Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "S.L. Frank" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Cogito i dowód ontologiczny. Performatywny argument za istnieniemBoga Siemiona Franka
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2099423.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
S.L. Frank
Bóg
dowód ontologiczny
„Cogito ergo sum”
pragmatyka
performatyw
Opis:
Siemion Frank był jednym z pierwszych i najbardziej zagorzałych obrońców dowodu ontologicznego w XX wieku. Zaproponował on w istocie nową interpretację tego argumentu opartą na analogii z kartezjańskim Cogito. Uważał, że Cogito ergo sum można rozwinąć w Cogito ergo est ens absolutum. W artykule staram się przeanalizować jego wersję dowodu ontologicznego. Po pierwsze, proponuję prostą rekonstrukcję tego rozumowania, zwracając uwagę na jego ukrytą przesłankę. Po drugie, wychodząc od klasycznych logicznych interpretacji rozumowania Kartezjusza, staram się pokazać, że dla Franka twierdzenie o istnieniu Boga miało takie same własności logiczne co Cogito. W rezultacie okazuje się, że jego argument był poprawny formalnie, choć opierał się na pewnej przesłance, która raczej nie mogła być przekonująca dla niewierzących. To nie powinno jednak dziwić, ponieważ Frank, tak samo jak większość rosyjskich filozofów religijnych, nie interesował się projektem filozoficznej teologii. Jego główną troską było raczej rozwinięcie filozofii opartej na założeniach religijnych, co można nazwać filozofią teologiczną.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 3; 65-88
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Я semper idem» и / или «времяобъемлющее единство личности»: личность и время у Вячеслава Иванова и Семена Франка
“Me, semper idem” and/or “vriemiaobiemlushcheje jedinstvo lichnosti”: Person and Time in the Works of Vyacheslav Ivanov and Semyon Frank
Autorzy:
Cymborska-Leboda, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031517.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
V. Ivanov
S. Frank
St. Augustine
N. Berdyaev
L. Karsavin
P. Ricoeur
G. Bachelard
person
time
idem identity
ipsem identity
transcending time
“moment-Eternity”
becoming
Being/Beauty
Źródło:
Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 4; 629-644
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autopatografia jako przestrzeń „spotkania troski”. O realizacji postulatów medycyny narracyjnej w Mięchu Anety Żukowskiej
Clinical Encounters as “Encounters of Care”. Bringing Ideals of Narrative Medicine into Life in Aneta Żukowska’s Mięcho
Autorzy:
Świątkowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148860.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
narrative medicine
medical humanities
medical discourse
illness narratives
life writing
autopathography
Aneta Żukowska
Anatole Broyard
Arthur Frank
Rita Charon
S.L. Jain
medycyna narracyjna
humanistyka medyczna
dyskurs medyczny
dyskurs maladyczny
autobiografia
autopatografia
Sarah L. Jain
Opis:
Niniejszy tekst dotyczy autopatografii jako upodmiatawiającej praktyki, która – zgodnie z rozpoznaniami Arthura Franka o przejściu od nowoczesnego do ponowoczesnego doświadczenia choroby – pozwala pacjentom przejąć kontrolę nad narracją o własnym doświadczeniu. Opowieści chorych jawią się nie tylko jako artykulacja negatywnego doświadczenia maladycznego, lecz również jako przestrzeń nawiązywania dialogu między pacjentem a lekarzem. W artykule zostają przywołane autopatografie Anatole’a Broyarda oraz Anety Żukowskiej jako teksty, w których potrzeba takiego dialogu zostaje zasygnalizowana oraz spełniona. Książka Żukowskiej jest analizowana jako przykład realizacji sformułowanych przez Ritę Charon postulatów medycyny narracyjnej oraz zaproponowanej przez Sarah L. Jain polityki elegijnej, które to koncepcje niosą potencjał zreformowania systemu opieki medycznej oraz detabuizacji doświadczenia maladycznego.
This article presents autopathography as a genre in which patients can reclaim their voices to articulate their experiences of the medical system, drawing on Arthur Frank’s theory in The Wounded Storyteller. Illness narratives can be understood not only as means of expressing a largely negative experience by way of monologue, but also as platforms for dialogue between patients and their caregivers. Such encounters, albeit seemingly impossible under the conditions of contemporary medical system, have been postulated, among others, by Rita Charon, the founder of narrative medicine. In the text, autobiographical works of Anatole Broyard and Aneta Żukowska are given as examples of patients expressing the need for a sustained, mutual relationship between doctors and their patients. As such, autopathographies can play their part in bringing to life the ideals of narrative medicine, as well as of what S. L. Jain called “elegiaic politics”.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 161-172
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies