Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Putin Vladimir" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zbrojna napaść Rosji na Ukrainę a kwestia odpowiedzialności karnej jednostki
Criminal Liability of an Individual From the Perspective of the Russian-Ukrainian Military Conflict
Autorzy:
Czeszejko-Sochacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147055.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
International Criminal Court
Vladimir Putin
war in Ukraine
individual responsibility
Międzynarodowy Trybunał Karny
Władimir Putin
wojna w Ukrainie
odpowiedzialność jednostki
Opis:
Zbrojna napaść Rosji na Ukrainę zapoczątkowała dyskusję o możliwości postawienia w stan oskarżenia osób odpowiedzialnych za popełnienie zbrodni międzynarodowych w tym konflikcie. Celem artykułu jest analiza przepisów Rzymskiego Statutu MTK pod kątem ewentualnego ich oskarżenia. W rozważaniach udzielono odpowiedzi na pytanie, jakie czyny mogłyby zostać przypisane żołnierzom rosyjskim biorącym udział w inwazji na Ukrainę. Przedstawiono także możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej prezydenta Federacji Rosyjskiej i zwrócono uwagę, że pełnienie funkcji głowy państwa nie wyłącza jego indywidualnej odpowiedzialności. Zauważono też, że działania wojsk rosyjskich w Ukrainie są bardzo zbliżone do metod, jakimi posługiwali się serbscy żołnierze w czasie wojny w Bośni i Hercegowinie.
Russia’s armed attack on Ukraine has sparked a discussion on the possibility of prosecuting on the possibility of prosecuting those responsible for international crimes committed in this war. The subject of the article is an analysis of the provisions of the Rome Statute of the ICC in terms of their possible prosecution. The presented considerations answer the question what actions could be attributed to the Russian soldiers taking part in the invasion of Ukraine. The possibility of prosecuting the president of the Russian Federation was also presented and it was pointed out that performing the function of the head of state does not exclude his individual liability. By the way, it was noticed that the actions of the Russian troops in Ukraine are very similar to the methods used by Serbian soldiers during the war in Bosnia and Herzegovina.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 2; 147-167
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Desecularization to Sacralization of the Political Language: Religion and Historiosophy in Vladimir Putin’s Preparations for War
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Smuniewski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158354.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Russia
Vladimir Putin
Russian Orthodox Church
church and state
Russian neo-conservatism
Opis:
This article aims to analyze religious and mystical elements contained in Putin’s public statements by referring to selected examples characteristic of contemporary Russian identity politics. In order to demonstrate the importance of religious and mystical threads in Putin’s speeches, we chose five specific cases. The analysis of these statements indicates that religious and mystical motifs in Putin’s language are an attempt at self-creation for the purpose of domestic policy. We claim that this self-creation is more of an effort to strengthen Putin’s public support than proof that he borrows patterns for shaping Russia’s political life from the Russian religious and political tradition. Putin’s rhetoric is not so much a desire for an axiological renewal of Russian politics but an attempt to search for the new legitimization of the power system he created in confrontation with the West.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 4; 869-891
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka wojny w Ukrainie na łamach czasopism opiniotwórczych w Polsce. Przypadek „Polityki” (luty–sierpień 2022 r.)
The Issue of the War in Ukraine in Opinion-Forming Newspapers in Poland: The Case of “Polityka” (February-August 2022)
Autorzy:
Przybysz-Stawska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154629.pdf
Data publikacji:
2022-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
sankcje
Unia Europejska
wojna rosyjsko-ukraińska
Władimir Putin
Wołodymyr Zełenski
Ukrainian-Russian war
sanctions
Volodymyr Zelensky
Vladimir Putin
European Union
Opis:
Podstawowym celem artykułu jest określenie, w jaki sposób na łamach tygodnika „Polityka” przedstawiano, między lutym a sierpniem 2022 r., wydarzenia bezpośrednio i pośrednio związane z konfliktem rosyjsko-ukraińskim: jakie zagadnienia najczęściej poruszano, jaki miały one wydźwięk, w jakim stopniu orientacja polityczna tego tytułu wpływała na przekazywanie informacji. Metody badań: skorzystano z metody analizy zawartości prasy, metody analizy i krytyki piśmiennictwa, metody statystycznej i częściowo historycznej. Posłużono się następującymi kategoriami: Ukraina, Rosja, wojna rosyjsko-ukraińska, Unia Europejska, kraje Unii Europejskiej, sankcje, uchodźcy, NATO. Wyniki i wnioski: przeprowadzone badania pozwoliły odpowiedzieć na postawione we wstępie pytania badawcze i wykazać różnorodność poruszanych zagadnień związanych bezpośrednio i pośrednio z omawianym konfliktem. Stwierdzono, że w większości podejmowanych tematów autorzy magazynu zachowali obiektywizm. Wyjątkiem były przekazy związane z oceną działań władzy w Polsce w kontekście wojny. Informacje na ten temat miały wyraźnie krytyczny wydźwięk.
The main purpose of the article is to determine how, between February and August 2022, the “Polityka” weekly presented events directly and indirectly related to the Russian-Ukrainian conflict: what issues were most often raised, what overtones they carried, to what extent the political nature of this title influenced the transmission of information. Research methods: press content analysis method, literature analysis and criticism method, statistical method and partly historical method were used. The following categories were used: Ukraine, Russia, Russian-Ukrainian war, European Union, European Union countries, sanctions, refugees, NATO. Results and conclusions: The conducted study allowed us to answer the research questions posed in the introduction and to demonstrate the variety of issues raised directly and indirectly related to the discussed conflict. It was found that the authors of the newspaper maintained their objectivity in most of the topics they addressed. An exception were messages related to the assessment of the actions of the authorities in Poland in the context of the war. Information on this subject was clearly critical.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2022, 4; 1322-1341
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanowisko Federacji Rosyjskiej wobec paktu Ribbentrop-Mołotow za rządów Władimira Putina
The Stance of the Russian Federation under Vladimir Putin toward the Molotov–Ribbentrop Pact
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233721.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Vladimir Putin
stance
pact
Joachim von Ribbentrop
Vyacheslav Molotov
Władimir Putin
stanowisko
układ
Wiaczesław Mołotow
Opis:
Artykuł przedstawia stanowisko polityków, historyków i publicystów wobec podpisanej 23 VIII 1939 r. umowy pomiędzy ministrami spraw zagranicznych III Rzeszy i Związku Sowieckiego za rządów Władimira Putina. Zakładała ona podział Europy Środkowej pomiędzy dwa totalitarne mocarstwa. Autor analizuje zmianę taktyki prezydenta Rosji oraz jego akolitów w przedmiotowej kwestii na przestrzeni ostatnich 20 lat. Wysuwa wniosek, że podejście szefa państwa rosyjskiego i jego zwolenników odnośnie do powyższego porozumienia było ściśle uwarunkowane sytuacją wewnętrzną oraz pogorszeniem się relacji Federacji Rosyjskiej z krajami zachodnimi oraz Polską.
The article presents the stance of politicians, historians, and publicists under the rule of Vladimir Putin towards the agreement signed on 23 August 1939 between the foreign ministers of the Third Reich and the Soviet Union. The pact divided Central Europe between the two totalitarian powers. The author analyses the change in tactics of the Russian president and his acolytes on the issue over the past twenty years. He concludes that the approach of the Russian head of state and his supporters towards the agreement was strictly conditioned by the internal situation and the deterioration of the relations of the Russian Federation with Western countries and Poland.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 2; 197-216
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Rosji wobec Białorusi po 2014 r. – zmiana czy kontynuacja?
Russia’s Policy Towards Belarus after 2014 – change or continuation?
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056236.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarus
Alexander Lukashenko
Russia
Vladimir Putin
Kremlin
Białoruś
Aleksander Łukaszenka
Rosja
Władimir Putin
Kreml
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie i analiza problematyki relacji Rosji z Białorusią po 2014 r. Zamierzam spróbować odpowiedzieć na pytanie, czy polityka Federacji Rosyjskiej wobec swojego zachodniego sąsiada uległa zmianom po tym okresie. Niniejszy temat zdecydowałem się przybliżyć z racji obecnych w dyskursie naukowym dyskusji o przyszłości Białorusi w dobie ekspansywnej polityki rosyjskiej. W tekście przeanalizowałem główne determinanty przedstawiające stosunki obu podmiotów i coraz częściej pojawiające się rozbieżności. W okresie rządów Borysa Jelcyna i W ładimira Putina relacje rosyjsko-białoruskie ewoluowały od partnerskiego sojuszu do rosnących napięć, spowodowanych niechęcią prezydenta Białorusi Aleksandra Łukaszenki do ściślejszej integracji politycznej i gospodarczej z Rosją. Główna teza artykułu zakłada, że po aneksji Krymu Rosja znacząco zmieniła politykę wobec Białorusi, podejmując konkretne kroki w celu przymusowego zespolenia obu krajów. Władze Federacji Rosyjskiej uważają, że jedynie integracja polityczna i gospodarcza obu krajów umożliwi szerszy wpływ Rosji na wydarzenia zachodzące w Europie Środkowo-Wschodniej oraz na obszarze postradzieckim. Głównym paradygmatem badawczym, zastosowanym w tekście, jest metoda analizy systemowej.
Abstract: The purpose of the article is to present and analyze the problems of Russia’s relations with Belarus after 2014 and to attempt to assess whether the policy of the Russian Federation towards its western neighbor has changed after that time. In the text, I analyzed the main determinants, showing the relationships of both entities and the increasingly common discrepancies. During the reign of Boris Yeltsin and Vladimir Putin, Russian-Belarusian relations evolved from a partner alliance to growing tensions, caused by the reluctance of Belarusian president Alexander Lukashenko, to closer political and economic integration with Russia. The main thesis of the article assumes that after the annexation of Crimea, Russia has significantly changed its policy towards Belarus, taking concrete steps to unite the two countries. The authorities of the Russian Federation believe that only the political and economic integration of both countries will allow Russia to have a broader impact on events taking place in Central and Eastern Europe and in the post-Soviet area. The main research paradigm used in the text is the system analysis method.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2021, 28, 1; 7-33
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-Soviet Area in the Foreign Policy of the Russian Federation
Obszar poradziecki w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Czyż, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857748.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
obszar poradziecki
Federacja Rosyjska
polityka zagraniczna
reintegracja
Władimir Putin
post-Soviet area
the Russian Federation
foreign policy
reintegration
Vladimir Putin
Opis:
Artykuł jest poświęcony miejscu obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 do 2021 roku. Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia obszaru poradzieckiego w rosyjskiej polityce zagranicznej oraz celów i instrumentów tej polityki wobec obszaru poradzieckiego po rozpadzie ZSRR. W ciągu 30 lat po rozpadzie Związku Radzieckiego na obszarze poradzieckim miały miejsce procesy reintegracji i dezintegracji. Dochodziło do wielu konfliktów zbrojnych, stał się on także polem rywalizacji w stosunkach międzynarodowych. Federacja Rosyjska wykorzystuje wszelkie możliwe instrumenty oddziaływania, aby utrzymać kontrolę nad obszarem poradzieckim i nadal traktuje go jako wyłączną strefę wpływów Rosji i priorytetowy kierunek rosyjskiej polityki zagranicznej.
The article is devoted to the post-Soviet area’s place in Russian foreign policy from the collapse of the Soviet Union in 1991 to 2021. The aim of this article is to present the importance of the post-Soviet area in Russian foreign policy and the goals and instruments of this policy towards the post-Soviet area after the collapse of the USSR. In the 30 years after the collapse of the Soviet Union, reintegration and disintegration processes took place in the post-Soviet area. There were numerous armed conflicts, and it also became a field of competition in international relations. The Russian Federation uses all possible influence instruments to maintain control over the post-Soviet area and still treats it as the exclusive sphere of Russian influence and Russian foreign policy’s priority direction.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 151-164
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stirlitz na prezydenta. Wykorzystanie obrazu Stirlitza w kształtowaniu wizerunku Władimira Putina
Stierlitz for president. The application of the picture of Stierlitz in shaping the image of Vladimir Putin
Штирлиц в президенты. Использование образа Штирлица в формировании имиджа Владимира Путина
Autorzy:
Trendowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085362.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Штирлиц
Владимир Путин
Семнадцать мгновений весны
имидж
анекдот
интернет-мем
Stirlitz
Władimir Putin
Siedemnaście mgnień wiosny
wizerunek
dowcip
mem
Stierlitz
Vladimir Putin
Seventeen Moments of Spring
image
joke
meme
Opis:
W artykule omówiono związki pomiędzy Strilitzem – bohaterem rosyjskiej kultury masowej a Władimirem Putinem oraz ich wykorzystanie w kreowaniu wizerunku prezydenta Federacji Rosyjskiej. Jako materiał badawczy posłużyły wyniki badań opinii publicznej, nagłówki prasowe, dowcipy oraz memy internetowe.
В статье рассматриваются связи Штирлица – героя русской массовой культуры и Владимира Путина и их использование в формировании имиджа президента Российской Федерации. В качестве материала для исследований используются результаты опросов общественного мнения, заголовки статей из прессы, анекдоты и интернет-мемы.
The article discusses the relationships between Stierlitz, a hero of Russian mass culture, and Vladimir Putin, as well as the ways these relationships are used to shape the image of the President of the Russian Federation. The research is based on the findings of opinion polls, newspaper headlines, jokes and memes from the Internet.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 219-237
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyszłość propagandy w razie zmiany w najwyższych władzach Federacji Rosyjskiej
The future of propaganda in the case of a change in the leadership of the Russia n Federation
Autorzy:
Kościński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901740.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Rosja
Władimir Putin
propaganda
wojna informacyjna
wojna hybrydowa
Russia
Vladimir Putin
information war
hybrid war
Opis:
Rosja pod rządami przez Władimira Putina jest państwem, w którym propaganda odgrywa szczególną rolę. Rosyjski budżet na 2020 r. przewidywał, iż nadająca na zagranicę stacja telewizyjna RT otrzyma 325 mln EUR, podczas gdy Rossija Siegodnia (w tym agencja prasowa RIA Novosti i radio Sputnik) 106 mln EUR. Wobec tak intensywnie prowadzonych rosyjskich działań propagandowych, istotne jest czy i jak będą kontynuowane w razie zmiany władzy. Przyszły kształt rosyjskiej propagandy zależy przede wszystkim od tego, kto obejmie władzę po Władimirze Putinie. Demokratyzacja Rosji może prowadzić do rezygnacji z agresywnej propagandy, dojście do władzy przedstawicieli sił skrajnie nacjonalistycznych będzie powodować jej nasilenie.
Ruled by Vladimir Putin, Russia is a country where propaganda plays a special role. The Russian budget for 2020 predicted that RT television broadcasting abroad would receive 325 million euros, when Rossiya Syegodnia (including RIA Novosti news agency and Sputnik radio) 106 million. Since Russian propaganda is currently being conducted so intensively, it is important whether and how it will be continued in the event of a change of leadership. The future shape of Russian propaganda depends primarily on who will take power after Vladimir Putin. Russia’s democratization may lead to the abandonment of aggressive propaganda; coming to power of representatives of extremely nationalist forces will cause its intensification.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 43-57
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje węgiersko-rosyjskie za rządów Viktora Orbána w latach 2010–2019
The Hungarian-Russian Relations under the Premiership of Viktor Orbán in 2010–2019
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653888.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Węgry
Viktor Orbán
Russia
Vladimir Putin
Ukraine
Hungarian-Russian relations
American-Russian relations
relations between Hungary and the EU
Rosja
Władimir Putin
Ukraina
relacje węgiersko-rosyjskie
relacje amerykańsko-węgierskie
relacje Węgry-UE
Opis:
Artykuł poświęcony jest uwarunkowaniom i zależnościom charakteryzującym relacje węgiersko-rosyjskie za rządów Viktora Orbána – od momentu objęcia przez niego funkcji premiera w 2010 r. W tekście przedstawiona została geneza nawiązania kontaktów z Moskwą oraz przyczyny, dla których Orbán zdecydował się ograniczyć więzi ekonomiczne z państwami zachodnimi. Opisano relacje węgiersko-rosyjskie po aneksji Krymu, kontakty z Ukrainą, napięte ze względu na problem mniejszości węgierskiej, a także problem relacji amerykańsko-węgierskich w kontekście stosunków Moskwa-Budapeszt. Poruszone również zostały kwestie kontaktów ekonomicznych między Moskwą a Budapesztem, stanowiących istotę obecnej kooperacji obu podmiotów, szczególnie w sferze energetycznej.
The article is devoted to the conditions and interrelations characteristic of the Hungarian-Russian relations under the premiership of Viktor Orbán from 2010 when he took the position of prime minister. The study presents the genesis of establishing contacts with Moscow and the reasons for which Orbán decided to limit economic relations with Western states. There is also a description of the Hungarian-Russian relations after the annexation of the Crimea, contacts with Ukraine, tensed due to the problem of the Hungarian minority, and also an issue of American-Hungarian relationship in the context of connections between Moscow and Budapest. The text also sheds light on the questions of economic relations between the two states, being the very essence of their mutual cooperation, especially in the area of energy supply.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 1; 199-228
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Niemcy–Rosja po Merkel i Putinie
German – Russian Relationsships after Merkel and Putin
Autorzy:
Maliszewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941690.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
relacje rosyjsko-niemieckie
Angela Merkel
Władimir Putin
rola jednostki w polityce
german-russian relationsships
Vladimir Putin
role of the individual in politics
Opis:
Stosunki Niemcy – Rosja pozostają kluczowe dla przyszłego, nowego ładu międzynarodowego. Równie kluczowe w tych stosunkach pozostają silne umocowanie kanclerza Niemiec i prezydenta Rosji w systemach politycznym swoich krajów, a co za tym idzie – znacząca rola obecnych przywódców tych państw Angeli Merkel i Wladimira Putina. Tymczasem niezwykle dynamicznie rysuje się perspektywa zakończenia urzędowania przez oboje polityków. Zaakceptowana przez referendum w Rosji zmiana konstytucji tego kraju daje Władimirowi Putinowi możliwość sprawowania swego urzędu do 2036 r. W Niemczech z kolei nie milkną spekulacje co do możliwości zmiany decyzji kanclerz Angeli Merkel w sprawie rezygnacji z kandydowania na urząd kanclerza Niemiec w następnej kadencji, co przedłużyłoby okres jej rządów do 2025 r.
Germany-Russia relations remain crucial for the future new international order. Equally crucial in these relations is the strong legitimacy of the German Chancellor and the Russian President in the political systems of their countries, and thus the significant role of the current leaders of these countries, Angela Merkel and Vladimir Putin. Meanwhile, there is a very dynamic prospect that both politicians will end their positions. The change in Russia’s constitution approved by the referendum gives Vladimir Putin the opportunity to hold office until 2036. In Germany, on the other hand, speculation about the possibility of changing the decision of Chancellor Angela Merkel to resign from her candidacy for the office of German Chancellor in the next term of office, which would extend her term of office until 2025, will continue.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 105-123
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza w Rosji – logika samorekonstrukcji systemu
Power in Russia – the logic of self-reconstruction of the system
Autorzy:
Bartnicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901680.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Rosja
autorytaryzm
Władimir Putin
Russia
authoritarianism
Vladimir Putin
Opis:
Potencjał i społeczne przyzwolenie na zmiany w Rosji zostały wyczerpane już w 1993 r. Kolejne lata przynoszą coraz większą i coraz bardziej jawną kontynuację rozwiązań z przeszłości. Pewne specyficzne uwarunkowania przywództwa władzy są rzecz jasna typowe dla każdego systemu politycznego, w tym artykule chodziło jednak o podkreślenie czynników, które wpływały na polityczną pozycję przywódcy, a także tych, które przesądziły o klęsce „projektu demokratycznego” w Rosji. W tym kontekście szczególną uwagę zwrócono na uwarunkowania historyczno-kulturowe, cechy osobowościowe prezydenta oraz spuściznę czasów komunistycznych. Ta ostatnia kwestia była kluczowa z punktu widzenia budowy systemu quasi-autorytarnego i autorytarnego (po 2000 r.). Pewnym paradoksem rosyjskiej rewolucji lat 90. było to, że w walce „starego” i „nowego” zarówno władza, jak i elity, walczyły o przeniesienie do nowej Rosji jak największej liczby rozwiązań z ZSRS. Rosja miała być zreformowaną kontynuacją państwa komunistycznego pozbawioną jedynie kilku istotnych wad dawnego systemu. Polityczne zmiany w latach 1991–1993 nie skruszyły prawdziwych fundamentów życia politycznego ZSRS. W znacznym stopniu były więc tylko mniej lub bardziej udaną adaptacją istniejącego systemu do zmieniających się realiów. Tym samym wiele elementów składowych Rosji było jedynie prostą kontynuacją tradycji i rozwiązań sprzed 1991 roku.
In Russia potential for “change” and its social acceptance by the year 1993 have long since expired. The following years mark a stronger and more open “continuity” – that is, the revival of mechanisms of the past. Each political system has, of course, it’s own specific circumstances of leadership, however, this article intended to display those factors, which played a crucial role in building of a political position of the leader in rule as well as those, that determined the collapse of the democratic project in Russia. In this context a special attention was given to cultural and social circumstances, president’s features of character, and the legacy of the communist regime. The last question played a crucial role first in building of a semi-authoritarian and later, after the year 2000, an authoritarian system. The Russian revolution of the 90’s displayed a paradox. In the struggle of the old and the new, both the state power and the elites insisted on implementing as many Soviet mechanisms in new Russia as it was possible. Russia was supposed to be a reformed continuation of the communist state free of a few flaws of the past regime. Political changes that took place between 1991 and 1993 did not shatter real foundations of the political system of the Soviet Union, and turned out to be a more or less successful adaptation of the existing system to the changing circumstances. This meant that many elements that the Russian state consisted of were merely a simple continuation of the tradition and solutions from before year 1991.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 5-25
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
Autorzy:
Zulyar, Yuriy
Zulyar, Raksana
Rybalko, Mikhail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
Irkutsk region
governor’s office
Russian model of federalism
Boris N. Yeltsin
Vladimir V. Putin
regional policy
Federacja Rosyjska
obwód irkucki
stanowisko gubernatora
rosyjski model federalizmu
Borys N. Jelcyn
Władimir W. Putin
polityka regionalna
Opis:
Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New Alliance against the US? Sino-Russian Relations in Response to Trump’s Redefined Foreign Policy Priorities
Autorzy:
Ciborek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648352.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
China
Russia
USA
Donald Trump
Barack Obama
Vladimir Putin
Xi Jinping
bilateral relations
Pivot to Asia
economic protectionism
economic sanctions
Opis:
The current state of bilateral relations between the Russian Federation and the People’s Republic of China is described by many international relations experts as the best in history. After taking the president office by Donald Trump, the bilateral relations between America and abovementioned powers are cooling down. Current foreign policy of the People’s Republic of China and the Russian Federation focuses on holding a common position in the international political arena, which is in fact an attempt to counterweight political influence of the US administration and their allies. The dimension of the strategic partnership between China and Russia is also determining the mutual economic dependence, which is now crucial for both powers to build a strong position on the international forum. In addition, Russia is one of the crucial partners for the Chinese-led Belt and Road Initiative (BRI) – by many recognized as the Chinese attempt to break the American economic domination. The collisional course of the American foreign policy towards Russia and China forces the latter to look for Central and Eastern European allies as well as to gain influence in the region of Central Asia which is leading to a constant increase in tensions between China and Russia.
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2019, 23, 1; 149-159
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cold And Distant Or Hearty And Human? The Visual Portrayal Of Vladimir Putin On Russian Television
Autorzy:
Kaltseis, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526539.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Univerzita sv. Cyrila a Metoda. Fakulta masmediálnej komunikácie
Tematy:
Visual communication
Vladimir Putin
Russian television
Talk show
Mass media
Visual images
Visual representations
Russian president
Opis:
Sharply dressed, smooth, and sporty—these are probably among the first attributes associated with the Russian president Vladimir Putin. This image is promoted by television which still remains a powerful medium in Russia. While the annexation of Crimea by the Russian Federation in March 2014 initially led to an increase in the popularity of Putin, his approval rating has significantly fallen since the signing of pension reforms in autumn 2018. This could explain why in September 2018 a new talk show called Moskva.Kreml’.Putin, which offers a synopsis of Putin’s working week, began its broadcast. By analyzing the „new“ image of Putin portrayed in this show and comparing it with his visual presentation in the news program Vremia and the annual talk Priamaia Linia s Vladimirom Putinym, the following paper examines the visual portrayal of Putin transmitted on television. By focusing on the visual, the analysis reveals that the president’s image, and the attributes assigned to him, are established and communicated mostly via the content and arrangement of (moving) pictures. Thus, the study suggests that visual communication on television significantly shapes and influences the perception of the Russian president. This work therefore contributes to a better understanding of television in general and of mass media communication in Russia in particular.
Źródło:
Media Literacy and Academic Research; 2019, 2, 2; 6-33
2585-8726
Pojawia się w:
Media Literacy and Academic Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojny czeczeńskie – „błąd”, „hańba” czy „narodowa tragedia” Rosji? Obraz konfliktów rosyjsko-czeczeńskich w rosyjskich podręcznikach do historii
The Chechen Wars – “a Mistake”, “Disgrace” or “National Tragedy” of Russia? The Image of Russian-Chechen Conflicts in Russia’s History Textbooks
Autorzy:
Kadykało, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807257.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edukacja historyczna w Rosji; rosyjskie podręczniki do historii; wojny czeczeńskie; Władimir Putin; pamięć kulturowa w Rosji
historical education in Russia; Russian history textbooks; Chechen wars, Vladimir Putin; cultural memory in Russia
Opis:
Artykuł ukazuje recepcję wojen czeczeńskich we współczesnych rosyjskich podręcznikach do historii; odpowiada na pytanie, jak współczesne rosyjskie społeczeństwo postrzega dziś te traumatyczne wydarzenia. Przeanalizowane w tekście fragmenty rosyjskich podręczników do historii, opracowań historycznych oraz wyników badań opinii publicznej przekonują, że wojny czeczeńskie to wydarzenia, z którymi nadal związane są liczne kontrowersje i sprzeczności. W podręcznikach obecna jest krytyka nieudolności rosyjskiego rządu i wojska, jednak częste są także próby usprawiedliwienia działań władz federalnych. Szczególną uwagę zwraca przemilczenie kwestii rosyjskich zbrodni wojennych. Zamiast tego wojny czeczeńskie umiejscawia się w ramach międzynarodowej walki z terroryzmem. Powyższe uwagi prowadzą do wniosku, że pamięć kulturowa, kreowana na wiedzy z podręczników, jest ukierunkowywana na przeformułowanie skrajnie negatywnych wspomnień o czeczeńskich konfliktach. Dokonuje się to poprzez celowe przemilczenia oraz podkreślanie problemu walki z islamskim ekstremizmem. Odbywa się tym samym stopniowe oczyszczenie rosyjskiej pamięci zbiorowej ze wspomnień błędów wojennych przy jednoczesnym włączeniu w nią dodatkowych sensów podejmowania działań zbrojnych w Czeczenii, co ma umocnić tożsamość zbiorową Rosjan. Чеченские войны – «ошибка», «позор» или «национальная трагедия» России? Образ российско-чеченских конфликтов в российских учебниках истории Целью данной статьи является показать восприятие чеченских войн в современных российских учебниках истории, чтобы ответить на вопрос, как современное российское общество воспринимает сегодня эти травматические события. Анализ фрагментов российских учебников истории, исторических исследований и результатов опросов общественного мнения доказывает, что чеченские войны – это события, с которыми до сих пор связаны многочисленные разногласия и противоречия. В учебниках присутствует критика некомпетентности российского правительства и военных, но часты тоже попытки оправдать действия федеральных властей. Особое внимание обращает упущение вопроса о российских военных преступлениях. Вместо того, войны в Чечне представляются в контексте международной борьбы с терроризмом. Вышеприведенные замечания ведут к выводу, что образование культурной памяти на основе учебников – это процесс, направленный на переформулировку крайне негативных воспоминаний о чеченских конфликтах. Он осуществляется с помощью преднамеренного сокрытия фактов, на первый план выдвигая проблему борьбы с исламским экстремизмом. Таким образом российская коллективная память постепенно очищается от воспоминаний военных ошибок; одновременно в память включаются дополнительные смыслы проводимых в Чечне военных действий, что должно еще более укрепить коллективную идентичность россиян.
The aim of the article is to show the reception of the Chechen wars in contemporary Russian history textbooks in order to answer the question how nowadays contemporary Russian society looks at these traumatic events. Analyzed in the article fragments of Russian history textbooks, historical studies and the results of public opinion polls convince that the Chechen wars are events still associated with numerous controversies and contradictions. The textbooks present a criticism of Russian government and military incompetence, but there are also frequent attempts to justify the actions of the federal authorities. Particular attention should be paid to the omission of the issue of Russian war crimes. Instead, the Chechen wars are located in the context of the international fight against terrorism. Mentioned remarks lead to the conclusion that the creation of cultural memory based on the textbooks is directed to the reformulation of the extremely negative memories of the Chechen conflicts. This is done through deliberate concealment and highlighting the problem of the fight against Islamic extremism. In this way the gradual purification of the Russian collective memory from the memories of war mistakes takes place and at the same time including in the collective memory the additional justification of military actions in Chechnya is done, which should strengthen the collective identity of the Russians.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 79-101
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies