Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "SW Wielkopolska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Geologia złóż węgla brunatnego w południowo-zachodniej Wielkopolsce
    Geology of lignite deposits in the south-western Wielkopolska region
    Autorzy:
    Urbański, P.
    Widera, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075461.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    węgiel brunatny
    złoża węgla brunatnego
    Wielkopolska
    zachodnia Polska
    lignite
    lignite deposits
    SW Wielkopolska
    western Poland
    Opis:
    The south-western Wielkopolska territory belongs to the richest lignite-bearing areas in Poland. In total, there are estimated over 6.4 billion Mg of lignite possible to extraction. The largest deposits are located in tectonic grabens. Many of currently used lithostrati- graphic units of the Paleogene and Neogene were created in this area. The major lignite seams are of the Middle Miocene age and occur within the Ścinawa Formation - the 2nd Lusatian group, and within the Grey Clays Member (Mid-Polish Member) - the 1st Mid-Polish group. The discussed in detail “Poniec-Krobia” and “Oczkowice’” deposits have very favorable geological and mining as well as chemical and technological parameters. Similarly, large resources, reaching nearly 1 billion Mg of lignite and the average calorific value exceeding 10 MJ/kg, have been determined in the most recent documentation for the “Oczkowice” lignite deposits.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 10; 791--798
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój kultu św. Jadwigi Śląskiej w Wielkopolsce
    The development of cult of St. Hedwig of Silesia in Greater Poland
    Autorzy:
    Wiącek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/516542.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    św. Jadwiga Śląska
    Śląsk
    Wielkopolska
    kult
    legenda
    St. Hedwig of Silesia
    Silesia
    Greater Poland
    cult
    legend
    Opis:
    Święci Pańscy wskazują nam, jak zmierzać do Boga poprzez ciągłą pracę nad sobą i świadectwo życia. Stanowią specyficzne narzędzie oddziaływania Boga, który przez przykład życia czczonych w liturgii, wzbudza w sercach wiernych pragnienie wcielania w czyn Ewangelii. Autor artykułu zwrócił uwagę, że chrześcijański kult świętych jest wciąż aktualny. W niniejszym artykule podjęto próbę krótkiej syntezy rozwoju kultu św. Jadwigi Śląskiej na ziemi wielkopolskiej. Na podstawie dostępnych materiałów i opracowań ukazano rys historyczny i kwestię rozumienia kultu świętych we wspólnocie kościoła, przedstawiono życie i działalność księżnej Śląska, jej kanonizację, rozwój kultu po śmierci i wpływ jej życia na pobożność średniowieczną. Następnie przedstawiono rozwój kultu świętej w Wielkopolsce od kanonizacji do lat 50 –tych XX w. oraz następstwa kultu w pobożności ludowej, w postaci legend, które stworzono na ziemi poznańskiej na przestrzeni dziejów.
    Saints of the Lord show us, how to reach God through the continuous work on ourselves and the testimony of life. They are a specific tool for the influence of God, who, through the example of life of the venerated in the liturgy, arouses in the hearts of the worshippers the desire to incarnate in the Gospel deed. The author of the article took notice that the Christian cult of saints is still valid. This article shows a short synthesis of the cult of St. Hedwig of Silesia in Greater Poland. On the basis of available sources, a historical outline and the issue of understanding the cult of saints in the church community were presented as well as the life and work of the Princess of Silesia, her canonization, the development of worship after her death and the impact of her life on medieval piety were presented. Moreover, the development of sacred worship in Greater Poland from the canonization up to the 1950s and the sequence of worship in popular piety, in the form of legends, which were created in the region of Poznań throughout the history, were presented.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2019, 29; 189-204
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Św. Jerzy z Wielkopolski. Meandry recepcji miedziorytu Albrechta Dürera
    Saint George of Greater Poland. Meanders of the Reception of Albrecht Dürer’s Copperplate
    Autorzy:
    Sikorska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16010482.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Albrecht Dürer
    miedzioryt
    św. Jerzy
    nagrobek Ambrożego Pampowskiego
    Środa Wielkopolska
    Łukasz Cranach Starszy
    Saint George
    engraving
    tombstone of Ambroży Pampowski
    Lucas Cranach the Elder
    Opis:
    Badanie recepcji sztuki Albrechta Dürera jest kolejnym sposobem zgłębiania fenomenu twórczości artysty, który już za życia osiągnął wyjątkowy status. Co istotne, analiza artystycznych refleksów jego dzieł ujawnia niekiedy nowe aspekty ich samych. Do takich wniosków można dojść badając XVI-wieczne echa miedziorytu Albrechta Dürera przedstawiającego św. Jerzego (B.53). Campbell Dodgson rozpoznając w znaku umieszczonym na chorągwi tego świętego insygnium Zakonu Rycerzy św. Jerzego ujawnił szczególny kontekst historyczno-polityczny tej ryciny. W świetle jego spostrzeżenia praca ta okazała się nie ahistorycznym przedstawieniem legendarnego pogromcy smoka, ale odwołaniem do ówczesnego, specjalnego wymiaru kultu patrona chrześcijańskiego rycerstwa. Historyczna ranga św. Jerzego jako patrona krzyżowców i obrońców wiary sprawiła, że w XV wieku do jego osoby nawiązywano wobec narastającego konfliktu z imperium otomańskim. Tak uczynił cesarz Fryderyk III Habsburg zakładając w 1467 roku Zakon Rycerzy św. Jerzego. Św. Jerzy stał się również szczególnym patronem jego syna, Maksymiliana I, który uczynił z osoby św. Jerzego ważny instrument propagandy politycznej i artystycznej. Można postawić pytanie, czy Albrecht Dürer nie zademonstrował w swej rycinie znakomitego wyczucia atrakcyjności i aktualności tematu, tworząc wizerunek współczesnego św. Jerzego, który mógł być interpretowany jako germański miles christianus. Również ukazanie św. Jerzego jako niemłodego, brodatego rycerza mogło stanowić przejaw świadomej archaizacji (uzasadnionej w kontekście tematu ryciny), jak i skłaniać – poprzez „realizm” tego wizerunku – do dostrzegania w nim potencjału portretowej stylizacji. Recepcja Dürerowskiego miedziorytu pokazuje, że ten jego „realistyczny” potencjał był traktowany jako swoiste zaproszenie do formuł portretowych i quasi-portretowych, Wykorzystał to np. Lucas Cranach Starszy, doskonale znający oeuvre Norymberczyka i chętnie odnoszący się do jego prac w twórczy sposób. Ciekawym przykładem recepcji Dürerowskiego Św. Jerzego, która nie sprowadza się jedynie do automatycznego powtórzenia kompozycji lub zestawiania jej fragmentów, jest znajdujący się w kościele kolegiackim w Środzie Wielkopolskiej nagrobek Ambrożego Pampowskiego, starosty generalnego wielkopolskiego i pruskiego, sprawnego dyplomaty i administratora za panowania kolejnych Jagiellonów na przełomie XV i XVI wieku. Z testamentu Pampowskiego wiadomo, że nagrobek ten został wystawiony jeszcze za jego życia, a zleceniodawca wykazał się dużą dbałością o formę swej komemoracji. Uwagę badaczy zwracał dotąd sposób przedstawienia postaci i jego graficzny pierwowzór, nie zastanawiano się natomiast, czy między formą komemoracji a życiorysem Pampowskiego zachodzą głębsze związki. Tymczasem kilka faktów z biografii Pampowskiego pozwala wysunąć przypuszczenie, że wzorowanie własnego nagrobka na wizerunku św. Jerzego mogło być zabiegiem celowym, mówiącym o świadomości politycznej wielkopolskiego dostojnika. Nie można wykluczyć, że Pampowski był również świadomy rangi autora graficznego pierwowzoru. Doświadczenia zdobyte podczas studiów na Akademii Krakowskiej i w trakcie pobytu w kancelarii koronnej i na dworze królewskim wywarły znaczący wpływ na horyzonty intelektualne Pampowskiego i jego zainteresowania związane z kulturą artystyczną. W efekcie jego działania na tym polu wykraczały poza zwyczajową dbałość o prestiż rodu i własnej osoby. Na tle ówczesnej recepcji grafiki Dürera w Królestwie Polskim nagrobek Pampowskiego wyróżnia się tym, że jest stosunkowo rzadkim przykładem dzieła, którego graficzny wzór został świadomie wybrany przez fundatora.
    Research into the reception of Albrecht Dürer’s art is one more means of investigating the phenomenon of the artist who already in his lifetime enjoyed extraordinary reputation. Interestingly, the analysis of the artistic reflections of his works occasionally uncovers new aspects of the very works. Such are the conclusions that can be reached when the echoes of the 16th century copperplate by Albrecht Dürer showing St George (B. 53) are investigated. Identifying the sign placed on the Saint’s standard as the emblem of the Chivalric Order of the  Knights of St George, Campbell Dodgson revealed the peculiar historical and political context of the print. In the light of this observation, the discussed work did not prove to be an ahistorical presentation of the legendary vanquisher of the dragon, but a reference to the contemporary dimension of the cult of the patron of Christian knighthood. The historic importance of St George as the patron of crusaders and defenders of the faith caused that in the 15th century it was to him that in view of the intensifying conflict with the Ottoman Empire appeals were made. That is exactly what Emperor Frederick III Habsburg did when establishing in 1467 the Order of the Knights of St George. Furthermore, St George became a special patron for his son Maximilian I who made the figure of St George an important instrument of political and artistic propaganda.   The question can be asked whether Albrecht Dürer did not demonstrate in his print the exquisite sense of attractiveness and topicality of the theme, creating the effigy of contemporary St George who could be interpreted as a Germanic miles christianus. Moreover, showing St George as an advanced in years and bearded knight could demonstrate a conscious archaization (justified in view of the print’s theme), as well as persuade, through the ‘realism’ of the effigy, to perceive in it the potential of portrayed stylization. The reception of Dürer’s copperplate shows that this ‘realistic’ potential was treated as a kind of an encouragement to portraying and quasi-portraying formulas. This was taken advantage of by e.g. Lucas Cranach the Elder, perfectly familiar with Dürer’s oeuvre, and willingly referring to his works in a creative manner.  An interesting instance of the reception of Dürer’s St George which is not limited only to the automatic repetition of the composition or putting together its fragments can be found in the tomb of Ambroży Pampowski, General Greater Poland and Prussia Starost, an agile diplomat and administrator under subsequent Jagiellons at the turn of the 16th century, the tomb located in the Collegiate Church in Środa Wielkopolska. It can be read from Pampowski’s last will that the tomb had been put in place still during his lifetime, and he was really meticulous with the form of his commemoration. Until now researchers have focused on the manner of rendering the figure versus its print model; however, no questions have been asked whether there was any closer relation between the commemoration form and Pampowski’s life story. Meanwhile, several facts from his biography allow to assume that modelling his own tomb on the effigy of St George could have been a purposeful measure testifying to the political awareness of the Greater Poland dignitary. It cannot be eliminated, either, that Pampowski was also aware of the prestige of the print model’s author. The experience he gained while studying at the Cracow Academy and while working for the Crown Chancellery and at court may have all broadened Pampowski’s cultural horizons and his interests in artistic culture. As a consequence, his activity in the field went beyond a customary care for the prestige of his family and his own person. As seen against the then reception of Dürer’s print in the Kingdom of Poland, Pampowski’s tomb stands out with the fact that it is a rare example of a work whose print model was consciously picked by the founder.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 1; 5-28
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Wojciech w naszej literaturze, tym razem autorów z Pomorza
    Saint Wojciech (Adalbert of Prague) in our literature, this time by authors from Pomerania
    Autorzy:
    Linkner, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083712.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    The Year 997
    Cyril Danielewski
    Stefania Tuchołkowa
    Wielkopolska
    Goraj
    obese
    Rachmany
    shrine
    wilderness
    feast
    St. Wojciech
    Rok 997
    Cyryl Danielewski
    objaty
    chram
    uroczysko
    uczta
    św. Wojciech
    Opis:
    Najpierw mówi się tutaj o dramacie Cyryla Danielewskiego Rok 997, a potem o Hymnie na cześć św. Wojciecha. Utwory te są wprowadzeniem do wierszy mało znanej pisarki, Stefanii Tuchołkowej, i jej powieści Goraj, która dla tematu o św. Wojciechu znaczy tu najwięcej. W powieści dużo miejsca poświęcono zmaganiom wiernych dawnym bogom z nową wiarą, a św. Wojciech okazuje się tu zwycięzcą. Gdy przeciwni nowej wierze się nawrócą, powieść się kończy.
    First, Cyril Danielewski’s drama The Year 997 is mentioned here, and then the Hymn in honor of St. Wojciech. These works are an introduction to the poems of a little-known writer, Stefania Tuchołkowa, and her novel Goraj, who for the theme of St. Wojciech means the most here. Much space in the novel is devoted to the struggles of the faithful to the old gods with the new faith, and St. Wojciech turns out to be the winner here. When the opponents of the new faith are converted, the novel ends.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 135-143
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carmelite music ensembles in the Greater Poland province in the eighteenth century. Musicians and their repertoire
    Karmelitańskie zespoły muzyczne Prowincji Wielkopolskiej w XVIII w.: muzycy i repertuar
    Autorzy:
    Bebak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24298359.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Carmelites
    Greater Poland Province
    Elias a Monte Carmeli
    Theophilus a S. Dorotea
    eighteen-century music
    karmelici
    Prowincja Wielkopolska
    Eliasz Karmelita
    Teofil od św. Doroty
    muzyka XVIII wieku
    Opis:
    This article deals with the musical culture of the Carmelites of the Ancient Observance in the territory of Greater Poland in the 18th century and has been prepared on the basis of archival materials stored in Polish and foreign archives. In 1743, the monastic authorities of the Greater Poland Province introduced a decree according to which secular musicians were to be removed from Carmelite ensembles. The text therefore identifies those Carmelite centres where vocal and instrumental ensembles were active in the 18th century (Poznań, Markowice, Gdańsk, Kcynia, Obory, Drohobycz and Płońsk, as well as previously unknown information about the Carmelite ensemble in Warsaw), and lists the musicians associated with these ensembles (Kapellmeisters, organists and other musicians). Special attention was paid to composers and copyists. In the course of the research, many details have been established about the life of Elias (Elias a Monte Carmeli), who served as Kapellmeister in Poznań for many years, his civilian name (Jan Matalski) has been indicated, and information about the sources for his works has been summarised. Attention was drawn to the figure of Fabian of St Valentine (Valentinus Winkler), who, while he was Kapellmeister and organist, probably also composed. In addition, a profile of Teofil a S. Dorothea, who was Kapellmeister in Markowice and Warsaw and a copyist of works such as arias by Hasse and Pergolesi, is presented. In identifying the organists active in the Carmelite Province of Greater Poland, reference is made to the terms 'organista choralis' and 'organista figuralis' found in monastic sources and the duties of organists known from the printed Ceremonial of 1766 are indicated.
    Artykuł dotyczy kultury muzycznej karmelitów dawnej obserwancji na terenie Wielkopolski w XVIII w. i został przygotowany na podstawie materiałów archiwalnych przechowywanych w polskich i zagranicznych archiwach. W 1743 r. zakonne władze Prowincji Wielkopolskiej wprowadziły zarządzenie, zgodnie z którym z karmelitańskich zespołów mieli być usunięci świeccy muzycy. W tekście wskazano zatem te karmelitańskie ośrodki, w których w XVIII w. aktywne były kapele wokalno-instrumentalne (Poznań, Markowice, Gdańsk, Kcynia, Obory, Drohobycz i Płońsk, a także nieznane wcześniej informacje o kapeli karmelitów w Warszawie), oraz wymieniono muzyków związanych z tymi zespołami (kapelmistrzów, organistów i innych muzyków). Szczególną uwagę zwrócono na kompozytorów i kopistów. W toku badań ustalono wiele szczegółów z życia Eliasza (Elias a Monte Carmeli), który przez wiele lat pełnił obowiązki kapelmistrza w Poznaniu, wskazano jego świeckie imię i nazwisko (Jan Matalski), a także podsumowano informacje na temat źródeł do jego twórczości. Zwrócono uwagę na postać Fabiana od św. Walentego (Valentinusa Winklera), który będąc kapelmistrzem i organistą, prawdopodobnie również komponował. Przybliżono ponadto sylwetkę Teofila od św. Doroty (Theophilus a S. Dorothea), który był kapelmistrzem w Markowicach i Warszawie, a także kopistą dzieł, m.in. arii Hassego i Pergolesiego. Wskazując organistów aktywnych na terenie karmelitańskiej Prowincji Wielkopolskiej, odniesiono się do terminów „organista choralis” oraz „organista figuralis”, które obecne są w źródłach zakonnych, a także wskazano obowiązki organistów znane z drukowanego ceremoniału z 1766 roku.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 4; 20-37
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność dobroczynna ziemian na przykładzie Towarzystwa Św.Wincentego a Paulo na terenie Wielkopolski w drugiej połowie XIX wieku
    The charitable activity of landowners of the example of the Society of St. Vincent a Paul in Greater Poland in the 19 th century
    Autorzy:
    Umiński CM, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217974.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    dobroczynność
    działalność charytatywna
    ziemianie
    Arcybractwo Miłosierdzia
    Towarzystwo Dobroczynności
    Stowarzyszenie Pań Miłosierdzia
    Towarzystwo św. Wincentego a Paulo
    konferencja św. Wincentego a Paulo
    Wielkopolska
    charity
    work of charity
    landed proprietress
    Archconfraternity of Charity
    Companionschip of Charitable
    Association Ladys of Charity
    St Vincent a Paulo Companionship
    St Vincent a Paulo's Conference
    Great Poland
    Opis:
    : Ziemianie w XIX wieku podejmowali działalność charytatywną zarówno poprzez organizacje jak i świadczenia indywidualne. Wśród organizacji, których byli członkami można wymieć m.in. Arcybractwa Miłosierdzia, Towarzystwa Dobroczynności, Stowarzyszenie Pań Miłosierdzia czy Towarzystwo św. Wincentego a Paulo. Ostatnie z nich na teren Wielkopolski zostało sprowadzone do Wielkopolski już w roku 1850. Rok później powstały na terenie Poznania dwie następne konferencje. Po roku 1855 na terenie Wielkopolski zawiązało się wiele kolejnych konferencji, co przyczyniło się do utworzenia Rady Wyższej, która koordynowała ich działanie. Zadaniem członków Towarzystwa św. Wincentego a Paulo było cotygodniowe odwiedzanie ubogich w ich domach. Mieli oni wspierać ich zarówno materialnie jak i duchowo. Najlepszym źródłem informacji o działalności konferencji św. Wincentego a Paulo są różnego rodzaju sprawozdania. To z nich możemy dowiedzieć się ile rodzin znajdowało się w bieżącym roku pod ich stałą opieką, ile przekazano porcji żywności jak również jaką odzież przekazano potrzebującym. Działalność dobroczynna ziemian jak dotychczas nie została zbyt dokładnie przeanalizowana warto więc podejmować badania w tym kierunku.
    In the 19th century landowners undertook charitable activity both through organisations and individual work. Among organisations in which they participated were Arch-Brotherhoods of Mercy, Societies of Charity, the Company Of Sisters of Charity or the Society of St. Vincent de Paul. The latter was brought to the Greater Poland in 1850. A year later two other conferences were established in Poznan. After 1855 in Greater Poland many other conferences were established, which led to the establishment of the Higher Council meant to coordinate their activity. The duty of the members of the Society of St. Vincent de Paul was to visit the sick at their homes every week. They were supposed to support them financially and spiritually. The best source of information about the activity of the conference of St. Vincent de Paul are various reports. It is from the reports that we may learn how many families remained in the Society’s care each year, how much food and what kind of clothes were distributed. As the charitable activity of the landowners has not been thoroughly analysed so far, the research in this direction is worth undertaking.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 201-218
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościoły Środy Wielkopolskiej według akt wizytacji Franciszka Ksawerego Rydzyńskiego z 1777 roku
    Churches of Środa Wielkopolska According to the Acts of Visitation of Franciszek Ksawery Rydzyński from 1777
    Autorzy:
    Neumann, Piotr Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039376.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Środa Wielkopolska
    kolegiata średzka
    kapituła kolegiacka w Środzie
    kaplica Gostomskich
    kaplica Grzymułtowskich
    kościół św. Idziego w Środzie
    kościół św. Sebastiana w Środzie
    kościół Wszystkich Świętych w Środzie
    kościół szpitalny Ducha Świętego
    diecezja poznańska
    archidiakonat poznański
    Hieronim Gostomski
    środa wielkopolska
    collegiate church in środa
    collegiate chapter in
    środa
    gostomscy’s chapel
    grzymułtowscy’s chapel
    the church of saint sebastian in środa
    the church of all saints in środa
    the hospital church of the holy spirit in środa
    the dominicans in środa
    the archdiocese of poznań
    the church of St. Idzi in Środa
    the diocese of Poznań
    Opis:
    W XVIII wieku Środa Wielkopolska była znaczącym miasteczkiem w Wielkopolsce. Przynależała do archidiakonatu poznańskiego w diecezji poznańskiej i była siedzibą dekanatu. Kościół parafialny pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej, wybudowany w XV wieku, posiadał rangę kolegiaty. Ponadto w mieście istniał konwent dominikanów, a na przedmieściach cztery niewielkie kościółki (oratoria). Akta wizytacji generalnej przeprowadzonej przez Franciszka Ksawerego Rydzyńskiego ukazują stan kolegiaty i innych świątyń w 1777 roku. Liczne ołtarze i dwie kaplice kolegiaty miały własne uposażenie, istniało kilka bractw, a duchowieństwo ze względu na istniejącą kapitułę i fundacje altaryjne było liczniejsze niż w wielu innych kościołach diecezji. Do artykułu został dołączony aneks, który zawiera akta wspomnianej wizytacji kościołów w Środzie w przekładzie na język polski.
    In the 18th century, Środa Wielkopolska was a significant town in Wielkopolska province. It belonged to the Archdiocese of Poznań in the diocese of Poznań and was the seat of the deanery. The parish church of the Blessed Virgin Mary Assumpted , built in the fifteenth century, possessed the rank of a collegiate church. In addition, there was a Dominican convent in the town, and four small churches (oratorios) in the suburbs. Acts of the general visitation carried out by Franciszek Ksawery Rydzyński show the state of the collegiate and other temples in 1777. Numerous altars and two collegiate chapels had their own payoff. There were several brotherhoods, and the clergy, due to the existing chapter and the altar foundations, were more numerous than in many other churches of the diocese. An annex was attached to the article, which contains the acts of the aforementioned church visits in Środa translated into Polish.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2017, 12; 27-98
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies