Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Resurrection" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 135
Tytuł:
Григорий Сковорода о бессмертии, о мiре, о познании (последняя встреча с Михаилом Ковалинским)
Georgy Skovoroda of immortality, of peace, of Knowledge (the last meeting with Mikhail Kowalinski)
Autorzy:
Вандышев, Валентин Н.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158597.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Hryhorij Skovoroda
immortality
resurrection
heaven
soul
Law
knowledge of the book
Opis:
The content of the last meeting of Hryhoriy Skovoroda with his pupil and his close friend Michael Kovalinskiy is discussed in the above article. A teacher discusses his vision of the essence of immortality. He appealed to prophet Ezekiel, who prophesied to the spirit, as he entered the spirit in the resurrection of the body, as they stood, the whole multitude, full of strength. So the Lord put into them the spirit and put them on the ground. And the prophet Isaiah told of chilled, like grass, bones, of the alive dead, of the uprising of dead bodies. The teacher says when man began his own law, he appreciated the desire to do good simply because of the good, then he is not bound by duty to follow the strict influence of "the stars", he is freed from the influence, which is called fate. Then the man voluntarily obeys the laws, which he knows and understands, he consciously works on the influences that have come to be known as a perfect means to achieve perfection. Skovoroda prophesies that in the future of mankind materialistic knowledge, knowledge about the superiority of the solid, the car will take place in almost all the spiritual life of people.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 1(3); 147-158
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eschatologiczna nagroda w pismach św. Cypriana
Eschatological Reward in St Cyprian’s Writings
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339893.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nagroda
niebo
zmartwychwstanie
patrologia
Cyprian
Kartagina
męczeństwo
eschatologia
śmierć
męczennik
prześladowania
reward
heaven
resurrection
patrology
St Cyprian
Carthage
martyrdom
eschatology
death
martyr
persecutions
Opis:
A special period in the life of the Church, the time of persecutions, that happened at the break of the 2nd century, not only gave numerous testimonies of martyrdom, but also brought development of theological thought, especially the theology of martyrdom and eschatology. The present article aims at showing the teaching on eschatological reward in the writings of one of the most brilliant figures of that period - St Cyprian, the bishop of Carthage (f258). In his writings St Cyprian, touching upon eschatology especially emphasized the future reward for the faithful, and he showed the splendor of the reward by the wealth of terms he used, among which agonistic and military terminology occurs most frequently. The Bishop of Carthage drew the reader’s attention to the fact that although this reward may be attained by all the faithful, there is a gradation of the future reward depending on the services; he mentioned martyrdom for faith in the first place among them.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2009, 1; 33-48
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education and Youth Protection in the light of the Doctrine of the Resurrectionists. The Model of the Educator
Edukacja i ochrona młodzieży w świetle doktryny zmartwychwstańców. Model wychowawcy
L’educazione e la protezione dei giovani alla luce della dottrina dei Resurrezionisti. Il modello dell’educatore
Autorzy:
Wrześniak, Małgorzata
Bizek-Tatara, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850589.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Congregation of the Resurrection
education
ideal of the educator
pedagogy of trust and dialogue
Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa
zmartwychwstańcy
wychowanie
ideał wychowawcy
pedagogika zaufania i dialogu
Opis:
Artykuł stanowi próbę zarysu wzorca wychowawcy w pedagogice Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Z analizy pism, listów i kazań wybitnych założycieli i członków zgromadzenia wynika, iż nauczyciel powinien świadczyć przykładem, być stale obecny w życiu wychowanków, darzyć ich zaufaniem i szacunkiem, unikać surowości i karcenia, jak również nie przymuszać do nauki, lecz motywować. Wzorzec doskonałego nauczyciela wychowawcy jawi się nie tylko jak uniwersalny, lecz także ponadczasowy: może być wykorzystany w instytucjach edukacyjnych niezależnie od ich usytuowania geograficznego, przynależności kulturowej i wyznaniowej oraz czasów, gdyż nie straci na aktualności. Poznanie go pozwala też zrozumieć stanowisko kategorycznego sprzeciwu, jaki zgromadzenie zajęło wobec nadużyć seksualnych wobec nieletnich.
Questo articolo è un tentativo di delineare il modello dell’educatore nella pedagogia dei Resurrezionisti. L’analisi degli scritti, delle lettere e dei sermoni dei suoi fondatori e membri più importanti mostra che questa figura deve dare l’esempio, interagire con gli studenti, avere rispetto e fiducia in loro, evitare la severità e i rimproveri, e non forzarli nell’apprendimento, ma motivarli. Questo concetto di educatore appare non solo universale, ma anche intramontabile. Può essere utilizzato nelle istituzioni educative indipendentemente dalla loro ubicazione geografica, dall’appartenenza culturale e religiosa e dai tempi, perché non perderà la sua attualità. La conoscenza di questo aspetto ci permette anche di comprendere la posizione di categorica opposizione che la Congregazione ha assunto nei confronti degli abusi sessuali sui minori.
This article is an attempt to outline the model of an educator in the pedagogy of the Resurrectionists. The analysis of the writings, letters and sermons of its outstanding founders and members show that this figure should lead by example, interact with students, trust and respect them, avoid severity and scolding, and not force them into learning, but motivate them. This concept of the educator appears not only as universal, but also timeless. It can be used in educational institutions regardless of their geographical location, cultural and religious affiliation, and times, because it will not lose its relevance. Knowing this also allows us to understand the position of categorical opposition that the Congregation took to sexual abuse against minors.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 9-22 (pol); 189-202 (eng)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resurrection and the Renewal of Creation
Autorzy:
Wright, Nicholas Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178942.pdf
Data publikacji:
2019-07-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
resurrection
new creation
new heavens and earth
heaven
funerals
easter
mission
Opis:
The notion of resurrection has been strangely absent from much popular, as well as academic, Christian thinking in the west. For most, ‘going to heaven’ is the ultimate aim, rather than the biblical ‘new heavens and new earth’, promises rooted in the vision of God as good creator and wise judge. Paul and John expound a vision of new creation, starting with Jesus’ own resurrection. The church’s mission is to model and implement this new creation in the present, not least in working for justice and beauty, ahead of the final renewal which remains God’s own work.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 4; 655-670
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Résurrection et Nouveauté aux premiers temps de l’Église
Autorzy:
Wolinski, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560051.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
resurrection
patristic theology
Ignace of Antioch
Ireneaus
Origenes
Opis:
The article is aimed to prove the importance of the event of the resurrection for early theology (Scripture and patristic theology of the 2nd and 3rd centuries). This importance has been obscured down through the centuries. Happily, theology in the twentieth century made a radical endevaur to rediscover the Paschal event and to build the whole basic structure of christianity once again.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2013, 1; 5-30
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowieczeństwo i bóstwo Syna Człowieczego w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Trzy pouczenia Jezusa o swej pasji w ujęciu Markowym
Humanity and Divinity of the Son of Man in His Passion, Death and Resurrection. Three Teachings of Jesus on His Passion from Mark’s Perspective
Autorzy:
Witkowski MS, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571313.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
człowieczeństwo Jezusa
los Syna Człowieczego
poniżenie Jezusa
niezrozumienie przez uczniów
„dać swoje życie”
powstanie z martwych Jezusa
Humanity of Jesus
destiny of the Son of Man
humiliation of Jesus
lack of understanding from the disciples
„give his life”
Resurrection of Jesus
Opis:
Jezus, pouczając trzykrotnie uczniów o swoim dramatycznym losie oraz ukazując cel swojego życia, posługiwał zawsze się tytułem „Syn Człowieczy”. Zawarł w nim swoje człowieczeństwo naznaczone wyjątkowym cierpieniem. Ukazał w ten sposób swoim uczniom, że Jego mesjańskość wyrazi się nie w triumfie, ziemskiej chwale, lecz przejdzie przez ekstremalne poniżenie, wzgardę i śmierć. Jezus – człowiek zmierzał do swego kresu w sposób zdecydowany i umotywowany. Klęska Syna Człowieczego, chociaż miała swoją widzialną przyczynę w ludzkich sprawcach, to jednak wypływała z planu Bożego, w którym zostały przewidziane zastępcza śmierć Jezusa za wszystkich ludzi oraz powstanie z martwych Syna Człowieczego. Wszystkie trzy pouczenia Jezusa podkreślają, że ostateczne zwycięstwo jest właśnie Jego dziełem. W ten sposób ewangelista Marek, który wyeksponował w losie Syna Człowieczego przede wszystkim cierpienia Jezusa, zwrócił także uwagę na Jego bóstwo. Tym samym ukazał, że człowieczeństwo i bóstwo Syna człowieczego łączą się ze sobą w sposób nierozerwalny.
The article refers to Mark’s Christology, that has a primitive character and expresses itself, inter alia, under the title “Son of Man”. The author presents it as a specific aspect referring to three teachings of Jesus on his dramatic fate (Mark 8, 31–32, 9, 30–32, 10, 32–34) and also in the statement of Jesus where He speaks about the giving of his life as a ransom for many (cf. Mark 10, 45). The analysed title “Son of Man” combines humiliation and glory. Mark indeed stresses in each of the three teachings that the Son of Man will resurrect by his own power. His death is a liberation of man – the slave of sin. Therefore, the Evangelist showed indirectly that in the title „Son of Man” are hidden both the humanity and divinity of Jesus, despite the fact that Mark put more emphasis on Jesus’ tormented humanity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 141-153
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Munificentissimus Deus do Katechizmu Kościoła Katolickiego – ewolucja dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny na 70-lecie jego ogłoszenia
From Munificentissimus Deus to the Catechism of the Catholic Church – the evolution of the dogma of the Assumption of the Blessed Virgin Mary for the 70th anniversary of its proclamation
Autorzy:
Witkowska, Kasandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011209.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Himmelfahrt der Jungfrau Maria
Auferstehung
Dogmengeschichte
Dokumente der Kirche
Maria Königin
Assumption of the Blessed Virgin Mary
resurrection
history of dogma
documents of the Church
Mary the Queen
Wniebowzięcie NMP
zmartwychwstanie
historia dogmatu
dokumenty Kościoła
Maryja Królową
Opis:
Okrągłe rocznice ważnych wydarzeń skłaniają do refleksji, a w przypadku prawd wiary do spojrzenia na ich genezę. Dogmat o Wniebowzięciu NMP, obecny w Kościele od wieków, został ogłoszony uroczyście dopiero siedemdziesiąt lat temu na prośbę biskupów i wiernych świeckich, Konstytucją apostolską Munificentissimus Deus. Treść tego dogmatu była rozwijana, wzbogacana nauczaniem kolejnych papieży, aby wskazać, że Maryja Wniebowzięta jest nie tylko wzorem, przykładem do naśladowania, ale także nadzieją wierzących na ich wniebowzięcie.
Runde Jubiläen wichtiger Ereignisse regen zum Nachdenken und bei Glaubenswahrheiten zum Blick auf ihre Ursprünge an. Das seit Jahrhunderten in der Kirche präsente Dogma der Himmelfahrt der Jungfrau Maria wurde erst vor 70 Jahren auf Bitten von Bischöfen und Laien feierlich verkündet, die Apostolische Konstitution Munificentissimus Deus. Der Inhalt dieses Dogmas wurde entwickelt, bereichert durch die Lehren aufeinanderfolgender Päpste, um zu zeigen, dass Maria Himmelfahrt nicht nur ein Vorbild ist, ein Beispiel, dem man folgen sollte, sondern auch die Hoffnung der Gläubigen auf ihre Himmelfahrt.
Round anniversaries of important events invite us to reflect and, in the case of Truths of the Faith, to look at their origins. The dogma of the Assumption of the Blessed Virgin Mary, present in the Church for centuries, was solemnly proclaimed only seventy years ago at the request of bishops and the lay faithful, in the Apostolic Constitution Munificentissimus Deus. The content of this dogma was developed, enriched with the teachings of successive popes to show that Mary of the Assumption is not only a model, an example to follow, but also the hope of believers for their Assumption.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 267-283
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda Pisma Świętego jako owoc natchnienia
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950838.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Truth
Sacred Scripture
God
Jesus Christ
the Kingdom of God
resurrection
Prawda
Pismo święte
Bóg
Jezus Chrystus
Królestwo Boże
zmartwychwstanie
Opis:
The author enlightens the novel approach to the question of truth of Sacred Scripture as presented in the recent document by Pontifical Biblical Commission, “The Inspiration and Truth of Sacred Scripture.” The approach is projected on the background of the teaching on inspiration in the period before, during and after the Vatican Council II. The author stresses the shift that occurred from speaking of the truth necessary for salvation to the truth on God that wants to save man. The word of God as inspired comes from God and speaks about Him. The truth of Sacred Scripture has a performative and polyphonic character; it’s expressed in forms that are historically and literally conditioned. It’s disclosed in the subsequent books of the Bible side by side to the development of the history of salvation. The content of the truth of Sacred Scripture in the first place consists of the truth on God, the Creator who reveals himself as a person in Jesus Christ. The truth about salvation is focused on the resurrection of Christ and on the message about a Christian who becomes the heir of the Kingdom of God. It stresses, with the special power, the role of the word of God in the process of man’s salvation. The “true word of God” is a carrier of the salvific novelty of Christ the Lord who changes the “old man” into the “new creation.”
Na tle przedsoborowej, soborowej i posoborowej nauki na temat prawdy Pisma Świętego autor przedstawia jej oryginalne ujęcie w dokumencie Papieskiej Komisji Biblijnej Natchnienie i prawda Pisma świętego. Podkreśla, że dokonano przesunięcia akcentu: z prawdy koniecznej do zbawienia na prawdę o Bogu, który chce zbawić człowieka. Słowo Boże, które jako natchnione pochodzi od Boga, mówi o Bogu. Prawda Pisma Świętego, zauważa autor, ma charakter performatywny, polifoniczny i jest wyrażona w formach uwarunkowanych historycznie i literacko. Rozwijana jest w kolejnych księgach Biblii wraz z rozwojem objawienia w kolejnych etapach historii zbawienia. Treścią prawdy Pisma Świętego jest w pierwszym rzędzie orędzie o Bogu Stworzycielu i o Bogu, który objawia się jako Osoba w Jezusie Chrystusie. Z kolei prawda o zbawieniu koncentruje się w zmartwychwstaniu Chrystusa i w orędziu o chrześcijaninie, który staje się dziedzicem Królestwa Bożego. Ze szczególną mocą podkreśla rolę słowa Bożego w procesie zbawienia człowieka. „Prawdziwe słowa Boże” to nośniki zbawczej nowości Chrystusa-Pana, która przemienia „starego człowieka” w „nowe stworzenie”.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo „tego, który widział” (J 19,34-35)
The Testimony of „the one who saw” (Jn 19:34-35)
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621662.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świadectwo
umiłowany uczeń
krew i woda
„ten
który widział”
śmierć i zmartwychwstanie
Ofiara Jezusa
testimony
the Beloved Disciple
blood and water
“the one
who saw”
death
resurrection
Jesus’ sacrifice
Opis:
Autor szuka odpowiedzi na dwa pytania: kto jest „tym, który widział” i „dał świadectwo” o tym, że z otwartego boku Jezusa ukrzyżowanego „wypłynęła krew i woda” (J 19,34-35)?; jaki jest sens teologiczny przytoczonego świadectwa? Przytacza argumenty, które wskazują, że tym świadkiem, który „mówi „prawdę”, jest „umiłowany uczeń”, idealny autor czwartej Ewangelii. A najgłębsza treść jego świadectwa dotyczy rozumienia śmierci i zmartwychwstania Jezusa jako Ofiary, która jest dla wierzących w Niego wraz z „umiłowanym uczniem” źródłem Ducha (woda), który niesie im Chrystusa żyjącego w synowskiej relacji z Ojcem (krew), czyli Życie.
The author of the present article is seeking to answer two questions: (1) Who is “the one who saw” and “bore witness” that from the pierced side of the crucified Jesus “came out water and blood” (John 19:34-35)? (2) What is the theological meaning of the reported witness? The author presents the arguments pointing to “the beloved disciple”, the ideal author of the Fourth Gospel, as the one who plays the role of the “witness” and “speaks truth”. The deepest message contained in his testimony regards the understanding of the death and resurrection of Christ. They signify the offering that, both to the “beloved disciple” and to all believers, is the source of Spirit (water), which in turn brings them Christ living in the filial relationship with the Father (blood), that is, Life.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 235-255
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmartwychwstały Pan Jezus – Radość Ewangelii (J 20, 20b)
Risen Jesus – Joy of the Gospel (J 20, 20b)
Il Signore Risorto – la Gioia del Vangelo (GV 20, 20b)
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503145.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Chrystofania
ręce
bok
kyrios
radość Zmartwychwstania
radość
radość w Biblii
Christophany
hands
side
joy of the Resurrection
joy
joy in the Bible
cristofania
mani
costato
gioia della risurrezione
gioia
gioia nella Bibbia
Opis:
The author analyses exegetically J 20, 19–20 where the disciples were filled with joy when they saw Risen Jesus. Starting from the analysis of the literary context and the motives related to the disciples’ joy, the author stresses church-centered role of the Risen Lord (kyrios). He points out a number of references to the appearances of Risen Christ in Luke 24, which seem to have many points in common with the Johannine tradition. He particularly focuses on the very moment of appearance when Jesus in a symbolic gesture shows his hands and side to the disciples. The hands and side are the symbols of tender love of the Good Shepherd and inexhaustible source of the Holy Spirit. Moreover, he presents the contrast between the experience of fear, confusion and scattering (before the Resurrection) and the experience of joy, confidence and unity which was rediscovered around the Risen Jesus.
L’articolo presenta un’analisi esegetica di Gv 20, 19–20, dove gli apostoli si rallegrarono al vedere Gesù risorto. Si esamina il contesto letterario, i motivi inerenti alla gioia dei discepoli e il ruolo ecclesiocentrico del Signore Risorto (kyrios). Non mancano riferimenti al racconto delle apparizioni in Lc 24, che sembra molto vicino alla tradizione giovannea. Un’attenzione particolare viene data al momento dell’apparizione, quando Gesù, eseguendo un gesto simbolico, mostra ai discepoli le mani e il costato, entrambi i simboli della amorevole cura del Buon Pastore e dell’inesauribile fonte dello Spirito Santo. Inoltre, viene messo in risalto il contrasto tra lo stato di paura, smarrimento e dispersione (prima dell’apparizione del Risorto) e lo stato di gioia, fiducia e ritrovata unità attorno a Gesù Risorto.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 3; 5-24
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Creator or author. Norwid’s concept of beauty, art and artist or the arts creating process
Stwórca – twórca. Norwidowska koncepcja piękna, sztuki i artysty, a plastyczny proces twórczy
Autorzy:
Węcławska-Lipowicz, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950590.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
piękno
dobro
prawda
miłość
sztuka
Stwórca
twórca
artysta
sztukmistrz
proces twórczy
kształt
profil
forma
matryca
powtórzenie
refleks
poznanie,
zmartwychwstanie
tajemnica stworzenia
tajemnica wcielenia
podobieństwo Boże
beauty
good
truth
love
art
creator
author
artist
conjurer
creating process
shape
profile
form
matrix
repetition
reflection
cognition
resurrection
the secret of creation
the secret of incarnation
likeness of god
Opis:
The Christian concept of beauty, art, an artist formulated by C.K. Norwid and presented in his Promethidion, clearly refers to the experience of fine arts. The reference to the arts-creating process makes and blends together Norwid’s concept. In order to formulate the definition of beauty, Norwid uses three terms: shape, profile and form. In fine arts these terms have specific meanings, they relate to one another, defining particular stages of a process of creation. Understanding the form as a matrix seems to be significant in Norwid’s concept. It allows seeing the man’s work as an image of God’s act of creation. Humans, created in the image and likeness of God, are capable of creating. We were invited to create beauty and good and thanks to them we discover God as the source of transcendent values and we get close to Him.
Chrześcijańska koncepcja piękna, sztuki, artysty sformułowana przez Cypriana Kamila Norwida i przedstawiona na kartach Promethidionu w wyraźny sposób odwołuje się do doświadczenia sztuk pięknych. Odniesienie do plastycznego procesu twórczego w dużej mierze norwidowską koncepcję buduje i scala. Dla sformułowania definicji piękna Norwid używa trzech określeń: kształt, profil i forma. W sztukach pięknych wspomniane hasła mają swoje specyficzne znaczenia, pozostają we wzajemnych relacjach definiując poszczególne etapy procesu twórczego. W koncepcji Norwida pojmowanie formy jako matrycy wydaje się szczególnie istotne i pozwala spojrzeć na ludzką twórczość jako odzwierciedlenie Boskiego aktu stwórczego. Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże stał się zdolny do twórczości. Zaproszony został do czynienia piękna i dobra, dzieki którym odkrywa i przybliża się do Boga, źródła wartości transcendentnych.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was John the Baptist Raised from the Dead?
Autorzy:
Vette, Nathanael
Robinson, Will
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179039.pdf
Data publikacji:
2019-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gospel of Mark
Resurrection
John the Baptist
Historical Jesus
Second Temple Judaism
Samaritan Studies
Opis:
In the vox populi of Mark 6:14-16 (cf. 8:28), we find the puzzling claim that some believed Jesus was John the Baptist raised from the dead. The presentation of John in the Gospel is similar to Jesus: Mark depicts John as a prophetic figure who is arrested, executed, buried by his disciples, and—according to some—raised from the dead. This paper reviews scholarship on the question of whether the tradition concerning John's resurrection—as well as the tradition concerning his death to which it is prefixed (6:17-29)—originated outside of the early Christian community. We examine the possibility that sects or individuals in the ancient world believed John had indeed been raised from the dead—as well as figures supposedly connected to John (Dositheus, Simon Magus). We conclude on the basis of internal evidence from the Gospel that the report in 6:14-16 likely originated in a Christian context. At the same time, it may also provide a glimpse into first-century CE attitudes concerning the resurrection from the dead.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 2; 335-354
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Kazimierz Wójtowicz CR, Dookoła Emaus i dalej. (Wiersze niemal zebrane), posłowie – ks. Stefan Radziszewski, Alleluja, Kraków 2012, 820, [1] s.
Around Emmaus and Beyond (Poems Almost Collected)
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440884.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Kazimierz Wójtowicz (1945-)
lirics
Polish religious poetry
Polish literature
Christian culture
Christian literature Resurrectionists
20. century
21. century
Emmaus
resurrection
conversion
literary translation
Rose Ausländer (1901-1988) Datlev Block (1934-)
Dietrich Bonhoeffer
(1906-1945)
Christine Busta (1915-1987) Georg Bydlinski (1956-)
Ernesto Cardenal (1925-)
Paul Celan (1920-1970)
Josef Dirnbeck (1948-)
Gerhard Fritsch (1924-1969) Gertrud Fussenegger
(1912-2009)
Martin Gutl (1942-1994)
Paul Konrad Kurz (1927-2005) Kurt Marti (1921-)
Rainer Maria Rilke (1875-1926) Rudolf Otto Wiemer (1905-1998) Eva Zeller (1923-)
Michael Zielonka
(1942-)
liryka
polska poezja religijna
literatura polska
kultura chrześcijańska
literatura chrześcijańska zmartwychwstańcy
XX wiek
XXI wiek
Emaus
zmartwychwstanie
nawrócenie
tłumaczenie literackie
Dietrich Bonhoeffer (1906-1945) Christine Busta (1915-1987) Georg Bydlinski (1956-)
Gerhard Fritsch (1924-1969) Gertrud Fussenegger (1912-2009), Martin Gutl (1942-1994), Paul Konrad Kurz (1927-2005),
Kurt Marti (1921-), Rainer Maria Rilke (1875-1926), Rudolf Otto Wiemer (1905-1998), Eva Zeller
(1923-), Michael Zielonka (1942-)
Opis:
Ksiądz dr Kazimierz Wójtowicz CR (1945-), krakowski poeta, teolog literatury, zmartwychwstaniec – jest postacią od ponad czterdziestu lat obecną w polskim obiegu literackim. Należy do nurtu tzw. poezji kapłańskiej, lecz cokolwiek miałoby to określenie znaczyć, nie oddaje ono rzeczywistości jego wierszy. Ostatnio o. Wójtowicz wydał bardzo obszerny tom poetycki pt. Dookoła Emaus i dalej (Wiersze niemal zebrane) (2012), w którym zawarł zdecydowaną większość wszystkich swoich dotychczas publikowanych utworów poetyckich, pochodzących z wielu tomów. Odnajdujemy tu teksty wierszy z kilkunastu zbiorków. Już każdy z tych tomików wzięty z osobna, stanowi znaczące wydarzenie artystyczne w polskim życiu literackim, szczególnie zaś w obiegu polskiej poezji religijnej. Tomiki wierszy o. K. Wójtowicza CR z licznie tam obecną motywiką religijną z pewnością zasługują na uwagę wyrobionego czytelnika, ponieważ są zwykle przemyślane w zakresie treści, z pogłębioną refleksją teologiczną tego wybitnego polskiego teologa literatury, bardzo precyzyjnie dopracowane co do formy artystycznej, wysmakowane w układzie utworów i „dopieszczone” w niemal każdym detalu. Dbałość o wysoki poziom merytoryczny tekstów idzie w parze z niesłychanie bogatą wyobraźnią twórczą o. Kazimierza Wójtowicza, zaskakującego czytelnika raz po raz niespotykanymi zestawieniami rzeczywistości ewangelicznej (biblijnej) i współczesnego nam życia naszej cywilizacji. Ojciec Kazimierz ma iście heurystyczną zdolność wynajdowania niesamowitych skojarzeń, niebanalnych metafor, oryginalnych kontaminacji frazeologicznych, metonimii, oksymoronów. Autor ten nie zadowala się tym, co już było dotąd powiedziane w poezji, lecz pracowicie drąży materię słowa, materię rzeczywistości ludzkiej, wyrażaną przez słowo. W rzeczywistości świata przedstawionego w utworach poetyckich K. Wójtowicza CR przebija troska o dyskretną obecność Słowa, delikatną pomoc Opatrzności Bożej światu ludzkiemu. Twórca nie stroni od malowniczości krajobrazów, opisów pięknej natury, sięga obficie po cytaty lub kryptocytaty biblijne, nawiązuje do znanych (bardziej lub mniej) wątków kultury chrześcijańskiej. Język jego wierszy jest zwarty, współczesny, przemawia do czytelnika konkretnością i zaciekawia niebywałymi skojarzeniami, odkryciami cudów dnia codziennego. Wychodząc od motywów biblijnych dochodzi do życia współczesnego i zestawia ze sobą myśli ewangeliczne z rzeczywistością zgoła im przeciwną, jaką niesie ze sobą współczesny nam świat. Te zestawienia niebanalne budują świat przedstawiony, pozwalają dookreślić miejsce człowieka w relacji z Bogiem w rozmaitych aspektach. Autor ten nie stroni od trudnych tematów, czasem gorzkich i niewygodnych, uważając, że człowiek należy oddać w pełni jego realności, wraz ze słabościami, grzechami, upadkami, a zarazem ukazuje światło nawrócenia „połamanego” duchowo, zagubionego, osamotnionego, skrzywdzonego czasem człowieka. Obok cieni pokazuje także i blaski ludzkiego żywota. Jego wiersze z pewnością nie są „laurkami” na cześć człowieka, lecz realistyczne spojrzenie poprzez piękne obrazy poetyckie na rzeczywistość ludzką i Boską. Twórczość o. Kazimierza Wójtowicza CR z pewnością czerpie z bogatych źródeł duchowości zmartwychwstańczej, której nota bene jest on znakomitym znawcą, jako autor bardzo wielu wytrawnych książek i artykułów, erudycyjnych wypisów cytatów z dziejów swojego macierzystego zgromadzenia. Dostrzegam w Wójtowiczowskiej poezji rys niejako ‘zmartwychwstańczy’ w tym sensie, w jakim chciał widzieć człowieka założyciel Zmartwychwstańców – Bogdan Jański (1807- 1840) i poniekąd współzałożyciele zgromadzenia – o. Piotr Semenenko CR (1814- 1886) i o. Hieronim Kajsiewicz CR (1812-1873), którzy podchodzili do rzeczywistości ludzkiej realistycznie, a zarazem niezwykle głęboko duchowo, akcentując nawrócenie człowiecze z upadku, z grzechu ku Chrystusowi. Tak realistyczne i zarazem głęboko metafizyczne, prześwietlone głęboką duchowością, delikatne i wrażliwe, całościowe spojrzenie na człowieka obecne jest również w poezji Kazimierza Wójtowicza CR, który jako zmartwychwstaniec uczynił owo zmartwychwstanie, a raczej nieustanne zmartwychwstawanie, podnoszenie się z upadków życiowaych, odkrywanie Boga w rzeczywistości wokół siebie na nawo, jak uczniowie idący do Emaus, którym w pewnym decydującym opadają zasłony z oczu i odkrywają na zasadzie „heureki” obecność Boga przy sobie. Nie przypadkiem o. K.Wójtowicz CR nadał swojemu najważniejszemu jak dotąd zbiorowi wierszy znaczący tytuł: Dookoła Emaus i dalej. Dla zrozumienia Wójtowiczowskich wierszy istotna jest tu rzeczywistość ewangelicznej drogi z Jerozolimy do Emaus, jaką odbywali zasmuceni i zatrwożeni uczniowie Jezusa Chrystusa, którzy przeżywali Jego mękę i śmierć na krzyżu i zwątpili nawet w pewnym momencie w Jego misję, którą postrzegali oni jako skończoną wraz ze zgonem i złożeniem do grobu swego Mistrza z Nazaretu. Dopiero wraz ze stopniowym wyjaśnieniem pism prorockich odnoszących się do Zbawiciela, przeżywają oni nawrócenie, które kończy się rzeczywiście „nawróceniem”, tj. powróceniem, realnym powrotem jeszcze tego samego dnia z Emaus do Jerozolimy i radosnym odkryciem obecności zmartwychwstałego Boga-Człowieka na ziemi wśród ludzi, istnieniem żywego Stwórcy, który jest, który był i który przychodzi, realnie przychodzi do swoich uczniów, tu: na symbolicznej, choć zarazem przecież realnej kilkukilometrowej drodze do Emaus. O. Kazimierz Wójtowicz CR nadał swojemu najważniejszemu i największemu w sensie objętościowym (liczbowym), jak dotąd zbiorowi utworów poetyckich tytuł dotyczący rzeczywistości istniejącej po zmartwychwstaniu Boga- Człowieka, tj. realności niejako ‘Emausowej’ (Dookoła Emaus). Ponadto druga część tytułu (i dalej) wskazuje na rzeczywistość eschatologiczną, sięgającą ‘dalej’, niż ziemskie Emaus, dalej niż ziemska realność doczesna, w której antycypujemy tylko stan doskonałości wiecznej (niebiańskiej, rajskiej, zbawionej, przebóstwionej). W zasadzie w zwięzłej recenzji nie ma miejsca na szersze, pogłębione analizy poszczególnych utworów, dlatego tylko sygnalizuje się ogólnie ważność tej swoistej, w zasadzie ‘autoantologicznej’ książki poetyckiej o. Kazimierza Wójtowicza CR, który sam dokonał wyboru własnych wierszy i dał do tej autoantologii to, co chciał dać z pewnym zamiarem całościowej wizji człowieka i Boga ukazanej oczami uduchowionego poety obdarzonego zarazem teologiczną erudycją, ludzką wrażliwością i artystyczną wyobraźnią. Wysokoartystyczne dzieła poetyckie tego autora dążą do ideału poezji czystej w rozumieniu ks. Henri Brémonda (1865- 1933), ukazując wielką paletę możliwości malowania życia słowem w kontekście Słowa (Logosu). Z jednej strony Dookoła Emaus i dalej odnosi się do aspektu czasowego (doczesnego i wiecznego, który wykracza poza zwykłą, liniową chronologię), Z drugiej strony można jednak tytuł Dookoła Emaus i dalej odnosić paradoksalnie do aspektu przestrzennego, to znaczy do tej konkretnej miejscowości i coraz dalszych okolic wokół Emaus. Przestrzennie ujmowane kolejne ‘koła’ (wszak występuje tu zaimek dookoła w tytule książki), czyli kręgi, wytaczają kolejne obszary poetyckiej penetracji o. K. Wójtowicza CR wokół punktu centralnego, umieszczonego w geograficznej Palestynie / Izraelu – Ziemi Świętej. Można te wiersze układać retrospektywnie kolejno zarówno według kryterium czasowego (według kolejności następstwa wydarzeń w chronologii liniowej, jak wskazuje kalendarz świecki), jak i według kryterium czasu wiecznego (kołowego, liturgicznego, zamkniętego pierwszym dniem Adwentu a zakończonego Świętem Chrystusa Króla). Ponadto można tę twórczość próbować retrospektywnie porządkować według kryterium przestrzennego (geograficznego), rekonstruując nie tylko geografię realną (geografię fizyczną), ale i geografię zbawienia, opisywanych przez autora różnych miejsc na świecie stanowiących jakiś punkt odniesienia dla historii zbawienia rodzaju ludzkiego oraz dla życia duchowego i materialnego poszczególnych bohaterów poetyckich (lub podmiotu lirycznego). Ciekawe zestawienie nazwy Emaus z rzeczywistością przestrzenną (krakowską), w której od kilkudziesięciu lat zakorzeniony jest autor wierszy – o. Kazimierz Wójtowicz CR – ujawnia fakt odniesienia się wtórnego do tzw. „odpustu Emaus”, funkcjonującego zwyczajowo w Krakowie od kilku stuleci, wielkiego odbywającego się zawsze w pierwszy dzień po Wielkanocy (tj. w Poniedziałek Wielkanocny) w klasztorze Sióstr Norbertanek na krakowskim Zwierzyńcu. To także jakieś symboliczne, wtórne odniesienie się tytułu książki do rzeczywistości „odpustu”, rozumianego tu bardziej jako odpuszczenie grzechów, win człowieczych przez laskę Zmartwychwstałego Boga-Człowieka (znów zmartwychwstanie jako motyw znaczący), a nie w sensie ludowego jarmarku ze świecidełkami (wymiar merkantylny współczesnego świata, profanum), który próbuje zastąpić tę rzeczywistość ważniejszą, duchową (wymiar religijny, zbawczy, wieczny, teofaniczny, apokatastatyczny, sacrum, sanctum). Motywy Miłoszowskiej „cywilizacji kupna i sprzedaży” pojawiają się niejako przy okazji w wierszach o. Kazimierza Wójtowicza („giełda” etc.). W tym sensie – zupełnego odpustu grzechów i win – Emaus krakowski wyznacza zupełnie inną perspektywę w możliwości uporządkowania twórczości par excellence krakowskiego poety-kapłana, o. Wójtówicza CR. Próba wieloaspektowego odczytania tytułu książki Dookoła Emaus i dalej natrafia co rusz, na jakieś nowe możliwości zrozumienia tytułowego przesłania autorskiego. Zapewne nie wyczerpuje to wszystkich jego aspektów. Autor zawarł w tytule książki różnorodne ślady pozwalające na odczytanie na nowo, w coraz to inny sposób, niczym Cortazarowską „grę w klasy”, według rozmaitych kluczy, według urozmaiconych kryteriów swojego dorobku poetyckiego. Tytuł tomiku sam w sobie daje odbiorcy wiele dróg odczytania (wszak biblijny termin droga do Emaus jaki pośrednio ewokowany jest przez książkę Dookoła Emaus i dalej) także umożliwia różne sposoby wyjaśnienia fenomenu relacji mistrza i uczniów. ‘Droga’ oznacza także w Ewangelii (Nowym Testamencie) także ‘sposób’ życia, który jest inny, nowy, odmienny niż ten dotychczasowy, co ma związek z nawróceniem, powrotem do Boga-Człowieka, jedynego Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Książka podzielona jest na poszczególne rozdziały (części) autorstwa o. K. Wójtowicza CR o następujących tytułach: Przedsłowie, Pierwopisy, W drodze, Przypisy do ziemi, Odpisy nadziei, Przepisy na światło, Zapisy dłużnika, Wypisy nie tylko pogodne, Napisy na piasku, Podpisy pod Przymierzem, Odpisy świadectwa, Wpisy w Księgę, Spisy obietnic, Tryptyk papieski albo ostatnie dni Jana Pawła II, Dopisy procentów, Rysopisy pielgrzymów, Brudnopisy pytlowane, Z nowych wierszy, Z przekładów. Ponadto w skład książki Dookoła Emaus i dalej wchodzi posłowie pt. Prawie posłowie, autorstwa ks. dra Stefana Radziszewskiego, składający się z tekstu pt. Jeden wiersz o Emaus oraz studium pt. Siedemnaście uwag o poezji ks. Kazimierza Wójtowicza. Nadto znajduje się w tej części publikacji garść cytatów zaczerpniętych z opinii innych autorów o twórczości poetyckiej omawianego tu krakowskiego autora-zmartwychwstańca pt. O wierszach Kazimierza Wójtowicza. Opinie o poezji o. Wójtowicza wyrazili tu zarówno duchowni, jak i świeccy, w tym: Andrzej Babuchowski (1949-), Krzysztof Dybciak (1948-), ks. Franciszek Kamecki (1940-), Aleksander Kowalski, Stanisław Kozielski, Katarzyna Krupa, Ryszard Matuszewski (1914-2010), ks. Bonifacy Miązek (1935-), Beata Pierz, Jan Skoczyński (1946-), Wiesław Jan Wysocki (1950-). Poza tym książka zawiera dodatkowe części stanowiące jej aparat naukowy, ułatwiający wyszukiwanie informacji, tj. bibliografię ważniejszych dzieł autora (tylko książkowych) i biografię o. Kazimierza Wójtowicza CR pt. Bio/bibliogram, oraz trzy indeksy: Alfabetyczny spis utworów, Alfabetyczny spis incipitów, Indeks wersetów biblijnych, nadto wykaz pierwodruków, pt. Pierwsze wydania tomików poezji zawierający nie tylko wykaz tomów wydanych po polsku, niemiecku i włosku, ale także wybory i zbiory poetyckie, nadto wykaz kilkunastu antologii, w których drukował autor Dookoła Emaus i dalej. Zbiór poezji o. Wójtowicza CR jest niezwykle wartościową publikacją, zbierającą w jednym, opasłym tomie reprezentatywny wybór autorski jego wierszy religijnych i innych. Odnajdujemy tu także udane, świetne tłumaczenia poezji z obcych języków, takich poetów jak: Rose Ausländer, Datlev Block, ka. Dietrich Bonhoeffer, Christine Busta, Georg Bydlinski, ks. Ernesto Cardenal, Paul Celan, Josef Dirnbeck, Gerhard Fritsch, Gertrud Fussenegger, Martin Gutl, Paul Konrad Kurz, Kurt Marti, Rainer Maria Rilke, Rudolf Otto Wiemer, Eva Zeller, Michael Zielonka. Warto sięgnąć po arcyciekawy zbiór poetycki o. Kazimierza Wójtowicza CR pt. Dookoła Emaus i dalej (Wiersze niemal zebrane) także w kontekście współczesnych analiz poezji religijnej i sakralnej dokonywanych przez literaturoznawców, teologów literatury i rozmaitych „sakrologów”. Można go wpisać do kanonu polskiej poezji religijnej oraz klasyki polskiego przekładu poetyckiego XX i XXI wieku jako zasłużonego przedstawiciela kultury polskiej i godnego uwagi twórcę literatury pięknej, mając świadomość, że realnie nie ma twórczości doskonałej bez skazy i twórców pozbawionych wad. O. K. Wójtowicz CR próbuje owe wady i skazy ludzkie przezwyciężyć poetycko, dając czytelnikowi namiastkę oczekiwanej rzeczywistości doskonałej (zmartwychwstałej), którą poniekąd tylko w przebłyskach rozbudowanej teologicznie i literacko wyobraźni antycypuje swoimi wierszami tak, jak potrafi najlepiej, nie unikając tematów trudnych, złożonych, które uchwytuje, jak się może wydawać odbiorcy, łatwo i prosto, mając biblijny dar nie tylko języków ale i talent tłumaczenia języków.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 211-216
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669109.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy as the font and summit of Church life
Rev. Jan Janicki
Paschal Mystery
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Passion
Death and Resurrection
and Ascension of Christ
liturgy
mystagogy
liturgia źródłem i szczytem życia Kościoła
ks. Jan Józef Janicki
misterium paschalne
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Męka
Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa
liturgia
mystagogia
Opis:
According to the teaching of Vatican Council II: “liturgy is the summit toward which the activity of the Church is directed […] and the font from which all her power flows” (SC 10). This meaning of “a particle” of Church life is what Rev. Prof. Jan Józef Janicki, celebrating now his jubilee, is so much convinced that he has devoted to liturgy, this beautiful Church attire, his entire scientific and life pursuits, writing about it with all his heart! The scientific research of Rev. Prof. Janicki has focused on the following issues: theology of liturgy (basic liturgical realities, theology of euchological texts of the new liturgical books of the Church, Paschal Mystery and its expression in the Eucharist and in liturgical year); history of liturgy (the influence of the Hebrew, Hellenistic and Roman cultures on the Christian liturgy, the liturgy of the first centuries of the Church, history of liturgical books); history of holy and jubilee years (history of liturgical movement, history of liturgical congresses, the role of Saints in the Church life in the light of Mass formulas); liturgical ministry (liturgy as exercising the ministry of sanctification in the Church community, the ministry of a sacristan, liturgy of the Holy Land). It appears that the entire way of “writing liturgy with his heart” was implanted in Rev. Prof. Janicki by one of the most acclaimed theologians and historians of post Vatican Council II period, the Benedictine monk from Maria Laach Abbey, Professor Burkhard Neunheuser. This remarkable man, the professor of Pontificio Istituto Liturgico in Rome, became Rev. Prof. Janicki’s mentor guiding him and showing the path for his academic growth. The key idea in Fr. Neunheuser’s post‑Council teachings about liturgy was emphasizing the role of the Paschal Mystery which is the very centre of liturgical year and of each Church activity. Therefore, Passion, Death and Resurrection as well as the Ascension of Christ are these events through which the most important “miracles” are done, namely, adoration of God and redemption of man (cf. SC 5,6). These are the pivotal moments in the history of salvation, as God’s plan is realized in Christ, and the centre of Christianity is Pascha, the sacrifice. The Mother Church takes an active part in His sacrifice, making His sacrifice her own, and by Him she is raised from this world up to God and praised. This participation in Christ’s sacrifice is the act of grace, so there must be belief, and everything is accomplished through the mystery of worship. Everything to which the greatest advocates of liturgy, such as, Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini and Burkhard Neunheuser amongst them devoted throughout the entire history of liturgy revival has been crucial to engrain the Paschal Mystery in man’s life. Here we can find this thread which links all those magnificent liturgists with our honourable Rev. Professor Janicki who has been proclaiming so successfuly the Paschal Mystery.
Skoro „liturgia jest źródłem i szczytem życia Kościoła” (KL 10), jak naucza nas Sobór Watykański II, to z niej wszystko wypływa i do niej wszystko zdąża. O takim właśnie rozumieniu tej „cząstki” życia Kościoła niezwykle przekonany jest Jubilat, który dla piękna tej szaty Kościoła, jaką jest liturgia, poświęcił swoje naukowe i życiowe dociekania, dlatego można powiedzieć o nim, że liturgię sercem pisał! Kierunki badań naukowych Księdza Profesora Jana Józefa Janickiego koncentrują się wokół następujących zagadnień: teologii liturgii (podstawowe rzeczywistości liturgiczne, teologia tekstów euchologijnych nowych ksiąg liturgicznych Kościoła, misterium paschalne i jego uobecnienie w Eucharystii i w roku liturgicznym); historii liturgii (wpływy kultury hebrajskiej, helleńskiej i rzymskiej na liturgię chrześcijańską, liturgia pierwszych wieków Kościoła, dzieje ksiąg liturgicznych); historii lat świętych – jubileuszowych (historia ruchu liturgicznego, historia kongresów eucharystycznych, rola świętych w życiu Kościoła w świetle formularzy mszalnych); duszpasterstwa liturgicznego (liturgia wypełnianiem posługi uświęcania we wspólnocie Kościoła, posługa zakrystiana, liturgia w Ziemi Świętej). Wydaje się, że całkowitą drogę „pisania sercem liturgii” zaszczepił mu jeden z najważniejszych teologów i historyków liturgii po Vaticanum II, a był nim benedyktyński mnich z opactwa Maria Laach o prof. Burkhard Neunheuser. Ten wyjątkowy człowiek, profesor Pontificio Istituto Liturgico w Rzymie, stał się mentorem i wskazującym kierunek dla rozwoju naukowego naszego Jubilata.Kluczowe dla nauczania o soborowej liturgii przez o. Neunheusera było zwrócenie uwagi na misterium paschalne, które jest centrum roku liturgicznego i każdej czynności Kościoła. To bowiem Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa, przez które właśnie dokonują się najważniejsze „cuda”, a są to uwielbienie Boga i odkupienie człowieka (zob. KL 5, 6). To jest wydarzenie centralne w historii zbawienia. Skoro Boży plan zbawienia urzeczywistnia się w Chrystusie, to w centrum chrześcijaństwa znajduje się Pascha, czyli ofiara. Kościół bierze aktywny udział w Jego ofierze, Jego ofiarę czyni swoją ofiarą i przez niego zostaje podniesiony z tego świata do Boga oraz uwielbiony. To zaś uczestnictwo w ofierze jest dziełem łaski, potrzebna jest więc wiara, a dokonuje się to w misterium kultu. Wszystko to, czemu służyli przez całą historię odnowy liturgii wielcy jej piewcy tej miary co dom Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini i inni, a także Burkhard Neunheuser, było niezwykle ważne dla tego, aby misterium paschalne wkorzenić w życie człowieka. I dlatego wydaje się, że tu znajduje się owa nić, która łączy tych wielkich i wspaniałych liturgistów z naszym Jubilatem, który głosi z dużym powodzeniem misterium paschalne.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resurrection in 1 Peter
Autorzy:
Towner, Philip H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178984.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
resurrection
suffering
elect
exile
diaspora
antitype
χριστιανός διεσώθησαν
διʼ ὕδατος
διʼ ἀναστάσεως ἰησοῦ χριστοῦ ἐκ νεκρῶν
Opis:
This study observes the literary role of the language of "resurrection" in developing the message of 1 Peter.  The term itself goes mainly unexplained, and must be understood as part of the "retranslation" process in which the author is engaged--a process by which a dominant Roman political ideology is challenged as believers are encouraged to "rewrite" their lives in terms of experiencing the sufferings as a "normal" dimension of Christian existence.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 3; 513-524
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 135

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies