out in the diocese. Then, the documents of the diocesan process are sent to the Congregation.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 2; 35-51
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Konkordat między Polską i Stolicą Apostolską jako wypróbowana forma pokojowego i konsensualnego określenia wzajemnych relacji i sytuacji prawnej katolików mieszkających na terytorium Rzeczypospolitej
Concordat between Poland and the Holy See as a proven form of peaceful and consensual determination of mutual relations and the legal situation of Catholics living in the territory of the Republic of Poland

Autorzy:

Krajczyński, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2085874.pdf

Data publikacji:

2020-11-06

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Konkordat
wolność religijna
umowa międzynarodowa
Polska i Stolica Apostolska
Concordat
religious freedom
international contract
Poland and the Holy See

Opis:

Autor opracowania usiłuje zgłębić okoliczności przyjęcia i treść kolejnych umów między Polską a Stolicą Apostolską, wskazuje na szczególny charakter konkordatów, ich przedmiot i ewolucję w zakresie formy określania norm prawnych istotnych dla obu stron. Postuluje przy tym nowe lub dodatkowe uregulowanie niektórych spraw, w tym tych dotyczących instytucji małżeństwa, ochrony życia ludzkiego, szkół doktorskich w kościelnych jednostkach naukowych i organów uprawnionych do nadawania stopnia doktora w tych jednostkach, ochrony zabytkowych obiektów sakralnych i dokumentów o dużej wartości historycznej i artystycznej przechowywanych w archiwach kościelnych. Wspomniane wnioski de lege ferenda podyktowane są zmianami społecznymi i nowymi regulacjami niektórych kwestii w prawie Unii Europejskiej i prawie polskim.
The author of the work attempts to outline the circumstances of execution of consecutive agreements between Poland and the Holy See, and their content. What is pointed at is the specific type of concordats, their subject and evolution in terms of the method of specifying legal norms crucial for both contractual Parties. At the same time, he proposes a new or additional regulation of some issues, including those relating to the institution of marriage, protection of human life, doctoral schools in church research units and bodies authorized to award the doctoral degree in these units, protection of historic sacred buildings and documents of great historical and artistic value  stored in church archives. The aforementioned de lege ferenda conclusions are dictated by social changes and new regulations on certain issues in the European Union and Polish law.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 4; 89-137
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Wakat Stolicy Apostolskiej
Vacancy of the Apostolic See

Autorzy:

WROCEŃSKI, JÓZEF

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/660304.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Stolica Apostolska
wakat
przepisy
dokumenty papieskie
kolegium kardynałów
zebrania kardynałów
Holy See
vacancy
Cardinals’ meetings
College of Cardinals
papal documents
regulations

Opis:

The paper seeks to explain the situation of the vacancy of the Holy See caused by the death of the pope or his resignation until the election of a new pope. Starting from the analysis of the most important papal documents, especially by the Popes Pius XII, and Paul VI, and of the Constitution of John Paul II, which is currently in use regulating the issue of vacancy in a timely and comprehensive manner, the author discusses the evolution of the legal regulation of the vacancy. What especially matters is the issue of the power of the College of Cardinals to govern the Church during the vacancy, as well as the functioning of the various offices of the Roman Curia. The study leads to the following conclusions: the vacancy of the Apostolic See may occur as a result of the pope's death or resignation from his office. He cannot be deposed or removed from it. This is due to the fact that the pope has the highest office in the Church and there is not another competent person or authority above the pope. During the vacancy, the College of Cardinals handles current affairs, making decisions on two types of meetings: general and particular, while all important matters wait for the new pope. The novelty of the reform of Pope John Paul II is the rotation of Cardinals Assistants constituting a particular meeting.
Autor w swoim opracowaniu przedstawił sytuację wakatu Stolicy Apostolskiej spowodowaną śmiercią papieża lub jego rezygnacją do momentu wyboru nowego papieża. Zobrazował omawiany okres poprzez analizę najważniejszych dokumentów papieskich: papieża Pisa XII, Pawła VI i obecnie obowiązującej Konstytucji Jana Pawła II, regulującej kwestię wakatu w sposób aktualny i kompleksowy. Poruszył też kwestię uprawnień kolegium kardynałów w zakresie kierowania Kościołem powszechnym podczas wakatu. Przedstawił również funkcjonowanie poszczególnych urzędów Kurii Rzymskiej, z rozróżnieniem na te, które pomimo wakatu funkcjonują nadal i na te, które w tym okresie przestają działać. Analiza porównawcza poszczególnych dokumentów papieskich doprowadziła do następujących wniosków: 1) wakat Stolicy Apostolskiej może nastąpić w wyniku śmierci papieża lub rezygnacji z pełnionego urzędu. Nie może on być pozbawiony urzędu ani z niego usunięty. Wynika to z faktu, że papież pełni w Kościele najwyższy urząd i że nie ma nad papieżem innej kompetentnej osoby lub urzędu. 2) W czasie wakatu kolegium kardynalskie wykonuje swoją władzę na dwojakiego rodzaju zebraniach: ogólnych i partykularnych. 3) Nowością reformy Jana Pawła II jest rotacja kardynałów asystentów wchodzących w skład zebrania partykularnego. 4) Należy też dodać, że chociaż reforma Jana Pawła II unormowana w konstytucji Universi Dominici gregis utrzymuje większość postanowień wydanych przez poprzedników to zarazem kontynuuje dzieło reformy centralnych instytucji Kościoła zarysowane w konstytucji Pastor Bonus i w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 4; 3-30
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Kształtowanie się Kongregacji Edukacji Katolickiej
The Formation of the Congregation for Catholic Education

Autorzy:

Sitarz, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2010873.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Stolica Apostolska
zadanie nauczycielskie Kościoła
uniwersytet katolicki
uniwersytet kościelny
Holy See
teaching function of the Church
Catholic university
Church university

Opis:

Jezus Chrystus powierzył Kościołowi zadanie nauczania. W 1588 r. papież Sykstus V utworzył Kongregację do Spraw Uniwersytetu Studiów Rzymskich, aby nadzorować studia zarówno w Studium Rzymskim, jak i innych znaczących uniwersytetach tamtych czasów. Następni Biskupi Rzymu utworzyli: Kongregację Studiów, Świętą Kongregację Seminariów i Uniwersytetów, Świętą Kongregację do Spraw Wychowania Katolickiego, a w 1988 r. Kongregację Seminariów i Instytutów Studiów. Papież Benedykt XVI w 2013 r. zmienił nazwę dykasterii na Kongregację Edukacji Katolickiej (Instytutów Studiów).
The founder of the Church entrusted the Church the teaching function. In 1588 Pope Sixtus V erected the Congregatio pro universitate studii romani to supervise the studies at the University of Rome and other notable universities of the time. Then the Roman Pontiffs created: the Congregatio studiorum, Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus, Sacra Congregatio pro institutione Catholica, and in 1988 Congregation for Catholic Education (in Seminaries and Institutes of Study). The Pope Benedict XVI changed in 2013 the name of the dycastery into Congregation for Catholic Education (Institutes of Study).

Źródło:

Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 107-122
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Normatywne konsekwencje art. 9 Konkordatu dla polskiego porządku prawnego
Normative consequences of Article 9 of the Concordat for Polish legal order

Autorzy:

Olszówka, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/23050733.pdf

Data publikacji:

2023-12-20

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

konkordat
dzień wolny od pracy
święto
niedziela
Stolica Apostolska
święta religijne
konkordat polski
Concordat
holiday
Sunday
Holy See
nonworking day
Polish concordat

Opis:

Polskie prawo nie zna podziału świąt na katolickie (religijne) i państwowe (świeckie) - ani na poziomie konstytucyjnym, ani ustawowym. Artykuł 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. nie określa, które dni są wolne od pracy, lecz nakazuje to sprecyzować w ustawie. Polskie ustawodawstwo generalnie zakłada, że wolne od pracy są dwa dni w tygodniu, w tym niedziela, a ponadto święta, przy czym istnieje wiele wyjątków, gdy pracodawca może nakazać pracę w niedziele lub święta. Artykuł 9 ust. 1 polskiego Konkordatu z 1993 r.  - inaczej niż art. 66 ust. 2 Konstytucji RP - proklamuje katalog dni wolnych od pracy, do których zalicza wszystkie niedziele oraz enumeratywnie wymienione dni świąteczne. Nie jest to katalog świąt katolickich, ale katalog dni wolnych od pracy, który jest wiążący dla ustawodawcy zwykłego. W konsekwencji polskie ustawodawstwo musi nie tylko zagwarantować taki status wymienionych w Konkordacie dni wolnych od pracy, lecz również zapewnić, aby w każdym z tych dni pracownicy (niezależnie od podstawy prawnej świadczenia pracy) nie mogli być zobowiązani do świadczenia pracy. Wyjątki są dopuszczalne, ale tylko w uzasadnionych obiektywnymi względami sytuacjach (np. bezpieczeństwo, porządek publiczny, moralność, życie i zdrowie ludzi), do których nie zalicza się np. handlu. Problemy interpretacyjne ewokuje redakcja art. 9 ust. 2 Konkordatu, który określa warunki poszerzania katalogu dni wolnych od pracy (art. 9 ust. 1 Konkordatu). Wymóg porozumienia między Stronami Konkordatu można rozumieć literalnie – jako wymóg zawarcia odrębnej umowy – albo teleologicznie (funkcjonalnie) – jako brak sprzeciwu (co mimo wszystko wydaje się bardziej prawidłową interpretacją). Kolejna kontrowersja dotyczy charakteru konkordatowego katalogu dni wolnych od pracy. Istotna jest w tym zakresie odpowiedź na pytanie, czy jest on gwarancyjny, czyli inkluzywny (dni wskazane w Konkordacie na pewno mają charakter dni rzeczywiście wolnych od pracy), czy ekskluzywny (tylko dni wskazane w Konkordacie mają charakter dni rzeczywiście wolnych od pracy).
Polish legal system does not differentiate days which are free from work on the basis of their Catholic/religious or state/secular nature – either at the constitutional level or at the statutory level. Article 66(2) of the 1997 Constitution of the Republic of Poland does not specify public holidays but obliges the legislator to specify them in ordinary legislation. In general, Polish law assumes that two days a week, including Sundays, are free from work, in addition to other holidays. There are also a number of exceptions when an employer is entitled to order work on Sundays or holidays. Article 9(1) of the 1993 Concordat, contrary to Article 66(2) of the Constitution, contains a catalogue of nonworking days, including all Sundays and literally enumerated holidays. It is not a catalogue of Catholic holidays but a catalogue of nonworking days and is binding on the ordinary legislator. In consequence, Polish legislation must not only guarantee the days free from work according to the Concordat but also ensure that on each of these days employees (regardless of the legal basis for providing work) are not obliged to work. Exceptions are permissible but only in situations justified by objective reasons (e.g. security, public order, morality, human life and health); trade, for example, does not fall into one of these exceptions. Interpretative problems are posed by Article 9(2) of the Concordat, which specifies the conditions for expanding the catalogue of public holidays (paragraph 1). The requirement of an agreement between the Parties to the Concordat can be understood either literally – as a requirement of adopting a separate agreement – or teleologically (functionally) – as the absence of opposition (which nevertheless seems to be a more correct interpretation). Another controversy is related to the nature of the catalogue of public holidays in the Concordat. The important question in this regard is whether it should be considered inclusive (i.e. the days indicated in the Concordat have the character of days actually free from work) or exclusive (i.e. only the days indicated in the Concordat have the character of days actually free from work).

Źródło:

Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 281-301
2081-8882
2544-3003

Pojawia się w:

Studia z Prawa Wyznaniowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Nowe struktury ekonomiczno-administracyjne w Kurii Rzymskiej
New Economic and Administrative Structures in the Roman Curia

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1806667.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Stolica Apostolska
Sekretariat ds. Gospodarczych
Rada ds. Gospodarczych
Audytor Generalny
Holy See
Secretariat for the Economy
Council for the Economy
Auditor General

Opis:

Papież Franciszek utworzył trzy struktury do spraw ekonomicznych i administracyjnych Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan: Radę ds. Gospodarczych, Sekretariat ds. Gospodarczych i urząd Audytora Generalnego. Podmioty te są odpowiedzialne za ekonomiczną kontrolę i nadzór dykasterii Kurii Rzymskiej oraz instytucji związanych ze Stolicą Apostolską i Państwem-Miastem Watykan. Kontynuując reformę Kurii Rzymskiej, papież Franciszek przeniósł Sekcję Zwyczajną Administracji Patrimonium Stolicy Apostolskiej do Sekretariatu ds. Gospodarczych.
Pope Francis established three coordinating agency for the economic and administrative affairs of the Holy See and the Vatican City State: the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy and the office of Auditor General. These entities are competent for the economic control and vigilance of the dicasteries of the Roman Curia and the institutions linked to the Holy See and the Vatican City State. Continuing the reform of the Roman Curia, the Pope Francis transferred the Ordinary Section of the Administration of the Patrimony of the Apostolic See to the Secretariat for the Economy.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 3; 99-120
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

„Jego Świątobliwość uznaje, że lepiej będzie kontynuować wojnę, tym bardziej kiedy jest nadzieja na zwycięstwo”. Aktywność dyplomacji papieskiej podczas konfliktu polsko-tureckiego z lat 1633–1634
«Его Святейшество признает, что будет лучше продолжать войну, особенно когда есть надежда на победу». Деятельность папской дипломатии во время польско-турецкого конфликта 1633–1634 гг

Autorzy:

Duda, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/969516.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Towarzystwo Nauki i Kultury Libra

Tematy:

Stolica Apostolska
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Imperium Osmańskie
Holy See
Polish-Lithuanian Commonwealth
Ottoman Empire
Святейший Престол
Речь Посполитая
Османская империя
дипломатия

Opis:

В статье рассматривается деятельность папской дипломатии в период польско-турецкой войны 1633–1634 гг. Особое внимание было уделено папской концепции убеждения Владислава IV Ваза начать наступательную войну против Османской империи – обещанием передачи субсидии и созданием флота христианских государств. Основой работы является рукописная переписка папского нунция в Варшаве Онората Висконти с Государственным секретариатом, собранная в Archivio Segreto Vaticano и в Biblioteca Apostlica Vaticana.

Źródło:

Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 75-97
1731-982X

Pojawia się w:

Wschodni Rocznik Humanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Wypowiedzi Stolicy Apostolskiej na temat znaczenia praktyki spowiedzi w odnawianiu żywotności wiary Kościoła
The Statements of the Holy See on the Importance of the Practice of Confession in Renewing the Vitality of the Faith of the Church

Autorzy:

Derdziuk, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038433.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

sakrament pokuty i pojednania
duszpasterstwo
teologia moralna
Stolica Apostolska
The sacrament of penance and reconciliation
pastoral
moral theology
the Holy See

Opis:

Sakrament pokuty i pojednania jest uprzywilejowanym narzędziem duszpasterskim Kościoła, przez które wierni, spotykając Chrystusa udzielającego łaski miłosierdzia, odnawiają swoje życie duchowe, zapalają się w miłości do Boga i uczą się ofiarnej służby wobec bliźnich. Przez odpuszczenie grzechów chrześcijanin zyskuje nadzieję nowego życia i staje się świadkiem zmartwychwstania, przez co wnosi w życie Kościoła dynamizm włączania się w odnowę świata zgodnie z planem Boga. Niniejszy artykuł przedstawia liczne zachęty Stolicy Apostolskiej wyrażane przez ojców Soboru Watykańskiego II oraz papieży Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, którzy niestrudzenie powracają do tego tematu i proponują świeckim i duchownym korzystanie z sakramentu pokuty jako drogi wzrastania w wierze i miłości.
Sacrament of penance is the privileged instrument of the pastoral of the Church, through which the faithful encounter with Christ has granted the grace of mercy, renew their spiritual life, light up in the love of God and learn to generous service to others. By the forgiveness of sins Christian hope is gaining new life and becomes a witness of the resurrection, which brings to the life of the Church dynamism enable the renewal of the world in accordance with God's plan. This article presents a number of incentives Holy See expressed by the Fathers of Vatican II and the Popes Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis, who very oft takes this topic and offer laity and clergy use of the sacrament of penance as a way to grow in faith and love.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 107-121
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Liturgiczno-pastoralny aspekt rozwoju polskiej myśli teologicznej o Wniebowzięciu NMP
The Pastoral and the Liturgical Aspect of the Polish Theological Reflection on the Dogma of the Assumption of the Blessed Virgin Mary

Autorzy:

Węsierski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2077205.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Wydawnictwo Bernardinum

Tematy:

dogma
liturgy
the Blessed Virgin Mary
the Assumption
the Holy See Dormition
dogmat
liturgia
Najświętsza Maryja Panna
Stolica Apostolska
Wniebowzięcie
Zaśnięcie

Opis:

W artykule została podjęta kwestia wpływu liturgii na rozwój teologicznej prawdy o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Śledząc jej treść zauważa się interesującą zależność między liturgią a Stolicą Apostolską. Z Jednej strony liturgia, stanowiąc wyznanie prawd niebiańskich, przy poddaniu Najwyższemu Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła, jest źródłem, które może dostarczać argumentów oraz świadectw dla rozeznania pewnego szczegółowego punktu nauki chrześcijańskiej. Natomiast z drugiej strony Stolica Apostolska nie tylko wyraża zgodę na wprowadzenie święta „Wniebowzięcia” Najświętszej Maryi Panny, lecz również ustalała autorytatywnie co jest jego treścią. To z kolei przyczynia się do wyjaśnienia przedmiotu obchodzonej uroczystości. Materiał źródłowy badanego zagadnienia stanowi wybrana polska literatura teologiczna w okresie od uroczystego ogłoszenia Wniebowzięcia 1.11.1950 r. do 1965 r. Studiując ją dostrzega się, iż mariolodzy budują swe wypowiedzi na kanwie Pisma Świętego i Tradycji Kościoła. Zgłębiając osiągnięcia polskiej mariologii dostrzega się kreatywną, samodzielną interpretację badanych źródeł. Dzięki temu wspomniani mariolodzy nie zatrzymują się tylko na studiowaniu treści źródeł, lecz sami prezentują nowe rozwiązania, które z kolei stanowią wkład w rozwój myśli mariologicznej. 
In the article the question of the influence of liturgy on the development of theological truth of the Assumption of the Blessed Virgin Mary was concerned. Analysing its content, an interrelation between liturgy and the Holy See can be noticed. On the one hand, liturgy, being a profession of Heaven’s Truths and surrendered to the Supreme Teaching Office of the Church, is the source which can deliver arguments and testimonies for recognizing certain point of the Christian’s teaching. On the other hand, not only does the Holy See give its consent to introducing the celebration of “the Assumption” of the Blessed Virgin Mary, but also it stated authoritatively its content. That, in turn, contributes to the explanation of the matter of the celebration. The source materials for the article are chosen pieces of Polish theological literature from the period between the Announcement of the Assumption (1st November,1950) and 1965. Having studied the sources one can notice that Mariology experts base their knowledge on the Holy Bible and the Church Tradition. Analysing the achievements of Polish Mariology, one can see a creative and independent approach towards the sources. Hence, the texts are not only studied, but also new conclusions are drawn. These, in turn, create a significant input into the development of Mariology.

Źródło:

Studia Pelplińskie; 2020, 54; 317-328
0239-4456

Pojawia się w:

Studia Pelplińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Znaczenie preambuły do konkordatu z 1993 roku dla interpretatora

Autorzy:

Kroczek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554725.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Concordat 1993
Holy See
Republic of Poland
preamble
legal interpretation
international law
konkordat 1993
Stolica Apostolska
Rzeczpospolita Polska
preambuła
wykładnia prawa
prawo międzynarodowe

Opis:

The Concordat between the Holy See and the Republic of Poland from 1993 has a preamble. The purpose of this paper is to answer the question whether in the specific case of the Polish concordat, the general principle, which states that the preamble to law helps to interpret it, is working. To consider the matter, some points are discussed which refer mainly to the subject matter of the preamble. The conclusion is ambivalent. The preamble in question may be helpful in explaining the meaning of the provisions of the fundamental part of the concordat. However, due to the editorial shortcomings or vague wording of the preamble, it may make the process of interpretation more difficult.
Konkordat między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z 1993 roku zawiera preambułę. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy w konkretnym przypadku polskiego konkordatu ogólna zasada, zgodnie z którą preambuła pomaga w interpretacji, się sprawdza. W celu omówienia tego zagadnienia przeanalizowano kilka kwestii, które odnoszą się głównie do treści preambuły. Wniosek jest niejednoznaczny. Preambuła, o której mowa, może być pomocna w wyjaśnieniu znaczenia postanowień podstawowej części konkordatu. Jednakże ze względu na braki redakcyjne lub niejasne sformułowania w preambule może ona utrudnić proces interpretacji.

Źródło:

Annales Canonici; 2018, 14, 2
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Prawo do zawierania umów międzynarodowych przez Stolicę Apostolską

Autorzy:

Majszyk, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1632208.pdf

Data publikacji:

2021-06-23

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Holy See
international legal personality
international agreement
concordat
treaty making capacity
Stolica Apostolska
podmiotowość prawnomiędzynarodowa
umowa międzynarodowa
konkordat
prawo zawierania umów międzynarodowych

Opis:

The Holy See is a specific (sui generis) subject of the international law. The acknowledgement of the international legal personality is related to the possession of legal capacity and the capacity of legal international proceedings. The Holy See is regarded as a sovereign subject of international law, which has its own rights and obligations concerning international relations. It has the right to send and receive the minister resident (ius legationis), to participate in conferences and to be member of international organizations (ius foederum), as well as the treaty making capacity (ius tractatuum). One of the principal formal contexts in which the question of international legal personality arises is the capacity to make treaties and agreements valid on the international legal plane. The ius tractatuum possessed by the Holy See is not only based on theoretical consideration of international law principles, but has also been amply attested to by the actual practice of states over a very long period.

Źródło:

Studia Iuridica; 2020, 86; 152-167
0137-4346

Pojawia się w:

Studia Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Korespondencja między kardynałem Mieczysławem Halką Ledóchowskim a księciem Adamem Stanisławem Sapiehą dotycząca stanu metropolii lwowskiej obrządku greckokatolickiego
Exchange of letters between Cardinal Mieczyslaw Halka Ledóchowski and Prince Adam Stanisław Sapieha on the condition of the Greek Catholic Church in the Uniate Metropolis of Lviv

Autorzy:

Bober, Sabina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1023158.pdf

Data publikacji:

2015-06-26

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Adam Stanisław Sapieha
kardynał Mieczysław Ledóchowski
Kościół greckokatolicki
Stolica Apostolska
duchowieństwo
Cardinal Mieczysław Ledóchowski
Greek Catholic Church
the Holy See
the clergy

Opis:

Stanisław Adam Sapieha, a Galician magnate and politician was one of the Catholic activists who were concerned about the Greek Catholic Church organizations in Galicia endangered by the Orthodox propaganda spread by some Russophile-minded Greek Catholic clergy. A significant issue was to strengthen the local episcopate and provide sound education in the seminary. Sapieha was not really confident to what extent the Holy See was aware of the situation, and so on his own initiative he observed the events taking place in the Orthodox and Greek Catholics proceedings in order to properly show those relations to the Holy See, where he was well known for his concern for the affairs of the Greek Catholics in Galicia. Sapieha repeatedly provided information for different Roman dicasteries. The following publication presents the letters between Sapieha and Cardinal Mieczysław Ledóchowski, then employed in the Roman Curia, who as the archbishop of Gniezno and Poznań, just like after settling in Rome in 1876, was vividly interested in the Greek Catholics in the Kingdom of Poland after the liquidation of the Union there in 1875. Ledóchowski, soon after the election of Pope Leo XIII (interested in ending the Kulturkampf in Prussia), was not welcomed by the Pope, because the Archbishop of Gniezno and Poznań was one of the major obstacles to an agreement between Bismarck and the Pope. He was very careful about the problems presented by Sapieha. From the correspondence published here it can be concluded that Cardinal Ledóchowski was not at that time a good mediator in the cases which Sapieha was involved with.

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 23-31
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

The 2003 draft Agreement between the Holy See and Georgia and future prospects for cooperation
Projekt umowy pomiędzy Stolicą Apostolska i Gruzją z 2003 roku i perspektywy ich przyszłej współpracy

Autorzy:

Gegenava, Dimitry

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/23050704.pdf

Data publikacji:

2023-12-20

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Stolica Apostolska
Gruzja
Gruziński Kościół Prawosławny
konkordat
umowa konstytucyjna
projekt umowy
Holy See
Georgia
Georgian Orthodox Church
constitutional agreement
concordat
draft agreement

Opis:

In 2002, Georgia and the Georgian Apostolic Autocephalic Orthodox Church signed the Constitutional Agreement, which established a new legal model of the state–church relationship. After this event, Georgia and the Holy See drafted a special agreement that was supposed to be signed in September 2003. It was intended to give legal guarantees to the Catholic Church and Catholic believers. Vatican Secretary for Relations with States Jean-Louis Pierre Tauran arrived in Georgia on 18 September to sign the agreement, but at the last minute, the president of Georgia decided not to finalise the process. This draft was not known to society, and even researchers did not have access to the text. This article overviews that document and tries to analyse the perspectives of a future agreement between Georgia and the Holy See.
W 2002 r. Gruzja zawarła umowę konstytucyjną z Gruzińskim Apostolskim Autokefalicznym Kościołem Prawosławnym, ustanawiając tym samym nowy model prawnych relacji państwo–Kościół. Po tym wydarzeniu Gruzja i Stolica Apostolska przygotowały projekt umowy, która miała zostać przez nie podpisana we wrześniu 2003 r. Jej celem było ustanowienie prawnych gwarancji, które miały przysługiwać Kościołowi Katolickiemu i katolikom. W dniu 18 września do Gruzji przybył Jean-Louis Pierre Tauran, watykański Sekretarz do spraw Relacji z Państwami, aby podpisać umowę. Jednak w ostatniej chwili prezydent Gruzji podjął decyzję o odstąpieniu od sfinalizowania tej procedury. Omawiany projekt nie jest znany opinii publicznej. Nawet badacze nie mieli dostępu do tego tekstu. Jego omówienie stanowi podstawowy cel niniejszego artykułu, w którym podejmuje się ponadto kwestię perspektyw przyszłej umowy pomiędzy Gruzją i Stolicą Apostolską.

Źródło:

Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 133-146
2081-8882
2544-3003

Pojawia się w:

Studia z Prawa Wyznaniowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Jan Paweł II w dialogu z religiami Chin
John Paul II in a Dialogue with the Religions of China

Autorzy:

Mierzejewska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480348.pdf

Data publikacji:

2014-06-01

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Jan Paweł II
konfucjanizm
taoizm
buddyzm
Stolica Apostolska
Dyplomacja
Matteo Ricci
dialog
John Paul II
Confucianism
Taoism
Buddhism
the Holy See
diplomacy
dialogue

Opis:

Artykuł prezentuje stosunek papieża Jana Pawła II do tradycyjnych religii chińskich. W pierwszej części autorka ukazuje specyficzne cechy trzech głównych religii Chin: konfucjanizmu, taoizmu, i buddyzmu. Do cech tych zalicza m.in. synkretyzm, podkreślanie nauczania o moralności (ortopraksja) oraz silny i powszechny kult przodków. W dalszej części autorka ukazuje historię chrześcijaństwa w Chinach, akcentując zwłaszcza działalność Matteo Ricciego (1552-1610), jezuickiego misjonarza, który jako pierwszy podjął dialog z religiami i kulturą chińską. Jest on pionierem inkulturacji Ewangelii. Następnie autorka śledzi rozwój zainteresowania Stolicy Apostolskiej sytuacją Kościoła w Chinach. Jan Paweł II z troską spoglądał na sytuację katolików chińskich, czemu dawał wyraz w czasie spotkań ad limina apostolorum z biskupami z Tajwanu, w czasie synodu poświęconego Azji (1998) oraz w licznych przemówieniach. Przy tych okazjach wyrażał swój szacunek i podziw dla cywilizacji chińskiej. Dwukrotnie (1982, 2001) wypowiadał się też w ramach kongresów naukowych w Rzymie z okazji rocznic misji Ricciego, którego uważał za pośrednika pomiędzy światem zachodu a cywilizacją chińską. W dialogu z religiami Chin Papież doceniał wyznawców chińskich religii za umiłowanie cnót moralnych, poszukiwanie mądrości, a także za szacunek dla starszych oraz przodków.
The article presents Pope John Paul II’s attitude towards the traditional Chinese religions. In the first part, the present author indicates the specific characteristics of China’s three main religions: Confucianism, Taoism, and Buddhism. The features of these three include, among others: syncretism, emphasising the teaching of morality (orthopraxis), and the strong and widespread cult of ancestors. In the article’s following part, the author presents the history of Christianity in China, focusing in particular on the activities of Matteo Ricci (1552-1610), a Jesuit missionary who first took up a dialogue with other religions and Chinese culture. He is a pioneer of inculturation of the Gospel. Then, the author traces the development of the Holy See’s interest in the situation of the Church in China. John Paul II looked with concern at the situation of Chinese Catholics, which he expressed during the ad limina apostolorum meetings with bishops from Taiwan, during the synod devoted to Asia (1998) and in numerous speeches. On these occasions, the Pope expressed his respect and admiration for Chinese civilisation. Twice (in 1982 and 2001), he also spoke in the context of scientific congresses in Rome on the occasion of the Ricci’s mission anniversary, whom John Paul II considered an intermediary between the world of the West and the Chinese civilisation. In the dialogue with the religions of China the Pope appreciated the Chinese religions’ followers for their moral virtues for love, the search for wisdom as well as respect for the elders and ancestors.

Źródło:

Nurt SVD; 2014, 1; 306-320
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Prawne aspekty honorowania i posługiwania się papieskimi orderami i odznaczeniami w Polsce
Legal aspects of honouring and using papal orders and decorations in Poland

Autorzy:

Tabaszewski, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1887423.pdf

Data publikacji:

2021-12-18

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

ordery i odznaczenia papieskie
polityka odznaczeniowa
Stolica Apostolska
Order Św. Sylwestra
papal orders and decorations
honours policy
Holy See
Order of St. Sylvester

Opis:

Celem artykułu jest przedstawienie genezy oraz prawnych aspektów honorowania, a także nadawania i posługiwania się papieskimi odznaczeniami w Polsce. Analizie poddano regulacje prawne ukształtowane w wyniku reform Piusa X z 1905 r., Pawła VI z 1966 r. i Jana Pawła II z 1993 r. Przepisy te zestawiono z utartą praktyką papieską, zwyczajami międzynarodowymi oraz polskim ustawodawstwem. Uznano, że obecnie ukształtowany, skomplikowany system odznaczeniowy Stolicy Apostolskiej przeszedł głęboką ewolucję. Wykładni poddano polskie przepisy rangi konstytucyjnej i ustawowej, uzależniające otrzymanie papieskich znaków zaszczytnych, jako odznaczeń zagranicznych, od uprzedniej zgody wyrażonej przez prezydenta RP. Wykazano, że obecnie, w odróżnieniu od czasów komunistycznych, polskie przepisy uznają papieski system odznaczeniowy bez żadnych wyłączeń i ograniczeń podmiotowych, przedmiotowych i funkcjonalnych. Również praktyka polityczna jest życzliwa nadaniom papieskim, co wyraża się m.in. w zasadzie pierwszeństwa papieskich odznaczeń przed odznaczeniami innych państw. Wymieniono również najważniejsze zasady posługiwania się papieskimi znakami zaszczytnymi w Polsce.
The goal of the article is to present the origin and the legal aspects of honouring, as well as awarding and using papal decorations in Poland. It analyses the legal regulations formed as a result of the reforms implemented by Pius X in 1905, Paul VI in 1966 and John Paul II in 1993. These regulations are compared with the established papal practice, international customs and Polish legislation. It is claimed that the present complicated honours system of the Holy See has undergone a profound evolution. The Author interprets the Polish constitutional and statutory provisions which make the receipt of papal decorations as foreign honours subject to prior consent of the President of the Republic of Poland. It has been shown that currently, contrary to the communist times, the Polish regulations recognize the papal honours system without any subjective, objective and functional exceptions and limitations. Political practice is also favourable to papal awards, which is reflected for example by the priority of papal decorations over those from other states. Finally, the article also enumerates the most important rules of using papal honours in Poland.

Źródło:

Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 379-404
2081-8882
2544-3003

Pojawia się w:

Studia z Prawa Wyznaniowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Między pielgrzymkami : Jan Paweł II i Stolica Apostolska wobec przemian w Polsce (1987-1991)

Autorzy:

Kowal, Paweł (1975- ).

Powiązania:

Pamięć i Sprawiedliwość 2019, nr 1, s. 150-180

Data publikacji:

2019

Tematy:

Jan Paweł II (papież ; 1920-2005)
Kościół katolicki
Kościół a państwo
Podróże apostolskie
Polityka
Stolica Apostolska
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma naukowego

Opis:

Artykuł przybliża politykę Watykanu wobec Polski w latach 1987-1991. Omawia polityczne aspekty trzeciej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski.
Bibliografia, netografia na stronach 175-178.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Polityka władz Jugosławii wobec Kościoła katolickiego w latach 1945–1971
Policy of the Yugoslavian authorities towards the Catholic Church in 1945–1971

Autorzy:

Wawryszuk, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/478227.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Tematy:

Jugosławia
Kościół katolicki
polityka wyznaniowa w Jugosławii
Watykan (Stolica Apostolska) po II wojnie światowej
Yugoslavia
Catholic Church
Yugoslav Religious Policy
Vatican (the Holy See)

Opis:

The acquisition of power by the communists in Yugoslavia after World War II proceeded in a different way, than in case of other Central and East European countries (except Albania). First of all, Yugoslavia had been liberated mostly by partisans, naturally supported by the Allied Powers. Secondly, taking into account their impact on political reality in the country, they did not follow other communists (e.g. from Poland, Hungary, Bulgaria etc.) in implementing a “transitional period”, but straight away started massive terror against all potential or real political enemies. One of the “natural” enemy of the new government was the Catholic Church (CCh), Institution especially strong in Croatia and Slovenia. Thus, the CCh was oppressed by communists. The authorities used administrative repressions, some of most active priests were killed. The archbishop Alojzije Stepinac, the leader of the Church in Croatia, was sentenced and imprisoned. Gradually, after WW II, communist terror had been substituted by administrative and political repressions. Belgrade had started a kind of political game with Vatican, where the situation of the Church in Croatia was at stake. At this point the pattern was similar to other communist states: the “priests-patriots” associations were established in whole Yugoslavia. However, a lack of success led Josip Broz-Tito, Yugoslav leader, to break off the diplomatic relations with the Holy See in 1952. The diplomatic détente between the Holy See and Belgrade appeared in mid-‘60s, when tough negotiations between states had begun. The agreement, finally signed in 1966, resulted in improvement of the CCh’s position in Croatia and Slovenia. It is worth to be noted, that Vatican was interested in looking for deeper frames of cooperation with Yugoslavia. The main goal was to sign a concordat with a socialist state, what would have a huge impact on Catholicism the whole Eastern Bloc. Apart from that, as Belgrade continued its policy in Non-Aligned Movement, Vatican sought an opportunity to expand its influence in the Third World. Eventually, the concordat was signed in 1970 and in the following year Josip Broz-Tito, as the first communist leader, officially visited pope Paul VI in Vatican. At the end of 1971 a symbolic event for a Church’s history in Croatia took place – “The Croat Spring”. Massive protests in the republic were suppressed by the authorities. Oppositely to clergy in other countries like Poland, the Church in Croatia/Yugoslavia remained passive. This fact had significant consequences, as the Croatian elites almost up to ‘90s felt deep reserve to the Institution.

Źródło:

Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 236-251
1427-7476

Pojawia się w:

Pamięć i Sprawiedliwość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Pozycja prawna legatów papieskich w prawie kanonicznym i międzynarodowym
The position of papal Legates in canon and international law

Autorzy:

Wroceński, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1372538.pdf

Data publikacji:

2018-09-08

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Biskup Rzymski
legat papieski
prawo kanoniczne
prawo międzynarodowe
pozycja prawna
Stolica Apostolska
Roman Bishop
papal legate
canon law
international law
legal position
Holy See

Opis:

The key issue discussed by the author is the issue of the legal position of papal legates in canon and international law. The author presents first the historical aspect of the institution of the papal legates and argues that from the beginning of the Church the legates were present in it. The development of the Church and the increase in the number of followers and the emer-gence of new problems made it impossible for the Roman Pontiff a personal presence in the local Churches, hence he was sending his representatives to them. As a rule, they did not have jurisdiction, but they performed diploma-tic functions, and other tasks Church entrusted to them. The Middle Ages strengthened the position of papal legates. From the ninth century, a new quality appeared in their activities. They were sent to lay rulers of various countries to guard the affairs of the Church. In the thirteenth century, the office of the Apostolic Nuncio appears and further clarification of the rights of the papal legates. Unfortunately, their great power, and in fact its abuse, caused conflicts with local Ordinaries and state rulers. Hence, attempts were made to regulate the activities of the legates. It was not until the fif-teenth century, however, with the emergence of new state organisms, that stabilization in church and state diplomacy occured. Subsequent centuries brought weakness to the activity of diplomacy of the Holy See; only in the nineteenth century, and more specifically after the Congress of Vienna, its revival took place. During World War I and World War II, papal legates focused on efforts to stop war conflicts and helping victims of wars. Cur-rently, legates are established at local Churches, by the State governments and international organizations. Canon and international law defines their tasks, depending on the subject at which they act. By fulfilling the mission of representing the Bishop of Rome, they express his concern for the unity of the Church, and also show his commitment to the problems of all mankind.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 3; 29-71
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Filozofia Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 roku
Philosophy of the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland of July 28, 1993

Autorzy:

Góralski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2154928.pdf

Data publikacji:

2022-12-22

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

konkordat polski
Konkordat z 1993 r.
konkordaty posoborowe
Stolica Apostolska
stosunki państwo–Kościół
wolność religijna
Polish concordat
Holy See
postconciliar concordats
State–Church relations
religious freedom

Opis:

Każdy ze współczesnych, posoborowych konkordatów zawieranych przez państwa ze Stolicą Apostolską jest osadzony w określonym kontekście historycznym, socjologicznym, kulturowym i normatywnym, co w sposób oczywisty ma wpływ na kształt uzgodnionych postanowień. Można powiedzieć, że każdy konkordat ma swoją filozofię. Przedmiotem niniejszego opracowania jest filozofia Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, który podpisano dnia 28 lipca 1993 r. Jak twierdzi autor, odzwierciedla ona przede wszystkim dążenie państwa polskiego i Kościoła Katolickiego, jako wspólnot świadomych swoich zadań i kompetencji, do realizacji dobra wspólnego i rozwoju człowieka. Do podstawowych założeń przyjętego modelu relacji państwo–Kościół, zgodnie z nauczaniem soborowym, należą zasady niezależności państwa i Kościoła oraz ich współdziałania. Dzięki temu zawarcie tej umowy znacząco przyczyniło się do zapewnienia właściwej równowagi w stosunkach między państwem i Kościołem Katolickim, korzystnie wpływając również na sytuację prawną innych związków wyznaniowych w Polsce.
Every contemporary, postconciliar concordat concluded by states with the Holy See is set in a specific historical, sociological, cultural and normative context, which clearly affects the agreed provisions. Each concordat can be seen as having its own philosophy. This paper discusses the philosophy of the Concordat between the Holy See and the Republic of Poland concluded on July 28, 1993. It is argued that this philosophy essentially reflects the aspiration of the Polish State and the Catholic Church, both aware of their responsibilities and competencies, to contribute towards the common good and human development. The adopted model of State–Church relations, in harmony with the conciliar teaching, is based on mutual independence and autonomy as well as cooperation. As a consequence, the Concordat has significantly contributed to ensuring a proper balance in the relations between the State and the Catholic Church, while also having a positive impact on the legal situation of other religious organizations in Poland.

Źródło:

Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 157-170
2081-8882
2544-3003

Pojawia się w:

Studia z Prawa Wyznaniowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Rola biskupów Rzymu w sporach doktrynalnych starożytnego Kościoła
The role of the bishops of Rome in the doctrinal disputes of the ancient Church

Autorzy:

Wygralak, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/611978.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Stolica Apostolska
nestorianizm
monofizytyzm
monoteletyzm
Celestyn I
Leon Wielki
Honoriusz I
Agaton
Holy See
nestorianism
monophysitism
monothelitism
Celestine I
Leo the Great
Honorius I
Agathon

Opis:

This article presents the role of the bishops of Rome in the resolution of three doctrinal disputes (nestorianism, monophysitism, monothelitism) that hit the community of the Church between the 5th and the 7th centuries. Both the teaching of Nestorius and Eutyches were unequivocally condemned by the contemporary bishops of Rome, respectively Celestine and Leon the Great. Their teachings were confirmed by the general councils of Ephesus (431) and Chalcedon (451). Solving the problem of monothelitism has caused even more difficulties to the Holy See because of the attitude of Honorius I, who supported the erroneous teaching of the Patriarch of Constantinople, Sergei. Thus, the work discusses the actions of the subsequent bishops of Rome (especially John IV, Theodore, Martin I and Agathon) for restoring orthodoxy, which resulted in the adoption of resolutions condemning monothelitism by the Third Council of Constantinople (680-681). The article was primarily written on the basis of the preserved correspondence between heresiarchs and the bishops of Rome, the bishops of Rome and the emperors, as well as the resolutions of synods and councils.

Źródło:

Vox Patrum; 2018, 69; 707-719
0860-9411
2719-3586

Pojawia się w:

Vox Patrum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Watykańska Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju Człowieka w służbie migrantów
Vatican Dicastery for Integral Human Development in service of migrants

Autorzy:

NECEL, WOJCIECH

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662022.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

migrant; Stolica Apostolska; Dykasterie Kurii Rzymskiej; sprawiedliwość; pokój, uciekinierzy; wypędzeni; godność człowieka
migrant; the Holy See; Roman Curia Dicastery; justice; peace; refugee; expelled; human dignity

Opis:

Church history is also the history of a specific pastoral care for migrants. A great witness of concern for the people on road is the Apostolic Constitution "Exsul Familia" of Pius XII, which in essence, with its solutions, initiated the discussion on migrants during the Second Vatican Council and, consequently, forced many new indications and solutions described in details in conciliar and post-conciliar documents. While maintaining the right to religious freedom, each migrant poses a challenge to the Church to share with them the goods of the Church. A newcomer often requires an integral care and multifaceted support. A dicastery for. Integral Human Development, appointed on 08.17.2013. is tasked to indicate that migration is a structural phenomenon of the contemporary world. The migrants reflect all the problems of contemporary injustices, wars and hatred, shortcomings of medical services and non-compliance with fundamental human rights. Liquidation of the four Pontifical Councils taking up contemporary social problems and the appointment of the Dicastery is supposed to meet the problems people are facing today, regardless of their creed and religion, skin color, political view and language.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 15-32
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Wkład Stolicy Apostolskiej w ochronę prawa człowieka do wolności sumienia i wolności religijnej w Konferencjach Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE i OBWE)
The Holy See’s Contribution to the Protection of the Right to Freedom of Conscience and the Religious Freedom in Conferences on Security and Cooperation in Europe and Organization for Security and Cooperation in Europe (CSCE and OSCE)

Autorzy:

Mazurek, Franciszek Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1835193.pdf

Data publikacji:

2020-05-12

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

prawa człowieka
wolność sumienia
wolność religijna
Stolica Apostolska
godność osoby ludzkiej
human rights
freedom of conscience
religious freedom
Holy See
dignity of the human person

Opis:

The article is the first part of a discussion of the issue of the part taken by the Holy See in the Conferences of Security and Cooperation in Europe. In the analyses the origin and the motives for participation of the Holy See in the international discussion on protecting human rights for the freedom of conscience and the religious freedom are presented. In the area of documents concerning human rights a special attention is paid to the significance of John XXIII’s encyclical Pacem in terris. Also, the Holy See’s postulates and suggestions that deal with the question of the value and dignity of the human person are discussed. The final analyses include the issue of the personal dimension of the right to the freedom of conscience and the religious freedom.

Źródło:

Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 1; 45-72
0137-4176

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Społecznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Dykasteria do spraw Komunikacji w strukturze Kurii Rzymskiej
Dicastery for Communication in the Structure of the Roman Curia

Autorzy:

Menke, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31233976.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Stolica Apostolska
Sekretariat ds. Komunikacji
Dykasteria ds. Komunikacji
Praedicate Evangelium
reorganizacja Kurii Rzymskiej
Holy See
Secretariat for the Communication
Dicastery for Communication
reorganization of the Roman Curia

Opis:

Reforma Kurii Rzymskiej przeprowadzona przez papieża Franciszka w 2022 r. była oczekiwana od początku jego pontyfikatu. W artykule zwrócono uwagę na jedną z nowo utworzonych dykasterii: Dykasterię ds. komunikacji. Powstanie tej dykasterii poprzedziło utworzenie w 2015 r. Sekretariatu ds. Komunikacji. Dykasteria ds. Komunikacji jest tym urzędem Kurii Rzymskiej, który w ostatnich czasach rozwinął się chyba najbardziej dynamicznie, ponieważ zarządza całym obszarem komunikacji papieża i Stolicy Apostolskiej.
Pope Francis’ reform of the Roman Curia in 2022 has been expected since the beginning of his pontificate. In the article, we focus on one of the newly created dicasteries: the Dicastery for Communication. The establishment of this Dicastery was preceded by the creation of the Secretariat for Communication in 2015. The Dicastery for Communication is an office of the Roman Curia that is developing probably the most dynamically in recent times, as it manages the entire area of communication between the Pope and the Apostolic See.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 9-25
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Radio Watykańskie: tożsamość ewangelizacyjna – w stronę nowych rozwiązań
Vatican Radio: Focus on evangelization – Changing shape

Autorzy:

Gęsiak, Leszek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1597142.pdf

Data publikacji:

2017-12-31

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

ewangelizacja
Franciszek
media
papież
radio
Radio Watykańskie
reforma
rozgłośnia
Stolica Apostolska
technologie
tożsamość
Watykan
broadcaster
evangelization
Francis
Holy See
identity
pope
reform
Vatican
Vatican Radio
technologies

Opis:

Radio Watykańskie służy Kościołowi od 1931 r. Miało być łącznikiem między Papieżem i wiernymi, nowoczesnym narzędziem ewangeliza- cji, a także potwierdzeniem niezależności nowego wówczas podmio- tu prawa międzynarodowego jakim było Państwo Miasta Watykańskie- go. Misja ewangelizacyjna radia, która jest podstawą jego tożsamości, od początku prowadzona jest w wielu językach. Rosnące koszty utrzy- mania oraz nowe rozwiązania technologiczne wymusiły w ostatnich latach głębszą refleksję nad dalszym kształtem rozgłośni. Konieczne były konkretne zmiany strukturalne i programowe. Papież Franciszek utworzył Sekretariat ds. Komunikacji, który ma zintegrować i unowo- cześnić wszystkie podmioty medialne Stolicy Apostolskiej. Proces ten rozłożony jest na cztery lata i ma zostać sfinalizowany do końca 2018 r.
Vatican Radio has been serving the Church since 1931 as a modern means of evangelization. Its founding demonstrated the new status of the Vatican City State as a sovereign state in international law. Vatican Radio has constantly linked the Holy Father with the faithful and carried out its mission of evangelization, its core identity, in many languages. But with increasing costs and the new communications technologies, it recently became urgent to reflect deeply on what shape the radio should take in future. In 2015, Pope Francis established the Secretariat for Communications and tasked it with integrating and modernizing all the media units and functions of the Holy See. The four-year reform process includes structural and program changes for Vatican Radio and should be completed by the end of 2018.

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2017, 19, 4; 207-222
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Normy komplementarne obligatoryjne konferencji episkopatów w zakresie munus docendi Kościoła
Mandatory Complementary Norms of Episcopal Conferences Regarding the Munus Docendi of the Church

Autorzy:

Adamczyk, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1916526.pdf

Data publikacji:

2020-12-04

Wydawca:

Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

Tematy:

Magisterium of the Church
Code of Canon Law
particular law
Apostolic See
episcopal conference
nauczycielskie zadanie Kościoła
Kodeks Prawa Kanonicznego
prawo partykularne
Stolica Apostolska
konferencja episkopatu

Opis:

The purpose of the article is to present the issue of the use by the episcopal conferences of obligatory norms of the Code of Canon Law within the purview of the munus docendi of the Church. The Code obliges or enables episcopal conferences to issue norms complementary to the CCL, among others regarding the Magisterium of the Church. In three cases, the Code obliges episcopal conferences to make arrangements regarding the munus docendi of the Church (can. 772 § 2, 788 § 3, 831 § 2). The author presented and evaluated the provisions of selected episcopal conferences in the field of the teaching task of the Church.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia wykorzystania przez konferencje episkopatów norm obligatoryjnych Kodeksu Prawa Kanonicznego w zakresie munus docendi Kościoła. Kodeks zobowiązuje albo umożliwia konferencjom biskupim wydanie norm komplementarnych do KPK m.in. w zakresie zadania nauczycielskiego Kościoła. W trzech przypadkach Kodeks zobowiązuje konferencje biskupie do wydania ustaleń w zakresie munus docendi Kościoła (kan. 772 § 2, 788 § 3, 831 § 2). Autor przedstawił i ocenił przepisy wybranych konferencji episkopatów w dziedzinie nauczycielskiego zadania Kościoła.

Źródło:

Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 157-175
2544-6460

Pojawia się w:

Wrocławski Przegląd Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Ewolucja instytucji ładu medialnego Stolicy Apostolskiej na tle przemian jej ustroju (1948–2018)
The Evolution of the Holy See’s Institutions for Order in Media Against the Background of Changes in Its System (1948–2018)

Autorzy:

Jakubowski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1289372.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii

Tematy:

Dykasterium ds. Komunikowania
Kuria Rzymska
Papieska Rada Środków Społecznego Przekazu
Stolica Apostolska
środki społecznego komunikowania
Dicastery for Communications
Roman Curia
Pontifical Council for Social Communications
Holy See
Communications

Opis:

Cel artykułu: Charakterystyka genezy organów Stolicy Apostolskich w latach 1948–2018, właściwych w sprawach mediów, na tle przemian ustroju Kurii Rzymskiej; ukazanie ewolucji instytucjonalnej „resortu mediów” – od komisji papieskiej powołanej ad experimentum, przez radę papieską mającą status dykasterium o charakterze ekspercko-promocyjnym, po dykasterium na prawach analogicznych do statusu kongregacji. Metoda badań: Analiza historyczno-normatywna oparta na legislacji papieskiej i kompetentnej literaturze przedmiotu. Wyniki i wnioski: Analiza doprowadziła do sformułowania wniosku, że cechą przemian było systematyczne podnoszenie rangi instytucji właściwych w sprawach ładu medialnego oraz ich integracja funkcjonalna i organizacyjna. Wartość poznawcza: W artykule podjęto problem tradycji i modernizacji ustroju naczelnych organów Stolicy Apostolskiej, którego elementem jest projekt reformy Kurii zapoczątkowany przez papieża Franciszka i wdrażany od 2014 roku. Wątek ten stanowi relatywnie nowy i mało rozpoznany przedmiot analiz naukowych.
Scientific objective: To characterize the genesis of the institutions of the Holy See in the years 1948–2018, competent in media matters, against the background of changes in the Roman Curia’s system; showing the institutional evolution of the “media department”—from the Papal Commission established ad experimentum by the Council, having the status of an expert and promotional dicastery, to the dicastery with rights analogous to the congregation. Research method: Historical and normative analysis based on papal legislation and the literature on the subject. Results and conclusions: The analysis led to the conclusion that a feature of the changes was the systematic raising of the rank of institutions competent in matters of media and their functional and organizational integration. Cognitive value: The paper addresses the problem of tradition and modernization of the constitution of the Holy See’s primary organs, of which the Curia’s reform project initiated by Pope Francis and implemented since 2014 is a key element. This thread is a relatively new and little recognized subject of scientific analysis.

Źródło:

Studia Medioznawcze; 2020, 2; 535-553
2451-1617

Pojawia się w:

Studia Medioznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Rola Konferencji Episkopatu Polski w rokowaniach Stolicy Apostolskiej z władzami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku
Role of the Conference of the Episcopate of Poland in the holy See negotiations with the authorities of Polish People’s Republic in the second half of the seventies of the 20th century

Autorzy:

Stępień, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1371665.pdf

Data publikacji:

2019-09-07

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Stolica Apostolska
Watykan
Polska Rzeczypospolita Lu-dowa
relacje
Konferencja Episkopatu Polski
rokowania
the Holy See
Vatican
Polish People’s Republic
relations
the Conference of the Episcopate of Poland
negotiations

Opis:

In the first months of 1971 the Government of the Polish People’s Republic decided to start talks with the Holy See on the normalization of relations between the State and the Catholic Church. The intention of the Holy See was to achieve recognition of the legal personality of the Church in Poland. The only result achieved however was the will to continue negotiations in the future.Under the Protocol signed by the parties in July 1974, the communist authorities immediately appointed the head of their Team of representatives and began to reside in Rome. The decision to send a permanent representative of the Holy See to Warsaw was first made by Pope Paul VI in 1976 and upheld by John Paul I. After the pontificate began by John Paul II, the position of the Holy See in this matter was modified and as a consequence no delegate of the Pope was sent to the end of the seventies of the last century to Warsaw and no agreement was reached. At every stage of the negotiations that were carried without any representative of Polish Church. Cardinal Stefan Wyszyński, as the Head of the Conference of the Episcopate of Poland, was kept informed about their course and he supported the negotiators by submitting systematically in writing the opinion of the Conference of the Polish Episcopate to the Pope Paul VI, to Pope John Paul II as well as and for the Archbishop Agostino Casaroli. All suggestions and remarks were very valuable and supportive in negotiations due to the fact that they were originated by Polish bishops who knew well the internal situation in the country as well as the way of proceedings of communist authorities.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 163-192
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Wizyta generała Wojciecha Jaruzelskiego w Watykanie w 1987 roku

Autorzy:

Owczarek, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1373767.pdf

Data publikacji:

2020-04-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

stosunki dyplomatyczne
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Stolica Apostolska
Watykan
Jan Paweł II
Wojciech Jaruzelski
Agostino Casaroli
Achille Silvestrini
diplomatic relations
Polish People’s Republic
Holy See
Vatican City
John Paul II

Opis:

Artykuł podejmuje kwestię wizyty gen. Wojciecha Jaruzelskiego w Watykanie, która odbyła się na początku 1987 r. Jest to fragment wyniku badań prowadzonych przez autora na temat ponownego nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską a Stolicą Apostolską w 1989 r. Problematyka normalizacji stosunków zachodzących na linii Warszawa–Watykan w latach osiemdziesiątych XX w. nie była dotąd podejmowana w dyskursie naukowym. Podstawę źródłową stanowią materiały znalezione w wyniku kwerendy w Archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie oraz Archiwum Akt Nowych w Warszawie. Uzupełnieniem są notatki z rozmów i spotkań opublikowane przez ks. Alojzego Orszulika. Ponadto wykorzystano materiały audiowizualne w postaci Polskiej Kroniki Filmowej. Celem artykułu jest ukazanie przygotowań do wizyty gen. Jaruzelskiego w Watykanie, odtworzenie panującej ówcześnie atmosfery i relacji między państwem a Kościołem oraz Polską a Stolicą Apostolską, wreszcie zaprezentowanie przebiegu i skutków wizyty, które za sobą pociągnęła. W artykule ukazano różne spojrzenia i podsumowania zarówno ze strony PRL, jak i Kurii Rzymskiej. Na końcu znajduje się odpowiedź na pytanie, dlaczego wizyta przewodniczącego Rady Państwa u Ojca Świętego stała się przełomowa.
This article takes with the issue of General Wojciech Jaruzelski’s visit to the Vatican, which took place at the beginning of 1987. It is a part of the results of the author’s research on the re-establishment of diplomatic relations between Poland and the Holy See in 1989. The issue of normalization of relations between Warsaw and the Holy See in the 1980s, had not yet been taken up in the scientific discourse. The source basis are materials found by the author as a result of a query in the Archive of the Ministry of Foreign Affairs in Warsaw and the Archive of New Files in Warsaw. Additionally, notes from interviews and meetings published by priest Alojzy Orszulik used. Moreover, audiovisual materials in the form of the Polish Film Chronicle (PKF) were used. The aim of the article is to present the preparations for the visit of General Jaruzelski to the Vatican, to reconstruct the atmosphere and relations between the state and the Catholic Church as well as Poland and the Holy See at that time and, finally, to present the course and the result of this visit. The article presents various views and summaries from both sides: Polish People’s Republic and the Holy See. At the end, the answer to the question is why General Wojciech Jaruzelski’s visit to the Vatican has become a breakthrough.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2020, 106; 191-212
0208-6050
2450-6990

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Działalność Antonio Pucciego jako kardynała protektora Polski w świetle dziennika podróży do Włoch 1540-1541 Jana z Ocieszyna Ocieskiego
The activity of Antonio Pucci as a cardinal-protector for Poland in light of dairy of a journey to Italy 1540-1541 by Jan Ocieski from Ocieszyn

Autorzy:

Hirsch, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/545205.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"

Tematy:

protektorat polski
kardynał-protektor
Antonio Pucci
Jan Ocieski
Rzym
stosunki dyplomatyczne
relacja Polska-Stolica Apostolska
XVI wiek
protector for Poland
cardinal-protector
Rome
diplomatic relations
relations between Poland and Holy See
XVI century

Opis:

Dziennik podróży do Włoch 1540-1541 czyli relacja z poselstwa do Rzymu Jana z Ocieszyna Ocieskiego, stanowi doskonałe źródło dotyczące życia i działalności Antonio Pucciego oraz samej funkcji kardynała-protektora Polski. Zapiski z ponad półrocznego pobytu królewskiego posła w Wiecznym Mieście stanowią również doskonałe świadectwo zakulisowych rozgrywek, ścierania się różnych stronnictw politycznych, jakie toczyły się na dworach Zygmunta Starego oraz papieża Pawła III. Wreszcie na podstawie relacji dowiadujemy się wiele na temat samej osoby kardynała Antonio Pucciego, jego charakterze, stosunku do Polski, Polaków oraz jego sympatiach politycznych. Warto bowiem pamiętać, że urząd protektora Polski przy papieżu był kluczowym urzędem w kontaktach dyplomatycznych ze Stolicą Apostolską. Dlatego poznanie kardynała-protektora stanowi podstawę dla zrozumienia całej polityki Zygmunta Starego względem papiestwa.
A diary of a journey to Italy 1540-1541 is a report from a mission to Rome of Jan Ocieski from Ocieszyn in his capacity as a legate. It is a perfect source of information about life and activity of Antonio Pucci and the office of cardinalprotector for Poland. Notes from his over-half-a-year stay in the Eternal City are also a testimony of hidden games and quarrels among political groups which raged in the courts of Sigismund August and pope Paul III. We also learn a lot about the cardinal Pucci, his character, his relation to Poland, Poles and his political inclinations. It’s good to know that the protector’s office for Poland (as part of papal administration) was a key office in diplomatic relations with the Holy See. Hence, to know the cardinal-protector is basic to understanding the whole papal policy of Sigmund August.

Źródło:

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 39-65
0137-3218
2720-0590

Pojawia się w:

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf

Data publikacji:

2017-06-30

Wydawca:

Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tematy:

Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church

Opis:

Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.

Źródło:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336

Pojawia się w:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce