Instrukcja „Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych”

Z perspektywy instrukcji Erga migrantes caritas Christi z 2004 r., duszpasterska sytuacja uchodźców i wypędzonych wymagała specjalnych analiz i zdefiniowania specyfiki ich obecności w Kościele Powszechnym, w Kościołach diecezjalnych oraz we wspólnocie parafialnej. Niepokoje polityczne i społeczne w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku były swoistym katalizatorem wypracowania przez Stolicę Apostolską instrukcji: Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo wypędzonych. Wpisuje się w wielowiekową tradycję duszpasterskiej troski Kościoła o szczególną kategorię migrantów, jakimi są uchodźcy i przymusowo wysiedleni. Autorzy instrukcji obejmują tą kategorią także bezpaństwowców, ubiegających się o azyl polityczny, ofiary handlu ludźmi, w tym szczególnie dzieci i kobiety, ofiary pracy przymusowej oraz dzieci-żołnierzy.

From the perspective of "Erga migrantes caritas Christi" instruction from 2004, the pastoral situation of refugees and expellees required specific analyses and defining of the specificity of their presence in the Common Church, in the diocesan churches and in the parish community. Political and social unrests in the first two decades of the 21st century were a catalyst for the Apostolic See’s instruction: "Accepting Christ in the refugees and forcibly exiled". It is a part of the centuries-long tradition of the Church pastoral care for this special category of migrants who are refugees and forcibly exiled. The authors of this manual include in this category also stateless persons, political asylum seekers, victims of human trafficking, especially including children and women, as well as victims of forced labor and children soldiers.