Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ROMAN LAW" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 278
Tytuł:
Coitus w rzymskim prawie małżeńskim
Coitus in Roman marriage law
Autorzy:
Sacher, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151068.pdf
Data publikacji:
2023-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo w prawie rzymskim
definicja małżeństwa
konsensualizm
akt
marriage in Roman law
definition of marriage
consensualism
marriage act (coitus)
aims of Roman marriage
ancient Roman legislation
Opis:
Artykuł zatytułowany „Coitus w rzymskim prawie małżeńskim” poświęcony jest wartości prawnej, jaką prawo rzymskie przypisywało obcowaniu płciowemu między małżonkami – obywatelami rzymskimi. Analizie poddano źródła prawa rzymskiego w zakresie przyczyny sprawczej zawarcia małżeństwa, wymogi prawne zawarcia małżeństwa rzymskiego ze szczególnym uwzględnieniem wymogu osiągnięcia przez nupturientów określonego wieku. Następnie analizowane jest ustawodawstwo rzymskie, które nakładało na obywateli obowiązek zawierania małżeństw i posiadania potomstwa, między innymi w celu realizacji planów demograficznych państwa rzymskiego. Wreszcie wnioski i konkluzja podsumowują ustalenia poczynione w tej kwestii.
The article entitled “Coitus in Roman marriage law” is devoted to the legal value that Roman law attributed to sexual intercourse between spouses – Roman citizens. The sources of Roman law with regard to the causal cause of marriage, the legal requirements for a Roman marriage with particular reference to the requirement for the nupturients to reach a certain age, are analysed. The Roman legislation that imposed an obligation on citizens to marry and produce offspring, inter alia for the implementation of the demographic plans of the Roman state, is then analysed. Finally, the conclusions and conclusion summarise the findings made on the issue.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2023, 34, 1; 63-82
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cantus vivit lege Romana!
Autorzy:
Kubiak, Przemysław
Kulawiak-Cyrankowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4282903.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo rzymskie
muzyka menzuralna
romanesimo
ius commune
recepcja prawa rzymskiego
Roman law
Mensural notation
Reception of Roman
Opis:
W XIV-wiecznym traktacie Ars cantus mensurabilis mensurata per modos iuris zasady muzyki menzuralnej tłumaczone są przez odniesienia do ius commune. Celem artykułu jest prześledzenie rzymskich korzeni tych nawiązań i wykazanie, że i muzyka żyje czasem prawem rzymskim.
In the 14th-century treatise Ars cantus mensurabilis mensurata per modos iuris, the principles of menstrual music are explained by references to ius commune. This article aims to trace their Roman roots and to show that music too is sometimes governed by Roman law.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 69-77
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktor Ireneusz Jakubowski (1952–2020)
Doctor Ireneusz Jakubowski (1952–2020)
Autorzy:
Pikulska-Radomska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4270955.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ireneusz Jakubowski
prawo rzymskie
historia prawa polskiego
Roman law
History of Polish law
Opis:
Ireneusz Jakubowski łączył w życiu zawodowym dwie pasje: prawo i muzykę. Był pasjonatem historii Polski, mnóstwo czytał i bardzo dużo wiedział. Jako prawnik koncentrował się na historii prawa rzymskiego oraz poglądach na prawo i jego nauczanie w Polsce. Jako solista na wielu scenach w kraju i za granicą śpiewał największe partie tenorowe w światowej literaturze muzycznej.
Ireneusz Jakubowski combined two passions in his professional life: law and music. He was passionate about Polish history, he read a lot and knew a lot. As a lawyer, he focused on the history of Roman law as well as on the views on the law and its doctrine in Poland. As a soloist, he sang the greatest tenor parts in world music literature on many stages both in Poland and abroad.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 7-12
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o łacińskiej terminologii prawniczej w dziełach Adama Mickiewicza
Some Remarks on Latin Legal Terminology in the Works of Adam Mickiewicz
Autorzy:
Szczygielski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4325965.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
łacińska terminologia prawnicza
prawo rzymskie
Instytucje Gajusa
ustawodawstwo Justyniana
Latin legal terminology
Roman law
The Institutes of Gaius
Justinian’s Legislation
Opis:
Adam Mickiewicz postrzegany jest jako najwybitniejszy polski poeta romantyzmu, jak również jeden z najznakomitszych w skali europejskiej. Interesujące, że w swoich dziełach Mickiewicz używał fachowej łacińskiej terminologii prawniczej odnoszącej się do kwestii struktury społecznej, organizacji politycznej państwa rzymskiego i jego prawa. Wiedzę na ten temat poeta czerpał przede wszystkim z dzieł pisarzy antycznych, z którymi zapoznał się podczas studiów na Uniwersytecie Wileńskim. Mickiewicz czytał także opracowania szeroko omawiające historię starożytnego Rzymu takich autorów, jak Edward Gibbon, Barthold Georg Niebuhr, Jules Michelet czy Joachim Lelewel.
Adam Mickiewicz is considered to be the most outstanding Polish Romantic poet, as well as one of the most excellent poets of Europe. Interestingly, Mickiewicz used in his works expert Latin legal terminology relating to the issues of social structure, political organization of the Roman state and Roman law. His knowledge on this subject came mainly from the works of ancient writers with which he became familiar while studying at the Vilnius University. Mickiewicz also read publications that dealt extensively with the history of ancient Rome by authors such as Edward Gibbon, Barthold Georg Niebuhr, Jules Michelet, and Joachim Lelewel.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 143-151
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O prawie rzymskim i świecie ówczesnym. Refleksje Leona Pinińskiego w związku z rocznicą powstania Kodyfikacji Justyniańskiej
On Roman Law in Leon Piniński’s Times and His Reflections on the Margin of the Anniversary of the Promulgation of Justinian’s Codification
Autorzy:
Mikołajczyk, Marian
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4307378.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo rzymskie
Leon Piniński
Kodyfikacja Justyniańska
Roman law
Justinian’s Codification
Opis:
W 1935 r. świętowano 1400-letnią rocznicę dokonania Kodyfikacji Justyniańskiej. Z tej okazji, podobnie jak i w całej Europie, również we Lwowie odbywała się uroczystość. Podczas obchodów zorganizowanych przez Koło Lwowskie Polskiego Towarzystwa Filologicznego głos zabrał Leon Piniński – profesor Uniwersytetu we Lwowie, były namiestnik Galicji, a także miłośnik sztuki. Ten uczony w odczycie „W 1400-letnią rocznicę kodyfikacji Justyniana”, ogłoszonym później drukiem, odniósł się nie tylko do rocznicy, ale również kwestii związanych z ówczesną rzeczywistością. Ze względu na to, że jest to jedna z mniej znanych prac tego lwowskiego romanisty, warto przyjrzeć się bliżej jego poglądom w niej zaprezentowanym.
In 1935, the 1400th anniversary of the promulgation of Justinian’s Codification was celebrated. As everywhere in Europe, in order to mark this occasion a ceremony was also held in Lviv. During the celebrations organized by the Lviv Branch of the Polish Philological Association, Leon Piniński, a professor of the University of Lviv, a former governor of Galicia and an art lover, gave a speech. In his subsequently published lecture entitled ‘On the 1400anniversary of Justinian’s codification’, the scholar not only referred to the anniversary, but also to the issues relating to the reality of his times. As this is one of the lesser-known works of the Lviv Romanist, it is worth examining his views in more detail.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 101-109
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola dyscypliny prawa kanonicznego w liturgicznej formacji wiernych Kościoła katolickiego
The Role of the Discipline of Canon Law in the Liturgical Formation of the Faithful of the Catholic Church
Autorzy:
Semenova, Viktoriya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430911.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
canon law
liturgical law
Roman law
ordo
Holy Mass
liturgy
formation
prawo kanoniczne
prawo liturgiczne
prawo rzymskie
msza święta
liturgia
formacja
Opis:
W celu ukazania roli prawa kanonicznego w liturgicznej formacji wiernych autor podejmuje interdyscyplinarną refleksję (filozofia, teologia, nauki prawne) nad rozumieniem prawa. Analizując dotychczasowe definicje prawa kanonicznego i liturgicznego, zauważa pozytywistyczne podejście w tej dziedzinie. Następnie, na bazie metafizyki i tomizmu proponuje inne spojrzenie na prawo, prawo kanoniczne i prawo liturgiczne. W kościelnej kulturze prawnej dostrzega także obecność prawa rzymskiego. Prawna formacja wiernych, oparta na takich fundamentach, pozwoli na głębsze rozumienie i lepsze przeżywanie przez nich liturgii.
In order to show the role of canon law in the liturgical formation of the faithful, the author undertakes an interdisciplinary reflection (philosophy, theology, legal sciences) on the understanding of law. Analysing the existing definitions of canon and liturgical law, she notes the positivist approach in this field. Then, on the basis of metaphysics and Thomism, she proposes a different view of law, canon law and liturgical law. She also notices the presence of Roman law in the church's legal culture. The legal formation of the faithful, based on such foundations, will allow for a deeper understanding and a better experience of the liturgy.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 123-136
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tortury w świetle bulli Ad extirpanda (1252) papieża Innocentego IV
Torture in Light of the Bull Ad extirpanda (1252) of Pope Innocent IV
Autorzy:
Sadowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27308720.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Innocenty IV
tortury w średniowieczu
prawo rzymskie
Innocent IV
torture in the Middle Ages
Roman law
Opis:
W niniejszym artykule autor omawia treść bulli Ad extirpanda z 1252 r. i szuka odpowiedzi na pytanie dlaczego papież Innocenty IV zezwolił w niej władzy świeckiej i kościelnej na stosowanie tortur w procesach przeciwko heretykom. Dotyczyło to tak oskarżonych jak i świadków. Ceniony romanista, jakim był Sinibaldo Fieschi działał w okresie średniowiecznej odnowy prawa rzymskiego. Niewątpliwie to, jak i wiele innych czynników, np. rozwój inkwizycji, rzutowało na decyzję papieża. Sama kwestia tortur w bulli potraktowana została dość marginalnie, a dokument bardziej dotyczył postępowania inkwizycyjnego. W artykule dominuje metoda historyczno-prawna, ale autor sięga także do tych dogmatyczno-prawnych czy porównawczych. Zanim szczegółowo omowi treść bulli i racje jej ogłoszenia pochyla się nad postacią i nauczaniem Innocentego IV, który między 1213, a 1225 r. studiował prawo w Bolonii. Bulla z 1252 r. była adresowana do przywódców wszystkich komun Italii, czyli do podestów, rektorów, rad Lombardii, Romanii, Marchii Trewizańskiej. Tortury były środkiem do uzyskania przyznania się do winy, które było bardzo ważne w katalogu rożnych środków dowodowych, jak przysięga stron, świadkowie, sądy boże czy dokumenty. Tortury w świetle konstytucji 25 omawianej bulli nie powinny prowadzić do utraty członków ciała czy samego życia. Ich celem było doprowadzenie heretyków do wypowiedzenia swoich błędów i oskarżenia innych heretyków im znanych. Sama zaś procedura inkwizycyjna wzmacniała władzę papieża czy biskupów. Była bardziej racjonalna od ordaliów.
In this paper, the author discusses the content of the bull Ad Extirpanda of 1252 and seeks an answer to the question why Pope Innocent IV allowed in it for secular and ecclesiastical authorities to use torture in trials against heretics. This applied to both the accused and the witnesses. Sinibaldo Fieschi, the valued Romanist, was active during the medieval renewal of Roman law. Undoubtedly, this and many other factors, such as the development of the Inquisition, influenced the Pope's decision. The very issue of torture in the bull was treated quite marginally, and the document was more concerned with inquisitorial proceedings. This paper is dominated by the historical and legal method, but the author also reaches for the dogmatic and legal or comparative methods. Before discussing in detail the content of the bull and the reasons for its announcement, the paper focuses on the figure and teaching of Innocent IV, who, between 1213 and 1225, studied law in Bologna. The bull of 1252 was addressed to the leaders of all Italian communes, i.e. to the podests, rectors, councils of Lombardy, Romagna, and the Marchia Tervisina. Torture was a means of obtaining a confession, which was very important in the catalogue of various sources of evidence, such as oaths sworn by the parties, witnesses, God's judgments, or documents. In light of Constitution 25 of the bull in question torture should not lead to the loss of body members or life itself. It purpose was to get heretics to recant their errors and accuse other heretics known to them. The inquisitorial procedure itself strengthened the power of the Pope and the bishops. It was more rational than trial by ordeal.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 1; 435-454
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ubi thesaurus tuus, ibi et cor tuum. Tadeusz Czacki w badaniach Ireneusza Jakubowskiego
Ubi thesaurus tuus, ibi et cor tuum. Tadeusz Czacki in Ireneusz Jakubowski’s Research
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena Anna
Dębiński, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4273653.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ireneusz Jakubowski
Tadeusz Czacki
prawo rzymskie w Oświeceniu
historia nauki prawa rzymskiego w Polsce
Roman law in the age of Enlightenment in Poland
History of Roman legal studies in Poland
Opis:
Tadeusz Czacki to wybitna postać w historii Polski XVIII-wiecznej. Był społecznikiem i historykiem, z powodzeniem doprowadził do założenia słynnego Liceum Krzemienieckiego, gdzie nauka prawa (w tym prawa rzymskiego) była ważną częścią edukacji szkolnej. Doktor Ireneusz Jakubowski opublikował trzynaście artykułów poświęconych tej postaci i jej poglądom, w szczególności na znaczenie prawa rzymskiego w polskiej historii prawa. Autorzy dokonują syntetycznego przeglądu twórczości Ireneusza Jakubowskiego dedykowanej Tadeuszowi Czackiemu i jego poglądom, zwłaszcza w odniesieniu do prawa rzymskiego.
Tadeusz Czacki was an outstanding activist and historian, who lived at the turn of the 18th century. He founded a famous secondary school in Krzemieniec, where teaching law (including Roman law) was an important part of education. Dr Ireneusz Jakubowski has published thirteen articles on Tadeusz Czacki and his perspective on the importance of Roman law in Polish legal history. The authors synthesised Ireneusz Jakubowski’s research on Tadeusz Czacki and his ideas about law, especially Roman law.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 23-33
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sakrament kapłaństwa” czy „sakrament święceń” – kwestia jedynie terminologiczna? (problem w ujęciu uchwał soborowych, Kodeksów prawa kanonicznego i katechizmów rzymskich)
The “Sacrament of Priesthood” or “Holy Orders” – a Merely Terminological Question? (the Problem in Terms of Conciliar Resolutions, Codes of Canon Law and Roman Catechisms)
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233973.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament święceń
sakrament kapłaństwa
stopnie święceń
Kodeks prawa kanonicznego
katechizm rzymski
sacrament
priesthood
holy orders
degrees of ordination
Code of Canon Law
Roman catechism
Opis:
Dokumenty Kościoła katolickiego w odniesieniu do szóstego sakramentu posługują się terminem „sakrament święceń”. Tymczasem w wielu polskich tłumaczeniach takich dokumentów, w starszych podręcznikach, a nawet wypowiedziach hierarchów kościelnych pojawia się termin „sakrament kapłaństwa”. Niniejsze opracowanie stara się odpowiedzieć na pytanie, czy te dwa terminy mogą być używane zamiennie, czy też zamienne ich stosowanie łączy się z poważnym problemem umiejscowienia poszczególnych stopni święceń we właściwej optyce teologiczno-kanonistycznej.
The documents of the Catholic Church use the term „sacrament of Holy Orders” in relation to the sixth sacrament. Meanwhile, in many Polish translations of such documents, in older textbooks and even in the statements of church hierarchs, the term „sacrament of Holy Orders” appears. This study seeks to answer the question whether these two terms can be used interchangeably, or whether their interchangeable use is connected with the serious problem of locating the various degrees of ordination in the proper theological-canonical perspective.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 63-77
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘LEGES LIBITINARIAE’ I PRAWNE REGULACJE RZYMSKIEGO PORZĄDKU POGRZEBOWEGO
The ‘leges libitinariae’ and legal regulations for Roman funeral rites
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096774.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; pogrzeby; regulacje prawne.
Roman law; funeral order; legal regulation.
Opis:
Pierwotne podstawy prawne rzymskiego porządku pogrzebowego tworzyły normy sakralne, ustawy królewskie (leges regiae) oraz ustawa XII tablic (tab. 10). Ważną rolę odgrywały zawsze obyczaje przodków (mores maiorum). Ponadto edykty pretorskie oraz konstytucje i ustawy cesarskie (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Znaczenie miały również inskrypcje nagrobkowe jako indywidualny akt prawny, tworzący uprawnienia dla fundatora grobowca i oznaczonych w inskrypcji osób (jako tzw. leges datae). Osobne miejsce zajmują leges libitinariae. Nazwa pochodzi od Libitiny – rzymskiej bogini związanej z pogrzebami. Historycznie pierwsza poświadczona jest lex Lucerina z lat 314-250 r. p.n.e., najlepiej znane są lex Puteolana libitinaria oraz lex Cumana libitinaria (z czasów cesarza Augusta). Zawierają one lokalne przepisy, dotyczące zamówień na usługi pogrzebowe oraz wykonywanie wyroków śmierci. Ponadto nakazywały usuwanie porzuconych zwłok z miejsc publicznych. Kontrolę nad przestrzeganiem przepisów ustawowych sprawowali głównie edylowie. Z badań wynika, że prawne regulacje porządków pogrzebowych były już od początku republiki dobrze znane w samym Rzymie i w miastach municypalnych.
Originally, the legal grounds for Roman funeral rites were formulated by religious provisions, royal laws (leges regiae) and the Twelve Tables. Another important set of practices were ancestral customs (mores maiorum), as well as the praetorian edicts and imperial constitutions and laws which came in force later (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Tomb inscriptions were important as well, because they were regarded as the legal acts creating the rights (leges datae) of the tomb’s founder and the persons mentioned in the inscription. Te Leges Libitinariae hold a special position. The name is derived from Libitina, the Roman goddess associated with funerals. Historically, the first of these laws on record is lex Lucerina, dated to 314-250 BC, but the best known are lex Puteolana Libitinaria and lex Cumana Libitinaria, which are dated to the reign of Augustus. They contain local regulations on undertakers’ services and the execution of death sentences. They also contain orders for the disposal of corpses abandoned in public places. Usually, the magistrates responsible for seeing to the observation of provisions relating to burials were the aediles. This research shows that the legal regulations governing funerals were well established in the city of Rome and the municipalities already by the early Republic.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 121-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘MODUS OPERANDI’ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA KARNEGO W ROZWAŻANIACH RZYMSKIEJ JURYSPRUDENCJI?
A criminal offender’s modus operandi in Roman jurisprudence?
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096769.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo prawa publicznego; rzymskie prawo karne; jurysprudencja; Claudius Saturninus.
crimen publicum; Roman criminal law; jurisprudence; Claudius Saturninus.
Opis:
W dobie integracji i budowy europejskiego prawa karnego, rzymskie postrzeganie przestępstwa może wzbogacić dyskusję nad europejską koncepcją sprawstwa czynu kryminalnego o doświadczenie historyczne. Wprawdzie juryści rzymscy nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, podejmowali jednak nieliczne próby opisania istoty przestępstwa prawa publicznego. Stylistyka wywodów Claudiusa Saturninusa i Paulusa może budzić dalekie skojarzenia z pojęciem modus operandi sprawcy przestępstwa, znanym współczesnej kryminologii. Juryści tworząc modele sposobów popełniania przestępstw opierali się na opisach przestępstw znanych im z leges iudiciorum publicorum, ale ograniczyli się głównie do strony przedmiotowej przestępstwa. Problematyka modus operandi w prawie rzymskim wymaga zatem dalszych badań uwzględniających specyfikę norm rzymskiego prawa karnego, którą wyraża penalizacja wskazanych w ustawach różnorodnych sposobów działania sprawców czynów kryminalnych.
At a time when European criminal law is undergoing a process of integration and development, the way the concept of an offence was perceived in Roman law may make a helpful contribution to the European concept of causation in criminal law, enhancing it from a perspective on historical experience. While the Roman jurists did not advance a highly sophisticated notion of the criminal offence in their theory, nonetheless they did make a few attempts to describe the nature of the crimen publicum. The style Claudius Saturninus and Paulus employed in their work may conjure up a remote association with the idea of a criminal offender’s modus operandi – a familiar concept in modern criminology. To create their models of the ways in which ancient offenders committed their crimes, Roman jurists relied on the accounts of crimes given in the leges iudiciorum publicorum, but they usually kept their remarks to the offence’s normative aspect. For a better insight into the question of modus operandi in Roman law, we shall have to embark on further research, taking a closer look at the specific features of the provisions of criminal law in ancient Rome, as expressed in the penalties prescribed in the relevant legal provisions depending on the different methods ancient offenders used to commit their crimes.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 15-42
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘PRIMUM NON NOCERE’. KAZIMIERZ KOLAŃCZYK WOBEC REFORMY STUDIÓW PRAWNICZYCH Z 1975 R.
‘Primum non nocere’: Kazimierz Kolańczyk on the 1975 Reform of Law Studies in Poland
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096753.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Kazimierz Kolańczyk; prawo rzymskie; studia; nauczanie.
Kazimierz Kolańczyk; Roman law; undergraduate courses of study; education.
Opis:
Od roku 1975 zaczął obowiązywać nowy program studiów prawniczych, który wywodził się z projektu firmowanego przez Jana Baszkiewicza. Zakładał on jako podstawową „zasadę elastyczności”, która miała oznaczać między innymi swobodę wydziałów w kształtowaniu sekwencji przedmiotów w toku studiów. Projekt przewidywał jednak również daleko idące modyfikacje w zakresie przedmiotów, które znalazły się w programie. Jedną z takich zmian była likwidacja prawa rzymskiego w ramach przedmiotów wykładanych na studiach prawniczych. Ta modyfikacja spotkała się ze sprzeciwem środowiska romanistów i historyków prawa. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na kwestię postrzegania tej reformy przez Kazimierza Kolańczyka, jednego z czołowych badaczy prawa rzymskiego w powojennej Polsce. Ten uczony w wystąpieniu podczas posiedzenia Rady Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu w dosadny sposób skrytykował planowaną reformę. Spostrzeżenia tego uczonego, zawarte w nieznanym dotąd szerszemu gronu odbiorców wystąpieniu, stanowią ważne źródło związane z postrzeganiem przez środowisko naukowe reformy studiów wprowadzonej w życie w 1975 r. W opracowaniu przedstawione zostały również założenia tej reformy, a także okoliczności związane z jej przygotowywaniem.
In 1975, a new curriculum for law studies was introduced in Polish universities. It was designed by Jan Baszkiewicz and was based on the principle of flexibility, which meant that law faculties were given a considerable extent of discretion with regard to arranging the sequence of subjects undergraduate students were to take. However, the new curriculum envisaged far-reaching modifications to the subjects on the syllabus. One of these changes was that Roman law was dropped from the syllabus, which met with a considerable amount of protest from the scholars of Roman law and historians of law. This article focuses on the way the reform was seen by Kazimierz Kolańczyk, one of the leading Romanists in postwar Poland. Kolańczyk was highly critical of the prospective reform and voiced his criticism during a sitting of the Council of the Faculty of Law and Administration of the Adam Mickiewicz University in Poznań. His comments in a previously relatively unknown speech are an important source on the way the academic community reacted to the 1975 reform. This article also presents the principles underlying the reform and the circumstances in which it was drafted.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 41-63
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aconite – a Poison, or a Medicine? Ancient and Early Byzantine Testimonies
Autorzy:
Jagusiak, Krzysztof
Tadajczyk, Konrad Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234050.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
aconite
ancient medicine
Byzantine medicine
toxicology
Roman law
Byzantine law
Opis:
Aconite (Aconitum napellus) was one of the most notorious, poisonous plants in the ancient world. Its dangerous, lethal power – present in leaves, roots, stem, and tuber – was well known to the Greeks and the Romans from the earliest times. Evidence of this phenomenon is not only present in archaeological findings, but also in many writings – biographies, poems, legal codes, etc. However, the most precise and detailed accounts come from treatises written by botanists, physicians and encyclopaedists, like Theophrastus, Nicander, Pliny the Elder, Dioscorides, or Galen, and by early Byzantine authors, Oribasius, Aetius of Amida, and Paul of Aegina. In their testimonies, one can find descriptions of aconite, its influence on the human body (and animals), and remedies for affected people. In contrast, there are few passages from these sources that inform the readers about the healing properties of aconite. According to these fragments, carefully administered, aconite could be helpful in some therapies, but its use was extremely hazardous, as even a small part of the plant could kill a man.
Źródło:
Studia Ceranea; 2022, 12; 119-134
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anonimowe międzywojenne repetytorium do nauki prawa rzymskiego
An Anonymous Interwar Revision Textbook of Roman Law
Ein anonymes Repetitorium für das römische Recht aus der Zwischenkriegszeit
Autorzy:
Glück, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177684.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Römisches Recht
Universität Warschau
Repetitorien
Lehrbücher für das römische Recht
Roman Law
University of Warsaw
revision textbook
Roman law textbooks
Prawo rzymskie
Uniwersytet Warszawski
Repetytoria
Podręczniki prawa rzymskiego
Opis:
Okres międzywojenny (1918-1939) stanowił intensywny etap dla rozwoju polskich Uniwersytetów, a ich odrodzenie rozpoczęło się wraz z odzyskaniem niepodległości przez Polskę. Niestety studenci prawa na Uniwersytecie Warszawskim początkowo nie mieli do dyspozycji podręcznika z prawa rzymskiego. Dlatego powstające już w latach dwudziestych opracowania w formie skryptów i repetytoriów odegrały ważna rolę w procesie nauki prawa rzymskiego. Szczególną uwagę przykuwa anonimowe repetytorium z prawa rzymskiego wydane w Warszawie, w latach 1924 i 1925 podpisane zaledwie inicjałami J.L. Tożsamość autora nigdy nie została ustalona, a anonimowe opracowanie przez pewien okres stanowiło jedyne repetytorium z prawa rzymskiego przeznaczone dla warszawskich studentów prawa. Niewątpliwie repetytoria nie mogły stanowić substytutu podręcznika. Jednak ze względu na jego wieloletni brak, nasuwa się refleksja co do ich faktycznej roli jako materiałów dydaktycznych w okresie międzywojnia.
In der Zwischenkriegszeit (1918—1939) ließ sich eine intensive Entwicklung der polnischen Universitäten beobachten, die mit der Wiedererlangung der Unabhängigkeit Polens ihre Blütezeit erlebten. Leider verfügten die Jurastudenten der Universität Warschau zunächst über kein geeignetes Lehrbuch für das römische Recht. Deshalb spielten die in den 1920er Jahren erschienenen Skripten und Repetitorien eine wichtige Rolle im Unterricht. Besondere Aufmerksamkeit gilt einem anonymen Repetitorium für das römische Recht, das 1924 und 1925 in Warschau herausgegeben wurde und ausschließlich mit den Initialen J.L. unterzeichnet ist. Die Identität des Autors konnte nie festgestellt werden und einige Zeit lang war das anonyme Repetitorium die einzige Lernhilfe für die Warschauer Jurastudenten. Zweifellos konnten Repetitorien zweckmäßige Lehrbücher nicht ersetzen. Im Hinblick darauf, dass man jahrelang ohne entsprechendes Lehrwerk auskommen musste, stellt sich allerdings die Frage nach der tatsächlichen Rolle der Repetitorien als Lehrmaterialien in der Zwischenkriegszeit.
The interwar period (1918—1939) was an intensive stage in the development of Polish universities. The resumption of the operation of Polish universities began with Poland’s regaining of political independence. Unfortunately, law students at the University of Warsaw initially had no proper Roman law textbook. For this reason, the lecture scripts (Pl. skrypt) and revision textbooks (Pl. repetytorium) that were being created as early as the 1920s played an important role in the process of teaching Roman law. Particularly noteworthy is an anonymous Roman law revision textbook published in Warsaw in 1924 and 1925, signed only with the initials J.L. The identity of its author has never been established, and for some time this was the only textbook available for law students in Warsaw. Admittedly, revision textbooks were a poor substitute for proper textbooks; however, due to prolonged lack of a Roman law textbook, the question arises as to their actual role in the interwar period.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2022, 15; 49-60
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Baronowie w przedstawicielstwach reprezentanckich i administracji Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego na poziomie centralnym i lokalnym pozostającym pod bezpośrednim panowaniem dynastii Habsburgów w czasach nowożytnych (XVI–XVIII w.)
Barons in representative offices and administration Holy Roman Empire of the German Nation at the central and local level under the direct rule of the Habsburg dynasty in the modern era (16th-18th centuries)
Autorzy:
Kuczer, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340784.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Holy Roman Empire of the German Nation
History of Germany
Baron
Baron of the Reich
history of parliamentarism
modern history
history of law
history of
administration
Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego
Historia Niemiec
baron
baron Rzeszy
historia parlamentaryzmu
historia nowożytna
historia prawa
historia administracji
Opis:
Artykuł traktuje o partycypacji „stanu baronów” (Herrenstand, Freiherrenstand) w zgromadzeniach reprezentanckich Rzeszy Niemieckiej oraz krajów dziedzicznych Habsburgów od XVI do XVIII w. Dokonano w nim wartościowania udziału baronów w urzędach i najważniejszych gremiach Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, ze szczególnym uwzględnieniem pierwszych, najważniejszych urzędów w takich instancjach, jak sąd kameralny Rzeszy, rada nadworna Rzeszy, sąd dworski, a z drugiej strony przedstawiono rolę, jaką odegrali baronowie w życiu urzędniczym ziem dziedzicznych. Starano się w ten sposób, poprzez połączenie obu wątków, zwrócić uwagę na trudną do przecenienia wartość tej grupy dla istnienia państwa oraz wskazać jej szerokie aspiracje i zaangażowanie w życie publiczne. Taka bowiem samorealizacja odegrała niebagatelną rolę w wyznaczaniu kierunków polityki cesarzy, na trzy stulecia, tworząc częściową supremację baronów na urzędach centralnych i lokalnych.
The article deals with the participation of the "state of barons" (Herrenstand-, Freiherrenstand) in the representative assemblies of the German Reich and the Habsburg Hereditary Countries, which collectively constituted the Holy Roman Empire of the German Nation in the period of the 16th-18th centuries. Similarly, the participation of barons in the offices of the most important bodies has been evaluated including such instances as the Reich Chamber Court, Reichs Court Council, Court Court, and on the other hand, the role played by the barons in the clerical life of the Hereditary Lands. In this way, by combining the two images, we attempt to draw attention to the value of this group, which is difficult to overstate, for the existence of the state and indicate its broad aspirations and involvement in the public life of the state. For such self-realization played a significant role in the directions of the emperors' policy for three centuries, creating a partial supremacy of barons in both central and local offices.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 25, 4; 5-25
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 278

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies