Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rzecznik Praw Pacjenta" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Pozycja Rzecznika Praw Pacjenta w polskim systemie ustrojowo-prawnym
    Position of the Ombudsman of Patient’s Rights in the Polish legal system
    Autorzy:
    Hoffmann, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920256.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    ombudsman
    prawa pacjenta
    Rzecznik Praw Pacjenta
    Patient’s Rights Ombudsman
    medical law
    Opis:
    Artykuł porusza kwestię pozycji prawnoustrojowej Rzecznika Praw Pacjenta, a także jego zadań i kompetencji. Autor dochodzi do wniosku, iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest typowym ombudsmanem, a jego działalność jest ściśle podporządkowana władzy wykonawczej, co zaprzecza niezależności charakterystycznej dla potencjalnego ombudsmana. W artykule zastosowano dwie metody badawcze, takie jak analiza systemowa oraz instytucjonalna. Subsydiarnie zastosowano metodę historyczną oraz obserwacji. Jako techniki badawcze użyto analizę treści aktów prawnych, analizę tekstów opracowań specjalistycznych oraz analizę innych dokumentów
    The article deals with issues related to the legal and systemic position of the patient ombudsman, as well as his tasks and competences. The author concludes that the ombudsman is not a typical ombudsman and that his activity is strictly subordinate to the executive, which is a denial of independence characteristic of a potential ombudsman. The article uses several research methods, such as system analysis and institutional analysis. The comparative, historical and observational methods were used subordinately. The research techniques used in the article include the analysis of the content of legal acts, the analysis of the texts of specialist studies, and the analysis of other documents.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 1 (59); 311-331
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojewódzkie komisje do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych – ocena 16-miesięcznej działalności
    Regional Committees for the Adjudication of Medical Cases – assessment of 16-months of operation
    Autorzy:
    Krzych, Łukasz J.
    Ratajczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037805.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    zdarzenie medyczne
    orzeczenie
    rzecznik praw pacjenta
    medical case
    judgment
    patients' rights ombudsman
    Opis:
    INTRODUCTION On the basis of the amendment of the Act of 6 November 2008 on Patients' Rights and Patients' Rights Ombudsman (PRO), provincial committees for the adjudication of medical cases were appointed. The aim of this study was to analyze the data describing the operation of the committees from the beginning of their operations, i.e. 1 January 2012, till 30 April 2013. METHODS It was a cross-sectional study covering data gathered and made available by the PRO. The information obtained included the number of: applications submitted (excluding requests for case re-examination ), returned applications and the reasons for refund requests, applications that are currently being dealt with by the committee, investigations completed, requests for reconsideration, completed proceedings with a request for case reexamination as well as committee meetings, including organizational meetings. RESULTS In the period from 1 January 2012 to 30 April 2013, the committee received 791 applications. Among the completed proceedings, determining the occurrence of a medical event resulted in 60 cases, whereas as a result of dealing with requests for a reconsideration of medical cases, 23 cases in total were determined. Throughout 2012, the committee received 404 applications. Among the completed proceedings, determining the occurrence of a medical case resulted in 22 cases, whereas as a result of dealing with requests for a reconsideration of a medical event there was a total of 11 cases. CONCLUSIONS An increase in the number of applications can be noticed, which confirms that the idea of establishing the committee is beginning to deliver the results assumed by the legislature . This provides benefits to both patients and the medical community. Good cooperation between physicians and lawyers is crucial for the development of legal awareness of physicians.
    W S T Ę P Na podstawie nowelizacji ustawy z dnia z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta powołano wojewódzkie komisje ds. orzekania o zdarzeniach medycznych. Celem niniejszego opracowania była analiza danych opisujących działania komisji od początku ich działalności, tj. od 01.01.2012 r. do 30.04.2013 r. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Projekt przeprowadzono w modelu epidemiologicznego badania przekrojowego, na podstawie danych zebranych i udostępnionych przez Rzecznika Praw Pacjenta. Otrzymane informacje obejmowały: liczbę złożonych wniosków (bez wniosków o ponowne rozpoznanie sprawy), liczbę zwróconych wniosków, powody zwrotów wniosków, liczbę wniosków będących aktualnie przedmiotem prac komisji, liczbę postępowań zakończonych, liczbę wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy, liczbę zakończonych postępowań z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz liczbę posiedzeń komisji, w tym posiedzeń organizacyjnych. WYNIKI W okresie od 01.01.2012 r. do 30.04.2013 r. do komisji wpłynęło łącznie 791 wniosków. Spośród zakończonych postępowań ustaleniem zaistnienia zdarzenia medycznego zakończyło się 60 spraw, natomiast wskutek rozpoznania wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy za zdarzenie medyczne uznano łącznie 23 sprawy. Z tego w całym 2012 r. do komisji wpłynęły łącznie 404 wnioski. Spośród zakończonych postępowań ustaleniem zaistnienia zdarzenia medycznego zakończyły się 22 sprawy, natomiast wskutek rozpoznania wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy za zdarzenie medyczne uznano łącznie 11 spraw. WNIOSKI Obserwuje się wzrost liczby składanych wniosków, co potwierdza fakt, iż idea powołania komisji zaczyna przynosić zakładane przez ustawodawcę efekty. Daje to korzyści zarówno pacjentom, jak i środowisku medycznemu. Współpraca w ramach komisji personelu medycznego z prawnikami jest niezwykle istotna dla kształtowania świadomości prawnej lekarzy.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 4; 207-217
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 3 grudnia 2010 roku – analiza socjologiczno-prawna
    Amendments to the mental health protection act of 3 December 2010 – socio-legal analysis
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944939.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection
    direct coercion
    hospitalisation in the petition mode
    human rights
    mental health protection act
    rzecznik praw pacjenta szpitala psychiatrycznego
    hospitalizacja w trybie wnioskowym
    prawa człowieka
    przymus bezpośredni
    ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
    Opis:
    The mental health protection act has been operating in the Polish legal system for less than seventeen years. This act has been revised three times so far. Subsequent changes to the law referred to: clarifying the rules of admission to hospital without patients’ consent, introduction of the institution of Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection, assumptions of the National Mental Health Protection Program etc. This year’s fourth amendment to the act does not introduce changes that could be called revolutionary. However, this act adds significant issues which may be important for everyday functioning of patients and medical staff. These changes deal especially with such issues as: compulsory sychiatric hospitalisation in the petition mode, the use of the direct coercion, clarification of the competence of the above mentioned Ombudsman, and undertaking new measures to promote mental health. Especially with respect to the issues of direct coercion you can see significant changes, which include in particular authorization of medical emergency workers to use immobilization and hold. It is also important that at the moment only the courts decide on all forms of forced transportation to the hospital or nursing home. Taking up the analysis of the above act, it is worth to make a preliminary assessment of the proposed changes. It is worth to considering, whether the proposed changes will have a positive impact on the functioning of both patients and medical staff. Not less important is considering whether presently some major issues can be perceived that have not been covered by the amendment.
    Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego funkcjonuje w polskim systemie prawnym od niespełna siedemnastu lat. Akt ten był do tej pory trzykrotnie nowelizowany. Kolejne zmiany ustawy mówiły o: doprecyzowaniu zasad przyjęcia pacjenta do szpitala bez jego zgody, wprowadzeniu instytucji Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, założeniach Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego etc. Tegoroczna czwarta nowelizacja ustawy nie zakłada zmian, które można by określić mianem rewolucyjnych. Omawiany akt wprowadza jednak istotne zapisy, które mogą mieć znaczenie dla codziennego funkcjonowania zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Zmiany te dotyczą zwłaszcza takich zagadnień, jak: procedura hospitalizacji w trybie wnioskowym, stosowanie przymusu bezpośredniego, doprecyzowanie kompetencji ww. Rzecznika oraz podjęcie nowych działań w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Szczególnie w odniesieniu do kwestii przymusu bezpośredniego można dostrzec istotne zmiany, do których zaliczyć należy przede wszystkim upoważnienie ratowników medycznych do stosowania unieruchomienia oraz przytrzymania. Istotne jest także, iż w chwili obecnej wyłącznie do sądu należy decyzja o wszelkich formach przymusowego transportu do szpitala lub też domu pomocy społecznej. Podejmując się analizy wspomnianej ustawy, warto spróbować dokonać wstępnej oceny zaproponowanych zmian. Warto zastanowić się, czy proponowane zmiany wpłyną pozytywnie na codzienne funkcjonowanie zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego, a także czy w chwili obecnej dostrzec można istotne kwestie, które nie zostały uregulowane w omawianej nowelizacji.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 31-36
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies