Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Psychoanalysis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 190
Tytuł:
Ґендерні аспекти творчості Джозефа Конрада в англомовних розвідках
Gender aspects of creativity by Joseph Conrad in English studies
Гендерные аспекты творчества Джозефа Конрада в англоязычных исследованиях.
Autorzy:
Ткачук, Олена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178931.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
gender
feminism
masculinity
sex
psychology
psychoanalysis
modernism
гендер
феминизм
маскулинность
пол
психология
психоанализ
модернизм
Opis:
The article is devoted to the analysis of gender discourse in the artistic heritage of the English classics, a Pole by birth, Joseph Conrad, by modern studies, often in coverage of racial, national, political, postcolonial and other issues.
Статья посвящена проблеме анализа гендерного дискурса в художественном наследии английского классика, поляка по происхождению, Джозефа Конрада, в современных научных исследованиях, часто в освещении расовых, национальных, политических, постколониальных и других вопросов.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 289-296
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychoanalityczna koncepcja człowieka starego
Psychoanalytic Concept of the Old Man
Autorzy:
Zych, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445947.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
analiza transakcyjna
człowiek stary
psychoanaliza
starość
starzenie się
ageing
old age
old man
psychoanalysis
transactional analysis
Opis:
Przedmiotem artykułu jest starzenie się, starość i człowiek stary w ujęciu zarówno psychoanalizy, jak i analizy transakcyjnej, wraz z nową propozycją rozszerzenia strukturalnego diagramu osobowości Erica Berne’a o jeszcze jeden ważny element, jakim jest Senior (S), który zwieńczy triadę: Rodzic‒Dorosły‒Dziecko (RDDz). Artykuł zmyka następująca, ważna konkluzja: psychonaliza ukazała człowiekowi starzejącemu się i/lub staremu nieznane strony i mechanizmy jego osobowości, wskazując nade wszystko ‒ jak mierzyć się z procesem starzenia się i własnym losem.
The article discusses ageing, old age and an old man from the perspective of psychoanalysis and transactional analysis as well as one more important element, Senior (S) or Elder (E), who will complement the Parent–Adult–Child trio (PAC), a newly proposed extension of Eric Berne’s structural diagram of personality. The paper ends with a significant conclusion that psychoanalysis has shown to an elderly man unknown dimensions and mechanisms of his personality. It indicates how to confront the ageing process and own fate.
Źródło:
Edukacyjna Analiza Transakcyjna; 2017, 6; 157-173
2299-7466
Pojawia się w:
Edukacyjna Analiza Transakcyjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Pandemic and Its Shadow. Feminist Theoretical and Art Discourses on Trauma and Community in COVID-19
Autorzy:
Zolkos, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215877.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Covid-19 pandemic
‘shadow pandemic’
violence against women
collective trauma
psychoanalysis
Opis:
This article explores the philosophical and psychoanalytic trajectories of conceptualizing the Covid-19 pandemic as ‘collective trauma’, and considers what would be the risks, but also productive possibilities, of such a theoretical move. the context of this inquiry is the so-called ‘shadow pandemic’ – the drastic increase in domestic violence globally, which accompanied introduction of lockdowns as a measure of containing the impact of Covid-19 on public health infrastructures. For the women who were victims of violence during the lockdowns, the discourse of ‘sheltering’, ‘isolation’ and ‘staying home’ has carried antithetical meanings to the o6cially sanctioned ones – those were meanings of threat, danger, harm, and death. Drawing on the work of two feminist psychoanalytic thinkers, Julia Kristeva and Jacqueline Rose, and on installations by bio-artists Anna Dumitriu and Flo Kasearu, I argue against notions of the pandemic as an external traumatic event that disrupted societies and communities worldwide. Rather, the ‘shadow pandemic’ suggest that there is a more complex, even intimate, relation between the pandemic, violence, and gendered productions of sociality.
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2022, 14; 52-66
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagłada „Domu Wasiaków”. Praktyka teorii etnopsychoanalitycznej
The fall of “the House of Wasiak”. Practice of an ethnopsychoanalytic theory
Autorzy:
Żerkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667049.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ethnopsychoanalysis
Lacanian psychoanalysis
suburbanization
narrative
the Real
Opis:
The heretofore undescribed case of a ruined Łódź villa from the thirties of the twentieth century, known as the so-called the House of Wasiak, binding with different images, still operates in the narrative of the residents of the Marysin area, and “the House of Wasiak” itself as a link in the local discourse-an element whose meaning is conditioned by the existence of another powerful signifier-should be regarded as the key to the understanding of the mechanisms shaping the complex picture of local relations. Relations that are standard for the Polish context of social, political and urban changes today being as they are a result of a truly palimpsestic buildup of stories and traumas.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2016, 16; 135-159
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advocatus hermeneuticae. (O „Obliczach hermeneutyki” Pawła Dybla)
Advocatus hermeneuticae. On Paweł Dybel’s Oblicza hermeneutyki (Faces of Hermeneutics)
Autorzy:
Zawadzki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969445.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
hermeneutyka
fi lologia
etyka
antropologia
poststrukturalizm
psychoanaliza
hermeneutics
philology
ethics
anthropology
poststructuralism
psychoanalysis
Opis:
Oblicza hermeneutyki (Faces of Hermeneutics) by Paweł Dybel covers many important problems of contemporary hermeneutics and can be read in many ways. First of all, it is an apology of hermeneutics and an attempt to define a hermeneutical model of understanding as opposed to some other models developed by, mostly, psychoanalysis and the so-called hermeneutics of suspicion. Secondly, Dybel tries to show specific features of hermeneutic thinking by situating hermeneutics between philosophy and human sciences. His own vision of hermeneutics is shaped mostly by Gadamers’s idea of understanding as dialogue, conversation, mediation. The author also outlines the history of filological hermeneutics, from Luther to some contemporary theorists and investigates certain ethical and anthropological issues of hermeneutics.
Źródło:
Wielogłos; 2012, 4, 14; 327-334
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideal Types in Max Weber’s Sociology of Religion: Some Theoretical Inspirations for a Study of the Religious Field
Autorzy:
Załęski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929659.pdf
Data publikacji:
2010-10-06
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
ideal types
mysticism
asceticism
religion
magic
psychoanalysis
Opis:
Max Weber is widely known as the author of ideal types of power. However, he also developed ideal types of religious attitudes. The article presents his original three ideal types and shows how they can be complemented by a fourth one. The fourth ideal type is based on analysis of magic as religious practice.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 319-326
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Miciński i Stanisław Ignacy Witkiewicz. Z dziejów intelektualnej i artystycznej przygody
Bolesław Miciński and Stanisław Ignacy Witkiewicz: From the History of an Intellectual and Artistic Journey
Autorzy:
Zajączkowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097320.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
psychoanaliza
estetyka
Czysta Forma
szkoła lwowsko-warszawska
esej filozoficzny
psychoanalysis
aesthetics
Pure Form
Lvov–Warsaw school
philosophical essay
Opis:
Artykuł omawia wzajemne kontakty i wspólnotę myśli dwóch wybitnych pisarzy i filozofów Bolesława Micińskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego), którzy mimo dużej różnicy wieku byli blisko zaprzyjaźnieni. Podejmowane przez nich problemy odsyłają do międzywojennej atmosfery filozoficznej w Polsce i w Europie, a także do ożywionych dyskusji w gronie krytyków literackich i awangardowych pisarzy. Witkiewicz jako pierwszy Polak zapoznał się z psychoanalizą i znacznie wpłynął na jej znajomość u Micińskiego, choć ich sposoby rozumienia teorii Freuda wyraźnie się rozeszły. Miciński był też gorącym zwolennikiem teorii Czystej Formy, realizatorem jej założeń w swojej twórczości i rzecznikiem unaukowienia krytyki literackiej poprzez jej mocne osadzenie w filozofii. Witkacy patronował jego poglądom estetycznym wyłożonym najpełniej w nieopublikowanej pracy magisterskiej Rzeczywistość i jej deformacja w sztuce (1937) napisanej pod kierunkiem Władysława Tatarkiewicza. Obaj zdecydowanie opowiadali się przeciw wszelkiemu redukcjonizmowi w filozofii; byli przeciwnikami fizykalizmu Koła Wiedeńskiego oraz antymetafizycznego nastawienia szkoły lwowsko-warszawskiej. Zwłaszcza Miciński dostrzegał słabość myśli analitycznej i poszukiwał dla filozofii formy bardziej pojemnej. W końcowym okresie twórczości Micińskiego stanął w wyraźnej opozycji wobec totalitaryzmu i mechanizacji życia, co było znamienne również dla Witkacego. Dla autora Portretu Kanta Witkiewicz był z pewnością mistrzem w dziedzinie filozofii, wciąż jednak pozostaje otwarte pytanie, ile od swego młodszego przyjaciela zaczerpnął autor Szewców?
This article describes mutual contacts and shared ideas of two outstanding writers and philosophers, Bolesław Miciński and Ignacy Witkiewicz (Witkacy), who despite a significant age difference were close friends. The philosophical problems they raised relate to the interwar intellectual atmosphere in Poland and Europe as well as lively discussions among literary critics and avantgarde writers. Witkiewicz was the first Pole to become acquainted with psychoanalysis; he made it significantly more familiar to Miciński, although their interpretations of Freud’s theory clearly diverged. Miciński was also a strong supporter of the Pure Form theory and realized its propositions in his works. He was also an advocate of a scientific approach to literary criticism through its firm grounding in philosophy. Witkacy was also a patron of his aesthetic views which were most fully set forth in an unpublished thesis, Reality and its Deformation in Art (1937), written under Władysław Tatarkiewicz’s supervision. They were both strongly opposed to any reductionism in philosophy; they were opponents of Vienna Circle physicalism and the anti-metaphysical approach of the Lvov–Warsaw school. In particular, Miciński saw the weakness of analytical thought and sought a more capacious form for philosophy. The final period of Miciński’s work shows a strong objection to totalitarianism and a mechanization of life which was also characteristic of Witkacy. For the author of A Portrait of Kant, Witkiewicz was surely a master of philosophy, but the question of how much was borrowed from the younger colleague by Witkacy, the author of The Shoemakers, remains open.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 2; 207-226
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wampir i namiętny cyborg – z psychoanalizy dwóch przypadków zauroczenia przez femme fatale
Vampire and passionate cyborg – psychoanalysis of the two man infatuated by femme fatale
Autorzy:
Zając, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511279.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Władysław Stanisław Reymont
Jerzy Sosnowski
men studies
Freudian psychoanalysis
British school of psychoanalysis
Opis:
Both novels analysed in the article (Władysław Reymont’s Vampire written at the beginning of the 20th century and contemporary Apokryf Agłai by Jerzy Sosnowski) present the fall of a man seduced by a demonic woman. Daisy (a vampire) and Lilka¬ Agłaja (a cyborg) are capable, due to their dangerous beauty, of destroying men’s careers, family life, hapiness and sanity. In these texts femininity is traditionally described as something monstrous and dangerous. A psychoanalytical reading (which follows Klein and Freud) leads to a categorization of the sources of such stereotypical images. The mental states of the characters, as described in both novels, are very similar. The regressive symptoms are highlighted – men’s psyches regress to the paranoid and schizoid state, where primary mechanisms of defence seem to dominate. The images of the femme fatale are influenced by the projection of a split, negative object. They aim at preventing an object from final destruction. The author of the article creates a hypothesis that patriarchal culture influences the defence strategies used by the heroes of both novels. Pariarchal culture represses men that show weakness and denies them the right to be called men. However, it accepts weaknesses when they are disguised as misogynistic attitudes. If a man cannot accept weakness, as belonging to him, he must make a woman responsible for it (even on the level of subconscious defence strategies).
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2014, 1(13); 135-145
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bachory wyblakłe, złośliwe i mądre”. Niepokoje dzieciństwa w prozie Leo Lipskiego – juwenilia i Niespokojni
„Brats: Weathered, Malicious and Wise.” Restlessness of Childhood in Leo Lipski’s Prose – Early Works and Niespokojni [The Restless]
Autorzy:
Zając, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016186.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
childhood
restlessness
psychoanalysis
Leo Lipski
Polish literature
dzieciństwo
niepokój
psychoanaliza
literatura polska
Opis:
Celem tego artykułu jest wstępna analiza postaci dzieci i wizerunków dzieciństwa w utworach Leo Lipskiego, w szczególności zaś w juweniliach oraz powieści Niespokojni. Dokładnej interpretacji podlegają historie dwóch bohaterów: Jana z utworu Śmierć i Emila z Niespokojnych. Wykorzystując narzędzia zaczerpnięte z psychoanalizy i queerowych studiów nad dzieciństwem, autor bada dialektyczną koncepcję dzieciństwa obecną w tekstach Lipskiego: jest to okres radykalnej wrażliwości i podatności tyleż na zmysłowe bodźce, cona trudne lub raniące, wręcz traumatyzujące doświadczenia, zarazem jednak stanowi domenę ryzykownych egzystencjalnych eksperymentów o popędowym podłożu, często nabierających charakteru cielesnej  eksploracji (w tym erotycznej i autoerotycznej). Artykuł jest pomyślany jako pierwszy z serii tekstów poświęconych opisanemu zagadnieniu.
The main purpose of this paper is to provide a preliminary analysis of children characters and visions of childhood in the writings of Leo Lipski. Special attention is paid to his early works and to his novel The Restless. The storylines of two characters are interpreted – those of Jano from Śmierć [Death] and Emil from Niespokojni [The Restless]. Drawing from psychoanalysis and Queer Childhood Studies, the author investigates the dialectical notion of childhood to be found in Lipski’s texts. On the one hand, childhood is portrayed there as a period of radical sensitivity and receptivity regarding both sensual stimuli and reactions to tough, distressing or even traumatising experiences; on the other hand, it is a realm of existential experiments of libidinal nature, which often turn into bodily (including erotic and autoerotic) explorations. This paper is meant to be the first in a series of articles regarding the described matter.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 2 (4); 1-21
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Not as a guest, not as an intruder, not as a homeowner, I am like a ghost…:” Psychotopographies of memory in Zygmunt Haupt’s short stories
„Nie gość, nie intruz, nie mieszkaniec, jestem jak duch…”. Psychotopografie pamięci w prozie Zygmunta Haupta
Autorzy:
Zając, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312314.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
memory
psychoanalysis
psychotopography
the spatial turn
Zygmunt Haupt
pamięć
psychoanaliza
psychotopografia
zwrot przestrzenny
Opis:
Celem artykułu jest analiza stosunków między przestrzenią i podmiotem (czyli konfiguracją złożoną z Ja narratora, Ja bohatera i Ja narratora) w dwóch opowiadaniach Zygmunta Haupta – Gołębie z placu Teodora i O Stefci, o Chaimie Immerglücku i o scytyjskich bransoletkach. Przewodnim pojęciem tekstu, zaczerpniętym z myśli Victorii Nelson, jest psychotopografia – dynamiczna projekcja podmiotowych doświadczeń, wspomnień i fantazji na przestrzeń świata przedstawionego, a zarazem układ wpływów i interakcji, które łączą podmiot literacki z przestrzenią zewnętrzną. Metafory psychotopograficzne często odwołują się do tego, co traumatyczne, wyparte lub niedostępne pamięci w trybie świadomej anamnezy.
This article analyzes the relations between space and the subject (i.e., the configuration composed of the character’s I, the protagonist’s, I and the narrator’s I) in two short stories by Zygmunt Haupt, namely “Gołębie z placu Teodora” [Pigeons from Theodor’s Square] and “O Stefci, o Chaimie Immerglücku i o scytyjskich bransoletkach” [About Stefcia, Chaim Immerglück and Scythian bracelets]. The author draws on Victoria Nelson’s concept of psychotopography – it is a dynamic projection of subjective experiences, memories, and fantasies onto the space of the represented world and at the same time a system of influences and interactions that connect the literary I with the external space. Psychotopographic metaphors often refer to traumatic, repressed or (anamnestic) inaccessible memories.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 31; 98-113 (eng); 98-111 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foucault Reads Freud: The Dialogue with Unreason and Enlightenment
Autorzy:
Wróbel, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929650.pdf
Data publikacji:
2010-10-06
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
dialogue
enlightenment
freedom
justice
pleasure principle
reading
repressive hypothesis
sexuality
unreason
psychoanalysis
Opis:
The title of the essay refers to the famous statement in Foucaults introduction to his History of Madness where he writes that “we have to do justice to Freud“. The problem, however, is that Foucault’s philosophy does not seem to do justice to Freud. Foucault’s use of Freud is ambiguous: sometimes he uses him for purely instrumental purposes (when reconstructing the history of madness and sexuality), but sometimes-for anthropological purposes signaling Freud’s role in redefining our common humanity and particularly our relation to language, life and work. The author confronts Foucault’s ambiguous reading of Freud with the equally ambiguous reading of Foucault by Derrida. Derrida discusses Foucault twice. Once in the essay Cogito and The History of Madness in which Derrida takes on Foucault’s understanding of Descartes and his role in the exclusion of madness from the realm of reason. The second time-in his essay To Do Justice to Freud. Here Derrida disagrees with Foucault whether Freud managed to reestablish the body’s communication with reason which Descartes destroyed.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 271-288
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja Stanisława Piętaka w zwierciadle psychoanalizy materialnej Gastona Bachelarda. Rekonesans badawczy
Autorzy:
Wieliczko-Paluch, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607968.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
poetic image
four classical elements
psychoanalysis of material imagination
complex
archetype
obraz poetycki
cztery żywioły
psychoanaliza materialna
kompleks
archetyp
Opis:
The study presents the analysis of representative images in Stanisław Piętak’s writing. The methodology is based on Gaston Bachelard’s psychoanalysis of fundamental material elements of poetic imagination. The first part of article reminds main theses of French philosopher’s conception, formed by ancient Greek philosophy and modified ideas of Freud and Jung. The next parts of the text concern three sets of literary motifs and images characteristic of Piętak. The analysis included: a great complex: water – woman – moon – mirror – death; selected descriptions of sky, flight and birds; a few poetic visions of home. The research leads to the conclusion that discussed creations correlate with Bachelard’s theory and proves that Piętak’s poetic imagination was dominated by archetypal material imaginations, connected with three of the four Empedocles’ classical elements: water, air and earth.
W artykule dokonano analizy obrazów literackich reprezentatywnych dla twórczości Stanisława Piętaka, opierając się na psychoanalitycznej koncepcji wyobraźni poetyckiej Gastona Bachelarda, nawiązującej do koncepcji czterech żywiołów. Pierwsza część pracy stanowi przypomnienie głównych tez francuskiego uczonego, ukształtowanych przez filozofię starożytnej Grecji oraz zmodyfikowane idee Freuda i Junga. Kolejne partie tekstu dotyczą trzech układów motywów i obrazów literackich charakterystycznych dla Piętaka. Analizie poddano egzemplifikację wielkiego zespołu obrazowego: woda – kobieta – księżyc – lustro – śmierć, a także wybrane opisy nieba, lotu i ptaków oraz niektóre poetyckie wizje rodzinnego domu. Badania prowadzą do konkluzji na temat związku między omawianymi kreacjami literackimi a teorią Bachelarda, dowodząc, iż poetycką wyobraźnię Piętaka zdominowały archetypowe obrazy, powiązane z trzema z czterech Empedoklesowych żywiołów: wodą, powietrzem i ziemią.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2015, 33, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Auto)analityczny opis przypadku. Wspomnienia Izydora Sadgera o Zygmuncie Freudzie
(Auto)analytical case study. Isidor Sadger’s recollections of Freud
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041002.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
psychoanalysis
autobiography
pathography
Isidor Sadger
autoanalysis
Sigmund Freud
antisemitism
Opis:
The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 253-276
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freud’s disciples between biography and autobiography. Towards a collective history of the psychoanalytic movement
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399655.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
psychoanalysis
life-writing
Fritz Wittels
Isidor Sadger
Helene Deutsch
psychoanaliza
literatura dokumentu osobistego
Opis:
W artykule podjęto namysł nad biografiami Freuda autorstwa pierwszych freudystów. Autorka dowodzi, że w pierwszych dekadach XX wieku gatunki z zakresu literatury dokumentu osobistego, takie jak autobiografia czy biografia, były chętnie wykorzystywane przez uczniów i uczennice Sigmunda Freuda, którzy wykorzystali je do ukazania subiektywnej wizji narodzin i rozwoju ruchu psychoanalitycznego. Wybrane biografie Freuda zostały odczytane w świetle napięcia między obiektywizującym językiem biografa a dyskursem autobiograficznym. Autorka pokazuje, że wczesne (auto)biografie Freuda napisane przez jego uczniów ujawniają nieznaną historię rozwoju teorii psychoanalitycznej, w której podkreślono wartość kolektywnych strategii teoretyzowania oraz dynamiki afektywnej wpływającej na funkcjonowanie ruchu psychoanalitycznego.
The article explores the auto/biographical narratives devoted to Freud written by his disciples. The author argues that both biography and autobiography were important life-writing genres used by psychoanalysts in the first half of the twentieth century to express their subjective views on the history of the psychoanalytic movement. The chosen biographies of Freud shed light on the close relationship between “subjective” autobiographical discourse (based on self-observation and auto-analysis) and the “objective” role of a biographer. The author argues that the early auto/biographies of Freud’s disciples presented a different history of psychoanalytic knowledge, where the collective thinking and affective relationships are shown to be crucial in the development of the psychoanalytic movement.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2019, 13, 2; 19-31
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ontologia przypadłości »jak gdyby« w teorii Heleny Deutsch: Narodziny teorii kobiet albo sondowanie granic psychoanalizy
Ontology of „as if Identification in Helene Deutsch’s Theory: The Birth of Women’s Theory or Probing the Psychoanalytical Borders
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009478.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
psychoanalysis
plasticity
Deutsch
Malabou
self-analysis
psychoanaliza
plastyczność
autoanaliza
Opis:
Publikowany tekst jest propozycją nowego spojrzenia na teorię Heleny Deutsch, polskiej psychoanalityczki, jednej z najbliższych współpracownic Zygmunta Freuda oraz prekursorki badań nad psychologią kobiet. Wyjście od społeczno-kulturowej historii psychoanalizy umożliwi mi ponowne przyjrzenie się obecności i znaczeniu psychoanalityczek w ruchu freudowskim. W artykule rezygnuję z utartych sposobów ujmowania freudyzmu jako wrogiego emancypacji kobiet, na rzecz badania psychoanalizy w kontekście jej narodzin i funkcjonowania w okresie do wybuchu drugiej wojny światowej. Bardziej niż miejsce Deutsch w długiej tradycji psychoanalizy kobiet, interesuje mnie autorskie i rewelatorskie ujęcie kobiecego podmiotu jako osobowości „jak gdyby" zaproponowane przez polską lekarkę. Dowodzę, że Deutsch wpisywała się nie tylko w tradycję kobiet analityczek, skoncentrowanych głównie na praktyce klinicznej, lecz również — podobnie jak Freud — w swych pracach łączyła refleksję medyczną z literaturą i filozofią. (Re)lektura jej prac w świetle filozofii plastyczności Catherine Malabou stanowi propozycję a zarazem przyczynek do badania teorii Deutsch przez pryzmat kategorii podmiotowości, pamięci i plastyczności.
The article presents a new interpretation of works written by Helene Deutsch, Polish psychoanalyst, one of the closest colleagues of Sigmund Freud and the precursor of women’s psychoanalysis. Beginning with the social and cultural history of psychoanalysis, I try to (re)argue and (re)read the works of female analysts in Freud’s movement, especially those by Deutsch. In the article I propose the unfamiliar and new possibility of studying and writing about women’s psychoanalysis. One approach to the work of Polish analysts is to understand it not only as a clinical theory but also as a literature and philosophy. Working on a famous theory of „as if‖ identification, developed by Deutsch, in the light of the concept of plasticity proposed by French philosopher Catherine Malabou, the article is a contribution to a new method in reading and understanding theory as well as non-clinical works by Polish analysts through the categories of identity, memory and plasticity.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 28, 2; 138-160
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 190

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies