Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 102
Tytuł:
„...Bo wiedział, że dopuściłem się żartu”. O „Mężu i żonie Aleksandra Fredry w reżyserii Bohdana Korzeniewskiego z 1949 roku
“…Because He Knew I Was Joking”: Aleksander Fredro’s “Mąż i żona Directed by Bohdan Korzeniewski in 1949
Autorzy:
Makaruk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1506997.pdf
Data publikacji:
2019-07-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
theatre
drama
comedy
staging
Polish People’s Republic
Opis:
The theme of this paper is Aleksader Fredro’s Maż i żona [Husband and wife] – one of the most valued performances in the works of Bohdan Korzeniewski. The author reconstructs the actual performance based on reviews, director comments and remarks preserved in the prompter’s copy and proves thatsuperimposing these perspectives shows the emancipatory potential of stage play. The author concludes that interpreting Husband and wife in a libertine spirit matches Korzeniewski’s directing strategy which can bedescribed as Wallenrodic.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2019, 14; 25-36
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Do nieba? Bluźnisz daremnie»: Faust – Marlowe – Grotowski
«To Heaven? That is Just Blaspheming in Vain»: Faustus—Marlowe—Grotowski
Autorzy:
Kosiński, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519776.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Christopher Marlowe
Jerzy Grotowski
Teatr Laboratorium
teatr polski po 1945
The Laboratory Theatre
Polish theater after 1945
Opis:
Artykuł omawia spektakl Tragiczne dzieje doktora Fausta według Christophera Marlowe'a w reżyserii Jerzego Grotowskiego wystawiony w Teatrze Laboratorium w Opolu (premiera 23 kwietnia 1963 roku). Spektakl zasłynął przede wszystkim za sprawą wybitnej kreacji Zbigniewa Cynkutisa w roli tytułowej, a także scenografii Jerzego Gurawskiego. Był to również pierwszy spektakl Grotowskiego, który zdobył międzynarodowe uznanie. Do tej pory jednak nie poświęcono wiele uwagi jego dramaturgii i znaczeniu jako autonomicznego dzieła artystycznego, zamiast tego postrzegano go głównie jako krok na drodze do bardziej dojrzałego teatru Grotowskiego. Rekonstruując i opowiadając poszczególne sceny w porządku chronologicznym, autor przedstawia własną interpretację każdej z nich oraz spektaklu jako całości. W tym procesie można odnaleźć niemal skandaliczne skojarzenia wielkich tematów historycznych i etycznych (np. teologii po Holokauście) z osobistymi zmaganiami z prywatnymi zahamowaniami i intymnymi doświadczeniami. To właśnie dzięki takim skojarzeniom Tragiczne dzieje doktora Fausta zostały nazwane "misterium zgrozy  i urzeczenia".
This article deals with the production of The Tragical History of the Life and Death of Doctor Faustus after Christopher Marlowe directed by Jerzy Grotowski and put on by the Laboratory Theatre in Opole (premiered on 23 April 1963). The show became famous mostly for Zbigniew Cynkutis’ outstanding performance in the title role and Jerzy Gurawski’s stage set. It was also the first of Grotowski’s productions that garnered international acclaim. Until now, however, not enough attention has been paid to its dramaturgy and overall significance as an autonomous piece of artistic expression; instead, it has been viewed mostly as a step on the way to Grotowski’s more mature theatre. By reconstructing and recounting the particular scenes in chronological order the author presents his own interpretation of each of them and of the performance as a whole. Through this process, almost scandalous associations of great historical and ethical themes (e.g. theology after the Holocaust) with personal struggles with private inhibitions and intimate experiences can be found. It is through such associations that The Tragical History of the Life and Death of Doctor Faustus was named "a mystery of awe and wonder."
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 5-49
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dziady directed by Kazimierz Dejmek – an attempt at demythologisation
Autorzy:
Popłonikowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649327.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Dziady
Adam Mickiewicz
Kazimierz Dejmek
March 1968
Polish theatre
Opis:
The author of the article attempts to recreate the famous staging of Dziady directed by Kazimierz Dejmek, in order to demystify the spectacle. The performance is analysed in terms of art, taking into account the political situation (March 1968). In order to establish the facts, the author uses an assistant’s script, the recollections of the witnesses of the release of Dziady and fragments of the performance. The reconstruction of the staging enabled the researcher to conclude that it was artistically valuable, but it was the political situation at the time that played the most important role in popularising that interpretation of the drama.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 44, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Dziś rano dostałam Twój kochany list, a już wieczorem odpisuję»: Felicja Trapszo-Krywultówna do Leonii Jabłonkówny 1930–1936
«This Morning I’ve Received Your Dear Letter and I Am Writing Back This Evening Already»: The Correspondence of Felicja Trapszo-Krywultówna to Leonia Jabłonkówna, 1930–1936
Autorzy:
Chmielewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36140501.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr polski lat 20. i 30.
aktorzy teatralni
produkcja teatralna
historia teatru
Felicja Trapszo-Krywultówna
Leonia Jabłonkówna
polskie aktorki
Polish theatre in the 20s and 1930s
theatrical actors
theatrical production and management
theatre history
Polish actresses
Opis:
Publikowane listy Felicji Trapszo-Krywultówny do Leonii Jabłonkówny  pochodzą z archiwum zatytułowanego „Korespondencja i dokumenty pracy artystycznej Leonii Jabłonkówny” w Zbiorach Specjalnych Instytutu Sztuki PAN. Felicja Krywultówna, urodzona w 1905, była aktorką, pochodziła ze znanego aktorskiego rodu Trapszów. Występowała w teatrach Wilna, Grodna, Łodzi i Krakowa. Zmarła na gruźlicę w 1937. Leonia Jabłonkówna, urodzona w 1905, studiował historię sztuki i filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, publikowała artykuły na tematy związane ze sztuką w „Bluszczu” i felietony filmowe w „Wiadomościach Literackich”, w latach trzydziestych XX ubiegłego wieku studiowała na Wydziale Sztuki Reżyserskiej PIST w Warszawie. Ogłaszane listy pochodzą z lat 1930—1936, przynoszą informacje biograficzne dotyczące obu korespondentek, nowe wiadomości o teatrach w Grodnie, Krakowie i Częstochowie, o dyrekcjach i zespołach, o repertuarze. Malują obraz środowiska teatralnego lat trzydziestych XX wieku.
The letters written by Felicja Trapszo-Krywultówna to Leonia Jabłonkówna published here come from the archive ‘The correspondence and documents of artistic work of Leonia Jabłonkówna’ which is part of the Special Collections of the Art Institute of the Polish Academy of Sciences. Felicja Krywultówna, born in 1905, was an actress coming from the well known actor family of Trapszo. She performed in Wilno, Grodno, Łódź, and Kraków. She died of tuberculosis in 1937. Leonia Jabłonkówna, born in 1905, studied art history and Polish philology at the University of Warsaw; she wrote articles about art for Bluszcz and a column about film for Wiadomości Literackie; in the 1930s she studied at the Directing Art Department of the PIST (State Institute of Theatre Art) in Warsaw. The letters published here date from 1930–1936; they bring biographical information about the two correspondents, news about theatres in Grodno, Kraków, and Częstochowa, about theatre management and companies, about the repertories. They paint a picture of the theatrical community of the 1930s.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 113-134
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Kołysałem się tą myślą»: Historia niezrealizowanego projektu fotograficznego Michała Chomińskiego
«I was swaying with this thought»: The Story of a Photography Project by Michał Chomiński That Never Came to Be
Autorzy:
Wanicka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47223868.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Chomiński
dziewiętnastowieczna fotografia teatralna
historia teatru polskiego 1765–1880
emploi
Teatry Warszawskie
Konrad Brandel
kolekcjonerstwo
nineteenth-century theater photography
history of the Polish theatre 1765–1880
actor's craft
Warsaw State Theaters
collecting
Opis:
Artykuł dotyczy niezrealizowanego projektu fotograficznego autorstwa Michała Chomińskiego (1819–1886), aktora i kronikarza Teatrów Warszawskich. Oparta na materiałach źródłowych, częściowo publikowanych w aneksie, rekonstrukcja nieopisanej dotąd historii wydania Galerii Artystów Dramatycznych Teatrów Warszawskich poszerza refleksje nad początkami polskiej historiografii teatralnej. Chomiński został ukazany jako pierwszy kolekcjoner ikonografii teatralnej, który docenił wagę fotografii jako dokumentu. Ramę metodologiczną artykułu stanowią wybrane aspekty kulturoznawczych studiów nad praktykami kolekcjonerskimi.
This article discusses a photographic project by Michał Chomiński (1819–1886), an actor and chronicler of the Warsaw State Theaters. Based on primary sources (partly included in the appendix), this reconstruction of the hitherto untold story of Chomiński’s Gallery of Dramatic Artists of Warsaw Theaters broadens our knowledge of the beginnings of Polish theater historiography. Chomiński is shown as the first collector of theater iconography who appreciated the documentary value of the photograph. The methodological framework of the article is based on selected aspects of research on collecting practices from a cultural studies perspective.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 1; 37-72
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Samarski smutek» Osterwy
Osterwas «Samara Sadness»
Autorzy:
Lappo, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32064549.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Juliusz Osterwa
Wincenty Drabik
uchodźcy w Samarze
teatr polski 1914-1918
jasełka
teatr przemiany
nekroperformans
Samara refugees
Polish theatre 1914-1918
nativity play
theatre of transformation
necroperformance
Opis:
Artykuł jest próbą interpretacji znaczenia pobytu Juliusza Osterwy w Samarze (lipiec 1915–luty 1916) w procesie jego artystycznego rozwoju. Podstawę interpretacji stanowi literatura dokumentu osobistego: Zeszyt samarski i list do Makuszyńskiego z 1915 oraz wspomnienia artysty z lat trzydziestych. Obraz samarskiego życia Osterwy uzupełniają prace rosyjskich historyków rekonstruujących losy polskich uchodźców podczas I wojny światowej. Konfrontacja obrazu Samary wyłaniającego się z prac historycznych z obrazem nakreślonym w zapiskach Osterwy umożliwia ukazanie mechanizmu przesłaniania bolesnych doświadczeń konstrukcjami mentalnymi w autonarracjach artysty. W artykule postawiono hipotezę, że pobyt w Samarze wiązał się z poważnym kryzysem egzystencjalnym przezwyciężonym w grudniu 1915 dzięki zrealizowanemu razem z Drabikiem widowisku jasełkowemu. „Samarski smutek” pozwolił Osterwie zdobyć się na dystans wobec własnego statusu gwiazdy. Zderzenie z obcością wyostrzyło świadomość kulturową i uruchomiło nową perspektywę widzenia. Bożonarodzeniowe przedstawienie pomogło lepiej zrozumieć społeczną funkcję teatru jako miejsca przezwyciężania kryzysu tożsamościowego.
The article offers an interpretation of the significance of Juliusz Osterwa’s stay in Samara (July 1915 to February 1916) for his artistic development. This interpretation is based on a reading of personal papers: the Samara Notebook, a letter to Kornel Makuszyński, dated 1915, and Osterwa’s memoirs from the 1930s. The picture of the artist’s time in Samara emerging from these sources is complemented by the findings of Russian historians, reconstructing the fate of Polish refugees during the First World War. The juxtaposition of the image of Samara found in historical works with the image sketched in Osterwa’s notes reveals a mechanism of concealing painful experiences with mental constructs in the artist’s auto-narratives. The article puts forth the hypothesis that Osterwa’s stay in Samara engendered a serious existential crisis, which was overcome in December 1915 thanks to a nativity play produced together with Wincenty Drabik. The Samara sadness allowed Osterwa to distance himself from his star status. The clash with foreignness sharpened his cultural awareness and gave him a new perspective. The Christmas performance enhanced his understanding of the social function of the theatre as a place of overcoming an identity crisis. (Transl. Z. Ziemann)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 2; 73-97
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sztuczki” – współpraca Ireny Gombrowicz z wydawnictwem „Ostoja”. Analiza dokumentów zgromadzonych w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu
Autorzy:
Gąsowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33333038.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Irena Gombrowicz
Ostoja publishing house
„Teatr dla Młodzieży Żeńskiej”
„Biblioteka Wieczornicowa”
Polish Youth Association
theatre play
teaching literature
Catholic press
wydawnictwo „Ostoja”
Teatr dla Młodzieży Żeńskiej
Biblioteka Wieczornicowa
Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej
sztuka teatralna
literatura dydaktyczna
prasa katolicka
Opis:
W artykule opisuję współpracę Ireny Gombrowicz z poznańskim wydawnictwem „Ostoja”. Analiza materiałów zgromadzonych w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu pozwoliła mi ustalić jeden z pseudonimów autorki „sztuczek”. Na jej prośbę opublikowane teksty podpisano skrótem utworzonym z pierwszych liter imienia i nazwiska – Irgo. W latach 1933-1935 w seriach Biblioteka Wieczornicowa oraz Teatr dla Młodzieży Żeńskiej ukazało się pięć utworów: Pierwsza nagroda, Służyć chcę, Od przeszłości do przyszłości, Dary przyjaźni i Przyjaciółka. Autorka ukazuje w nich wartość wspólnoty. Pochwala zaangażowanie i poświęcenie. Sztuki powstają na zamówienie, są dopasowane do skromnych możliwości młodzieżowych teatrów. Styl autorki charakteryzuje rodzaj dyskretnej ironii, skierowanej w stronę przeciwników, osób niewierzących oraz naiwnych i prostolinijnych dziewcząt. Gombrowiczówna znacznie wcześniej niż Witold czyni z pisania sposób na zarabianie pieniędzy. Pisze w zgodzie ze swoim sumieniem, ukształtowanym przez religijne środowisko z kręgu Cecylii Plater-Zyberkówny. Prowadzone przeze mnie badania archiwalne i zebrane w ich toku informacje pozwalają szerzej spojrzeć na rodzinę Gombrowiczów, opisać środowisko, w którym kształtował się także gust literacki Witolda Gombrowicza, znaleźć analogie pomiędzy jego infantylnym buntem a dydaktyzmem Ireny.
The article describes the cooperation of Irena Gombrowicz with the Ostoja publishing house in Poznań. An analysis of the materials collected in the Archdiocese Archives in Poznań allowed me to establish one of the pseudonyms of the author of the theatre play. At her request, the published texts were signed with the abbreviation made of the first letters of the first and last name – Irgo. In 1933-1935, five works were published in the series “Biblioteka Wieczornicowa” and the series “Theatre for Women’s Youth”: First Prize, I serve, From the past to the future, Gifts of friendship and Friend. The author shows the value of the community in them. He commends commitment and dedication. The theatre plays are made to order; they are tailored to the modest possibilities of youth theatres. The author’s style is characterized by a kind of discreet irony directed at opponents, non-believers and naive and straightforward girls. Gombrowiczówna, much earlier than Witold, makes writing a way to earn money. He writes in accordance with his conscience, shaped by the religious milieu of Cecylia Plater-Zyberkówna. The archival research findings allow us to take a broader look at the Gombrowicz family, to describe the environment in which Witold Gombrowicz’s literary taste was also shaped, and to find analogies between his infantile rebellion and Irena’s didacticism.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 197-220
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Trupy wstawać". O "Weselu" w reżyserii Jana Klaty
Autorzy:
Duda, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962171.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
theater, Polish theater, teatr, teatr polski, post-dramatic theatre, Jan Klata, Stanisław Wyspiański, Wesele, black metal
teatr polski, Stanisław Wyspiański, "Wesele", kultura popularna, Jan Klata, teatr postdramatyczny
Opis:
The article offers an analysis and interpretation of Jan Klata’s conception of staging Wesele [The Wedding] by Stanislaw Wyspianski at the National Old Theatre in Cracow. The author focuses on the key elements of Klata’s vision, beginning from anchoring this vision in the text, through the use of music and lyrics of the black metal band Furia, to scenography, costumes and actors, all of which make up the overall message of the performance as “the night of the living dead”. The author pays special attention to the characters of the drama as the living dead and to the apparitions from Act 2 of Wesele. 
Artykuł jest próbą analizy i interpretacji reżyserskiej koncepcji wystawienia Wesela Stanisława Wyspiańskiego w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Autor ukazuje kluczowe elementy wizji Jana Klaty, poczynając od umocowania tej wizji w tekście dramatu, poprzez użycie muzyki i tekstów blackmetalowego zespołu Furia, po rozwiązania scenograficzne, kostiumowe i aktorskie, które składają się na ogólną wymowę spektaklu jako „nocy żywych trupów”. Szczególną uwagę autor poświęca postaciom dramatu jako żywym umarłym oraz kreacjom zjaw z II aktu Wesela.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«W tym strasznym Wrocławiu»: Korespondencja Edmunda Wiercińskiego z Teresą Roszkowską 1950–1952
«In This Horrible Wrocław»: The Correspondence Between Edmund Wierciński and Teresa Roszkowska, 1950–1952
Autorzy:
Chojnacka, Anna
Piekut, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36139786.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
estetyka teatralna
teatr polski
produkcja teatralna
Edmund Wierciński
Teresa Roszkowska
theatre aesthetics
Polish theatre
theatrical production
Opis:
Malarka i scenografka Teresa Roszkowska i aktor i reżyser Edmund Wierciński znali się ponad dwadzieścia lat. Roszkowska zaprojektowała oprawę sceniczną do siedmiu przedstawień w reżyserii Wiercińskiego, to właśnie z jej udziałem powstały jego najlepsze spektakle. Wierciński i Roszkowska tworzyli zgrany i twórczy duet. Rozumieli się doskonale, byli wobec siebie lojalni. Na scenie tworzyli całościowe kompozycje, a jednocześnie dbali o najdrobniejsze szczegóły. Listy Teresy Roszkowskiej znajdują się w Archiwum Wiercińskich w Zbiorach Specjalnych Instytutu Sztuki PAN, sygn. 1209/8. Listy Edmunda Wiercińskiego pochodzą z Pracowni Historii Szkolnictwa Teatralnego w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie zostały zdeponowane przez adresatkę.
The painter and stage designer Teresa Roszkowska (1904–1992) and the actor and director Edmund Wierciński (1899–1955) had known each other for more than twenty years. Roszkowska designed the sets for seven productions directed by Wierciński, and the productions on which he collaborated with her were some of the best in his work.Wierciński and Roszkowska were a creative and well-working duo. They understood each other perfectly and were loyal to each other. They created comprehensive compositions on stage without losing sight of detail. The letters by Teresa Roszkowska are now part of the Wiercińskis’ Archive in the Special Collections of the Institute of Art at the Polish Academy of Sciences, No. 1209/8. The letters by Edmund Wierciński are kept at the Pracownia Historii Szkolnictwa Teatralnego (Laboratory of Research into the History of Theatre Education) of the Aleksander Zelwerowicz National Academy of Dramatic Art in Warsaw, where the addressee deposited them.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 135-162
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“We Could Have Ventured in the Opposite Direction”: Exploring the Legacy of Polish Theatre on the Festival Map of Independent Ukraine
„Mogliśmy pójść w przeciwnym kierunku”: Odkrywanie dziedzictwa polskiego teatru na festiwalowej mapie niepodległej Ukrainy
Autorzy:
Harbuziuk, Maiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28897489.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polsko-ukraińskie relacje teatralne
ukraińskie festiwale teatralne
mobilność kulturowa
Polish–Ukrainian theatre relations
Ukrainian theatre festivals
cultural mobility
Opis:
This article examines the representation of Polish theatre on the Ukrainian festival map. This study includes key stages, events, and trends, and aims to uncover both positive developments and underlying problems. The research is based on sources such as published material, information resources, and my experience as a theatre critic. The periods of individual “breakthroughs” (1992–2000), “local encounters” (2001–2011), and “dramaturgical and performative landing forces” (from 2011) are identified and briefly characterized. The article outlines a broad geographical and genre-specific range of festivals in which Polish theatres participate and highlights their contribution. It also discusses the reception of individual performances by Polish theatres in Ukrainian criticism. The author focuses on the absence of iconic plays of Polish theatre on the posters of Ukrainian festivals (the exception is Bzik tropikalny (The Tropical Craze) by Witkacy, directed by Grzegorz Jarzyna, 1998). This resulted in the fact that the most important achievements of Polish theatre remained unknown to the Ukrainian audiences, and the professional community gravitated more towards Russia than towards the West. Given the more than four-hundred-year history of Polish–Ukrainian relations, it is essential that steps be taken to restore Polish–Ukrainian theatrical communication in order to ensure that Ukrainian theatre is connected to the European cultural space.
Artykuł analizuje obecność polskiego teatru na ukraińskiej mapie festiwalowej. Obejmuje kluczowe etapy, wydarzenia i trendy, a jego celem jest odsłonięcie zarówno pozytywnych zmian, jak i podstawowych problemów. Tekst opiera się na opublikowanych materiałach, informacjach festiwalowych i doświadczeniach autorki jako krytyczki. Wyróżniono i krótko scharakteryzowano trzy okresy indywidualnych „sukcesów” (1992–2000), „spotkań lokalnych” (2001–2011) oraz „dramaturgicznych i performatywnych desantów” (od 2011 roku). Artykuł daje obraz lokalnej i gatunkowej różnorodności festiwali, w których uczestniczą polskie teatry, i podkreśla, jak wiele wnoszą w ich programy. Omawia również recepcję poszczególnych spektakli polskich teatrów w ukraińskiej krytyce. Autorka zwraca uwagę na nieobecność ikonicznych spektakli polskiego teatru na afiszach ukraińskich festiwali (wyjątkiem jest Bzik tropikalny Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny, 1998). To sprawiło, że ukraińska publiczność nie poznała najważniejszych osiągnięć polskiego teatru, a środowisko teatralne ciążyło bardziej ku Rosji niż ku Zachodowi. Biorąc pod uwagę ponad czterystuletnią historię stosunków polsko-ukraińskich, konieczne jest podjęcie kroków w celu przywrócenia polsko-ukraińskiej komunikacji teatralnej, aby zapewnić ukraińskiemu teatrowi połączenie z europejską przestrzenią kulturową.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 4; 57-80
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La casa delle donne. Sulla storia della traduzione italiana di Dom kobiet di Zofia Nałkowska
La casa delle donne. The history of the Italian translation of Dom kobiet by Zofia Nałkowska
Autorzy:
Kłos, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409077.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Zofia Nałkowska
Sibilla Aleramo
history of translation
theatre translation
Reception of Polish literature in Italy
Opis:
In 1930 Sibilla Aleramo translated the play Dom kobiet by Polish writer Zofia Nałkowska into Italian. This three-act drama, probably the first play with only female characters in the history of theatre, was set in Warsaw the same year and was suddenly a huge success in Poland. Aleramo’s translation has remained unpublished and has been preserved (as a manuscript and a typescript draft) in the author’s archive belonging to the Fondazione Istituto Gramsci in Rome. The paper focuses on the history of this text, based mainly on the analysis of Nałkowska’s diary and unpublished letters and documents from Aleramo’s archive.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2015, 6; 107-123
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kulawym bogu Hefajstosie. W antycznej pracowni Jana Dormana
The Lame God Hephaestus. Jan Dorman and the Classical Tradition
Autorzy:
Biernat, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36149423.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Anna Świrszczyńska
teatr dziecięcy
starozytny teatr grecki
teatr polski
children theatre
ancient Greek theatre
Polish theatre
Opis:
Artykułu jest próbą ujęcia działań teatralnych Jana Dormana w perspektywie antyku. Przedmiotem badań są zbiory archiwalne Instytutu Teatralnego dokumentujące współpracę Jana Dormana z Anną Świrszczyńską nad inscenizacją słuchowiska „O kulawym bogu Hefajstosie”. Zachowana korespondencja twórców oraz egzemplarze reżyserskie pozwalają odkryć i opisać inspiracje Dormana spuścizną antyku. Mimo iż reżyser nigdy nie zaadaptował na scenę żadnego tekstu antycznego, podejmowane przez niego działania wskazują na silną obecność greckiego antyku, w szczególności tradycji komediowej, w jego myśleniu teatralnym.
The paper is an analysis of Jan Dorman’s theatre practice in the context of the classical tradition. It examines the archival collections of The Theatre Institute documenting the collaboration of Jan Dorman with Anna Świrszczyńska on the staging of O kulawym bogu Hefajstosie (“The Lame God Hephaestus”), Świrszczyńska’s radio play. The extant  correspondence between the creators of the production and the director’s copies permit us to explore and analyse the ways in which classical antiquity inspired Dorman’s work. Although Dorman never adapted any ancient Greek text to the stage, his practice indicates a strong presence of the classical tradition, in particular the Greek comedy, in his mode of theatre.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 181-195
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptacja jako twórcza praktyka w polskim teatrze współczesnym. Krystian Lupa – Krzysztof Warlikowski – teatr krytyczny
Adaptation as a Creative Practice in Polish Contemporary Drama. Krystian Lupa – Krzysztof Warlikowski – Critical Theatre
Autorzy:
Sordyl, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511421.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish theatre after 1989
critical theatre
adaptation practices
Krystian Lupa
Krzysztof Warlikowski
Opis:
Adaptation of different literary texts is one of the important practices in Polish contempo-rary theatre after 1989. Adaptations are being undertaken by the creators of the authorial theatres, directors of the repertory theatres and young artists who began their professional career in the theatre in the late nineties and after a year 2000. The article discusses three different types of adaptory practices. Krystian Lupa's adaptations are a kind of creative dialogue with literature that becomes a base for individual and evolving esthetics of his own theatre. Krzysztof Warlikowski struggles with the tradition and exceeds it. Directors repre-senting critical theatre use classical dramatical and epic texts to build a dialectical discourse with Polish “ready¬ made world”.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 2(8); 43-60
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrzej Wajda’s Two Hamlets and One Macbeth: The Director’s Struggle with Shakespearean Tragedy in the Changing Contexts of Polish History
Autorzy:
Fabiszak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888889.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
William Shakespeare
Hamlet
Macbeth
Andrzej Wajda
Polish theatre productions
Opis:
Andrzej Wajda is a renown Polish theatre and film director, whose achievements have been recognised by theatre and film artists and critics all over the world (he has been awarded an Oscar). He has directed four versions of Hamlet and two versions of Macbeth (one for Polish television in 1969, the other for the Stary Theatre in Kraków in 2004). I propose to look at three productions to trace Wajda’s evolution in his approach to Shakespearean tragedy: Hamlet III, scenes of which were first staged in the Royal Castle of Wawel in Cracow, and then at the Stary Theatre in 1981. It was a Hamlet which addressed significant Polish problems (Wawel being a symbol of Poland, its historical power, the seat of the powerful Jagiellonian dynasty).1 The context of the production is also very significant: the time of the Solidarity festival, as it is now called in Poland (on 13 December 1981 martial law was introduced in Poland), so the performance could not help avoiding political issues. The director’s next take at Hamlet (his fourth attempt) occurred in 1989, another critical year in the Polish post-war history; surprisingly enough, the production was not so much Poland-oriented or politically involved as the previous version; instead Wajda poses questions about the condition of theatre in Poland and anticipates a less pressing need for politicising theatrical performances in the years to come. His Macbeth in turn was produced at the time of Poland’s engagement in the war on terrorism in Iraq; modern war of the ‘civilised world’ becomes a most significant frame for the production, but not the only one. The performance, showing the Macbeths as an elderly couple who are confronted with possibly the last chance to make a difference in their life, touches upon both getting old and a long-term marriage.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2016, 25/3; 97-106
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antifascist Mothers and Folk Healers: Queer Reinterpretations of Polish and Regional Cultural Archetypes in Familia
Autorzy:
Pokrowiecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343973.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
audio series
familia
folk healers
nationalism
podcast
Polish mother
queer
theatre
Opis:
The article serves as an analysis of Familia, a Polish independent fiction podcast from 2020 produced by the Teraz Poliż theatre as a response to increase of state supported homophobic propaganda in the recent years. By pointing out similarities and differences between the podcast in question and mainstream Polish audio series, as well as drawing comparisons to popular globally distributed independent audio fiction produced in English, the author aims to prove the unique position of Familia as a sole representative of a politically conscious podcast drama presenting a specifically Polish perspective on queer emancipation. The author then proceeds to analyse the narrative content of the podcast, presenting the ways in which the story plays with elements of traditional, Polish national identity, reframing them via a radical lens as potential symbolic tools for LGBTQ+ emancipation and antifascist resistance in everyday life, while at the same time warning of the limited scope of use for such tools.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2022, 66, 2; 29-43
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 102

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies