Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sopot" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„A na ziemi... pokój ludziom dobrej woli!” : Kościół katolicki wobec rewolty grudniowej w Trójmieście
Autorzy:
Abryszeński, Piotr (1987- ).
Powiązania:
Biuletyn IPN 2020, nr 12, s. 87-93
Współwytwórcy:
Gucewicz, Daniel (1983- ). Autor
Data publikacji:
2020
Tematy:
Grudzień 1970 (Polska)
Protest społeczny
Upamiętnianie
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia postawę kościoła katolickiego wobec społecznych protestów roku 70/71 w Trójmieście. Polscy biskupi wielokrotnie od czasu II wojny światowej musieli się ustosunkować wobec kryzysów i protestów społeczeństwa polskiego. Bez względu na zajęte stanowisko, kościół był traktowany wrogo, gdyż zdaniem władz komunistycznych rywalizował o władzę w Polsce.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
[Rev:] Wojciech Kudyba, Wiersze wobec Innego, Towarzystwo Przyjaciół Sopotu Sopot 2012, Biblioteka Krytyki / Biblioteka „Toposu”, t. 72, 173 s.
Autorzy:
Dybciak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440956.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Wojciech Kudyba
Wiersze wobec Innego
Towarzystwo Przyjaciół Sopotu Sopot 2012
Biblioteka Krytyki / Biblioteka „Toposu”
Opis:
Inna inność nowych poetów. Zapewne najtrudniej w tej świetnej książce będzie przebrnąć niektórym czytelnikom przez tytuł, może ich zniechęcić tak demonstracyjnie wyeksponowany „Inny” kojarzący się z modnym, ale i zbanalizowanym kręgiem problematyki bliskiej politycznej poprawności. Znamy ten ciąg skojarzeń: inność – odmienność – mniejszość (represjonowana oczywiście) – zagadnienie nietolerancji itd. Jednak na następnych stronach miłe zaskoczenie, autor nie idzie tą zadeptaną drogą, lecz wybiera trudniejszą i mniej uczęszczaną dróżkę. Inny rozumiany jest w perspektywie personalistycznej, jako podmiot, inność to wspaniały świat osobowy, tajemniczy, nie do zastąpienia, w jakimś wymiarze transcendentny. W tak rozumianej inności nie ma wykluczania ani elitaryzmu – inny to osoba, którą może być każdy a która mnie współ-konstytuuje, bez innych moje życie jest niepełne. Najambitniejsze próby spotkania Innego to rzeczywistość religijna, jak pisze autor: „najbardziej radykalna wersja transgresji – przekroczenie granic świata dostępnego zmysłom” (s.144). Wojciech Kudyba, chcąc uniknąć nieporozumień recepcyjnych, już we wstępie odcina się od obcych mu spolityzowanych metod czytania i pisania o poezji: „Doświadczenie czytelnicze podpowiada, że wybitne teksty literackie odsłaniają zwykle bardziej skomplikowaną rzeczywistość ludzkiego bycia-w-świecie niż ta, którą da się wytłumaczyć procesami dominacji tej lub innej płci, grupy etnicznej czy ekonomicznej” (s. 6). Stąd deklarowany na początku książki postulat dialogu ze sztuką słowa jest tak odmienny od wspomnianych sposobów zdeterminowanych ideologicznie: „Poznawanie literatury jest tu (…) maksymalną otwartością na jego [dzieła] osobność, swoistym powierzeniem się jego głosowi, uległością wobec jego własnych roszczeń. Etyka czytania uwrażliwia na „inność” dzieła, zachęca do niezbędnej otwartości czytającego na powierzony mu tekst. Więcej: każe w nim widzieć przekaz etycznie nacechowany” (s. 7-8). Nic więc dziwnego, że najbardziej interesują Wojciecha Kudybę utwory literackie, poszukujące takiej inności – osobowej, ale zakorzenionej w transcendencji, dlatego najgłębszy wymiar interpretacji liryki ma prowadzić do naznaczonych sacrum rejonów. Ten filozoficzno-teologiczny zamiar przenika się w Wierszach wobec innego z celami filologicznymi – zrozumieniem i wyjaśnieniem zagadek tekstu poetyckiego. Mamy tu do czynienia z oryginalnie skomponowaną książką, zbiorem szkiców analizujących oraz interpretujących utwory współczesnych poetów, jakby monografią złożoną z indywidualnych lektur. Tom Wojciecha Kudyby stanowi zwieńczenie nurtu badawczego, który trzeba nazwać polską sztuką interpretacji. Zaczęło się to w latach 60., szybko kulminując w przełomowym tomie Liryka polska. Interpretacje pod redakcją Jana Prokopa i Janusza Sławińskiego. Potem wspomniany nurt wiedzy o literaturze wzbogacał się o kolejne pozycje, ale chyba nikt nie opublikował książki składającej się tylko z zapisów lektur poszczególnych utworów, nawet autorzy wspomnianej antologii. Recenzowany tom nie jest tylko popisem sprawności warsztatowej krytyka i literaturoznawcy, ale również spójną wypowiedzią światopoglądową, zorganizowaną wokół kilku idei, zintegrowaną aksjologicznie. Kunszt interpretacyjny i bezbłędna erudycja autora służą nie tylko rozszyfrowywaniu znaczeń liryki, lecz prowadzą odbiorcę od artystycznych gier językowych do spraw ogólniejszych, spoza świata estetycznego, nieraz dyskutowanych w przestrzeni debat publicznych. Dlatego przy okazji wiersza Wojciecha Wencla omawia autor sprawy masowej kultury, zwłaszcza pornobiznesu jako uprzedmiotowienia, a nawet „utowarowienia” kobiety; wiersz Janusza S. Pasierba pozwala podjąć kwestie agresywnego antyklerykalizmu traktującego z nienawiścią i wykluczającego duchownych katolickich; utwór Wojciecha Gawłowskiego aktualizuje zagadnienie stosunku współczesnych ludzi do niepełnosprawności; wiersz Ewy Lipskiej prowadzi do refleksji nad urynkowieniem obecnej sztuki i stosunku do śmierci. Dlatego nie wydaje mi się słuszna lokalizacja metodologiczna Małgorzaty Czermińskiej, cytowana na okładce tomu, sytuująca pisanie o literaturze Wojciecha Kudyby najbliżej „krytyki archetypicznej i francuskiej krytyki tematycznej”. Naprawdę najbliższy jest on hermeneutyce oraz personalizmowi i filozofii dialogu, szczególne połączenie tych stanowisk filozoficznych nadaje rys oryginalności światopoglądowi prezentowanemu w omawianej książce – rzadkie jest w Polsce nawet wśród filozofów łączenie Bubera, Mouniera, Gadamera z Levinasem. O takiej inspiracji świadczą nie tylko bezpośrednie odwołania i cytaty, lecz również rozumienie literatury i roli poety, który powinien być kimś, „kto każe powierzyć się transcendencji, skłania do żywej relacji z Niewidzialnym; kto rozbraja nas z lęków przed „zawłaszczeniem” przez Transcendencję, ukazując relację z nią jako „trochę inną odmianę wolności”? Nie wiemy tego na pewno, ale poeta, który jest bohaterem omawianego utworu, taką właśnie funkcję wypełnia” (s. 145). Adaptacja metod hermeneutycznych i wpisanie się w krąg osobowej filozofii dialogu, skłania do nazwania Wojciecha Kudyby-krytyka współczesnym przedstawicielem nurtu krytyki personalistycznej, bodaj najcenniejszego w polskiej literaturze minionego stulecia; zainicjowanego działalnością Irzykowskiego, Bolesława Micińskiego, Miłosza, Tymona Terleckiego, a w ostatnich dekadach tworzonego przez Kijowskiego, Błońskiego, Łukasiewicza, Burka. Omawiany tom Wojciecha Kudyby przynosi sporo wartości poznawczych i to jest wymiar naukowy, jednocześnie jest wypowiedzią krytycznoliteracką, czyli działaniem w kulturze, próbą wpływania na jej przemiany. A oddziaływać chce Kudyba nie tylko kształtem i jakością nowego tomu krytyczno-literackiego, ale i wprowadzając na arenę literacką grupę bliskich sobie poetów. Ich wysoką ocenę sygnalizuje już zestawieniem lektur ich wierszy z odczytaniami utworów czołowych polskich poetów: Herberta, Miłosza, Różewicza lub pisarzy tak charyzmatycznych jak Karol Wojtyła. Poeci, których Wojciech Kudyba zestawia z najlepszymi, to twórcy młodzi lub średniego pokolenia, drukujący regularnie na łamach trójmiejskiego dwumiesięcznika „Topos” i w serii poetyckiej Biblioteka „Toposu”. Wymieńmy ich nazwiska: Przemysław Dakowicz, Wojciech Gawłowski, Jarosław Jakubowski, Wojciech Kass, Krzysztof Kuczkowski. W omawianych przeze mnie, świetnie napisanych esejach interpretacyjnych Kudyba udowadnia wybitność twórczości poetów „Toposu”, równocześnie kształtuje wzorzec rozumienia ich liryki, wydobywając elementy i wartości personalistyczne, często religijne. Wojciech Kudyba w środowisku literackim dotąd znany był bardziej w roli poety, pięć zbiorów poetyckich zapewniło mu wysoką pozycję w młodszej generacji pisarzy, o tomie Gorce Pana jako arcydziele liryki pisali czołowi obecnie polscy krytycy: Tomasz Burek i Maciej Urbanowski. Teraz zaprezentował się Kudyba znakomicie w roli krytyka, łącząc kompetencje literaturoznawcze (jest profesorem w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego) z talentem pisarskim. W Wierszach wobec Innego widać pióro poety w klarownej polszczyźnie, ocieplaniu dyskursu emocjami, celnych sformułowaniach. Stosuje nawet środki typowo poetyckie, ale poznawczo sfunkcjonalizowane, np. omawiając poemat Wojtyły sens światopoglądowy oddaje grą słów „kairos” (czas) – „Kyrios” (Pan), czy przy omawianiu wiersza Tkaczyszyna-Dyckiego wykorzystując bliskość dźwiękową (a w utworze znaczeniową) słów „podążać-pożądać”. W poprzednich, niepoetyckich książkach Wojciech Kudyba bliższy był bieguna naukowości, ponieważ monografie o Norwidzie i Pasierbie, choć dobrze napisane i skonstruowane, nie były tak nasycone literackością, jak omawiany teraz zbiór piętnastu studiów interpretacyjnych. Wiersze wobec Innego wskazują jeszcze na inne zjawisko charakterystyczne dla literatury minionego półwiecza. Pojawiła się spora grupa wszechstronnych pisarzy, o których trudno jednoznacznie powiedzieć, kim są przede wszystkim: poetami czy krytykami, czasem również badaczami. To przypadki nie tyle Miłosza i Herberta (u nich wielka poezja wyraźnie góruje nad dyskursywną prozą), co Zbigniewa Bieńkowskiego, Barańczaka, Kornhausera, Zagajewskiego, wśród młodszych Koehlera i Wencla. Zjawisko pełnienia dwu ról, artysty słowa i publicysty lub krytyka, rozszerzyło się w ostatnich latach na prozaików – przychodzą na myśl nazwiska Horubały, Pilcha, Wildsteina, Ziemkiewicza (poprzedników też mają niezłych: Brzozowski, Irzykowski, Gombrowicz). Dobrze to świadczy o wszechstronności naszych pisarzy i na ogół nie sygnalizuje spragmatyzowania czy abstrakcyjności poezji lub prozy fabularnej; raczej sygnalizuje większą estetyzację krytyki i publicystyki.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 129-132
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A home away from home: a meiobenthic assemblage in a ships ballast water tank sediment
Autorzy:
Radziejewska, T.
Gruszka, P.
Rokicka-Praxmajer, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48228.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Sopot
meiobenthos
marine organism
bottom
biological invasion
dispersal
invasion
conference
Baltic Sea
sediment
meiobenthic animal
water column
Opis:
The world-wide research on ship-aided dispersal of marine organisms and invasions of non-indigenous species focuses primarily on the plankters, which show the greatest potential for invading new areas and establishing viable populations in them, either in the water column (holoplankton) or on the bottom (meroplanktonic larvae of benthic species settling on the sea floor). As meiobenthic animals usually lack a pelagic larval stage in their life cycle, no biological invasion study has, to our knowledge, ever specifically targeted marine transport as a means of meiofaunal dispersal. Here we present a set of data showing that the sediment deposited in a ship’s ballast water tank does support a viable meiobenthic assemblage. We examined 0.015-dm3 aliquots of a 1 dm3 sample from a c. 1.5-cm thick layer of sediment residue in the ballast tank of MS Donnington, brought to the ‘Gryfia’ Repair Shipyard in Szczecin (Poland). The samples were found to contain representatives of calcareous Foraminifera, hydrozoans, nematodes, turbellarians, harpacticoid copepods and their nauplii, and cladocerans, as well as meiobenthic-sized bivalves and gastropods. Nematodes proved to be the most constant and most numerous component of the assemblage. The sediment portions examined revealed the presence of 1–11 individuals representing 11 marine nematode genera. The viability of the meiobenthic assemblage was evidenced by the presence of ovigerous females of both nematodes and harpacticoids. Survival of the meiobenthos in shipborne ballast tank sediment residues may provide at least a partial explanation for the cosmopolitan distribution of meiobenthic taxa and may underlie the successful colonisation of new habitats by invasive meiofaunal species.
Źródło:
Oceanologia; 2006, 48, S
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A simple tool for the early prediction of the cyanobacteria Nodularia spumigena bloom biomass in the Gulf of Finland
Autorzy:
Lilover, M.J.
Laanemets, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47999.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
biomass
logic model
Cyanoprokaryota
Sopot
Nodularia spumigena
toxicity
bloom
conference
Baltic Sea
algal bloom
Finland Gulf fuzzy
Opis:
A fuzzy logic model for predicting the maximum biomass of the toxic cyanobacteria Nodularia spumigena bloom in the Gulf of Finland is suggested. The model bloom biomass depends on the phosphate conditions up to 15 June, including the excess phosphate left over after the spring bloom and on the phosphate inputs parameterised by wind mixing and upwelling from 1 May to 15 June. The surface layer temperature, set to vary from 14 to 23◦C, is regarded as a bloom regulating parameter. The model simulations showed that the predicted N. spumigena biomasses differ markedly from year to year and clearly depend on phosphate conditions up to 15 June.
Źródło:
Oceanologia; 2006, 48, S
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bacterial utilization of amino acids and carbohydrates in a marine beach
Wykorzystanie aminokwasów i cukrów przez bakterie wyizolowane z plaży morskiej
Autorzy:
Mudryk, Z.J.
Podgorska, B.
Dwulit, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84899.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
bacterial utilization
amino acid
carbohydrate
sea beach
bacteria
heterotrophic bacteria
sandy beach
Sopot town
Baltic Sea
sea coast
dissolved organic matter
biochemical composition
marine ecosystem
Opis:
Utilization of various amino acids and carbohydrates by heterotrophic bacteria isolated from a sandy beach in Sopot, Poland, southern Baltic Sea coast, was determined. The most intensive growth of bacteria was observed in the presence of amino acids, while carbohydrates were utilized less actively. Differences in the utilization of individual amino acids and carbohydrates by bacteria have been determined. The highest capability to assimilate amino acids and carbohydrates was observed in bacterial strains isolated from the middle part of the studied beach. No major differences were determined in the intensity of assimilation of the tested compounds by bacteria isolated from the surface and subsurface sand layers. Bacterial utilization of amino acids and carbohydrates depended on the chemical structure of those compounds.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących wykorzystania w procesach metabolicznych aminokwasów i cukrów przez bakterie heterotroficzne wyizolowane z plaży morskiej południowego Bałtyku. Stwierdzono, że bakterie wykazywały znacznie lepszy wzrost w obecności aminokwasów niż cukrów. Najbardziej preferowanymi przez bakterie aminokwasami były kwas asparaginowy i histydyna, a cukrami mannoza i ryboza. Nie stwierdzono różnic w intensywności asymilacji aminokwasów i cukrów przez bakterie wyizolowane z powierzchniowych i podpowierzchniowych warstw piasku. Natomiast wykazano, że poziom przyswajania przez bakterie obu badanych grup organicznych związków niskocząsteczkowych zmieniał się istotnie w płaszczyźnie horyzontalnej plaży morskiej. Szczepy bakterii wyizolowane ze środkowej części plaży charakteryzowały się największa aktywnością metaboliczna wobec testowanych aminokwasów i cukrów. Poziom bakteryjnego wykorzystania aminokwasów i cukrów zależał od ich budowy chemicznej. Najwyższy procent testowanych szczepów bakterii preferował aminokwasy aromatyczne i siarkowe, a spośród cukrów heksozy.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2005, 09
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo na drogach rowerowych
Safety on Bike Lanes
Autorzy:
Sommer, Hanna
Zakrzewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927928.pdf
Data publikacji:
2021-06-02
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
bezpieczeństwo
drogi rowerowe
rowerzyści
trasa nadmorska Gdańsk–Sopot–Gdynia
safety
bike lanes
cyclists
Gdańsk–Sopot–Gdynia seaside lane
Opis:
W artykule przedstawiono ocenę bezpieczeństwa na ścieżkach rowerowych sformułowaną przez mieszkańców Trójmiasta. Analizy dokonano na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród 172 rowerzystów różnej płci, w różnym wieku i z różnym wykształceniem. Miejscem badań był atrakcyjny pas nadmorski na odcinku Gdańsk–Sopot–Gdynia. Celem badań była ocena kultury rowerowej i poczucia bezpieczeństwa rowerzystów na ścieżkach rowerowych.
The article presents the assessment of safety on bike lanes in the opinion of the inhabitants of the Tri-City. The analysis was based on a survey of 172 cyclists of different sex, age and education. The research site was the attractive seaside lane Gdańsk–Sopot–Gdynia. The aim of the research was to evaluate the cycling culture and the sense of safety of cyclists on bike lanes.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2020, XVII; 311-331
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chronostruktura krajobrazu przełomów rzecznych południowej strefy krawędzi Roztocza Tomaszowskiego
The landscape chronostructure of the river breaks in the southern escarpment zone of the Tomaszow Roztocze
Autorzy:
Janiec, B.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85601.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
Roztocze Srodkowe [geogr.]
litologia
krajobraz
przelomy rzek
Potok Losiniecki
rzeka Jelen
rzeka Szum
rzeka Niepryszka
rzeka Sopot
progi skalne
zrodla
chronostruktura
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2006, 16, 1
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Climatic influences on appearance and development of neolithic cultures in southern outskirts of carpathian basin
Autorzy:
Botić, Katarina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2025729.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
northern Croatia
Slavonia
Neolithic
Starčevo and Sopot cultures
rapid climate events (8.2, 5.9 and 4.2 ka)
Opis:
Southern outskirts of Carpathian basin, namely the region between Sava, Drava and Danube rivers, have specific climate conditions today partially influenced by geological structure and geographical position. In this region Neolithic Starèevo and Sopot cultures are observed. Radiocarbon dates for Neolithic cultures are used to build a time frame which is compared with climate proxies, especially with Holocene rapid climate events (8.2, 5.9 and 4.2 ka), to draw a conclusion on when and how these cultures developed in southern regions of Carpathian basin. Lacking firm geoarchaeological data the results are not conclusive but can provide some insight on how the climate may have directly and indirectly influenced development of Neolithic and beginning of Eneolithic period in the region.
Źródło:
Studia Quaternaria; 2016, 33; 11-26
1641-5558
2300-0384
Pojawia się w:
Studia Quaternaria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na popularność leśnych teatrów plenerowych obrębu dawnych ziem Cesarstwa Niemieckiego
The factors influencing the popularity of open air, forest based theatres in 20th century Europe
Autorzy:
Szuta, A. F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/104653.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
teatr plenerowy
teatr leśny
ziemie niemieckie
Opera Leśna
Sopot
Teatr Leśny Wrzeszcz
Teatr ludowy Bussang
amfiteatr Waldbühne Berlin
open-air theaters
Forest Opera Sopot
Forest Theatre Gdansk Wrzeszcz
People's Theater in Bussang
amphitheater Waldbuhne Berlin
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jakie czynniki wpłynęły na popularność i sukces teatrów plenerowych zlokalizowanych w obszarach leśnych, na terenie dawnych ziem cesarstwa niemieckiego. Głównym przedmiotem rozważań są dwa teatry: Teatr Leśny w Gdańsku Wrzeszczu oraz Opera Leśna w Sopocie. Obiekty te zostają skonfrontowane z teatrem pod gołym niebem Freilichtbühne w Mülheim an der Ruhr, sceną leśną Waldbühne w Berlinie oraz teatrem ludowym Le Théâtre du Peuple w Bussang. Artykuł przedstawia sytuację polityczną panującą w okresie powstania ww. teatrów plenerowych oraz jej wpływ na rozwój tych obiektów. Ukazany zostaje związek czasu wdrożenia nowości technicznych do omawianych teatrów z ich popularnością. Przedstawia się także wpływ dostępności transportu zbiorowego do wybranych teatrów oraz dodatkowych funkcji pełnionych przez miasta/wsie, w których obiekty te zostały zlokalizowane. Za pomocą metody analizy porównawczej i logicznej argumentacji określono czynniki odpowiedzialne stan i funkcjonowanie leśnych teatrów plenerowych w czasach obecnych.
This article attempts to answer which factors influenced the popularity and success of open air, located in forest areas theaters, in the former lands of the German Empire. The main subjects of study are two theaters: The Forest Theatre in Gdansk Wrzeszcz and The Forest Opera in Sopot, which are juxtaposed with the open air theatre Freilichtbühne in Mülheim, the forest stage Waldbühne in Berlin and the folk theater The People's Theater in Bussang. The essay presents the political situation when the above mentioned outdoor theaters were build and its impact on their development. The relationship between the time of implementation of new technologies to the discussed theaters and their popularity is also shown. The article examines the influence of the accessibility of public transport to selected theaters and additional functions performed by the cities/villages in which these venues were located. By the use of the comparative method and logical argumentation it became possible to identify the factors responsible for the continued existence and current condition of open -air, forest theaters in modern times.
Źródło:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2017, 64, 4/II; 159-182
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies