Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Republika Rzymska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Centurionowie Cezara: elita legionów czy kreacja literacka?
Caesar’s Centurions: the Elite of the Legions or Literary Fiction?
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058111.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Cezar
centurionowie
armia rzymska
republika rzymska
Caesar
centurions
Roman army
Roman Republic
Opis:
Jedną z charakterystycznych cech narracji Cezara poświęconej toczonym przez niego wojnom jest eksponowanie zasług centurionów. Rodzi to pytanie, z jakiego powodu promował akurat tę kategorię żołnierzy i czy w świetle analizy źródłowej ich dokonania bojowe mogą zostać uznane za wiarygodne. Autor podjął próbę zestawienia informacji zawartych w zachowanych przekazach, starając się nie tylko znaleźć potwierdzenie opisów Cezara w kontekście wzrostu znaczenia centurionów w I wieku przed Chr., lecz także uzyskać odpowiedź dotyczącą możliwego powodu zastosowania tego typu zabiegu literackiego. Centurionowie uchodzą za prawdziwy symbol cezariańskiej armii, dlatego temat ten ma istotne znaczenie z punktu widzenia rekonstrukcji stosunków wewnętrznych panujących w legionach ówczesnego prokonsula.
One of the distinctive features of Caesar’s narrative about wars was the praise he bestowed on the merits of his centurions. The question arises why he promoted this category of soldiers and whether source analysis confirms the plausibility of their combat achievements. Michał Norbert Faszcza has collected and examined the relevant information contained in the extant written sources in an attempt not only to find confirmation of Caesar’s claims in the context of the growing importance of the centurions in the 1st century BCE, but also to ponder the reason for Caesar’s use this type of literary device. The centurions are a genuine symbol of Caesar’s army, and therefore this theme is of key importance for the reconstruction of the internal relations in his legions.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2021, 16, 21; 71-92
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciwstawne cechy, sprzeczności, kontrowersyjne tezy i zbyt swobodny język — czyli jaki Sulla, taka jego biografia [rec. Łukasz Schreiber: Sulla 138—78 p.n.e. Zabrze—Tarnowskie Góry 2013]
Autorzy:
Rogosz, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901391.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Lucjusz Korneliusz Sulla
Republika Rzymska
Lucius Cornelius Sulla
Roman Republic
Opis:
Przedmiotem artykułu recenzyjnego jest książka Łukasza Schreibera Sulla 138—78 p.n.e., Zabrze—Tarnowskie Góry 2013.
The review article is devoted to the book of Łukasza Schreiber Sulla 138—78 p.n.e, publiseh in 2013 in Zabrze and Tarnowskie Góry.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2015, 8, 13; 141-160
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyobrażenia późnorepublikańskich centurionów i ich znaczenie dla badań nad wojskowością rzymską w I w. przed Chr.
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631957.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman Army
Centurions
Reliefs
Late Roman Republic
armia rzymska
centurionowie
reliefy
późna republika rzymska
Opis:
Współcześni badacze republikańskiej wojskowości rzymskiej zazwyczaj pomijają tematykę centurionów, co sprawia, że jest to jedyna kategoria wchodząca w skład ówczesnej kadry dowódczej, która nie doczekała się odrębnego studium. Liczne wzmianki zawarte na jej temat w zachowanych przekazach źródłowych zdaniem autora mogą być z powodzeniem uzupełnione przez źródła wizualne pod postacią płaskorzeźb. Jakkolwiek ich liczba w odniesieniu do czasów sprzed I w. po Chr. jest stosunkowo nieliczna, to dostarczają one informacji o unikatowym charakterze, których próżno szukać w antycznej literaturze. Wszystkie znane wyobrażenia republikańskich centurionów odnoszą się do I w. przed Chr., co koresponduje ze wzrostem ich znaczenia militarnego i społeczno-ekonomicznego w tym okresie, a jednocześnie w przypadku przedstawień nagrobnych dowodzi definiowania się weteranów przez pryzmat roli pełnionej w legionach. Co ciekawe, takie zjawisko cechowało u schyłku republiki wyłącznie centurionów, co stanowi potwierdzenie opinii o ich elitarnym statusie w ówczesnej armii rzymskiej.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyobrażenia późnorepublikańskich centurionów i ich znaczenie dla badań nad wojskowością rzymską w I w. przed Chr.
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632124.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman Army
Centurions
Reliefs
Late Roman Republic
armia rzymska
centurionowie
reliefy
późna republika rzymska
Opis:
Modern scholars focused on the Republican Roman Army usually omit the problem of centurions. As a result they are the last category of the Republican commanders who is not comprehensively described in a separate study. According to the author numerous references preserved in the literary sources can be successfully completed by the visual sources in the form of bas-reliefs. Although to the time before the 1st century B.C. their number is relatively small, they give us some unique information which is hard to find in the ancient literature. All the known images of the Republican centurions refer to the 1st century B.C. which is associated with an increase of their military and socio-economic importance in this period. The bas-reliefs proved that some veterans had defined themselves through the prism of their role in legions. Interestingly, at the end of the Republic this phenomenon characterized only centurions, confirming the opinion of their elite status in the Roman army.
Współcześni badacze republikańskiej wojskowości rzymskiej zazwyczaj pomijają tematykę centurionów, co sprawia, że jest to jedyna kategoria wchodząca w skład ówczesnej kadry dowódczej, która nie doczekała się odrębnego studium. Liczne wzmianki zawarte na jej temat w zachowanych przekazach źródłowych zdaniem autora mogą być z powodzeniem uzupełnione przez źródła wizualne pod postacią płaskorzeźb. Jakkolwiek ich liczba w odniesieniu do czasów sprzed I w. po Chr. jest stosunkowo nieliczna, to dostarczają one informacji o unikatowym charakterze, których próżno szukać w antycznej literaturze. Wszystkie znane wyobrażenia republikańskich centurionów odnoszą się do I w. przed Chr., co koresponduje ze wzrostem ich znaczenia militarnego i społeczno-ekonomicznego w tym okresie, a jednocześnie w przypadku przedstawień nagrobnych dowodzi definiowania się weteranów przez pryzmat roli pełnionej w legionach. Co ciekawe, takie zjawisko cechowało u schyłku republiki wyłącznie centurionów, co stanowi potwierdzenie opinii o ich elitarnym statusie w ówczesnej armii rzymskiej.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UWAGI NA TEMAT ODPOWIEDZIALNOŚCI ‘MAGISTRATUS POPULI ROMANI’ W ŚWIETLE PRAWA PRYWATNEGO ORAZ PRAWA PUBLICZNEGO
Autorzy:
Kołodko, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664326.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
magistratus populi Romani, republika rzymska
stałe trybunały karne
odpowiedzialność urzędników rzymskich
Opis:
SOME REMARKS ON THE RESPONSIBILITY OF THE MAGISTRATUS POPULI ROMANI IN THE LIGHT OF PRIVATE AND PUBLIC LAWSummaryThe article presents the immunity process for the magistratus populi Romani on the grounds of ius privatum and ius publicum. In view of the source material which has been preserved this subject is generally discussed in terms of the magistratus maiores and magistratus minores (senior and junior magistrates). I show that under private law senior magistrates, who were vested with imperium, were protected against in ius vocatio summons during their term in office. On the other hand, their junior colleagues, the magistratus minores, who were equipped only with potestas, could be sued in the course of their term. Hence, they did not enjoy the warranty process which served the exclusive benefit of the senior magistrates of Republican Rome. Due to the profound evolution that Roman criminal proceedings underwent, a uniform approach to the issue of immunity against prosecution was never developed. The first successful attempt to introduce magistrates’ immunity has to be associated with the lex Acilia repetundarum, which had a limited scope: only senior magistrates and those junior magistrates who exercised the powers of imperium were its beneficiaries; also it only applied to the crimen repetundarum. The lex Memmia de absentibus, which was adopted in 113 BC, was not much more than a half-measure, but it definitely broadened the group of protected magistrates. It is difficult to determine whether it was treated as a general lex, applicable not only to the standing courts (quaestiones perpetuae) and to the extraordinary court (quaestiones extraordinariae), but also to the iudicia populi (the “people’s courts” or centuriate assemblies). However, it is most likely that the provisions of this lex applied to the extraordinary criminal courts, since the quaestiones perpetuae did not start operations until the late second century BC.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 3
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Afganistanu pod Filippi, czyli rzecz o standardach badawczych [Rec. Steele Brand, Killing for the Republic: Citizen-Soldiers and the Roman Way of War, Baltimore 2019]
From Afghanistan to Philippi, or about the research standards [Rev. Steele Brand, Killing for the Republic: Citizen-Soldiers and the Roman Way of War, Baltimore 2019]
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25430580.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
republika rzymska
armia rzymska
republikanizm
recepcja
historia wojskowości
Roman republic
Roman army
republicanism
reception
military history
Opis:
Artykuł recenzyjny traktuje o monografii autorstwa Steele’a Branda poświęconej motywacjom, jakie przyświecały żołnierzom republikańskiego Rzymu. Jej omówienie stanowi punkt wyjścia do zobrazowania szerszej tendencji, przejawiającej się sukcesywnym spychaniem problematyki militarnej na margines życia naukowego, co skutkuje ponownym powiązaniem prowadzonych badań z instytucjami wojskowymi. Wziąwszy pod uwagę, że te ostatnie nie zostały powołane do prowadzenia działalności stricte naukowej, lecz ich nadrzędnym celem jest kształcenie oficerów, prowadzi to do zubożenia dyskursu i powstania deformacji historiograficznych płynących z nieznajomości uwarunkowań społeczno-kulturowych.
This review article deals with Steele Brand’s monograph devoted to the motivation of the Republican Roman soldiers in the context of the idea of citizen soldiery and civic militarism. From the reviewer’s perspective it is a starting point to illustrate a broader tendency, manifested in the gradual relegation of military issues to the margins of academic life, which is reflected in re-linking them with military institutions. Military academies were not established to conduct classical or even historical studies, and their primary goal is to educate officers, so this may lead to historiographical deformations resulting from ignorance of socio-cultural conditions.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-14
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Senatus Consultum Ultimum - State of Emergency in Ancient Rome
Senatus consultum ultimum - stan wyjątkowy w starożytnym Rzymie
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Pięta-Szawara, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928655.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
senatus consultum ultimum
Roman Republic
senate
consul
state of emergency
republika rzymska
senat
konsul
stan zagrożenia
Opis:
This paper presents the senatus consultum ultimum, i.e., the final resolution of the senate passed in moments of extraordinary danger to the Roman Republic. We answer the question what was the legitimacy of such resolutions and indicate their rationale and the effects of their issuance. Senatus consultum ultimum was the most powerful weapon of the Roman senate in the fight against internal political enemies in the late republic, so it needs to be clarified whether the SCU was a legitimate measure to protect the state or it cared only for the political self-determination of the senate and the optimates.
W niniejszym opracowaniu zostanie przybliżona senatus consultum ultimum, tj. ostateczna uchwała senatu podejmowana w momentach nadzwyczajnego zagrożenia rzymskiej republiki. Postaram odpowiedzieć na pytanie, jaka była legalność ustrojowa takich uchwał, ponadto wskazać ich przesłanki oraz skutki wydania. Senatus consultum ultimum było bowiem najpotężniejszą bronią rzymskiego senatu w walce przeciwko wewnętrznym wrogom politycznym w późnej republice, dlatego wyjaśnienia wymaga, czy SCU było zgodnym z prawem środkiem służącym ochronie państwa czy dbało tylko o polityczne samostanowienie senatu i optymatów.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 543-553
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632327.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
Opis:
 Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632341.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
Opis:
The author has attempted to present the main problems associated with the study of the Roman military discipline during the periods of the Republic and the Principate. Their number and the nature are the results, among others, of the limited academic discourse related to a small number of publications focused on disciplina militaris. Moreover, a significant part of the authors repeated the old statements about the harsh discipline, without trying to find answers to the question: what led to such a perception? The key to understand the true nature of the Roman military discipline is to recognize the role played by Polybios of Megalopolis and Flavius Iosephus, as well as the humanists who had lived in the 15th and 16th centuries. If we add to this conclusion that historians from the 19th–20th century (who often were military officers) had transferred their conceptual apparatus on the ancient times, it would be obvious that the development of a new vision of the Roman military discipline is absolutely necessary. To achieve this, however, we should abandon the uncritical citation of the Digest Iustiniani in favour of the focus on narrative sources which are showing the Roman realities, not just the postulates of legislators.
 Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953549.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
Opis:
 Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
The author has attempted to present the main problems associated with the study of the Roman military discipline during the periods of the Republic and the Principate. Their number and the nature are the results, among others, of the limited academic discourse related to a small number of publications focused on disciplina militaris. Moreover, a significant part of the authors repeated the old statements about the harsh discipline, without trying to find answers to the question: what led to such a perception? The key to understand the true nature of the Roman military discipline is to recognize the role played by Polybios of Megalopolis and Flavius Iosephus, as well as the humanists who had lived in the 15th and 16th centuries. If we add to this conclusion that historians from the 19th–20th century (who often were military officers) had transferred their conceptual apparatus on the ancient times, it would be obvious that the development of a new vision of the Roman military discipline is absolutely necessary. To achieve this, however, we should abandon the uncritical citation of the Digest Iustiniani in favour of the focus on narrative sources which are showing the Roman realities, not just the postulates of legislators.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reformy Mariusza, czyli długie trwanie historiograficznego mitu
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041150.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Gaius Marius
Marian reforms
Roman army
Roman Republic
history of historiography
Gajusz Mariusz
reformy Mariusza
armia rzymska
republika rzymska
historia historiografii
Opis:
Większość autorów piszących o tzw. reformach Mariusza nie zadaje sobie trudu, aby prześledzić proces kształtowania się poświęconego im dyskursu. Tymczasem zwrócenie uwagi na sposób prezentowania tego zagadnienia przez dziewiętnastowiecznych badaczy dostarcza dodatkowych argumentów służących poparciu przekonania o błędności wizji zakorzenionej w literaturze tematu. Zważywszy na fakt, że żaden z antycznych autorów nie wspomniał o przeprowadzeniu reform przez Mariusza, teoria ta opiera się na twórczej interpretacji kilku passusów zaczerpniętych z zachowanych przekazów antycznych. Z czasem sugestywna wizja przedstawiona przez C.C.L. Langego została podniesiona dzięki autorytetowi jego epigonów (Wilhelm Rüstow, Hans Delbrück, Georg Veith) do rangi dogmatu i uznana za ostatecznie dowiedzioną, choć jej autor w pełni zdawał sobie sprawę ze spekulatywności własnych rozważań. Postępujący zanik znajomości języka niemieckiego dodatkowo przyczynił się do marginalizacji poglądów badaczy tworzących na przełomie XIX i XX w. Po zakończeniu II wojny światowej dokonano dekonstrukcji przekonania o istnieniu reform Mariusza, choć argumenty przedstawione przez jego krytyków wydają się dalece niepełne bez uwzględnienia jednej z najważniejszych przesłanek wynikającej z analizy historiograficznej, a mianowicie drogi prowadzącej do pojawienia się przekonania o istnieniu reform Mariusza w dziełach poświęconych dziejom starożytnego Rzymu.
Most authors writing about the so-called Marian reforms do not try to trace the process of shaping the discourse devoted to their course. Meanwhile, drawing attention to the way this issue was presented by nineteenth-century scholars provides additional arguments to support the belief that the traditional vision is misguided. Considering the fact that none of the ancient authors had mentioned the Marian reforms, the theory is based on the creative interpretation of several fragments of preserved ancient literary sources. After some years the suggestive vision had presented once by C. C. L. Lange was raised to the rank of dogma by his epigones (Wilhelm Rüstow, Hans Delbrück, Georg Veith) and recognized as finally proven, although he was fully aware of its speculative nature. The worsening knowledge of German language additionally contributed to the marginalization of views created by scholars from the turn of 19th and 20th centuries. After the end of World War II, deconstruction of the existence of Marian reforms was carried out, although the arguments presented by its critics seem to be incomplete without taking into account one of the most important arguments resulting from a historiographic analysis: how the conviction about the existence of Marian reforms became widely accepted by the authors of books devoted to the history of ancient Rome.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 13-42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna ocena przymierza Judy Machabeusza z Rzymem. Intertekstualna analiza 1 Mch 8,17–20
Teologiczna ocena przymierza Judy Machabeusza z Rzymem. Intertekstualna analiza 1 Mch 8,17–20 [ A Theological Assessment of the Covenant between Judas Maccabeus and Rome: an Intertextual Analysis of 1 Macc 8:17–20 ]
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038456.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Septuagint
the First Book of the Maccabees
Roman republic
alliance
intertextuality
Septuaginta
Pierwsza Księga Machabejska
republika rzymska
przymierze
intertekstualność
Opis:
Jaka była biblijna interpretacja postępowania Żydów w końcowym etapie historii Izraela w świetle zapisów prawa Mojżeszowego, niemal tuż przed nastaniem czasów Nowego Testamentu? Proponowana egzegeza fragmentu 1 Mch 8,17–20, opisującego zawarcie przymierza przez Judę Machabeusza z republiką rzymską, pragnie ukazać teologiczną ocenę postępowania przywódcy powstania dokonaną przez autora księgi. Najbardziej pomocne w wydobyciu właściwego rozumienia tekstu okazuje się podejście intertekstualne. Pozwala ono celowo łączyć sformułowania kolejnych wersetów z tymi samymi zwrotami wcześniejszych ksiąg biblijnych. Zawarta w nich teologia ukaże właściwy sens zaproponowanego passusu Pierwszej Księgi Machabejskiej. Okazuje się, że ocena teologiczna jest daleka od oceny politycznej, branej niemal wyłącznie pod uwagę w analizach i komentarzach historyczno-literackich. Autor biblijny zachowuje daleko idącą wstrzemięźliwość wobec politycznych sukcesów Machabeuszy, pragnąc ukazać ich postępowanie w świetleprawa Bożego. Mocno zaświadcza to o uzasadnionej przynależności Pierwszej Księgi Machabejskiej do korpusu pism natchnionych.
What was the biblical interpretation of the Jews’ conduct in the final stage of the history of Israel in the context of the Law of Moses right before the times of the New Testament? The proposed exegesis of 1 Macc 8:17–20, which describes the covenant between Judas Maccabeus and the Roman republic, strives to discover the theological evaluation of the behavior of the revolt’s leader conducted by the author of the book. The intertextual method is particularly helpful in discovering the right understanding of the text. This method enables one to purposefully combine the expressions found in the consecutive verses with the same expressions found in the earlier biblical books. The theology that underlies these books will reveal the right sense of the studied passage of 1 Macc. It turns out that the theological evaluation is totally different than the political evaluation, the latter being solely taken into consideration in historical-literary analyses and commentaries. The biblical author has a restrained stance toward the political success of the Maccabees. He wants to reveal their conduct in the context of the Lord’s Law, which strongly proves that the First Book of Maccabees should belong to the canon of the inspired texts.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 31-55
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prominentny przodek pogromcy Spartakusa – Publius Licinius Crassus Dives, konsul w 205 r. przed Chr.
Autorzy:
Maciejowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963373.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
republika rzymska
III/II w. przed Chr.
Publius Licinius Crassus Dives
biografistyka
roman republic
III/II B.C.
biography
Opis:
The author attempts to answer to question, to what extent eulogy written down by Livy and concerning title figure of Publius Licinius Crassus (consul in 205 B.C.), corresponded with the facts (Liv. XXX 1, 4-6). Article presented stages of political and military career of the above-mentioned member of nobilitas and his competences. This activity can be followed by analysis his activity during holding consecutive offices (pontifex maximus, censor, magister equitum, praetor peregrinus, consul, proconsul). Where therefore we should seek origins of so high assesment given him by Livy? Analysing his activity the course Second Punic War (218-201 B.C.) author arrived at the conclusion, that it were not relatively modest war deedes, particularly in comparison with Roman outstanding leaders in this range, which decided about standing of Crassus. In his career, he placed himself in the role of the client of powerful gens Cornelia. He gained support from Cornelii during elections for pontifex maximus. In return for patronage and help in promotion on consecutive magistracies, he reciprocated undobtedly using his extensive juridicial knowledge. As a pontifex maximus he was also important link in the system of political control over sphere of the religion. Thus, origins of prestige of Crassus we should perceive above all in his mastery of the law. He was known not only as a expert in pontifical law, but also in advising Roman people and senate. It is emphasized not only by Livy, but also by Cicero, whose testimony, although late, it seems valuable, because it revels to us good memory of Crassus, which was preserved in Roman tradition. By advising in lawsuits, he was able to build own clientele, anywaythe network of obligations. This activity was also probably origin of his substantial profits (hence cognomen Dives). Example of the Crassus shows to us, that in Republican Rome, even in tumultuous times, it was there possibility to gain high political standing beyond sphere stricte military.
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu treść panegiryku pióra Tytusa Liwiusza poświęconego tytułowemu konsulowi w 205 r. przed Chr. odpowiada rzeczywistości. Pierwsza sugestia jaka się nasuwa, to zależność przekazu historyka z Patavium od zachowanego we fragmentach dzieła rzymskiego senatora i dziejopisa Gajusza Licyniusza Macera, protegowanego słynnego triumwira Marka Licyniusza Krassusa (ur. 114 - zm. 53 r. przed Chr.). Źródeł wysokiej pozycji Publiusza Licyniusza Krassusa osiągniętej w trakcie drugiej wojnie punickiej (218-201) należy szukać w przynależności do klienteli wpływowego gens Cornelia. Od Korneliuszy uzyskał poparcie podczas wyborów na urząd ponitfex maximus, stając się odtąd ważnym ogniwem powyższego stronnictwa. W zamian za patronat i pomoc w promocji na kolejne urzędy rewanżował się w ramach wymiany usług swoją rozległą wiedzą prawną, prawdopodobnie wspierał również Korneliuszy finansowo. Prawniczą biegłość Krassusa potwierdza także Cyceron. Poprzez udzielanie pomocy prawnej Krassus mógł z kolei budować własną klientelę, a przynajmniej sieć zobowiązań. Czy zatem treść panegiryku Krassusa znajduje potwierdzenie w dokonaniach konsula z 205 r. przed Chr. ? Jeśli odrzucimy stereotypowe określenia użyte przez Liwiusza dotyczące statusu społecznego czy wyglądu zewnętrznego oraz pochwały na temat przewag wojennych członka gens Licinii Crassi, dostrzeżemy autorytet zbudowany na solidnej wiedzy prawniczej. Przykład Krassusa ukazuje zatem, że w republikańskim Rzymie, nawet w bardzo burzliwych czasach istniała możliwość osiągniecia wysokiej pozycji politycznej poza sferą stricte militarną.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2019, 7; 5-37
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia rozwoju Republiki Rzymskiej według Polibiusza
History of the rise of the Roman Republic as described by Polybius
Autorzy:
Ceglarska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926124.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Polibiusz
Republika Rzymska
cykl ustrojów
anakyklosis
system mieszany
Polybius
the Roman Republic
the cycle of systems
mixed government system
Opis:
The aim of this article is to refer Polybius’s political theory, included in Book VI of The Histories, to the history of the rise of the Roman Republic. This theme must have been particularly significant for Polybius. For him, Rome was the most perfect example of a mixed government system, and the aim of describing its history was to show the development of this perfect system. The article presents the mutual relation of theory and history, starting with the period of kingship, up to the emergence of the democratic element, i.e. the moment when Rome acquired the mixed system of government. Both the political and social contexts of the changes are outlined. The analysis suggests that Polybius related his political theory to the history of the state he admired, thus providing the theory with actual foundations. Reconstructing his analysis makes it possible to see the history of Rome in a different light, and to ponder the system itself and its decline, even though the main objective of both Polybius and this article is to present its development.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 2; 85-93
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theological Assessment of the Covenant between Judas Maccabeus and Rome: an Intertextual Analysis of 1 Macc 8:17–20
Teologiczna ocena przymierza Judy Machabeusza z Rzymem. Intertekstualna analiza 1 Mch 8,17–20
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038455.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Septuagint
the First Book of the Maccabees
Roman republic
alliance
intertextuality
Septuaginta
Pierwsza Księga Machabejska
republika rzymska
przymierze
intertekstualność
Opis:
What was the biblical interpretation of the Jews’ conduct in the final stage of the history of Israel in the context of the Law of Moses right before the times of the New Testament? The proposed exegesis of 1 Macc 8:17–20, which describes the covenant between Judas Maccabeus and the Roman republic, strives to discover the theological evaluation of the behavior of the revolt’s leader conducted by the author of the book. The intertextual method is particularly helpful in discovering the right understanding of the text. This method enables one to purposefully combine the expressions found in the consecutive verses with the same expressions found in the earlier biblical books. The theology that underlies these books will reveal the right sense of the studied passage of 1 Macc. It turns out that the theological evaluation is totally different than the political evaluation, the latter being solely taken into consideration in historical-literary analyses and commentaries. The biblical author has a restrained stance toward the political success of the Maccabees. He wants to reveal their conduct in the context of the Lord’s Law, which strongly proves that the First Book of Maccabees should belong to the canon of the inspired texts.
Jaka była biblijna interpretacja postępowania Żydów w końcowym etapie historii Izraela w świetle zapisów prawa Mojżeszowego, niemal tuż przed nastaniem czasów Nowego Testamentu? Proponowana egzegeza fragmentu 1 Mch 8,17–20, opisującego zawarcie przymierza przez Judę Machabeusza z republiką rzymską, pragnie ukazać teologiczną ocenę postępowania przywódcy powstania dokonaną przez autora księgi. Najbardziej pomocne w wydobyciu właściwego rozumienia tekstu okazuje się podejście intertekstualne. Pozwala ono celowo łączyć sformułowania kolejnych wersetów z tymi samymi zwrotami wcześniejszych ksiąg biblijnych. Zawarta w nich teologia ukaże właściwy sens zaproponowanego passusu Pierwszej Księgi Machabejskiej. Okazuje się, że ocena teologiczna jest daleka od oceny politycznej, branej niemal wyłącznie pod uwagę w analizach i komentarzach historyczno-literackich. Autor biblijny zachowuje daleko idącą wstrzemięźliwość wobec politycznych sukcesów Machabeuszy, pragnąc ukazać ich postępowanie w świetle prawa Bożego. Mocno zaświadcza to o uzasadnionej przynależności Pierwszej Księgi Machabejskiej do korpusu pism natchnionych.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 7-30
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies