Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sokrates, Xenophon" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Value of Opheleia in Xenophon’s Oeconomicus
Pożytek (opheleia) jako wartość etyczna w Ekonomiku Ksenofonta
Autorzy:
Tymura, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376018.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sokrates, Xenophon
Oikonomikos
Nutzen
Opheleia
Wissen
Akrasia
Socrates
Xenophon
Oeconomicus
benefit
opheleia
knowledge
akrasia
Sokrates
Ksenofont
Ekonomik
pożytek
wiedza
Opis:
This article portrays the unique position occupied by the notion of benefit (opheleia) in the philosophy of Xenophon’s Socrates. Apparently, opheleia was one of Socrates’ most frequently used ethical concepts, and its particular importance was emphasized in Oeconomicus. In Xenophon’s dialogue Socrates treats benefit as a value that forms the basis for true friendship, good family relations and especially so in marriage, proper professional attitudes, and thus for all the most important interpersonal contacts. Benefit is also presented as a true spiritual value that shapes the moral behaviour of the individual toward himself and others. It holds a prime place in Socrates’s ethics. As such a value, it must, however, be based on knowledge and proper moral behavior, especially in line with the demands of enkrateia.  It can therefore be ascertained that opheleia, equated also with the good and the beautiful, is strictly tied up with the most important concepts in Socrates’ philosophy, such as  knowledge, virtue, friendship and moral education and plays a  very essential part in his considerations.
Der Artikel setzt sich zum Ziel, Opheleia von Sokrates als wesentlichen ethischen Wert im Leben des Menschen anhand des Textes Oikonomikos aufzuzeigen. Opheleia könnte als einer der von Sokrates am häufigsten verwendeten ethischen Begriffe angesehen werden, wobei sein besonderer Status im Text Oikonomikos hervorgehoben wurde. Im Dialog von Xenophon behandelt Sokrates den Nutzen als einen Wert, der der wahren Freundschaft, guten familiären Beziehungen, insbesondere den ehelichen, richtigen beruflichen Beziehungen, insgesamt den wichtigsten menschlichen Beziehungen zugrunde liegt. Er wird auch als ein wahrer spiritueller Wert dargestellt, der das moralische Verhalten des Menschen gegenüber sich selbst und gegenüber anderen prägt und damit einen führenden Platz in der sokratischen Ethik einnimmt. Als ein solcher Wert muss er jedoch auf Wissen und angemessenem moralischem Verhalten beruhen, insbesondere in Übereinstimmung mit den Geboten der Encrateia. Deswegen kann behauptet werden, dass die auch mit dem Guten und Schönen gleichgesetzte Opheleia, eng mit den wichtigsten Begriffen der Philosophie von Sokrates verbunden ist, wie Wissen, Tugend, Freundschaft und moralische Erziehung, und eine sehr wichtige Rolle in seinen Überlegungen spielt.
Celem artykułu jest ukazanie Sokratejskiej opheleia jako istotnej wartości etycznej w życiu człowieka - na podstawie tekstu Ekonomika. Można sądzić, że opheleia była jednym z najczęściej przez Sokratesa używanych pojęć etycznych, a jego szczególna pozycja  została uwypuklona w tekście Ekonomika. W dialogu Ksenofonta Sokrates traktuje pożytek jako wartość, która stanowi podstawę prawdziwej przyjaźni, dobrych relacji rodzinnych, w tym szczególnie małżeńskich, właściwych stosunków zawodowych, a więc wszystkich najważniejszych relacji międzyludzkich. Jest on równie ukazany jako prawdziwa wartość duchowa kształtująca zachowanie moralne człowieka zarówno względem samego siebie, jak i innych ludzi, zajmując tym samym czołowe miejsce w etyce Sokratejskiej. Jako taka wartość musi on być jednak oparty na wiedzy i właściwym moralnym postępowaniu, w szczególności w zgodzie z nakazami enkrateia. Dlatego można twierdzić, że opheleia, utożsamiana również z dobrem i pięknem, jest ściśle powiązana z najważniejszymi pojęciami filozofii Sokratesa, takimi jak wiedza, cnota, przyjaźń i moralne wychowanie, i odgrywa  w jego rozważaniach bardzo istotną rolę.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 30; 69-84
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksenofont w listach Pseudo-Ksenofonta oraz w fikcyjnych listach Sokratesa i sokratyków
Xenophont In Pseudo-Xenophont’s Letters and in Fictional Letters of Socrates and Socratics
Autorzy:
Marchewka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791390.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ksenofont
Sokrates
sokratycy
fikcyjne listy
intertekstualność
Xenophon
Socrates
socratic
fictional letters
intertextuality
Opis:
Celem podjętej w tym artykule analizy apokryficznej korespondencji Pseudo-Ksenofonta, którą tradycja przekazała nam dwiema niezależnymi drogami – 7 ekscerptów zachowanych w Antologii Stobajosa oraz 6 całych listów, wchodzących w skład zbioru Socratis et Socraticorum epistole (ed. R. Hercher) – jest próba nakreślenia na ich podstawie powszechnie akceptowanego w dobie cesarstwa rzymskiego portretu Ksenofonta. Pseudo-Ksenofontowe listy jednoznacznie definiują twórcę Anabazy jako filozofa sokratyka, w zasadzie przemilczając jego twórczość historyczną. Dają nam świadectwo o głęboko zakorzenionej w etyce sokratejskiej jego myśli, skoncentrowanej na kalokagathii. Nieprzerwane dążenie do cnoty poprzez konsekwentne doskonalenie się nie tylko czysto etyczne, ale również w konkretnych umiejętnościach, które mają przynieść pożytek, wskazywało na kluczowe znaczenie paidei w twórczości Ksenofonta jako ucznia Sokratesa. W omawianych listach punktami odniesienia są przeważnie ἐγκράτεια, καρτερία, ἀνδρεία, εὐσέβεια, φιλανθρωπία czy wreszcie σωφροσύνη, czyli cnoty stanowiące rdzeń etyki sokratejskiej.
The aim of the analysis of the apocryphal correspondence of Pseudo-Xenophon, which tradition has given us with two independent paths—7 excerpts preserved in the Anthology by Stobaeus and 6 entire letters included in the Socratis et Socraticorum epistole (ed. R. Hercher)—is an attempt to delineate on their basis, a portrait of Xenophon, commonly accepted in the time of the Roman Empire. Pseudo-Xenophon letters clearly define the creator of Anabasis as the philosopher of Socratic, basically keeping silent about his historical work. They give us testimony to his thought, deeply rooted in Socratic ethics, focused on kalokagathia. Continuous pursuit of virtue through consistent improvement not only in pure ethics, but also in specific skills that are supposed to bring benefits, pointed to the key importance of paideia in Xenophont’s work as a pupil of Socrates. In these letters, the reference points are mostly ἐγκράτεια, καρτερία, ἀνδρεία, εὐσέβεια, φιλανθρωπία and finally σωφροσύνη, i.e. the virtues that form the core of Socratic ethics.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 37-56
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies