Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish-Prussian relations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Potencjał militarny Królestwa Polskiego w 1819 roku w oczach pruskiego oficera
    The Military Potential of the Polish Kingdom in 1819 as Seen by a Prussian Officer
    Autorzy:
    Jędrysiak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763525.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Kingdom of Poland
    Kingdom of Prussia
    Polish-Prussian relations
    Grand Duke Constantine
    army of the Kingdom of Poland
    Królestwo Polskie
    Królestwo Prus
    stosunki polsko-pruskie
    wielki książę Konstanty
    armia Królestwa Polskiego
    Opis:
    We wrześniu 1819 r. na ręce pruskiego ministra wojny Hermanna von Boyen wpłynął list dotyczący sytuacji w Królestwie Polskim. Jego autorem był gen. Ludwig Gustav von Thile I, który dokonał rzeczowej analizy kluczowych elementów potencjału militarnego wschodniego sąsiada. List jest ważnym świadectwem naznaczonych nieufnością relacji polsko-pruskich po 1815 r. Tekst stanowi studium postrzegania ziem polskich przez Berlin z perspektywy politycznej i militarnej, jak również potwierdza dostrzeganie za granicą negatywnych aspektów polityki uprawianej przez wielkiego księcia Konstantego.
    In September 1819, Prussian War Minister Hermann von Boyen received a letter regarding the situation in the Kingdom of Poland. It was written by General Ludwig Gustav von Thile I, who conducted a factual analysis of the key elements of Poland’s military potential. The letter constitutes crucial evidence of the distrust that marked Polish-Prussian relations marked by distrust after 1815. The text studies Berlin’s perception of the Polish lands from a political and military perspective. It also confirms that foreign countries perceived the negative aspects of the policy pursued by Grand Duke Constantine.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 3; 595-630
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Negocjacje brandenbursko-polsko-saskie w trakcie wizyty Augusta II w Gdańsku wiosną 1698 roku
    Brandenburg-Polish-Saxon Negotiations during Augustus II’s Visit to Gdańsk in the Spring of 1698
    Autorzy:
    Swobodziński, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2197803.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    history of Brandenburg-Prussia diplomacy
    Brandenburg-Prussian-Polish relations
    Augustus II of the House of Wettin
    Gottfried Werner
    Adam Bogislav Rubach
    history of Gdańsk
    Opis:
    Polish King Augustus II’s stay in Gdańsk in 1698 provided an excellent opportunity to strengthen his existing friendly relations with Elector Frederick III. To this end, representatives of the Elector of Brandenburg, Gottfried Werner and Adam Bogislav Rubach, the former staying in Gdańsk temporarily and the latter residing there permanently, established a network with key members of the Saxon-Polish court. During the talks, a number of issues were addressed, not only those that arose in Brandenburg-Prussian-Polish, but also Brandenburg-Saxon relations. These included the Courland issue, the sale of Saxon estates, issues with postal organization, and above all, arranging the meeting of the two aforementioned rulers. Although the latter was not successfully concluded (something that Augustus II particularly cared about), intensified contacts between the monarchs resulted in a meeting in June 1698 in Pisz. In addition, the Elector’s representatives took to Berlin information relating to matters of internal importance to August II at the time, such as the campaign against the Ottoman state and the conflict in Lithuania, as well as the course of action in the Sejmiks before the April Sejm. A detailed insight into the negotiations between the diplomats is possible thanks to a careful analysis of the correspondence between the deputies and Frederick III, which is kept at the Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz in Berlin-Dahlem.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2022, 87, 3; 41-67
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der russische General und Gesandte Otto Heinrich von Igelström, die preußische Besetzung polnischen Gebiets und der Beginn des Kościuszko-Aufstands (1793–1794)
    Russian General and Ambassador Otto Heinrich von Igelström in View of the Prussian Annexation of Polish Territories and the Outbreak of the Kościuszko Uprising, 1793–1794
    Autorzy:
    Anipiarkou, Vadzim V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32388141.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    Otton Heinrich Igelström
    Russian-Prussian diplomatic relations
    Second Partition
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Polish-Lithuanian military
    Kościuszko Uprising
    Opis:
    The Second Partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth was presented by the Russian Empress Catherine II as an involuntary concession to the Prussian King Friedrich Wilhelm II and proof of her pursuit of a lasting alliance with the Kingdom of Prussia. The falsehood of these claims, which also appear in historical scholarly publications, is exposed by the correspondence of Otto Igelström, the last Russian ambassador and, at the same time, chief commander of the Russian army in the pre-partition Polish-Lithuanian Commonwealth. This source material, previously unknown, was collected in Moscow at the Archives of Foreign Policy of the Russian Empire and the Russian State Archives of Ancient Documents and is the key to understanding relations between the neighbouring states that partitioned the Commonwealth. Igelström’s correspondence, in passages revealing both his own military projects and orders received from St Petersburg, demonstrates that Russia, contrary to its diplomatic rhetoric, saw the Second Partition as a step on the road to the expected armed conflict with Prussia. The Russians wanted to make the remaining territory of the Commonwealth, treated as a buffer zone, the theatre of this war. Since Prussia was regarded as a military rival, the partition was carried out so that the Russian Empire, rather than the Kingdom of Prussia, would be more prepared in case of a prospective war between the two countries. Igelström’s main objective was the immediate transfer of the majority of Polish-Lithuanian soldiers under the Russian command. These plans also demonstrate the Russian authorities’ disregard for the political costs of achieving their military objectives, including the threat of an outbreak of uprising in Poland.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2023, 88, 4; 39-65
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O potrzebie transnarodowego spojrzenia na „kwestię kobiecą” pod zaborem pruskim na przełomie XIX i XX wieku
    ON THE NEED TO USE TRANSNATIONAL VIEW ON THE ‘WOMEN QUESTION’ UNDER THE PRUSSIAN PARTITION AT THE TURN OF THE 19TH AND 20TH CENTURIES
    Autorzy:
    Szudarek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561577.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo HUMANICA
    Tematy:
    historia transnarodowa
    zabór pruski
    stosunki polsko-niemieckie
    historia kobiet
    transnational history
    Prussian partition
    Polish-German relations
    women’s history
    Opis:
    W dotychczasowych badaniach nad „kwestią kobiecą” pod zaborem pruskim dominowało podejście narodowe. Polki ukazywane były jako strażniczki tożsamości narodowej, których nie interesowała walka o prawa kobiet. Aktywność Niemek nie była dotąd przedmiotem badań i informacje o niej ograniczały się do wskazania ich nacjonalistycznego zaangażowania. Ukształtował się więc obraz kobiet obu narodowości żyjących w sąsiedztwie, ale w dwóch wrogich wobec siebie społeczeństwach. Nowsze wyniki badań ujawniły jednak przypadki współpracy. Ich analiza wymaga przyjęcia odmiennej perspektywy analitycznej, a więc odejścia od paradygmatu konfliktu i wykorzystania możliwości, jakie daje zwrot transnarodowy w badaniach historycznych. Historia transnarodowa zajmuje się wszystkim, co przepływa i krzyżuje się ponad państwami i społeczeństwami, a więc także koncepcjami, które aktywizowały kobiety do działania. Pozwala więc szukać wspólnych przestrzeni Polek i Niemek pod zaborem pruskim, które mogły powstawać w ramach pewnej wspólnoty wartości związanej z dążeniem do rozwiązania „kwestii kobiecej”.
    So far the research on the “woman question” under the Prussian partition has been dominated by the national paradigm. Through it Polish women were presented as female guardians of the national identity who were not interested in the battle for women’s rights. On the other hand, there has been no research on the engagement of German women and information about it was limited to their commitment to nationalism. Therefore an image emerged in which those women were depicted as coming from two neighbouring but hostile nationalities and societies. However, the most recent research revealed that some cases of cooperation existed. In order to analyse them, however, we need to use another analytical perspective: abandon the paradigm of conflict and instead take the opportunities brought about by the transnational turn in historical research. Transnational history deals with everything that floats and meets beyond the borders of states and societies, and that also includes the concepts that mobilised women to get involved. Therefore it allows to discover common ground for Polish and German women under the Prussian partition that might have laid foundations for a community of shared values to address the “woman question”.
    Źródło:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2020, 1(8); 24-49
    2451-3539
    2543-7011
    Pojawia się w:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Sprawy polskie” w pruskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (1900–1918)
    “Polish Affairs” in the Prussian Interior Ministry (1900–1918)
    Autorzy:
    Matwiejczyk, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787957.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polityka germanizacyjna rządu pruskiego 1900‒1918
    Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Prus 1900‒1918
    historia Niemiec 1900‒1918
    historia administracji 1900‒1918
    stosunki polsko-niemieckie na przełomie XIX i XX w.
    Germanization policy
    Prussian government in 1900–1918
    Prussian Interior Ministryin 1900–1918
    German history in 1900–1918
    administrative history in 1900–1918
    Polish-German relations at turn of 20th century
    Opis:
    Głównym celem badawczym artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaka była rola pruskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przy wcielaniu w życie pruskiej „Polenpolitik”. Na podstawie zachowanych (choć niepełnych) rozporządzeń wewnętrznych i schematów organizacyjnych tego ministerstwa autor próbuje ustalić, jak przebiegały mechanizmy decyzyjne przy rozpatrywaniu „spraw polskich” w tymże ministerstwie; jakie konkretnie osoby, w jakich referatach merytorycznych podejmowały setki decyzji składających się na odgórnie przyjęte ramy „Polenpolitik”. Problem badawczy jest o tyle skomplikowany, że zachowany układ akt Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, przechowywanych w Geheimes Staatsarchiv w Berlinie, nie odpowiada strukturze referatów merytorycznych, w których zostały wytworzone. Zastany układ jest głównie wytworem registratur, gdyż to tam łączono poszczególne akta w tomy, nadając im tytuły i przynależność strukturalną. Artykuł składa się z trzech części merytorycznych. W części wstępnej autor wyjaśnia, że Ministerstwo Spraw Wewnętrznych jako najwyższa instancja zwierzchnia dla struktur policji i administracji terenowej ponosiło główną odpowiedzialność za realizację w praktyce rządowej „Polenpolitik”. W części drugiej autor przeprowadza krótką analizę karier zawodowych szefów resortu spraw wewnętrznych, by odpowiedzieć na pytanie, czy ich doświadczenia administracyjne w prowincjach wschodnich i kontakty z ludnością polską w jakiś sposób determinowały kierunek i ciągłość „polityki polskiej” w kierowanym przez nich resorcie. Ostatnia część jest poświęcona strukturze organizacyjnej ministerstwa i jej zmianom w omawianym okresie. Rozważania koncentrują się na tych referatach merytorycznych, które podejmowały decyzje w „sprawach polskich”. We wnioskach autor podkreśla częste zmiany ministrów spraw wewnętrznych i ich znikome doświadczenia w pracy administracyjnej w prowincjach zamieszkałych przez Polaków (Ostmarken), co sugeruje, że nie były one główną przyczyną kierunku, ciągłości i determinacji w realizacji polityki germanizacyjnej wobec mniejszości polskiej. Te czynniki autor dostrzega w samej strukturze i funkcjonowaniu referatów merytorycznych ministerstwa. Początkowo „sprawy polskiej agitacji” (Polenagitation) rozpatrywane były w jednym referacie z problemami ruchu socjalistycznego, anarchistycznego oraz separatystycznego ruchu welfickiego (hanowerskiego) i duńskiego. Wszystkie były bowiem jednakowo traktowane jako zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa. Wraz z radykalizacją polityki germanizacyjnej sprawy „polskiej agitacji” od 1908 r. znalazły się w odrębnym referacie, kierowanym do 1918 r. przez tego samego decernenta. Był on wspierany przez dwóch decernentów referatów policyjnych (ogólnej policji państwowej i policji politycznej). W sumie w latach 1908‒1918 zaledwie trzy osoby podejmowały decyzje merytoryczne w sprawach polskich, w czym autor upatruje właśnie ciągłość i konsekwencję w realizacji antypolskiej polityki rządu pruskiego.
    The chief research goal of this article is to answer the question what was the role of the Prussian Ministry of the Interior in the implementation of the Prussian “Polenpolitik.” On the basis of the preserved (even if incomplete) internal regulations and organisational plans of the ministry, I explore the Ministry’s decision-making mechanisms when the “Polish affairs” were considered. I also try to determine which specific persons in which departments made the hundreds of decisions which contributed to the officially adopted framework of “Polenpolitik”. The research problem is all the more complicated because the preserved hierarchical structure of the Ministry files, stored in the Geheimes Staatsarchiv in Berlin, does not correspond to the structure of the departments in which they were created. The present structure must be attributed mainly to registering offices, where individual files were compiled in volumes, to which titles and structural affiliation were assigned. The presented article consists of three parts. In the introductory part, I explain that the Ministry of the Interior, as the supreme authority for police and field administration structures, bore the main responsibility for the realization of “Polenpolitik” in governmental practice. In the second part, I shortly examine the careers of senior officials of the Ministry in order to answer the question whether their administrative experience in the eastern provinces and their contacts with the Polish population in any way determined the direction and continuity of “policy for Poland” in the ministry they headed. I devote the last part to the Ministry’s organisational structure and its evolution in the period in question. The considerations are focused on those substantive departments, which made decisions on “Polish affairs.” In the concluding section, I emphasize the frequent rotation of the ministers and their scant experience of administrative work in the provinces inhabited by Poles (Ostmarken), which suggests that they were not the main factor in the direction, continuity and determination of the Germanization policy towards the Polish minority. I notice these factors in the very structure and functioning of the Ministry’s core departments. At first, “matters of Polish activism” (Polenagitation) were at first processed in one department that dealt with the problems of the socialist and the anarchist movement and the Welfen (Hannoverian) separatist movement and one in Denmark. This was because all of them were equally regarded as a threat to state security. With the radicalization of Germanization policy, from 1908 onwards the matters of “Polish activism” were dealt with by a separate department, headed by the same Dezernents until 1918. He was supported by two dezernents of police departments (general state police and political police). Overall, between 1908 and 1918 only three persons made decisions on Polish matters, which I see as the continuity and consistency of the anti-Polish policy of the Prussian government.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 143-175
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies