Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prawo kościelne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 52
Tytuł:
Miejsce i rola słuszności w prawie kościelnym
The Place and Role of Equity in Ecclesiastical Law
Autorzy:
Auguścik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502329.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
słuszność kanoniczna
aequitas canonica
prawo kościelne
canonical equity
ecclesiastical law
Opis:
The topic of article is equity, its role and place in church law. This is philosophical and ethical category which infiltrate with the whole system of ecclesiastical law. Content of Revelation and anthropological and axiological implications focus in the ecclesiastical law. The law in not the final and closed reality. It makes canon law a tool of evangelization. When subject of the law is not able to obey the rule, keeping equity makes possibility finding the most optimal, individual solution. Although the worshiper does not obey the rule, nevertheless follows the justice and actualizes vocation to being saved in Christ.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 2; 7-26
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chiesa cattolica e diffusione della “prassi pattizia” a livello locale in Italia. Una rinnovata stagione di relazioni
Catholic Church and “bilateral practice” on a local level in Italy
Kościół Katolicki i rozszerzanie “praktyki układowej” na poziomie lokalnym we Włoszech
Autorzy:
Bolgiani, Isabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043981.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chiesa cattolica
collaborazione
relazioni tra Stato e Chiesa cattolica
libertà religiosa
regioni ecclesiastiche
Conferenze episcopali regionali
regioni civili
principio di sussidiarietà
comuni
enti locali
diocesi
Catholic Church
religious freedom
Church-State relations
Code of Canon Law
religious organization
religious associations
ecclesiastical regions
administrative regions
dioceses
local authorities
Concordat
church law
canon law
Kościół Katolicki
prawo wyznaniowe
współpraca
relacje państwo-kościół
wolność religijna
regiony kościelne
konferencje biskupów
regiony cywilne
gminy
zasada pomocniczości
diecezje
instytucje lokalne
kościoły i związki wyznaniowe
Konkordat
prawo kanoniczne
Opis:
Il crescente sviluppo in Italia, nell’ultimo ventennio, della prassi pattizia a livello decentrato apre la via ad una “ulteriore nuova stagione” di relazioni tra Stato e Chiesa cattolica. Si tratta di una condizione che risulta riconducibile ad una pluralità di fattori. Da un lato, occorre ricordare il percorso di evoluzione delle autonomie locali successivo alla riforma del Titolo V, Parte II della Costituzione e, dall’altro, le trasformazioni che hanno toccato il diritto della Chiesa con riferimento, in particolare, al ruolo delle Conferenze episcopali regionali. E’ così possibile riscontrare nel tempo una sempre più significativa presenza di accordi a livello regionale ed “infra-regionale”. Al riguardo, si deve tuttavia precisare come, mentre la prima tipologia di fonti appaia inquadrabile prevalentemente in tre “macro-aree”, sia pure suscettibili di espansione qualora tale necessità venga avvertita, il secondo gruppo di accordi mostri contenuti estremamente diversificati quanto ai temi affrontati. Ciò nasce dall’esigenza di offrire risposte ai bisogni specifici di una determinata comunità, mediante relazioni tra i soggetti istituzionali e confessionali ad essa più vicini presenti sul territorio. In questo senso, può affermarsi come nell’ambito sociale, complice l’attuale percorso rivolto alla realizzazione di una cittadinanza “partecipativa”, il principio di sussidiarietà orizzontale trovi il suo “punto di contatto” con quello di collaborazione, sancito dall’art. 1 dell’Accordo di revisione concordataria. Si è dunque di fronte ad un articolato sistema di fonti, aventi diversa natura giuridica, ma in grado di misurarsi – in forza della loro duttilità – con la costante evoluzione dell’ordinamento civile e canonico, nel pieno rispetto del principio di laicità dello Stato.
Dynamiczny rozwój zdecentralizowanej praktyki układowej, zauważalny we Włoszech w ostatnim dwudziestoleciu, pozwala na stwierdzenie, że doszło do otwarcia „kolejnego okresu porozumień” w relacjach między państwem i Kościołem Katolickim. Jest to owoc wielorakich czynników. Z jednej strony, istotną rolę odegrało dowartościowanie autonomii lokalnych, będące konsekwencją nowelizacji Tytułu V (pt. Regiony, prowincje, gminy) Części II (pt. Ustrój Republiki) obowiązującej Konstytucji Republiki Włoskiej. Z drugiej strony, impulsem do rozwoju zdecentralizowanej praktyki układowej stały się zmiany dokonane w prawie kanonicznym, odnoszące się w szczególności do roli regionalnych konferencji biskupów. Wspomniane czynniki przyczyniły się do coraz intensywniejszego wzrostu liczby układów zawieranych na poziomie regionalnych oraz subregionalnym. Większość źródeł z pierwszej kategorii można odnieść do jednego z trzech makro-zagadnień (dobra kultury o charakterze religijnym, opieka duszpasterska w instytucjach leczniczych oraz dowartościowanie społecznej i edukacyjnej funkcji oratoriów). Natomiast w drugiej grupie obecne są układy dotyczące kwestii skrajnie zróżnicowanych, co znajduje swoje uzasadnienie w różnorodności specyficznych potrzeb poszczególnych społeczności lokalnych. Analiza zachodzących procesów pozwala na stwierdzenie, że zasada pomocniczości ujmowana horyzontalnie znajduje dziś w przestrzeni społecznej – również w konsekwencji działań zmierzających do zapewnienia możliwie najpełniejszej realizacji partycypacyjnej koncepcji obywatelstwa – ważny punkt kontaktu z zasadą współpracy, wyrażoną w art. 1 włoskiego Konkordatu z 1984 r. (a więc układu rewidującego Konkordat Laterański z 1929 r.). Stosujący prawo stają więc we Włoszech wobec coraz bardziej zróżnicowanego systemu źródeł o niejednolitej naturze prawnej, które – właśnie dzięki specyficznej „plastyczności” tychże źródeł – jawią się jako instrumenty lepiej odpowiadające stanowi stałej ewolucji, w jakiej znajduje się dziś zarówno cywilny, jak i kanoniczny porządek prawny. Ich stosowanie w żaden sposób nie narusza również zasady świeckości państwa.
The development in Italy of the “bilateral practice” on a local level, particularly in the last twenty years, opens the way for a “new season” in the relations between civil and religious authorities in our country. It introduces a system of relations which is made not only on the traditional level of “summit relations” between the State and the Catholic Church, but also it is based on the possible conclusions of peripheral agreements, in reply to religious demands, found on a local level.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 267-305
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowody w postępowaniu o stwierdzenie nieważności małżeństwa i w postępowaniu o rozwód
Evidence in the Proceedings for Declaration the Invalidity of the Marriage and in Divorce Proceedings
Autorzy:
Budniaczyńska, Żaneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029014.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
rozwód
prawo rodzinne
prawo kościelne
proces sądowy
marriage
divorce
family law
ecclesiastical law
case
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest próba porównania dwóch postępowań, tj. postępowania o stwierdzenie nieważności małżeństwa (w prawie kanonicznym) oraz postępowania o rozwód (w prawie polskim), a w szczególności wskazania podobieństw i różnic powoływanych przez strony dowodów. Niewątpliwie na gruncie prawa kanonicznego powołane dowody służą innemu celowi, niż w prawie polskim. O ile dowody powołane w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa prawie zawsze mogłyby powołane zostać w procesie o rozwód, o tyle niekoniecznie będzie tak w sytuacji odwrotnej. Powyższe opracowanie ma na celu bliższe poznanie obu systemów prawnych.
The main purpose of the following study is attempt to compare of two proceedings i.e. the proceedings for declaration the invalidity of the marriage (in canon law) and divorce proceedings (in Polish law), in particular to point out similarities and differences of evidence which refer by the parties in both proceedings. Undoubtedly on the basis of the canon law evidence serve different purpose than on the basis of the Polish law. While established evidence in the proceedings for declaration the invalidity of the marriage could be almost always establish in divorce proceedings, there is not necessarily be in the opposite situation. The following study is aimed at closer inspection of both legal systems.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 177-193
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty prawa państwowego z zakresu zarządzania parafią rzymskokatolicką w Polsce
Selected Aspects of State Law Concerning the Catholic Parish Management in Poland
Autorzy:
Cejrowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551363.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
zarządzanie parafią
prawo kościelne
przedsiębiorstwo
ochrona zabytków
zatrudnianie pracowników
dane osobowe
Opis:
Za główne funkcje parafii uważa się zadania duszpastersko-liturgiczne. Jednak stosuje się w niej także świeckie metody zarządzania, do czego wymagana jest znajomość prawa państwowego. W szczególności dotyczy to zarządzania majątkiem, ochrony zabytków, zatrudniania pracowników, administrowania danymi osobowymi i prowadzenia działalności gospodarczej. Do najważniejszych kwestii związanych z zarządzaniem majątkiem został zaliczony problem skuteczności norm prawa kanonicznego w zakresie repre- zentacji. Parafia, występując jako właściciel czy posiadacz zabytków, obciążo- na jest licznymi obowiązkami dotyczącymi ochrony i opieki nad nimi. Wśród problemów prawa pracy charakterystyczne trudności wywołuje nietypowy czas pracy np. organistów oraz formalne kwestie rozwiązania stosunku pracy. W zarządzaniu danymi osobowymi do parafii stosuje się powszechne zasady ochrony prawnej tych danych, jednakże występują tu pewne wyjątki, a samo zagadnienie budzi silne emocje społeczne. Prowadzenie działalności gospodarczej nie zawsze jest podejmowane przez parafię i z reguły ma charakter akcesoryjny, zatem parafia nie zawsze posiada status przedsiębiorcy i nie podlega obowiąz- kowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, choć podlega obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnik lub płatnik. Szczególne kontrowersje budzi świadczenie usług cmentarnych, traktowanych w orzecznictwie jako działalność świadczona przez przedsiębiorcę, który podlega przepisom antymonopolowym, a może łatwo je naruszać, gdyż bardzo często parafia może mieć na tym rynku pozycję dominującą. Artykuł omawia powyższe zagadnienia z perspektywy prawa powszechnego, podkreślając odpowiedzialność cywilną, administracyjną, pracowniczą i karną, ciążącą na parafii jako na podmiocie stosunków prawnych. Jednocześnie zwraca uwagę na niejasności w relacji między prawem kościelnym a prawem państwowym, które są przedmiotem sporów doktrynalnych.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 51-72
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salezjański ruch młodzieżowy związany z towarzystwem św. Franciszka Salezego i jego relacja do prawa kanonicznego
The salesian youth movement associated with the socjety of st. Francis de sales and its relation to the canon law
Autorzy:
Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495207.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
młodzież
ruchy młodzieżowe
ruchy kościelne
prawo kanoniczne
Salesians
young people
youth movements
ecclesiastical movements
canon law
Opis:
The formation and development of new ecclesial movements responds to the call of the Magisterium of the Church for the laity to take on evangelizing activities in the modern world. One of the new movements which has sprung up in recent decades is Movimento Giovanile Salesiano. The movement is linked to the Association of St. Francis de Sales and refers to the spirituality and pedagogy of St. John Bosco. The activity of Movimento Giovanile Salesiano is directed towards youth. This article outlines the general ideas of the aforementioned movement and its activity on the basis of the example of one Salesian province. Ecclesial movements are regulated by law, although it should be emphasized that their spiritual element distinguishes them, and structures and legal solutions accompany their further stages of development. For ecclesial movements a regular point of reference is the norms of the Code of Canon Law from 1983, particularly the parts which deal with ecclesiastical associations. The aforementioned movement is not a very tight group because other various actors working on behalf of youth focus around this movement: associations, groups and other movements. Movimento Giovanile Salesiano does not have a single uniform legal structure, nor does it have a separate statute. The existence and mission of this movement is approved of and described by documents of the Salesian Congregation i.e. General and Provincial Chapters. The main organizing element is the coordination and animation of the movement through the appointment of individuals and supervisory structures.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 1; 29-45
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady finansowania uczelni kościelnych z budżetu państwa
The rules of financing church higher education institutions from the government budget
Autorzy:
Duda, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887744.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
church higher education institutions
public finance
budgetary subsidies
uczelnie kościelne
finanse publiczne
dotacje budżetowe
prawo wyznaniowe
wolność sumienia i wyznania
relacje państwo - kościół
Kościół katolicki
Konkordat
szkolnictwo wyznaniowe
Opis:
Dyskusja nad reformą systemu dotowania instytucji kościelnych toczy się w Polsce od kilkunastu lat. Potrzeba zmiany funkcjonującego modelu uzasadniona jest zarówno z uwagi na anachroniczny charakter obowiązujących rozwiązań, jak i ze względu na konieczność ograniczania wydatków publicznych. Projektowanie jakichkolwiek zmian powinno być jednak poprzedzone gruntowną analizą obowiązujących unormowań prawnych, w szczególności w kontekście ich zgodności z zasadami konstytucyjnymi, a także wielkości samych transferów z budżetu państwa, realizowanych w oparciu o obowiązujące przepisy. Jednym z istotnych wymiarów działalności kościołów i innych związków wyznaniowych jest edukacja na poziomie szkół wyższych. Ocena przyjętych w tym zakresie rozwiązań nastręcza wiele trudności, z uwagi na rozległy zakres regulacji normatywnej, rozproszenie unormowań w licznych aktach prawnych oraz złożoność samej materii. Podstawowym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie regulacji prawnych dotyczących finansowania uczelni kościelnych ze środków publicznych. Analizie poddano przepisy tworzące normatywne podstawy finansowania uczelni kościelnych ze środków budżetu państwa, w tym regulacje stanowiące tytuły dotacyjne na gruncie ustawy prawo o szkolnictwie wyższym oraz przepisy umożliwiające przekazywanie na rzecz tych uczelni innych niż dotacje środków budżetowych.
The debate over the reform of the system of subsidising church institutions has been in progress in Poland for over a decade. The need to change the current model is justified both by the anachronistic nature of the binding legal solutions and the necessity to reduce public spending. Any change proposals, however, should be preceded by a thorough analysis of the binding legal provisions, particularly in the context of their conformity to constitutional principles and the volume of transfers from the government budget based on the binding regulations. One of the significant aspect of the activity of churches and other religious associations is education at the tertiary level. The evaluation of the solutions in this area gives rise to difficulties, due to the wide scope of normative regulations, the fact that the provisions are dispersed over numerous legislative acts and the complexity of the subject matter itself. The primary aim of his article is to present the legal regulations concerning the public financing of church institutions of higher education. The provisions constituting the normative bases of financing church higher education institutions from the government budget have been analysed, including the regulations that constitute subsidy entitlements in accordance with the Higher Education Act, as well as the provisions allowing these institutions to receive budgetary funds other than subsidies.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 29-52
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obchodzenie czasów świętych w Polsce – aktualny stan prawny
Autorzy:
Dyduch, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950118.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Czasy święte
dni pokuty
dni świąteczne
lud Boży
prawo kościelne
Canon law
days of penance
feast days
the people of the God
holiness
Opis:
All the faithful are called to holiness by observing sacred times, i.e. feast days and days of penance. The catalogue of feast days in Poland comes from the Code of Canon Law, Concordat from 1993, acts of the conference of bishops authorised by the Holy See and the national legislation. The observance of fast and abstinence comes from divine law, whereas the canon law and a acts of the conference of bishops are determining times and forms of its observance.
Wszyscy wierni powołani są dążyć do świętości, którą pomaga im osiągnąć obchodzenie czasów świętych jawiących się jako dni świąteczne i dni pokuty. Katalog świątecznych dni w Polsce został skonstruowany w oparciu o Kodeks Prawa Kanonicznego, konkordat z 1993 roku, postanowienia Konferencji Episkopatu Polski zaakceptowane przez Stolicę Apostolską i o prawodawstwo państwowe. Pokuta obowiązuje wiernych na podstawie prawa Bożego, zaś czasy i sposoby jego realizacji określa prawodawstwo powszechne i polskie prawodawstwo partykularne.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonowanie kanonicznego porządku prawnego. Prawo Boże, prawo ludzkie, prawo czysto kościelne w prawie kanonicznym
The Functioning of the Canonical Legal Order. God’s Law, Human Law, Solely Ecclesiastical Law in the Canonical Legal System
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797440.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanoniczny porządek prawny
prawo Boże
prawo ludzkie
prawo czysto kościelne
canonical legal order
God’s law
human law
solely ecclesiastical law
Opis:
W zaprezentowanym opracowaniu Autor podjął namysł nad funkcjonowaniem kanonicznego porządku prawnego. Wykazał on, iż prawa kościelnego nie można postrzegać pozytywistycznie. Fundamentu tego systemu nie tworzy bowiem prawo ludzkie, ale prawo Boże. To ono w systemie pełni z jednej strony funkcję konstytucyjną, z drugiej zaś określa granice interpretacji oraz aplikacji prawa kanonicznego. U podstaw prawa kościelnego leżą pryncypia teologiczne. Ontologicznie prawo Boże jest niezmienne, ponieważ jednym z atrybutów Boga jest niezmienność. Historycznie natomiast jest ono prawem adresowanym do ludzkości. Dlatego też niezmienność dotyczy substratu materialnego prawa, nie odnosi się do sformułowania prawa. Prawo Boże jest zatem deklarowane przez ustawodawcę kościelnego w konkretnym kontekście historycznym. Ze względu na swą zdolność percepcyjną człowiek jest zdolny je opisać i rozpowszechnić. W tworzeniu kościelnego systemu prawnego nie można więc abstrahować od czynnika ludzkiego. Zdaniem Autora, wskazywanie w doktrynie na poszczególne warstwy systemu prawnego, jakimi są prawo Boże, prawo ludzkie, prawo czysto kościelne ma charakter teoretycznoprawny. Występowanie kategorii prawa czysto kościelnego służy przede wszystkim odróżnieniu tego prawa od prawa Bożego i prawa ludzkiego. Prawo Boże jest zwornikiem i wyznacznikiem wszelkich norm. Władza kościelna zatem nie może stanowić prawa, które byłoby sprzeczne z prawem Bożym.
The author of the article discusses the functioning of the canonical legal order. He proves that ecclesiastical law cannot be perceived positivistically since it is founded on God’s law and not man-made law. It plays a constitutional role in this system but, on the other hand, sets boundaries to interpretation and application of canon law. The base for canon law is theological principles. From the ontological perspective, God’s law is invariable because permanence is one of the attributes of God. However, from the historical point of view, since this law is addressed to people, its invariability does not refer to the formulation of law but to the positive substratum of law. Therefore, God’s law is declared by the ecclesiastical legislator in a specific historical context. Thanks to their perceptive capabilities, the person is able to describe this law and spread it. This proves that one cannot disregard the human factor in designing the ecclesiastical legal system. In the author’s opinion, indication in the doctrine of the different layers of the legal system, such as God’s law, human law, and solely ecclesiastical law, is of a theoretical and legal nature. The purpose of using the category of solely ecclesiastical law is to differentiate it from God’s law and man-made law. Still, God’s law remains the keystone and foundation of all norms. The ecclesiastical power cannot therefore make any law which would stand against the law of God.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2021, 10, 1; 45-55
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzwyczajne formy notyfikacji dekretu poszczególnego (kan. 55–56 KPK)
Extraordinary forms of notification of singular decrees (cann. 55-56 CIC)
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502652.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
prawo kościelne
notyfikacja
dekret poszczególny
ecclesiastical law
notification
singular decree
Opis:
The author of the presented article carried out a thorough interpretation of cann. 55 and 56 CIC. His analyses show that the conditions specified in can. 55 CIC are required in order to make a decree fair but are not necessary to make it valid. The author claims that despite the nature of these requirements one should not treat them disrespectfully in their administrative practice. This is because the written form of a decree guarantees its justice and gives its addressees the right to defense. First and foremost, however, a written record is necessary for evidential purposes. The author believes that a form equivalent to a notification described in can. 56 CIC complements other forms codified in cann. 54 and 55 CIC. It is his opinion that introducing this kind of solutions based on mechanisms of fiction is justifiable since issuing decrees often generates tensions between the parties involved. He understands that the functioning of such solutions ensures the effectiveness of these administrative acts even in specific situations.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 2; 71-78
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny służby duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Rzeczypospolitej Polskiej
The legal character of the ministry of the clergy in the Evangelical-Augsburg Church in the Republic of Poland
Autorzy:
Filak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043513.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
clergyman
deacon
vicar
parish priest
church law
Evangelical-Augsburg Church
churches and other religious organizations
duchowny
diakon
proboszcz
wikariusz
prawo kościelne
kościoły i inne związki wyznaniowe
Kościół Ewangelicko-Augsburski
związek wyznaniowy
Opis:
Przedmiot niniejszego opracowania stanowi przedstawienie charakteru prawnego służby duchownego – diakona, wikariusza i proboszcza – w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP. Autorka świadomie rezygnuje z analizy statusu prawnego służby biskupa, jako że biskupi diecezjalni zasadniczo pełnią również funkcję proboszcza, co w istotnym stopniu przesądza o ich sytuacji formalnej. Podstawę analizy sytuacji prawnej służby duchownych stanowią akty prawa kościelnego, w tym przede wszystkim Zasadnicze Prawo Wewnętrzne oraz Pragmatyka Służbowa. Urząd duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim pochodzi z ustanowienia Bożego, ale ma również swój wymiar prawny określony w Zasadniczym Prawie Wewnętrznym. Kościół luterański uznaje jeden urząd duchowny, który posiada trzy posługi: biskupa, prezbitera i diakona. Urząd kościelny nie jest hierarchiczny i każda z posług urzędu kościelnego jest sobie równa, chociaż różnią się od siebie zakresem obowiązków. Tym, co zespala posługi urzędu kościelnego, jest wspólne prawo do sprawowania władzy kluczy, a przez to w konsekwencji do odpuszczania i zatrzymywania grzechów, głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Ordynacja nie ma charakteru sakramentalnego. Prawo kościelne określa warunki ordynacji, prawa i obowiązki duchownych, a także zasady powoływania na urząd oraz skreślenia z listy duchownych.
The aim of this article is to present the legal character of the ministry of the clergy – a deacon, a vicar, and a parish priest – in the Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland. Since diocesan bishops also typically perform the function of parish priests, which largely determines their formal situation, their legal status is not considered in the present study. The analysis of the legal situation of service of the clergy is based on the acts of ecclesiastical law, including in particular the Fundamental Internal Law and the regulations specifying the rights and obligations of the clergy of the Evangelical-Augsburg Church in Poland (Pragmatyka Służbowa). The office of the clergyman in the Evangelical Church of the Augsburg Confession comes from God. However, it has also its legal dimension, which is defined in the Fundamental Internal Law. The Lutheran Church recognizes one office with the threefold order of ministry: a bishop, a presbyter, and a deacon. The ecclesiastical office is not hierarchical – all of the orders of the ecclesiastical office are equal, although they do differ in terms of duties. What unites them is their shared authority to exercise the Power of the Keys, and thus to forgive or retain sins, proclaim the Gospel, and administer the sacraments. The ordination is not sacramental in its character. The law of the Church specifies the terms and conditions of ordination, the rights and duties of the clergy, as well as the rules of appointing to office and removing clergymen from the list of the clergy.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 141-155
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i działalność naukowa Biskupa Profesora Walentego Wójcika
Life and Scientific Activity of Bishop Prof. Walenty Wójcik
Autorzy:
Gałązka, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858279.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
dorobek naukowy
prawo kanoniczne
historia prawa kanonicznego
kościelne prawo publiczne
kościelne prawo majątkowe
Sandomierz
academic achievements
canon law
history of canon law
ecclesiastical public law
ecclesiastical patrimonial law
Opis:
This article undertakes the issue of the life and scientific activity of Bishop Prof. Walenty Wójcik, particularly his contribution to the development of Polish and world history of canon law, ecclesiastical patrimonial law and relations between Church and State. The author presents the biography of Walenty Wójcik beginning with the schooldays. The following stage have been described in the article: the seminary, studies and work at Catholic University of Lublin, academic achievements in subject of theory of canon law, ecclesiastical patrimonial law, relations between Church and State.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2016, 11, 13 (1); 31-42
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo kanoniczne czy kościelne?
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372328.pdf
Data publikacji:
2019-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo
prawo kanoniczne
prawo kościelne
podobieństwo
różnica
law
canon law
church law
similarity
difference
Opis:
W polskiej kanonistyce (albo: nauce prawa kanonicznego) istnieje tendencja do odróżniania prawa kanonicznego od prawa kościelnego. Pierwsze dotyczy prawa zawartego Kodeksie prawa kanonicznego, a drugie pozostałych aktów prawa stanowionego. Autor opracowania analizuje historyczne znaczenie terminów prawo kanoniczne i prawo kościelne jako terminów równoznacznych na określenie tego samego doświadczenia prawa we wspólnocie kościelnej. Uważa jednak, że w obecnym stanie wiedzy sformułowanie prawo kościelne lepiej wyraża związek prawa z naturą Kościoła niż tradycyjne określenie prawo kanoniczne.
In the Polish science of canon law there is a tendency to distinguish canon law from Church law. The first one concerns the law included in the Code of canon law and the latter the other acts of established law. The author of the study analyses the historical meaning of the terms canon law and Church law as equivalent terms for describing the same experience of law in the Church community.  However, he believes that in the current state of knowledge the phrasing Church law better expresses the relationship between law and the nature of Church than the traditional phrasing canon law.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 1; 3-23
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces uznania autonomii prawa własnego wspólnot kościelnych w kanonicznym porządku prawnym
The process of acknowledging the autonomy of the laws of Ecclesial Communities in the canonical legal order
Autorzy:
Gierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372612.pdf
Data publikacji:
2014-09-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo własne
Wspólnoty Kościelne
system kanoniczny
Opis:
The analysis of the Catholic discipline and doctrine shows that the acceptance of the capability of ecclesial communities to create their own legal systems was a long-term process. The Second Vatican Council and post-council canons were of crucial influence on the present legal order and the solution of the problem.The author proved that the evolution of the approach of the Church to the question formulated in the title of the article was expressed in the regulations included in can. 780 § 2, n. 1 CCCIC and art. 2 § 2, n. 1 DC, in which the autonomy of the laws of ecclesial communities was clearly acknowledged.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2014, 57, 3; 3-17
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie art. 39 Kodeksu cywilnego w przypadku zbywania (alienacji) nieruchomości przez kościelne osoby prawne
Application of Article 39 of the Civil Code in case of disposal (alienation) of real estate by Church Legal Entities
Применение статьи 39 Гражданского кодекса при отчуждении недвижимого имущества церковными юридическими лицами
Застосування статті 39 Цивільного кодексу у випадку розпорядження (відчуження) нерухомим майном костельними юридичними особами
Autorzy:
Grzesiowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33521330.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
канонічне право
цивільне право
призупиненa неефективність договору
відчуження нерухомого майна
костельнi юридичні особи
каноническое право
гражданское право
приостановленная ничтожность договора
отчуждение недвижимого имущества
церковные юридические лица
canon law
civil law
suspended ineffectiveness of a contract
alienation of real estate
church legal entities
prawo kanoniczne
prawo cywilne
bezskuteczność zawieszona umowy
alienacja nieruchomości
kościelne osoby prawne
Opis:
W artykule poddano analizie zagadnienie naruszenia zasad reprezentacji kościelnych osób prawnych wynikających z prawa kanonicznego i ich skutku dla zbywania (alienacji) nieruchomości. Celem prowadzonych rozważań było ustalenie zakresu zastosowania znowelizowanego art. 39 Kodeksu cywilnego do kościelnych osób prawnych. Problematyka zbywania nieruchomości przez kościelne osoby prawne z naruszeniem zasad reprezentacji wynikających z Kodeksu Prawa Kanonicznego była już przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego i dyskusji w doktrynie, ale większość wypowiedzi została sformułowana przed nowelizacją art. 39 K.c., którego zmieniona treść weszła w życie z dniem 1 marca 2019 r. Dlatego ponownie należało zastanowić się nad skutkami działania organów kościelnych osób prawnych z przekroczeniem umocowania wynikającego z prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego. Rozważania zawarte w artykule prowadzone były metodą dogmatycznoprawną. Przeprowadzona analiza wykazała, że znowelizowany art. 39 K.c. znajduje zastosowanie do kościelnych osób prawnych. Umowy dotyczące zbywania (alienacji) nieruchomości zawierane przez kościelne osoby prawne w przypadku naruszenia zakresu kompetencji organu oraz sposobu reprezentacji wynikających z prawa kanonicznego będą dotknięte sankcją bezskuteczności względnej na podstawie art. 39 K.c.
У статті проаналізовано питання порушення принципів представництва костельних юридичних осіб за канонічним правом та їх вплив на розпорядження (відчуження) нерухомим майном. Метою проведених міркувань було визначення сфери застосування зміненої статті 39 Цивільного кодексу до костельних юридичних осіб. Питання відчуження нерухомого майна костельними юридичними особами з порушенням правил представництва, передбачених Кодексом канонічного права, вже було предметом судової практики Верховного Суду та обговорення в доктрині, але більшість з них були сформульовані до внесення змін до статті 39 Цивільного кодексу, змінений зміст якої набув чинності 1 березня 2019 року. Тому виникла необхідність ще раз розглянути наслідки дій органів костельними юридичних осіб з перевищенням повноважень, передбачених внутрішнім правом Католицького Костелу. Роздуми у статті були проведені з використанням догматико-юридичного методу. Проведений аналіз показав, що до костельних юридичних осіб застосовується змінена стаття 39 Цивільного кодексу. Договори щодо розпорядження (відчуження) нерухомим майном, укладені костельними юридичними особами у разі порушення обсягу повноважень та способу представництва, що випливають з канонічного права, будуть санкціоновані відносною неефективністю відповідно до ст. 39 Цивільного кодексу.__
В данной статье анализируется вопрос о нарушении принципов представительства церковных юридических лиц по каноническому праву и их влияние на отчуждение недвижимого имущества. Целью проведенных рассуждений было определение сферы применения измененной статьи 39 Гражданского кодекса к церковным юридическим лицам. Вопрос об отчуждении недвижимости церковными юридическими лицами в нарушение принципов представительства, предусмотренных Кодексом канонического права, был уже предметом судебной практики Верховного суда и обсуждения в доктрине, однако большинство материалов было сформулировано до внесения изменений в статью 39 Гражданского кодекса, измененное содержание которой вступило в силу с 1 марта 2019 года. Поэтому вновь возникла необходимость рассмотреть последствия того, что органы церковных юридических лиц действуют с превышением своих полномочий в рамках внутреннего права Католической церкви. Рассуждения в статье проводились с использованием догматико-юридического метода. Проведенный анализ показал, что измененная статья 39 Гражданского кодекса применима к церковным юридическим лицам. Договоры об отчуждении недвижимого имущества, заключенные церковными юридическими лицами, в случае нарушения объема полномочий и порядка представительства по каноническому праву, будут подвергаться санкциям относительной ничтожности в соответствии со статьей 39 Гражданского кодекса.
The article analyses the issue of violations of the rules of representation of Church Legal Entities under canon law and their effect on the disposal (alienation) of real estate. The aim of the considerations carried out was to determine the scope of application of the amended Article 39 of the Civil Code to Church Legal Entities. The issue of the disposal of real estate by Church Legal Entities in violation of the rules of representation under the Code of Canon Law has already been the subject of Supreme Court case law and discussion in the doctrine, but most of the contributions were formulated before the amendment of Article 39 of the Civil Code, the amended content of which entered into force on 1 March 2019. Therefore, it was again necessary to consider the consequences of Church Legal Entities acting beyond their authority under the internal law of the Catholic Church. The considerations in the article were conducted using the dogmatic and legal method. The analysis carried out showed that the amended Article 39 of the Civil Code is applicable to Church Legal Entities. Contracts concerning the disposal (alienation) of real estate concluded by Church Legal Entities in the event of a breach of the scope of authority and the manner of representation resulting from canon law will be sanctioned by relative ineffectiveness on the basis of Article 39 of the Civil Code.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 81-98
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzór nad fundacjami kościelnymi w Polsce
Supervision over the Church Foundations in Poland
Autorzy:
Gura, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401157.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
fundacje kościelne
nadzór
prawo polskie
kościelne osoby prawne
Kościół katolicki
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
związki wyznaniowe
church foundations
supervision
Polish law
Catholic Church
church – state relations
Churches and Religious Association
ecclesiastical foundations
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Opis:
W prawie polskim, w odniesieniu do fundacji, przyjęty został model nadzoru subsydiarnego o charakterze prawnym. Nadzór pośredni jest wykonywany przez organy administracji publicznej, a nadzór bezpośredni przez sądy powszechne. Ustawodawca zróżnicował nieco sytuację prawną fundacji kościelnych w porównaniu z innymi fundacjami poprzez to, że nadzór pośredni nad nimi wykonują w pierwszej kolejności, niezależnie od organów państwowych, również kościelne osoby prawne będące fundatorami bądź wskazane w statucie. Ponadto inaczej uregulowane zostały w ich przypadku kwestie związane z ustanawianiem zarządców przymusowych. Wskazane odrębności zwykło uznawać się za przywilej prawny fundacji kościelnych. Autor prezentuje częściowo odmienny pogląd i przywołuje argumentację przemawiającą za tym, że wymóg podwójnego nadzoru nad fundacjami kościelnymi stanowi raczej obciążenie, a nie przywilej strony kościelnej. Jego zdaniem należałoby w przyszłości zrezygnować z tego wymogu i przedstawia swoją propozycję w tej materii.
The supervision over the church foundations reflects the subsidiary supervision model under Polish law. The indirect supervision is carried out by the public authorities, whereas the direct supervision is carried out by the common courts. The legislator diversified the legal status of the church foundations as compared with other foundations. Notwithstanding the state authorities, the indirect supervision over the church foundations is carried out in the first place by the church legal persons constituing founders or other legal persons specified in the statute. Moreover, the rules of the compulsory administration were set out in a different manner in regard to the church foundations. The abovementioned differences are used to be regarded as a church foundation’s’ privilege. However, the author’s standpoint is partially different to the one mentioned above, arguing that the requirement of double supervision over the church foundations constitutes an additional burden rather than a privilege. In the author’s opinion, the above requirement should be given up in the future; he presents his suggestions in this matter.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 93-109
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 52

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies