Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prymat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 50
Tytuł:
Uzasadnienie historyczności prymatu biskupa Rzymu w apologii Pawła Lisickiego
A justification of the historicity of primacy of the bishop of Rome in the apologia of Paweł Lisicki
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010832.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
apology
primacy
history
archaeology
apologia
prymat
historia
archeologia
Opis:
W artykule autor zajmuje się uzasadnieniem historyczności prymatu biskupa Rzymu, jakie przedstawia w swojej apologii Paweł Lisicki. Tekst składa się z sześciu części. Jego główną oś stanowi rekonstrukcja argumentacji Lisickiego. Składają się na nią racje, które wypływają z badań archeologicznych, analizy przekazów tradycji oraz interpretacji tekstów Nowego Testamentu. Autor przedstawia również założenia metodologiczne, jakie formułuje Lisicki. W zakończeniu formułuje wnioski w perspektywie teologii fundamentalnej.
In the article, the author deals with justification of the historicity of – primacy of the bishop of Rome, which Paweł Lisicki presents in his apologia. The text consists of six parts. Its main axis is the reconstruction of Lisicki’s arguments. It consists of reasons that arise from archaeological research, the analysis of tradition and the interpretation of the New Testament texts. The author also presents methodological assumptions formulated by Lisicki. Finally, he draws conclusions from the perspective of fundamental theology.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 153-172
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Primacy of the Apostle Peter in the Gospel of Matthew 16,18-19
Prymat Apostoła Piotra w Ewangelii Mateusza 16,18-19
Autorzy:
Głowacki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076937.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
prymat apostoła Piotra
prymat jurysdykcji
prymat honorowy
skała
opoka
wiązać i rozwiązywać
klucze królestwa niebieskiego
primacy of Peter
primacy of jurisdiction
primacy of honor
rock
binding and loosing
keys of the kingdom of heaven
Opis:
The paper discusses the problem of the proper interpretation of the Petrine text from the Gospel of Matthew 16,18-19. It is based on the mainly protestant but also orthodox and catholic commentaries to these verses. Jesus Christ bestowed on the apostle Peter the unique and supreme authority in the Kingdom of God. He changed his name from Simon to Peter to show him and others that this apostle received new dignity and mission, which is to be the rock for the future community of believers. What is more, Jesus also entrusted to Peter the “Keys of the Kingdom” in the same way like in the Old Testament king of the house of David appointed his own prime mister, royal steward by giving to him the “Key of the House of David”. Therefore Peter occupies the same office with the same supreme authority  under the new jewish king, Jesus Christ. Due to this fact it also means that this office is transferred from one prime minister to another. Furthermore, to Peter was given the power of “binding and loosing” with the special protection of God called infallibility. For these reasons, the Catholic interpretation which does not ignore the jewish context and the Old Testament allusions to this passage is truly shedding the new light on the proper interpretation of this Matthew’s fragment and the role of the Apostle Peter.
Artykuł porusza problem właściwej interpretacji Piotrowego tekstu z Ewangelii Mateusza 16,18-19. Opiera się on głównie na protestanckich ale także prawosławnych i katolickich komentarzach do tych wersetów. Jezus nadał apostołowi Piotrowi wyjątkową i najwyższą władzę w Królestwie Bożym. Syn Boży zmienił Szymonowi imię na Piotr, aby pokazać jemu i innym, że ten apostoł otrzymał nową godność i misję, która polega na byciu skałą dla przyszłej wspólnoty wierzących. Co więcej, Jezus powierzył Piotrowi „Klucze Królestwa” w taki sam sposób, jak w Starym Testamencie król z rodu Dawida wyznaczył swojego własnego pierwszego ministra, królewskiego rządcę, przekazując mu „klucz rodu Dawida”. Dlatego Piotr zajmuje ten sam urząd, z tą samą najwyższą władzą pod rządami nowego żydowskiego króla, Jezusa Chrystusa. Oznacza to również, że urząd ten jest przechodni i przechodzi z jednego królewskiego rządcy na kolejnego. Ponadto Piotr otrzymał moc „wiązania i rozwiązywania” pod specjalną Bożą protekcją zwaną nieomylnością. Z tych powodów katolicka interpretacja, która nie ignoruje żydowskiego kontekstu i starotestamentowych aluzji do tego fragmentu, w rzeczywistości rzuca nowe światło na właściwą interpretację tego Mateuszowego fragmentu i samej roli apostoła Piotra.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 107-120
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy prymatu oraz misja Biskupa Rzymu według kardynała Gerharda L. Müllera
Basics of Primacy and Mission of the Bishop of Rome According to Cardinal Gerhard L. Müller
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685384.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież
prymat
Kościół
eklezjologia fundamentalna
pope
primacy
church
fundamental ecclesiology
Opis:
Pytanie o miejsce i rolę papieża w Kościele katolickim bardzo wyraźnie pojawia się w myśli teologicznej kard. G.L. Müllera (ur. 1947). Niemiecki hierarcha, podejmując refleksję nad tym zagadnieniem, czyni to w sposób uporządkowany i systematyczny, łącząc wątki dogmatyczne ze spojrzeniem fundamentalnoteologicznym. Papiestwo, zdaniem G.L. Müllera, jest faktem historycznym, który posiada swoje źródło w tajemnicy Objawienia. Podejmując refleksję nad tym zagadnieniem, obecnym w myśli teologa, autor odwołuje się do jego kluczowych tekstów, przede wszystkim do pracy Der Papst. Sendung und Auftrag opublikowanej w roku 2017, a także do wypowiedzi zawartych w tomie rozmów, jakie z kardynałem przeprowadził red. Paweł Lisicki. W prezentowanym artykule autor ukazuje najpierw interpretację klasycznych tekstów prymacjalnych, proponowaną przez kard. Müllera. Następnie omawia najwcześniejsze świadectwa Tradycji, do których odwołuje się niemiecki teolog. W końcu zwraca uwagę na misję, jaka wypływa z papieskiego urzędu. W zakończeniu wyciąga wnioski w perspektywie eklezjologii fundamentalnej.
The question about the place and the role of the pope in the Catholic Church appears very clearly in the theological thought of the cardinal G.L. Müller (born in 1947). The German hierarch, when reflecting on this issue, does so in an orderly and systematic way, combining dog-matic themes with a fundamental theological perspective. Papacy, according to G.L. Müller is a historical fact that has its source in the mystery of Revelation. Reflecting on this issue, present in the thought of the theologian, the author refers to his key texts, primarily to the work Der Papst. Sendung und Auftrag published in 2017, as well as to the statements included in the volume of conversations with the cardinal, carried out by Paweł Lisicki. In the presented article, the author first presents the interpretation of the classic texts about primacy proposed by cardinal Müller. Then, he discusses the earliest testimonies of Tradition, which the German theologian refers to. Next, he draws attention to the mission of the papal office. Finally, he draws conclusions from the perspective of the fundamental ecclesiology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 37-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz papieża w dialogu anglikańsko-katolickim
Pope in the Anglican-Roman Catholic Dialogue
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480134.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
papiestwo
prymat
reformacja
anglikanizm
ekumenizm
papacy
primacy
Reformation
Anglicanism
ecumenism
Opis:
Reformacja angielska (XVI wiek), szukając nowej tożsamości, zachowała w dużej mierze katolickie tradycje. Zerwanie jedności z Rzymem przez króla Henryka VIII (1533) przyczyniło się do podporządkowania Kościoła ustawodawstwu państwowemu. Anglikanizm – jako forma protestantyzmu – przyjął elementy doktryny luterańskiej i kalwinistycznej, nie rezygnując z podstaw moralnych i dogmatycznych Kościoła katolickiego. Doktryna Kościoła anglikańskiego została wyrażona w 39 Artykułach religii anglikańskiej określających trzy zasady: protestancko-biblijną (Low Church), katolicko-sakramentalną (High Church) i krytyczno-racjonalną (Broad Church). Określany jako via media między katolicyzmem a protestantyzmem, współczesny anglikanizm przybiera bardziej otwartą postawę wobec papiestwa (Raport z Malty 1968) oraz władzy w Kościele (Dokument z Wenecji 1976). Istotną formą wymiany na płaszczyźnie teologicznej jest Anglikańsko-Rzymskokatolicka Komisja Międzynarodowa (ARCIC, 1969). Kontrowersje międzywyznaniowe nie dotyczą doktryny, ale sposobu jej interpretacji. Dialog na temat prymatu uwzględnia: prymat stolicy rzymskiej, kolegialny charakter władzy episkopatu i kapłańsko-profetyczną funkcję Ludu Bożego. Anglikanie de facto nie odrzucili „szczególnej” roli Piotra w Kościele, ale tylko konkretne, historyczne papiestwo.
Reformation in England in the XVI century, while searching for a new identity, retained many aspects of traditional Catholic piety. Rejection of the primacy of the papacy by king Henry VIII in 1533 resulted in the subjugation of the church in England to the state. Anglicanism, as an offshoot of Protestantism, has absorbed certain dogmatic elements of Lutheranism and Calvinism, but never completely abandoned the basic moral and dogmatic statements of Catholicism. Its docrine, expressed in the Thirty-Nine Articles of Religion, defines three principles: Protestant and biblical (Low Church), Catholic and sacramental (High Church) and critical and rational (Broad Church). Today, Anglicanism is often viewed as a via media between Catholicism and Protestantism. It displays an increasingly open attitude towards the papacy (The Malta Report of 1968) and authority in the Church (The Venice Statement of 1976). The Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) established in 1969, plays a very important role in theological conversations between both churches, which actually differ more in the interpretation of the doctrine than its content. The discourse over the primacy is centred on the primacy of Rome, collegiality of bishops and the priestly and prophetic functions of the faithful. In fact, Anglicans never questioned the special role of Peter in the Church. They only rejected the concrete, historical papacy.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 157-192
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agatologiczne implikacje paradoksu „walki transcendentaliów” u Hansa Ursa von Balthasara i Józefa Tischnera
Autorzy:
Wołowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426741.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
transcendentals
agathology
primacy of good
Balthasar
Tischner
transcendentalia
agatologia
prymat dobra
Opis:
In this article, we consider the problem of the equivalence of transcendentals: beauty, truth and good, in the perspective of two great thinkers of the twentieth century: H. U. von Balthasar and J. Tischner. Based on the confrontation of their reflections, we introduce the concept of the paradox of the “strugle of transcendentals” and we analyze the philosophical positions they occupy in this matter. The obtained research results, concerning all transcendentals, are then concretized on the agathological ground, where the similarities and differences in views of both authors are apparent. A common ground for Balthasar and Tischner consists in the recognition of good as a fundamental transcendentale in the development of (theo)dramatic reflection. The basic difference is revealed in their perception of the relation of good to other transcendentals. Tischner is in favor of the absolute primacy of good among all transcendentals, while Balthasar admits only a relative primacy in this case. In the final section of the work we indicate some shortcomings of both approaches and we propose a soteriological-anthropological example illustrating the validity of tischnerian approach.
W niniejszym artykule rozpatrujemy problem równoważności transcendentaliów: piękna, prawdy i dobra, w ujęciu dwóch znakomitych myślicieli XX wieku: H. U. von Balthasara i J. Tischnera. Opierając się na konfrontacji ich refleksji, wprowadzamy pojęcie paradoksu „walki transcendentaliów” i analizujemy stanowiska filozoficzne, jakie zajmują oni wobec tego zagadnienia. Uzyskane wyniki badań, dotyczące ogółu transcendentaliów, konkretyzujemy następnie na gruncie agatologicznym, na którym najwyraźniej zarysowują się podobieństwa i różnice w poglądach obu autorów. Wspólną płaszczyzną dla Balthasara i Tischnera okazuje się być uznanie dobra jako transcendentale fundamentalnego dla rozwijania refleksji (teo)dramatycznej. Podstawowa różnica ujawnia się w ich postrzeganiu relacji dobra do pozostałych transcendentaliów. Tischner opowiada się za absolutnym prymatem dobra wśród transcendentaliów, Balthasar dopuszcza w tym przypadku jedynie prymat relatywny. W końcowej sekcji pracy zwracamy uwagę na pewne mankamenty obu podejść i proponujemy soteriologiczno-antropologiczny przykład ilustrujący zasadność podejścia Tischnerowskiego.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 49, 1
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w myśli Josepha Ratzingera
Synodality in the Theological Thought of Joseph Ratzinger
Autorzy:
Samulnik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36838262.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synod
synodalność
Kościół
prymat
episkopat
Joseph Ratzinger
synodality
Church
primacy
episcopate
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie linii myślenia Josepha kardynała Ratzingera na temat idei synodalności. W kolejnych krokach swojej refleksji Bawarski teolog stawia na pozór rudymentalne, choć zasadnicze pytania: Czym jest synod? Jaka jest funkcja instytucji synodu w Kościele? Ratzinger nie stroni również od pytań dotyczących aktualnej problematyki związanej z drogą synodalną. Przybierają one ton prowokacyjny: Czy w Kościele katolickim nie powinien trwać nieprzerwany synod, który łączyłby  zasadę synodalności z zasadą papieskiego prymatu? Czy synod może funkcjonować wyłącznie jako własny, niezależny organ części bądź całości kolegium biskupów danego regionu? Kto ostatecznie kieruje Kościołem? Własne próby odpowiedzi na postawione pytania autor osadza przede wszystkim w Tradycji Kościoła, a także w kontekście bliskiej Bawarczykowi eklezjologii communio. Istotnym atutem jest również zawarty w refleksji wymiar pragmatyczny podejścia do zagadnienia synodalności. 
The aim of this article is to present Joseph Cardinal Ratzinger's line of thought on the idea of synodality. In the following steps of his reflection, the Bavarian theologian poses seemingly rudimentary, yet fundamental questions: What is a synod? What is the function of the institution of synod in the Church? Ratzinger also does not shy away from questions on current issues related to the synodal path. They take on a provocative tone: Shouldn't there be an uninterrupted synod in the Catholic Church that combines the principle of synodality with the principle of papal primacy? Can a synod function only as its own independent body of part or all of the college of bishops of a region? Who ultimately governs the Church? The author's own attempts to answer the questions posed are set primarily in the Tradition of the Church and in the context of an ecclesiology of communio close to Bavarian theologian. The pragmatic dimension of the approach to the question of synodality contained in the reflection is also an important asset.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 161-170
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synteza teologiczna nauki o prymacie papieskim i misja Następcy Piotra w służbie prawdy w pismach J. Ratzingera/Benedykta XVI
Theological synthesis of the teaching about the Papal primacy and the mission of St. Peter’s successor in the service of truth in Joseph Ratzinger’s (Pope Benedict XVI) writings
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503459.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Prymat Piotrowy
Biskup Rzymu
prymat
teologia prymatu
dialog ekumeniczny
Benedict XVI
Peter’s primacy
bishop of Rome
primacy
primacy theology
ecumenical dialogue
Opis:
The aim of this article is to present the main lines of the primacy theology as presented by Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and its significance in an ecumenical dialogue. Ratzinger, following Catholic ecclesiology, points out that the bishop of Rome carries out the task which was entrusted to Peter by Jesus. Referring to the biblical sources, he researches Peter’s place in all New Testament writings and analyses texts describing his mission. Quoting the arguments from the Bible supporting Christ's origin of Peter’s prerogatives in the area of leading and directing the Church, Ratzinger argues that Peter’s primacy has its Biblical roots and comes from God. The Bavarian theologian points out a personal character of the primacy, thus assessing that the foundation of the Church is both the person and the statement of faith, whose subject is the person. Ratzinger presents the papal office in relation to the Passion of Christ so the Peter’s primacy has a testimonial structure and is related to matryrology through following. The essence of Papacy’s message includes witnessing about Jesus Christ and His salvific message. Thus, the primacy always witnesses about a relationship of the Church with Christ, legitimizes and strengthens it. Stressing a personal character of the primacy, which is expressed in the attitude of being “on the way with Jesus” in the perspective of the Passion and the Cross, we can conclude that authenticity and authority of Christianity takes place not through law, norms and rules but through the miracle of the person of the Church Shepherd, who is responsible for the faith purity and Church unity.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 99-116
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym
Synodality and primacy as a challenge in catholic-orthodox ecumenical dialogue
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147655.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
synodalność
prymat
dialog katolicko-prawosławny
eklezjologia eucharystyczna
synodality
primacy
catholic-orthodox dialogue
eucharistic ecclesiology
Opis:
W ostatnich dziesięcioleciach w dialogach ekumenicznych coraz częściej pojawia się temat relacji pomiędzy prymatem a synodalnością. Dotyczy to przede wszystkim oficjalnego dialogu katolicko-prawosławnego, który od pierwszego dokumentu, przyjętego w Monachium w 1982 roku, aż po ostatnie dokumenty z Rawenny (2007 rok) i Chieti (2016 rok) podejmuje kwestie dotyczące prymatu i synodalności w kontekście eklezjologii eucharystycznej. Ważnym dokumentem dotyczącym tych samych treści jest studium Grupy Roboczej św. Ireneusza opublikowane w 2018 roku. Celem artykułu Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym jest ukazanie rozwoju myśli synodalnej i prymacjalnej w pracach Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim a Kościołem Prawosławnym oraz oceny stanu synodalności w Kościołach prawosławnych z punktu widzenia teologii wschodniej, jak również prezentacja dokumentu opracowanego przez Grupę Roboczą św. Ireneusza, który ma ambicję wnieść swój wkład w oficjalny dialog katolicko-prawosławny. Zauważalny impas w dialogu wynika – zdaniem autora artykułu – w dużej mierze z eklezjologii sprowadzającej Kościół do poziomu lokalnego, etnofiletyzmu prawosławnego, rywalizacji o pierwszeństwo w świecie prawosławnym pomiędzy patriarchatami moskiewskim i konstantynopolitańskim oraz negowania, również przez wielu teologów katolickich, prawomocności rozwoju prymatu biskupa Rzymu w pierwszym, a zwłaszcza w drugim tysiącleciu.
In recent decades the topic of the relationship between primacy and synodality has increasingly come up in ecumenical dialogues. It especially refers to the official catholic-orthodox dialogue, started from its first document adopted in Munich in 1982 to the recent documents of Ravenna (2007) and Chieti (2016), addresses the issues of primacy and synodality in the context of Eucharistic ecclesiology. The study of the St. Irenaeus’ Working Group published in 2018 is another important document on the same content. The aim of the article Synodality and Primacy as a Challenge in Catholic-Orthodox Ecumenical Dialogue is to show the development of a synodal and primacy thought in the work of the International Mixed Commission for Catholic-Orthodox Dialogue. It both estimates the state of synodality in the Orthodox Churches from the perspective of Eastern theology and presents a document produced by the St. Irenaeus Group who aspires to contribute to an official Catholic-Orthodox dialogue. The noticeable impasse in the dialogue is, largely due to ecclesiology that reduces the Church to the local level, Orthodox ethnophilicism, competition for primacy in the Orthodox world between the Moscow and Constantinopolitan patriarchates and the denial of the legitimacy of the development of the primacy of the Bishop of Rome in the first and especially the second millennium. The denial is shown also by many Catholic theologians.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 91-122
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepokalana - ikona prymatu łaski w ujęciu papieża Franciszka
The Immaculate - an Icon of Grace Primacy as Approached by Pope Francis
Autorzy:
Wojtczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601850.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Niepokalana
prymat łaski Bożej
Papież Franciszek
mariologia
the Immaculate
God's grace primacy
Pope Francis
mariology
Opis:
Z miłości Boga Maryja stała się nowym stworzeniem, pierwszą wśród odkupionych. Jej piękno pochodzi „z łaski”, „z daru Boga”. Posiada ono charakter znaku. Odnosi się nie tylko do Niej, ale niesie w sobie o wiele szersze przesłanie historiozbawcze: jest ikoną prymatu łaski w życiu chrześcijańskim, a zatem tego, że Bóg zawsze działa jako pierwszy, przemienia nas swoją łaską. Myśl ta występuje dobitnie w nauczaniu papieża Franciszka. Niniejszy artykuł próbuje ją odczytać w dwóch odsłonach. Pierwsza omawia istotę łaski początkowej świętości (pełni łaski), która została udzielona Maryi, aby była Ona godną Matką i Współpracownicą Chrystusa. Druga koncentruje się na pociągającym pięknie Niepokalanej. Mówienie o Niej wskazuje jednocześnie na prymat i darmowość zbawczego działania Trójjedynego Boga oraz współpracę człowieka, który przyjmuje wezwanie do wspólnoty życia z Bogiem.
Mary became a new creation, the first one to be redeemed, from God’s love. Her beauty comes “from grace”, “from God’s gift”. It bears the nature of a sign. It refers not only to Her, but also casts light on a wider historical-salvific message: it is an icon of grace primacy in Christian life, that is to mean that God always acts first, changing us with his grace. This thought is prominent in Pope Francis’s teaching. The present article attempts to reveal this in a twofold way. First one points to the essence of the grace of original holiness (the fullness of grace) and brings to light the whole truth about Mary and her service and beauty. The other one concentrates on the Immaculate’s appealing beauty. Speaking about Her means speaking about Triune God and His free-given salvific activity, as well as cooperation of man who accepts an invitation to the communion of life with God.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 107-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Martyrological Dimension of the Petrine Primacy in the Teachings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI
Martyrologiczny wymiar prymatu piotrowego w nauczaniu Josepha Ratzingera - Benedykta XVI
Autorzy:
Woźniak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532285.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Petrine primacy
martyrdom
testimony
imitation
cross
humility
responsibility
prymat Piotrowy
męczeństwo
świadectwo
naśladowanie
krzyż
pokora
odpowiedzialność
Opis:
The author succinctly discusses the martyrological dimension of the Petrine primacy on the basis of the teachings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. The paper presents the biblical foundation of the prophecy of St. Peter’s death as a martyr given by the Resurrected Jesus on the shore of the Sea of Galilee, offering an analysis of the Greek text of John 21:18–19. In his further reflections, the author discusses the development of the term “witness” in its Greek and Christian understanding. Then, he briefly addresses the significance of a martyr as defined by Christian theology, explaining the dimensions of red and white martyrdom. In the fourth and last part of the paper, elements of martyrological primacy are presented, including a reference to the work by Cardinal Reginald Pole as quoted by Joseph Ratzinger.
Autor artykułu w sposób zwięzły omawia element martyrologiczny wymiaru prymatu piotrowego w oparciu o nauczanie Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. W swoim artykule ukazuje podstawę biblijną zapowiedzi męczeńskiej śmierci św. Piotra, które wypowiedział Zmartwychwstały Jezus nad Jeziorem Tyberiadzkim, analizując tym samym grecki tekst: J 21, 18-19. W dalszej refleksji autor omawia kształtowanie się terminu „świadek” w rozumieniu greckim jak i chrześcijańskim. Następnie krótko omawia znaczenie męczennika w rozumieniu teologii chrześcijańskiej ukazując wymiar czerwony i biały męczeństwa. W ostatniej, czwartej części, ukazane zostają elementy martyrologicznego prymatu, w której następuje odwołanie do dzieła kardynała Reginalda Pola, na które powołuje się Joseph Ratzinger.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 47-66
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne uzasadnienie prymatu biskupa orientu na podstawie listów Tymoteusza I, patriarchy Bagdadu
Biblical justification of primacy of the bisphop of orient on the basis of the letters of Timothy I, patriarch of Baghdad
Autorzy:
Żelazny, Jan W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612811.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Tymoteusz I
pentarchia
egzegeza orientalna
obraz
typologia
prymat
Timothy I
pentarchy
oriental egsegesis
image
typology
primacy
Opis:
In the interpretation of the Bible among Christians of the Orient, i.e. in the ancient Oriental exegesis, the historical sense is relevant, as history reveals Jesus to us. He is present, as the School of Alexandria describes, in the entire Bible, on its every page, but He is not veiled by allegory – He is present through time, having its special place in the revelation of the Word. Using types and images to explain certain points in the Bible is related to the concept of theological language in which types and images inscribed in the Holy Bible play an important role in our way of talking about God. They are elements that, by definition, should form the theological discourse. Certain elements of this exegesis are similar to concepts both of the School of Antioch and that of Alexandria, although, from the point of view of its basic assumptions and axioms, it is completely different. In many aspects, it is close to Judaism against which it fights so intensely, as many of its concepts are inspired by the heritage of the Jewish Diaspora of the Middle East.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 779-788
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o pierwszeństwo w prawosławiu. Kontrowersyjny dokument Patriarchatu Moskiewskiego w sprawie prymatu w Kościele
The Controversy over Primacy in the Orthodox Church. A Controversial Document of the Moscow Patriarchate Concerning Primacy in the Church
Autorzy:
Kałużny SCJ, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595250.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
primacy in the Church
Orthodoxy
Moscow Patriarchate
Constantinople Patriarchate
prymat w Kościele
prawosławie
Patriarchat Moskiewski
Patriarchat Konstantynopolitański
Opis:
The author of the article aims at presenting the essential contents of the document by the Holy Synod of the Russian Church on primacy in the Church, and the more important voices in the debate on the issue. The Russian text was written as an answer to the Ravenna document of the theological dialogue between the Roman Catholic and Orthodox Church (2007). The Moscow Patriarchate expressed their disaproval of the latter document where it touches upon conciliarity and primacy at the universal level. In their synodal document, the Moscow Patriarchate presents their own vision of primacy in the Church. They emphasize that primacy at the universal level – which belongs to the Constantinople capital today – by its nature, is exclusively ‘primacy of honour’ and not authority. It does not have its source in the person of the ‘prime hierach’, but in the consensus of local Orthodox Churches. The vision of primacy presented in the Russian document met with a sharp reaction of the representatives of the Constantinople Patriarchate. According to its critics, the Russian document presents a simplified version of primacy in the Church. While aiming at strenghthening her rank in the Orthodox Church, the Russian Church is questioning the competence of the Constantinople Patriarch. Thus, the presented document is part of the argument between Moscow and Constantinople about primacy in the Orthodox world.
Celem artykułu jest ukazanie istotnych treści dokumentu Świętego Synodu Kościoła rosyjskiego w sprawie prymatu w Kościele oraz ważniejszych głosów w toczącej się wokół tego tekstu dyskusji. Rosyjski tekst powstał jako odpowiedź na dokument katolicko-prawosławnego dialogu teologicznego z Rawenny (2007). Patriarchat Moskiewski nie zgodził się z nim w tej części, w której mówi się o soborowości i prymacie na poziomie powszechnym. W synodalnym dokumencie Patriarchat Moskiewski prezentuje własną wizję prymatu w Kościele. Podkreśla m.in., że prymat na poziomie powszechnym – przynależący dzisiaj stolicy Konstantynopola – jest ze swej natury wyłącznie „prymatem czci”, a nie władzy. Znajduje on swoje źródło nie w osobie „pierwszego” hierarchy, ale konsensusie lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona w rosyjskim dokumencie wizja prymatu spotkała się z ostrą reakcją ze strony przedstawicieli Patriarchatu Konstantynopola. Rosyjski dokument – w przekonaniu krytyków – prezentuje uproszczoną wizję prymatu w Kościele. Zabiegając o swoją pozycję w prawosławiu, Kościół rosyjski podważa w nim kompetencje patriarchy Konstantynopola. W ten sposób prezentowany dokument wpisuje się w spór między Moskwą a Konstantynopolem o pierwszeństwo w świecie prawosławnym.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 97-111
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encyklika Ut Unum Sint papieża Jana Pawła II jako zaproszenie do dyskusji o prymacie papieskim
The Encyclical Ut Unum Sint of pope John Paul II as an invitation to a discussion on papal primacy
Autorzy:
Tomalak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233589.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
John Paul II
Ut unum sint
primacy
ecumenism
Orthodoxy
Protestantism
Jan Paweł II
prymat
ekumenizm
prawosławie
protestantyzm
Opis:
Jan Paweł II podejmował liczne inicjatywy ekumeniczne, które stanowiły tło powstania encykliki Ut unum sint, pierwszej po Soborze Watykańskim II bezpośrednio traktującej o ekumenizmie, przez którą papież chciał ożywić dialog i przezwyciężyć kryzys ekumeniczny narastający pod koniec XX w. W artykule przedstawiono genezę jej powstania, odniesiono się do części nawiązującej wprost do posługi Biskupa Rzymu – jednej z największych przeszkód na drodze do jedności Kościoła – oraz ukazano recepcję przez wspólnoty chrześcijańskie.
John Paul II was undertaking numerous ecumenical initiatives, which were the background for the creation of the encyclical Ut unum sint, the first after the Second Vatican Council dealing directly with ecumenism, through which the Pope wanted to revive the dialogue and overcome the ecumenical crisis growing at the end of the 20th century. The article presents the genesis of its creation, refers to the part directly alluding to the ministry of the Bishop of Rome – one of the greatest obstacles to the unity of the Church – and shows perception by Christian communities.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 180-198
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys władzy w Kościele i kolegialność
A crisis of authority in the Church and the collegiality
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553474.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Kościół
władza
kolegialność
osoba
społeczność
prymat papieża
współodpowiedzialność
Church
authority
collegiality
person
community
Papal primacy
joint responsibility
Opis:
We współczesnym Kościele mamy niewątpliwie do czynienia z kryzysem władzy. W Kościele już dość dawno realistycznie zdano sobie sprawę z tego faktu, co wyraźnie potwierdziły debata II Soboru Watykańskiego oraz wypowiedzi dotyczące tej delikatnej materii. Dokumenty soborowe w wielu miejscach podejmują to trudne zagadnienie, chociaż nie wyprowadzono z nich jeszcze całościowego i odnowionego rozumienia władzy i jej sprawowania w Kościele. Mając na uwadze właściwe głoszenie Ewangelii, musimy zagadnienia władzy w ogóle, a władzy świętej i duchowej w szczególności, podjąć w sposób zdecydowany i otwarty, zgadzając się w punkcie wyjścia na wprowadzenie koniecznych uaktualnień. W tym miejscu zwracamy uwagę na fakt, że zwłaszcza wprowadzone w nauczaniu soborowym zagadnienie kolegialności jawi się jako ważna, a nawet kluczowa próba odpowiedzi na kryzys władzy. Proponujemy niektóre uwagi na ten temat, a zwłaszcza podkreślamy konsekwencje, jakie wynikają z tego pojęcia dla rozumienia współodpowiedzialności za Kościół, która jawi się jako fundamentalne przesłanie II Soboru Watykańskiego. Kościół jest przede wszystkim Kościołem Jezusa Chrystusa, ale troska o niego jest powierzona wszystkim wierzącym.
The modern Church is undoubtedly troubled by a crisis of authority. This actual problem has been noticed quite long ago, which was clearly acknowledged by the session of the Second Vatican Council and the statements made there concerning this delicate issue. The conciliar documents touch upon this difficult matter at numerous points, although there has been no holistic and renewed conclusion drawn yet dealing with the issue of the authority and its exercise in the Church. Having regard to the appropriate preaching of the Gospel, we have to discuss the question of authority in general and the question of the holy and spiritual authority in particular, in an open and decisive way agreeing from the start to certain necessary actualisations. Here we point out that the idea of collegiality introduced in conciliar teaching manifests itself especially as an important or even key attempt to answer to the crisis of authority. We propound certain ideas dealing with the notion, but mostly we emphasise the consequences which stem from this idea for the understanding of joint responsibility for the Church, which appears to be the fundamental message of the Second Vatican Council. The Church belongs to Jesus Christ, however all the believers are summoned to take care of it.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 2(33); 193-209
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iure divino i iure humano prymatu papieskiego w dialogu katolicko-luterańskim
Iure divino and iure humano of the papal primacy in the dialogue between Catholicism and Lutheranism
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040989.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Primat
Ökumenismus
Einheit
Papst
Kirche
Reformation
primacy
ecumenism
unity
pope
church
reformation
prymat
ekumenizm
jedność
papież
Kościół
reformacja
Opis:
Artykuł jest prezentacją poglądów ukazujących katolickie i ewangelickie stanowisko dotyczące funkcji prymacjalnej Biskupa Rzymu i jego pochodzenia. Kluczowe sformułowanie, które jest osią kontrowersji brzmi iure divino i iure humano, wskazując na boskie albo ludzkie pochodzenie prymatu. Katolicki pogląd wyraża przekonanie, że Jezus Chrystus powołał do istnienia Kościół i wyposażył go w stałe elementy strukturalne: prymat i apostolat. Teza ta jest traktowana jako imperatyw wiary. Oparta jest na tekstach ewangelijnych, które podkreślają pierwszeństwo św. Piotra Apostoła w gronie Dwunastu oraz w pierwotnym Kościele. Eklezjologia katolicka stwierdza, że nie był to tylko osobisty przywilej Piotra ale stały element struktury Kościoła, który na Soborze Watykańskim I otrzymał formalny status dogmatu. Reformacja nie negowała samej funkcji prymacjalnej ale sposób jej sprawowania oraz jej genezę. Przyjmuje od początku, że jest to element ukształtowany w historycznym rozwoju Kościoła. Dialog ekumeniczny katolicko-luterański wypracował stanowisko zmierzające do tratowania pochodzenia prymatu jako problemu mniej istotnego, na rzecz podkreślania komunijnego wymiaru Kościoła z istotną funkcją jednoczącą i prezentującą na zewnątrz całe chrześcijaństwo. Podstawową przesłanką jej wiarygodności jest oparcie na Ewangelii.
The paper outlines the Catholic and the Evangelical standpoint on the primate’s function served by the Bishop of Rome and its origin. The controversy revolves around the key phrase, iure divino and iure humano, which points to the divine or human origin of the primacy. In the Catholic perspective, Jesus Christ brought the Church into existence and provided this institution with permanent structural elements: primacy and apostolate. This thesis, considered an imperative of faith, is based on the texts of the Gospel which underscore the primacy of Saint Peter the Apostle among the Twelve and in the early Church. According to the Catholic ecclesiology, it was not only a private privilege enjoyed by Peter but a permanent element of the structure of the Church, which received the formal status of a dogma at the First Vatican Council. From the outset, the Reformation has assumed that primacy is an element shaped in the course of the historical development of the Church. The ecumenical dialogue between Catholicism and Lutheranism led to the establishment of a standpoint veering towards the consideration of the origin of primacy as a matter of lesser consequence. This step was taken in order to underscore the communal dimension of the Church, with its important function in unifying Christianity and presenting it to the world. The basic premise giving credence to this function is its foundation in the Gospel.
Der Artikel enthält eine Präsentation der Ansichten, welche die katholische und die evangelische Position bezüglich der primazialen Funktion des Bischofs von Rom und ihrer Herkunft kennzeichnen. Die wichtigsten Formulierungen, die eine Achse der Kontroverse bilden, lauten: iure divino bzw. iure humano und auf die göttliche bzw. menschliche Herkunft des Primats verweist. Nach der katholischen Überzeugung rief Jesus Christus die Kirche zum Sein und stattete sie mit den unveränderlichen Strukturelementen, also mit dem Primat und dem Apostolat, aus. Diese These wird als ein Glaubensimperativ betrachtet. Sie gründet in den Texten der Evangelien, welche die Vorrangstellung des Petrus im Zwölferkreis sowie in der Urkirche bezeugen. Gemäß der katholischen Ekklesiologie war das keineswegs nur ein persönliches Privileg Petri, sondern es ist ein bleibendes Strukturelement der Kirche, das am I. Vatikanischen Konzil den formellen Status eines Dogmas erhalten hat. Die Reformation stellte die primaziale Funktion nicht in Frage, sondern bemängelte lediglich die Art und Weise ihrer Ausübung sowie ihre Herkunft. Es wird angenommen, dass es ein Element ist, das im Laufe der historischen Entwicklung der Kirche herausgebildet wurde. Im Zuge der katholisch-lutherischen Dialogs wurde eine Stellungnahme herausgearbeitet, nach der man die Herkunft des Primats als ein untergeordnetes Problem zu sehen versucht. Die Aufmerksamkeit soll eher auf die Betonung der Communio-Dimension mit ihrer einheitsstiftenden Rolle sowie mit der Funktion, die gesamte Christenheit nach außen zu präsentativen, gelegt werden. Die wichtigste Prämisse der Glaubwürdigkeit dieser Funktion ist ihre Verwurzelung im Evangelium.      
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 129-143
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne przemiany w katolickiej teologii prymatu biskupa Rzymu
Contemporary transformations in the Catholic theology of the primacy of the bishop of Rome
Autorzy:
Słupek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503567.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
prymat biskupa Rzymu
Kościół
eklezjalność wiary
eklezjologia
primacy of bishop of Rome
Church
ecclesial character of faith
ecclesiology
Opis:
The Catholic theology of the primacy of the bishop of Rome received an essential impulse for development thanks to the incentive of John Paul II, which appeared in the encyclical about ecumenical activity Ut unum sint (No. 95). The article undertakes one of the motifs of this development included in the thesis: the essence and form of the service of the bishop of Rome’s primacy in the Church is determined by the very nature of Christian faith, or – more precisely – by ecclesial nature of the faith. The mission of St Peter and of his successors is in the service of this faith (cf. Łk 22, 32). The first part of the article presents the context of a contemporary, post-conciliar perspective of the primacy of the bishop of Rome. In the second part the author points out that the truth about the ecclesial itinerarium of St Peter’s faith (living the faith in the Church and with the Church) constitutes the crucial element of the papal teaching at the end of the 20th and at the beginning of the 21st century. This truth shapes the primatial self-awareness of the Popes of this period and is expressed in the form in which their service is performed. The ecclesial reciprocity in the faith causes the primacy itself to be presented as ministry in the service of communion of faith of the whole Church.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 23-39
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła dla komentarza tekstowego Nowego Testamentu w tłumaczeniu Jakuba Wujka z roku 1593. Studium Dz 2, 14–36
Autorzy:
Nicko-Stępień, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602638.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jakub Wujek
reformacja
renesans
Biblia
Robert Bellarmin
Rheims
prymat Piotrowy
Reformation
Renaissance
Bible
Robert Bellarmine
Peter’s primacy
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie źródeł dla komentarza tekstowego Nowego Testamentu w tłumaczeniu Jakuba Wujka z 1593 r. Zagadnienie zostanie przedstawione na przykładzie Dz 2, 14–36. Jezuita w pracy translatorskiej posłużył się angielskim Nowym Testamentem z Rheims z 1582 r. i łacińskim komentarzem Roberta Bellarmina pt. Disputationes Christianae Fidei. Kwestia źródeł dla Nowego Testamentu w tłumaczeniu Wujka była do tej pory niemal zupełnie niezbadana albo rozpoznana błędnie. Tymczasem zestawienie komentarza Wujkowego z komentarzami z dzieła Bellarmina i Nowym Testamentem z Rheims doprowadziło do zaskakujących rezultatów: Jakub Wujek, jeden z najwybitniejszych tłumaczy biblijnych XVI w., najprawdopodobniej znał język angielski, a jego komentarz tekstowy do Nowego Testamentu z 1593 r. stanowi kompilację tekstów dwóch wyżej wymienionych dzieł. To oznacza, że jako komentator Wujek był w ogromnym stopniu odtwórczy i zależny od źródeł, i nie korzystał bezpośrednio z dzieł Ojców Kościoła, ale cytował ich fragmenty z gotowych już kompendiów. The purpose of the study is to indicate the sources for a textual commentary to the New Testament in Jakub Wujek’s translation of 1593. The problem is presented on the example of the Acts 2:14–36. The Jesuit in his translatory work used the English Rheims New Testament of 1582, and Robert Bellarmine’s Latin commentary entitled Disputationes Christianae Fidei. The question of sources for the New Testament in Jakub Wujek’s translation has been almost completely unexplored or explored incorrectly. A comparative analysis of Wujek’s commentary with that of Bellarmine’s and of the Rheims New Testament has led to surprising conclusions: that Jakub Wujek, one of the most outstanding Bible translators in the sixteenth century, probably knew English, and his textual commentary to the New Testament of 1593 is a compilation of the two abovementioned texts. This means that as a Bible commentator Wujek was imitative and dependent on secondary sources, as he did not use texts by Church Fathers, but relied on quotations from their writings he found in other compendia.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspectives du dialogue œcuménique entre l’Église catholique et les Églises orthodoxes
Perspectives of the Ecumenical Dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches
Perspektywy dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi
Autorzy:
Koch, Kurt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040512.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog ekumeniczny
dialog katolicko-prawosławny. eklezjologia
prymat papieski. uniatyzm
ecumenical dialogue
Catholic-Orthodox dialogue
ecclesiology
papal primacy
uniatism
Opis:
Artykuł podejmuje analizę historii dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi. Ukazuje on także główne tematy, osiągnięcia. trudności i perspektywy tego dialogu. II Sobór Watykański miał przełomowe znaczenie w relacjach katolicko-prawosławnych. Jego następstwem były znaczące gesty pojednania czynione przez Kościoły. Katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest jednym z najważniejszych rezultatów wspólnego ekumenicznego zaangażowania. Artykuł omawia główne kwestie tego dialogu, nie unikając tematów najtrudniejszych: uniatyzmu i prymatu papieskiego. Rozważa 011 możliwość syntezy katolickiej teologii prymatu i prawosławnej teologii soborowości jako obiecującą perspektywę dalszego dialogu.
The article is focused on the analysis of the history of the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches. It also shows its main themes, achievements, difficulties and perspectives. The Second Vatican Council was a breakthrough in Catholic-Orthodox relations. In the aftermath of the Council significant gestures of reconciliation have been made by the Churches. The Catholic-Orthodox theological dialogue has been one of the most important results of this shared commitment to ecumenism. The article discusses the key issues of the dialogue, without avoiding the most difficult questions: uniatism and papal primacy. It considers a possibility of synthesis of the Catholic theology of primacy and the Orthodox theology of conciliarity (synodality) as a promising prospect of further dialogue.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 5-26
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura i manifestacje kolegialności biskupów w dialogu z myślą Johna R. Quinna
Nature and manifestation of bishops’ collegiality in the dialogue with John R. Quinn’s thought
Autorzy:
Wąsek, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503292.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
John R. Quinn
kolegialność
prymat
eklezjologia
modele Kościoła
kontekstualność
decentralizacja
collegiality
primacy
ecclesiology
models of the Church
contextuality
decentralization
Opis:
In the field of science and journalism an American theologian and bishop John R. Quinn asked about the nature of the Church and the perspectives for ecclesiology development. The article is a presentation of his approach to the issue of collegiality and an attempt at collating this idea with some other contemporary approaches. With reference to theological and historical strands, I presented the relationship between the model of the Church and the nature of the Holy Trinity as well as ecclesiastical consequences of the selected moments from the first centuries of Christianity. As far as perspectives for the future are concerned, the creation of cultural patriarchates is suggested, which would allow for decentralization and lead to greater sensitivity of the Church and her teaching to local contexts.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 2; 59-70
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger’s Proposal to Decentralise the Ecclesial Structures in the Context of Conciliar Debates on Lumen Gentium
Autorzy:
Wąsek, Damian
Gilski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328358.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
patriarchat
kolegialność
prymat papieski
Sobór Watykański II
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
patriarchy
collegiality
papal primacy
Second Vatican Council
Benedict XVI
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie propozycji Ratzingera zawartej w jego książce Das neue Volk Gottes odnośnie do decentralizacji struktur eklezjalnych w kontekście soborowych debat nad Lumen gentium. Chodzi o odpowiedź na pytania: W jakiej mierze twórczość Ratzingera wpisywała się w sposób myślenia teologów i biskupów na Vaticanum II? Na ile pomysły niemieckiego profesora stanowiły jego oryginalny, bądź odosobniony, głos, a w jakim wymiarze były kompatybilne z innymi poglądami reformatorskimi w ówczesnej refleksji teologicznej? Artykuł składa się z trzech części: pierwsza referuje soborowe dyskusje nad tymi fragmentami Lumen gentium, które podejmują problematykę relacji między kolegium biskupów a papieżem, druga prezentuje propozycje Ratzingera odnośnie do decentralizacji struktur kościelnych, trzecia ma charakter oceniający i ukazuje późniejszego papieża nie tyle jako nowatora, co zwolennika rozwiązania kompromisowego.
The purpose of this article is to show Ratzinger’s proposal, contained in his book Das neue Volk Gottes, regarding the decentralisation of ecclesial structures in the context of the conciliar debates on Lumen gentium. The aim is to answer the questions: To what extent did Ratzinger’s work fit into the thinking of theologians and bishops at Vatican II? To what extent did the German professor’s ideas represent his original, or isolated, voice, and to what extent were they compatible with other reformist views in theological reflection at the time? The article consists of three parts: the first part refers to the conciliar discussions on those passages of Lumen gentium which deal with the relationship between the college of bishops and the pope; the second presents Ratzinger’s proposals for the decentralisation of ecclesiastical structures; the third part is evaluative and shows the later pope not so much as an innovator, but as a proponent of a compromise solution.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 109-127
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół rzymski i pierwszeństwo jego biskupa w eklezjologii ks. Mikołaja Afanasjewa
The Church of Rome and the primacy of its bishop in Fr. Nicholas Afanasiev’s ecclesiology
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594985.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
prymat w Kościele, biskup Rzymu, eklezjologia eucharystyczna, eklezjologia uniwersalistyczna
primacy in the Church, bishop of Rome, Eucharistic ecclesiology, universal ecclesiology
Opis:
Fr. Nicholas Afanasiev was one the most significant Orthodox theologians of the 20th century in the field of ecclesiology. He developed and justified the concept of Eucharistic ecclesiology; and, in a certain way, contrasted it with universal ecclesiology. On the basis of both ecclesiologies, he raised the question of primacy in the Church. Based on Eucharistic ecclesiology, he emphasized the equality of the bishops of particular local churches in their office. However, the equality of bishops is not at odds with the fact that certain Churches enjoyed greater authority than others. In the apostolic period, the Church of Jerusalem possessed the most authority; however, starting in the 2nd century, the Church of Rome took its place. Fr. Nicholas Afanasiev believed that the development of universal ecclesiology, mainly thanks to St. Cyprian of Carthage, contributed to fact that the authority of the Church of Rome in the person of its bishop achieved legal status. In this manner, Roman bishops began to acknowledge themselves as leaders of the entire universal Church. Afanasiev emphasizes that the Orthodox Church has always accepted the primacy of the Church and Bishop of Rome on the basis of Eucharistic ecclesiology,however it cannot accept its jurisdictional character of universal primacy on the basis of universal ecclesiology.
Ks. Mikołaj Afanasjew jest jednym z najbardziej znaczących teologów prawosławnych XX w. w dziedzinie eklezjologii. Rozwinął i uzasadnił koncepcję eklezjologii eucharystycznej, w pewien sposób przeciwstawiając ją eklezjologii uniwersalistycznej. Na bazie tych obu eklezjologii poruszył problem prymatu w Kościele. Wychodząc z założeń eklezjologii eucharystycznej, podkreślał równość biskupów poszczególnych lokalnych Kościołów w ich posłudze. Równość biskupów jednak nie jest w sprzeczności z tym, że niektóre Kościoły cieszyły się większym autorytetem od pozostałych. W okresie apostolskim Kościołem, który posiadał największy autorytet, był Kościół jerozolimski, natomiastod II w. stał się Kościół rzymski. Rozwój eklezjologii uniwersalistycznej, przede wszystkim za sprawą św. Cypriana z Kartaginy, jak uważa ks. M. Afanasjew, przyczynił się to tego, że autorytet Kościoła rzymskiego w osobie jego biskupa zyskał wymiar prawny. W ten sposób biskupi rzymscy zaczęli się uważać za zwierzchników całego Kościoła powszechnego. Afanasjew podkreśla, że Kościół prawosławny na bazie eklezjologii eucharystycznej zawsze akceptował pierwszeństwo Kościoła i biskupa rzymskiego, natomiast nie może przyjąć jego prymatu o charakterze jurydycznym na bazie eklezjologii uniwersalistycznej. 
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 161-184
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metamorfoza czy transformacja doktryny Kościoła w nauczaniu Franciszka?
Metamorphosis or Transformation of Church Doctrine in Francis’ Teaching?
Autorzy:
Krzesik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430774.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
papież Franciszek
pluralizm religijny
teologia ludu
Kościół
synodalność
prymat
ekologia
Pope Francis
religious pluralism
theology of the people
Church
synodality
primacy
ecology
Opis:
Od pierwszych dni pontyfikatu papieża Franciszka katolicy na całym świecie usiłują zrozumieć intencje, które przyświecają następcy Piotra, kiedy zabiera głos w istotnych dla nauczania Kościoła kwestiach. U wielu katolików niektóre elementy nauczania Franciszka rodzą niepokój, u innych zdziwienie, a jeszcze inni entuzjastycznie je aprobują. Tekst jest próbą analizy niektórych elementów nauczania Franciszka i genetycznego pochodzenia głoszonych treści, które implikują niewierność przyjętemu nauczaniu Magisterium. Wśród analizowanych tematów są podejmowane przez papieża zagadnienia: rozumienie Kościoła, prymat Piotra, małżeństwo katolickie, dialog międzyreligijny, ekologia. Autor poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy papież odczytuje znaki czasu i dostosowuje nauczanie Kościoła do mentalności i realiów życia współczesnego człowieka, czy też dokonuje przewrotu, który może przynieść trudne do przewidzenia konsekwencje.
From the first days of Pope Francis’ pontificate, Catholics around the world have been trying to understand the intentions of the Successor of Peter when he speaks on issues important to the teaching of the Church. For many Catholics, some elements of Francis’ teaching are disturbing, others are surprised, and still others enthusiastically endorse them. This text is an attempt to analyze some elements of Francis’ teaching and the genetic origin of the proclaimed content, which imply an infidelity to the accepted teaching of the Magisterium. The topics analyzed include the following issues raised by the Pope: understanding of the Church and the primacy of Peter, Catholic marriage, interreligious dialogue, and ecology. The author is looking for an answer to the question of whether the Pope reads the signs of the times and adjusts the teaching of the Church to the mentality and realities of modern life, or whether he is staging a coup that may bring consequences that are difficult to predict.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 159-179
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hierarchiczna struktura Kościoła w ujęciu Kardynała Stanisława Nagyego
The Hierarchical Structure of the Church in the Reflection of Cardinal Stanisław Nagy
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343145.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Nagy
hierarchiczna struktura Kościoła
apostolat
sukcesja apostolska
prymat papieski
the hierarchical structure of the Church
apostolic ministry
apostolic succession
papal primacy
Opis:
Zagadnienie hierarchicznej struktury Kościoła stanowiło jedno z głównych zainteresowań naukowych Kardynała Stanisława Nagyego SCJ (1921-2013). W artykule podjęto próbę systematycznego i jednocześnie krytycznego dowartościowania jego badań w tym zakresie. Całość składa się z następujących elementów: najpierw nakreślono kontekst historyczno-teologiczny myśli kardynała; w kolejnym kroku ukazano metodę, którą się posługiwał, pojęcie Kościoła, które zakładał oraz  nakreślono problematykę genezy Kościoła. Kolejne zagadnienia dotyczą bezpośrednio hierarchicznej struktury Kościoła. Są to: apostolat, sukcesja i prymat. W ostatniej części przedłożenia postawiono pytanie o znaczenie hierarchii kościelnej w życiu Kościoła oraz stosunek kapłaństwa urzędowego do kapłaństwa ogólnego wszystkich wiernych.
The issue of hierarchical structure of the Church was one of the main academic interests of Cardinal Stanisław Nagy SCJ. The article attempts a systematic and at the same time critical evaluation of his research in this field. The paper adopts the following structure: first, the historical and theological context of Nagy’s reflection has been presented; then method he used, the concept of the Church he assumed and the problem of the Church’s genesis have been pointed out. Three further themes are directly related to the hierarchical structure of the Church: apostolate, succession and papal primacy. Finally, the question of the importance of the ecclesiastical hierarchy in the life of the Church and the relationship of the hierarchical priesthood to the universal priesthood of all believers has been posed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 45-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Paweł Apostoł i prymat św. Piotra
Paul the Apostle and the Primacy of Saint Peter
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40024066.pdf
Data publikacji:
2023-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
św. Paweł
św. Piotr
Rzym
Dwunastu
prymat Piotrowy
jedność Kościoła
Paul
Peter
Rome
the Twelve
primacy of Saint Peter
unity of the Church
Opis:
W ramach teologii prymatu Piotrowego na ogół pomija się, co na jego temat wynika z postawy i nauczania św. Pawła Apostoła. Zagadnienie wydaje się ważne, ponieważ jest wyraźnie obecne w Nowym Testamencie. Chodzi o to, by przez pogłębione studium włączyć je do całości zagadnień dotyczących pierwotnego rozumienia prymatu Piotrowego oraz traktowania go w pierwotnym Kościele. Święty Paweł na pewno wciąż stanowi brakujące ogniwo w uzasadnianiu prymatu św. Piotra oraz może służyć za wzór jego praktycznej afirmacji. Prezentowany artykuł stanowi próbę zwrócenia uwagi na to zagadnienie i potrzebę dokonania uzupełnień w teologii prymatu Piotrowego.
Within the frames of theology of the Primacy of Saint Peter the testimony concerning this issue which Paul the Apostle provides through his attitude and teachings is generally disregarded. The question, however, is quite significant since it is clearly present in the New Testament. The point is, that through the profound study this issue should be included among the subjects concerning the original understanding of the primacy of Saint Peter and his status in the early Church. Certainly, Saint Paul still constitutes a decisive argument in the discussion concerning the primacy of Saint Peter and may serve as an example of its practical affirmation. This paper constitutes an attempt to draw the attention to this issue and to the need for certain supplementation in the theology of the primacy of Saint Peter.
Źródło:
Sympozjum; 2023, 1(44); 69-88
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postkultura - obszar działań i badań pedagogicznych. Zarys problematyki
Autorzy:
Górniewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36451038.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Postkultura
postmodernizm
źródła nominalne i formalne kultury współczesnej
pedagogika kultury i postkultury
prymat nowości
media w postkulturze
kod kulturowy
upadek wartości i autorytetów
Opis:
W artykule analizuję nowe trendy w rozwoju kultury. Nie mają one własnej nazwy stąd pojawił się termin postkultura jako oznaczenie schyłkowej formy kultury współczesnej. Omawiam źródła postkultury, jej przejawy i konsekwencje dla człowieka, czyli: upadek autorytetu, wartości religijnych, wartości moralnych i pozbawiania się korzeni kulturowych. Współczesny człowiek karmi swój umysł treściami mediów elektronicznych i społecznościowych
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(2 (39)); 9-26
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies