Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stanisław Vincenz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
„Wędrowiec-dantofil” w rodzinnej Italii. Stanisław Vincenz a włoska tradycja artystyczna
“Traveller-dantophile” in Home Italy. Stanisław Vincenz and the Italian Artistic Tradition
Autorzy:
Żmidziński, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040837.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Vincenz
Italy
Naples
Venice
Dante
Opis:
The article is the first attempt at a holistic view of Stanisław Vincenz’s relationship with Italian culture. Since his youth, Vincenz would visit the Italian Peninsula travelling to Venice and, already as an emigrant after World War II, made a few visits to Naples and Tuscany. These journeys resulted in numerous comments included in his essays on Dante Alighieri, as separate overview Z perspektywy podróży (From a traveller’s perspective) and List z Neapolu. Dialog z Czesławem Miłoszem (A letter from Naples. A dialogue with Czesław Miłosz). Italian journeys, interest in Dante and Italian culture (architecture, painting, folk rituals) brought numerous Italian motifs in the tetralogy Na wysokiej połoninie (On a high mountain pasture). The key element is included in volume II, Zwada (Conflict), which describes a group of loggers cutting down trees in a primeval Carpathian forest. In this part, a young Italian dies and is buried after a Hutsul funeral ritual which is not understood by the foreigners. The analysis of the abovementioned motifs shows how important Italian culture was to Vincenz, also in a very personal sense, given the Vincenz family’s distant Venetian roots. One may even claim that for the writer, Italy was almost a family land. Personifying the European spirit, Italy was his “broader” homeland.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2020, 38; 77-101
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‟L’Amor che move il sole e l’altre stelle… ovvero l’italianistica come strumento ausiliare nella letteratura comparata
„Miłość, co wprawia w ruch słońce i gwiazdy…”, albo italianistyka jako narzędzie pomocnicze komparatystyki literackiej
Autorzy:
Płaszczewska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521368.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Dante Alighieri,
Stanisław Vincenz,
Jarosław Mikołajewski,
letteratura comparata
italianità
italianistica
Dante Alighieri
Stanisław Vincenz
Jarosław Mikołajewski
komparatystyka
italianizm
italianistyka
Opis:
Abbracciando la questione dell’utilità dell’italianistica nello studio comparato delle lettere, l’osservazione riguarda il problema dell’irradiarsi della cultura italiana nella civiltà europea attraverso temi e immagini comuni, la sua funzione ispiratrice per il corpus transnazionale di generi e di modelli artistici, e infine, l’intervento si riferisce anche al significato della letteratura e dell’arte italiana per la memoria culturale contemporanea, in particolare quella polacca, anch’essa ispirata da Dante.
Złożony z pięciu fragmentów szkic poświęcony jest roli i znaczeniu kompetencji italianistycznych w warsztacie komparatystycznym. Rozpiętość italotematycznych badań porównawczych wskazują kolejno: refleksja nad tradycją podróży włoskiej (obejmująca problematykę intertekstualności, promieniowania wzorców literackich i artystycznych, zagadnienie „mitu Italii” i italianizmu w różnych epokach literackich), ze szczególnym uwzględnieniem włoskich wątków pisarstwa Stanisława Vincenza; następnie rozważania dotyczące genologii (tradycja sonetu i oktawy w literaturze polskiej) oraz przekładu jako obszarów wzajemnego oddziaływania literatur (w tym polskiej jako przyjmującej włoskie modele literackie – przypadek Juliusza Słowackiego – i oddziałującej na piśmiennictwo włoskie – przypadek Wisławy Szymborskiej). Odrębnym sygnalizowanym wątkiem jest zagadnienie recepcji Dantego w polskiej (i europejskiej) tradycji kulturowej (petrarkizm Felicjana Faleńskiego; fascynacje polskich romantyków Boską komedią).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 3; 219-227
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sokratejski model filozofii Stanisława Vincenza zakorzeniony w doświadczeniu Galicji końca XIX i pierwszej połowy XX wieku
Autorzy:
Obirek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441972.pdf
Data publikacji:
2016-09-01
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Stanisław Vincenz
Rudolf Holzapfel
Sokrates
Galicja
filozofia dialogu
Opis:
Stanisław Vincenz became a philosopher thanks to his encounter with Rudolf Holzapfel and his writings. It was a decisive impulse in writings his tetralogy On the High Uplands. Sagas, Songs, Tales and Legends of the Carpathians, his major oeuvre. It was not a philosophical system but a narrative reconstruction of a world that vanished. It seems that Vincenz paid his debt to his mentor Holzapfel in his latest work Socrates’s Post-war Vicissitudes published in 1985. In Vincenz works Galicia gained a special glorifying writer. Fascinated by voices from the past he created an alternative to totalitarian political systems.
Stanisław Vincenz stał się filozofem dzięki spotkaniu z osobą i dziełem Rudolfa Holzapfla. Było ono decydującym impulsem do napisania tetralogii Na wysokiej połoninie, głównego dzieła Vincenza. To nie był system filozoficzny, ale narracyjna rekonstrukcja zaginionego świata. Jak się wydaje, swój filozoficzny dług wobec swego mistrza Rudolfa Holzapfla Stanisław Vincenz spłacił swym najpóźniej, bo dopiero w roku 1985 wydanym dziełem Powojenne perypetie Sokratesa. W dziele Stanisława Vincenza Galicja zyskała wyjątkowego piewcę, który zafascynowany nawiedzającymi go głosami z przeszłości stworzył alternatywę dla totalitarnych systemów politycznych.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2016, 2; 247-268
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kabzanie Vincenza
Autorzy:
Pełczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030949.pdf
Data publikacji:
2018-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
East Poland
Stanisław Vincenz
Armenians
anthropology of culture
Kresy
Ormianie
anthropology of culure
Opis:
Stanisław Vincenz (1888–1971) is famous Polish writer. His bigges twork is novel Na wysokiej połoninie. It is about different cultures onsouth-east old Poland. There were different ethnic groups on this land.Article says about Armenians in Vincenz’s work.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 89-103
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisława Vincenza filozofia współistnienia w perspektywie powojennych stosunków polsko-żydowskich
Autorzy:
Czarnik, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030764.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Stanisław Vincenz
Polish-Jewish coexistence
antisemitism
Holocaust
dialogue
współistnienie polsko-żydowskie
antysemityzm
Zagłada
dialog
Opis:
The text considers the possibility of functioning of the philosophy of coexistence supported by Stanisław Vincenz  the author of Na wysokiej połoninie (On the high meadow) in the perspective of postwar Polish-Jewish relations. He does that in reference to widely treated historical context  (from the 1940s up to the present times) noting that postwar Polish-Jewish relations are of extremely complex character and are realized between selfless friendship, at times even heroism and xenophobia and aggressive antisemitism. The text also mentions the criteria of strangeness/hostility and familiarity functioning between both nations. The conclusion of the text is a well-argumented statement that in the present Polish reality practical realization of Vincenz’s philosophy showing equality and equality of values in mutual interethnic relations is difficult, however, in the future perspective and „long lasting” (understood in accordance with the intention of Ferdinand Braudel) is not impossible and desired indeed.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 222-241
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przecież ja nie jestem taki głupi, jak wyglądam”
Листи Станіслава Вінценза до Івана (Яна) Сеньківа
Autorzy:
Bembenek, Zofia Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015117.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Станіслав Вінценз
Іван Сеньків
листування
польсько-українські відносини
Vincenz Stanisław
Senkiv Ivan
correspondence
polish-ukrainian relations
Stanisław Vincenz
Iwan Senʹkiw
korespondencja
polsko-ukraińskie relacje
Opis:
Przedmiotem pracy jest opracowanie edytorskie korespondencji Stanisława Vincenza i Iwana Senʹkiwa. Jego podstawą są skany mikrofilmów pochodzące z Archiwum Stanisława Vincenza w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Stanisław Vincenz (1888–1971) był pochodzącym z Huculszczyzny pisarzem i eseistą. Ukraiński etnograf – Iwan Senʹkiw (1913–?) poznał go w 1934 roku w Słobodzie Rungurskiej w czasie spotkania pasjonatów panidealizmu szwajcarskiego filozofa i psychologa Rudolfa Marii Holzapfla. Wspólne zainteresowania stały się spoiwem przyjaźni korespondentów. Łączyła ich także bliska więź z Jerzym Stempowskim. Pierwszą część pracy poświęcono opisowi relacji korespondentów, a zwłaszcza roli, jaką w życiu Iwana Senʹkiwa odegrał Stanisław Vincenz. Podjęto próbę scharakteryzowania najważniejszych wątków poruszanych w listach oraz stylu epistolograficznego Stanisława Vincenza. W nocie edytorskiej przedstawiono podstawowe problemy, jakie stwarzają listy Stanisława Vincenza. Kolejna część pracy zawiera transkrypcję korespondencji z lat 1951–1965. Listy opatrzono niezbędnymi objaśnieniami.
Станіслав Вінценз (1888–1971) — письменник і есеїст Гуцульщини. Український етнограф – Іван Сеньків (1913–?) познайомився з ним у 1934 році на Слободі Рунгурській під час зустрічі ентузіастів панідеалізму швейцарського філософа і психолога Рудольфа Марії Гольцапфля. Спільні інтереси стали зв'язком дружби між кореспондентами. Також у них були близькі стосунки з Єжи Стемповським. Перша частина опрацювання присвячена опису стосунків кореспондентів, а особливо ролі, яку відіграв Станіслав Вінценц у житті Івана Сеньківа. Зроблено спробу охарактеризувати найважливіші теми, порушені в листах, та епістолографічний стиль Станіслава Вінценца. У редакційній примітці представлені основні проблеми, поставлені листами Станіслава Вінценца. Наступна частина роботи містить стенограму листування 1951–1965 років. Списки були надані з необхідними поясненнями.
The subject of the article is editorial elaboration of correspondence between Stanisław Vincenz and Ivan Senkiv as a special case of Polish-Ukrainian relations. It is based on microforms’ scans from Stanisław Vincenz Archive in National Ossoliński Department located in Wrocław. The first part portrays the relation between friends with special emphasis on the role of Vincenz in Senkiv’s life. The paper makes an attempt to describe, characterize and name the most important issues, which were brought up in the letters, as well as epistolographical style of Stanisław Vincenz. The editorial note presents the basic problems posed by Stanisław Vincenz’s letters. The next part of the work contains a transcription of the correspondence from the years 1951–1965. The letters are provided with the necessary explanations.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2021, 6, 16; 137-172
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korespondencja Stanisława Vincenza do księdza Bronisława Kreuzy
Листування Станіслава Вінценза зі священиком Броніславом Кройзою
Autorzy:
Wojciechowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233742.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Станіслав Вінценз
Броніслав Кройза
листування
Анджей Вінценз
Анджей Шептицький
Stanisław Vincenz
Bronisław Kreuza
correspondence
Andrzej Vincenz
Andrzej Szeptycki
korespondencja
Opis:
Artykuł stanowi próbę scharakteryzowania relacji pomiędzy księdzem Bronisławem Kreuzą a pisarzem Stanisławem Vincenzem i jego rodziną – wysnutą na podstawie lektury korespondencji i innych materiałów zawartych w Archiwum Stanisława Vincenza, w Dziale Rękopisów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. Uwzględniono również analizę tekstów literackich obu twórców, napisanych z wzajemnymi dedykacjami lub zawierających zakomunikowane inspiracje. W drugiej części artykułu sporządzono obraz tekstologiczno-edytorski korespondencji i opisano najważniejsze tematy listów.
Стаття є спробою охарактеризувати стосунки між священиком Броніславом Кройзою та письменником Станіславом Вінцензом та його родиною – почерпнута з читання листування та інших матеріалів, що містяться в архіві Станіслава Вінценза, у відділі рукописів бібліотеки Національного інституту Оссолінських у Вроцлаві. Також був включений аналіз літературних текстів обох авторів, написаних із взаємними присвятами або містять передані натхнення. У другій частині статті готується текстологічна і редакційна картина листування і описуються найважливіші теми листів.
The work is an attempt to characterize the relationship between Stanisław Vincenz and priest Bronisław Kreuza (Tadeusz Rzewuski) based on study of the correspondence and other materials contained on  the collection of the Manuscript Department of the Ossoliński National Institute in Wrocław. Additionaly, an analysis of the literary texts of both authors, written with mutual dedications or with communicated inspirations, was also taken into account. In the second part of the article, a textological and editorial picture of the correspondence was drawn up and the most important topics of the letters were described.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2022, 6, 17; 1-20
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od pramatki kiedry do wnuczki jabłonki. Historie rodowe w „Listach z nieba” Stanisława Vincenza
Autorzy:
Serafin, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080484.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Stanisław Vincenz
“On the High Uplands”
trees
genealogy
women
gender studies
On the High Uplands
drzewa
genealogia
kobiety
Na wysokiej połoninie
Opis:
Artykuł jest próbą rekonstrukcji historii rodowych Szumejów, bohaterów cyklu Na wysokiej połoninie Stanisława Vincenza. Najciekawszym motywem opowieści jest pochodzenie rodu od drzew. Zanalizowane zostały deskrypcje drzew oraz konsekwencje niezwykłego pochodzenia dla kreacji bohaterów. Wyróżniono obrazy kiedry: wojownik, gazda, matka rodu, drzewo żywota i umierania. Cechami odziedziczonymi przez potomków kiedry są: wytrwałość, nieugiętość oraz troskliwość i zaufanie do świata. Z uwagi na patrylinearną strukturę rodu kobiety są na drugim planie rodowych historii, brak w nich narratorki, ostatnia kobieta z rodu umiera. Na płaszczyźnie społecznej i symbolicznej nie istnieje pokoleniowa więź między kobietami. W artykule uwzględniono również zawarte w dziejach rodu symboliczne odniesienia do historii zbawienia.
The article attempts to reconstruct the family history of the Szumej family, characters in Stanisław Vincenz’s cycle On the High Uplands: Sagas, Song, Tales and Legends of the Carpathians. The most interesting motif of the story is the origin of the family from trees. The descriptions of trees and the consequences of the characters’ unusual origin were analysed. Several images of the Arolla pine are distinguished: the warrior, gazda (the Hutzul farmer in the Carpathians), the mother of the family, the tree of life and death. The features inherited by the descendants of trees are: perseverance, unbearableness, physical strength, and care and trust in the world. Due to the patrilineal structure of the family, women are in the background of family histories – there is no female narrator, the last woman in the family dies. On the social and symbolic level, there is no continuous generational bond between women. The article also points out that the history of the Szumej family, symbolic references to the history of salvation are included.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 187-200
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Trzy damy przodujące godom”. Kreacje kobiecości w "Barwinkowym wianku" Stanisława Vincenza
“Three ladies leading the celebration”: creations of femininity in Stanisław Vincenz’ “Barwinkowy wianek”
Autorzy:
Serafin, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789177.pdf
Data publikacji:
2021-09-17
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
"Barwinkowy wianek"
feminizm
gender studies
kobiecość archetypowa
judaizm
chrześcijaństwo
symbolika liczb
Stanisław Vincenz
feminism
archetypal femininity
symbolism of numbers
Judaism
Christianity
Opis:
Artykuł jest próbą analizy i interpretacji kreacji postaci kobiecych w Barwinkowym wianku Stanisława Vincenza. Zaobserwowano, że autor posłużył się tradycyjnym repertuarem kreowania postaci kobiecych, czerpiąc z konwencji romantycznych i modernistycznych. Znalazły się tu obrazy mityczno-archetypowe, biblijne, wzorce i fantazmaty kulturowe. Role społeczne babek, matek, żon, panienek, nianiek i służących zostały osadzone w realiach właściwych dla każdej z opisywanych kultur. Deskrypcje ciała kobiet zmierzają ku „odcieleśnieniu” postaci. W Barwinkowym wianku wizerunki kobiet oscylują między uduchowieniem („anioł”, „królowa”, „księżniczka”, „kobieta-dusza”, Bóg-Matka, matka karmicielka) infantylizacją („kobieta-dziecko”), a obrazami społecznej opresji (moda, konwenans, przemoc). Jednak większość obrazów prezentuje bohaterki w sytuacjach uroczystych, idealnych. Znaczenia postaci bohaterek zostały rozważone z perspektywy symboliki liczb oraz archetypowej kobiecości (Wielka Matka, jasne i ciemne oblicze Szechiny).
This article is an attempt at analyze and interpret the creation of female characters of Stanisław Vincenz’ novel Barwinkowy wianek. It can be concluded that Vincenz used the traditional repertoire of creating female characters, drawing on romanticism and modernism. This repertoire contains mythical, archetypal and biblical images, as well as patriarchal social patterns and phantasms, all of which were identified in the text. The social roles of grandmothers, mothers, wives, maids, nannies, servants were set in the realities specific to each described culture. The descriptions of the female body tend to be “disembodied” in the novel. The images of women in Barwinkowy wianek oscillate between spirituality (“an angel”, “a queen”, “a princess”, “woman-soul”, God Mother, a mother feeder), infantilisation (“a woman-child”) and descriptions of social oppression (corset fashion, conventions, violence). However, in most cases the women are shown in festive, ideal situations. The article looks at the meanings of the characters through the symbolism of numbers and symbolism of archetypal femininity (great Mother Goddess Sophia, light and dark faces of Shekhina).  
Źródło:
Literatura Ludowa; 2021, 64, 6; 5-26
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między stereotypem a mitem – huculski Józef Wittlin
Між стереотипом і міфом – гуцульський Юзеф Вітлін
Autorzy:
Choroszy, Jan Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015105.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Вітлін
Гуцульщина
Станіслав Вінценз
Сіль землі
Здорова смерть
антропологія досвіду
Józef Wittlin
the Hutsul Land
Stanisław Vincenz
The Salt of the Earth
Józef Wittlin, the Hutsul Land, Stanisław Vincenz, The Salt of the Earth, Healthy Death, anthropology of experience
anthropology of experience
Huculszczyzna
Sól ziemi
Zdrowa śmierć
antropologia doświadczenia
Opis:
W dwóch powieściowych dziełach Józefa Wittlina, w Soli ziemi i zachowanym fragmencie Zdrowej śmierci, znajdują się liczne odniesienia do tematyki huculskiej (Huculszczyzny i wschodniokarpackich górali). Pisarz wykorzystał stereotyp i mit wypracowane w XIX wieku, przenosząc je na dwie postaci głównych bohaterów. W powojennej korespondencji ze Stanisławem Vincenzem, autorem cyklu Na wysokiej połoninie, aluzyjne odwołania do Huculszczyzny Wittlin wiąże z własną sytuacją osobistą na emigracji. Autor opracowania stawia pytanie o związek, jaki istnieje między wątkami huculskimi w tekstach należących do historii literatury i w egodokumentach. Metodą, która pozwala opisać tę relację, jest antropologia doświadczenia wywodząca się z hermeneutyki Wilhelma Diltheya, a rozwinięta przez Edwarda M. Brunera. W dwóch powieściowych dziełach Józefa Wittlina, w Soli ziemi i zachowanym fragmencie Zdrowej śmierci, znajdują się liczne odniesienia do tematyki huculskiej (Huculszczyzny i wschodniokarpackich górali). Pisarz wykorzystał stereotyp i mit wypracowane w XIX wieku, przenosząc je na dwie postaci głównych bohaterów. W powojennej korespondencji ze Stanisławem Vincenzem, autorem cyklu Na wysokiej połoninie, aluzyjne odwołania do Huculszczyzny Wittlin wiąże z własną sytuacją osobistą na emigracji. Autor opracowania stawia pytanie o związek, jaki istnieje między wątkami huculskimi w tekstach należących do historii literatury i w egodokumentach. Metodą, która pozwala opisać tę relację, jest antropologia doświadczenia wywodząca się z hermeneutyki Wilhelma Diltheya, a rozwinięta przez Edwarda M. Brunera.
У двох повістях Юзефа Віттліна, в «Солі землі» та у збереженому фрагменті «Здорової смерті», знаходяться численні посилання на гуцульську тематику (Гуцульщина та її мешканці гуцули). Письменник застосував стереотипи і міфи, які вже використовувалися у ХІХ столітті, переносячи їх на дві постаті головних героїв. В післявоєнній кореспонденції з Станіславом Вінцензем, автором циклу «На високій полонині», ці згадки та звертання до Гуцульщини, Віттлін пов’язує з власною особистою ситуацією на еміграції. Автор статті ставить питання про зв›язок, який існує між гуцульськими мотивами в текстах, що належать вже до історії літератури і цих мотивів в егодокументах. Це метод, що дозволяє проаналізувати цю взаємозалежність є антропологією пережитого і походить з герменевтики Вільгельма Дільтея, удосконалений Едвардом М. Брунером.
Two novels by Józef Wittlin: Sól ziemi (The Salt of the Earth) and the preserved fragment of Zdrowa śmierć (Healthy Death) contain numerous references to the Hutsul motifs (The Hutsul Land and the Eastern Carpathian highlanders). The writer applied the stereotype and the myth established in the 19th century onto to the two main characters. In the post-war correspondence with Stanisław Vincenz, the author of the series Na wysokiej połoninie (On the High Uplands), Wittlin connects the allusive references with his personal situation in exile. The author of the paper poses questions about the connection among the Hutsul topics in the texts from the history of literature and egodocuments, describing it through the lenses of the anthropology of experience derived from Wilhelm Dilthey’s hermeneutics, further developed by Edward M. Bruner.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2021, 6, 16; 35-48
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unmarked sites and indeterminate spots: The problem of defining territorial ‘essences’
Miejsce niewyznaczone, przestrzeń niedookreślona. O problemie definiowania „istoty” terytorium
Autorzy:
Niewiadomski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089961.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 20th century
geopoetics
topographical verse
landscape and national identity
genius loci
indeterminate spots
Hungarian identity
Bukovina
Stanisław Vincenz (1888–1971)
geopoetyka
miejsce i przestrzeń
krajobraz
miejsce niewyznaczone
Opis:
The problem of Hungarian identity is one of the themes of Stanisław Vincenz’s essays written at the time of the Second World War. Inspired by Wincenty Pol’s thinking about relationship between the sense of geographical place and literature, he decided to explore the ‘general impact of landscape’ and in particular identify the place that would convey the essence of ‘Hungarianness’. The article looks at various aspects of this problem in Vincenz’s essay ‘Landscape – the background of history’ in the context of his other essays in which the idea of place is discussed. In effect, the article lays down a theoretical formula of indeterminate spots in modern literature. The indeterminate spot possesses six constitutive features: changeability and transmutability; fuzzy borders; shifty positioning between utopia and atopia; great semantic potential; the experience of place is involved in irreducible inconsistencies but rests on a solid ideological foundation.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 4; 391-408
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies