Temat: Soviet - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Язык современной русской прессы: социолингвистический аспект
Autorzy:: Лысакова, Ирина П.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925959.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: language
soviet society
mentality
social role
social status
mass culture toleration
confrontation
democratization
sociolingistics
social dialect
sociolingistic variable
type of edition
heading
text
stylistic unity
Opis:: The author shows the connection between the language and style of the press and the social conditions of its functioning and the typological features of the edition.The article offers the methodology of sociolinguistic analysis of newspaper with respect to its orientation towards its audience.The typological features of the language modelof the edition are found in headings, titles and the body of the text. The stylistic unity of the heading, the tytle and the text contains the semantic code of the edition and marksthe level of the joumalists' professionalism.
Źródło:: Stylistyka; 2005, 14; 431-443
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:: Stylistyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Юзовка – Сталино – Донецк: политизация национального вопроса в прозе о Донбассе советских писателей 1930–1980-х гг.
Yuzovka – Stalino – Donetsk: Politicization of the national question in prose about Donbas by Soviet writers of the 1930s–1980s
Autorzy:: Shestakova, Eleonora
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52676876.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Soviet prose
journalism
metatext of Donetsk
politics
ideology
memorial culture
Opis:: Donetsk is a young industrial city. This is captured in the history of its naming, reflective of the transformations of the politics of the two empires: Yuzovka – Stalino – Donetsk. There are few fictional works devoted to Donetsk in Soviet literature. It is local, regional literature, created by natives of the region from the 1930s to the 1980s. Donetsk’s art-journalistic metatext was formed along with the city transforming itself from a worker’s settlement into the capital of industrial Donbass. After October 1917 the city and metatext of Donetsk consistently “did not remember”, “did not see” its origins – Yuzovka – but was concentrated on the Soviet present of the region. The historically conditioned multinational of Yuzovka, under the pressure of Soviet policy and ideology, was transformed into an internationality based on the dominance of the Soviet (essentially Russian) man and his local kind: the Donbasovets. The aspirations to level out the national diversity of the region, to obscure the role of people with Ukrainian roots, and to replace it with the politicised internationalization in the fabric of the works have found their semantic and ideological limit. This limit intensified when the depersonalisation of national-cultural features of the city, region was artificially imposed and it manifested in speech, everyday realities, and the memorial culture of the common people.
Źródło:: Studia Rossica Posnaniensia; 2024, 49, 1; 29-54
0081-6884
Pojawia się w:: Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Юзеф Лободовський –популяризатор національної української літератури
Jozef Lobodowski – popularizer of Ukrainian national literature
Józef Łobodowski – popularyzator literatury ukraińskiej
Autorzy:: Siryk, Ludmiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1048409.pdf
Data publikacji:: 2020-12-23
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Юзеф Лободовський, літературна публіцистика, переклади, популяризація, антирадянська позиція
Józef Łobodowski, literatura, publicystyka literacka, przekład, popularyzacja, postawa antyradziecka
Jozef Lobodowsky, literary journalism, translation, popularization, anti-Soviet position
Opis:: У статті розглядається діяльність Юзефа Лободовського в галузі популяризації української літератури серед польського читача. Дослідження проведено на матеріалі вибраних текстів літературної публіцистики митця (статті, рецензії, інформації) і на матеріалі його перекладів з української поезії, прози і літературної критики. Показано його погляди на історію і особливі риси української літератури. Звернено увагу на дві риси обговорюваної публіцистики: експонування трагічної долі українського письменства XIX–XX ст., та підкреслення поступового розвитку літератури національно-визвольного характеру попри несприятливі умови. Доповненням та ілюстрацією розглянутих поглядів було представлення перекладацького доробку Лободовського. Виявлено, що об’єктом його перекладацьких зацікавлень була творчість переважно заборонена радянською цензурою, творчість материкових і еміграційних письменників, які сповідували демократичні, визвольні та гуманістичні пріоритети.
Tematem niniejszego artykułu jest działalność Józefa Łobodowskiego na rzecz popularyzacji literatury ukraińskiej wśród czytelników polskich. Badanie zostałoprzeprowadzone na podstawie tekstów z zakresu publicystyki literackiej (artykuły, recenzje, informacje), przekładów z języka ukraińskiego poezji, prozy i krytyki literackiej, a także jego wystąpień na spotkaniach i konferencjach literackich. Zostały przedstawione poglądy pisarza na historię literatury ukraińskiej i wyeksponowane przez niego cechy szczególne tej literatury. W omawianej publicystyce zaakcentowane są dwie cechy, mianowicie: niesprzyjające warunki piśmiennictwa ukraińskiego XIX i XX wieku oraz konsekwentny rozwój literatury o charakterze narodowo-wyzwoleńczym wbrew wspomnianym warunkom. Analizę poglądów i postawy uzupełnia omówienie spuścizny translatorskiej twórcy. Stwierdzono, że obiektem zainteresowań tłumacza jest twórczość zakazana przez cenzurę radziecką oraz postawa pisarzy krajowych i emigracyjnych, którzy uznawali wartości demokratyczne, niepodległościowe i humanistyczne. Zaprezentowany czytelnikom szkic zawiera próbę podkreślenia pionierskiej działalności Łobodowskiego w dziedzinie popularyzacji literatury i myśli ukraińskiej.
The activities of Josef Lobodowski in Ukrainian literature promotion among Polish reader are reviewed in the article. The study was conducted on the basis of the selected texts the artist’s literary journalism (articles, reviews, information) and on the material of his translation from Ukrainian poetry, prose and literary criticism. His views on the history and features of Ukrainian literature are shown. Two features of the discussed journalism are noteworthy: a demonstration of the tragic fate of Ukrainian literature of the 19th-20th centuries and an emphasis on the gradual development of the literature of a national liberation character, despite adverse conditions. Add addition and illustration of the views discussed was the idea of translating the Lobodowski heritage. It turns out that the object of his translation interests was work, mainly prohibited by Soviet censorship, the work of writers from the mainland and emigrants who professed democratic, liberation and humanistic priorities.
Źródło:: TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 15-29
1733-2249
Pojawia się w:: TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Экономическая терминология в современном казахском языке: феномены постсоветского языкового пространства
Economic Terminology in Contemporary Kazakh: Language Phenomena of PostSoviet Space
Autorzy:: Pociechina, Helena
Musagułowa, Аida
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/444364.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: language reforms in the post-Soviet states
language policy
economic terminology
borrowings
Russian-Kazakh bilingualism
Opis:: Set against the background of all the economic changes in the countries of the former Soviet Union, linguistic reforms play an important role. For over a hundred years the literary language of the Kazakhs has been shaped by the influences of Russian. Nowadays, when the independent Kazakhstan is developing its economy, sciences and technologies as well as international cooperation, it is the main task of linguists to create appropriate terminology. It is to be based on three sources: the present vocabulary, historical resources of the Kazakh language, and English loanwords. Such an approach is founded on the linguistic policy of President Nursultan Nazarbajev, which is aimed at introducing a three-language model of society development.
Źródło:: Acta Neophilologica; 2013, XV/2; 89-99
1509-1619
Pojawia się w:: Acta Neophilologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Эволюция образа женщины в популярной русской и советской песне
The evolution of the image of women in a popular Russian and Soviet song
Ewolucja wizerunku kobiety w popularnej piosence rosyjskiej i radzieckiej
Autorzy:: Zaynuldinov Tiarenkov, Andrey
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34655855.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: image of a woman
Soviet song
Russian folk song
Russian romance
Russian songs of the II World War
mass drinking song
wizerunek kobiety
piosenka radziecka
piosenka rosyjska
pieśń ludowa
folklor
romans rosyjski
pieśni z okresu II wojny światowej
piosenka masowa
piosenka biesiadna
образ женщины
советская песня
русская песня
народная песня
фольклор
русский романс
песни военных лет
массовая, застольная песня
Opis:: Настоящая статья посвящена исследованию эволюции образа женщины в популярных русских и советских песнях. Автор рассматривает русские популярные песни на протяжении более 100 лет истории, подвергая анализу разнообразные жанры: народной, цыганской, эстрадной, а также русского романса. Особое внимание уделяется советскому периоду российской истории, представлены песни 20–30 годов ХХ века, песни военных лет, послевоенной советской эстрады. Подтверждена гипотеза, что образ русской женщины обусловлен временными историческими обстоятельствами и эволюционировал в сторону более свободной современной женщины вне социальных стереотипов и патриархальных предрассудков. Образы женщин в фольклоре и русском романсе остаются неизменными, это идеализированная возлюбленная. Эта тенденция нарушается в советское время, где появляется новая профессиональная сфера деятельности женщины, что связано с эмансипацией. Образ женщины в эстрадной песне становится многообразнее, объемнее, это уже не только возлюбленная, молодая девушка, но и любящая женщина, мать.
Artykuł poświęcony jest badaniu ewolucji wizerunku kobiety w popularnych piosenkach rosyjskich i radzieckich. Autor analizuje popularne piosenki rosyjskie na przestrzeni ponad 100 lat, uwzględniając różne gatunki: ludowy, cygański, pop, a także romans. Szczególną uwagę zwrócono na okres radziecki w historii Rosji, zaprezentowano pieśni z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, okresu wojennego i powojennej estrady radzieckiej. Potwierdzono hipotezę, że wizerunek Rosjanki był uwarunkowany ówczesnymi okolicznościami historycznymi i ewoluował w kierunku wyzwolonej współczesnej kobiety, wolnej od stereotypów społecznych i patriarchalnych uprzedzeń. Obraz kobiety w folklorze i romansie rosyjskim pozostał niezmieniony – jest to wyidealizowana kochanka. Tendencja ta zmienia się w czasach radzieckich, kiedy pojawia się nowa sfera działalności zawodowej kobiet, co wiąże się z emancypacją. W piosenkach pop wizerunek kobiety staje się bardziej zróżnicowany: to nie tylko ukochana, młoda dziewczyna, ale także kochająca kobieta, matka.
This article considers the evolution of the image of women in popular Russian and Soviet songs. The author examines various Russian popular songs of different genres (folk, gypsy, pop, as well as Russian romance) composed over the last 100 years. Particular attention is paid to the Soviet period of Russian history, songs of the 1920s and 1930s, songs of the Second World War years, and post-war Soviet pop music. The hypothesis that the image of a Russian woman is due to temporary historical circumstances and has evolved towards a freer modern woman outside of social stereotypes and patriarchal prejudices is confirmed. The image of women remains unchanged in folklore and Russian romance – the idealized beloved. This trend is broken in the Soviet era, where a new professional sphere of activity for women appears, which is associated with emancipation. The image of a woman in pop songs becomes more diverse, more extensive, and she is no longer only a beloved young girl, but also a loving woman, a mother.
Źródło:: Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 223-243
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:: Językoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Эволюция концепта скуки в творчестве Елены Шварц
The evolution of the concept of boredom in Elena Shvarts’s creative work
Autorzy:: Vorontsova, Kristina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52682801.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: boredom
Elena Shvarts
Soviet poetry
memoires
postmodern
Opis:: This paper focuses on the concept of boredom in the creative work of one of the significant figures of Soviet underground culture – Elena Shvarts. All the creative heritage – both poetic and prosaic – is treated like a semiotic unity, so that it is possible to see the evolution in understanding such a notion during more than five decades of the poet’s life. While analyzing the five-volume collection by Shvarts, statistical calculation has revealed only 28 cases of using the concept. Even though for Shvarts’s lyrical subjects, who are usually passionate and ecstatically active, boredom is not specific at all, the author sometimes puts this concept in the meaningful center of her creative universe. It could be done both explicably and implacably through the description of “boring” landscapes and events. After close reading of the texts from the five-volume collection, it is claimed that boredom in Shvarts’s oeuvre is strictly associated to the physical (and\or physiological) world, with its routines, wishes and activities. To the contrast, the transcendental world and everything connected to the sacrum, according to Elena Shvarts, cannot be boring.
Źródło:: Studia Rossica Posnaniensia; 2023, 48, 1; 97-110
0081-6884
Pojawia się w:: Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ціннісні орієнтири в Україні в умовах формування тоталітарного менталітету 1920 – 1930-х рр. (Cinnisni orіentiri v Ukrainі v umovakh formuvannja totalіtarnogo mentalіtetu 1920 – 1930-kh rr.)
Values in Ukraine in the Formation of a Totalitarian Mentality in the 1920s and 1930s.
Ценностные ориентиры в Украине в условиях формирования тоталитарного менталитета 1920 – 1930-х гг
Autorzy:: Тарапон (Tarapon), Оксана (Oksana)
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2178644.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: values
totalitarian mentality
Ukraine
Soviet regime
ценностные ориентиры
тоталитарный менталитет
Украина
советский режим
Opis:: Mental origins of Soviet totalitarianism were formed after the brutal military conflict during the establishment of the Soviet regime in Ukraine. Protracted military confrontation of several military and political forces exposed civilians to violence and lawlessness. Mass sufferring devalued a human life and intensified social disappointment. Physical and psychological injuries affected daily life and values of the society. The values of survival and self-preservation became dominant under conditions of permanent violence against society. The main characteristic of the totalitarian mentality was the fear, which consolidated the position of non-interference and passivity. During the 1920s and 1930s it facilitated Soviet authorities to use violence against some classes and groups of the society (requisition of bourgeoisie property, abuse of intellectuals, clergy, etc.). Sharp inversion of values, philosophical and moral foundations of the nation, multiplied by the forcible practices of the Soviet policy, resulted in the erosion of values, distorted traditional behavioral patterns of the society and caused deep injuries of mass consciousness.
Ментальные истоки советского тоталитаризма формировались с момента жестокого военного конфликта в период установления советского режима в Украине. Затяжное военное противостояние нескольких военно-политических сил сопровождалось насилием, погромами, беззакониями над мирными жителями, массовые страдания обесценили человеческую жизнь, усилили разочарование общества, физические и психологические травмы отразились на последующих практиках повседневной жизни, ценностных ориентациях общества. Ценности выживания и самосохранения стали доминирующими в условиях перманентного насилия над социумом. Главной чертой тоталитарного менталитета стал страх, который укрепил позицию невмешательства и пассивности, что на протяжении 1920 – 1930-х гг. облегчило советским органам возможность применять практику насилия над отдельными классами, группами общества (реквизиции имущества буржуазии, издевательства над интеллигенцией, духовенством и т.д.). Резкая инверсия ценностных ориентиров, мировоззренческих и моральных основ нации, умноженная на силовые практики советской политики, обусловили эрозию ценностей, исказили традиционные модели поведения социума, вызвали глубокие травмы массового сознания.
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 9-25
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: ХАРАКТЕРЫ СОВЕТСКИХ ДИССИДЕНТОВ В ЭМИГРАНТСКИХ ЗАПИСКАХ АДВОКАТА ДИНЫ КАМИНСКОЙ
Characteristics of Soviet dissidents in the emigrant’s Attorney’s notes by Dyna Kaminskija
Autorzy:: Rusina, Julija Anatoljevna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/444778.pdf
Data publikacji:: 2018-12-01
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: Soviet dissidents
Soviet political trials
attorney Dina Kaminskaya
Opis:: Dina Kaminskaya was a defense lawyer of Soviet dissidents and participated in the most famous political trials of the 1960s. She acted as a defense lawyer for the members of the human rights movement in the Soviet Union, the creators and disseminators of samizdat, those who organized protests and demonstrations, including the one on the Red Square in Moscow in August 1968. Leaving the USSR under the threat of arrest in 1977, in exile, she wrote a memoir, Attorney’s notes, which was published in New York by the Chronicle-Press publishing house in 1984. Not only is the Soviet political judicial system with its ideological tricks vividly represented in this book, but also the portraits of those dissidents whom she knew personally and worked for as a lawyer.
Źródło:: Acta Neophilologica; 2018, XX/2; 29-39
1509-1619
Pojawia się w:: Acta Neophilologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Формування радянської тоталітарної моделі державно-церковних відносин
Formation of the Soviet Totalitarian Model of State-church Relations
Autorzy:: Otrosh, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/51604525.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:: політика більшовиків у галузі релігії
ленінські основи радянської тоталітарної моделі державно-церковних відносин
гоніння на православну церкву та фізичні розправи над представниками духовенства
радянське антирелігійне законодавство та практика його застосування
кампанія з розкриття святих мощей
кампанія з вилучення церковних цінностей
the policy of the Bolsheviks in the field of religion
the Leninist foundations of the Soviet totalitarian model of state-church relations
the persecution of the Orthodox Church and physical massacres of the clergy
the Soviet anti-religious legislation and the practice of its application
the campaign to reveal holy relics
the campaign to seize church values
Opis:: У статті ставиться завдання дослідження сформованої в часи правління Леніна радянської тоталітарної моделі державно-церковних відносин, яка після Жовтневої революції 1917 р. принципово змінила релігійну ситуацію в країні. Прихід до державного керівництва більшовицької партії означав для православної церкви настання епохи жорстоких гонінь. При негативному ставленні до всіх релігій більшовики виявляли особливу ворожість до православ’я, тому їх відносини з церквою з самого початку набули конфліктних форм. Декрет Ради Народних Комісарів «Про відокремлення церкви від держави» від 20 січня 1918 р. позбавив православну церкву юридичних і майнових прав та заклав основи її безправного становища на увесь період існування радянської влади. Цей декрет став замахом на весь устрій церковного життя і актом відкритого гоніння на церкву. Розпочався активний процес захоплення та вилучення монастирських і церковних будівель. Тисячі духовних осіб та активних віруючих були кинуті до в’язниць і концтаборів, масово відбувалися позасудові розправи над ними. Проведена більшовиками протягом 1918-1920 рр. блюзнірська кампанія з розкриття рак зі святими мощами стала першою з найбільших загальнодержавних антицерковних акцій за всю історію радянського періоду. Вилучені у монастирях і соборах святі мощі поміщалися в атеїстичні музеї. Особи, винні у протидії розкриттю рак зі святими мощами, притягалися до кримінальної відповідальності. Одночасно відбувалося масове закриття монастирів, у них вилучалися земельні угіддя та будівлі, проводилися реквізиції та пограбування церковних цінностей, насельники виселялися і зазнавали репресій. Під виглядом проведеної 1922 р. кампанії з вилучення у храмах предметів із дорогоцінних металів для реалізації на допомогу голодуючим розпочалися безпосередні каральні дії проти церкви. До обвинувачених в організації протидії вилученню церковних цінностей застосовувалася вища міра покарання. У цей період більшовики намагалися також усунути від церковного управління патріарха Тихона та інших авторитетних архіпастирів, щоб зруйнувати єдність церкви, зробити її підконтрольною, а в подальшому розкласти та знищити. Протистояння з православною церквою було основою радянської релігійної політики в період правління Леніна. Стосовно до інших конфесій, всупереч деклараціям про повну рівноправність усіх релігій у радянській державі, у перші роки після Жовтневої революції політика більшовиків була менш жорсткою. У пропагандистських цілях «колишній панівній» православній церкві протиставлялися усі інші релігії, які раніше обмежувалися у правах або переслідувалися царизмом. Однак наприкінці 1923 р. (вже без участі тяжко хворого Леніна, який раніше був безпосередньо причетний до прийняття практично всіх принципово важливих рішень радянського уряду і більшовицької партії щодо церковної політики) в СРСР формується нова структура здійснення державної релігійної політики та відбувається перехід радянської держави до більш гнучкого курсу щодо церкви (так званий «релігійний неп»).
The article sets the task of researching the Soviet totalitarian model of state-church relations formed during Lenin’s reign, which fundamentally changed the religious situation in the country after the October Revolution of 1917. The coming to the state leadership of the Bolshevik Party meant the beginning of an era of brutal persecution for the Orthodox Church. With a negative attitude towards all religions, the Bolsheviks showed particular hostility towards Orthodoxy, so their relations with the church took conflicting forms from the very beginning. The Decree of the Council of People’s Commissars “On the Separation of Church and State: of January 20, 1918 deprived the Orthodox Church of its legal and property rights and laid the foundations for its lawless position for the entire period of Soviet rule. This decree became an attack on the entire system of church life and an act of open persecution of the church. An active process of seizure and seizure of monastery and church buildings began. Thousands of clergy and active believers were thrown into prisons and concentration camps, extrajudicial massacres took place against them en masse. The blasphemous campaign conducted by the Bolsheviks during 1918-1920 to reveal the cancer with holy relics became the first of the largest nationwide anti-church actions in the entire history of the Soviet period. Holy relics removed from monasteries and cathedrals were placed in atheistic museums. Persons guilty of resisting the opening of coffins with holy relics was held criminally liable. At the same time, there was a mass closure of monasteries, their land and buildings were seized, church valuables were requisitioned and looted, the inhabitants were evicted and subjected to repression. Direct punitive actions against the church began under the guise of a 1922 campaign to seize objects made of precious metals from temples for use in aid of the starving. A higher measure of punishment was applied to those accused of organizing opposition to the seizure of church valuables. During this period, the Bolsheviks also tried to remove Patriarch Tikhon and other authoritative archpastors from the church administration in order to destroy the unity of the church, make it under their control, and subsequently disintegrate and destroy it. Confrontation with the Orthodox Church was the basis of Soviet religious policy during the period of Lenin’s rule. In relation to other confessions, contrary to the declarations of full equality of all religions in the Soviet state, in the first years after the October Revolution, the policy of the Bolsheviks was less strict. For propaganda purposes, the “former ruling” Orthodox Church was opposed to all other religions that were previously restricted in their rights or persecuted by tsarism. However, at the end of 1923 (already without the participation of the seriously ill Lenin, who had previously been directly involved in the adoption of almost all fundamentally important decisions of the Soviet government and the Bolshevik Party regarding church policy), a new structure for the implementation of state religious policy was formed in the USSR and the transition of the Soviet state to a more flexible of course regarding the church (the so-called “religious non”).
Źródło:: Проблеми всесвітньої історії; 2022, 20; 183-209
2707-6776
Pojawia się w:: Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Формирование казахской советской бюрократии в 1920-е годы: большевизация или этнизация?
Autorzy:: Amanzholova, Dina A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632139.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Kazakhstan
Soviet Union
bolshevization
bureaucracy
politics
Kazachstan
Związek Sowiecki
bolszewizacja
biurokracja
polityka
Opis:: Utworzenie państwa sowieckiego, jego transformacja oraz stabilizacja w latach 20. i 30. XX w. na przykładzie formowania się i restrukturyzacji elit politycznych Kazachskiej Autonomicznej Republiki Rad, stanowiącej organiczną część nomenklatury Związku Sowieckiego, obrazuje dynamikę kultury politycznej i ambiwalentny charakter etnopolityki sowieckiej. Personalizacja stosunków zarządu i podwładności, dynamika rozwoju aparatu biurokratycznego oraz jego kultura świadczą o wielowątkowym charakterze wzajemnych stosunków społeczeństwa tradycyjnego i o pojawiających się czynnikach modernizacyjnych. Ważnymi kwestiami były sposoby wzmocnienia kultury politycznej państwowości federacyjnej drogą konsolidacji elity rządzącej oraz wzmocnienia obopólnych relacji między władzami centralnymi Związku Sowieckiego a władzami republik wchodzących w jego skład. Autorka analizuje procesy zachodzące w formowaniu się biurokracji sowieckiej w Kazachstanie. Przedstawia stopień i płaszczyzny jej unifikacji lub modyfikacji pod wpływem czynników etnicznych i społecznych, a także osobliwości i procesy modernizacyjne zachodzące w jej obrębie.
Źródło:: Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Формирование казахской советской бюрократии в 1920-е годы: большевизация или этнизация?
Autorzy:: Amanzholova, Dina A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632352.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Kazakhstan
Soviet Union
bolshevization
bureaucracy
politics
Kazachstan
Związek Sowiecki
bolszewizacja
biurokracja
polityka
Opis:: The formation of the Soviet state, its transformation and stabilization in the 1920s and 1930s on the example of how the political elite of Kazakh Soviet Socialist Republic was formed and restructured portrays the dynamic nature of political culture and ambivalent character of Soviet ethnopolitics. Personalization of the relationships of management and subordination, dynamic development of bureaucratic structure and its culture indicate the multi-threaded character of mutual relations between the traditional society and the emerging modernising factors. An important issue are also ways of strengthening the political culture of federative statehood through consolidation of the ruling elite and consolidating the mutual relations between the central authorities of the Soviet Union and authorities of the republics which the Union comprised. The author analyses processes occurring during the formation of Soviet bureaucracy in Kazakhstan. She portrays the degree and areas of its unification or modification under the influence of ethnic and social factors as well as peculiarities and modernising processes taking place within the bureaucratic system.
Utworzenie państwa sowieckiego, jego transformacja oraz stabilizacja w latach 20. i 30. XX w. na przykładzie formowania się i restrukturyzacji elit politycznych Kazachskiej Autonomicznej Republiki Rad, stanowiącej organiczną część nomenklatury Związku Sowieckiego, obrazuje dynamikę kultury politycznej i ambiwalentny charakter etnopolityki sowieckiej. Personalizacja stosunków zarządu i podwładności, dynamika rozwoju aparatu biurokratycznego oraz jego kultura świadczą o wielowątkowym charakterze wzajemnych stosunków społeczeństwa tradycyjnego i o pojawiających się czynnikach modernizacyjnych. Ważnymi kwestiami były sposoby wzmocnienia kultury politycznej państwowości federacyjnej drogą konsolidacji elity rządzącej oraz wzmocnienia obopólnych relacji między władzami centralnymi Związku Sowieckiego a władzami republik wchodzących w jego skład. Autorka analizuje procesy zachodzące w formowaniu się biurokracji sowieckiej w Kazachstanie. Przedstawia stopień i płaszczyzny jej unifikacji lub modyfikacji pod wpływem czynników etnicznych i społecznych, a także osobliwości i procesy modernizacyjne zachodzące w jej obrębie.
Źródło:: Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Университетская юбилейная культура на Востоке Европы
Autorzy:: Posokhov, Sergij
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/631622.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: university
jubilee
Eastern Europe
Soviet Union
uniwersytet
jubileusz
Europa Wschodnia
Związek Sowiecki
Opis:: The aim of the present article is to reflect upon various forms of self-presentation of universities in Eastern Europe, with special attention devoted to so-called “university jubilee culture”. It appears that this phenomenon came into being in Eastern Europe as a result of traditions present in renowned universities of Western Europe. During the Soviet times the tradition of jubilees at universities changed to a great extent and the revival of a number of forms of self-presentation nowadays has been conditioned by a number of factors. These comprise many differentiating features, which may be a sign of crisis in university milieus.
Artykuł został poświęcony różnym formom autoprezentacji uniwersytetów w Europie Wschodniej. Szczególna uwaga została skierowana na tzw. kulturę jubileuszy uniwersyteckich. Okazało się, że na wschodzie Europy zjawisko to pojawiło się pod wpływem tradycji istniejących na starych uniwersytetach zachodnioeuropejskich. W okresie sowieckim obchodzenie jubileuszy na uniwersytetach uległo poważnej transformacji. Odrodzenie wielu form autoprezentacji w czasach współczesnych uwarunkowane było wieloma czynnikami. Wśród nich można zauważyć wiele cech różnicujących, co może wskazywaćna kryzys w środowiskach uniwersyteckich.
Źródło:: Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Украинская местная демократия: от советского наследия к европейской модели
Ukrainian Local Democracy: From the Soviet Heritage to European Model
Ukraińska demokracja lokalna: Od radzieckiej spuścizny w stronę modelu europejskiego
Autorzy:: Круглашов, Анатолий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/691492.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Ukraina
demokracja lokalna
Związek Radziecki
europeizacja
Ukraine
local democracy
Soviet Union
Europeanisation
Opis:: W artykule analizowane są wybrane węzłowe problemy i tendencje, odnoszące się do skomplikowanego procesu kształtowania się demokracji lokalnej na Ukrainie. Autor zwraca szczególną uwagę na jej genezę i początkowy etap rozwoju, tj. od momentu reform Michaiła Gorbaczowa w ZSRR, podnosi także kwestię zależności pomiędzy rozwojem demokracji lokalnej na Ukrainie a ewolucją ukraińskiego systemu wyborczego. W artykule odnotowuje się obecność zjawiska stagnacji rozwoju demokracji lokalnej w pewnych okresach po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości. Wiele uwagi poświęca się krytycznej ocenie treści i konsekwencjom dotychczasowych prób decentralizacji władzy na Ukrainie. Autor rozpatruje zasadnicze wady nowego modelu wyborów lokalnych, stosowanego na Ukrainie od październiku 2015 r. Wskazano także na zagrożenia stojące przed Ukrainą w trakcie dalszych reform politycznych.
The article considers some leading tendencies, which are related to the process of Ukrainian local democracy formation. The key stages of the process are distinguished since the reforms of M. Gorbachev. Author points out at some connotations of electoral system evolution and the process of local democracy development. Some hardships and stagnation with regard to lowest level of democratic process are stated also. Main focus is made on recent reforms of decentralization and its characteristic are outlined. The newest model of local elections of 2015 is put under certain scrutiny and main errors of the models highlighted. Some challenges of delaying the reforms of Ukrainian political system have been analyzed too.
Źródło:: Eastern Review; 2016, 5; 25-38
1427-9657
2451-2567
Pojawia się w:: Eastern Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Три варианта сюжета «возвращение в советское прошлое» (Николай Коляда, Ярослава Пулинович, Юлия Тупикина)
Three versions of the “back to the soviet past” story (Nikolai Kolyada, Yaroslava Pulinovich, Yulia Tupikina)
Trzy warianty „powrotu do sowieckiej przeszłości” (Nikołaja Kolady, Jarosława Pulinowicza, Julii Tupikiny)
Autorzy:: Nepomnyashchikh, Natalya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20311703.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: Современная драма
сюжет
мотив
советское прошлое
Współczesny dramat
fabuła
motyw
sowiecka przeszłość
Contemporary drama
plot
story
motive
the Soviet past
Opis:: The paper focuses on how modern playwrights portray the reality of the Soviet past which does not exist any longer. The choice of different approaches is not solely determined by the generation gap; it also depends on the practical purpose that a play is to fulfill on stage. For example, Nikolai Kolyada’s Time Capsule is nostalgic and sentimental in order to appeal to the viewers that long for the long-passed time when they were young. Yulia Tupikina had a specific task to write a play about building the Bratsk Hydroelectric Power Station ordered by the Bratsk Drama Theater, while Yaroslava Pulinovich’ Endless April focuses on the historical repeating trauma. What do these different texts and authors have in common?
Artykuł rozważa, w jaki sposób autorzy współczesnych dramatów o sowieckiej przeszłości modelują minioną rzeczywistość. Trzy różne strategie autora podyktowane są nie tylko przepaścią pokoleniową, ale także pragmatycznymi zadaniami do rozwiązania na scenie Jeśli sztuka Kapsuła czasu Nikołaja Kolady przesiąknięta jest nostalgiczno-sentymentalnym patosem i przeznaczona jest dla pewnego kręgu widzów tęskniących za dawną młodością, to Julia Tupikina miała za zadanie napisać na zamówienie sztukę o historii budowy Brackiej elektrowni wodnej Teatru Dramatycznego miasta Brack i Jarosława Pulinowicza w „Niekończącym się kwietniu” na temat historycznej, powtarzalnej traumy. .
В статье рассмотрено, каким образом авторы современных пьес о советском прошлом моделируют ушедшую реальность. Три разных авторских стратегии диктуются не только поколенческим разрывом, но и теми прагматическими задачами, которые предстоит решить на сцене. Если пьеса Капсула времени Николая Коляды пронизана ностальгическо-сентиментальным пафосом и рассчитана на определенный круг зрителей, тоскующих по ушедшей молодости, то перед Юлией Тупикиной стояла задача написать пьесу об истории строительства Братской ГЭС по заказу драматического театра города Братска, а Ярослава Пулинович в Бесконечном апреле обратилась к теме исторической повторяющейся травмы. В результате обнаруживается, что в этих трех пьесах авторы строят сюжет как попытку героев метафорически вернуться в прошлое, но она заведомо обречена на провал.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 39-54
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Трагічні і травматогенні наслідки радянської політики в галузі української літератури
Tragic and traumatogenic consequences of the soviet politics in the field of Ukrainian literature
Tragiczne i traumatyczne skutki polityki radzieckiej wobec literatury ukraińskiej
Autorzy:: Siryk, Ludmiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1048629.pdf
Data publikacji:: 2019-12-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: радянська політика
українська література
тоталітаризм
травма
фальсифікація
polityka radziecka
literatura ukraińska
totalitaryzm
trauma
falsyfikacja
the Soviet politics
Ukrainian literature
totalitarianism
falsification
Opis:: У статті розглядаються наслідки в українській літературі радянської політики в 1922-1991 роках. Tрaгiчні наслідки радянської пoлiтики щодо української літератури простежуються на трьох рівнях культурної травми, а саме: а) в індивідуальній бioгрaфiї та творчості представників літератури, б) нa тлі суспільної спільноти українців, в) у макросуспільній площині. Ці проблеми сприяють формуванню травматогенних чинників, які у свою чергу негативно впливають нa рoзвиток, якість i популяризацію української літератури.
The article highlights the consequences of the Soviet politics upon Ukrainian literature in the period of 1922-1991. The tragic consequences of the politics are observed at three levels of the cultural trauma, in particular: in the individual biography and creative work of certain representatives of literature, on the background of a public community of the Ukrainians, at the macrosocial level. These problems contribute to the formation of traumatogenic factors, which in their turn negatively affect the development, quality, and popularization of Ukrainian literature.
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie skutków polityki radzieckiej (okres 1922-1991) wobec literatury ukraińskiej. Autorka konstatuje, że tragiczne skutki polityki radzieckiej na ukraińskiej scenie literackiej może zaobserwować na trzech poziomach traumy kulturowej: a) w indywidualnych biografiach pisarzy oraz ich twórczości; b) na tle wspólnoty społeczeństwa ukraińskiego; c) na płaszczyźnie makrospołecznej. Zidentyfikowane zagadnienia sprzyjają powstawaniu czynników traumatogennych, które z kolei mają też bezpośredni wpływ zarówno na jakość, jak też i popularyzację literatury ukraińskiej.
Źródło:: TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 127-140
1733-2249
Pojawia się w:: TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Soviet" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język