Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Solovyov" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Добро в учении Владимира С. Соловьева
    Autorzy:
    Kapuścik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/638723.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Solovyov, good, philosophy of religion, ethics, Kant
    Opis:
    The problem of good as conceptualised by Vladimir Solovyov Vladimir Solovyov (1853–1900), a great Russian philosopher of religion, in his concept of all-unity assumed an integrity of a human being and his natural drive towards realization of an ideal of good, truth and beauty. He was voicing a belief that these values, being an ethical imperative, should be rooted in foundations of faith in that morality, hidden inside us and manifested through conscience and reason, synthetizes everything that a person does. Believing that good – in nature, in a human being, society and history – has a Devine provenance, the philosopher was also emphasizing the need for action which proves a human calling to fulfil what is good – on every level of participation in life. This belief, shaken a bit towards the end of the philosopher’s life as a result of his difficult life experiences, remained strong enough to find its expression in the last decade of the 19th century in an important treatise The Justification of the Good (Оправдание добра), which to a significant degree is an attempt to “deal with” I. Kant’s moral teaching, based on rational premises, and amoralism of F. Nietzsche. This article outlines Solovyov’s perspective on ethics, which having evolved in his work, has as a result gained a status of a separate discipline.
    Źródło:
    Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2012, 7, 3
    2084-3933
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Arithmology and monadology of Nikolai Bugaev
    Autorzy:
    Drozdek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142668.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    arithmology
    monadology
    continuity
    discontinuity
    Leibniz
    Solovyov
    Opis:
    Nikolai Bugaev was a mathematician keenly interested in philosophy. He stressed the role of discontinuity in his mathematical research that he called arithmology. He also emphasized the importance of discontinuity in nature which he embodied in his version of monadology. The article discusses the viability of his philosophical investigations.
    Źródło:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 241-258
    0860-4487
    Pojawia się w:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Русский” юмор в контексте направлений юмористической коммуникации: причины гелотофобии как социального явления
    “Russian” humour in the context of the directions of humorous communication: The causes of Gelotophobia as a social phenomenon
    Autorzy:
    Troitskiy, Sergey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2224203.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian culture
    Gelotophobia
    Vladimir Solovyov
    authority
    Russian humour
    Opis:
    The article is an attempt to answer the question whether there is a cultural specificity of humour not in form and content, but in the context of pragmatics. Discussing humour from the point of view of its orientation to the addressee, we can distinguish three main options described by the Russian philosopher V. S. Solovyov in connection with humour, these are relations to the highest, to the equal, and to the lowest. Considering that such a simplified scheme exhausts all possible vectors of constructing a message according to the method of interpretation of the addressee (as higher, as lower, as equal), such a seemingly simple classification, however, determines not only the narrative position, but also the content and form of the message, as well as sets other restrictions. The scheme of relations (vectors) rooted in culture and reproduced by it determines not only how a humorous message is constructed, but also in many respects the readiness of the addressee for an adequate reaction in the form of laughter, and whether the author of the humorous message expects this reaction. Thus, one of the tasks of the article is an attempt to explain the specifics of the (unsuccessful) humorous interaction between the carriers of subjects and objects of power. Russian culture is the focus of the article, which is based on Russian sources.
    Źródło:
    Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 1; 91-110
    0081-6884
    Pojawia się w:
    Studia Rossica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sens dziejów i kenoza w myśli Augusta Cieszkowskiego i Włodzimierza Sołowjowa
    The sense of history and kenosis in August Cieszkowski’s and Vladimir Solovyov’s thought
    Autorzy:
    Sikora, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/423348.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Cieszkowski
    Solovyov
    Christian mysticism
    Hegel’s philosophy
    Sołowjow
    mistycyzm chrześcijański
    filozofia Hegla
    Opis:
    August Cieszkowski was one of the brilliant Polish thinkers of the nineteenth century, who combined Hegel’s philosophy with Christian mysticism. The main subject of this text is a presentation of the role of kenosis in a historical perspective and the category of future, which means the union of humanity, end of time and creating The Common’s Church. Additionally, I am going to show the relation between Cieszkowski’s and Vladimir Solovyov’s philosophy (especially the theory of Godmanhood). Both views are similar and search, in their criticism of Hegel’s system, for a way to messianistical redemption. The purpose of the comparison is to indicate the similarities in the philosophy of August Cieszkowski and Vladimir Solovyov, relating to the problem of a sense of history and kenosis.
    Źródło:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2015, 27; 139-157
    0860-4487
    Pojawia się w:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekumenizm radykalny: Papież Jan Paweł II i Włodzimierz Sołowjow
    A Radical Ecumenism: Pope John Paul II and Vladimir Solovyov
    Autorzy:
    Rojek, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342725.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jan Paweł II
    Włodzimierz Sołowjow
    ekumenizm
    rosyjska filozofia religijna
    John Paul II
    Vladimir Solovyov
    ecumenism
    Russian religious philosophy
    Opis:
    Istnieje wiele świadectw, że Jan Paweł II wysoko cenił myśl Włodzimierza Sołowjowa. W 2000 r. papież wspominał o nim jako o „świadku wiary” , „wybitnym chrześcijańskim myślicielu” i „człowieku niezwykłej głębi”. W tym artykule próbuję przedstawić analizę niektórych podobieństw między tymi dwoma myślicielami. Po pierwsze, jak dostrzegało to wielu komentatorów, podzielali oni wspólną wizję zjednoczenie Kościołów katolickiego i prawosławnego. Po drugie, co wydaje mi się ważniejsze, mieli takie samo teologiczne rozumienie człowieka, świata i historii. Sądzę, że ta wspólna chrystocentryczna wizja jest nie tylko ostateczną podstawą  wysiłków ekumenicznych, lecz także gruntem dla sformułowania prawdziwie chrześcijańskiej alternatywy dla świeckiej nowoczesności.
    There is much evidence that John Paul II highly appreciated the thoughts of Vladimir Solovyov. In the year 2000, the Pope famously mentioned him as a “witness of the faith”, one of the “renowned Christian thinkers” and a “figure of extraordinary depth”. In this paper, I attempt to analyse some similarities between these two thinkers. First, as many commentators have noted, they shared the ecumenical vision of uniting the Catholic and Orthodox Churches. Secondly, and which seems to me to be more important, they had the same deep theological understanding of man, the world and history. I think that this common christocentric vision is not only the ultimate basis for ecumenical efforts, but also grounds for the formulation of a truly Christian alternative to secular modernity.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 9-27
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sens miłości erotycznej w filozofii Włodzimierza Sołowjowa
    Autorzy:
    Domagała, Edyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644369.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Wladimir Solowjow
    erotische Liebe
    Eros
    Androgynität
    Fortpflanzung
    Vladimir Solovyov
    erotic love
    androgyny
    procreation
    Włodzimierz Sołowjow
    miłość erotyczna
    eros
    androgynizm
    prokreacja
    Opis:
    Das Konzept der erotischen Liebe von Wladimir Solowjow bildet eine originelle theosophische Liebesvorstellung. Die Theorie der Liebe von Solowjow ist nämlich eng mit der eschatologischen Problematik verbunden und ist darüber hinaus eine Resultante der materialistischen (stricte biologischen) und der spiritualistischen Auffassung der Thematik. Solowjows philosophische Analysen der Geschlechtsliebe beweisen, dass es weniger ein Akt ist, der über die rein biologische Ebene hinausgeht, als viel mehr einer, der unsere biologische Natur verwandeln lässt. Er beruht auf der Überhöhung oder Vergöttlichung unserer Natur. Der Sinn einer so interpretierten erotischen Liebe liegt in dem Herausbilden einer breitgefassten Einheit, deren Grundlage darin besteht, das geistig-körperliche Ganze zu erreichen und die Teilung aufgrund des Geschlechts zu überwinden, d.h. das weibliche und männliche Prinzip des menschlichen Daseins zu integrieren.
    Vladimir Solovyov’s concept of erotic love represents a rather original theosophical vision of this issue for his theory of love is closely connected with eschatological matters and, in addition to that, constitutes the product of materialistic (strictly biological) and spiritualist presentation of the subject in question. Solovyov’s philosophical analyses of sexual love demonstrate that intercourse is not so much an act that exceeds purely biological level as the one that causes transformation of our biological nature and consists in over-spiritualisation and divinisation (deification) of our nature. The meaning of erotic love, as construed by Solovyov, lays in creating a widely understood unity based on attaining a spiritual and bodily integrity as well as overcoming disintegration connected with the existence of gender, that is integrating the female and male principle of human existence.
    Włodzimierza Sołowjowa koncepcja miłości erotycznej to dość oryginalna koncepcja teozoficzna. Sołowjowowska teoria miłości wiąże się bowiem ściśle z problematyką eschatologiczną, ponadto stanowi wypadkową materialistycznego (stricte biologicznego) oraz spirytualistycznego ujęcia tej tematyki. Sołowjowa filozoficzne analizy miłości płciowej wykazują, że jest to akt nie tyle wykraczający poza poziom czysto biologiczny, co powodujący transformację naszej biologiczności, polegającą na przeduchowieniu czy przebóstwieniu naszej natury. Sens tak zinterpretowanej miłości erotycznej tkwi w wytworzeniu szeroko pojętej jedności, której podstawę stanowi uzyskanie duchowocielesnej całości oraz pokonanie rozpadu związanego z faktem płci, czyli integracja żeńskiej i męskiej zasady ludzkiego bytu.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2013, 7
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea powszechności Kościoła według Włodzimierza Sołowjowa
    The Idea of the Universality of the Church according to Vladimir Solovyov
    Autorzy:
    Moskałyk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343322.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Włodzimierz Sołowjow
    powszechność Kościoła
    prawosławie
    katolicyzm
    zwierzchnictwo w Kościele
    Vladimir Solovyov
    universality of the Church
    Orthodoxy
    Catholicism
    authority in the Church
    Opis:
    This brief outline of Solovyov’s idea of the universality of the Church is an attempt to validate his individual view on one of the crucial dimensions of the existence of the ecclesial community in the world. The significance of the presented doctrinal vision follows from its focus on the ontological-historical element of the Church, i.e. on its permanent and unchanging component that finds temporal expression as a divine-human event. It is on account of the principle of the universality of the Church that the question of its original and future shape on a strictly human plane remains open. Vladimir Solovyov was not afraid to engage this question, deeming it to be of basic importance for a Christian’s identification with his/her Church. With time, the special point of reference in Solovyov’s theological reflections shifts to the problem of universality in Orthodoxy and Catholicism, seen in the perspective of unifying Christians of the East and the West. Solovyov was the first Orthodox theologian to put forward a far reaching suggestion concerning unity of the two Churches.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 89-102
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjskie idee i wojska
    Russian ideas and troops
    Русские идеи и войска
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311549.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-03
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    From Chaadayev to Solovyev
    Russian Modern Thinkers between East and West
    Russian philosophical thought between humanism and nationalism
    Herzen
    Chernyshevsky
    Dostoevsky
    Solzhenitsyn
    Solovyov
    Chaadayev
    Opis:
    The article is a modified and slightly expanded version of the introduction to my book From Chaadayev to Solovyov. Russian Modern Thinkers between East and West, to be published in autumn 2022 by Peter Lang. Due to the exceptional circumstances in which this introduction article was written – and I mean, of course, the criminal war against Ukraine, unleashed by Putin on February 24, 2022 – in the above text, I try to present the general history of 19th-century Russian philosophical thought from the perspective of their attitude to both the universal humanist tradition of Europe and to militarist nationalism in Russia, often with a religious overtone. It is from this point of view that I consider in turn the essence of the worldview of Peter Chaadayev, Aleksandr Herzen, Nikolai Chernyshevsky, Feodor Dostoyevsky, and – most extensively – Vladimir Solovyov. In the background of all these thinkers, I also refer to Putin’s criminal “Orthodox worldview” and consider the essence of Alexander Solzhenitsyn’s philosophical and political thought in general, especially with regard to Ukraine and the European Enlightenment. An important place in this article is my discussion, but also a polemic – sometimes even fundamental – with some views on Russian thought, history, and politics by Andrzej Walicki, who died in July 2022.
    Статья представляет собой модифицированный и расширенный вариант введения к моей книге From Chaadayev to Solovyev. Russian Modern Thinkers between East and West, которая выйдет осенью 2022 года в Издательстве Питера Ланга. В связи с исключительными обстоятельствами, в которых была написана эта статья-введение, – а я имею в виду, конечно, преступную войну против Украины, развязанную Путиным 24 февраля 2022 года, – в вышеприведенном тексте я пытаюсь представить общую историю русской философской мысли 19-го века с точки зрения ее отношения как к общечеловеческой гуманистической традиции Европы, так и к милитаристскому национализму в России, часто с религиозной окраской. Именно с этой точки зрения я последовательно рассматриваю сущность мировоззрения Петра Чаадаева, Александра Герцена, Николая Чернышевского, Николая Данилевского и — наиболее широко — Владимира Соловьева. На фоне этих мыслителей я также отношу к преступному «православному мировоззрению» Путина и рассматриваю сущность философско-политической мысли Александра Солженицына. Важное место в этой статье занимает мое обсуждение, а также полемика, иногда даже принципиальная, с некоторыми взглядами на русскую мысль Анджея Валицкого, умершего в июле 2022 года.
    Artykuł stanowi zmodyfikowaną i rozszerzoną wersję wstępu do mojej książki From Chaadayev to Solovyev. Russian Modern Thinkers between East and West, mającą się ukazać jesienią 2022 roku w wydawnictwie Peter Lang. Ze względu na wyjątkowe okoliczności, w których ten wstęp-artykuł powstawał – a mam tu na myśli, oczywiście, zbrodniczą wojnę przeciw Ukrainie, rozpętaną 24 lutego 2022 przez Putina  – staram się w powyższym tekście ukazać ogólnie dzieje rosyjskiej myśli filozoficznej XIX wieku z perspektywy ich stosunku zarówno do uniwersalnej tradycji humanistycznej Europy, jak i do militarystycznego nacjonalizmu w Rosji, jakże często o zabarwieniu religijnym.  Z tego właśnie punktu widzenia rozważam kolejno istotę światopoglądu Piotra Czaadajewa, Aleksandra Hercena, Nikołaja Czernyszewskiego, Fiodora Dostojewskiego oraz – najbardziej obszernie – Władimira Sołowjowa. Na tle tych myślicieli odnoszę się także do zbrodniczego „prawosławnego światopoglądu” Putina oraz rozważam istotę myśli filozoficzno-politycznej Aleksandra Sołżenicyna. Ważne miejsce w tym artykule zajmuje moja dyskusja, ale i polemika – niekiedy nawet fundamentalna – z niektórymi poglądami na myśl rosyjską, autorstwa zmarłego w lipcu 2022 roku Andrzeja Walickiego.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 3 (179); 196-220
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Georges Florovsky on the method of scientific research
    Gieorgij Fłorowski o metodzie uprawiania badań naukowych
    Autorzy:
    Kiejzik, Lilianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096261.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    G. Florovsky
    N. Berdyaev
    I. Berlin
    S. Bulgakov
    R. Pipes
    V. Solovyov
    A. Walicki
    religious-philosophical renaissance
    sophiology
    sophianity
    Russian émigrés
    G. Fłorowski
    M. Bierdiajew
    S. Bułgakow
    W. Sołowjow
    renesans religijno-filozoficzny
    sofiologia
    sofiaństwo
    emigracja rosyjska
    Opis:
    The article deals with two issues: (1) the research method of father Georges Florovsky used in his study entitled The Ways of Russian Theology (1937), which is regarded a classic in its genre, and (2) the practice of scientific research conducted with the use of this method. The article is supplemented with Florovsky’s opinions, expressed in letters to his brother Anton, a professor at the Charles University in Prague, concerning the scientific achievements of the authors and scholars whom he met with or whom he came to work with after his departure to the USA (1948). The content of this correspondence has remained hitherto unpublished.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 2; 69-85
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Идейные истоки литературного движения «Скифов» (от Владимира Соловьева к Александру Блоку)
    The Ideal Sources of the “Scythian” Literary Movement (from Vladimir Solovyov to Alexander Blok)
    Idealne źródła ruchu literackiego „Skify” (od Władimira Sołowiowa do Alexandera Błoka)
    Autorzy:
    Kirichenko, Oleg
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342713.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    «Scytowie»
    społeczność literacka
    A. Błok
    R. Iwanow-Razumnik
    W. Sołowjow
    A. Czaadajew
    A. Hercen
    sofiologia
    populizm
    nietzscheanizm
    rewolucja światowa
    “Scythians”
    literary community
    Alexander Blok
    Razumnik Ivanov-Razumnik
    Vladimir Solovyov
    Pyotr Chaadaev
    Alexander Herzen
    sophiology
    populism
    Nietzscheanism
    world revolution
    Opis:
    Скифская идеология выросла из двух источников: софиологии Владимира Соловьева, адаптированной Александром Блоком к революционному стандарту «антихристианского апокалипсиса», и идей Разумника Иванова-Разумника, опиравшегося на мнения западников Петра Чаадаева и Александрa Герценa. Для Блока скифство стало формой выражения его антихристианских, ницшеанских идей, долго зревших под прикрытием его софиинизма. Революция позволила ему открыто выразить их и привлечь внимание основателя скифского литературного течения. Радикализм Блока позволил включить скифство в партийную жизнь левых эсеров, придав движению новый характер и новые ориентиры, связанные с мировой революцией на небольшевистский лад.
    Ideologia scytyjska wyrosła z dwóch źródeł: sofiologii Włodzimierza Sołowjowa, dostosowanego przez Aleksandra Błoka do rewolucyjnego standardu «apokalipsy antychrześcijańskiej» i idei Razumnika Iwanowa-Razumnika, który bazował na opiniach okcydentalistów Piotra Czaadajewa i Aleksandra Hercena. Dla Błoka scytyzm stał się formą wyrazu jego antychrześcijańskich, nietzscheańskich idei, które długo dojrzewały pod przykrywką jego sofinizmu. Rewolucja pozwoliła mu wyrazić je otwarcie i przyciągnąć uwagę założyciela scytyjskiego ruchu literackiego. Radykalizm Błoka umożliwił włączenie scytyzmu w życie partyjne lewicowych eserowców, nadając ruchowi nowy charakter i nowe wytyczne związane z rewolucją światową rozumianą na sposób niebolszewicki.
    The Scythian ideology grew from two sources: the sophiology of Vladimir Solovyov, adapted by Alexander Blok to the revolutionary standard of the “anti-Christian apocalypse”, and the ideas of Razumnik Ivanov-Razumnik, who relied on the opinions of the Westernisers Pyotr Chaadaev and Alexander Herzen. For Blok, Scythianism became a form of expression of his anti-Christian, Nietzschean ideas, which had matured for a long time under cover of his sophiology. The revolution allowed him to express them openly and attract the attention of the founder of the Scythian literary movement. Blok’s radicalism made it possible to include Scythianism in the party life of the Left Socialist-Revolutionaries, giving the movement a new character and new guidelines associated with the world revolution in a non-Bolshevik manner.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 261-274
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies