Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Republic/ Empire" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Tropajony na rzymskich monetach w okresie republiki i wczesnego cesarstwa. Kontekst historyczno-typologiczny
    Trophies in the Roman Coins The Republic and Early Empire Period. Historical-Typological Context
    Autorzy:
    Jarych, Adam Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033779.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    trophies
    coins
    political propaganda
    Republic/ Empire
    tropajony
    monety
    propaganda
    republika/cesarstwo
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na przedstawieniach tropajonów na rzymskich monetach w okresie republiki i cesarstwa. Analizując w pierwszej kolejności najstarsze emisje z III w. p.n.e. z przedstawieniem Wiktorii wieńczącej trofeum, która to była odpowiedzią na propagandę wielu miast z południa Italii, które w czasie II wojny punickiej wspierały Hannibala. Następnie przeanalizowane zostały motywy tropajonów wykorzystywane przez triumwirów monetarnych dla uczczenia, kampanii militarnych swoich przodków. Na koniec zaś emisje imperialne, które prezentowały trofea wkomponowane w szerszy kontekst architektoniczny, m.in. jako element łuków honoryfikacyjnych. Ponadto tekst ten zwraca uwagę na rozwój mentalności imperialnej Rzymian, która kreowana była dzięki różnego rodzaju przedstawieniom wizualnym m.in. na monetach, gdzie przez cały okres republiki propagowano idę militarnego męstwa, często ukazywanego za pomocą tropajonów
    This article focuses on representations of trophies on the Roman coins during the Republic and Empire. First of all, analyzed the oldest emissions from the 3rd century BC with the presentation of Victoria crowning the trophy, which was a responded to the propaganda of many cities from southern Italy that supported Hannibal during the Second Punic War. Then, the trophies theme used by Roman moneyers to the memorialized the military campaigns of their ancestors were analyzed. Finally, imperial emissions, which presented trophies integrated into a wider architectural context, including as an element of commemorative archs
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 57-68
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
    Autorzy:
    Faszcza, Michał Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632327.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
    armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
    Opis:
     Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
    Autorzy:
    Faszcza, Michał Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632341.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
    armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
    Opis:
    The author has attempted to present the main problems associated with the study of the Roman military discipline during the periods of the Republic and the Principate. Their number and the nature are the results, among others, of the limited academic discourse related to a small number of publications focused on disciplina militaris. Moreover, a significant part of the authors repeated the old statements about the harsh discipline, without trying to find answers to the question: what led to such a perception? The key to understand the true nature of the Roman military discipline is to recognize the role played by Polybios of Megalopolis and Flavius Iosephus, as well as the humanists who had lived in the 15th and 16th centuries. If we add to this conclusion that historians from the 19th–20th century (who often were military officers) had transferred their conceptual apparatus on the ancient times, it would be obvious that the development of a new vision of the Roman military discipline is absolutely necessary. To achieve this, however, we should abandon the uncritical citation of the Digest Iustiniani in favour of the focus on narrative sources which are showing the Roman realities, not just the postulates of legislators.
     Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy badawcze związane z rzymską dyscypliną wojskową okresu republiki i pryncypatu
    Autorzy:
    Faszcza, Michał Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953549.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Roman army, military discipline, military law, Roman Republic, Roman Empire
    armia rzymska, dyscyplina wojskowa, prawo wojskowe, republika rzymska, cesarstwo rzymskie
    Opis:
     Autor podjął próbę przedstawienia najważniejszych problemów związanych z badaniem rzymskiej dyscypliny wojskowej okresu republiki i pryncypatu. Ich liczba oraz charakter wynikają m.in. z ograniczonego dyskursu naukowego toczonego na ten temat, przejawiającego się niewielką liczbą publikacji poświęconych disciplina militaris. Co więcej, znaczna część autorów zadowala się powtarzaniem utartego stwierdzenia o surowej karności panującej rzekomo w legionach, bez próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, co wpłynęło na takie postrzeganie tej kwestii. Kluczem do poznania prawdziwego charakteru rzymskiej dyscypliny jest uświadomienie sobie roli odegranej przez Polybiosa z Megalopolis i Flaviusa Iosephusa, jak również żyjących w XV i XVI w. humanistów. Dodawszy do tego przenoszenie ówczesnego aparatu pojęciowego przez tworzących na przełomie XIX i XX w. badaczy (często będących oficerami), opracowanie nowej wizji dyscypliny obowiązującej w rzymskich armiach jawi się jako bezwzględnie konieczne. Aby to jednak uzyskać, należy zrezygnować z bezkrytycznego cytowania norm zawartych w Digesta Iustiniani na rzecz skupienia się na źródłach narracyjnych, ukazujących rzymskie realia, a nie tylko postulaty wyrażone przez prawodawców.       
    The author has attempted to present the main problems associated with the study of the Roman military discipline during the periods of the Republic and the Principate. Their number and the nature are the results, among others, of the limited academic discourse related to a small number of publications focused on disciplina militaris. Moreover, a significant part of the authors repeated the old statements about the harsh discipline, without trying to find answers to the question: what led to such a perception? The key to understand the true nature of the Roman military discipline is to recognize the role played by Polybios of Megalopolis and Flavius Iosephus, as well as the humanists who had lived in the 15th and 16th centuries. If we add to this conclusion that historians from the 19th–20th century (who often were military officers) had transferred their conceptual apparatus on the ancient times, it would be obvious that the development of a new vision of the Roman military discipline is absolutely necessary. To achieve this, however, we should abandon the uncritical citation of the Digest Iustiniani in favour of the focus on narrative sources which are showing the Roman realities, not just the postulates of legislators.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Intellectual Institutions of the Scientific and Academic Phase of the Czech National Revival
    Інтелектуальні інститути науково-академічної фази чеського національного руху
    Autorzy:
    Bevzyuk, Y.
    Tabanyukhova, O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894309.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    nation, ethnos, the Czech Republic, intelligentsia, Austria, empire, Slavs
    нація, етнос, Чехія, інтелігенція, Австрія, імперія, слов’яни
    Opis:
    Стаття присвячена дослідженню процесу формування національної ідентичності чехів – самобутнього явища, яке поєднало етнічну своєрідність із загальною течією становлення європейських націй. Як масштабне європейське явище періоду формування націй цей процес являв собою багатогранний і багатошаровий суспільний рух. Останній визначив не тільки культурний, соціальний і політичний стан сучасних націй і держав, але й їх національні ідеї, що продовжують формувати реальний зміст новітньої європейської історії. Варто визнати, що формування модерної якості чеського суспільства в значній мірі залежало від просвітницьких інтелектуальних товариств, науково-освітніх інституцій та громадських організацій, які генерували в собі елементи інтелектуалізації громадськості, формували незалежну особистість, сприяли культивуванню громадянського обов’язку. В цілому, діяльність ранніх науково-академічних інститутів була не просто мінливим сюжетом у політичному комплексі імперської культурної архітектури. Ранні чеські патріотичні установи виконували функцію каталізатора процесу модернізації національної свідомості. У той самий час вони залишалися земською установою із нечисленною читацькою аудиторією, що, безумовно, дещо знижувало інтенсивність національного процесу. З огляду на мовно-лінгвістичний фундамент формування науково-патріотичних чеських інститутів необхідно підкреслити наступне: всі вони отримали досвід публічної просвітницької роботи; започаткований процес духовної інституалізації «третього стану»; продовжувала закріплюватися мовна ідеологема чеського національного відродження, яка з часом увійде до фундаменту політичних програм майбутніх національних чеських партій.
    The article deals with the process of formation of the Czech national identity, a distinctive phenomenon that has combined ethnic originality and the common flow of formation of European nations. As a large-scale European phenomenon of the period of formation of nations, this process was a multifaceted and multilayered social movement. The latter defined not only the cultural, social and political conditions of the modern nations and states, but also their national ideas, which have continued shaping the real content of the modern European history. As a matter of fact, the formation of the modern quality of the Czech society largely depended on educational intellectual societies, scientific and educational institutions and public organisations that generated the elements of intellectualisation of the public, formed an independent personality, promoted the cultivation of a civic duty. In general, the activities of early academic institutions were not just a changing subject in the political complex of the imperial cultural architecture. Early Czech patriotic institutions served as catalysts for the process of modernisation of national consciousness. At the same time, they remained Zemsky institutions with a small readership, and, of course, in some way, this reduced the intensity of the national process. Taking into account the linguistic basis of the formation of the scientific and patriotic Czech institutions, the fact, that all of them have gained experience of public education, should be emphasized; the process of spiritual institutionalisation of the "third state" was initiated, the linguistic ideologeme of the Czech National Revival grew stronger and later became part of political programmes of future national Czech parties.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2020, 10; 61-77
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trade Must Go On. The Tar Trade, Nordic Rivalry, and Cross-Imperial Commercial Diplomacy, 1675–79
    Autorzy:
    Wirta, Kaarle
    Hannula, Henri
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036085.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    commercial diplomacy
    privateering
    empires
    Baltic trade
    Swedish Empire
    Dutch Republic
    Opis:
    The Scanian War fought between Sweden and Denmark (1675–1679) is an example of an armed conflict, which uncovers the clash between the commercial and political interests. This article analyses the dispute between the political allies, the Danish Crown and the Dutch States General considering the trade with Sweden. The Danish naval officials had captured and confiscated the cargoes of seven Dutch tar vessels, heading to Amsterdam from present-day Finland in 1677, which resulted in a major political dispute between Denmark and the Dutch Republic. By drawing upon the methodology of new diplomatic history, the article analyses the negotiations between the diplomatic actors involved in the disputes relating to the confiscation of the ships, all of whom represented the various powers involved in the Baltic export trade.
    Źródło:
    Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 53-76
    2545-1685
    2545-1693
    Pojawia się w:
    Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karl Christ i Rzym nieprzemijający…
    Autorzy:
    Mrozewicz, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631093.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Rome
    Roman Republic
    Roman Empire
    Caesar
    historiography
    Nazism
    Communism
    GDR historiography
    Opis:
    Karl Christ belonged to the most eminent German historians of the ancient Rome of the latter half of the 20th century. He was particularly interested in the Roman Empire and its place in the European history. This was vividly reflected in his “Geschichte der römischen Kaiserzeit”, which had as many as six editions in Germany. The book conveys the conviction that the history of the Roman Empire constitutes a fundament of contemporary Europe, regardless of the assessment it received over the centuries, which was often very negative. Karl Christ believed that in our times, Roman Empire acquires a new meaning in view of the unification of Europe. Naturally enough, this engenders the question whether a similar process had taken place in the past, whether there is a model of unity and if so, whether it has a chance of being successful. It turns out that the Roman Empire, despite its weaknesses and drawbacks, can be the only point of reference, regardless of the ways in which Europe is “unified”. The observation is also applied in a broader perspective which extends beyond Europe. This is associated with the ongoing globalisation, which in its turn provokes questions about a similar phenomenon in the past, and almost automatically evokes the example of the Roman Empire. Therefore Christ decided to provide the reader with a comprehensive compendium of knowledge of the Roman Empire in a structural-dialectic approach, so as to facilitate the understanding of persistence of the ancient realm and its impact on European history, at the same time enabling one to arrive at its spiritual and cultural roots. Christ wished to acquaint the contemporary inhabitant of our continent with the dialectics of development of the Roman world, its structural evolution, internal social and cultural diffusion and finally the development of culture in all its manifestations. The historian believed that only in this fashion, i.e. not only through history of persons and events, based on sensational elements, can one appreciate the place of the Roman Empire in the developmental sequence of the European continent and its significance for the contemporary cultural shape of Europe. This is also reflected in Christ’s studies on the history of historiography, or the image of the history of ancient Rome and the specificity of the Roman Empire that had been created by various authors over the centuries. This is also where he undertook the effort to evaluate the positions assumed by German historians in the Nazi times and during the Communist era, in the German Democratic Republic. Nonetheless, the studies of history of historiography were only a means to an end, which was to promote the awareness of the importance of the Roman world, or Mediterranean civilisation as a whole, for the contemporary European culture as well as highlight its persisting influence. In Christ’s opinion, it is that “dialogue of a historian with history” which demonstrates to the fullest extent the dialectic bond between antiquity and the present day.słowa klucze
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 11; 261-279
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pour la réforme de la justice ottomane: Count Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) and his activities in the final decades of the Ottoman Empire
    Autorzy:
    Dominik, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677437.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Ottoman Empire
    Young Turk Revolution
    Republic of Turkey
    legal reform
    intellectual history
    Leon Ostrorog
    Opis:
    Pour la réforme de la justice ottomane: Count Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) and his activities in the final decades of the Ottoman Empire Following the final partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1795 the Ottoman Empire became one of the chief destinations for the Polish political émigrés. Poles fled to Istanbul hoping for Ottoman support in their efforts to regain independence. Their participation in the Ottoman public sphere was not limited to the activities aimed at the restoration of an independent Poland; rather, Polish émigrés also played an active role in the enterprise of modernization of the Ottoman state since the era of the Tanzimat reforms (1839–1876). While one can say that the intensity of the Polish participation in the Ottoman public sphere decreased substantially after the Ottoman defeat in the war against Russia (1877 –1878) and during the reign of Sultan Abdülhamid II (r. 1876–1909), the subsequent 1908 Young Turk Revolution and the coming to power of the Committee of Union and Progress (İttihat ve Terakki Fırkası) was a watershed event that attracted some Polish émigrés from France to come to the Ottoman Empire.This paper focuses on the work of Count Leon Ostroróg (1867–1932), who came to prominence as a legal adviser to the Ottoman Ministry of Justice in the Second Constitutional Period (1908–1918). He played an important role in the reform projects of the Ottoman legal system. Meanwhile, he was actively engaged in the life of the Istanbul’s Polish, French and Levantine communities. By focusing on his major works this paper discusses Ostroróg’s views on the late Ottoman Empire and his stance towards the transformation of the multicultural and multiethnic Ottoman Empire into the nation-state of the Republic of Turkey in the aftermath of the WWI and towards a number of far-reaching reforms that characterized that period. Pour la réforme de la justice ottomane: Hrabia Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) i jego działalność w późnym Imperium Osmańskim Po ostatnim rozbiorze Rzeczpospolitej Obojga Narodów w 1795 roku Imperium Osmańskie było jednym z najważniejszych kierunków, jakie obrała polska emigracja polityczna. Polacy przyjeżdżali nad Bosfor mając nadzieję na osmańskie wsparcie w próbach odbudowania niepodległego państwa polskiego. Aktywność Polaków w Porcie Osmańskiej nie ograniczała się jednak wyłącznie do planowania przyszłych powstań przeciwko zaborcom. Emigranci odegrali znaczącą rolę w przygotowaniu reform mających na celu reorganizację Imperium Osmańskiego poczynając od okresu Tanzimatu (1839–1876). Choć działalność polskiej emigracji zmalała po przegranej Imperium Osmańskiego w wojnie przeciwko Rosji (1877–1878) i podczas panowania Sułtana Abdülhamida II (na tronie od 1876 do 1909), rewolucja młodoturecka w 1908 roku i dojście do władzy Komitetu Jedności i Postępu (İttihat ve Terakki Fırkası) były przełomowymi wydarzeniami, które stały się impulsem dla polskich emigrantów urodzonych we Francji do przybycia do Państwa Osmańskiego.Tematem tego artykułu jest działalność Hrabiego Leona Ostroroga (1867–1932), który w okresie młodotureckim (1908–1918) zasłynął jako doradca prawny w osmańskim Ministerstwie Sprawiedliwości. Ostroróg odegrał znaczącą rolę w przygotowaniu projektów reform osmańskiego systemu prawnego. Równocześnie był on również aktywnie zaangażowany w życie polskiej, osmańskiej oraz lewantyńskiej społeczności Stambułu. Koncentrując się na najważniejszych pracach opublikowanych przez Ostroroga, artykuł poddaje pod dyskusję poglądy Ostroroga na sytuację Imperium Osmańskiego w ostatnich latach jego istnienia oraz na zmiany zachodzące w wyniku I wojny światowej, kiedy to wielokulturowe i wieloetniczne imperium przeobraziło się w Republikę Turcji.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2017, 17
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformation in the Turkish Educational System from the Ottoman Empire to the Republic of Turkey: The Elements Behind the Contemporary Status of EFL
    Autorzy:
    Maden, Sinem
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38576873.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Związek Nauczycielstwa Polskiego
    Tematy:
    the educational system
    the Ottoman Empire
    the Turkish Republic
    students’ motivation to learn English
    English as a Foreign Language (EFL)
    Opis:
    Aim: The aim of this study is to show the evolution of the Turkish educational system, tracing its development from the Ottoman Empire simultaneously with the political and historical events. Thus, it intends to explore the conditions and requirements that played a pivotal role in shaping the current status of in Turkey. Methods: The historical review method was used to present frequent regulations applied by the Ottoman Empire and the Turkish Republic in the country's educational system, and more specifically in the education of English. Results: Frequent radical changes of the last two decades in the educational system have resulted in a number of problems. Firstly, education lost its value in the eyes of students as they thought the authorities do not see the educational system as something important for the country. Secondly, there have been many concerns among teachers and school administrators regarding the implementation of the improvement projects due to some factors such as inequality in opportunities across the country, physical limitations, and budgetary constraints. In the context of Foreign Language Education (FLE), the lack of foreign language questions in the common mandatory university entrance exam (TYT), and the assessment of only passive language knowledge in the foreign language exam (YDT), led to a decline in students' motivation to learn English. Conclusions: Enhancing English proficiency prior to university admission could lead to more success in language learning experiences of students in Turkey. This approach would prevent them from wasting their time before commencing their university education and avoid challenges arising from delayed foreign language learning.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2024, LXVII, 1-2; 23-44
    0033-2178
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Oświatowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Problem of the Demarcation of the Border between Estonia and Russia in 1917–1920
    Autorzy:
    Materski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1059107.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    republic of estonia
    the fall of the russian empire
    bolshevik revolution
    demarcation
    conflicts over borders
    peace treaties
    right of peoples to self-determination
    Opis:
    The article addresses an important but little-known issue of the conflict over the demarcation of the border between Estonia and (Soviet) Russia in the years 1917–1920, which was important for the international order in North-Eastern Europe after the First World War. The dispute over this matter was much broader than just bilateral, as the normalization of the situation in the Baltic region conditioned the possibility of extending the international order established by the Treaty of Versailles to Eastern Europe. This issue has not received a separate monograph so far, although it was addressed in historical publications, especially in the countries directly concerned. The analysis of the state of research, confronted with primary sources, constitutes the base for the article. After the Bolshevik Revolution of 1917, Estonia quickly became an object of interest for the Bolsheviks, which almost ended up with the republic losing its independence. However, the politicians of the newly born Republic of Estonia showed great political skills by manoeuvring between Germany, the White and Red Armies, obtaining British aid and establishing military cooperation with Latvia, which was equally threatened. However, it was the Polish-Soviet War, which ended with the defeat of the Red Army, that turned out to be crucial. During disputes with the Whites and the Bolsheviks with regard to demarcation, Estonia successfully, at least in a shortterm perspective, defended its historical rights to the regions of Narva and Petseri against its aggressive neighbour. From the point of view of diplomatic possibilities, the Estonians achieved everything that was achievable. The peace treaty signed in Tartu in 1920 ensured ‘perpetual guarantees’ which, however, lasted only for less than two decades.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2020, 85, 4; 89-110
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hacer Topaktaş o poselstwie Franciszka Piotra Potockiego do Stambułu (1788–1793)
    Hacer Topaktaş on Franciszek Piotr Potockis mission to Istanbul (1788–1793)
    Autorzy:
    Czarnecka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32402920.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Hacer Topaktaş
    Franciszek Piotr Potocki
    diplomatic relations
    Polish-Ottoman relations
    Polish-Turkish relations
    First Republic
    Ottoman Empire
    18th century
    stosunki dyplomatyczne
    stosunki polsko-osmańskie
    relacje polsko-tureckie
    I Rzeczpospolita
    Imperium Osmańskie
    XVIII w.
    Opis:
    Reading Ottoman-Polish diplomatic relations leads to a clear conclusion that in the late 18th century, the Polish-Lithuanian Commonwealth had an opportunity to enter into an international alliance as a partner alongside the Ottoman Empire. Topaktaş has not attempted to create hypothetical scenarios regarding the survival or otherwise of the First Republic, but has reconstructed the idea of an Ottoman-Polish alliance in a scholarly manner, drawing on a rich body of historical sources. The publication contains innovative insights from the fields of history, political science and international relations. It takes into account the latest state of research and the results of searches personally conducted by the author. Topaktaş has almost managed to avoid factual mistakes and errors. The scale of the research apparatus used and the high specialisation of the technique of the historian of Polish-Turkish relations makes this monograph a work complementary to the diplomatic relations between the Republic of Poland and the Ottoman Empire. The reader is presented with a convincing argument alternating with a narrative that gives the impression of a reportage on the journey and stay of Franciszek Piotr Potocki - all wrapped up in academic terminology. The author has accomplished the research goals declared in the introduction. I personally believe that Topaktaşs book is a groundbreaking and inspiring treatise on the late 18th century. It is worth recommending to enthusiasts of Ottoman studies, but also to students of history interested in the subject.
    Źródło:
    Historia Slavorum Occidentis; 2024, 2(41); 235-249
    2084-1213
    Pojawia się w:
    Historia Slavorum Occidentis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozbiórka byłego soboru Aleksandra Newskiego na placu Saskim w Warszawie. Studium przypadku z dziedziny polityki i administracji władz centralnych i samorządowych odrodzonej Rzeczypospolitej
    Demolition of the Former Alexander Nevsky Cathedral in the Saski Square in Warsaw. Case Study in the Field of Politics and Administration of Central and Local Government Authorities of the Reborn Polish Republic
    Autorzy:
    Zarychta, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478080.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    Imperium Rosyjskie
    magistrat warszawski
    Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
    polityka symboliczna
    sobór Aleksandra Newskiego w Warszawie
    urbanistyka
    Second Polish Republic
    Russian Empire
    Warsaw City Hall
    Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment
    symbolic politics
    Alexander Nevsky Cathedral in Warsaw
    urban planning
    Opis:
    Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w ramach oczyszczenia przestrzeni publicznej Warszawy z pozostałości zaborczej polityki symbolicznej podjęto decyzję o rozbiórce soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego. Sprawa ta była szeroko komentowana zarówno pośród elit politycznych II RP, jak i mieszkańców Warszawy, a informowani o niej byli mieszkańcy całej Polski. Pierwsze kwestię zburzenia soboru podjęły organizacje społeczne oraz magistrat Warszawy. Informacje na ten temat pojawiły się w prasie, a także dotarły do rządu RP. Stanowisko w tej sprawie zajęło Prezydium Rady Ministrów na wniosek swego prezesa Ignacego Jana Paderewskiego. Było ono jednoznaczne – sobór należało zburzyć, a dokonać tego miało Ministerstwo Robót Publicznych. Ze względu na interwencje Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Ministerstwa Spraw Wojskowych rozbiórkę wstrzymano. Jej temat został ponownie podjęty przez Sejm Ustawodawczy, który, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych i żywej dyskusji na posiedzeniu plenarnym, przesunął rozbiórkę na okres późniejszy (co ciekawe, wnioski o zburzenie i o zachowanie soboru przedstawiali sejmowi przedstawiciele jednej partii). Następnie sprawę rozbiórki podjął rząd gen. Władysława Sikorskiego (co spotkało się z nieudaną kontrakcją posłów mniejszości narodowych) i zlecił ją Ministerstwu Robót Publicznych. Podwykonawca wybrany przez ministerstwo zawiódł i dopiero magistrat Warszawy zakończył prace rozbiórkowe, a następnie oddał plac Saski na potrzeby reprezentacyjne władz RP w lipcu 1926 r. Pracami tymi kierował przyszły prezydent Warszawy Zygmunt Słomiński. Artykuł jest case study rozbiórki byłego soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego jako działania wymagającego współpracy wielu instytucji rządowych i samorządowych odrodzonego państwa polskiego, działania, które spowodowało polaryzację poglądów, często niepokrywających się z sympatiami politycznymi.
    When Poland regained its independence, a decision was made to pull down the Orthodox St. Alexander Nevsky Cathedral as part of clearing Warsaw’s public space from the remains of the symbolic politics of partition. This matter was widely commented on both among the political elites of the Second Polish Republic and the residents of Warsaw, and the inhabitants of whole Poland were informed about it. Social organisations and the Town Hall of Warsaw were the first to take the issue of demolition of the Cathedral. Information on this subject appeared in the press and reached the Government of the Polish Republic. The Presidium of the Council of Ministers took a stand on this matter at the request of its Chairman, Ignacy Jan Paderewski. It was unambiguous – the Cathedral had to be demolished, and the Ministry of Public Works was to do it. Due to the interventions of the Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment and the Ministry of Military Affairs, demolition was ceased. This subject was again taken up by the Legislative Sejm which, after conducting public consultations and lively discussions at the plenary session, postponed the demolition for a later period (interestingly, requests for demolition and maintaining the Cathedral were presented to the Sejm by representatives of one party). Then, the issue of demolition was taken up by the government of Gen. Władysław Sikorski (which met with a failed counteraction of members of national minorities) and commissioned to the Ministry of Public Works. The subcontractor chosen by the Ministry failed and only the City Hall of Warsaw completed the demolition works, and then gave the Saski Square for the representative needs of the Polish authorities in July 1926. These works were managed by the future Mayor of Warsaw, Zygmunt Słomiński. The article is a case study of demolition of the former Alexander Nevsky Cathedral as an action requiring the cooperation of many state and local government institutions of the reborn Polish State, an action which resulted in the polarisation of views, often not coinciding with the political affinity.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 416-439
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Arthur E. Gurney – brytyjski architekt czynny w Warszawie i na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej od 1899 do 1915 roku
    Arthur E. Gurney – a British architect active in Warsaw and on the former territories of the Polish Republic from 1899 to 1915
    Autorzy:
    Kilanowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927060.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Arthur Edward Gurney
    Arthur E. Gurney
    Artur Gurney
    architekt
    budowniczy
    brytyjski architekt
    projektant
    sylwetka
    Warszawa
    Polska
    Rosja
    Cesarstwo Rosyjskie
    Rzeczpospolita
    Bronisław Brochwicz-Rogóyski
    Bronisław Rogóyski
    Rogóyski
    bracia Horn i Rupiewicz
    L.R.I.B.A.
    F.R.I.B.A.
    architect
    constructor
    British architect
    designer
    profile
    Warsaw
    Polska
    Russia
    Russian Empire
    Polish Republic
    Horn brothers and Rupiewicz
    Opis:
    Artykuł prezentuje sylwetkę i twórczość Arthura Edwarda Gurneya (1875-1947), brytyjskiego architekta i budowniczego czynnego w Warszawie na początku XX w., którego dokonania nie doczekały się do tej pory pogłębionych badań. Przedstawiono pochodzenie i wykształcenie architekta, jego działalność społeczną i publicystyczną, a przede wszystkim zawodową. Gurney miał udział w powstaniu ważnych obiektów w Warszawie i na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej pod zaborem rosyjskim. Wśród najważniejszych inwestycji można wymienić wieżowiec firmy „Cedergren” w Warszawie, Bibliotekę Publiczną w Warszawie czy kolonię domków dla służby folwarcznej w Fabiankach. Gurney był zaprzyjaźniony i związany zawodowo z Bronisławem Brochwicz-Rogóyskim; charakterystyczne dla jego twórczości było wykorzystanie motywów zaczerpniętych ze średniowiecznej architektury warowno-obronnej, znajdował się też pod wpływem ruchu Arts and Crafts. Działalność publicystyczna Gurneya przyczyniła się do popularyzacji wiedzy o polskiej historii i kulturze za granicą.
    The article presents the profile and work of Arthur Edward Gurney (1875-1947), a British architect and constructor active in Warsaw in the beginning of the 20th century whose achievements have not been subject to any deepened research so far. The article presents the origin and educational background of this architect, his social and journalistic activity, and most of all, the professional one. Gurney contributed to creation of many important buildings in Warsaw and on the former territory of the Polish Republic under Russian rule. Among the most im¬portant investments, we can name the skyscraper of “Cedergren” company in Warsaw, the Public Library in Warsaw or the colony of houses for farm servants in Fabianki. Gurney was befriended with and professionally associated with Bronisław Brochwicz-Rogóyski; a distinctive feature of his work was the use of motifs inspired by medieval stronghold and defence architecture, he was also under influence of Arts and Crafts movement. The journalistic activity of Gurney contributed to popularisation of knowledge on Polish history and culture abroad.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2019, 2; 147-188
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies