Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Siergiej (Stragorodskij)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Rosyjska misja prawosławna w Japonii w czasach arcybiskupa Nikołaja (Kasatkina)
    Mission of the Russian Orthodox Church in Japan under archbishop Nicholas (Kasatkin)
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480158.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Nikołaj (Kasatkin)
    Rosyjska Misja Prawosławna w Japonii
    Siergiej (Stragorodskij)
    Mission of the Russian Orthodox Church in Japan
    Nicholas Kasatkin
    Siergius Starogordsky
    Opis:
    Cerkiew prawosławna w Rosji prowadziła w XIX wieku prężną działalność misyjną, obejmującą swym zasięgiem obszar dalekiej Japonii. Po otwarciu tego kraju na świat zewnętrzny i odrzuceniu izolacjonistycznej polityki sakoku aktywność misjonarzy rosyjskich weszła w stadium budowy struktur organizacyjnych własnego Kościoła, podbudowanych potencjałem ludzkim japońskich wiernych i ich duszpasterzy. Zawiązanie silnej wspólnoty prawosławnych, funkcjonującej po dzień dzisiejszy w ramach autonomii, zawdzięcza Japonia rosyjskiemu misjonarzowi, pierwszemu arcybiskupowi japońskiemu Nikołajowi (Kasatkinowi) i jego pomocnikowi, przyszłemu patriarsze rosyjskiemu Siergiejowi (Stragorodskiemu). Motywacje, program działań, metody, a nade wszystko rezultaty aktywności podejmowanej przez tych duchownych przeanalizowano na tle potrzeb, potencjału rozwojowego i oczekiwań tamtejszej wspólnoty. Głównie jednak skupiono się na kaznodziejskiej i organizacyjnej płaszczyźnie ich działań oraz ocenie osiąganych rezultatów w kontekście rozprzestrzeniania się prawosławia.
    Missionary endeavours of the Russian Orthodox Church in the 19th century went far beyond the frontiers of the Russian Empire. It reached even Japan, especially once the country abandoned its policy of isolationism, the sakoku. The foundations were laid by archbishop Nicholas Kasatkin and his assistant, later the Patriarch of Moscow and all the Rus, Siergius Starogordsky. The organisational structure of the church built by the Russian missionaries survived till this day. The essay examines the needs, expectations and development of the orthodox communities in Japan and the methods used by those two missionaries in their work. The largest part of the essay is devoted to the analysis of their preaching and leadership skills.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2; 72-85
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna po śmierci patriarchy Tichona (Biełławina)
    Russian Orthodox Church after the death of Patriarch Tikhon (Bellavin)
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912875.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    Tichon (Biełławin)
    Piotr (Polanski)
    Siergiej (Stragorodskij)
    Grigorij (Jackowski)
    Agafangel (Prieobrazenski)
    The Russian Orthodox Church
    Tikhon (Bellavin)
    Peter (Polansky)
    Sergius (Stragorodsky)
    Grigory (Yatskovskiy)
    Agafangel (Preobrazhensky)
    Opis:
    Cerkiewna smuta, wywołana śmiercią patriarchy Tichona (Biełławina), doprowadziła do głębokich podziałów w łonie rosyjskiego prawosławia. Precedens w kanonicznym porządku władzy cerkiewnej i desygnowanie na strażnika tronu patriarszego metropolity krutickiego Piotra (Polanskiego) nie utrzymały monolitu wspólnoty. Targane wewnętrznymi podziałami i osobistymi ambicjami, ujawniającymi się szczególnie po aresztowaniu patriarszego locum tenes, a nade wszystko prześladowane przez komunistyczne władze państwowe środowisko cerkiewne spolaryzowało ostatecznie objęcie tronu patriarszego przez metropolitę niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego). Pozycję hierarchy, de facto zastępcy strażnika tronu patriarszego, komplikował konflikt o charakterze kanonicznym z arcybiskupem jekaterynburskim Grigorijem (Jackowskim) oraz osłabiały kontrowersje personalne narosłe między nim a metropolitą jarosławskim Agafangelem (Prieobrażenskim). Rozłamy wewnętrzne przypieczętowało ostatecznie ogłoszenie Posłania (deklaracji) zastępcy strażnika tronu patriarszego metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i utworzonego przy nim Tymczasowego Świętego Synodu o stosunku Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do władzy państwowe.
    The crisis in the Russian Orthodox Church, connected with the Patriarch Tikhon’s death, initiated the deep divisions between hierarchs. A precedent in the canonical order of the Orthodox Church authorities and nomination of metropolitan of Krutitsy Peter (Polansky) on the Guardian of the Patriarchal Throne were not able to maintain the monolith community. Church was destructed by internal divisions, personal ambitions, manifested especially after the arrest of the patriarchal locum tenes, and persecuted by the communist state authorities. Community was ultimately divided by the taking of the patriarchal throne by the metropolitan of Nizhny Novgorod Sergius (Stragorodsky). Sergius position, de facto deputy of the deputy of the Guardian of the Patriarchal Throne, complicated canonical conflict with the archbishop of Yekaterinburg Grigory (Yatskovskiy) and personal controversies arising between him and the metropolitan of Jaroslaw Agafangel (Preobrazhensky). Internal schizm was finally sealed by the announcement of The declaration of the acting locum tenens of the Moscow patriarchal throne the metropolitan of Nizhny Novgorod Sergius citizen Stragorodsky and the list of the temporary so-called “patriarchal Holy Synod” organized by him about attitude of the Russian Orthodox Church to state authority.
    Źródło:
    ELPIS; 2021, 23; 97-103
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza josiflaństwa i funkcjonowanie opozycji w ruchu niewspominających
    Genesis of Josephitism and functioning the opposition in “anti-Sergius” movement
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420334.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    Tichon (Biełławin)
    Piotr (Polanski)
    Siergiej (Stragorodskij)
    Josif (Pietrowych)
    „josiflianstwo”
    „antysergianizm”
    The Russian Orthodox Church
    Tikhon (Bellavin)
    Peter (Polansky)
    Sergius (Stragorodsky)
    Joseph (Petrovykh)
    Josephites
    Anti-Sergianism
    Opis:
    Cerkiewna smuta, wywołana śmiercią patriarchy Tichona (Biełławina), doprowadziła do głębokich podziałów w łonie rosyjskiego prawosławia. Jego zastępcy, obejmujący swe godności w wyniku nominacji – co stanowiło precedens w kanonicznym porządku władzy cerkiewnej – nie byli w stanie utrzymać monolitu wspólnoty targanej wewnętrznymi podziałami i prześladowanej przez komunistyczne władze państwowe. Ostateczne objęcie tronu patriarszego przez metropolitę niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i ogłoszenie Posłania (deklaracji) zastępcy strażnika tronu patriarszego metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i utworzonego przy nim Tymczasowego Świętego Synodu o stosunku Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do władzy państwowej wyznaczyło linię podziału wśród wiernych i duchowieństwa prawosławnego. Po przeciwległych stronach barykady znaleźli się zwolennicy przyjętej przez hierarchę cerkiewnej „linii politycznej” i kontestujący poczynania patriarszego locum tenens dostojnicy. Działalność tych ostatnich, wyrażająca się w szczególności w niewymienianiu imienia Siergieja w czasie liturgii, w momentach, gdy wypowiadane są słowa modlitwy za zwierzchnika Kościoła lokalnego, przybrała nieinstytucjonalne formy ruchu, określonego jako niewspominający. Formację tę, stanowiącą w zasadzie konglomerat różnorodnych grup duchowieństwa prawosławnego i popierających ich wiernych, zdominowała najsilniejsza i najaktywniejsza grupa josiflan – zwolenników metropolity leningradzkiego Josifa (Pietrowycha). Geneza josiflaństwa jako swoistego symbolu opozycji wobec polityki serwilizmu i kompromisów stała się przedmiotem analizy niniejszego tekstu.
    The crisis in the Russian Orthodox Church, connected with the Patriarch Tikhon’s death, initiated the deep divisions between hierarchs. Deputies of Tikhon, including dignity as a result of the nomination – which was a precedent in the canonical order of the Orthodox Church authorities – were not able to maintain the monolith community, destructed by internal divisions and persecuted by the communist state. Nomination of metropolitan of Nizhny Novogorod on the Guardian of the Patriarchal Throne and publication of The Letter (declaration) of the deputy of the Guardian of the Patriarchal Throne Metropolitan Sergius (Stragorodsky) of Nizhny Novgorod and the Temporary Saint Synod about the attitude of Russian Orthodox Church to the state authorities underlined differences between the faithful and the clergy. On opposite sides were followers and opponents of the Sergius’ “political line”. Activity of the last ones, manifesting in not-exchanging name of Sergius during liturgy, in moments, when words of the prayer for the superior of the local Church are being said, took the non-institutional forms of movement, definite as not-recalling. This formation, which was essentially the conglomeration of different groups of the clergy and faithful, dominated Josephites – the strongest and most active adherents of the archbishop of Leningrad Joseph (Petrovykh). Genesis those movement as a kind of symbol of opposition to the policy of servility and compromises metropolitan Sergius has been the subject of analysis of this text.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 113-119
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies