Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Resentment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Wstęp do analizy niechęci wobec dzieci. Projekt badań
Introduction to the analysis of resentment towards children.Research project
Autorzy:
Bańczyk, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40434623.pdf
Data publikacji:
2024-06-05
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
niechęć wobec dzieci
dyskryminacja
niegrzeczność
dyskurs
internet
resentment towards children
discrimination
rudeness
discourse
Internet
Opis:
The author presents a research project devoted to expressing resentment towards children on the Internet. The study object is the discourse of Internet users, i.e. statements posted especially in social media. The study is intended to show whether there exists a normalisation of rude behaviour or perhaps even age discrimination. To investigate these questions, the study will aim to answer: how the online discourse about negatively perceived children is shaped, how the Internet users refer to children, what they say about children etc. Thus, I would like to consider adding a special group to the list of discriminated groups, especially if we consider the tradition of speaking well of children. Children as a discriminated group have not been the topic for in-depth analysis in sociological and linguistic works so far. The theoretical background for the decisions made is the normalization of rude behaviour and age discrimination. The methodological equipment of resources for research projects consists in the creation of linguistic discourse analysis, as well as digital humanities tools that enable automatic language processing.
Autorka przedstawia projekt badań dotyczący wyrażania niechęci wobec dzieci w internecie. Przedmiot badań stanowi dyskurs internautów, tj. wypowiedzi zamieszczanych zwłaszcza w mediach społecznościowych. Badanie ma pokazać, czy mamy do czynienia z normalizacją zachowań niegrzecznych, a może wręcz z dyskryminacją ze względu na wiek. Aby to ocenić, konieczne będą odpowiedzi na pytania, tj.: w jaki sposób kształtuje się internetowy dyskurs o negatywnie postrzeganych dzieciach, jak internauci odnoszą się do dzieci, co mówią o dzieciach etc. Tym samym chciałabym rozważyć dołączenie do listy grup dyskryminowanych grupę szczególną, ze względu na tradycję mówienia o dzieciach dobrze. Dzieci jako grupa dyskryminowana nie pojawiały się dotąd jako temat pogłębionych analiz w pracach socjologicznych i językoznawczych. Metodologiczne zaplecze dla projektowanych badań stanowi lingwistyczna analiza dyskursu, a także narzędzia humanistyki cyfrowej, które umożliwiają automatyczne przetwarzanie języka.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 209-220
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resentymentalny racjonalizm w ocenie polskich czasopism naukowych: chaos, upolitycznienie i utowarowienie
Resentment rationalism in the evaluation of Polish scientific journals: chaos, politicization and commodification
Autorzy:
Baranowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368716.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish science
pointosis
journals' evaluation
commodification
resentment rationalism
nauka polska
punktoza
ewaluacja czasopism
utowarowienie
resentymentalny racjonalizm
Opis:
Artykuł ma na celu charakterystykę oceny polskich czasopism naukowych z zakresu humanistyki i nauk społecznych w szerszym kontekście krajowych reform nauki i szkolnictwa wyższego. W tym celu wprowadzono pojęcie resentymentalnego racjonalizmu, nawiązujące do pracy Maxa Schelera, by uwypuklić dezorganizację kolejnych prób przebudowy systemu nauki zakorzenionych w złych i atawistycznych namiętnościach. W konsekwencji przyjętej optyki badawczej wyłania się obraz chaotycznych, upolitycznionych i utowarowionych reform, które nie tylko nie korygują pozycji nauki polskiej, ale dodatkowo antagonizują środowisko badaczy, uniemożliwiając zajmowanie się jej ważnymi problemami strukturalnymi.
The article aims to characterize the evaluation of Polish scientific journals in the fields of the humanities and social sciences, in the broader context of national science and higher education reforms. For this purpose, the notion of resentment rationalism, referring to Max Scheler’s work, was introduced to highlight the disorganization of successive attempts to rebuild the system of science rooted in evil and atavistic passions. As a consequence of the adopted research optics, what emerges is a picture of chaotic, politicized and commodified reforms, which fail to correct the position of Polish science and antagonize the community of researchers, by making it impossible to deal with important structural problems in this field.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 2; 83-99
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys debaty publicznej w polskiej demokracji a pop-polityka
The crisis of the public debate in Polish democracy and pop politics
Autorzy:
Bartoszek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413688.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
opinia publiczna
spektakle polityki
wirtualizacja dyskursów
profilowanie orientacji politycznych
domeny symboliczne
resentyment
konserwatywny paternalizm
public opinion
political performances
virtualization of discourses
political orientation profiling
symbolic domains
resentment
conservative paternalism
Opis:
W artykule jest dyskutowany problem kryzysu debaty publicznej w Polsce, który przejawia się w agresywnej konfrontacji liberalnych i konserwatywnych elit władzy. Językowe praktyki piętnowania i wykluczania przeciwników ilustrują zmianę reguł komunikacji politycznej w następstwie wykorzystania cyfrowego obrazowania i replikowania nowych form przekazu. Autor przyjmuje definicję pop-polityki jako sieciowego „profilowania orientacji politycznych” w dyskursie publicznym prowadzonym za pomocą cyberkomunikacji i mediów społecznościowych. Pop-politykę można opisać jako rywalizacyjny spektakl medialny nakierowany na: neutralizację wizerunków politycznych, dyskredytację społecznego oporu, zniechęcanie do udziału w protestach wobec władzy. W niniejszym artykule analizowana jest natomiast jako zestaw praktyk komunikacyjnych wyrastających ze sprzeczności procesów globalizacji, neoliberalnej ekonomii i strukturalnej dekompozycji obywatelskiej opinii publicznej. Pop-polityka łączy reguły rytualizacji dyskursów, uwiedzenia publiczności z siłą resentymentów społecznych oraz imitacyjną rywalizacją i poszukiwaniem „kozłów ofiarnych”. Rywale polityczni budują domeny symboliczne w celu identyfikowania uczestników kulturowej wspólnoty. Polski konserwatyzm zdominował dyskursy pop-polityki kodami etnicznego patriotyzmu, afirmacji narodowych tradycji i paternalizmu władzy organizującej wspólnotę i udzielającej schronienia przed multikulturowymi zagrożeniami.
This article discusses the symptoms of the crisis in public debate in Poland as an aggressive confrontation of liberal and conservative power elites. The language practices of stigmatising and excluding opponents express the change in the rules of political communication as a result of digital imaging and the replication of new forms of communication. The author expresses the hypothesis of pop politics as a network “profiling of political orientations” in the public discourse through cyber communication and social media. It defines its features as a competitive media spectacle aimed at neutralising political images; discrediting social resistance; and discouraging participation in protests against the authorities. He analyses pop politics as a set of communication practices arising from the contradictions of globalisation processes, neo-liberal economics and the structural decomposition of civic public opinion. It combines the rules of ritualising discourses, seducing the audience with the strength of social resentments, and imitative rivalry and the search for “scapegoats”. Political rivals build symbolic domains to identify participants of a cultural community. Polish conservatism has dominated the discourses of pop politics with codes of ethnic patriotism, the affirmation of national traditions and the paternalism of power, which organises the community and provides shelter against multicultural threats.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2018, 67, 2; 65-91
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralne aspekty starości
Moral aspects of old age
Autorzy:
Czachorowski, Marek Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1288747.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
starość
Arystoteles
wady moralne
etyka
moralność
resentyment
old age
Aristotle
morał faults
ethics
morality
resentment
Opis:
Artykuł podejmuje analizę moralnego aspektu starości, zaniedbanego przez współczesną naukę. Zazwyczaj analizuje się jej aspekty medyczne, ekonomiczne i socjologiczne, a pomija się specyficzne dla tego etapu naszego życia zadania moralne. Punktem wyjścia tych rozważań była analiza wypowiedzi Arystotelesa (w Retoryce) na temat starości. Zagadkowe jest jednak – i niewystraczająco wyjaśnione w dotychczasowych analizach naukowych tego fragmentu tekstu Arystotelesa – dlaczego Stagiryta definiuje starość jako zbiór samych moralnych wad. Pokazuje się, że właściwe starożytnej, przedchrześcijańskiej etyce założenie o niemożliwości przezwyciężenia dokonanego moralnego zła prowadzi do pojawienia się na starość opisanej przez Arystotelesa negatywnej świadomości moralnej. Pierwszym moralnym zadaniem starości jest poradzenie sobie z tym negatywnym bagażem przeszłości, co jest chrześcijańską obietnicą wyzwolenia człowieka od jego moralnej winy.
The paper considers moral aspects of old age, which is neglected by contemporary science. There are many medical, economical and sociological analysis, but ethical investigations of this life stage are avoided. The starting point of this philosophical analisiys is Aristotle`s definition of old age from “Rhetoric”, where he describes it as a set of moral vices. Aristotle`s definition is usually misunderstood by the commentaries on this topic. The article explains that the specific moral task of elderly man is a confrontation with own moral evil. The own past can bring some specific moral vices, descibed by Aristotle, only if there is no possibility to oveturn evil. But this is the Christian promise of the salvation of man from sins.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2018, 22, 3(48); 31-44
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brak kanonu i resentyment współczesnego humanisty
Absence of the canon and ressentiment of a contemporary humanist
Autorzy:
Doda-Wyszyńska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029619.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
canon
resentment
culture
time
space
globalisation
humanist
Opis:
A canon is a word of religious origin. It constituted a basic aim of education at the university level. However, that time came to an end when the idea of universality was replaced with the idea of perfection (implicitly a clerk-like perfection). Ressentiment (a repressed feeling, described by Nietzsche and later by Scheler) acts against a higher ability to enjoy cultural pleasure; it creates a contemporary human as a man of labour and utility who cannot make use of the so-called cultural assets (from the canon). Depending on which field the idea of a canon refers to, we will understand it as such. It is most associated with art where it functions as a set of models, rules and methods of creation current in a given period of culture. There are three semantic fields of the background needed to examine the notion of a canon: culture, time and space (I dedicated two chapters of the paper to each). Today, a humanist has completely new roles, since not only did culture change but also time and space – the basic “forms of sensuality”, which Kant defined as our main point of orientation and a ground for thinking about the world. Coping with the canon was mainly intended to teach good choices, not only the choices regarding texts. It may be the most important mission of humanists: to show the canon and teach how to choose one of our own. Now we are observing a kind of fear of the canon (Bloom).We are irritated with what we cannot understand. The biggest load of ressentiment lies within society, in which social equality, both political and formal, goes hand in hand with very large discrepancies in terms of actual power, wealth and education. Today, humanist reflection on culture even left the political level, related to knowledge, and entered a lower, more fundamental level connected with satisfying basic needs. The only role of a contemporary “humanist” is to free themself of illusions, i.e. also of the excess of texts. Our globalised space is ruled by quick rankings and summaries of texts. We lost the need to which art responded – to determine the eternal perspective of life.
Źródło:
Człowiek i Społeczeństwo; 2020, 49
0239-3271
Pojawia się w:
Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Ressentiment" jako uczucie reaktywne i faktor życia moralnego w świetle studium genealogicznego Friedricha Nietzschego "Zur Genealogie der Moral. Eine Streitschrift"
"RESSENTIMENT" AS A REACTIVE EMOTION AND FACTOR OF MORAL LIFE IN LIGHT OF THE GENEALOGICAL STUDY OF FRIEDRICH NIETZSCHE "ZUR GENEALOGIE DER MORAL. EINE STREITSCHRIFT"
Autorzy:
Drożyński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591816.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Nietzsche
resentment (ressentiment)
slave morality
genealogy
resentyment (ressentiment)
moralność niewolnicza
genealogia
Opis:
Friedrich Nietzsche (1844–1900), krytyk zachodniej kultury, a w szczególności chrześcijaństwa, jest autorem polemicznego studium nad różnorodnymi przejawami konstytuowania się moralności "Zur Genealogie der Moral" (1887). Według niemieckiego filozofa ważny w badaniu genealogicznym nad moralnością wydaje się ressentiment. Ten specjalistyczny termin, dla którego Nietzsche nie znajduje odpowiednika w rodzimym języku, to klucz do zrozumienia nowej konstrukcji moralności w perspektywie przewartościowania wartości (Umwertung aller Werte). Niniejszy artykuł jest próbą selektywną opisu ressentiment jako uczucia reaktywnego i faktoru życia moralnego człowieka poprzez ukazanie zakresu semantycznego pojęcia i przedstawienie funkcjonowania mechanizmu psychologicznego, jego znaczenia i konsekwencji, które wywołuje. Analiza leksykalna pojęcia pozwala nam zbadać, na sposób genealogii nietzscheańskiej, jaka jest istotowa zawartość samego terminus technicus. Analiza semantyczna doprowadza do odkrycia ressentiment jako pewnej postawy o charakterze moralnym, która ma właściwe miejsce w duchowo-psychicznej strukturze człowieka. Ressentiment sprowadza się do przeżywania nieprzyjaznych uczuć, wymierzonych zazwyczaj przeciw innemu człowiekowi. Wykorzystując znajomość tego mechanizmu, dostrzec można praktyczne jego zastosowanie w wydaniu filozofii Nietzschego. Chodzi tu o dualizm: słabi–silni a zwycięstwo moralności niewolniczej. Istotowa rola ressentiment w życiu moralnym człowieka jawi się zatem jako panaceum służące do załagodzenia cierpienia. To lek ułatwiający zniwelowanie bólu (Weltschmerz), który zatruwa życie człowieka. Produktem ressentiment jest moralność niewolnicza, która odniosła zwycięstwo w dziejach z powodu słabości ludzkiej kondycji jako „zwierzęcia chorego”. Ów mechanizm stanowi źródło moralności judeo-chrześcijańskiej. Ressentiment wytworzył zatrute wartości chrześcijaństwa, a w efekcie całej cywilizacji europejskiej i kultury dekadenckiej. W "Zur Genealogieder Moral" Nietzsche wielokrotnie opisuje człowieka opanowanego przez resentyment: „der Mensch des ressentiment”. Człowiek opanowany przez ressentiment to „piwniczne zwierzę, pełne zemsty i nienawiści”, odkrywca nieczystego sumienia.
Friedrich Nietzsche (1844–1900), a critic of Western culture and Christianity in particular, was the author of "Zur Genealogie der Moral" (1887), a polemical study on the various manifestations of the constitution of morality. According to the German philosopher, ressentiment appears to be important in the genealogical study of morality. This specialised term, for which Nietzsche finds no equivalent in his native language, is the key to understanding the new construction of morality from the perspective of the revaluation of values (Umwertung aller Werte). This article is a selective attempt to describe ressentiment as a reactive feeling and a fact of human moral life by showing the semantic scope of the concept and presenting the functioning of the psychological mechanism, its meaning, and the consequences it produces. The lexical analysis of the concept allows us to examine, in a genealogical-Nietzschean way, what is the essential content of the terminus technicus itself. The semantic analysis leads to the discovery of ressentiment as a certain attitude of a moral nature that has its proper place in the spiritual-psychic structure of man. Ressentiment comes down to experiencing unfriendly feelings, usually directed against another human being. Using the knowledge of this mechanism, one can see a practical application in Nietzsche’s philosophy (dualism: the weak-strong and the victory of slave morality). The essential role of ressentiment in the moral life of man appears as a panacea serving to alleviate suffering. The product of ressentiment is slave morality, which has been victorious in history because of the weakness of the human condition as a “sick animal”. This mechanism is the source of Judeo-Christian morality. Ressentiment produced the poisoned values of Christianity and, as a result, of the entire European civilisation and decadent culture. In "Zur Genealogie der Moral", Nietzsche repeatedly describes man as possessed by resentment – “der Mensch des ressentiment”. The man possessed by ressentiment is “the cellar animal, full of vengeance and hatred” and the discoverer of an impure conscience.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 109-123
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mowa przeciwko przepraszaniu
Autorzy:
Hallich, Oliver
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644043.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Entschuldigung
Verzeihung
Entschuldigen
Reue
Apologies
forgiveness
excuses
resentment
przeprosiny
wybaczenie
przepraszanie
żal
Opis:
Wer „sich bei jemandem entschuldigt“, der bittet ihn um Verzeihung. Dieser Bitte kann durch Gewährung der Verzeihung entsprochen werden, und sie kann durch Nichtgewährung der Verzeihung abgelehnt werden. In diesem Beitrag wird nach dem normativen Status des Bittens umVerzeihung gefragt: Was, wenn überhaupt etwas, gibt uns das Recht, das Opfer eines von uns begangenen Unrechts um Verzeihung zu bitten? Nach einigen begrifflichen Klärungen wird ein Paradox offengelegt, das dem Bitten um Verzeihung inhärent ist. Wer um Verzeihung bittet, tut dies in einem Geist der Demut: Wenn der Täter seine Schuld anerkennt, wird er die gegen ihn gerichteten negativen Gefühle des Opfers als angemessen und gerechtfertigt ansehen. Indem er aber um Verzeihung bittet, versucht er, diese gegen ihn gerichteten negativen Gefühle zu ändern. Indem also der Täter um Verzeihung bittet, versucht er, einen Zustand herbeizuführen, den herbeiführen zu wollen er keinen Grund hat, wenn er aufrichtig reuig ist. Im Folgenden werden verschiedene Versuche, dieses Paradox aufzulösen, untersucht. Sie beruhen auf der Angabe von Gründen für das Bitten um Verzeihung, die unabhängig von dem Versuch sind, die negativen Gefühle des Opfers zu ändern. Vier in der einschlägigen Literatur unterbreitete Vorschläge werden diskutiert, nämlich 1) dass der Täter dem Opfer, indem er um Verzeihung bittet, seine Reue signalisieren will, 2) dass der Täter seine Selbstachtung wiedererlangen möchte, 3) dass der Täter seinen moralischen Status wiedererlangen möchte, 4) dass er eine Trennung zwischen sich als Person und der von ihm begangenen Tat deutlich machen möchte. Keiner dieser Vorschläge ist jedoch überzeugend, und die Versuche, das Paradox des Bittens um Verzeihung aufzulösen, scheitern. Ein Täter, der seine eigene Schuld anerkennt und sich aufrichtig dem Urteil des Opfers unterwirft, hat häufig keinen rationalen Grund, um Verzeihung zu bitten. In vielen Fällen ist der Verzicht auf das Bitten um Verzeihung ein Zeichen dafür, dass man Schuld ernst nimmt.
Apologies and forgiveness are closely related. A wrongdoer, by offering his apologies, asks for forgiveness; the victim, by accepting them, grants it. In this talk, I aim at a normative assessment of apologies: what, if anything, gives us the right to ask the victim of our wrongdoing for forgiveness? After some conceptual clarifications, I attempt to lay open a paradoxical structure inherent in apologies. Apologies are made in a spirit of humility: if the offender recognises his guilt he will see the victim’s negative emotions towards him as proper and justified. Nevertheless, by begging for forgiveness, he tries to change the victim’s negative feelings towards him. Thus, by apologising, the offender tries to bring about a state of affairs which, if genuinely repentant and remorseful, he has no reason to want to bring about. In what follows I examine various attempts to dissolve this paradox. These include offering reasons for apologising that are independent of our wish to alter the victim’s feelings of resentment. I discuss four suggestions made in the literature on forgiveness, namely (i) that the offender wants to signal to the victim his feelings of regret, (ii) that he wants to regain his self-esteem, (iii) that he wants to regain his moral stature, and (iv) that he wants to indicate a separation between himself as a person and the act he has done. None of these suggestions, however, is persuasive. In sum, attempts to dissolve the paradox of apologies fail. An offender who recognises his own guilt and truly subjects himself to the victim’s judgement has no rational reason for asking for forgiveness. In many cases, not offering one’s apologies is a sign of taking guilt seriously. We should then see the refusal to ask for forgiveness as a virtue rather than as a vice.
Przeprosiny ściśle łączą się z wybaczeniem. Składając przeprosiny, winowajca prosi o wybaczenie, a ofiara, udzielając wybaczenia, przeprosiny te przyjmuje. W niniejszych rozważaniach zajmuje się normatywnym wymiarem przepraszania. Co w ogóle daje nam prawo, by prosić ofiarę naszego występku o wybaczenie? Po przeprowadzeniu rozjaśnień pojęciowych prezentuje paradoks, który jest nieusuwalnie obecny w przepraszaniu. Przeprosin dokonuje się w duchu upokorzenia: jeśli sprawca uznaje swą winę, to dostrzega płynące ku niemu negatywne emocje ze strony ofiary. Zatem przepraszający sprawca stara się spowodować stan rzeczy, którego zaistnienia nie miałby powodów pragnąć będąc naprawdę skruszonym. Próbuję na różne sposoby rozwikłać ten paradoks. Między innymi ukazuję różne przesłanki, które uzasadniają przepraszanie, a są niezależne od naszego pragnienia, by zniwelowań u ofiary uczucie urazu. Rozważam cztery propozycje, obecne w literaturze traktującej o wybaczeniu, a mianowicie: 1) sprawca pragnie ukazać ofierze swoje uczucie żalu; 2) sprawca chce poprawić swą samoocenę; 3) sprawca pragnie uratować swoją pozycję moralną; 4) sprawca chce wskazać na oddzielenie pomiędzy nim, jako osobą, a aktem, którego się dopuścił. Jednak żadna z tych propozycji nie jest przekonująca. Podsumowując, można powiedzieć, że próby rozwikłania paradoksu przepraszania zawodzą. Sprawca, uznający własną winę i naprawdę poddający się pod osąd ofiary, nie ma racjonalnych przesłanek, by prosić o wybaczenie. W wielu przypadkach właśnie brak przeprosin jest znakiem autentycznego wzięcia na siebie winy. Można wówczas postrzegać odmowę proszenia o wybaczenie jako cnotę, a nie jako występek.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2014, 12
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preface : Levels of resentment in the University of the Third Age
Autorzy:
Kobylarek, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954240.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
resentment
U3A
negative aging
management of emotions
NGO
psychological contract
Opis:
Resentment has a particular place in the University of the Third Age. Here, the activities of the organization come up against the developing personalities of the elderly and crises of personality, which intensify the phenomenon. Temporary resentment can in unfavourable circumstances escalate into permanent resentment, which is more difficult to alleviate. The task of the manager is to uncover this phenomenon at a relatively early stage, and to take appropriate preventative measures in the form of long-lasting negotiation of tasks and a suitable system of sharing rewards.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2016, 7, 1; 5-8
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antysemityzm spiskowy. Charakterystyka pojęcia, nowa metoda pomiaru i uwarunkowania psychospołeczne
Conspiratorial Anti-Semitism. Concept Characteristics, New Measurement Method, and Psychosocial Determinants
Autorzy:
Korzeniowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427236.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
antysemityzm spiskowy
mentalność społeczno-polityczna
resentyment
alienacja
autorytaryzm
paranoja polityczna
conspiratorial anti-Semitism
authoritarianism
resentment
political alienation
political paranoia
Opis:
Artykuł przedstawia nową metodę pomiaru antysemityzmu spiskowego oraz charakterystykę natury tego zjawiska. Pomysł metody zasadza się na ważeniu poszczególnych charakterystyk aktywności Żydów nasileniem przekonania, że podejmowane są one skrycie. Badanie przeprowadzono na próbie reprezentatywnej dorosłych Polaków (N=800). Badano charakterystyki (i) położenia jednostki w strukturze społecznej oraz (ii) mentalności społeczno-politycznej. Przeprowadzona analiza wykazała, że narzędzie było wysoce rzetelne (współczynnik α Cronbacha wyniósł 0,94). Kolejne analizy wykazały, że metoda spełnia zakładane kryteria trafności teoretycznej. Analiza czynnikowa dała wysoce satysfakcjonujące rozwiązanie jednoczynnikowe. Stwierdzono, że antysemityzm spiskowy w zasadzie nie był bezpośrednio związany z charakterystykami położenia jednostki w strukturze społecznej. Okazało się natomiast, że antysemityzm spiskowy korelował z negatywnym afektem (depresją, deprywacją relatywną, resentymentem i negatywną oceną sytuacji w kraju), anomią społeczną i alienacją polityczną. Stwierdzono także, że antysemityzmowi spiskowemu towarzyszy autorytaryzm, ksenofobia oraz paranoja polityczna. Analiza ścieżkowa ukazała że antysemityzm spiskowy pośrednio zależał od małego kapitału kulturowego oraz autorytaryzmu i alienacji politycznej. Jego bezpośrednimi i jednocześnie najsilniejszymi predyktorami okazały się resentyment i paranoja polityczna. Można powiedzieć, że antysemityzm spiskowy jawi się jako konsekwencja przede wszystkim „zgorzkniałej polskiej duszy” oraz zgeneralizowanego myślenia spiskowego.
The article presents new research tool for measurement of conspiratorial anti-Semitism and characteristics of the phenomenon nature. The idea of the method was based on weighing separate aspects of Jews’ activity by the conviction of their secretiveness. The study was carried out on the national sample of adult Poles (N=800). Two groups of explanatory variables were measured: (i) characteristics of the individual social position, and (ii) features of socio-political mentality. The analysis revealed that the research tool was highly reliable (Cronbach’s α coefficient was .91). The subsequent analyses show the method to meet the requirements of theoretical validity. Factor analysis gave highly satisfactory onefactor solution. It was established that conspiratorial anti-Semitism was not directly related to social position. It turned out however that conspiratorial anti-Semitism correlated with negative affect (depression, relative deprivation, resentment, and negative assessment of situation in Poland), social anomie, political alienation. It was also found out that conspiratorial anti-Semitism was accompanied by authoritarianism, xenophobia, and political paranoia. Path analysis showed that conspiratorial anti-Semitism indirectly depended on cultural capital, authoritarianism and political alienation. However its direct and the strongest predictors turned out to be resentment and political paranoia. One can say that conspiratorial anti-Semitism appears as a consequence mainly of “embittered Polish soul” and generalized conspiratorial thinking.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2015, 3(218); 127-148
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antynomie miłości - słabość i moc. Personalne konteksty miłości agape i jej antropologiczne konsekwencje
Antinomies of Love - Weakness and power. Personal Contexts of Agape Love and Its Anthropological Implications
Autorzy:
Kozłowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048482.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
miłość
antynomia
osoba
personalizm
dezintegracja
resentyment
love
person
antinomy
personalism
disintegration
resentment
Opis:
The issue of love: eros and agape, enriched by its praxeological dimension of caritas, is engaging as it concerns life, development, and above all the personal identity of each person. This topic was clearly highlighted by Plato in his teaching and also presented today by Benedict XVI in his encyclical Deus Caritas Est. In this study Antinomies of Love – Weakness and Power, I show personal contexts in which love is present, and at the end I focus on anthropological and cultural consequences of using such model of interpretation. Most important, however, is that love is understood in the personal area of human existence. This makes it possible to get out of love new contents and meanings.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2014, 11; 27-41
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Have Only Jews Suffered? Holocaust Remembrance and Polish National Resentment
Autorzy:
Krzemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810909.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
resentment
resentful attitude
anti-Semitic attitudes
anti-Semitic ideology
national-catholic ideology
Opis:
In this article the term ‘resentment’, as used by Friedrich Nietzsche and then redefined by Max Scheler, is employed to explain anti-Semitic attitudes in Poland. The resentful attitude is based on the emotion of jealousy, which leads to a desire to degrade anyone with whom comparisons are made, in order to increase feelings of self-worth. This characteristic of the term was used to description of the group’s attitudes. In this article, modern anti-Semitism is portrayed as an inseparable element of a wider Catholic nationalist ideology, which creates the image of (symbolic) Jews as morally inferior and unfairly competing with (symbolic) Poles. In research conducted between 1992 and 2012 the author finds correlations between strong nationalist feelings and attitudes of jealousy and a desire to degrade Jewish people. The image produced by the empirical data is one in which the Jews are the enemy, directed by their own national (sic!) interests, and desiring to take advantage of the Poles, who are honest and idealistic, driving by theirs declarations and values, even against their own, actual interests.The author hopes the article can be a starting point for discussing the idea of resentment as a theoretical tool in research devoted not only to anti-Semitism, but also to xenophobia and attitudes to other groups in the democracy.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2015, 190, 2; 207-221
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczeństwo resentymentu: Współczesny proces dezintegracji Niemiec jako efekt (nie)udanej rewolucji kulturowej z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.
A society of resentment: The contemporary disintegration process of Germany as a result of the “cultural revolution” of the Sixties and Seventies.
Eine Gesellschaft des Ressentiments: Der gegenwärtige Prozess der Desintegration Deutschlands als Effekt der „Kulturrevolution“ aus den Sechzigern und Siebzigern.
Autorzy:
Lipowicz, Magnus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441153.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Resentyment
rewolucja kulturowa
cnoty obywatelskie
krytyka
wyzwolenie
życia
tolerancja
Resentment
cultural revolution
civic virtues
critique
liberation of life
tolerance
Ressentiment
Kulturrevolution
bürgerliche Tugenden
Kritik
Befreiung des Lebens
Toleranz
Opis:
Artykuł przedstawia współczesne społeczeństwo niemieckie jako „społeczeństwo resentymentu”. Termin ten podkreśla, że normatywny porządek społeczny republiki Niemiec bynajmniej nie wynika ze zbiorowo zaakceptowanego pojęcia „wspólnego dobra”, lecz niemal wyłącznie dyktowany jest przez te części społeczeństwa, które twierdzą, że są wykluczone lub dyskryminowane. Konsens zbiorowy opiera się raczej na ciągłym rozszerzaniu społecznej wrażliwości i społecznego uznania dla wszelkiej formy indywidualnej lub kulturowej „inności” oraz cechuje się niechęcią do akceptacji wszelkich wartości moralnych o uniwersalnie obowiązującym charakterze. W oparciu o wyniki badawcze badań empirycznych artykuł stawia tezę, że to „rewolucja kulturowa” z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w Niemczech doprowadziła do całkowitej eksternalizacji dawnych „cnót obywatelskich”. Analitycznym punktem wyjścia jest ciesząca się poparciem dużej części niemieckiej opinii publicznej książka Thilo Sarrazina Niemcy się likwidują, w której autor krytykuje deformację ogólnych zasad socjalizacji w Niemczech. Metodologicznej dyrektywy artykułu dostarcza reinterpretacja Nietzscheańskiego pojęcia resentymentu dokonana przez Maxa Schelera oraz wykład Georga Simmla pt. Konflikt nowoczesnej kultury. Deformacja niemieckiego życia społecznego w Niemczech jest przedstawiona jako efekt buntu skierowanego przeciw kulturze w imię wyzwolenia życia spod władzy porządku instytucjonalnego. Łącząc obie koncepcje Schelera i Simmla, artykuł wykazuje, że „Nowej Lewicy” w Niemczech – zogniskowanej wokół „teorii krytycznej” Szkoły Frankfurckiej – w ostatnich czterdziestu latach udało się stworzyć republikę, w której wszelka próba konstytuowania jakichkolwiek ogólnospołecznie obowiązujących norm i wartości uchodzi za nieuprawomocnioną represję względem „życia” – za nietolerancję.
The paper describes the German society as a “society of resentment”. The term expresses that the normative order of the German Republic is not in the least based on an collectively accepted idea of the “common good”, but is almost entirely dictated by those parts of society, which claim to be excluded or discriminated against. The social consensus is predominantly based on the constant widening of social sensibility and social recognition of every form of individual or cultural “difference” and also is characterized by an unwillingness to accept universal moral values. According to the results of scientific research the article presents the thesis that it was the “cultural revolution” of the sixties and seventies which externalized all former “civic virtues”. The starting point of the analysis is Thilo Sarrazin’s book Germany Does Away With Itself, which addresses the issue of the deformation of general principles of socialization and has recently received major support form the German public opinion. The methodological directive will be the reinterpretation of Nietzsche’s concept of resentment accomplished by Max Scheler and the lecture by Georg Simmel entitled The Conflict Of Modern Culture. The deformation of social life in Germany will be described as an effect of a revolt turned against culture itself conducted in the name of the liberation of “life” from all kinds of institutionalized order. By connecting both concept of Scheler and Simmel, the article will prove, that in the past forty years the New Left in Germany – focused on the Critical theory of the Frankfurt School – constituted a republic, in which any attempt of creating generally applicable norms and values for society in general passes for being an illegitimate repression of “life” – for being intolerant.
Der Artikel stellt die gegenwärtige deutsche Gesellschaft als „Gesellschaft des Ressentiments“ dar. Dieser Terminus soll darauf hinweisen, dass die normative Ordnung der deutschen Republik sich keineswegs an der Idee des „Gemeinwohls“ orientiert, sondern fast ausschließlich durch diejenigen Gesellschaftsmitglieder aufgezwungen wird, die angeben diskriminiert oder ausgegrenzt zu sein. Der soziale Konsens beruht daher auf einer ständigen Ausweitung der gesellschaftlichen Sensibilität und der Anerkennung jeglicher Form individueller oder kultureller „Andersheit“. Darüber hinaus kennzeichnet diesen sozialen Konsensus eine Abneigung gegenüber universal geltenden moralischen Werten. In Anlehnung an empirische Forschungsergebnisse stellt der Artikel die These, dass es durch die Kulturrevolution der sechziger und siebziger Jahre zu einer vollkommenen Externalisierung der „bürgerlichen“ Tugenden gekommen ist. Der analytische Ausgangspunkt des Artikels wird das unter der deutschen Bevölkerung sehr populäre Buch von Thilo Sarrazin Deutschland schafft sich ab sein, in welcher der Autor die Deformation der allgemeinen Regeln der Sozialisierung in Deutschland kritisiert. Die methodologische Direktive wird Max Schelers Reinterpretierung des nietzscheanischen Begriffs des Ressentiments und die Vorlesung von Georg Simmel unter dem Titel Der Konflikt der modernen Kultur sein. Die Deformation des Gesellschaftslebens in Deutschland wird als Aufstand gegen die Kultur als solcher dargestellt, indem sich das Leben im Namen der Befreiung das Recht nimmt sich aus allen Schranken der institutionellen Ordnung zu lösen. Indem ich beide Konzeptionen von Simmel und Scheler verbinde, wird der Artikel zeigen, dass es der „Neuen Linken“ in Deutschland, die sich um die „Kritische Theorie“ der Frankfurter Schule konzentriert, in den letzten vierzig Jahren gelungen ist eine Republik zu konstituieren, in welcher jeder Versuch der Konstitution von allgemeingültigen Normen und Werten als nicht gerechtfertigte Repression an dem „Leben“ angesehen wird – als Intoleranz.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 8; 34-51
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elity pod presją negatywnych emocji
Democratic Elites Under the Pressure of Negative Emotions
Autorzy:
Nalewajko, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053523.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
social emotions
resentment
elites
populism
democracy
emocje społeczne
resentyment
elity
populizm
demokracja
Opis:
The aim of the article is to reflect on the phenomenon of populist resentment towards elites in contemporary liberal democracies. This form of resentment is claimed to lower the quality of democracy, both in regard to its procedures and social bonds, thus deepening the crisis of the system. One of the paper’s aims is to explore this phenomenon as a structure composed of negative social emotions. This part of the analysis is conceptual and theoretical in character. The article then considers the dynamics and mechanisms of the resentment against elites. In this part of the text, the phenomenon is viewed through the lens of the social and cultural context in which it is rooted, as well as from the perspective of individual experiences. Because instances of social resentment manifest themselves mainly in words, this is illustrated using examples from the public debate in Poland regarding elites. The paper concludes with two hypotheses formulated with respect to the multilevel and multidimensional character of this form of resentment.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2021, 65, 3; 3-25
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Punishing (Non-)Citizens
Autorzy:
Peno, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927294.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
reflexivity
criminal law
philosophy of law
restorative justice
resentment
CLS
Opis:
If sociologists are to be trusted, reflexivity, focused on itself and devoid of any religious or at least ideological framework, leads to the weakening of control mechanisms. Such changes are accompanied by the polarization of social classes and by the exclusion of the so-called underclass (which certainly includes a vast majority of criminals) from the civil society. In the doctrine of criminal law of “mature modernism”, within the framework of a liberal-democratic state, the civil society, together with the idea of communication, is supposed to constitute a central reference point in the research on criminal liability. Reflexivity brings up new problems. New citizen-oriented criminal law is being shaped, based upon mediation and communication (e.g. restorative justice, Expressive Theory). The civil society does not include the area of politics or political nature of things, where the problem is not the justification of the punishment but the effectiveness of mere spatial isolation. In this sense, it is difficult to talk about the merits of the emancipation of an individual from the limitations imposed by the society. The weakening of any external authority and of political duties owed to the state is replaced by self-control proper to reflexive modernity only in cases where the individuals have adequate intellectual and ethical predispositions. Disappearance of the influence of external rules and values together with the mechanism of exclusion from the civil society results in the weakening of self-control and in selfish care only about one’s own perspective (but also in repressive subordination by the state). Such a state of affairs creates favourable conditions for objectifying criminal liability, abandoning the concept of guilt, and for attempts to provide an ethical justification of penalty – which are concepts taken from the “world of citizens”.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2016, 2(13); 28-38
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Striving for Consistency Shapes Emotional Responses to Other’s Outcomes
Autorzy:
Pietraszkiewicz, Agnieszka
Wojciszke, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430845.pdf
Data publikacji:
2014-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Balance
Schadenfreude
Resentment
Self-interest
Self-esteem
Opis:
Based on the balance theory (Heider, 1958), we hypothesized that emotions (i.e., schadenfreude, resentment, joy and sorrow) induced by other person’s outcomes function as responses restoring balance within cognitive units consisting of the perceiver, other persons and their outcomes. As a consequence, emotional reactions towards others’ outcomes depend on the perceiver’s attitudes in such a way that outcomes of a well-liked person rise congruous responses (sorrow after failure and joy after success), while outcomes of a disliked other lead to incongruous responses (schadenfreude after failure and resentment after success). Our participants recalled a situation from their past in which somebody they liked or disliked had succeed or failed. Additionally, we manipulated whether the outcome referred to a domain where participants’ self-interest was involved or not. We analyzed the participants’ average emotional state as well as specific emotions induced by the recalled events. Consistently with expectations we found that balancing principles played a major role in shaping emotional responses to successes and failures of person who were well-liked or disliked.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2014, 45, 3; 296-305
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies