Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "SYNOD" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 145
Tytuł:
Biskupská kolegialita vyjadrená synodou biskupov
The Episcopal Collegiality Expressed by The Synod of Bishops
Autorzy:
Jurica, Juraj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35173196.pdf
Data publikacji:
2024-07
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
biskupská kolegialita
moc
kódex
služba
synoda
episcopal collegiality
power
code
service
synod
Opis:
Článok pojednáva o jednom z dvoch subjektov moci v Cirkvi, o kolégiu biskupov a osobitne vyjadrení jeho moci v synode biskupov. Teológia a kánonické právo jasne deklarujú, že moc v Cirkvi je organizovanou službou veriacim. Najvyššia moc v Cirkvi, vyjadrená v kolégiu biskupov je prejavom ich spoluzodpovednosti za tú istú univerzálnu Cirkev, ktorá je prítomná a vyjadrená aj v miestnych cirkvách. Druhý vatikánsky koncil ustanovením Synody biskupov vytvoril veľmi pružný cirkevný orgán, kde biskupi, zastupujúci jednotlivé biskupské konferencie z celého sveta, ponúkajú Rímskemu veľkňazovi neoceniteľnú pomoc a vzácne rady. Synoda biskupov tak vytvára užšie spoločenstvo medzi pápežom a biskupmi, poskytuje mu svoje rady a skúma otázky týkajúce sa činnosti Cirkvi vo svete. Na tomto mieste je priblížená teória biskupskej kolegiality vyjadrená vo fungovaní a aktivite synody biskupov.
The article discusses one of the two subjects of power in the Church, the college of bishops and, in particular, the expression of its power in the Synod of Bishops. Theology and canon law clearly declare that power in the Church is an organized service to the faithful. The highest power in the Church expressed in the college of bishops is a manifestation of their shared responsibility for the same universal Church which is present and expressed in local churches as well. By establishing the Synod of Bishops, the II. Vatican Council created a very flexible ecclesiastical body, where bishops representing individual episcopal conferences from around the world, offer the Roman Pontiff great help and precious advice. In essence, the Synod of Bishops acts permanently, creates a closer community between the Pope and the bishops, offers him advice and examines issues related to the activities of the Church in the world. The theory of episcopal collegiality and the functioning of the synod of bishops are summarized here.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2024, 1; 71-83
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek „celibatu wstrzemięźliwości” duchownych w Kościele starożytnym według przepisów prawa kościelnego i prawa rzymskiego (IV - V wiek)
The Obligation of „Celibacy of Continence” of the Clergy in the Ancient Church, according to the Rules of the Church Law and the Roman Law (4th-5th centuries)
Autorzy:
Wąsik, Wojciech Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43573806.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Celibacy
Continence
Clergy
Church synod
Ecumenical Council
Papal decretals
celibat
wstrzemięźliwość
duchowieństwo
synod kościelny
Sobór powszechny
dekretały papieskie
Opis:
W Kościele starożytnym nie znano celibatu w sensie obowiązku zachowania bezżeństwa przez wyższych duchownych. Udzielano święceń mężczyznom żonatym, jak i dobrowolnie żyjącym w bezżeństwie. Istniała jednak praktyka zachowania całkowitej wstrzemięźliwości przez diakonów, prezbiterów i biskupów, po przyjęciu święceń. Do IV w. nie było norm prawa stanowionego przez Kościół na ten temat, co wynikało z surowych przepisów prawa rzymskiego, które wymierzone było w celibatariuszy. Chodziło o to, aby nie dawać pretekstu do prześladowania chrześcijan. Dopiero wprowadzenie przez Konstantyna Wielkiego w IV w. nowych zasad polityki religijnej zmieniło sytuację. Synod w Elwirze wprowadził najstarsze, stanowione prawo partykularne, dotyczące celibatu wstrzemięźliwości. Kolejne synody nakazywały duchownym wstrzemięźliwość, ze względu na pełnioną służbę Bożą, a za jej niezachowanie wprowadziły kary, w postaci utraty urzędu kościelnego. Synody zabraniały udzielania święceń mężczyznom drugi raz żonatym oraz tzw. małżeństw duchowych kleru z synezaktami. Sobór Nicejski I wprowadził prawo dla całego Kościoła. Nie tylko nakazał duchownym życie w doskonałej wstrzemięźliwości, ale też zakazał duchownym żonatym, zamieszkania z prawowitą żoną. Papieże z IV i V w., wydawali dekretały, nakazując duchownym zachowanie celibatu wstrzemięźliwości, a uzasadniali to sprawowaniem kultu Bożego. Również prawo rzymskie usankcjonowało istniejący w Kościele celibat wstrzemięźliwości.
In the ancient Church, celibacy was not known in the sense of the obligation of higher clergy to maintain celibacy. Married men as well as voluntarily unmarried men were ordained. There was, however, a practice of complete continence by deacons, presbyters and bishops after they had been ordained. Until the 4th century, there were no norms of law established by the Church on this issue, which resulted from the strict provisions of Roman law, which was aimed at celibates. The point was not to give an excuse to persecute Christians. Only the introduction of new rules of religious policy by Constantine the Great in the 4th century changed the situation. The Synod of Elvira introduced the oldest, established particular law concerning celibacy of continence. Successive synods ordered the clergy to exercise continence due to their service performed to God, and for failing to do so [exercise continence], they were punished by losing their church office. The synod forbade ordaining men who were married a second time, and the so-called spiritual marriages of the clergy with syneisacts. The First Council of Nicaea introduced a law for the whole Church. It not only ordered clergymen to live in a perfect continence, but it also forbade married clergymen from living with their lawful wife. Popes from the 4th and 5th centuries issued decretals ordering the clergy to maintain celibacy of continence, and they justified this by the worship of God. Also Roman state law sanctioned the celibacy of continence existing in the Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2024, 89; 23-46
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamość Style Unification: Liturgicon and Euchologion in the Basilian Monasteries of the Lviv Eparchy in Second Half of the 18th Century
Autorzy:
Almes, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112131.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Zamość Council 1720
Basilian monasteries
Lviv eparchy
liturgical books
inventory descriptions
protocols of visitations
Synod Zamojski 1720
klasztory bazyliańskie
eparchia lwowska
księgi liturgiczne
inwentarze
protokoły wizytacji
Opis:
The paper studies the problem of the unification of the liturgical books in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the second half of the 18th century. Research concentrates on the problem of Zamość council resolution implementation by analyzing the “church books” in the monasteries of Basilians. Investigating the “book lists” from inventory descriptions and protocols of visitations allows to trace changes in the monasteries concerning the “church books” as it was fixed in the documents, a major part of which used for this research are from the Lviv archives. Among the main indicators of a certain liturgical tradition are the texts of the Liturgicon and the Euchologion. In the second half of the 18th century, the presence of Univ and Pochaiv Liturgicon and Euchologion was selective since we do not have data for all decades for all monasteries. At the same time, such an analysis allows tracing a clear tendency – the full-fledged unification of liturgical literature in Basilian monasteries can be noted at the start of the 1760s.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2024, 18, 1; 167-177
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adresaci słowa Bożego na podstawie II Soboru Watykańskiego i XII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów
Addressees of the Word of God on the basis of the Second Vatican Council and XII Ordinary General Assemblies of the Synod of Bishops
Autorzy:
Kasperowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40024817.pdf
Data publikacji:
2023-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
słowo Boże
Lumen Gentium
Dei Verbum
Verbum Domini
XII Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów
word of God
XII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops
Opis:
Co Duch Święty mówi do Kościoła? Na II Soborze Watykańskim dostrzeżono, że Kościół musi przyjąć słowo Boże w pełni, tj. całe objawienie, bo w nim zawarta jest jego tożsamość, jednak aby należeć do Ludu Bożego, nie wystarczy sama wiedza, potrzeba zażyłości. Wnioski te wysnuto na XII Zwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu Biskupów, zwracając szczególną uwagę na liturgię słowa Bożego, sakramentalny wymiar tekstów świętych, konieczność pogłębionego ich zgłębiania, wprowadzania słowa w czyn, oraz wskazano sytuacje ludzkie, które szczególnie odpowiadają sytuacjom, w jakich słowo Chrystusa było przepowiadane.
What does the Holy Spirit say to the Church? At the Second Vatican Council it was noticed that the Church must accept the word of God fully, i.e. the entire revelation, because its identity is contained in it, however, in order to belong to God's people, knowledge alone is not enough, the need for familiarity is not enough. These conclusions were made at the XII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops, paying special attention to the liturgy of the Word of God, the sacramental dimension of the sacred texts, the need to study them in depth, to put the word into practice, and to indicate human situations that particularly suit the situations in which the word of Christ was preached.
Źródło:
Sympozjum; 2023, 1(44); 89-105
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialóg v službe obnovy Cirkvi v kontexte dokumentu Medzinárodnej teologickej komisie Synodalita v živote a misii Cirkvi
Dialogue in the service of the Church renewal in the context of the International Theological Commission’s document Synodality in the Life and Mission of the Church
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32676402.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
synoda
synodalita
služba
dialóg
Cirkev
obnova
synod
synodality
ministry
dialogue
Church
renewal
Opis:
Dokument Medzinárodnej teologickej komisie z roku 2018 s názvom „Synodalita v živote a v misii Cirkvi“ venuje pozornosť synodalite v živote a v misii Cirkvi. Synodálny proces vytvára priestor pre osobitný druh stretnutia, vzájomného počúvania, všímavosti a dialógu. Vtelenie Ježiša Krista predstavuje mimoriadny spôsob otvorenia sa Boha pre trvalý dialóg s Bohom. Uskutočňuje sa v živote Cirkvi a jej stálom misijnom poslaní. Predmetný dokument zachytáva oblasti života viery a Cirkvi, v ktorých otvorený dialóg vo vnútri cirkevného spoločenstva napomáha komunitnému rozlišovaniu a má význam aj pre ekumenickú cestu. Zámerom príspevku je poukázať, ako sa otvorený dialóg v Cirkvi stáva prostriedkom v konkrétnom prehĺbení a obnove života veriaceho človeka a cirkevného spoločenstva.
In the document Synodality in the Life and Mission of the Church, the International Theological Commission presents Pope Francis’ initiative as a continuation of efforts to renew the life of the Church according to the intentions of the Second Vatican Council and Pope Paul VI. The community of believers is in permanent relationship with the world; for this reason, a constant renewal of life according to the teaching handed down to the Church by her founder, Jesus Christ, is essential. Believers are to be faithful witnesses of the Gospel of Christ according to the plan of salvation. The Church fulfils her mission in a particular environment which is the stimulus for her growth and renewal, which consists in the growth of moral and spiritual excellence in contact with the transformations of the world around. Dialogue has an indispensable place in the renewal of the Church, which is based on a mature self-awareness of the Church in the history of the world. Hence the very nature of synodal dialogue, which depends more on the courage to listen than to speak. Dialogue in the service of the renewal of the Church requires specific attitudes for the fulfilment of the mission of the synodality: love, respect for the opinions of others, trust and discernment in judgment and word.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 63-75
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziesięć tez o teologii synodalności
Ten Theses on Theology of Synodality
Autorzy:
Kupczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36832891.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Church
communio ecclesiology
consultations
discernment
governance
participation
Second Vatican Council
Synod of Bishops
synodality
eklezjologia komunii
konsultacje
Kościół
rozeznanie
Sobór Watykański II
synod biskupów
synodalność
uczestnictwo
władza
Opis:
Trwający w Kościele katolickim Synod o synodalności otoczony jest przez wiele różnego rodzaju kontrowersji. Innowacyjna forma synodu, w którym Synod Biskupów obraduje wewnątrz szerszego ciała o definiowanych dopiero kompetencjach, zapowiedzi kluczowych zmian zarówno w nauczaniu Kościoła, jak też w jego strukturze wywołują wśród wielu nadzieję na obudzenie nowego dynamizmu Kościoła, ale też obawy przed zerwaniem ciągłości z Tradycją i zatratą chrześcijańskiego proprium. U źródeł tych nowych nadziei i niepokojów jest wciąż pytanie: Czym jest synodalność, do której wzywa Kościół papież Franciszek? Niniejszy tekst stara się odpowiedzieć na to pytanie, opierając się na najlepszym tekście teologicznym, który został napisany na ten temat w ostatnich latach: dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Synodalność w życiu i misji Kościoła z 2018 roku. Najważniejsze stwierdzenia tego dokumentu zostaną przedstawione w formie dziesięciu tez, które dotyczą m.in.: historycznych i teologicznych źródeł pojęcia synodalności, odnowionej eklezjologii Soboru Watykańskiego II, praktycznych sposobów realizowania synodalności, struktury władzy i współodpowiedzialności w Kościele, warunków oraz kryteriów autentyczności procesusynodalnego.
The ongoing in the Catholic Church Synod on synodality is surrounded by many different controversies. The innovative form of the synod, in the Synod of Bishops deliberates within a broader body with yet to be defined competences, announcements of significantchanges both in the teaching of the Church and in her structure, awake among many Catholics hope for awakening new dynamism in the Church, but also fear of breaking continuity with Tradition and the loss of the Christian proprium. At the source of thesenew hopes and anxieties lies a question: what is really the synodality to which Pope Francis calls the Church? This text tries to answer this question; this answer is based on the best theological text that has been written on this topic in recent years, the 2018 document of the International Theological Commission Synodality in the Life and Mission of the Church. The most important statements of this document will be presented in the form of ten theses, which concern, among others: the historical and theological sources of the concept of synodality, the renewed ecclesiology of the Second Vatican Council, practicalways of implementing synodality, the structure of power and co-responsibility in the Church, the conditions and criteria of the authenticity of the synodal process.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 57-77
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w historyczno-teologicznej perspektywie synodalności Kościoła
The Second Synod of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) in the historical and theological perspective of the synodality of the Church
Autorzy:
Wojtczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Synodalität
Synode
Kollegialität
Kirchenrecht
Zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg
synodality
synod
collegiality
canon law
the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
synodalność
kolegialność
prawo kanoniczne
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Opis:
Synodalność Kościoła od samego początku ukazuje wspólnotę wiary jako jeden lud pielgrzymujący, w którym każdy ma swoje miejsce i dzieli odpowiedzialność za Kościół. Współcześnie praktyka Kościoła kładzie duży akcent na zaangażowanie wiernych świeckich w troskę o Kościół i przez prawodawstwo umożliwia im również udział we władzy kościelnej. Wyrazem wspólnej odpowiedzialności i przejawem synodalności na szczeblu partykularnym był II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
From the very beginning, the synodality of the Church shows the community of faith as one pilgrim people, in which every person has their place and also a responsibility for the Church. In modern times, the practice of the Church places great emphasis on the involvement of the lay faithful in the care of the Church and, through legislation, also enables them to participate in Church authority. The Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was an expression of shared responsibility and a manifestation of synodality at the particular level.
Die Synodalität der Kirche zeigt die Gemeinschaft des Glaubens von Anfang an als ein pilgerndes Volk, in dem jeder seinen Platz hat und die Verantwortung für die Kirche teilt. Die heutige kirchliche Praxis legt großen Wert auf die Einbeziehung der Laien in die Sorge für die Kirche und ermöglicht ihnen durch die Gesetzgebung auch die Beteiligung an der kirchlichen Autorität. Ein Ausdruck geteilter Verantwortung und eine Manifestation der Synodalität auf partikularer Ebene war die zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 265-286
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’approccio pastorale dialogico alla luce del Sinodo
The Dialogical Pastoral Approach in the Light of the Synod
Autorzy:
Kraner, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29552051.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Dialogue
synod
pastoral
communication
social representations
Opis:
The study sheds light on the problem of communication in the Church and proposes a model of dialogical communication based on data analysis. It must be in harmony with the content of speculative theology, but at the same time it must meet the linguistic needs of the present time. Pope Francis, with the Synod, is channeling many changes in the right direction. Empirical analyses of media coverage of representations of the Catholic Church, provide further support for this theme. On the one hand, we have the press in Slovenia, which is saturated with news about the Church, and on the other hand, we have Radio and Television, which are undernourished. Often, the Church is presented along with celebrities, celebrations, politics and charity work. If we take into consideration the dialogical model of communication, these issues can be entry points for better and more qualitative communication.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 1; 173-187
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja Kościoła katolickiego obrządku wschodniego w południowo-zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego za panowania cesarza Mikołaja I (lata 30. XІX wieku)
Liquidation of the Catholic Church of the Eastern Rite in the Southwestern Governorates of the Russian Empire during the reign of emperor Nicholas I (1930s)
Autorzy:
Bilyk, Viktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098243.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Katholische Kirche des östlichen Ritus (Griechisch-Orthodoxe)
Orthodoxe Kirche
Bischof
Klerus
"Akt der Wiedervereinigung"
Synode
Eastern Rite Catholic Church (Greek Orthodox)
Orthodox Church
bishop
clergy
“act of reunion”
synod
Kościół katolickiego obrządku wschodniego (greckounicki)
Cerkiew prawosławna
biskup
duchowieństwo
„akt ponownego zjednoczenia”
Opis:
W artykule przedstawiono politykę władz rosyjskich zmierzającą do ograniczenia pola działania Kościoła katolickiego obrządku wschodniego (dawniej greckounickiego czy unickiego) i jego stopniowej likwidacji w latach 30. XIX wieku, a także pokazuje przygotowanie „aktu ponownego zjednoczenia” w 1839 roku. W latach 1794–1796 trwał intensywny proces „przyłączania” unitów do Cerkwi prawosławnej. Okres od 1797 roku do połowy lat 20. XIX wieku charakteryzuje się osłabieniem presji władz na Kościół katolickiego obrządku wschodniego. W drugiej połowie lat 20. XIX wieku władze rosyjskie zaostrzyły swoją politykę wobec Kościoła katolickiego obrządku wschodniego i zaczęły przygotowywać grunt pod jego ostateczne zjednoczenie z Cerkwią prawosławną. W proces likwidacji Kościoła katolickiego obrządku wschodniego zaangażowani byli także hierarchowie unici. Szczególną rolę odegrał biskup litewski Józef Siemaszko. Z pomocą biskupa białoruskiego Wasilija Łużyńskiego i biskupa brzeskiego, wikariusza diecezji litewskiej Antoniego Zubko zwołał on w 1839 roku w Połocku synod biskupów i kleru unickiego, na którym podjęto decyzję „ponownie zjednoczyć” Kościół katolickiego obrządku wschodniego z Cerkwią prawosławną.
The article outlines the Russian government’s policy of limiting the field of action of the Eastern Rite Catholic Church (formerly Greek Orthodox or Uniate) and its gradual liquidation in the 1830s, and shows the preparation of the “act of reunification” in 1839. As is well known, in 1794–1796 there was an intensive process of “joining” the Uniates to the Orthodox Church. The period from 1797 to the mid-1920s is characterized by weakening of government pressure on the Eastern Rite Catholic Church. In the second half of the 1820s, the Russian authorities tightened their policy toward the Eastern Rite Catholic Church and began to prepare the ground for its eventual unification with the Orthodox Church. The Uniate hierarchs were also involved in the process of liquidating the Eastern Rite Catholic Church. A special role was played by Lithuanian Bishop Józef Siemaszko. With the help of Belarusian Bishop Wasilij Łużyński and the Bishop of Brest, Vicar of the Diocese of Lithuania Antoni Zubko convened a synod of Uniate bishops and clergy in Polotsk (Połock) in 1839, at which it was decided to “reunite” the Eastern Rite Catholic Church with the Orthodox Church.
Der Artikel schildert die Politik der russischen Behörden, den Aktionsradius der katholischen Kirche des östlichen Ritus (ehemals griechisch-orthodox oder uniert) einzuschränken, sowie ihre allmähliche Auflösung in den 1830er Jahren und zeigt die Vorbereitung des "Wiedervereinigungsakts" von 1839. Zwischen 1794 und 1796 gab es einen intensiven Prozess des "Anschlusses" der Unierten an die orthodoxe Kirche. Die Zeit von 1797 bis Mitte der 1820er Jahre ist durch eine Abschwächung des Drucks der Behörden auf die katholische Kirche des östlichen Ritus gekennzeichnet. In der zweiten Hälfte der 1820er Jahre verschärften die russischen Behörden ihre Politik gegenüber der katholischen Kirche des östlichen Ritus und begannen, den Boden für ihre eventuelle Vereinigung mit der orthodoxen Kirche zu bereiten. Auch die unierten Hierarchen waren an der Auflösung der katholischen Kirche des östlichen Ritus beteiligt. Der litauische Bischof Jozef Siemaszko spielte dabei eine besondere Rolle. Mit Hilfe des weißrussischen Bischofs Wassili Luschinski und des Bischofs von Brest, des Vikars der litauischen Diözese Anton Zubko, berief er 1839 eine Synode der unierten Bischöfe und Geistlichen in Polotsk ein, auf der die "Wiedervereinigung" der katholischen Kirche des östlichen Ritus mit der orthodoxen Kirche beschlossen wurde.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 221-233
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny pojawienia się wizerunku Chrystusa w mennictwie cesarza Justyniana II (pan. 685–695, 705–711)
Reasons for the appearance of the image of Christ in the coinage of emperor Justinian II (reign 685–695, 705–711)
Autorzy:
Wojcieszak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31043241.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
abd al-Malik
Justynian II
mennictwo bizantyńskie
sobór trullański (synod quinisextum)
wczesne średniowiecze
wizerunek Chrystusa
Abd al-Malik
Byzantine coinage
early Middle Ages
image of Christ
Justinian II
Trullan Council
Quinisext Council
Opis:
W artykule zająłem się omówieniem przyczyn, dla których Justynian II (pan. 685–695, 705–711) rozpoczął wybijanie monet z wizerunkiem Chrystusa. Było to wydarzenie dość znaczące w ikonografi i mennictwa bizantyńskiego, ponieważ o ile monety ze znakami chrześcijańskimi pojawiały się już od czasów Konstantyna Wielkiego, o tyle po raz pierwszy popiersie Chrystusa na wybijanych monetach pojawiło się ok. 691/692 roku. Przyczyny, które analizuję, związane są z: 1. Wsparciem soboru trullańskiego (lub inaczej: synodu quinisextum) oraz uchwalonym na nim kanonem 82, nakazującym przedstawiać Chrystusa jako człowieka; 2. Ekspansją arabską abd al-Malika oraz sprowokowaniem go do wojny poprzez odrzucenie trybutu płatnego w innych monetach niż tych z wizerunkiem cesarza i Chrystusa (w islamie wszelkie wizerunki ludzkie były zakazane); 3. Legitymizacją władzy cesarskiej, szczególnie w drugim okresie panowania Justyniana II. Temat, który podjąłem, jest jednocześnie zachętą do dyskusji naukowej związanej ze wczesnośredniowiecznym mennictwem bizantyńskim.
In the article I discussed the reasons why Justinian II began minting coins with the image of Christ. It was quite a significant event in the iconography of Byzantine coinage. While coins with the Christian symbols appeared from the time of Constantine the Great, the bust of Christ appeared on minted coins for the first time around 691/692. The reasons that I am analyzing are related to: 1. the support of the Trullan Council (or in other words: the quinisextum synod) and the canon 82., ordering to present Christ as a man; 2. Abd al-Malik’s Arab expansion and provoking him to war by rejecting tribute payable in coins other than those with the image of the emperor and Christ (in Islam all human images were forbidden); 3. the legitimacy of imperial power, especially in the second period of Justinian II’s reign. The topic I have undertaken is also an encouragement to a scientific discussion related to the early medieval Byzantine coinage.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 349-361
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie wspólnotowe jako podstawowa metoda realizacji synodalności w życiu Kościoła według zamysłu papieża Franciszka
Community Discernment as a Fundamental Method of Implementing Synodality in the Life of the Church as Intended by Pope Francis
Autorzy:
Froniewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36833744.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pope Francis
synod
synodality
discernment
sensus fidei
papież Franciszek
synodalność
rozeznawanie
Opis:
Artykuł jest syntetyczną próbą ukazania nowych elementów, które wprowadza papież Franciszek, gdy prezentuje swoje rozumienie realizacji synodalności w życiu Kościoła. Jako podstawową metodę dla Kościoła synodalnego eksponuje on rozeznawanie, co można zauważyć w jego nauczaniu już od początku tego pontyfikatu. Tekst obejmuje cztery części. Pierwsza określa krótko generalne założenia eklezjologiczne obecnego synodu o synodalności. Druga ukazuje samo rozeznawanie duchowe jako metodę w ciągu dziejów, a trzecia aplikację tejże metody w życiu Kościoła w nauczaniu Franciszka. Ostatnia skupia się na sensus fidei jako podstawie teologicznej procesu rozeznawania synodalnego. Konkluzja ukazuje cel zastosowania rozeznawania w wizji Kościoła synodalnego według zamysłu Franciszka.
This article is a synthetic attempt to show the new elements that Pope Francis introduces when he presents his understanding of the realisation of synodality in the life of the Church. He exposes discernment as a fundamental method for the synodal Church, whichcan be seen in his teaching since the beginning of this pontificate. The text comprises four parts. The first sets out short the general ecclesiological assumptions of the present Synod on synodality. The second shows spiritual discernment itself as a method throughout history, and the third the application of this method in the life of the Church in Francis’ teaching. The last focuses on the sensus fidei as the theological ground of the synodal discernment process. The conclusion reveals the purpose of the application of discernment in the vision of the synodal Church as intended by Francis.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 79-89
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Augustyn i synody Afryki północnej przełomu IV i V wieku
Saint Augustine and the Synods of North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36834578.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synod
Saint Augustine
synodal activity
auctoritas
Święty Augustyn
działalność synodalna
Opis:
Działalność synodalna Kościoła w Afryce Północnej na przełomie IV i V wieku, choć z jednej strony zdumiewa swym dynamicznym rozwojem, to jednak z drugiej uwidacznia także wielość i zakres problemów, z jakimi mierzył się Kościół afrykański. Tak wybitni pasterze, jak zwłaszcza biskup Kartaginy i prymas Afryki Prokonsularnej Aureliusz (391‒430) oraz biskup Hippony Augustyn (396‒430), uczynili z synodów skuteczny oręż w walce ze schizmą donatystów i herezją pelagianizmu. Niemniej ważną materią zwoływanych wówczas zgromadzeń synodalnych były sprawy związane z dyscypliną duchowieństwa, liturgią i życiem Kościoła. Synody (concilia) cieszyły się właściwą sobie powagą i autorytetem (auctoritas). Znaczącą rolę wśród nich odegrały zwłaszcza synody plenarne. Jako przejaw kolegialności biskupiej rzucają wiele światła na relację biskupów afrykańskich z biskupem Rzymu, a także są świadectwem eklezjalnej afrykańskiej specyfiki, a niekiedy także i autonomii.
The synodal activity of the Church in North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries, although on the one hand is astonishing with its dynamic development, on the other hand, also highlights the multiplicity and scope of problems that the African Churchfaced. Such outstanding pastors as, in particular, the Bishop of Carthage and the Primate of Proconsular Africa, Aurelius (391‒430) and the Bishop of Hippo, Augustine (396‒430), made synods an effective weapon in the fight against the Donatist schism and the heresy of Pelagianism. No less important matters of the synodal meetings convened at that time were matters related to the discipline of the clergy, the liturgy and the life of the Church. Synods (concilia) enjoyed their own seriousness and authority (auctoritas). Plenary synods in particular played a significant role among them. As a manifestation of episcopal collegiality, they shed a lot of light on the relationship of African bishops to the Bishop of Rome, and are also a testimony to African ecclesial specificity and autonomy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 91-108
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synod w Kościele katolickim w Polsce jako fundament doświadczenia jedności wspólnoty
The Synod in the Catholic Church in Poland as a Foundation for the Experience of Community Unity
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36850063.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synod
pope Francis
synodality
church in Poland
papież Franciszek
synodalność
kościół w Polsce
Opis:
Jesienią 2021 roku rozpoczął się w Kościele katolickim synod o synodalności pod hasłem „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja”. Prace synodalne zostały przeprowadzone na trzech poziomach: diecezjalnym, krajowym i kontynentalnym i zostały rozłożone na trzy lata (2021–2023). W dniach 4-29 października XVI Zgromadzenie Synodu na etapie powszechnym odbędzie się w Rzymie. W artykule zostały uwzględnione analizy z prac przeprowadzonych wśród wierzących Kościoła katolickiego w Polsce, zarówno duchownych jak i świeckich. Treści zostały zredagowane i przedłożone w dwóch punktach: przy zastosowaniu metody historycznej zostały opisane wydarzenia synodalne i dzięki metodzie hermeneutyki spekulatywnej zostały wypunktowane merytoryczne treści, w których szczególną uwagę zwrócono na początki, cykliczność działań, syntezę krajową, trudności i perspektywy. Przyszłość pokaże na ile proces synodalności przeniknął do mentalności i przyczynił się do dynamiki życia Kościoła.
In the autumn of 2021, the Synod on Synodality began in the Catholic Church under the theme "Towards a Synodal Church: Communion, Participation and Mission". The synodal work was carried out at three levels: diocesan, national and continental, and was spread over three years (2021-2023). From 4 to 29 October, the XVI Assembly of the Synod will be held in Rome. The article includes analyses from the work carried out among the believers of the Catholic Church in Poland, both clergy and laity. The content has been edited and presented in two points: using the historical method, the synodal events have been described, and thanks to the method of speculative hermeneutics, the substantive content has been pointed out, in which particular attention is paid to the beginnings, the cyclical nature of the activities, the national synthesis, the difficulties and perspectives. The future will show to what extent the process of synodality has permeated the mentality and contributed to the dynamism of the Church's life.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 143-160
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synod w tradycji luterańskiej
Synod in the Lutheran tradition
Autorzy:
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676866.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Synod
Evangelical Church of Augsburg Confession in Poland
General Assembly
Lutheran World Federation
Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce
Zgromadzenie Ogólne
Światowa Federacja Luterańska
Opis:
The article presents the experience of synodal work from the Lutheran perspective. For this purpose, it presents the most important global synodal body of Lutheranism – the General Assemblies of the Lutheran World Federation, as well as the most important body of this type in the Polish context – the Synod of the Evangelical Church of Augsburg Confession in Poland. Then, the powers of both these bodies are analyzed to show that they are not limited only to technical and organizational issues, but also extend to the area of defining the truths of faith. In the next step, the search for theological premises for synodal work was undertaken, focusing on the concept of the universal priesthood of all believers and the principles of the Lutheran hermeneutics of Holy Scripture. Finally, a specific example of a discussion on confirmation in the Polish Evangelical Church of Augsburg Confession shows how the Lutheran synodal process can look like in practice. Finally, some indispensable elements for the success of the synodal process have been identified.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 1; 149-165
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synoda v Rímskej diecéze: cesta viery medzi svetlami a tieňmi
Synod in the Diocese of Rome: the path of faith between lights and shadows
Autorzy:
Trębski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32510975.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
Synoda 2021 – 2023
synodalita
diecézna fáza
Rímska diecéza
Synod 2021 – 2023
synodality
diocesan phase
diocese of Rome
Opis:
Synodalita predstavuje základný, konštitutívny rozmer Cirkvi. Je hnacím motorom misionárskeho úsilia Cirkvi, ktoré energicky zdôrazňuje pápež František, schopným pretvoriť všetky stránky Cirkvi, aby sa jej zvyklosti, jazyk, štýl komunikácie a štruktúry stali adekvátnymi prostriedkami evanjelizácie súčasného sveta a nie iba stratégiami sebazáchovy. Tento príspevok, vychádzajúci zo skúmania jednotlivých etáp synodálnej cesty v Rímskej diecéze, sa usiluje o hlbšie porozumenie konceptu synodality. Predkladá niekoľko postrehov, ktoré vzišli z procesu širokospektrálneho načúvania realizovaného na diecéznej úrovni a ktoré majú bezpochyby potenciál prispieť k efektívnejšiemu priebehu synodálnej cesty v Taliansku i v celej Cirkvi.
Synodality represents a basic, constitutive dimension of the Church. It is the driving force giving life to missionary effort of the Church strongly emphasized by Pope Francis. Synodality is capable of reshaping all aspects of the Church in such a way that its customs, language, style of communication and structures become adequate means of evangelizing the contemporary world, and not just strategies of self-preservation. This contribution, based on the examination of the synodal way in the Roman Diocese, strives for a deeper understanding of the concept of synodality. It presents several incentives that emerged from the extensive process of listening realised at the diocesan level which undoubtedly have the potential to contribute to a more efficient proceeding of the synodal way in Italy and the entire Church.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 22-34
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 145

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies