Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Posthumanizm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przyroda(i)kultura w epoce antropocenu
Nature(and)culture in the anthropocene epoch
Autorzy:
Gajewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392064.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
natura
kultura
posthumanizm
bioart
Opis:
The article deals with a New Understanding of nature and culture, which is being crystallized in the intellectual current defined by the name of post-humanities. The starting point for the analysis of work of art from the area of bioart – transgenic plant named Edunia, which is a part of a larger project Natural History of the Enigma. Edunia, which does not occur in nature but was created by the artist Eduardo Kac by means of specialists in the field of genetic engineering. A new form of life defined as plantimal shows a DNA expression of the artist included into decorative flowers of petunia. Rose petals of flowers are “interspersed” by dark red vessels the feature of which is the expression of Kac’s gene; this because the artist took care of that that his DNA was found just in the venation of the flower. In the article I present two interpretation paths of this work of bioart which, however, are not a sharp counterpoint to one another, but somewhat differently place accents between nature and culture in their mutual entanglements. One of these paths may be defined as an attempt at making others realise or reminding them about our evolutional species condition, while the other one as an attempt at treating nature as an important actor of the sociopolitical activities.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2012, 17; 105-115
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm jako koncepcja kształtująca pokazy ubiorów projektowanych przez Iris van Herpen? Rozważania na marginesie aktualnego dyskursu o modzie
Posthumanism as a concept shaping the fashion shows designed by Iris van Herpen? Considerations on the margins of the current discourse about fashion
Autorzy:
Kozina, Irma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142127.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Iris Van Herpen
posthumanism in fashion
Gucci
Alesssandro Michelle
posthumanism
posthumanizm w modzie
Alessandro Michelle
posthumanizm
Opis:
Fascynacja nowymi materiałami i innowacyjną technologią zapewniła holenderskiej projektantce mody Iris van Herpen jedną z czołowych pozycji pośród twórców łączonych w dyskursie teoretycznym z tendencją określaną mianem posthumanizmu. Analiza narracji obecnych w rozważaniach współczesnych krytyków modowych prowadzi do wniosku, że posthumanizm nie jest zazwyczaj definiowany jednoznacznie. Jedni postrzegają go jako idealizowaną wizję przyszłości wolnej od binarnego klasyfikowania rzeczywistości za pomocą dychotomicznych par: dobro – zło, przyroda – cywilizacja itp., inni natomiast kojarzą ten nurt z utratą tożsamości wypracowanej przez biologiczny gatunek homo sapiens i widzą w nim nawet dystopijny kres ludzkości. W artykule podjęto próbę przedstawienia związku koncepcji posthumanizmu z twórczością projektową Iris van Herpen, odnosząc się zwłaszcza do kolekcji przygotowanych przez nią we współpracy z Neri Oxman i Philipem Beesleyem. Przeprowadzono też porównanie wątków posthumanistycznych wykorzystywanych przez van Herpen z analogiczną koncepcją obecną w pokazie cyborgicznym przygotowanym w 2018 roku przez dyrektora artystycznego domu mody Gucci Alessandra Michelego.
The fascination with new materials and innovative technology has placed the Dutch fashion designer Iris van Herpen on one of the leading positions among artists associated, in the theoretical discourse, with the tendency known as posthumanism. An analysis of the narratives present in the considerations of contemporary fashion critics leads to the conclusion that posthumanism is rarely defined unambiguously. Some perceive it as an idealized vision of a future free from binary classification of reality by means of dichotomous pairs: good / evil, nature / civilization, etc., while others associate this trend with the loss of identity developed by the biological species of homo sapiens and even see it as a dystopian end to humanity. The article attempts to present the relationship between the concept of posthumanism and the design creativity of Iris van Herpen, referring in particular to the collections prepared by her in cooperation with Neri Oxman and Philip Beesley. A comparison was also made of the posthumanist themes used by van Herpen with a similar concept present in the cyborg show prepared in 2018 by Alessandro Michelli, the artistic director of the Gucci fashion house.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2021, 7; 201-220
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Codzienność i polityka. Społeczny wymiar nowej duchowości w polskiej sztuce współczesnej
Everyday life and politics. Social dimension of new spirituality in Polish contemporary art
Autorzy:
Chodań, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424332.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
nowa duchowość
codzienność
polityka
posthumanizm
sztuka współczesna
Opis:
Current interest in religion, religiosity and spirituality may be viewed as belonging to a post-secular turn, representatives of which are related to critical, social and philosophical, leftist theory. Literary studies of the Bible, traditional religious iconography and contemporary art have become sources of extra-ecclesiastical, feminist and queer theology. Post-humanist thought is an equally significant theoretical context or the so-called ‘new spirituality’ in Polish contemporary art as post-secularism. In her essential study, Bio-transfigurations. Art and Aesthetics of Posthumanism, Monika Bakke argues that it is impossible to speak today about a single posthumanism, however, for Rosi Braidotty, the leading spokesperson for posthumanism, post-secularism seems to be a notable point of reference. It is also note-worthy that numerous tenets of Braidotti’s posthumanism seem to correspond with extant conceptualisations of posthumanism in academic discourse: the struggle for emancipation of subjects (new spirituality speaks of transgression and transcending individual limitations); immanentism (sacrum accessible in earthly life); deconstruction of oppositions and a tendency towards holism, or even monism (in posthumanism, Spinoza-inspired new/vitalist materialism of Braidotti); emphasis on the affective dimension of cognitive processes (including, in social sciences); importance of experience; and connecting a critical with an affirmative approach. The work by Ola Kozioł, Honorata Martin and Magdalena Starska provides examples of individualised spirituality, focused on everyday life, with an interest in interpersonal and inter-species relationships. The political in these artforms is expressed in an examination of risks and direct formulation of postulates for social change (Kozioł), but its primary expression is a commitment to everyday life, opening an individual to a search for meanings beyond themselves, in group activities, in a dialogue with others, with nature and in inter-species relationships (Kozioł, Starska, Martin). A postuhmanist perspective points at new forms of spirituality, manifested in a very different realm than the religion of the future, proclaimed by the pioneer of sociology, Emil Durkheim, or ‘the cult of the individual’. It presupposes a communality and a relational construction of meanings; it has feminist aspects and sometimes reiterates counter-cultural postulates, resembling those put forward by the 1960s counter-culture.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2017, 16; 81-89
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka i krytyka socjopolityczna na stacji benzynowej. O Cremasterze 2 Matthew Barneya.
Autorzy:
Markowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560199.pdf
Data publikacji:
2006-02-02
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
sztuka współczesna
Matthew Barney
Cremaster
postbiologizm
posthumanizm
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2006, 2(2); 77-94
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponowoczesność jako posthumanistyczna kondycja społeczno-kulturowa: perspektywa pedagogiczno-socjologiczna
Postmodernity as a posthuman socio-cultural reality – a pedagogical- sociological perspective
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544602.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
człowiek
decentralizacja
edukacja
jednostka
pedagogika
ponowoczesność
posthumanizm
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ponowoczesności jako rzeczywistej kondycji społeczno-kulturowej. Z perspektywy pedagogicznej najbardziej podstawową cechą tej kondycji jest osłabienie idei człowieczeństwa, co sprawia, że adaptacyjno-emancypacyjny paradygmat edukacji utracił swoją dawną legitymizację antropologiczną. Z tego powodu podstawowe zasady uspołecznienia, wychowania i edukacji stały się w ponowoczesności „grą” znaków i sensów nastawionych na samorealizację i autokreację indywidualną. W konsekwencji uformowały się nowe sposoby pojmowania życia zarówno indywidualnego, jak i wspólnotowego. Te strukturalne zmiany stosunków społecznych będę w ostatniej części artykułu odnosił do pewnych wątków post- i transhumanizmu. Docelowo zechcę pokazać, iż ponowoczesność w pełni realizuje się w posthumanistycznej rekonfiguracji rzeczywistości społeczno-kulturowej, w której edukacja zmierza do pojednania ludzi z bytami nie-ludzkimi.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2017, 2; 34-50
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Posthuman
Autorzy:
Hoły - Łuczaj, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944031.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
posthumanizm
postmodernizm
feminizm
gender studies
płeć kulturowa
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 181-188
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między homo immunologicus a homo repetitivus. Koncepcje antropologiczne Petera Sloterdijka – notatki na marginesie Du mußt dein Leben ändern
Autorzy:
Smrokowska-Reichmann, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706200.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
antropotechnika
antropologia
immunologia
ćwiczenie
metaforologia,kaleka
kompensacja
posthumanizm
Opis:
Peter Sloterdijk w swej filozofii człowieka podąża ścieżką antropologii pragmatycznej, która stawia pytania o możliwości bycia człowiekiem oraz rozumienia siebie samego przez człowieka. Przedstawiając człowieka jako homoimmunologicus, czyli jako istotę zdolną do przetrwania jedynie w potrójnym kokonie konstruowanych przez siebie systemów obronnych: biologicznego, socjologicznego i psychologicznego (symbolicznego) - Sloterdijk jednocześnie przepisuje w kategoriach antropotechnicznych sporą część etycznego dyskursu współczesności. Według Sloterdijka człowiek kreuje samego siebie nie przez pracę (nawet nie pracę nad sobą), ale przez nieustanne ćwiczenia. Człowiek to istota składająca się z powtórzeń. Dotychczasowe pojęcia: homo faber i homoreligiosus Sloterdijk ujmuje w nową antropotechniczną nadkategorię: homorepetitivus. Antropotechnika jak klamra spina podwójne rozumienie człowieka: w jego działaniach immunologicznych i jego repetycjach. Rozróżnienia te nie są sztuką dla sztuki: Sloterdijk rozumie samego siebie jako psychagoga i społecznego diagnostę, który próbuje ostrzec (i uchronić?) człowieka przez zagrożeniami współczesnej rzeczywistości.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 441-453
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieciowa ekstropia. Wprowadzenie
Autorzy:
Leś, Mariusz Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638950.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
utopia, myślenie utopijne, cyberprzestrzeń, hipertekst, humanistyka cyfrowa, posthumanizm
Opis:
Internet as extropy. An introductionAuthor of the article offers an insight into three threads of utopian thinking in a world wide web environment. In the first of them, cyberspace operates – in terms of Gibson’s protypical Neuromancer – as a space of decentralized exchange of ideas. In the second, hypertext brings a promise of non-linear and democratized perception, an open-ended eutopia of shared knowledge. In the third, the web is a place of an intriguing meeting of man and machine inside posthumanism and digital humanities movements.
Źródło:
Wielogłos; 2014, 3(21)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanistyczny android oraz transhumanistyczny gracz w “Detroit: Become Human”
Autorzy:
Waszkiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630695.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Detroit: Become Human
transhumanism
posthumanism
android
cyborg
posthumanizm
Opis:
The aim of this paper is to offer a close reading of the 2018 science fiction video game Detroit: Become Human which, despite its promising and novel narrative, offers a simple and otherwise familiar narrative of conscious androids who gradually begin the fight for emancipation from their human creators and owners. However, offering a complex branching narrative with multiple endings affected by the player’s choices, the game encourages the discussion on the relationship between the player and the game system, furthermore drawing on the posthuman and transhuman theories, the concepts of Donna Haraway’s cyborg (1999) and the postmodern identities theories. On the narrative level the android characters will be scrutinized as embodying the humanist underpinning, especially when contrasted with the human characters who are lacking the agency and the self-consciousness. Furthermore, on the non-diegetic level, the game strategies will be shown as influencing the player who, in contact with the game is allowed to experiment with their identities, and, furthermore, to explore the transhumanist and postmodern identities.
Celem artykułu jest analiza gry wideo science-fiction z 2018 roku pod tytułem Detroit: Become Human, która pomimo obietnicy nowatorskiej narracji oferuje prostą i skądinąd znaną fabułę dotyczącą świadomych androidów, które stopniowo rozpoczynają walkę o emancypację spod władzy swoich ludzkich twórców i właścicieli. Jednakowoż, oferując skomplikowaną narrację, rozgałęzioną z wieloma zakończeniami zależnymi od decyzji graczy, gra zachęca do dyskusji na temat relacji pomiędzy graczami a systemem gry, opierając się na teoriach posthumanistycznych oraz transhumanistyczych, na koncepcji cyborga zaproponowanej przez Donnę Haraway (1991), jak również na postmodernistycznych teoriach tożsamości. Na poziomie narracyjnym przyglądać się będę tym bohaterom, którzy jako androidy ucieleśniają założenia humanizmu, szczególnie kontrastując w tym z postaciami ludzkimi, które charakteryzują się brakiem samoświadomości. Co więcej, na niediegetycznym poziomie, strategie gry będą przedstawione poprzez swój wpływ na gracza, który w zetknięciu z grą może eksperymentować ze swoją tożsamością, albo wręcz, eksplorować swoje transhumanistyczne oraz postmodernistyczne właściwości.
Źródło:
Acta Humana; 2018, 9
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powieść в Советском союзе не было аддерола Olgi Breininger z perspektywy posthumanizmu
The novel в Советском союзе не было аддерола by Olga Breininger from the perspective of posthumanism
Autorzy:
Stryjakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916034.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Olga Breininger
posthumanism
Übermensch
anthropocentrism
posthumanizm
nadczłowiek
antropocentryzm
Opis:
The analysis focuses on the novel’s protagonist – a young woman who gets involved in an experiment that is aimed at creating the contemporary Übermensch. It is claimed that the novel can be interpreted from the perspective of posthumanism, as it questions the anthropocentric standpoint, which refers mainly to the intellectual dimension of the human being and its economic efficiency.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2019, 9; 149-155
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies