Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian tradition" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Христианский похоронный обряд в романах Фёдора Достоевского и Льва Толстого
Christian Funeral Rite in the Novels of Fyodor Dostoevsky and Leo Tolstoy
Autorzy:
Kilar, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52423113.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
tradycja prawosławna
chrześcijaństwo
pogrzeb
rytuał
literatura rosyjska
śmierć
the Orthodox tradition
the Christian funeral rite
ritual
Russian literature
death
Opis:
Tematem referatu jest chrześcijański obrządek pogrzebowy omówiony na przykładzie dwóch powieści Lwa Tołstoja: Wojny i pokoju (śmierć starego hrabiego Biezuchowa) oraz Anny Kareniny (zgon Mikołaja Lewina), a także dzieła Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow (śmierć starca Zosimy, pogrzeb Iljuszy). Przytoczone przykłady pokazują główne cechy obrzędu pogrzebowego praktykowanego w tradycji prawosławnej. W artykule główny nacisk został położony na ukazanie chrześcijańskich aspektów związanych z przygotowaniem zmarłego do jego ostatniej drogi, a także na to, jak ważne jest przestrzeganie tych rytuałów w tradycji chrześcijańskiej, w szczególności rosyjskiej. Aby w pełni ukazać specyfikę pogrzebowego obrzędu, autorka omówiła różne rodzaje pochówku: laika, mnicha i dziecka. Dzięki temu czytelnik zobaczy, że XIX-wieczna literatura rosyjska zaczerpnęła sposób przedstawiania śmierci i obrzędu pogrzebowego bezpośrednio z chrześcijaństwa, jednocześnie korzystając ze specyfiki literackiego języka rosyjskiego i tradycji prawosławnej. Czytelnik dowie się, że przypadki śmierci i związanych z nimi rytuałów są zdefiniowane przez tradycję i prawosławne pojmowanie śmierci.
The theme of the essay is the Christian funeral rite is discussed based on two novels by Leo Tolstoy: War and peace (the death of old count Bezuchow) and Anna Karenina (the death of Nikolai Levin), as well as works F. Dostoevsky, The Brothers Karamazov (the death of the old man Zosima, funeral of Iliusza). The arguments are intended to show the features of the funeral rites in the Orthodox tradition. In the presentation the main emphasis is to raise the visibility of Christian aspects related to the preparation of the deceased to his last path, but also pay attention to how important rituals in the Christian tradition, then the Russians. Account was taken of different types of burial: layman, monk and child, in order to fully show the specificity of the Orthodox funeral rite. The examples are intended to demonstrate that nineteenth-century Russian literature adopted the image of death and the funeral rites annually on Christian soil the Russian language combined with the traditions of the Orthodox. Show that cases of death and related rituals are predefined this tradition and affiliated with the Orthodox understanding of death.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2017, XIII; 211-222
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Функционирование традиционных сказочных образов в прозе Виктора Астафьева и Валентина Распутина
The Functioning of Traditional Fairy-tale Images in the Prose of Viktor Astafiev and Valentin Rasputin
Autorzy:
Stepanov, Artiom
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790723.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ludowa bajka rosyjska
obraz bajkowy
tradycja bajkowa
proza wiejska
poetyka bajkowa
opowieść
Russian folk tale
fairy-tale image
fairy-tale tradition
village prose
fairy-tale poetics
story
Opis:
Tradycyjne obrazy bajkowe w prozie Wiktora Astafiewa i Aalentyna RasputinaGłównym celem artykułu jest ukazanie specyfiki funkcjonowania tradycyjnych obrazów bajkowych w prozie Wiktora Astafiewa i Walentyna Rasputina. Tradycjonalizm pisarzy, przedstawienie w ich utworach życia wewnętrznego bohaterów, otoczenia i środowiska społecznego człowieka rosyjskiego postrzegane jest w artykule poprzez odniesienia do ustnej twórczości ludowej. Autorzy umiejętnie i niejako organicznie wykorzystują obrazy mitooetyckie i folklorystyczne. Walentyn Rasputin częściej niż inni pisarze odwołuje się do motywów bajkowych i poetyki bajki. Wiktor Astafiew z kolei buduje system postaci, opierając się na tradycji ludowej, szczególnie wykorzystuje chwyt trzykrotnego powtórzenia i narrację mitologiczną.
The main purpose of this article is to identify the type of the functioning of traditional fairy-tale images in the prose of Astafiev and Rasputin. In the appeal to oral folk art we can see the traditional character of writers and their typological proximity in the image of the inner world of the Russian person, their being, environment and social environment. The authors skilfully and organically include mythopoetic and folkloric images. Rasputin uses fairy-tale images and fairy-tale poetics more actively than other writers, whilst Astafiev builds a system of characters based on the folkloric tradition, using, in particular, the motif of triple repetition and the mythological story.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 37-46
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русская современная политическая драма в отношении к традиции
Contemporary Russian political drama vis-à-vis tradition and continuity
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22593058.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
political theatre/drama
recent Russian drama vis-à-vis tradition
Opis:
Eminent Russian theatre makers, playwrights and theatre critics are not unanimous in their opinion on the matter of the indispensability of political drama. The majority of them maintain that there is a need for political drama in the times of excessive politicization of the mass media. However, they make it clear that theatre productions should not be a direct response to the events, actions and political activities of the governing authorities, individuals and organizations, but merely reflections on the human condition in the new social reality. The subject of our study is the issue of references in the recent Russian political drama to the the politicized Soviet plays of the 1970 with respect to the theme: an individual vs. government, the principles of exercising power, democracy and equal rights and the role of the mass media; and with respect to artistic means of expression: narrative and journalistic, a documentary and parodic manner, the poetics of the absurd and non-canonical genre stylization. From the point of view of the theme, the contemporary drama continues the tradition of the leading playwrights of the ‘new wave’, and as for the way of expression, new solutions are proposed, such as: irony, parody, and the idea of the absurd, with reference to theatre of the absurd.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2012, 5; 164-171
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблема христианской традиции в наследии А. Платонова в свете эволюции творческого сознания писателя
The Problem of the Christian Tradition in the Heritage of A. Platonov in the Light of the Evolution of the Writer’s Creative Consciousness
Autorzy:
Proskurina, Yelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807250.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
twórczość A. Płatonowa; tradycja duchowa w literaturze rosyjskiej; motywy biblijne; neotradycjonalizm
works by A. Platonov; spiritual tradition in Russian literature; biblical motives; neotraditionalism
Opis:
Zagadnienie tradycji chrześcijańskiej w spuściźnie A. Płatonowa w świetle ewolucji świadomości twórczej pisarza Przedmiotem pracy jest kwestia tradycji chrześcijańskiej w twórczości Płatonowa. Celem działań badawczych jest pokazanie nieprzerwanego odniesienia pisarza, mimo bogoburczych nastrojów szczególnie widocznych we wczesnej twórczości, do prawosławia. O ile w owym wczesnym okresie oraz w latach 30. zagadnienie to może być ukazywane w kategoriach przyciągania i odrzucania, o tyle wojenna twórczość Płatonowa wykazuje bliskość tradycji ojców, nie tylko na poziomie pamięci gatunku, lecz także jako prawdziwe przeżycie autora. Teza ta zostaje postawiona na podstawie analizy opowiadania Взыскание погибших, przeprowadzonej w aspekcie autobiograficznym i duchowym. Badania pokazały, że twórczość pisarza może być uznana za wyrazisty przykład zjawiska, które we współczesnym literaturoznawstwie zyskało miano tradycjonalizmu. Проблема христианской традиции в наследии А. Платонова в свете эволюции творческого сознания писателя Предмет работы – проблема христианской традиции в творчестве Платонова. Цель работы – показать непрерванность отношения писателя с православием, несмотря на его богоборческие настроения, особенно активные в раннем творчестве. Если для раннего периода и периода 1930-х гг. данная проблема может быть проанализирована в аспекте притяжения-отталкивания, то творчество Платонова военного времени показывает близость к традиции отцов не только на уровне памяти жанра, но как активное авторское переживание. Данное положение проводится на материале рассказа Взыскание погибших, исследованного в духовном и автобиографическом контексте. Как показал анализ произведений Платонова разных периодов творчества, его наследие служит яркой иллюстрацией того явления, которое в современном литературоведении получило определение неотрадиционализма.
The subject of this article – the problem of the Christian tradition in the works by Platonov. The purpose is to demonstrate the continuity of the author's attitude to Orthodoxy despite his god-fighting frame of mind particularly active in the early period of the author's work. While for the early and 1930-s periods this issue can be analyzed through attraction-repulsion, Platonov’s work of the wartime period reveals his kinship to the fathers’ tradition not only on the genre memory level but also as the author’s active emotional experience. This view is based on the story The Seeker of the Lost studied in the spiritual and autobiographical context. As shown by the analysis of Plato's work from different periods of creativity, his work serves as a vivid illustration of the phenomenon that in modern literary criticism received the definition of neotraditionalism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 53-65
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Метафоры утренней и вечерней зари в литовской и русской поэзии
Autorzy:
Коницкая [Konickaja], Елена [Jelena]
Ясюнайте [Jasiūnaitė], Бируте [Birutė]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676541.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
metaphors of dawn
Lithuanian poetic tradition
Russian poetic tradition
biomorphic metaphor
zoomorphic metaphor
metaphor anthropomorphic
poetic metaphor
linguistic metaphor
Opis:
Metaphors of Dawn in Lithuanian and Russian Poetry This article analyzes the realizations of certain basic metaphors of dawn/sunset in the works of twentieth-century Lithuanian and Russian poets. The first part of the article examines important discrepancies between biomorphic, zoomorphic and anthropomorphic metaphors, as well as mythological metaphors. In Lithuanian poetry, dawn/sunset is associated with different objects compared to Russian poetry (wild strawberries and cherry, birds, fish and snakes in Lithuanian poetry; cranberries, melons and apples, birds and animals in Russian poetry). There is a lack of anthropomorphic metaphors for girl or woman in Lithuanian poetry. The associations of dawn/sunset with mythic entities are also entirely different. In the realization of the metaphor of DAWN/SUNSET – JEWELS, DAWN/SUNSET – FABRIC/ITEM MADE of FABRIC, DAWN/SUNSET – METAL/ITEM MADE of METAL, both similarities and significant differences are registered.The second part of the article examines more closely the similarities between the realizations of three basic metaphors, in which the dawn/sunset is interpreted as: 1) fire or blaze; 2) a burning object; 3) liquid.The analyses embraces about 200 poetry texts excerpts: 95 excerpts from the poetry works by 28 Lithuanian authors and 105 excerpts from the works by 30 Russian authors. In both languages, the metaphoric expressions of the first group highlight the bright colors of dawn/sunset; intensity; impression of a burning object. The metaphorization of the dark hues of dawn is specific to the Russian poetry. Semantically close to this group are metaphors of the DAWN/SUNSET – BURNING OBJECT. Dawn/sunset is interpreted as fire, bonfire, holy fire, burning coals, a lantern or torch. The image of the sacrificial fire is more widespread in the Russian poetry than in Lithuanian. In both poetic systems, folkloric images are used to develop the basic metaphor. The realization of the common metaphor DAWN/SUNSET – LIQUID as DAWN/SUNSET – BLOOD is associated with the metaphor SUNSET – DEATH in the Lithuanian poetry, while in Russian poetry – with the metaphor SUNSET – WOUND. The metaphor DAWN/SUNSET – TEAR is equally rare. In the metaphor DAWN – WATER/WATER RESERVOIR, the overlap of the images and relation to the more general metaphor LIGHT – WATER is evident in the both groups. In the group DAWN/SUNSET – CHEMICAL LIQUID. The image of paint (including cosmetics) is widely used in the both poetical systems. In the latter group, one can notice the overlap of the metaphor DAWN – WINE. It is specific to the Russian metaphoric system the use of pickle, cod-liver oil images.The Lithuanian and Russian poetic systems are characterized by both specific and common metaphors of dawn and dusk. These metaphors reveal some differences in the frequency of using various models, as well as in their particular content. Metafory świtu w poezji litewskiej i rosyjskiej Artykuł analizuje realizację pewnych zasadniczych metafor świtu/zmierzchu w utworach dwudziestowiecznych poetów litewskich i rosyjskich. W pierwszej części artykułu omówiono istotne rozbieżności między metaforami biomorficznymi, zoomorficznymi, antropomorficznymi, jak też metaforami mitologicznymi. W poezji litewskiej świt/zmierzch kojarzy się z różnymi obiektami porównywanymi z poezją rosyjską (dzikie truskawki i jagody, ptaki, ryby i węże w poezji litewskiej; żurawina, arbuzy i jabłka, ptaki i zwierzęta w poezji rosyjskiej). W poezji litewskiej brak metafor antropomorficznych w odniesieniu do dziewczyny lub kobiety. Skojarzenia świt/zmierzch z hasłami mitycznymi są także całkowicie odmienne. W realizacji metafor ŚWIT/ZMIERZCH – KLEJNOTY, ŚWIT/ZMIERZCH – TKANINA/ ARTYKUŁ WYKONANY Z TKANINY, ŚWIT/ZMIERZCH – METAL/ ARTYKUŁ WYKONANY Z METALU, odnotowane zostały zarówno podobieństwa, jak i znaczące różnice.W drugiej części artykułu bliżej zbadane zostały podobieństwa w realizacji trzech podstawowych metafor, w których świt/zmierzch interpretowany jest jako: 1) ogień lub blask; 2) palący się przedmiot; 3) płyn.Analiza obejmuje ok. 200 wyjątków z tekstów poetyckich: 95 pochodzi z wierszy 28 autorów litewskich, zaś 105 z utworów 30 rosyjskich autorów. W obu językach wyrażenia metaforyczne z pierwszej grupy uwypuklają jaskrawe barwy świtu/zmierzchu; intensywność; wrażenie płonącego obiektu. Metaforyzacja ciemnych odcieni świtu właściwa jest poezji rosyjskiej. Semantycznie bliskie tej grupie są metafory ŚWIT/ZMIERZCH – PALĄCY SIĘ OBIEKT. Świt/zmierzch interpretowany jest jako ogień, fajerwerk, święty ogień, rozżarzony węgiel, lampion lub pochodnia. Obraz ognia sakryfikowanego bardziej rozpowszechnił się w poezji rosyjskiej niż litewskiej. W obu systemach poetyckich wyobrażenia folklorystyczne służą do wywołania podstawowych metafor. Realizacja powszechnej metafory ŚWIT/ZMIERZCH – PŁYN jako ŚWIT/ ZMIERZCH – KREW kojarzy się z metaforą ZMIERZCH – ŚMIERĆ w poezji litewskiej, podczas gdy w rosyjskiej – z metaforą ZMIERZCH – RANA. Metafora ŚWIT/ ZMIERZCH – ŁZA jest także rzadka. W metaforze ŚWIT – WODA/ ZASOBNIK WODY nałożenie się na siebie obrazów i relacji z ogólniejszą metaforą ŚWIATŁO – WODA jest oczywiste w obu tych grupach. W grupie ŚWIT/ZMIERZCH – PŁYN CHEMICZNY obraz farby (łącznie z kosmetykiem) jest używany szeroko w obu poetyckich systemach. W tej ostatniej grupie można zauważyć nakładanie się na siebie z metaforą ŚWIT – WINO. Właściwe rosyjskiemu systemowi metafor jest użycie obrazów pikle, olej z wątroby dorsza itd.Systemy poetyckie litewski i rosyjski cechują zarówno konkretne, jak i ogólne metafory świtu i zmierzchu. Te metafory zdradzają pewne różnice w częstotliwości używania różnych modeli, a zarazem ich szczególne treści.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2016, 40
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Б. Шульц в переводах И. Клеха, Г. Комского, А. Эппеля, Л. Цивьяна: польский орнаментализм в зеркале русской традиции
B. SCHULZ IN TRANSLATIONS BY I. KLEKH, G. KOMSKIJ, A. EPPEL’, L. TSIVYAN: POLISH ORNAMENTALISM IN THE MIRROR OF RUSSIAN TRADITION
Autorzy:
Преображенский, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
B. Schulz
metric prose
ornamentalism
translation
Russian tradition
Opis:
Russian tradition treats ornamental prose as a kind of prose employing additional semantic and rhythmical codes. B. Schulz’s works correspond to this definition, although signals of the secondary coding are not always correlated to their Russian equivalents (both rhythmical formulas and devices of narration). The chosen translation strategies are determined by the translator’s proximity to the aesthetics of Russian ornamentalism and the tradition of Russian ornamental prose.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2016, XVIII/2; 179-185
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie dziedziczenia tradycji cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej przez Jednostkę Wojskową GROM
The significance of inheriting the traditions of the Cichociemni Paratroopers of the Home Army by the Special Missions Unit GROM
Autorzy:
Orłowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229623.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
Tematy:
dziedzictwo
dziedziczenie
cichociemni spadochroniarze Armii Krajowej
Jednostka Wojskowa GROM
tradycja
Siły Zbrojne RP
Ukraina
Federacja Rosyjska
wojna w Ukrainie
Heritage
inheritance
Cichociemni Silent Unseen Paratroopers of the Home Army
Special Missions Unit GROM
tradition
Polish Armed Forces
Ukraine
Russian Federation
war in Ukraine
Opis:
W artykule opisano najważniejsze aspekty związane z dziedziczeniem tradycji cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej przez Jednostkę Wojskową GROM. Przedstawiono specyfikę tego konkretnego przypadku, a także wskazano, jak ważnym elementem, z punktu widzenia funkcjonowania każdej składowej Sił Zbrojnych RP, jest świadomość dziedziczonych tradycji oraz ich kontynuacja. GROM, będąc wiodącym elementem w Siłach Zbrojnych RP, jest szczególnym przykładem ilustrującym przedmiotowe zjawisko.
This article aims to describe the key aspects related to the inheritance of the traditions of the Cichociemni Silent Unseen Paratroopers of the Home Army by the Special Missions Unit GROM. It also intends to outline the specifics of this particular case and, in doing so, provide a general indication of how the awareness of inherited traditions and their continuation is a crucial element in the functioning of each component within the Polish Armed Forces. Special Missions Unit GROM, as a leading element in the Polish Armed Forces, serves as a significant example to illustrate the phenomenon under discussion.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2024, LV, 2; 121-129
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko dobroczynności w Rosji: cechy charakterystyczne
Autorzy:
Yarema, Rostislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
tradition of mercy
charity in Russia
Orthodoxy
Russian entrepreneurs of the late XIX - early XX centuries
philanthropy
dobroczynność w Rosji
tradycje miłosierdzia
prawosławie
przedsiębiorcy końca XIX – początku XX ww.
mecenat
Opis:
Historia rosyjskiej dobroczynności pełna jest zadziwiających i jaskrawych przykładów, a także perspektyw odróżniających ją od analogicznych zjawisk na Zachodzie. Autor ukazał cechy charakterystyczne zjawiska dobroczynności, co pomoże w dogłębniejszym jego zrozumieniu. Jedna z jego fundamentalnych podstaw została określona jako głębokie i wszechstronne powiązania z prawosławiem, a także tradycjami miłosierdzia ukształtowanymi już w przedchrześcijańskim okresie rosyjskiej historii, które następnie przybrały postać zorganizowanego społecznego systemu pomocy potrzebującym. Autor rozpatrzył jako oddzielny aspekt rosyjskiej dobroczynności jej powiązania z przedsiębiorczością, które pozostawiły w historii unikatowe zjawisko „złotego wieku rosyjskiego mecenatu” na przełomie XIX-XX ww.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzory rosyjskiego malarstwa ikonowego w 2. połowie XIX i początku XX wieku. Uwagi wstępne na przykładzie obiektów z Podlasia i Lubelszczyzny
Patterns in Russian Icon Painting in the Second Half of the 19th and the Early 20th Century. Introductory Notes Based on Examples from Podlachia and the Lublin Land
Autorzy:
Szybalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15600863.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Russian art
19th-century Russian religious painting
19th-century icon painting
patterns in icon painting
dissemination of iconographic patterns in icon painting
iconographic tradition in icon painting
Podlachia
Lublin Land
sztuka rosyjska
rosyjskie malarstwo religijne XIX w.
malarstwo ikonowe XIX w.
wzory w malarstwie ikonowym
popularyzacja wzorów ikonograficznych w malarstwie ikonowym
tradycja ikonograficzna w malarstwie ikonowym
Podlasie
Lubelszczyzna
Opis:
Problem wzorów stosowanych przez malarzy ikon 2. połowy XIX i początku XX w. był dotąd marginalnie poruszany przez badaczy. Dotyczy on stosowania ogólnoeuropejskiego kanonu akademickiego, oddziaływania wzorów zachodnich i rosyjskich (w duchu kultury łacińskiej i nawiązujących do przetworzonej tradycji rodzimej), adaptowania kompozycji zgodnych z kanonem malarstwa cerkiewnego, czerpania z grafiki popularnej (zachodniej i rosyjskiej). Analizowane obiekty z terenów Podlasia i Lubelszczyzny zostały uporządkowane według powtarzających się kompozycji. Badania uzupełniono przykładami ikon z centralnej Rosji i Azji. W efekcie rozpoznane zostały popularne wzory stosowane przez twórców ikon i sposoby ich popularyzacji, m.in. poprzez masowe odbitki graficzne i fotografie. Przeprowadzone analizy dowiodły, że standardowa produkcja artystyczna dzieł na potrzeby Cerkwi nie wymagała oryginalności ujęć kompozycyjnych, a pomimo kształtowania się wówczas w Rosji stylu narodowego nastąpiła wzmożona recepcja estetyki łacińskiej.
The issue of patterns used by icon painters in the second half of the 19th and the early 20th century has so far won only marginal scholarly attention. It refers to the application of the pan-European canon of academicism, the influence of Western and Russian models (the latter produced in the spirit of the Latin culture and referring to a reworked native tradition), the process of adapting compositions compliant with the canon of Orthodox Church painting, and the process of borrowing from popular graphic art (both Western and Russian). Artworks from Podlachia and the Lublin Land under analysis in the current article have been categorised according to recurrent compositions. Their examination has been complemented with examples of icons from central Russia and Asia. This helped to recognise the popular patterns applied by icon painters and the methods of their dissemination by, among others, mass-produced graphic prints and photographic prints. Relevant analyses have shown that the standard production of artworks for the use of the Orthodox Church did not require the compositional arrangement to be original, and that the reception of Latin aesthetics increased regardless of the fact that the national style was forming in Russia at the time.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 879-946
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja i polityka.
Tradition and Politics.
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040987.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Russische Orthodoxe Kirche
Reformation
Tradition
Russian Orthodox Church
tradition
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
Reformacja
tradycja
Opis:
Chociaż Rosyjska Cerkiew Prawosławna uczestniczy w działalności ruchu ekumenicznego, to jednak pozostaje ona sceptyczna wobec kierunku rozwoju chrześcijaństwa zachodniego, głównie protestantyzmu. Sprzeciw budzą zwłaszcza próby zakwestionowania tradycyjnych ujęć dogmatycznych i etycznych. Krytyka prawosławna sięga jednak dalej, aż do źródeł zakwestionowania tradycji kościelnej we wczesnej teologii protestanckiej. W tym kontekście niniejszy artykuł przedstawia główne elementy współczesnej rosyjskiej prawosławnej krytyki Reformacji wychodzącej z faktu zakwestionowania u początku ruchu reformacyjnego autorytatywności tradycji. W pierwszej części zarysowana jest teologiczna i ideologiczna specyfika rosyjskiego prawosławnego dyskursu o Reformacji; w drugiej przedstawia się prawosławną koncepcję autorytatywności tradycji w Kościele jako punkt wyjścia krytyki Reformacji; w trzeciej – omawiane są główne elementy krytyki reformacyjnego postulatu sola Scriptura, ze szczególnym uwzględnieniem jego motywacji i konsekwencji społeczno-politycznych.
Although the Russian Orthodox Church participates in the activities of the ecumenical movement, it remains sceptical about the evolution of Western Christianity, mainly Protestantism. In particular, attempts to challenge traditional dogmatic and ethical formulations are unacceptable. The Russian Orthodox criticism goes even further when it reveals the sources of the rejection of church tradition in early Protestant theology. In this context, the article presents the main elements of the contemporary Russian Orthodox critique of the Reformation’s rejection of tradition as an authoritative source of Christian faith. The first part outlines the theological and ideological specificity of the Russian Orthodox discourse on the Reformation. The second part presents the Orthodox concept of the authority of tradition in the Church as a starting point for the criticism of the Reformation. The third part discusses the main elements of the criticism of the reformatory concept of “sola Scriptura,” with particular emphasis on its socio-political reasons and consequences.
Obwohl die russisch-orthodoxe Kirche an den Aktivitäten im Rahmen der ökumenischen Bewegung teilnimmt, bleibt sie jedoch gegenüber der Richtung skeptisch, in die sich das westliche Christentum, vor allem der Protestantismus, entwickelt. Ihren Widerstand rufen vor allem Versuche der Infragestellung von traditionellen dogmatischen und ethischen Fassungen hervor. Die orthodoxe Kritik geht sogar tiefer, bis zu den Quellen der Infragestellung von der kirchlichen Tradition in der frühprotestantischen Theologie. In diesem Kontext werden im vorliegenden Artikel die Hauptelemente der heutigen russisch-orthodoxen Kritik der Reformation behandelt, angefangen bei der Tatsache der Infragestellung der Autorität der Tradition am Anfang der reformatorischen Bewegung. Im ersten Teil wird die theologische und ideologische Spezifik des russisch-orthodoxen Diskurses über die Reformation dargelegt. Im zweiten Teil wird das orthodoxe Konzept der Autorität der Tradition in der Kirche als der Ausgangspunkt der Reformationskritik präsentiert. Schließlich werden im dritten Teil die wichtigsten Elemente der Kritik des reformatorischen Postulats von sola Scriptura besprochen unter der besonderen Berücksichtigung seiner Motivationen und sozial-politischen Konsequenzen.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 93-107
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczywistość sądowo-prawna jednodworców w świetle dzieła Wincentego Dunin-Marcinkiewicza Pińska szlachta
The Judicial and Legal Reality of Odnodvortsy in the Light of Wincenty Dunin-Marcinkiewicz’s Work The Nobility of Pinsk
Судебно-правовая действительность однодворцев в свете произведения Викентия (Винцента) Дунин-Марцинкевича Пинская шляхта
Autorzy:
Łopatecki, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
jednodworcy
Wincenty Dunin-Marcinkiewicz
sądownictwo rosyjskie w XIX w.
kultura prawna
korupcja
szlachta w XIX w.
tradycja Wielkiego Księstwa Litewskiego
odnodvortsy
Russian judiciary of the 19th c.
legal culture
corruption
nobility in the 19th c.
tradition of the Grand Duchy of Lithuania
Opis:
W artykule dokonano analizy historyczno-prawnej rzeczywistości ukazanej w utworze Wincentego Dunin-Marcinkiewicza Pińska szlachta. W szczególności przedstawiono sytuację jednodworców i kondycję społeczno-prawną tego środowiska. Dzieło powstało w 1866 r. i ukazuje rzeczywistość zdeklasowanej szlachty, która po 1831 r. trafiła do grupy społecznej jednodworców. Miała ona własne prawa i obowiązki, które plasowały ją pomiędzy dworiaństwem a chłopstwem. Według dzieła Dunin-Marcinkiewicza ta grupa społeczna charakteryzuje się bardzo niską kulturą prawną. Są to ludzie w pełni podporządkowani władzy rosyjskiej, dzięki funkcjonowaniu sądów ziemskich, prystawów stanowych oraz administracji gminnej. Zaakcentowany został problem braku jakichkolwiek zasad praworządności stosowanych w organach sądowo-policyjnych oraz daleko posuniętej korupcji.
The article presents an analysis of historical and legal reality depicted in Wincenty Dunin-Marcinkiewicz’s work The Nobility of Pinsk. In particular, the situation of the so-called odnodvortsy is described with the social and legal condition of this social group. The work was written in 1866, and it reflects the situation of the degraded nobility who after 1831 was ranked as the ‘owners of one homestead’. They had their own laws and duties that placed them between the dvorians and the peasantry. According to Dunin-Marcinkiewicz’s work, this social group was characterised by a very low legal culture. They were people fully subordinated to the Russian authority, thanks to the functioning of land courts, court pristavs, and local administration. The text emphasises the problem of the lack of any rules of law applied in judicial and police organs as well as widespread corruption.
В статье был проведен анализ исторически-правовой действительности, представленной в пьесе Викентия Дунин-Марцинкевича Пинская шляхта. Это произведение необыкновенно важное для национальной белорусской культуры и одновременно оно является отличным источником, показывающим правовую культуру эпохи. Пинская шляхта была написана в 1866 г. и представляет действительность деклассированной знати, которая после 1831 г. была причислена к однодворцам. У нее были собственные законы и обязанности, из-за которых ее место в общественной иерархии было между дворянством и крестьянством. Несмотря на комедийную форму, правовая культура этой шляхты предстает в исключительно темном цвете. Согласно Дунин-Марцинкевича, полицейско-судебное всевластие Земского суда и действующих на местах приставов – всемогущественно. В то время как среди однодворцев знание закона и полагающихся им свобод находится на очень низком уровне. Единственный способ разрешить дело стороны видят или в обмане (подкуп свидетелей) или во вездесущем взяточничестве. Нужно обратить внимание на то, что все время они напоминают о 3-м Литовском статуте. Несмотря на то, что он уже 26 лет (с 1840 г.) был недействительным, на него постоянно ссылаются в суде, так как для современников он являлся символом правосудия. Под предлогом цитируемых нормативных актов, которые в действительности не существуют или не действуют, подчеркивались проблемы неприменения правовых норм судебно-полицейскими органами и коррупции в крупном масштабе.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 5-31
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjskojęzyczna literatura Białorusi: ekspansja czy tradycja wielokulturowości?
Russian-Language Literature of Belarus: Expansion or Tradition of Multiculturalism?
Autorzy:
Kavalou, Siargey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182408.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Belarussian literature
Russian-language literature of Belarus
tradition
national identity
multilingualism
multiculturalism
literatura białoruska
rosyjskojęzyczna literatura Białorusi
tradycja
identyfikacja narodowa
wielojęzyczność
wielokulturowość
Opis:
W ostatnim czasie pojawia się coraz więcej publikacji poświęconych fenomenowi „wielojęzyczności” literatury białoruskiej. Jest to związane z intensywnym rozwojem literatury rosyjskojęzycznej we współczesnej Białorusi i z problemem jej narodowej tożsamości, poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie: do jakiej kultury ona należy – rosyjskiej czy białoruskiej? Inne zasadnicze pytanie: czy współczesna rosyjskojęzyczna literatura Białorusi nie stanowi zagrożenia dla rozwoju narodowej literatury białoruskojęzycznej? Badanie powyższego problemu prowadzi do wniosku, że zagrożeniem dla rozwoju współczesnej literatury białoruskojęzycznej nie jest literatura rosyjskojęzyczna, ale te społeczno-polityczne i ekonomiczne warunki, w których istnieją obydwie literatury i które sprzyjają wzrostowi twórczości rosyjskojęzycznej na Białorusi: eliminacja języka białoruskiego ze sfery aktywnego wykorzystania do sfery kulturowej, utożsamienie przez władze niepaństwowych białoruskojęzycznych publikacji z opozycyjnymi, wpływ potężnego i pociągającego autorów rosyjskiego rynku wydawniczego itd.
More and more publications devoted to the phenomenon of „multilingualism” in Belorussian literature are appearing nowadays. This fact is highly connected with the intensive development and the problem of Russian-language literature’s national identity in modern Belarus in an attempt to answer the question: what culture – Russian or Belarusian – does it belong to? Another important problem is whether modern Russian-language literature of Belarus harms the development of literature in Belarus? Detailed research of this question shows that it is not the Russian-language literature that is harmful, but social, political and economic conditions in which both elements exist and which support the development of the Russian-language art in Belarus: expulsion of Belarusian language from the sphere of active use to the sphere of the cultural reservations, identification of non-state publications as the ones that resist state policy, powerful influence of the Russian book market, etc.
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 257-266
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski „prawosławny modernizm” i ekumeniczna ortodoksja. Refleksja teologiczno-fundamentalna
Autorzy:
Kita, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644013.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ökumenismus, Integralismus, Katholizismus, Modernismus, Orthodoxie, russisch-orthodoxes Glaubensbekenntnis, russische religiös-philosophische Renaissance, „russische Schule“, fundamentale Theologie, Kirchentradition
ecumenism, integrism, Catholicism, modernism, orthodoxy, Orthodoxy, Russian religious-philosophical renaissance, “Russian school”, fundamental theology, ecclesiastical tradition
ekumenizm, integryzm, katolicyzm, modernizm, ortodoksja, prawosławie, rosyjski renesans religijno-filozoficzny, „szkoła rosyjska”, teologia fundamentalna, tradycja kościelna
Opis:
Die religiöse Philosophie und philosophierende Theologie der religiösen Denker an der Wende des 19. Jahrhunderts zählte offensichtlich zur Strömung des religiösen Modernismus. Der Artikel stellt die „modernistische orthodoxe Kirche“ der russischen philosophisch-religiösen Renaissance mit unterschiedlichen Erscheinungsformen des katholischen Modernismus zusammen und schreibt die Reflexion über das Erbe der „russischen Schule“ in der russisch-orthodoxen Theologie in den Kontext der theologisch-fundamentalen Diskussion mit dem Integralismus über die berechtigte Entwicklung der Kirchentradition ein. Aufgegriffen wird ebenfalls das Problem des richtigen Verständ-nisses des doktrinären Ökumenismus.
The religious philosophy and philosophical theology of Russian religious thinkers from the turn of 19th and 20th centuries evidently belonged to intellectual current of religious modernism. This article juxtaposes the “modernist Orthodoxy” of Russian religious-philosophical renaissance and various kinds of Catholic modernism, and places the reflection on the legacy of the “Russian school” in Orthodox theology in the context of discussion between contemporary fundamental theology and integrism on legitimate development of ecclesiastical tradition. The article touches the problem of proper understanding of the doctrinal ecumenism.
Religijna filozofia i filozofująca teologia rosyjskich myślicieli religijnych przełomu XIX i XX wieku w sposób oczywisty zaliczała się do nurtu religijnego modernizmu. Zaprezentowany artykuł zestawia „modernistyczne prawosławie” rosyjskiego renesansu filozoficzno-religijnego z różnorodnymi postaciami modernizmu katolickiego oraz wpisuje refleksję nad dziedzictwem „szkoły rosyjskiej” w teologii prawosławnej w kontekst teologiczno-fundamentalnej dyskusji z integryzmem na temat uprawnionego rozwoju tradycji kościelnej. Przy okazji dotknięto problemu właściwego rozumienia ekumenizmu doktrynalnego.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola tradycji i kultury w wychowaniu w rodzinie polskiej na przełomie XIX/XX wieku na kresach wschodnich (na przykładzie rodziny Jędrzejewiczów)
The role o f culture and tradition in education and upbringing in Polish families at the tum o f the XX century in the Kresy region (as exemplified by the Jędrzejewicz family)
Autorzy:
STELMASIAK, IZABELA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970523.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
education
culture
tradition
Russian occupation
Polish family
Opis:
At the tum of the XX century Poland did not exist as an independent State. Poles, especially those living under German and Russian occupation, were subjects to aggressive nationalist policies. By promoting tradition, culture and religion through education the Polish families of the Kresy region played a great role in preserving Polish national identity and faith in regaining independence. The education and upbringing Janusz Jędrzejewicz, a great reformer of education and prime minister of the Second Republic, the son Eleonora and Czesław, may serve as an example. Growing up among patriotic tales of heroic fights for freedom and independence, extensive reading, diverse education and observing of traditional holidays allowed Janusz Jędrzej ewicz to become a great patriot and achiever.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2011, I, (1/2011)
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powieść Niki Rakitiny „Gonitwa” w kontekście rozwoju gatunku fantasy w literaturze białoruskiej
Autorzy:
Kowalow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624957.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian-language literature of Belarus
fantasy genre
alternative history
adventure novel
national tradition
intertextual connections
rosyjskojęzyczna literatura Białorusi
gatunek fantasy
historia alternatywna
powieść przygodowa
tradycja narodowa
związki intertekstualne
рускамоўная літаратура Беларусі
жанр фэнтэзі
альтэрнатыўная гісторыя
прыгодніцкі раман
нацыянальная традыцыя
інтэртэкстуальныя сувязі
Opis:
The article deals with fantasy, a new genre in Belarusian literature. The origins of this genre can be found in the literature of the nineteenth century (Nobleman Zavalnya, or Belarus in Fantastic Stories by Jan Borshchevsky). Researchers note certain elements of fantasy in the works of Vaclav Lastovsky (Labyrinth) and Vladimir Karatkevich (Boat of Despair, The Legend of the Poor Devil and Satan’s Advocate). But it is only at the end of the 20th century and the beginning of the 21st century that Belarusian literature witnesses the appearance of a number of works representing the original varieties of the genre: classical, folk, mythological, technocratic, feminist and anti-fantasy. The author of the article analyzes in detail Nika Rakitina’s fantasy novel Gonitva (Chase) written in Russian in 2008. Nika Rakitina’s novel is characterized by the productive use of the national literary traditions and cultural codes, as well as the bold postmodern play upon these traditions and codes.
Artykuł został poświęcony nowemu dla literatury białoruskiej gatunkowi – fantasy. Początki tego gatunku można odnaleźć już w dziewiętnastowiecznej literaturze (Szlachcic Zawalna, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach Jana Barszczewskiego), elementy fantasy badacze dostrzegają w utworach Wacława Łastowskiego (Labirynty) oraz Uładzimira Karatkiewicza (Statek Rozpaczy, Legenda o biednym diable i adwokatach Szatana). Dopiero jednak pod koniec XX i na początku XXI wieku w literaturze białoruskiej pojawia się szereg utworów, przedstawiających cały przekrój odmian tego gatunku: klasyczną, mitologiczną, technokatyczną, feministyczną, antyfantasy. Autor artykułu szczegółowo analizuje powieść fantasy Niki Rakitiny Gonitwa (2008). Cechy wyróżniające powieści Rakitiny to wykorzystanie narodowych tradycji literackich oraz kodów kulturowych, odważna gra postmodernistyczna tymi tradycjami oraz kodami.
Артыкул прысвечаны новаму для беларускай літаратуры жанру – фэнтэзі. Вытокі гэтага жанру можна знайсці ўжо ў літаратуры ХІХ стагоддзя (Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях Яна Баршчэўскага), элементы фэнтэзі даследчыкі адзначаюць у творах Вацлава Ластоўскага (Лабірынты) і Уладзіміра Караткевіча (Ладдзя Роспачы, Легенда аб бедным д’ябле і аб адвакатах Сатаны). Але толькі толькі ў канцы ХХ – пачатку ХХІ ст. у беларускай літаратуры ўзнікае цэлы шэраг тэкстаў, якія прадстаўляюць адметныя разнавіднасці гэтага жанру: класічную, фальклорна-міфалагічную, тэхнакратычную, феміністычную, антыфэнтэзі. Аўтар артыкула падрабязна аналізуе рускамоўны раман–фэнтэзі Нікі Ракіцінай Ганітва (2008). Раман Нікі Ракіцінай адметны плённым выкарыстаннем нацыянальных літаратурных традыцый і культурных кодаў, смелай постмадэрністычнай гульнёй з гэтымі традыцыямі і кодамі.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2016, 10
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies