Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Skole Unit" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Record of changes in the Oligocene–Miocene sediments of the Menilite–Krosno series of the Skole Unit based on calcareous nannoplankton studies – biostratigraphy and palaeogeographical implications (Polish Outer Carpathians)
Zapis zmian w oligoceńsko-mioceńskich utworach serii menilitowo-krośnieńskiej jednostki skolskiej na podstawie nanoplanktonu wapiennego – biostratygrafia i uwarunkowania paleogeograficzne (polskie Karpaty zewnętrzne)
Autorzy:
Garecka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062108.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
calcareous nannoplankton
biostratigraphy
palaeoenvironment
Skole unit
Polish Outer Carpathians
nanoplankton wapienny
biostratygrafia
paleośrodowisko
jednostka skolska
polskie Karpaty zewnętrzne
Opis:
The biostratigraphic investigation included the Menilite–Krosno Series of the Skole Unit overlying the Globigerina Marls. Seven calcareous nannoplankton zones (sensu Martini, 1971) were distinguished in these sediments: NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? and NN4. Based on the species diversity of the assemblage, their abundances and preservation, as well as palaeoenvironmental and palaeoclimatic conditions that controlled the basin during deposition of the Menilite and Krosno Beds have been identified. The Skole region was located at the periphery of the Paratethys basin during Late Oligocene–Early Miocene times. Based on the calcareous nannoplankton assemblage, the phase of isolation of the Paratethys (NP23) from the Mediterranean was documented. The restoration of normal marine conditions (NP24–NP25), sea-level fluctuations (sea-level fall?) at the Oligocene–Miocene boundary (uppermost part of the NP25–NN1), a phase of relative sea-level rise (NN2, NN3?, NN4) and the end of flysch sedimentation in the Skole Unit in the NN4 Calcareous Nannoplankton Zone were also identified.
Badaniami biostratygraficznymi objęto utwory serii menilitowo-krośnieńskiej jednostki skolskiej położone w profilu powyżej poziomu margli globigerynowych. W obrębie utworów tej serii wyróżniono siedem poziomów nanoplanktonowych sensu Martini (1971): NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? i NN4. Na podstawie składu zespołu nanoplanktonu wapiennego, jego zróżnicowania gatunkowego, liczebności i stanu zachowania podjęto próbę określenia warunków paleośrodowiskowych i paleoklimatycznych w czasie osadzania warstw menilitowych i krośnieńskich jednostki skolskiej. Są one ściśle związane z warunkami, jakie panowały w późnym oligocenie–wczesnym miocenie w basenach Paratetydy i z położeniem rejonu skolskiego na peryferiach tego basenu. Udokumentowano etap odizolowania basenu Paratetydy (NP23) od innych jego rejonów, etap warunków normalno-morskich, a więc odzyskania połączeń z otwartym morzem (NP24–NP25), wahania poziomu morza na pograniczu późnego oligocenu i wczesnego miocenu (najwyższa część NP25–NN1), etap względnego podniesienia poziomu morza, transgresji (NN2, NN3?, NN4) i końca sedymentacji fliszowej w basenie skolskim w poziomie NN4.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 453; 1--21
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radiolarian and agglutinated foraminiferal biostratigraphy of the Paleogene deep-water deposits on the northern margin of the Carpathian Tethys (Skole Unit)
Autorzy:
Rajchel, J. M.
Barwicz-Piskorz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060627.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
radiolaria
foraminifera
Paleocene
Eocene
Skole unit
Outer Carpathians
Opis:
Radiolarian and agglutinated foraminiferal fauna within upper deposits of the Skole Unit of the Polish Flysch Outer Carpathians occur in the Variegated Shale and Hieroglyphic formations of Paleocene and Eocene age. About 70 radiolarian and 50 foraminiferal species have been identified and their stratigraphic distribution determined using both regional and local biozonations. Five radiolarian zones: the Bekoma bidartensis Interval Zone, the Buryella clinata Interval Zone, the Phormocyrtis striata striata Interval Zone, the Theocotyle cryptocephala Interval Zone and the Dictyoprora mongolfieri Interval Zone in the lower Eocene and in the lower part of the middle Eocene have been distinguished. In the upper part of the middle Eocene and in the uper Eocene the abundance of radiolarians decreases and their age assignment has not been possible. Five foraminiferal zones have been distinguished and correlated with radiolarian zones based on co-occurrence of both Protista groups in the deposits investigated. These are: the Rzehakina fissistomata Zone, the Saccamminoides carpathicus Zone, the Reticulophragmium amplectens Zone, the Ammodiscus latus Zone and the Cyclammina rotundidorsata Zone covering the time span from upper Paleocene to upper Eocene.
Źródło:
Geological Quarterly; 2012, 56, 1; 1-24
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produktywność karpackich skał zbiornikowych w świetle historii wydobycia węglowodorów
Productivity of Carpathian reservoir rocks in the light of hydrocarbon production history
Autorzy:
Marcinkowski, A.
Szewczyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183920.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Karpaty
jednostka śląska
jednostka skolska
skały zbiornikowe
złoża ropy naftowej i gazu ziemnego
historia eksploatacji
Carpathians
Silesian unit
Skole unit
reservoir rocks
oil and gas fields
hydrocarbon production history
Opis:
Celem publikacji jest charakterystyka produktywności ropo- i gazonośnych piaskowców karpackich w obszarze położonym na wschód od doliny Wisłoka, gdzie perspektywy dla odkrycia nowych złóż węglowodorów są najbardziej obiecujące. Opracowano ją na podstawie materiałów archiwalnych PGNiG SA, zawierających pełną dokumentację wydobycia ropy naftowej, gazu ziemnego i wody złożowej z poszczególnych złóż oraz otworów eksploatacyjnych. Wykresy wydobycia wymienionych mediów złożowych, sporządzone dla jednostki śląskiej i skolskiej, ilustrują trendy spadku wydobycia w okresie 1955-2007. Najbardziej istotne przesłanki dla oceny perspektyw odkrycia nowych pól naftowych wynikają z diagramów dokumentujących produktywność poszczególnych horyzontów ropo- i gazonośnych, a także interwały głębokościowe występowania przypływów, objawów i śladów węglowodorów. Interpretacja danych wskazuje, że w jednostce śląskiej największe wydobycie ropy naftowej uzyskano z piaskowców lgockich oraz krośnieńskich, a gazu ziemnego - z piaskowców czarnorzeckich. Natomiast w jednostce skolskiej dominującą serią produktywną są piaskowce kliwskie warstw menilitowych, cechujące się najlepszymi własnościami zbiornikowymi na analizowanym obszarze.
The paper intends to characterize productivity of oil- and gas-bearing Carpathian sandstones in the area situated to the east of the Wisłok river valley where prospects for new hydrocarbon discoveries are best. It was based on materials from the POGC's files, which contain full documentation of oil, gas and reservoir water production from particular fields and wells. Graphs of the media production, constructed for the Silesian and Skole units, illustrate trends of the production decline in the years 1955-2007. The most fundamental premises for assessment of prospects for new oil-field discoveries result from diagrams that document the productivity of individual oil- and gas-bearing horizons, as well as depth intervals of occurrence of hydrocarbon inflows, shows and traces. Interpretation of the presented data indicates that in the Silesian Unit the greatest oil production was achieved from the Lgota and Krosno sandstones, whereas gas production - from the Istebna Sandstones. In the Silesian Unit, the Kliwa Sandstones of the Menilite Beds represent a predominating productive series; the sandstones are characterized by the best reservoir properties over the whole analyzed area.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2008, 34, 3; 405-421
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleogene microfossils from the submarine debris flows in the Skole basin (Polish and Ukraine Outer Carpathians)
Autorzy:
Szydło, A.
Garecka, M.
Jankowski, L.
Malata, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184324.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
foraminifera
calcareous nannoplankton
biostratigraphy
palaeoenvironment
gravity flow
Skole unit
Outer Carpathians
Opis:
Biostratigraphic analysis of fossils material has allowed the documentation of sediment gravity flows in the Skole basin during the Paleocene and Eocene times, and also in the Eocene-Oligocene transition. This most external basin of the NE Outer Carpathians was a marginal sea especially sensitive to geotectonic instability and relative sea-level change, favoring the development of down slope movements at these times. The dominance of calcareous forms in foraminifera, and a large share of redeposited species among the nanno- and microfossils indicate a close relationship of sediments containing them with the shelf environment and documents not too long transport. Additionally the recycled forms are often well preserved, indicating that the rock contained in flows were only plasticized and hydrated while the material itself was not a subject of significant mechanical processing in contrast to that one, which directly documented down slope moving. The latter forms are bad preserved and their fossil remains are usually corroded, partially dissolved and broken during this process. In addition, the planktonic forms including foraminifera, calcareous dinocysts and nannoplankton allow documenting the time of the final deposition of the sediment transported on slope.
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2014, 40, 1; 49-65
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of dispersed organic matter in the Menilite Beds from the Skole Unit
Charakterystyka rozproszonej materii organicznej w warstwach menilitowych jednostki skolskiej
Autorzy:
Ziemianin, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835269.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Menilite Beds
Skole Unit
macerals
vitrinite reflectance
Rock-Eval pyrolysis
warstwy menilitowe
jednostka skolska
macerały
refleksyjność witrynitu
piroliza Rock-Eval
Opis:
Composition and thermal maturity of organic matter components from Menilite Beds (Skole Unit) were analyzed. Samples (26) were collected from 9 outcrops within the investigated area. Samples represented several lithologies – clay and marly shales, mudstones, sandstones/siltstones, micritic limestones and cherts. Macerals of three groups (vitrinite, inertinite and liptinite) are present in the analyzed samples. Macerals of the liptinite group are the most numerous. Within this group, bituminite is most common, while alginite and liptodetrinite are less often observed. Macerals of the vitrinite (collotelinite, telinite, vitrodetrinite) and inertinite (fusinite, semifusinite, inertodetrinite) groups are also present, but their content is significally lower compared to the macerals of the liptinite group. Organic matter within all the investigated area is clearly immature, which is confirmed by both vitrinite reflectance Ro and Tmax parameters. The composition of organic matter relates mostly to kerogen type II and III (and their mixture). Sev- eral relations between Rock-Eval parameters and maceral composition were identified. The obtained results were compared to data from Menilite Beds of the Silesian Unit.
W artykule przeanalizowano skład i dojrzałość materii organicznej obecnej w warstwch menilitowych jednostki skolskiej. Przebadano 26 próbek pochodzących z 9 odsłonięć. Próbki reprezentowały różne odmiany litologiczne – od łupków ilastych, przez ilastowęglanowe, mułowce, piaskowce/pyłowce, po utwory węglanowe i rogowce. W próbkach obserwuje się macerały wszystkich trzech grup tj. witrynitu, inertynitu i liptynitu. Macerały grupy liptynitu zdecydowanie dominują w składzie materii organicznej. Najczęściej jest tu spotykany bituminit, a rzadziej alginit i liptodetrynit. Udział macerałów grupy witrynitu (kolotelinit, telinit, witrodetrynit) oraz inertynitu (fuzynit, semifuzynit oraz inertodetrynit) jest wyraźnie niższy. Materia organiczna jest na całym badanym obszarze niedojrzała, na co wskazują pomiary refleksyjności witrynitu oraz parametr Tmax. Skład materii organicznej odpowiada głównie II oraz III typowi kerogenu, a także ich mieszaninie. Wykazano szereg zależności pomiędzy parametrami geochemicznymi (analiza Rock-Eval), a składem i dojrzałością materii organicznej określonej przy użyciu mikroskopu optycznego. Zbadano również podobieństwa i różnice pomiędzy materią organiczną łupków menilitowych w obrębie jednostki skolskiej i śląskiej.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2018, 74, 9; 636-646
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of dispersed organic matter in selected lithostratigraphic divisions within the Skole Unit (Carpathian Mts., SE Poland)
Charakterystyka rozproszonej materii organicznej w wybranych wydzieleniach litostratygraficznych na obszarze jednostki skolskiej
Autorzy:
Ziemianin, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834053.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
organic matter
Skole Unit
macerals
Rock-Eval-pyrolysis
generation potential
materia organiczna
jednostka skolska
macerały
piroliza Rock-Eval
potencjał generacyjny
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest charakterystyce rozproszonej materii organicznej w wybranych wydzieleniach litostratygraficznych jednostki skolskiej na obszarze polskiego fragmentu Karpat zewnętrznych. Celem badań było poszerzenie stanu wiedzy o jednostce skolskiej o aspekty petrografii materii organicznej. Ze względu na wielkość obszaru badań oraz mnogość wydzieleń litostratygraficznych przedstawione wyniki traktować należy jako wstęp do zagadnienia. W trakcie realizacji pracy główny nacisk położono na analizy mikroskopowe w świetle odbitym i UV. Obserwacje mikroskopowe wzbogacono o wyniki analizy pirolitycznej Rock-Eval. Materiał badawczy stanowiło 37 próbek skalnych, pobranych z 3 wytypowanych rejonów. Próbki reprezentowały różne wydzielenia litostratygraficzne – od łupków spaskich, przez warstwy inoceramowe, hieroglifowe, łupki pstre, aż do warstw menilitowych i krośnieńskich. Przebadane próbki charakteryzują się zmiennym udziałem materii organicznej – od śladowego (łupki pstre), przez niski (TOC do 0,5% – warstwy inoceramowe, hieroglifowe i krośnieńskie), do relatywnie wysokiego (łupki spaskie i warstwy menilitowe). W składzie macerałowym obserwuje się macerały z wszystkich grup – witrynitu (kolotelinit, witrodetrynit), liptynitu (alginit, bituminit, sporynit, liptodetrynit) i inertynitu (fuzynit, semifuzynit, inertodetrynit). Grupa macerałów liptynitu dominuje w próbkach łupków spaskich i warstw menilitowych, jak również w części próbek z warstw krośnieńskich. W przypadku warstw inoceramowych i hieroglifowych dominują macerały witrynitu i inertynitu. W łupkach spaskich i warstwach krośnieńskich dominującym macerałem w obrębie grupy liptynitu jest alginit, podczas gdy w warstwach menilitowych – bituminit. Alginit występuje we wszystkich (poza łupkami pstrymi) przebadanych wydzieleniach litostratygraficznych. Grupa macerałów inertynitu jest liczniejsza od grupy macerałów witrynitu w łupkach spaskich, warstwach inoceramowych i w części próbek z warstw hieroglifowych. Sytuacja jest odwrotna w przypadku warstw menilitowych i krośnieńskich. Wszystkie przebadane skały charakteryzowały się obecnością materii organicznej będącej w fazie przemian termicznych określanych jako stadium niedojrzałe, o czym świadczy parametr Tmax osiągający wartości niższe niż 435°C. Przebadane skały wyraźnie różnicują się pod kątem oceny ich potencjału generacyjnego. Najsłabszy jest on w przypadku łupków pstrych. Nieco lepszym (ale wciąż słabym) potencjałem generacyjnym charakteryzują się skały reprezentujące warstwy inoceramowe, hieroglifowe i krośnieńskie. Najlepszy potencjał generacyjny wykazują skały pobrane z łupków spaskich i warstw menilitowych, przy czym te ostatnie cechują się potencjałem generacyjnym określanym jako bardzo dobry, a nawet doskonały.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2020, 76, 10; 669-678
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza GIS osuwisk dla wybranego obszaru Pogórza Dynowskiego
Landslide GIS analysis for a selected area of the Dynowskie Foreland
Autorzy:
Kamiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/129737.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
osuwisko
jednostka skolska
zdjęcia lotnicze
model cyfrowy terenu
landslide
Skole unit
aerial photography
digital elevation model (DEM)
Opis:
Osuwiska należą do naturalnych zagrożeń geodynamicznych, powodujących zagrożenie środowiska naturalnego i przynoszące znaczne straty ekonomiczne w wielu regionach świata. W artykule przedstawiono zastosowanie teledetekcji, fotogrametrii i modeli cyfrowych terenu do badania osuwisk. Pogórze Dynowskie jest najsłabiej rozpoznane pod kątem występowania osuwisk w polskich Karpatach fliszowych. Problem ten był omawiany w nielicznych opracowaniach naukowych ( Wdowiarz, 1946; Pękala, 1965). Obszar badań jest położony w obrębie jednostki skolskiej. Jest ona w tym regionie Pogórza Dynowskiego zbudowana z warstw inoceramowych, łupków pstrych, warstw hieroglifowych i menilitowych oraz warstw krośnieńskich. Całkowita powierzchnia zajęta przez osuwiska wynosi 1667.41 ha, co stanowi około 18 % całego obszaru badań. Na całym badanym obszarze, zarejestrowano 248 osuwisk. Na omawianym obszarze najwięcej osuwisk zarejestrowano w klasie wielkości do 5 ha. Stanowią one około 56 % wszystkich osuwisk. Najmniej osuwisk występuje w klasie powyżej 40 ha. Analiza przestrzenna GIS wykazała, że najczęściej osuwiska występują przy nachyleniach między 7° a 10° oraz przy NE ekspozycji terenu. W celach porównawczych obliczono wskaźniki osuwiskowości dla osuwisk rozwiniętych na jednej serii skalnej, jaki na kilku seriach skalnych. Najczęściej osuwiska występują w obrębie warstw inoceramowych oraz między warstwami inoceramowymi i łupkami pstrymi. W zależności od rozciągłości warstw geologicznych wyróżniono pięć typów osuwisk. Najwięcej zarejestrowano osuwisk subsekwentnych. Jest to prawdopodobnie związane z budową skibową obszaru badań.
Landslides are one of the natural hazards which bring about significant environmental and socio-economical losses in many regions of the world. This is also the case in the Polish Flysch Carpathians, which are prone to mass movements. This paper discusses an application of remote sensing, photogrammetric techniques and digital elevation models in a GIS environment to detect landslide areas. The Dynowkie Foreland is not usually associated with landslides, and this has only been discussed only in some papers (Wdowiarz, 1948; Gucik, 1987). The selected study of area is built of the sediments of the Skole unit. The Inoceramian Beds are dominant, being covered with Variegated Shales, Hieroglyphic Beds and a Menilite-Krosno series. The total surface of the landslides equals to 1667.41 ha which corresponds to 18 % of the whole territory. There are 248 landslides, with large slides dominating total area, while medium and small ones are dominant in quantity. Spatial Analysis showed that landslides are most frequent at angles of 7°-10°. The most frequent group of the landslides occurs on the slope NE exposition. Landslides developed on only one rock series, or on several ones, were distinguished in respect to the basement where the forms developed on the Inoceramian Beds predominate. For comparative aims, the factor of surface landsliding ability was calculated. The highest factor is that for the Variegated Shales and Inoceramian Beds. It results from the observation that the majority of the large surface landslides occur in zones of the Inoceramian Beds and variegated shales outcrops. Five types of the landslides were distinguished in respect to geological structure. The subsequent landslides are dominant. This fact is probably connected with the overthrust fold structure of the area.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 279-287
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies