Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian Orthodoxy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kozlovskii’s secretive Catholicism
Ukryty katolicyzm Kozłowskiego
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558990.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Kozlowski
Catholicism
Russian Orthodoxy
Kozłowski
katolicyzm
prawosławie rosyjskie
Opis:
Kozlovski was one of the most widely known Russian diplomats of the nineteenth century. He converted to Catholicism at some unspecified time. He kept his religious convictions private and very little expression of his theological views can be found in his writings. He made in them some terse theological remarks and he was apparently interested in the political and social, rather than spiritual, aspects of Catholicism. Like Chaadaev and Gagarin, he spoke about conversion of Russia to Catholicism as a way from its spiritual, social, and economic backwardness, but he saw such a prospect as hopeless.
Piotr Kozłowski był jednym z najbardziej znanych rosyjskich dyplomatów XIX w. Przyjął on katolicyzm, aczkolwiek nie wiadomo dokładnie kiedy, nie ujawniał się bowiem zbytnio ze swymi religijnymi przekonaniami. W pozostawionych przez niego pismach niewiele można znaleźć wypowiedzi natury teologicznej. Wypowiedzi te są bardzo zwięzłe i wydaje się, że był głównie zainteresowany politycznym i społecznym raczej niż teologicznym aspektem katolicyzmu. Podobnie jak Czaadajew i Gagarin, wypowiadał się w kwestii nawrócenia Rosji na katolicyzm – jako o sposobie wyprowadzenia kraju z duchowego, społecznego i ekonomicznego zacofania. Nie sądził jednak, by oczekiwanie to było realistyczne.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 229-238
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykt XVI i jego dialog z prawosławiem rosyjskim
Pope Benedict XVI and his dialogue with the Russian Orthodox
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595061.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
papież Benedykt XVI, prawosławie rosyjskie, dialog, zbliżenie, wymiana
Pope Benedict XVI, Russian Orthodoxy, dialogue, rapprochement, exchange
Opis:
Main of motives for opening XVI Benedict to the dialogue with the Russian Orthodox faith there was desire for the development of current effects of the common accord. Bearing in mind scale of requirements in the process of bilateral relations but all at the same time the Pope deep supported the essential need of the shared dialogue his continuation. Since the departure from the made once decision the only correct would mean stopping the process of bringing closer, as well as sure moving back oneself into the dark past. In addition XVI Benedict didn't undergo the vision of uniting based on simplified means, peculiarly the practical nature with the Russian Orthodox faith which could undermine the authority of the Church. But with the personal posture and the businesslike commitment shaped the authentic space for building living and credible partner reports.
Głównym motywem otwarcia Benedykta XVI na dialog z prawosławiem rosyjskim było pragnienie rozwoju dotychczasowych efektów wspólnego porozumienia. Mając na uwadze skalę wymogów w procesie relacji dwustronnych a zarazem niezbędną potrzebę wspólnego dialogu, papież głęboko wspierał jego kontynuację, ponieważ odstąpienie od powziętej niegdyś jedynie słusznej decyzji oznaczałoby zahamowanie procesu zbliżenia, jak również rodzaj cofnięcia się w mroczną przeszłość. Przy tym Benedykt XVI nie ulegał wizji zjednoczenia z prawosławiem rosyjskim w oparciu o uproszczone środki, szczególnie natury praktycznej, które mogłyby podważyć autorytet Kościoła, ale osobistą postawą i rzeczywistym zaangażowaniem kształtował autentyczną przestrzeń do budowania żywych oraz wiarygodnych relacji partnerskich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 267-280
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A “God-Bearing Nation”: Religious Aspects of the Russian Concept of State Authority
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394742.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Rosja
prawosławie rosyjskie
historiozofia religijna
Trzeci Rzym
antyokcydentalizm
Russia
Russian Orthodoxy
religious historiosophy
Third Rome
anti-occidentalism
Opis:
In the context of Russia’s confrontation with the West, especially after the beginning of the war against Ukraine on 24 February 2022, one can be surprised by the extent of support that President Putin enjoys in the Russian society. The author hypothesizes that this phenomenon cannot be explained with the help of political factors only. The article aims to demonstrate the ideological significance of Russian Orthodox tradition in the process of forming and reaffirming the Russian concept of state authority. After outlining the main issues related to the ideological legitimization of authority in Russia, two religiously rooted concepts are discussed: the “Third Rome” and “God-bearing.” These concepts also explain why the Russian Orthodox Church has almost unequivocally supported Russia’s military aggression against Ukraine.
W kontekście konfrontacji Rosji z Zachodem, zwłaszcza po wybuchu wojny przeciwko Ukrainie 24 lutego 2022 roku, można być zaskoczonym poparciem, jakim Władimir Putin cieszy się w społeczeństwie rosyjskim. Autor stawia tezę, że to zjawisko nie może być wyjaśnione wyłącznie czynnikami politycznymi. Artykuł ma na celu ukazanie ideologicznego znaczenia rosyjskiej (ruskiej) tradycji prawosławnej w procesie formowania i umacniania rosyjskiej koncepcji władzy państwowej. Po naszkicowaniu głównych problemów związanych z ideologiczną legitymizacją władzy w Rosji, przedstawione zostaną dwie religijnie zakorzenione koncepcje: Trzeci Rzym i „bogonośność”. Koncepcje te wyjaśniają również, dlaczego Rosyjska Cerkiew Prawosławna prawie jednoznacznie wsparła rosyjską agresję przeciwko Ukrainie.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 1; 163-190
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Украинский мыслитель? Григорий Сковорода
A Ukrainian Thinker? Hryhory Skovoroda
Autorzy:
Koschmal, Walter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968324.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ukrainian culture
Western influence
individualism
dissimilar similarity
Russian Orthodoxy
украинская культура
западное влияние
индивидуализм
несхожее
сходство
русский ортодокс
Opis:
Философское наследие двух богословов XVIII века − Феофана Прокоповича и Григория Сковороды − даёт возможность увидеть ‘несхожее сходство’ украинской и русской культур. У Сковороды сильнее, чем у Прокоповича, выражено западное влияние. Важными темами для него стали индивидуализм, предпочтение природы и натуры городу. Его стиль близок фольклорному. При всей амбивалентности своих взглядов, Сковорода никогда не противопо- ставляет украинское и русское, но созданное им украинское историко-культурное простран- ство отчётливо отличается от русского ортодоксального его времени.
The dissimilar similarity of Ukrainian and Russian cultures of the 18th century may be recognized in the theologians Feofan Prokopovich and Hryhory Skovoroda. In the latter, Western influence is much more pronounced. Skovoroda’s characteristic themes include individualism and a preference for land and nature over the city while his way of expression is close to folkloric. Despite an ambivalence and tension, Skovoroda does not build an opposition of the Russian and the Ukrainian; however, the recognizably Ukrainian cultural space which he creates differs considerably from that of the Russian Orthodoxy of the time.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 171-181
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaplica w Jabłonce w dekanacie kaszogrodzkim w 1800 r
The Chapel in Jablonka in the Kashgorod Deanery in 1800
Autorzy:
Sygowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130738.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cerkiew unicka
Wołyń
prawosławie rosyjskie
polityka religijna
Cesarstwo Rosyjskie
dekanat kaszogrodzki
Uniate Orthodox Church
Volhynia
Russian Orthodoxy
Religious Policy
Russian Empire
Kashgorod Deanery
Opis:
W 1794 r. wojska rosyjskie idące przez wołyńskie tereny Rzeczypospolitej, żeby stłumić powstanie kościuszkowskie, przejmowały niektóre cerkwie unickie, wprowadzając do nich siłą rosyjskich duchownych prawosławnych. Tak było w Jabłonce Wielkiej w dekanacie kaszogrodzkim (na pn. od Łucka). Reakcją właściciela wsi było wybudowanie dla wiernych jego kosztem kaplicy unickiej i jej wyposażenie. Tekst wizytacji z 5 lutego 1800 r. ks. Teodora Połuchtowicza jest jedynym dokumentem opisującym tę kaplicę.
Russian troops marching through the Volhynian territories of Poland in 1794 to suppress the Kościuszko Uprising took over some Uniate churches, forcibly introducing Russian Orthodox clergy to them. That took place, for example, in the Great Jablonka in the Kashgorod deanery (north of Lutsk). The building and equipment a new Uniate chapel in Jablonka was a reaction of the village’s owner to this situation. The only description of this chapel is the document of a visit by Teodor Połuchtowicz on February 5, 1800.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 261-270
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarcha Cyryl: kontynuator dzieła metropolity Nikodema czy kreator własnej strategii kościelnej?
Patriarch Kiryll: Follower of Metropolitan Nikodim or Creator of His Own Church Strategy?
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729563.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
metropolita Nikodem (Rotow)
patriarcha Cyryl I (Gundiajew)
prawosławie rosyjskie
dialog ekumeniczny
Metropolitan Nikodim (Rotov)
Patriarch Kiryll I (Gundiajev)
Russian Orthodoxy
Ecumenical Dialogue
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania wpływu dziedzictwa leningradzkiego metropolity Nikodema (Rotowa) na działalność patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla I. Temat został rozwinięty w trzech częściach. Na początku przedstawiono w dużym skrócie życie i dzieło leningradzkiego Metropolity. Następnie omówiono wybrane aspekty życia i działalności patriarchy Cyryla w relacji do dzieła metropolity Nikodema. W związku z tym zwrócono szczególną uwagę na trzy kwestie: formacja i kariera kościelna, symfonia Cerkwi i państwa, kontakty z Watykanem. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Ostatecznie stwierdzono, że spuścizna metropolity Nikodema, zwłaszcza zaś jej aspekt dotyczący współpracy między Cerkwią i państwem, była ważnym źródłem inspiracji dla kościelnej działalności patriarchy Cyryla. W toku badań uwidoczniono jednocześnie znaczące różnice w podejściu obu hierarchów do niektórych kwestii, w tym zwłaszcza do dialogu z Kościołem katolickim. Wszystko to sprawia, że patriarchy Cyryla nie można uznać jako wiernego kontynuatora dzieła leningradzkiego Metropolity.
The aim of the present article is an attempt at presenting the influence of the heritage of Metropolitan of Leningrad Nikodim (Rotov) on the activity of Kiryll I, Patriarch of Moscow and All Russia. The topic has been discussed in three parts. At first, the author briefly presented the life and work of the Metropolitan of Leningrad. Next, he discussed selected aspects of life and work of Patriarch Kiryll in juxtaposition with the work of Metropolitan Nikodim. Thus, the author paid special attention to the three following issues: their respective formations and Church careers, symphony of church and state as reflected in their respective policies, their contacts with the Vatican. The final part includes the outcome of the author’s reflection and his conclusions. Thus, the heritage of Metropolitan Nikodim, especially its aspect concerning cooperation of church and state, was an important source of inspiration for Patriarch Kiryll’s work in the Church. The present investigation made also clear significant differences in both hierarchs’ attitudes toward some issues, especially the dialogue with the Roman Catholic Church. This is why, eventually, Patriarch Kiryll cannot be considered a faithful follower of the Metropolitan of Leningrad.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 103-121
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Złoty wiek” misji rosyjskiej w Ziemi Świętej i na Athosie
The “Golden Age” of the Russian Mission in the Holy Land and Athos
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026019.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
rosyjskie prawosławie
misja rosyjska w Ziemi Świętej
misja rosyjska na Athosie
Imperium Romanowów
Russian Orthodoxy
the Russian mission in the Holy Land
the Russian mission in Athos
the Romanov Empire
Opis:
Misyjna działalność rosyjskiego prawosławia ukierunkowana została w połowie XIX wieku na dwa szczególne dla Kościoła Wschodu miejsca – na Jerozolimę i na Athos. Ziemia Święta i Święta Góra skupiały w sobie duchową przeszłość chrześcijaństwa oraz ważną pod kątem ekspansywnej polityki zagranicznej państwa carów teraźniejszość. Budowały przyszłość, w której znaczne miejsce przypadło misji prawosławnej. Kształtując zarysowaną w niniejszym artykule przestrzeń religijną, duchowni – poddani Imperium Romanowów w okresie tak zwanego „złotego wieku” – stworzyli solidne podwaliny pod kształtowanie się wspólnot poza granicami ojczystego kraju. Historia misji w Ziemi Świętej i Athosie, rozkwitająca w połowie XIX wieku, naznaczona była aktywnością organizacyjną, budowlaną i naukową. Jej owoce zaprzepaściły wydarzenia rewolucji rosyjskich, kładące kres ich prężnemu rozwojowi i marginalizujące ich współczesne znaczenie.
In the mid-nineteenth century the missionary activity of Russian Orthodoxy was directed to two places that were special for the Church of the East – Jerusalem and Athos. The Holy Land and the Holy Mountain brought together the spiritual past of Christianity and the present, important in terms of the expansive foreign policy of the tsarist state. They were building a future in which the Orthodox mission had a significant place. By shaping the religious space outlined in this article, the clergy – subjects of the Romanov Empire during the so-called “golden age” created solid foundations for the formation of communities outside their home country. The history of missions in the Holy Land and Athos, exploded in the mid-nineteenth century, was marked by organizational, construction and scientific activities. Its fruits were lost in the events of the Russian revolutions which put an end to their dynamic development and marginalized their contemporary significance.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 70-83
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia w polityce Rosji w latach 1991–2020. Wybrane zagadnienia
Autorzy:
Dutkiewicz, Gracjana
Szydywar-Grabowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44746212.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
religion
Orthodoxy
Russian Orthodox Church
Russian Federation
social and political life
domestic policy
foreign policy
Opis:
The article includes considerations devoted to the place and role of Orthodoxy in the socio-political life and foreign policy of the Russian Federation in the years 1991–2020. It presents the attitude of Russians towards Orthodoxy and the Russian Orthodox Church, the attitude of Russian political authorities towards Orthodoxy and the Russian Orthodox Church and the place and role of Orthodoxy and the Russian Orthodox Church in Russia’s domestic and foreign policy. Due to the authority, Orthodoxy and the Russian Orthodox Church are used for political purposes. In the first case, Orthodoxy refers to the tradition of the Russian Empire and is considered a permanent element of state-building. In this message, Russian statehood does not exist without the spiritual and historical achievements of the Russian Orthodox Church. In this context, Orthodoxy serves, among other things, to emphasize Russia’s historical continuity, the unchanging model of its state, legitimization and maintenance of power, justification of Russia’s dissimilarity to other civilizations, or its aspirations to become a great power. In the second case, the Russian Orthodox Church is one of the pillars of strengthening politics and political power, in particular by spreading content consistent with the interests of the ruling elite. It continues, among other things, the age-old tradition of legitimizing political power and its rule and emphasizes the historical continuity of the state as a community of language, culture and religion, while maintaining its conservative values.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 1/287; 191-201
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BUDDHISM AND ORTHODOXY IN BURYATIA: RELIGIOUS INTERACTION IN THE CONTEXT OF RUSSIAN IMPERIAL POLITICS
Autorzy:
Amogolonova, Darima
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/960502.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
state identity
spiritual space
Buryats
Buddhism
Orthodoxy
Christianization
Russian Empire
Russification
Opis:
This paper deals with the problems of religious coexistence in late-imperial Russia based on the case of Buryatia. The only state religion – Russian Orthodoxy – saw its task in converting the non-Russians by all possible means and in shortest time. This policy coincided with the interests of the state, as religious homogenization was considered the most effective way to achieve the desired loyalty and patriotism among all subjects of the Empire. Buddhism, which according to the Orthodox clergy was a so-called foreign religion, presented a potential threat to the state, as its believers could be under influences from abroad. The author argues that the secular authorities both in St. Petersburg and in Eastern Siberia faced a dilemma that consisted in the necessity to conduct Russification among non-Russians and simultaneously to strengthen the borders of the Empire in the East. The Buryat subjects were officially allowed to confess Buddhism, since the authorities, being aware of danger from Qing China, needed a balanced policy towards them to avoid discontent and disturbances. Under such conditions, the Orthodox clergy, missionaries in particular, disregarding the damage their intolerance could cause to the state’s interests, became opponents to Siberian officials, accusing them of supporting Buddhism and Buddhist priesthood instead of rendering all possible assistance in the Christianization of non-Russians.
Źródło:
Facing Challenges of Identification: Investigating Identities of Buryats and Their Neighbor Peoples; 135-151
9788323547334
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of the Russian-Ukrainian Military Conflict on Religious Life in Ukraine
Autorzy:
Korniichuk, Iuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432653.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Eastern Orthodoxy
Ukraine
Russian-Ukrainian War
religious selfidentification
religious conflicts
religious freedom
Opis:
The article investigates changes in the religious sphere of Ukraine since the beginning of the military conflict in Donetsk and Luhansk regions. The use of religious rhetoric to justify the annexation of the Crimea and to invade part of the Ukrainian territory has caused a serious shift in the religious self-identification of a considerable number of Ukrainians. These changes are manifested at several levels. On the personal level there was the reorientation of the most faithful to the pro-Ukrainian religious organizations or to the rejection of religion in general. At the institutional level there was an ambivalent effect. On the one hand, it triggered a series of parish conversions that caused new religious conflicts. On the other hand, it intensified the search for ways to consolidate Ukrainian churches. All these changes put on the agenda of Ukraine several challenges related to the defence of religious rights and freedom and defence of national security. The article is based on various sources produced by churches and their leaders, latest sociological data, and reports of human rights organizations and religious studies institutions.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2016, 14
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski „prawosławny modernizm” i ekumeniczna ortodoksja. Refleksja teologiczno-fundamentalna
Autorzy:
Kita, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644013.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ökumenismus, Integralismus, Katholizismus, Modernismus, Orthodoxie, russisch-orthodoxes Glaubensbekenntnis, russische religiös-philosophische Renaissance, „russische Schule“, fundamentale Theologie, Kirchentradition
ecumenism, integrism, Catholicism, modernism, orthodoxy, Orthodoxy, Russian religious-philosophical renaissance, “Russian school”, fundamental theology, ecclesiastical tradition
ekumenizm, integryzm, katolicyzm, modernizm, ortodoksja, prawosławie, rosyjski renesans religijno-filozoficzny, „szkoła rosyjska”, teologia fundamentalna, tradycja kościelna
Opis:
Die religiöse Philosophie und philosophierende Theologie der religiösen Denker an der Wende des 19. Jahrhunderts zählte offensichtlich zur Strömung des religiösen Modernismus. Der Artikel stellt die „modernistische orthodoxe Kirche“ der russischen philosophisch-religiösen Renaissance mit unterschiedlichen Erscheinungsformen des katholischen Modernismus zusammen und schreibt die Reflexion über das Erbe der „russischen Schule“ in der russisch-orthodoxen Theologie in den Kontext der theologisch-fundamentalen Diskussion mit dem Integralismus über die berechtigte Entwicklung der Kirchentradition ein. Aufgegriffen wird ebenfalls das Problem des richtigen Verständ-nisses des doktrinären Ökumenismus.
The religious philosophy and philosophical theology of Russian religious thinkers from the turn of 19th and 20th centuries evidently belonged to intellectual current of religious modernism. This article juxtaposes the “modernist Orthodoxy” of Russian religious-philosophical renaissance and various kinds of Catholic modernism, and places the reflection on the legacy of the “Russian school” in Orthodox theology in the context of discussion between contemporary fundamental theology and integrism on legitimate development of ecclesiastical tradition. The article touches the problem of proper understanding of the doctrinal ecumenism.
Religijna filozofia i filozofująca teologia rosyjskich myślicieli religijnych przełomu XIX i XX wieku w sposób oczywisty zaliczała się do nurtu religijnego modernizmu. Zaprezentowany artykuł zestawia „modernistyczne prawosławie” rosyjskiego renesansu filozoficzno-religijnego z różnorodnymi postaciami modernizmu katolickiego oraz wpisuje refleksję nad dziedzictwem „szkoły rosyjskiej” w teologii prawosławnej w kontekst teologiczno-fundamentalnej dyskusji z integryzmem na temat uprawnionego rozwoju tradycji kościelnej. Przy okazji dotknięto problemu właściwego rozumienia ekumenizmu doktrynalnego.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne idee narodnictwa i anarchizmu rosyjskiego w kontekście przekształceń oficjalnej ideologii carskiej doby pomikołajowskiej
Autorzy:
Hordecki, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2225720.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the narodniks
Russian anarchism
Russian socio-political thought in 19th century
the official tsarist ideology
“Orthodoxy
Autocracy and Nationality”
Opis:
The main aim of the text is to characterize in general terms thought of the 19th century Russian narodniks and anarchists. Their concepts are presented as an important ideological propositions, included into broad system of Russian political and legal opinions. These were the answer for the decomposition of the official tsarist ideology. One of the signs of this process was the sharp discussion among the ideologues of the Romanov’s court about the hierarchy of elements in the famous slogan “Православие, Самодержавие, Народность” (“Orthodoxy, Autocracy and Nationality”).
Źródło:
Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 100-126
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Аналіз та деконструкція основних ідеологем доктрини «Русский Мир»
Analysis and Deconstruction of the Main Ideologists of the Russian World Doctrine
Анализ и деконструкция основных идеологов русского мирового учения
Autorzy:
Зборовська, Ксенія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176053.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
myth
ideology
“Russian world”
identity
Orthodoxy
argumentative practices
миф
идеология
«русский мир»
идентичность
православие
аргументативные практики
Opis:
The article analyses the three prominent ideologues of the doctrine of “Russian world”: the myth that “Orthodoxy is the basis of an identity”; the myth of the openness and friendly attitude of the Russian people to other ethnic groups and religions, and the myth of the Eurasian/Russian civilisation that opposes the “rotten” West. The existence of these ideologues in the information and symbolic field of Ukraine and the world, manipulating them, and placing them in the actual context of the Ukrainian cultural space, lead to a distorted perception of relations between Russia and Ukraine and the war between them. The article attempts to reveal those distortions and semantic substitutions ontologically contained in the ideologies of the “Russian world”, which can be analysed as typical errors in the context of the argumentation theory. The study aims to develop a conditional “dictionary” of mythologists of the “Russian world”, which could be used during an all-out information confrontation. The author chose the myth “Orthodoxy – the basis of Russian identity” as the basic ideology because, firstly, most other ideologies derive from this thesis with the help of skilful semantic manipulations. Secondly, this myth is interpreted and used by Russian ideologues in various contexts. Based on the analysis of this and two other myths, the author concludes that the ideology of the “Russian measure” does not meet the definition of the criteria of clarity and unambiguity; the meanings of its key concepts are as variable as possible, depending on the context, used with the substitution of meaning in general formulations, which do not provide for clarification of non-standard use of the term; there is a substitution of identities, which makes it possible to manipulate the historical facts and memory of the people; such informal logical errors as recourse to force, alternative to fear, false Scotsman, wholesale bargaining, and source poisoning are always used by Russian ideologues in their argumentative practices. In the process of revealing the illogicality and paradoxical nature of these myths, it turns out that the very essence of these myths significantly contributes to the crisis of culture and politics, which speaks of the same ideologues who glorify the messianic role of Russia. This array of ideological myths cannot be called a balanced system of political dogmas but rather a rhizomatic system of manipulation, the fluidity of which provides its ability to evade counter-arguments and identify historical substitutions.
В статье анализируются три выдающихся идеологии учения о «русском мире»: миф о том, что «православие есть основой русской идентичности»; миф об открытости и доброжелательном отношении русского народа к другим этносам и религиям, и миф о евразийской/русской цивилизации, противостоящей «гнилому» Западу. Существование этих идеологии в информационно-символическом поле Украины и мира, манипулирование ими и помещение их в актуальный контекст украинского культурного пространства приводит к искаженному восприятию отношений между Россией и Украиной и войны между ними. В статье предпринята попытка выявить те искажения и смысловые подмены, которые онтологически содержатся в идеологиях «русского мира» и которые могут быть проанализированы как типичные ошибки в контексте теории аргументации. Данное исследование направлено на разработку условного «словаря» мифологов «русского мира», который можно было бы использовать в ходе тотального информационного противостояния. В качестве базовой идеологии авторша выбрала миф «Православие – основа русской идентичности» потому, что, во-первых, большинство других идеологий выводятся из этого тезиса с помощью умелых смысловых манипуляций. Во-вторых, этот миф интерпретируется и используется русскими идеологами в различных контекстах. На основе анализа этого и двух других мифов авторша делает вывод, что идеология «русской меры» не соответствует определению критериев ясности, однозначности; значения его ключевых понятий максимально вариативны в зависимости от контекста, используются с подменой значения в общих формулировках, не предусматривающих уточнения нестандартного употребления термина; происходит подмена идентичностей, что дает возможность манипулировать историческими фактами и памятью народа; такие неформальные логические ошибки, как обращение к силе, альтернатива страху, ложный шотландец, оптовый торг, отравление источника, всегда используются российскими идеологиями в их аргументативной практике. В процессе выявления алогичности и парадоксальности этих мифов выясняется, что сама суть этих мифов существенно способствует кризису русской культуры и политики, что говорит о тех же идеологах, которые прославляют мессианскую роль России. Этот массив идеологических мифов нельзя назвать сбалансированной системой политических догм, а скорее ризоматической системой манипуляции, текучесть которой обеспечивает ее способность уклоняться от контраргументов и выявлять исторические подмены.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 4(24); 95-114
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka o uznanie. Kościół prawosławny w Polsce i jego starania o akceptację autokefalii przez Rosyjski Kościół Prawosławny w latach 1923–1928
The Struggle for Recognition. The Orthodox Church in Poland and Its Efforts to Recognize Its Autocephaly by the Russian Orthodox Church, 1923–1928
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916528.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Orthodoxy
Orthodox Church in Poland
Russian Orthodox Church
autocephaly
Prawosławie
Kościół prawosławny w Polsce
Rosyjski Kościół Prawosławny
autokefalia
Opis:
Podpisanie w 1924 r. przez patriarchę konstantynopolitańskiego tomosu nadającego autokefalię Kościołowi prawosławnemu w Polsce nie kończyło starań o pełne uznanie jego samodzielności. Kluczowym elementem było jeszcze uznanie tego aktu przez autokefaliczne Kościoły prawosławne. Największe problemy napotkano w kontaktach z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym, który uważał, że tylko on miał prawo wydawać akt zezwalający na usamodzielnienie się Kościoła prawosławnego w Polsce. W latach 1923–1928 pomiędzy zwierzchnikami obu Kościołów trwała wymiana korespondencji, która choć nie doprowadziła do porozumienia, to jednocześnie pokazywała ich stanowiska.
The tomos by the Patriarch of Constantinople that granted autocephaly to the Orthodox Church in Poland in 1924 did not end the efforts to independence that Church. The main question was the recognition of the act by all of the other Orthodox Churches. The greatest problems were encountered in contacts with the Russian Orthodox Church, which believed that only it had the right to issue an act allowing the Orthodox Church in Poland to become independent. There was an exchange of correspondence between the heads of the both Churches (1923–1928), which did not lead to an agreement, but at the same time showed their stances.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1329-1375
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Старец-монах-чудотворец как герой современной русской прозы
Starzec-mnich-cudotwórca jako bohater współczesnej prozy rosyjskiej
The elder-monk-miracle man as a hero of modern Russian prose
Autorzy:
Wójcikowska-Wantuch, Paulina Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311802.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
mnich
starzec
duchowość
prawosławie
hagiografia
współczesna literatura rosyjska
Pietruszewska
Szewkunow
Kuczerskaja
Wodołazkin
monk
starets
spirituality
orthodoxy
contemporary Russian literature
hagiography
Petrushevskaya
Shevkunov
Vodolazkin
Kucherskaya
Opis:
This article presents selected literary works by writers of contemporary Russian literature, whose hero is an elder-monk or miracle man. Writers as Lyudmila Petryshevskaya, Evgeniy Vodolazkin, Tikhon Shevkunov and Maya Kucherskaya in their works refer to the genres of religious literature such as patericon, hagiography and the apophthegma. The author's interest in the character, directly referring to the tradition of Fyodor Dostoyevsky and elder Zosima, from the novel "The Brothers Karamazov" is an expression of longing for national values related to the spiritual culture of Russian Orthodoxy and a reflection of the dialogue between religious and secular literature that is taking place today.
В настоящей статье представлены избранные литературные произведения авторов современной русской литературы, героем которых является старец или монах-чудотворец. Писатели, представляющие разные поэтики, такие как Людмила Петрушевская, Евгений Водолазкин, Тихон Шевкунов и Майя Кучерская, в своих произведениях обращаются к жанрам религиозной литературы: патерику, житию святых и апофтегме. Интерес современных авторов к герою, непосредственно ориентированному на традицию старца Зосимы из романа Федора Достоевского «Братья Карамазовы», может быть выражением тоски по национальным ценностям, отождествляемым с духовной культурой русского православия и является отражением происходящего сегодня диалога между религиозной и светской литературой.
W niniejszym artykule przedstawiono wybrane utwory literackie autorów współczesnej literatury rosyjskiej, których bohaterem jest starzec, mnich lub cudotwórca. Pisarze reprezentujący różnorodne poetyki, jak Ludmiła Petruszewska, Jewgienij Wodołazkin, Tichon Szewkunow i Maja Kuczerska w swoich utworach odwołują się do gatunków literatury religijnej: pateryku, żywotu świętych i apoftegmatu. Zainteresowanie współczesnych autorów bohaterem, nawiązującym bezpośrednio do tradycji starca Zosimy z powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, może stanowić wyraz tęsknoty za wartościami narodowymi, utożsamianymi z kulturą duchową rosyjskiego prawosławia oraz jest odzwierciedleniem, odbywającego się aktualnie dialogu pomiędzy literaturą świecką i religijną.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 81-98
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies