Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Przytulisko" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Warszawski Zakład Dobroczynny „Przytulisko” miejscem powstania Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących
    The Shelter” („Przytulisko”) – a charity institution in Warsaw as the place of origin of the Congregation of Franciscan Sisters of Suffering
    Autorzy:
    Dębowska, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545141.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    terecjarstwo
    róże różańcowe
    dobroczynność
    Honorat Koźmiński
    Kazimiera Gruszczyńska
    Przytulisko
    franciszkanki od cierpiących
    Franciscan Third Order
    roses of the rosary
    charity
    “the Shelter” (Przytulisko)
    Franciscan Sisters of Suffering
    Opis:
    W trudnej sytuacji Królestwa Polskiego, uzależnionego od rosyjskiego zaborcy, w drugiej połowie XIX wieku, dzięki ożywieniu religijnemu społeczności Warszawy, powstaniu i działalności bractw: miłosierdzia, różańcowych i franciszkańskich, doszło w 1858 roku do zorganizowania zakładu dobroczynnego dla kobiet pod nazwą Przytulisko. Mimo starań świeckiego zarządu zakładu i ofiar członków bractw, funkcjonowanie instytucji wymagało stałej obecności osób zatroskanych o jego codzienny byt. Stąd też starano się o oddanie zakładu jakiemuś zgromadzeniu zakonnemu, m.in. sióstr służebniczek z Wielkopolski, a także felicjanek z Warszawy. Po nieudanych próbach, po kasacie zgromadzeń zakonnych habitowych w 1864 roku, w latach 80-tych z inspiracji o. Honorata Koźmińskiego OFMCap, w warunkach konspiracyjnych usiłowano stworzyć w Przytulisku nowe zgromadzenie zakonne bezhabitowe. W tym celu kierownictwo zakładem objęła Kazimiera Gruszczyńska, członkini powstałego w latach 70-tych pierwszego ukrytego Zgromadzenia Sióstr Posłanniczek Serca Jezusowego. W trakcie organizowania wspólnoty zakonnej napotkała wiele trudności, zarówno ze strony zarządu Przytuliska nieświadomego jej zamiaru, jak też z powodu jej przynależności do innego zgromadzenia. Postawa, zdolności organizacyjne Gruszczyńskiej, zaradność w kierowaniu zakładem, sprawiły, że zyskała zaufanie zarządu i większą swobodę w działaniu. Po wtajemniczeniu niektórych członków zarządu zakładu w jej plany zakonotwórcze, doszło do powstania w nim nowego zgromadzenia zakonnego Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Dzięki patriotycznej i religijnej postawie członków zarządu Przytuliska i warszawskich życzliwych lekarzy, doceniających pracę sióstr wśród chorych, powstało Towarzystwo Pielęgnowania Chorych, tożsame ze zgromadzeniem, co umożliwiło jego egzystencję nowego zgromadzenia wobec ówczesnego prawa i władz rządowych.
    n the difficult situation of the Kingdom of Poland, dependent on the Russian partitioner, in the second half of the 19th century, thanks to the revival of the Warsaw religious community and activities of fraternities: of mercy, of rosary and Franciscan, in 1858 a charity for women was established under the name of “the Shelter” (Przytulisko). Despite the efforts of the secular management of the institution and the financial contribution of the members of fraternities, the functioning of the institution required the constant presence of people concerned about its daily existence. Hence, efforts were made to place the institution under the care of a religious congregation, including Sisters Servants from Greater Poland, as well as the Felician Sisters from Warsaw. Following unsuccessful attempts, after the dissolution of religious convents in 1864, in the 1880’s, in the underground conditions, an attempt was made – inspired by Fr. Honorat Koźmiński, OFMCap – to create a new non-habit-wearing congregation in “the Shelter”. For this purpose, the management of the institution was taken over by Kazimiera Gruszczyńska, a member of the first hidden Congregation of the Sisters of the Sacred Heart of Jesus created in the 1870’s. During the organization of the religious community she encountered many difficulties, both on the part of the board of “the Shelter”, unaware of her intention, as well as because of her membership in another congregation. Her attitude, organizational skills and resourcefulness in management gained her the trust of the board and greater freedom in action. After initiating certain members of the board in her plans, a new religious congregation of the Franciscan Sisters of Suffering was formed there. Thanks to the patriotic and religious attitude of the members of the management board of “the Shelter” and the friendly doctors in Warsaw appreciating the work of the sisters among the sick, the Society for Care of the Sick was created, identical with the congregation, which made it possible for the new congregation to exist under contemporary law and government authorities.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 169-191
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oddziaływanie kapucynów warszawskich na kobiety w dobie międzypowstaniowej (1831-1864)
    The influence of Warsaw capuchins on women in the Inter-Uprising Period (1831-1864)
    Autorzy:
    Baran, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545078.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    o. Beniamin Szymański
    Klamentyna z Tańskich Hoffmanowa
    Natalia Kicka
    tercjarstwo franciszkańskie
    „Przytulisko”
    Związek Dobroczynności Patriotycznej
    Żywy Różaniec
    Fr. Beniamin Szymański
    Klementyna Tańska Hoffmanowa
    Franciscan Third Order
    ”the Shelter”
    Union of Patriotic Charity
    the Living Rosary
    Opis:
    Przedmiotem analizy jest animacja kobiet w ramach duszpasterstwa prowadzonego przez kapucynów w okresie między powstaniem listopadowym a styczniowym. Oddziaływanie ukazane jest przez pryzmat wydarzeń społeczno-politycznych. Tło wywodu stanowi różnorodność form zaangażowania kobiet w okresie międzypowstaniowym. Artykuł łączy ogólną perspektywę wydarzeń społeczno-politycznych z szczegółowymi formami organizowania kobiet w różne organizacje religijno-kościelne z mocnym akcentem na formację patriotyczną kobiet polskich. Rozważania dotyczące zaangażowania kapucynów, ich pracy duszpasterskiej wśród kobiet i aktywności politycznej w połowie XIX wieku.
    The subject of the analysis is the animation of women under the pastoral care of the Capuchins during the period between the November and January Uprisings. The influence is presented through the prism of social and political events. The background of the argument is the diversity of forms of engagement of women in the inter-uprising period. The article combines the general perspective of socio-political events with detailed forms of organizing women in various religious and church organizations with a strong emphasis on the patriotic formation of Polish women. It reflects on the commitment of the Capuchins, their pastoral work among women and political activity in the mid-19th century.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 43-72
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobieta niepodległości – Sługa Boża Matka Kazimiera Gruszczyńska, założycielka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących (1848-1927)
    Woman of independence – servant of God Mother Kazimiera Gruszczyńska, the foundress of The Congregation of Franciscan Sisters of Suffering (1848-1927)
    Autorzy:
    Czermińska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545121.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Kazimiera Gruszczyńska
    Honorat Koźmiński OFM Cap
    Siostry Cierpiących
    Przytulisko
    cierpiący
    Sisters of the Sufferers
    the Shelter
    the suffering
    Opis:
    Kazimiera Gruszczyńska ur. w 1848 r. w Kozienicach. Wychowana w duchu wartości katolickich i patriotycznych była otwarta na drugiego człowieka i wrażliwa na jego potrzeby. Od najmłodszych lat pragnęła swoje życie poświęcić Bogu. Początkowo, za radą spowiednika zgłosiła się do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, jednak do niego nie wstąpiła. W dalszych poszukiwaniach drogi życiowej, w czerwcu 1875 roku, udała się do Zakroczymia. Pod kierunkiem o. Honorata Koźmińskiego odbyła tygodniowe rekolekcje na podstawie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli. Po odbyciu rekolekcji, wstąpiła do ukrytego Zgromadzenia Posłanniczek Serca Jezusowego, założonego przez o. Koźmińskiego. Kazimiera przez kilka lat pracowała, jako nauczycielka. Po odbyciu formacji zakonnej, 1 czerwca 1879 roku złożyła pierwsze śluby. W 1881 roku, o. Honorat Koźmiński powierzył jej funkcję przełożonej w warszawskim „Przytulisku” – schronisku dla kobiet, z zaleceniem by w nim założyła nowe zgromadzenie zakonne o ukrytym charakterze. Pod jej kierunkiem w 1882 r. powstało nowe zgromadzenie: Siostry Cierpiących. Przy zatwierdzeniu zgromadzenia w 1909 r., Stolica Apostolska zmieniła jego nazwę na Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Założoną przez siebie wspólnotą K. Gruszczyńska kierowała przez 45 lat, do swojej śmierci. Troszczyła się o jego rozwój materialny i terytorialny, o rozwój apostolskiej posługi cierpiącym i o każdą powierzoną jej siostrę. Zmarła 17 września 1927 roku w Kozienicach. Jej ciało zostało uroczyście przewiezione i pochowane na Powązkach w Warszawie. Od 2013 roku toczy się jej proces beatyfikacyjny.
    Kazimiera Gruszczyńska was born in 1848 in Kozienice. Raised in the spirit of Catholic and patriotic values, she was open to other people and sensitive to their needs. From an early age, she wanted to devote her life to God. Initially, at the advice of her confessor, she considered becoming a Sister of Charity, but she did not join the Congregation. In further search for the way of life, in June 1875, she went to Zakroczym. Under the direction of Father Honorat Koźmiński, she made a week-long retreat based on the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola. After completing the retreat, she joined the Congregation of the Messengers of the Sacred Heart of Jesus, founded by Father Koźmiński. Kazimiera worked as a teacher for several years. After completing her religious formation, on June 1, 1879, she made her first vows. In 1881, Father Honorat Koźmiński entrusted her with the function of the superior in “the Shelter” (Przytulisko) in Warsaw – a women's shelter, with the recommendation that she should establish a new religious congregation of a hidden character. Under her direction, in 1882, a new congregation was formed: Sisters of Sufferers. When the congregation was approved in 1909, the Holy See changed its name to the Congregation of Franciscan Sisters of Suffering. K. Gruszczyńska managed the Congregation for 45 years, until her death. She took care of its material and territorial development, the development of the apostolic ministry for the suffering and of every sister entrusted to her. She died on September 17, 1927 in Kozienice. Her body was ceremoniously transported and buried at Powązki Cemetery in Warsaw. From 2013, her beatification process has been under way.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 73-102
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia kaplicy pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Wilczej w Warszawie
    The history of the Chapel of Our Lady of perpetual help at Wilcza street in Warsaw
    Autorzy:
    Kornaś, Maria
    Czermińska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545111.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Przytulisko
    kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy
    życie religijne
    Kazimiera Gruszczyńska
    “The Shelter” (Przytulisko)
    the Chapel of Our Lady of Perpetual Help
    religious life
    Opis:
    istoria Kościoła ściśle łączy się z historią narodu. Kościół katolicki w Polsce odgrywał dużą rolę w jej dziejach. Dzieje kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz środowiska ludzi, którzy byli i są z nią związani, pisane były na wspólnej karcie dziejów Warszawy. Kaplica od początku swojego istnienia związana była z „Przytuliskiem”, instytucją dobroczynną powstałą, na terenie Warszawy. Szeroka działalność dobroczynna w II połowie XIX wieku była odpowiedzią na problemy ubogiego świata pracy oraz narastającą biedę. To właśnie „Przytulisko” stało się fundamentem tworzącego się Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, a kaplica stała się własnością sióstr. Pierwsza kaplica powstała w roku 1856 i była kaplicą przenośną. Stałą kaplicę – początkowo drewnianą wzniesiono w miejscu stałej siedziby „Przytuliska” w 1870, w niedługim czasie powstała kaplica murowana. Ze względu na znaczne zniszczenie, kaplicę trzeba było przebudować. W obecnej formie istnieje od roku 1915. Mimo działań wojskowych i zniszczeń, jakie dotknęły Warszawę w latach II wojny światowej, kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy – mimo znacznych uszkodzeń, nie została całkowicie zburzona. Po przeprowadzeniu koniecznych remontów, służy nieprzerwanie siostrom franciszkankom od cierpiących, a także mieszkańcom stolicy, którzy do niej uczęszczają. W kaplicy, oprócz licznych figur, obrazów, znajduje się ołtarz poświęcony głównej patronce – Matce Bożej Nieustającej Pomocy z kopią jej ikony. Przywieziony został z Rzymu przez Kazimierę Gruszczyńska, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. O czci, jaką Matka Bożą odbiera w tej świątyni, świadczą liczne wota zgromadzone w gablotach zawieszonych na ścianach obok ołtarza. Epitafia i tablice pamiątkowe zamieszczone na ścianach kaplicy i w jej przedsionku, wskazują, że w tym miejscu przeplatają się ze sobą dzieje narodu, kościoła oraz doświadczenie religijne wielu osób.
    The history of the Church is closely related to the history of the nation. The Catholic Church in Poland played a large role in its history. The history of the Chapel of Our Lady of Perpetual Help and the circle of people who were and are connected with it were closely woven with the history of Warsaw. From the beginning, the chapel was associated with “the Shelter” (Przytulisko), a charitable institution founded in Warsaw. Broad charity activity in the second half of the 19th century was a response to the problems of the poor world of work and growing poverty. It was “the Shelter” that became the foundation of the Congregation of the Franciscan Sisters of Suffering, and the chapel became the property of the Sisters. The first chapel was founded in 1856 and was a transitory chapel. The permanent chapel – initially wooden – was erected in the place of the permanent seat of “the Shelter” in 1870, and soon a brick chapel was built. Due to significant destruction, the chapel had to be rebuilt. In its present form, it has existed since 1915. Despite the military activities and destruction that affected Warsaw in the years of World War II, the Chapel of Our Lady of Perpetual Help – despite considerable damage, was not completely demolished. After carrying out the necessary repairs, it has continuously served the Franciscan Sisters as well as the inhabitants of the capital who attend it. In the chapel, apart from many statues and paintings, there is an altar dedicated to the Main Patron – Our Lady of Perpetual Help with a copy of her icon. The altar was brought from Rome by Kazimiera Gruszczyńska, the founder of the Congregation of the Franciscan Sisters of Suffering. The veneration which Our Lady receives in the chapel is evidenced by the numerous votive offerings in the display cases hung on the walls next to the altar. Epitaphs and commemorative plaques placed on the walls of the chapel and in its vestibule indicate that the history of the nation, the church and the religious experience of many people are intertwined in this place.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 131; 193-216
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies