Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Religious art" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Сучасне сакральне мистецтво: переосмислення традиції. Огляд міжнародної наукової конференції "Współczesna sztuka sakralna. Historia i recepcja tradycji" / "Сучасне сакральне мистецтво. Історії та рецепція традиції"
Modern Sacred Art: Rethinking a Tradition. Review of the International scientific conference 'Modern Sacred Art. History and Reception of the Tradition'
Autorzy:
Levytska, Mariana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32362887.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
сакральне мистецтво
релігійна традиція
авторське трактування
переосмислення традиції
sacred art
religious tradition
author 's interpretation
rethinking of tradition
Opis:
В огляді висвітлено теми і проблематику міжнародної наукової конференції, проведеної 6 грудня 2021 р. у онлайн-форматі між Варшавою та Львовом. Ініціаторами конференції стали дослідники іконопису та практикуючі митці, учасники багаторічних пленерів у Новиці (Польща), зацікавлені в аналітичному осмисленні шляхів розвитку сучасного релігійного мистецтва. Доповідачі зосередили свою увагу на питаннях історії та перспективах розвитку сакрального мистецтва в Україні та Польщі на сучасному етапі. Конференція продемонструвала важливість вивчення історичних витоків релігійного мистецтва та переосмислення засобів давнього сакрального мистецтва задля їх актуалізації.
The review highlights the topics and issues of the International scientific conference held on December 6, 2021 in the online format between Warsaw and Lviv. The initiators of the conference were researchers of icon painting and practicing artists, participants of the plein airs in Nowy Sącz (Poland), interested in analytical rethinking of the modern religious art. The speakers focused on the history and prospects of the development of sacred art in Ukraine and Poland at the present stage. The conference demonstrated the importance of studying the historical sources of religious art and rethinking the mediums of ancient sacred art in order to actualize them.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2023, 11; 221-225
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Память, мифологизация или мифопоэтика? Лермонтов в свете религиозной философии Серебряного Века
Memory, Mythologization, Mythological Poetics? Lermontov in the Light of the Religious Philosophy of the Silver Age
Pamięć, mitologizacja, poetyka mitologiczna? Lermontow w świetle filozofii religijnej Srebrnego Wieku
Autorzy:
Zoltán, Józsa György
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879883.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lermontow
metafizyka
literatura religijna
Srebrny Wiek
Sztuka Pamięci
Lermontov
metaphysics
religious literature
Silver Age
the Art of Memory
Opis:
В настоящей работе делается попытка суммировать и контрастировать взгляды русских религиозных философов эпохи Серебряного века на творчество Лермонтова. Полемичная оценка Владимира Соловьева дала толчок переосмыслению места Лермонтова в отечественном каноне. Начиная с Мережковского, истолковавшего произведения Лермонтова в согласии с дуалистическим кодом собственной метафизической умозрительной конструкции, все религиозные философы, включая Н. Бердяева, Л. Шестова, откликались на дилемму «Пушкин или Лермонтов», даже в форме кратких разбросанных замечаний. Религиозные мотивы, фигурирующие в лирике и прозе Лермонтова, внушают, что сакральный код русской словесности и художества определяет и его поэтику. Это очевидно в замысле композиции его предисловия к роману Герой нашего времени. В Лермонтове В. Розанов узрел «мистагога», о. Флоренский, трактуя его творчество преимущественно в рамках своего учения о Софии, акцентирует и «титаническое начало». О. С. Булгаков и С. М. Соловьев разъяснили факты, результировавшие негативную оценку Лермонтова В. Соловьевым. В сочинениях религиозных философов создавалась картина, резко противостоящая прочтениям последующих поколений историков литературы, которые старались выставлять художника-Лермонтова как вульгаризированного критика общественно-политической атмосферы своего времени
In the present article the author attempts to summarise and juxtapose views on Lermontov’s oeuvre formulated by the religious philosophers of the Silver Age. The polemic assessment made by Vladimir Solovyev offered a stimulus to reconsidering Lermontov’s position in Russian national canon. Beginning with Merezhkovsky, interpreting the works of Lermontov in accordance with his own metaphysical philosophical construction, all religious thinkers, including N. Berdyaev, L. Shestov, have reacted to the dilemma “Pushkin or Lermontov”, even if they did so in the form of scattered comments. Religious motifs coded in Lermontov’s prose and poetry, suggest that the sacral code of Russian literature and arts determined his poetics. This is obvious from the project of the composition seen in his foreword to A Hero of Our Time. V. V. Rozanov deemed Lermontov a ‘mystagogue’, whereas the Rev. Florensky, discussing his oeuvre pre-eminently in the framework of his own doctrine on Sophia, addresses the role of ‘titanic’ notion. The Rev. Sergius Bulgakov and S. M. Solovyov clarified facts leading to Vl. Solovyov’s negative assessment. In their writings religious philosophers created a picture sharply contrasting with vulgarised readings afforded by future generations of historians of literature, who strived to make out Lermontov the artist as a vulgarised critic of the social and political atmosphere of his time.
W artykule podjęto problem podsumowania i zarazem zderzenia poglądów rosyjskich filozofów religijnych Srebrnego Wieku na twórczość Lermontowa. Polemiczny osąd Włodzimierza Słowiowa stał się impulsem do przewartościowania pozycji Lermontowa w rosyjskim kanonie literackim. Poczynając od Mierieżkowskiego, który odczytał utwory poety zgodnie z kryteriami własnych teorii metafizycznych, ich spekulatywnym charakterem i dualistycznym kodem, kolejni myśliciele, w tym Mikołaj Bierdiajew i Lew Szestow, starali się odnieść do dylematu: „Puszkin czy Lermontow”, nawet jeśli były to ich krótkie rozproszone uwagi. Motywy religijne, obecne w liryce i prozie Lermontowa, odzwierciedlają fakt, że kod sakralny rosyjskiej literatury i sztuki nieobcy jest także jego poetyce. Widoczne jest to zwłaszcza w zamyśle kompozycji wstępu do powieści Bohater naszych czasów. Wasilij Rozanow dostrzegł w Lermontowie „mistagoga”, o. Paweł Florenski, rozpatrując jego twórczość głównie w ramach własnej teorii na temat Sofii, akcentował w nim „pierwiastek tytaniczny”. S. Bułgakow i S. M. Sołowiow próbowali objaśnić negatywną ocenę W. Sołowiowa wobec Lermontowa. Prace filozofów religijnych przyniosły obraz zdecydowanie przeciwstawny do oceny Lermontowa przez następne pokolenia historyków literatury, którzy przedstawiali go jako zwulgaryzowanego krytyka atmosfery społeczno-politycznej swej epoki.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 5-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Костел Успіння Пресвятої Діви Марії в Умані: особливості функціонування у 1967–2023 роках
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Humaniu: zasady funkcjonowania w latach 1967–2023
Autorzy:
Кузнець, Тетяна
Присяжнюк, Юлія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233782.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Умань
Уманський костел
Уманська картинна галерея
релігійна громада
римо-католики в Умані
Уманський краєзнавчий музей
Uman
Uman Church
Uman Art Gallery
religious community
Roman Catholics in Uman
Uman Local History Museum
Humań
kościół w Humaniu
galeria sztuki w Humaniu
wspólnota religijna
katolicy w Humaniu
muzeum historii lokalnej w Humaniu
Opis:
Костел Успіня Пресвятої Діви Марії в Умані має тривалу історію, але його джерельна база ще потребує доповнення. Метою статті є систематизація інформації про використання костелу після його реставрації до сьогодення, що сприятиме розумінню питання про можливості остаточного повернення його римо-католицькій громаді Умані. При підготовці статті автори дотримувалися принципів історизму, об’єктивності, плюралізму. Висновки: зібраний та систематизований у статті матеріал складає уявлення про особливість використання будівлі Успенського костелу у радянський час та добу відновлення незалежності України, що доповнює його історію та сприяє розумінню ситуації з поверненням його католикам Умані.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Humaniu ma długą historię, jednak jego baza źródłowa wciąż wymaga jeszcze uzupełnienia. Celem niniejszego artykułu jest usystematyzowanie informacji na temat użytkowania kościoła od czasów jego renowacji do dzisiaj, co z pewnością pomoże zrozumieć kwestię możliwości jego ostatecznego powrotu do rzymskokatolickiej wspólnoty Humania. Przygotowując artykuł, autorzy kierowali się zasadami historyzmu, obiektywizmu oraz pluralizmu. Wnioski: zebrany i usystematyzowany w artykule materiał daje wyobrażenie o specyfice użytkowania budynku kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w czasach sowieckich i okresie przywracania niepodległości Ukrainy, co uzupełnia jego historię i przyczynia się do zrozumienia sytuacji jego powrotu do katolików Humania.
The Assumption of the Virgin Mary Church in Uman has a long history, yet its source base requires further supplementation. The article aims to systematize information on the use of the church after its restoration to the present day, contributing to the understanding of the possibility of its definitive return to the Roman Catholic community in Uman. In preparing the article, the authors adhered to the principles of historicism, objectivity, and pluralism. Conclusions: the material collected and systematized in the article provides insights into the unique use of the Assumption Church building during the Soviet era and the period of Ukraine’s independence, enriching its history and aiding in understanding the situation of its return to the Catholics of Uman.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2023, 6, 18; 1-24
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie inspiracji religijnej w muzyce
Autorzy:
Garnczarski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669467.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religious inspiration
faith
art
Gregorian chant
mass
oratorio
passion
cantata
Bible
liturgy
inspiracja religijna
wiara
sztuka
chorał gregoriański
msza
oratorium
pasja
kantata
Biblia
liturgia
Opis:
The issue of religious inspiration in the music is complex and multifaceted, rooted in the vast area of faith (internal, deeply personal) and art. In the present study was undertaken reflection on two kinds of inspiration: biblical, liturgical or religious text in general and sacred music motives and precisely liturgical.First, a significant source of inspiration is own singing of the Catholic Church – Gregorian chant, which in the Middle Ages was the main stream of sacred music, and became a source of development of polyphony, as its cantus firmus. Culmination of the polyphony development was the work of P. Palestrina. From the religious inspiration drew the composers of all eras in the history of music. In the Baroque period developed next to a popular mass such forms as oratory, its particular variant – passion and cantata. Also the form of instrumental music, especially organ (J.S. Bach, J.F. Handel). In the classicism religious music formed mainly three Viennese classicists: J. Haydn, W.A. Mozart and L. van Beethoven. Composed by them religious music bears the features of instrumental music of the period, as well as signs of secular vocal and instrumental music. The composers of the Romantic period are fulfilled in the form of a classical type of cantata mass or a symphony mass. In Poland in the field of religious music marked S. Moniuszko. Nowadays, the example of the composer inspired by religious contents is Krakow composer J. Łuciuk, forming based on Gregorian chant, biblical and liturgical texts, inspired by the person and the pontificate of John Paul II and the Marian theme. He confirms this, saying, “Poetry and literature, as faith and prayer, are inextricably linked with what I write. Always important and inspiring was the reflection associated with the reading of Scripture, liturgical texts, lives of the saints and papal documents”.
The issue of religious inspiration in the music is complex and multifaceted, rooted in the vast area of faith (internal, deeply personal) and art. In the present study was undertaken reflection on two kinds of inspiration: biblical, liturgical or religious text in general and sacred music motives and precisely liturgical.First, a significant source of inspiration is own singing of the Catholic Church – Gregorian chant, which in the Middle Ages was the main stream of sacred music, and became a source of development of polyphony, as its cantus firmus. Culmination of the polyphony development was the work of P. Palestrina. From the religious inspiration drew the composers of all eras in the history of music. In the Baroque period developed next to a popular mass such forms as oratory, its particular variant – passion and cantata. Also the form of instrumental music, especially organ (J.S. Bach, J.F. Handel). In the classicism religious music formed mainly three Viennese classicists: J. Haydn, W.A. Mozart and L. van Beethoven. Composed by them religious music bears the features of instrumental music of the period, as well as signs of secular vocal and instrumental music. The composers of the Romantic period are fulfilled in the form of a classical type of cantata mass or a symphony mass. In Poland in the field of religious music marked S. Moniuszko. Nowadays, the example of the composer inspired by religious contents is Krakow composer J. Łuciuk, forming based on Gregorian chant, biblical and liturgical texts, inspired by the person and the pontificate of John Paul II and the Marian theme. He confirms this, saying, “Poetry and literature, as faith and prayer, are inextricably linked with what I write. Always important and inspiring was the reflection associated with the reading of Scripture, liturgical texts, lives of the saints and papal documents”.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2013, 32, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapoznane dzieło Jana Styki w kościele ojców jezuitów w Łodzi
The forgotten work of Jan Styka in the church of the Jesuits in Łódź
Autorzy:
Stefański, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519318.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
malarstwo religijne XIX wieku
sztuka Łodzi XIX wieku
Jan Styka
Juliusz Kunitzer
religious painting of the 19th century
art of Łódź of the 19th century
Opis:
Obecny kościół ojców jezuitów w Łodzi pw. Najświętszego Serca Jezusa to dawny (do 1945 r.) kościół ewangelicko-augsburski pw. św. Jana Ewangelisty, wzniesiony w latach 1880–1884. W jego ołtarzu głównym zawisło dzieło Jana Styki zatytułowane Chrystus nauczający uczniów i rzesze ludu, ufundowane przez jednego z najbardziej znanych łódzkich przemysłowców Juliusza Kunitzera. Obraz powstał w ciągu 1885 r., a w kościele został zawieszony w styczniu następnego roku. Wzbudził duże zainteresowanie w Łodzi i w Warszawie. Jego surowa forma artystyczna dostosowana została do wymogów kultu luterańskiego. To zadecydowało zapewne, że w momencie przejęcia kościoła w 1945 r. przez jezuitów obraz został zdjęty z ołtarza głównego i przeniesiony na emporę. Tam znajdował się przez kilkadziesiąt lat. Zainteresowano się nim dopiero pod koniec ubiegłego stulecia, kiedy rozpoczęto renowację świątyni. Obraz został poddany konserwacji i pojawiły się plany jego zawieszenia na ścianie prezbiterium. Do dziś nie zostały jednak zrealizowane. Obraz znajdował się przez kilka lat w domu zakonnym ojców jezuitów, a obecnie zawisł na tylnej ścianie towarzyszącej kościołowi kaplicy św. Krzysztofa. To wysokiej klasy dzieło sztuki religijnej, jedno z najlepszych w dorobku Styki, którego losy są znamienne dla przemian zachodzących w Polsce po 1945 r., wciąż czeka na docenienie i właściwe wyeksponowanie.
The current church of the Jesuit fathers in Łódź (The Sacred Heart of Jesus) is the former Evangelical-Augsburg church of Saint John the Evangelist, built in 1880–1884. On its main altar there is a work by Jan Styka entitled Christ Teaching the Disciples and the Crowd, funded by one of the most famous industrialists from Łódź, Juliusz Kunitzer. The painting was created in 1885 and hung in the church in January of the following year. It aroused great interest in Łódź and Warsaw. Its raw artistic form was adapted to the requirements of Lutheran worship. This probably resulted in the fact that when the church was taken over by the Jesuits in 1945, the painting was removed from the main altar and moved to the gallery, where it stayed for several decades. Interest in it came only at the end of the last century, when the renovation of the temple began. The painting underwent conservation and plans were made to hang it on the wall of the presbytery. However, they have not been implemented to date. The painting was kept in the Jesuit monastery for several years, and is now hung on the back wall of the chapel of St. Christopher. This high-class work of religious art, one of Styka’s best works, the fate of which is significant for the changes taking place in Poland after 1945, is still waiting to be appreciated and properly exposed.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2023, 1, 11; 25-41
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzory rosyjskiego malarstwa ikonowego w 2. połowie XIX i początku XX wieku. Uwagi wstępne na przykładzie obiektów z Podlasia i Lubelszczyzny
Patterns in Russian Icon Painting in the Second Half of the 19th and the Early 20th Century. Introductory Notes Based on Examples from Podlachia and the Lublin Land
Autorzy:
Szybalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15600863.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Russian art
19th-century Russian religious painting
19th-century icon painting
patterns in icon painting
dissemination of iconographic patterns in icon painting
iconographic tradition in icon painting
Podlachia
Lublin Land
sztuka rosyjska
rosyjskie malarstwo religijne XIX w.
malarstwo ikonowe XIX w.
wzory w malarstwie ikonowym
popularyzacja wzorów ikonograficznych w malarstwie ikonowym
tradycja ikonograficzna w malarstwie ikonowym
Podlasie
Lubelszczyzna
Opis:
Problem wzorów stosowanych przez malarzy ikon 2. połowy XIX i początku XX w. był dotąd marginalnie poruszany przez badaczy. Dotyczy on stosowania ogólnoeuropejskiego kanonu akademickiego, oddziaływania wzorów zachodnich i rosyjskich (w duchu kultury łacińskiej i nawiązujących do przetworzonej tradycji rodzimej), adaptowania kompozycji zgodnych z kanonem malarstwa cerkiewnego, czerpania z grafiki popularnej (zachodniej i rosyjskiej). Analizowane obiekty z terenów Podlasia i Lubelszczyzny zostały uporządkowane według powtarzających się kompozycji. Badania uzupełniono przykładami ikon z centralnej Rosji i Azji. W efekcie rozpoznane zostały popularne wzory stosowane przez twórców ikon i sposoby ich popularyzacji, m.in. poprzez masowe odbitki graficzne i fotografie. Przeprowadzone analizy dowiodły, że standardowa produkcja artystyczna dzieł na potrzeby Cerkwi nie wymagała oryginalności ujęć kompozycyjnych, a pomimo kształtowania się wówczas w Rosji stylu narodowego nastąpiła wzmożona recepcja estetyki łacińskiej.
The issue of patterns used by icon painters in the second half of the 19th and the early 20th century has so far won only marginal scholarly attention. It refers to the application of the pan-European canon of academicism, the influence of Western and Russian models (the latter produced in the spirit of the Latin culture and referring to a reworked native tradition), the process of adapting compositions compliant with the canon of Orthodox Church painting, and the process of borrowing from popular graphic art (both Western and Russian). Artworks from Podlachia and the Lublin Land under analysis in the current article have been categorised according to recurrent compositions. Their examination has been complemented with examples of icons from central Russia and Asia. This helped to recognise the popular patterns applied by icon painters and the methods of their dissemination by, among others, mass-produced graphic prints and photographic prints. Relevant analyses have shown that the standard production of artworks for the use of the Orthodox Church did not require the compositional arrangement to be original, and that the reception of Latin aesthetics increased regardless of the fact that the national style was forming in Russia at the time.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 879-946
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna praktyka artystyczna jako droga do doświadczania sacrum na wybranych przykładach z własnej twórczości
Contemporary art practice as a means to experiencing the sacred based on selected examples of own work
Autorzy:
Szostak, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398185.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
duchowość pozareligijna
nowa duchowość
sacrum w sztuce
sztuka rytualna
sztuka jako religia
sztuka w przestrzeni publicznej
street art
non-religious spirituality
new spirituality
sacred in art
ritual arts
art as religion
art in public space
Opis:
Na przykładzie dwóch realizacji w przestrzeni publicznej (przestrzeń miejska i przestrzeń leśna) pokazano sposób, w jaki sztuka – przenikając się z życiem (miejskim i przyrodniczym) – może poruszać temat sacrum. Obie realizacje powstały w przestrzeni pozareligijnej (w naturze i kulturze): „Holy!” (2012) to akcja artystyczna w przestrzeni czterech szczecińskich ośrodków mieszkaniowych. „Umajenie” (2015) to instalacja na terenie Lasu Oliwskiego w Gdańsku Oliwie. Obie prace czerpią swoje inspiracje i bezpośrednio odnoszą się do ikonografii religijnej, jednocześnie przeinterpretowując ich tradycyjne założenia w celu skonstruowania współczesnej wypowiedzi na temat duchowego potencjału sztuki. Wypowiedź świadomie sformułowano wobec panującego obecnie kryzysu religijności w ogóle, a w szczególności w kontekście dyskursu artystycznego. Prace te są efektem osobistej potrzeby obcowania ze sferą sacrum poprzez medium sztuki i poza zdającą się tkwić w impasie tradycyjną przestrzenią sakralną. Zastosowane metody badawcze: eksperymentalna, obserwacyjna, intuicyjna, metoda indywidualnych przypadków, metoda wywiadu.
On the basis of two examples of art in public space (urban and natural), I show how art – interfused with life (urban and natural) – can pertain to the sphere of the sacred. Both works were realized in non-religious environment (in nature and culture): “Holy!” (2012) is an art intervention in four different housing developments in Szczecin. “Umajenie” (2015) is an installation inside the Forest of Oliwa in Gdansk. Both pieces draw their inspiration from and directly refer to religious iconography, simultaneously reinterpreting their traditional premises in order to construct a contemporary statement about the spiritual potential of art. I consciously formulate this statement in the current circumstance of crisis of religion in general, and in particular in the context of contemporary artistic discourse. These works result from a personal need to commune with the sphere of the sacred through art – and outside of weary traditional sacred space. Scientific methods used in the process: experimental, intuitive, observation, case study, interview.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2017, 9, 2; 35-45
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włoskie źródła rzeźbiarskiej wyobraźni Norwida
Italian sources of Norwid’s sculptural imagination
Autorzy:
Łapiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
rzeźba
sztuka religijna
Włochy
sculpture
religious art
Italy
Opis:
Artykuł zajmuje się metaforyką i tematyką rzeźbiarską w twórczości literackiej Norwida na tle dziewiętnastowiecznej teorii i praktyki tej sztuki. Jako przykłady służą fragmenty trzech utworów poetyckich (Ziemia, Klaskaniem mając obrzękłe prawice…, Polka) oraz jednej noweli („Ad leones!...”). Zarysowany też zostaje problem: dlaczego tak chętnie zarówno autorzy prac badawczych o Norwidzie, jak i poeci, piszą o jego stylu pisarskim jako o stylu rzeźbiarskim.
The article deals with metaphors and sculptural themes in Norwid’s literary work against the background of 19th-century sculpture theory and practice. The analysed examples include fragments of three poetic works (Ziemia [Earth], Klaskaniem mając obrzękłe prawice… [With right hands swollen from clapping...], Polka) and one novel (“Ad leones!...”). It also outlines the main problem: why both the scholars studying Norwid’s works and poets define his style of writing as a sculptural style.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 5-21
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witolda Urbanowicza dwaj Papieże w Paryżu
Witold Urbanowicz’s Two Popes in Paris
Autorzy:
Sienkiewicz, Jan Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791409.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Witold Urbanowicz
fresk
sztuka religijna
malarstwo na emigracji we Francji w XXI wieku
fresco
religious art
art in exile in France in the 21st century
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem w procesie „odkrywania na nowo” twórczości Witolda Urbanowicza – polskiego artysty (malarza, rzeźbiarza, grafika) w Paryżu. Twórczość 75-letniego pallotyna wpisuje się w losy polskich artystów tworzących poza Polską, których dzieła pozostają nadal „w poczekalni sztuki”, oczekując na właściwe ich rozpoznanie i wprowadzenie do dziejów polskiej historii sztuki XX i XXI wieku. Tematem analizy jest wielkoformatowe przedstawienie wykonane po 2014 roku w technice fresku, znajdujące się w refektarzu pallotyńskiego domu w Paryżu. Przedstawia dwóch Papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII kierujących się ku Wieczernikowi. Głównym powodem powstania tego dzieła w budynku ojców pallotynów w Paryżu był fakt, iż zarówno Angelo Giuseppe Roncalli (przyszły Papież Jan XXIII) – jako nuncjusz apostolski w Paryżu od 1944 roku (mianowany przez papieża Pius XII) w początku lat 50. XX wieku – jak i kardynał Karol Wojtyła w 1978 roku byli gośćmi w paryskim domu ojców pallotynów, gdzie wraz z zakonnikami spożywali posiłki w refektarzu, który zdobi obecnie opisywana kompozycja autorstwa Urbanowicza. Scena ta nie tylko ilustruje fakt historyczny ważny dla paryskich pallotynów, lecz także niesie ze sobą szereg możliwości interpretacyjnych, które mogą być powodem dla niejednej rozprawy z zakresu historii kościoła.
This article is just a marginal part in discovering Witold Urbanowicz’s works. Discovering it once again, but from a different perspective. Urbanowicz was a Polish artist – painter, sculptor and graphic designer living in Paris. The works of the 75-year old Pallottine are a part of a large contribution of Polish artists creating abroad in the XXth and XXIst century which, over the years, have been vastly underappreciated. This analysis is focused on a large-scale representation (created in 2014 with a fresco technique) of two Popes – Pope John Paul II and John XXIII, heading towards the Upper Room. The main motivation behind creating this piece of art in the Pallottines’ bulding in Paris was the fact that both Angelo Giuseppe Roncalli (later to become John XXIII) and Karol Wojtyła visited the place at one point in their lives. The former paid a visit to the bulding in the early 50s of the XXth century while he was still an apostolic nuncio. Meanwhile, the Pole visited the place in 1978, in which he consumed his meals with the nuns at the refectory – the same refectory in which today we can enjoy the work of Urbanowicz. This scene not only represents a significant moment in the Parisian Pallottines’ history, but also brings with itself a number of interpretations that can provoke deep conteplation about the Church’s history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 97-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara i swoboda artystyczna a prawo karne – kontratyp sztuki w kontekście obrazy uczuć religijnych
Faith and artistic freedom vs. penal law – justification of art in the context of the defamation of religious feelings
Autorzy:
Kownacka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499448.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sztuka
kontratyp
artysta
obraza uczuć religijnych
art
justification
artist
defamation of religious feelings
Opis:
W artykule przedstawiono koncepcję kontratypu sztuki oraz ocenę jej zasadności poprzez skonfrontowanie z przestępstwem obrazy uczuć religijnych. W tym celu zostały przywołane i porównane stanowiska różnych przedstawicieli doktryny – zarówno przeciwników, jak i zwolenników wprowadzenia tej konstrukcji w prawie polskim. Rozważania dotyczą konstrukcji kontratypu sztuki oraz ewentualnych skutków jego wprowadzenia. Konkluzją jest myśl, że wprowadzenie okoliczności wyłączającej bezprawność nie jest zasadne, ponieważ może się to odbyć w ramach już istniejących konstrukcji w prawie karnym, a ponadto prowadziłoby to do nieuzasadnionego uprzywilejowania artystów, w szczególności w zakresie konfliktów sztuki z wiarą, będącą jednym z najbardziej fundamentalnych praw człowieka.
Presented article depicts the concept of justification of art as well as an assessment of its validity through comparison with the offence against religious feelings. Therefore standpoints of both the supporters and opponents of introducing this particular justification concept into the Polish legal doctrine are cited and collated. The construction of the justification of art as is and potential effects of its implementation into the Polish law are being discussed as well. Ultimately, the article concludes that introduction of this particular exception excluding the unlawfulness is not justified since it could be done within the limits of already existing constructions in the penal law. Moreover, its interpolation could lead to artists’ unjustified privilege, especially in case of a conflict with religion being one of the most fundamental human rights.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2018, 8; 75-87
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwikłanie bohatera w mit – drogi duchowego wyzwolenia
The entanglement of the hero into myth – ways of spiritual liberation
Autorzy:
Popek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423191.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
the hero
entanglement into myth
religious practices
grace
self-cultivation
disenfranchisement of art
spiritual liberation
bohater
uwikłanie w mit
praktyki religijne
łaska
kultywowanie siebie
zniewolenie sztuki
duchowe wyzwolenie
Opis:
The work is a frame study of heroism, which manifests itself in particular living people and in mythological characters, heroes concerned for welfare, beauty and truth in everyday struggles. It presents the fates of the mythical benefactors of humanity as well as humans absorbed by efforts for their spiritual salvation. The background of the stated problem concerning the entanglement of the hero into myth is “the philosophical disenfranchisement of art". This issue is a specific basis for the presenting of the figure of fined for his noble intentions Prometheus from the painting by Rubens. Referring to the heroism of the people, we can see that it is also not free of sacrifices. It turns out that there is no turning back from the destination, which is the life of every human according to his own conviction. However, only the awareness of the entanglement into myth and the practice of one’s personal religious belief in spiritual liberation can bring the expected relief in the form of true grace.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2016, 28/1; 191-216
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The visual principle and the correlation between teaching of the Catholic religion and art education in Polish school
Autorzy:
Chałupniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668157.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Catechesis
the visual principle
correlation
picture
religious painting
teaching of the Catholic religion
art education
textbooks
Opis:
Contemporary culture – as already noted – is becoming more and more visual. Contemporary catechesis, referring to its rich, centuries-long experience, should also use different types of images. The first part of this article presents the visual principle as one of basic educating principles, and the second part presents the correlation between the teaching of Catholic religion, and art education in Polish schools. One specific example of using religious painting are in textbooks.Masterpieces of painting, created during centuries and expressing particular desires of their creators, still remain an important inspiration, among others, to the religious search. Faith, though strongly anchored in words, needs representations, specific references, which allow receiving, understanding, and experiencing it. Paintings give this possibility, and even – taking into consideration the contemporary civilization – impose the necessity to use them, in order to effectively reach the contemporary receiver.Using images in education is not only the achievement of specific objectives in catechesis, but also gives an opportunity to creatively engage students and shape their aesthetic sensibility. Working with the image creates the possibility of discovering the beauty, to see it in reality and “keeping the heart”, that is the enrichment of the beauty of one’s humanity.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2015, 5, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The spirituality of art after Kandinsky
Autorzy:
Popczyk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593863.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
spiritual
modern art
epiphany
religious
Kandinsky
Rothko
Viola
duchowość
sztuka nowoczesna
epifania
religijność
Opis:
Wassily Kandinsky defined the character of the spirituality of modern art and outlined its territory, becoming, along with Duchamp, a patron of various trends in modern art. The notion of the spirituality of art has proved to be an important characteristic feature of works of art. It figures prominently in the writings of art historians, theologians, and aestheticians, and it seems to correspond to Charles Taylor’s conceptions of epiphanic art. Nevertheless, the very notion of the spirituality of art is far from clearly defined: it can refer to the spiritual nature of an artwork itself or to the creative process, or to the spirituality of a work of art that can be determined by its theological context. In this paper I have compared several distinct readings of the notion of the spirituality of art, with Kandinsky’s thought constituting the frame of reference for the interpretations of the works of Rothko and Viola.
Celem artykułu jest konfrontacja wybranych interpretacji pojęcia „duchowość sztuki” Wasyla Kandyńskiego oraz pokazanie dwóch odmiennych podejść do duchowości sztuki: abstrakcji Rothko i video instalacji Billa Violi. W świetle myśli Charlesa Taylora można przyjąć, że pojęcie duchowości zastępuje pojęcie piękna, a duchowość abstrakcji stanowi jedną z odpowiedzi artystów awangardy na instrumentalizm stechnicyzowanej rzeczywistości. W interpretacji Kojèva, idącego za Heglem, duchowość sztuki jest tożsama z pięknem, natomiast Adorno niechętny podejściom Kandyńskiego i Hegla postuluje krytyczny model duchowości sztuki. W drugiej połowie XX wieku istnieje wiele nawiązań do Kaudyńskiego. Duchowy plan dzieł sztuki, pojęty jako kosmiczny pierwiastek rzeczywistości, staje się ich uzasadnieniem, w pewnym sensie zastępuje wartości estetyczne. Równolegle pojawiają się alternatywne podejścia, duchowość zostaje utożsamiona z procesem tworzenie (Marek Rothko) lub przynależy integralnie do przedstawienia, co zbliża sztukę świecką do religijnej (Bill Viola). Dla estetyka interesujące, w tej konfrontacji, jest wydobycie przesunięć w obrębie starych kategorii estetycznych, jak również odnotowanie ich nowych manifestacji w sztuce.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 89-105
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The insignia of ecclesiastical authority as a subject of the arts and social sciences
Insygnia władzy kościelnej jako przedmiot badań nauk humanistycznych i społecznych
Autorzy:
Bogacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432198.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
insignia
religious art
symbolism
social functioning of the artefacts
methodology
insygnia
sztuka religijna
symbolika
funkcjonowanie społeczne przedmiotu
metodologia
Opis:
Insygnia władzy kościelnej stanowią kategorię przedmiotów wyróżniających się pod wieloma względami spośród innych obiektów sztuki. Oddziaływanie na odbiorcę jest (przynajmniej potencjalnie) wielowarstwowe, a pełnione przez poszczególne insygnia funkcje społeczne, jak wykazały wcześniejsze badania, mogą się znacznie różnić. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o celowość odwołania się w badaniach nad insygniami do metodologii nauk społecznych, nie tylko zaś humanistycznych i liturgiki. Postawiona została teza, że przedmioty te w ostatnich dwóch stuleciach ulegają przemianom formalnym i znaczeniowym, eksponującym ich społeczne funkcjonowanie, co ujawnić mogą badania uwzględniające problemy z zakresu nauk o komunikowaniu, psychologii i socjologii sztuki.
Insignias of the ecclesiastical authority are a category of objects that in many respects stand out from other artefacts. Their impact on the viewer is (at least potentially) multi-layered, and the social functions performed by individual insignia, as previous research has shown, may vary significantly. This article attempts to answer the question about the appropriateness of drawing on the methodology used in social science, not only the humanities and liturgics, in research on insignias. The argument put forward is that these objects have been undergoing formal and semantic transformations in the last two centuries, thereby highlighting their social function, which can be demonstrated by research taking into account problems in the field of communication sciences, as well as the psychology and sociology of art.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 181-193
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka monumentalna na rozdrożu historycznym. Od Rénovation Byzantine do „dialektyki formotwórczej” Mychajła Bojczuka
Monumental art on the Historical Crossroads. From Rénovation Byzantine to Michail Boitchuk’s “Form-making Dialectic”
Autorzy:
Rudenko, Oleh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121230.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polichromia
malarstwo religijne
ikona
symbol
obraz
sztuka ukraińska
kultura
bizantynizm
polychrome
religious painting
icon
painting
Ukrainian art
culture
Byzantinism
Opis:
This paper is devoted to an analysis of Michail Boitchuk's painting, especially his monumental painting. The development of the painter's outlook has been studied on the basis of numerous comments in theoretical journals. They have been then illustrated by formal examples of this eminent Ukrainian painter. Most of his polychromies have been destroyed, but on the basis of photos we can reconstruct Boitchuk's method of work. We have shown in detail the painter's art from his “Paris” period to the Soviet times and his pedagogical activity in the newly-established Ukrainian Academy of Art. It has been shown how the Soviet authorities of the Ukraine used the painter's artistic skills for the propaganda of the communist idea, and then doomed his artistic output to oblivion, and Boitchuk himself was sentenced to death.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 207-247
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies