Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish Eastern policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Bezpieczeństwo międzynarodowe Polski w kontekście relacji z Republiką Białorusi i Ukrainą w koncepcjach i praktyce politycznej Zjednoczonej Prawicy od 2015 roku do lutego 2022 roku
International security of Poland in the context of relations with the Republic of Belarus and Ukraine in the concepts and political practice of the United Right from 2015 to February 2022
Autorzy:
Tomaszewski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202994.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Instytut Dyskursu i Dialogu
Tematy:
Polska polityka wschodnia
bezpieczeństwo Polski
polska myśl
polityczna
polskie partie prawicowe
Polish eastern policy
Poland’s security
Polish political thought
Polish right-wing parties
Opis:
Po wygraniu wyborów w 2015 roku głównym przedstawicielem prawicy w parlamencie była Zjednoczona Prawica – koalicja czerpiąca z różnych nurtów prawicowych, która zwyciężyła również w kolejnych wyborach parlamentarnych w 2019 roku. Wobec tego w latach 2015-2023 wspomniane środowisko realizowało swój program wyborczy, a zawarte w nim postulaty miały stanowić podstawę prowadzenia polityki publicznej.
After winning the election in 2015, the main representative of the right in the parliament was Zjednoczona Prawica [the United Right], a coalition drawing from various right-wing parties, which also won the next parliamentary elections in 2019. Consequently, between 2015 and 2023, the aforementioned circles implemented their policies, and the proposals contained therein were to form the basis for the implementation of public policy. The articles presents the changes which took place in the Polish foreign policy toward Belarus and Ukraine, as well as the concept of the Polish security policy towards these countries.
Źródło:
Dyskurs & Dialog; 2023, 12(2); 99-115
2658-2368
2658-2406
Pojawia się w:
Dyskurs & Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History Under Censorship: Józef Piłsudski’s Eastern Policy in Polish Marxist Historiography (1945–1989)
Historia pod cenzurą: polityka wschodnia Józefa Piłsudskiego w polskiej historiografii marksistowskiej (1945–1989)
Autorzy:
Borymskyi, Vitalii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38586289.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Józef Piłsudski
polityka wschodnia
PRL
polityka historyczna
historiografia
Eastern policy
Polish People’s Republic
history policy
historiography
Opis:
The article examines the historiography and history policy in the communist Polish People’s Republic (1945–1989) regarding the Eastern policy of Józef Piłsudski. Poland was one of the most important countries in the socialist camp, and it had a complicated history of relations with the USSR. Under Moscow’s influence, Poland had to adapt its official history to the Soviet one. This was especially difficult to accomplish considering recent hostile Polish-Soviet relations. Consequently, implementing such a history policy was a complex and uneven process. Piłsudski’s policy was treated extremely negatively during the Stalinist period, a view that softened in subsequent years under the influence of a gradual liberalisation of the history policy of the state. Although the general interpretation of Piłsudski’s Eastern policy remained negative until 1989, it became significantly different from Soviet dogmas. The source of this study were both propaganda texts, professional historiography and historical essays.
Artykuł analizuje historiografię i politykę historyczną władz w PRL (1945–1989) w odniesieniu do polityki wschodniej Józefa Piłsudskiego. Polska była jednym z najważniejszych krajów obozu socjalistycznego i miała skomplikowaną historię stosunków z ZSRR. Pod wpływem Moskwy musiała dostosować swoją oficjalną historię do sowieckiej. Było to szczególnie trudne do osiągnięcia, biorąc pod uwagę niedawne wrogie stosunki polsko-sowieckie. Zatem wdrożenie takiej polityki historycznej było procesem złożonym i skomplikowanym. Polityka Piłsudskiego była w latach stalinowskich traktowana zdecydowanie negatywnie, w kolejnych latach spojrzenie to łagodniało pod wpływem stopniowej liberalizacji polityki historycznej państwa. Niemniej, chociaż ogólna interpretacja polityki wschodniej Piłsudskiego pozostawała negatywna do 1989 roku, z czasem coraz bardziej różniła się od dogmatów sowieckich. Źródłem tego opracowania były zarówno teksty propagandowe, profesjonalna historiografia, jak i eseje historyczne.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2023, 47
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie Stronnictwo Ludowe wobec Rosji, Ukrainy i Białorusi w latach 2015–2019
The Polish People’s Party towards Russia, Ukraine and Belarus in 2015–2019
Польская народная партия в отношении России, Украины и Беларуси в 2015–2019 гг.
Autorzy:
Dębowski, Tomasz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988512.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish People’s Party
Russia
Ukraine
Belarus
Polish eastern policy
Польская народная партия
Россия
Украина
Беларусь
восточная политика Польши
Opis:
Eastern policy is one of the most important areas of Polish foreign policy. It regards the countries (of the former Soviet Union), that do not belong to the Euro-Atlantic structures. In 2015, Law and Justice won the parliamentary elections in Poland. Witold Waszczykowski was assigned as the head of the Ministry of Foreign Affairs, and was replaced in January 2018 by Jacek Czaputowicz. The aim of the study is to find an answer to the question: what was the attitude of the Polish People’s Party to Russia, Ukraine and Belarus in 2015–2019 and what premises influenced its shape? A working hypothesis was adopted: “The Polish People’s Party in 2015–2019 opted for a partnership model of Poland’s relations with Russia, Ukraine and Belarus, shaped on the basis of pragmatic premises”. The time limit for the research covered the period from July 17th, 2015 to November 11th, 2019. The analysis of the collected material made possible to answer the question (contained in the introduction to the article), and also confirmed the validity of the adopted working hypothesis. Moreover, it showed that for the Polish People’s Party, matters concerning eastern policy were not the leading thread in the reflection on Polish foreign policy.
Восточная политика является одним из важнейших направлений польской внешней политики. Это касается стран бывшего Советского Союза, не входящих в евроатлантические структуры. В 2015 году на парламентских выборах в Польше победила партия «Право и справедливость». Витольд Ващиковский возглавлял Министерство иностранных дел, которого в январе 2018 года сменил Яцек Чапутович. Цель исследования – найти ответ на вопрос, каким было отношение Польской народной партии к России, Украине и Беларуси в 2015–2019 годах и какие предпосылки повлияли на его формирование? Была принята рабочая гипотеза: «Польская народная партия в 2015–2019 годах выбрала партнерскую модель отношений Польши с Россией, Украиной и Беларусью, сформированную на основе прагматических предпосылок». Срок проведения исследования охватил период с 17 июля 2015 г. по 11 ноября 2019 г. Анализ собранного материала позволил ответить на вопрос, содержащийся во введении к статье, а также подтвердил справедливость принятой рабочей гипотеза. Более того, она показала, что для Польской народной партии вопросы восточной политики не были ведущей нитью в размышлениях о польской внешней политике.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 192-211
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
British Diplomacy, Soviet-Polish War, and the Treaty of Riga: Searching for Stabilization in Eastern Europe
Autorzy:
Sergeev, Evgeny Yu.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311706.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Versailles world order
Soviet-Polish War
Riga peace treaty
British diplomacy
British policy in Eastern Europe
światowy ład wersalski
wojna polsko-sowiecka
traktat ryski
dyplomacja brytyjska
brytyjska polityka w Europie Wschodniej
Opis:
British diplomacy played an important role not only during the Soviet-Polish War of 1919–20 but also in the settlement of this armed con‑ict, which ended with the signing of the Riga peace treaty on 18 March 1921. How effective was London? What political methods did the British government use to achieve the main strategic objective of stabilizing the Versailles order in Eastern Europe? And what were the short- and long-term consequences for Soviet Russia and Poland? The answers to these questions will be given in this article, based upon diplomatic correspondence as well as on diaries and memoirs penned by direct participants and contemporary observers.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 14; 184-193
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’alliance franco-polonaise et la montée des périls dans la seconde moitié des années 1930
The Franco-Polish alliance and the rise of peril in the second half of the 1930s
Autorzy:
Davion, Isabelle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216276.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
foreign policy
Franco-Polish relations (1918–1939)
Józef Beck
Second Republic diplomacy
Quai d’Orsay
Eastern Pact (1934–1935)
Sudetenland crisis (1938)
polityka zagraniczna
stosunki polsko-francuskie (1918–1939)
dyplomacja II Rzeczypospolitej
Pakt Wschodni (1934–1935)
kryzys sudecki (1938)
politique étrangère
relations franco-polonaises (1918–1939)
diplomatie de la Seconde République (Pologne)
Pacte oriental (1934–1935)
crise des Sudètes (1938)
Opis:
La France a considéré l’alliance franco-polonaise de 1921 comme un élément d’un système de sécurité collective prévoyant une concertation avec la Tchécoslovaquie en cas d’agression allemande. Sa position a également évolué en raison du manque de coordination entre le Quai d’Orsay et l’État-major, car il est impossible de concilier le réseau d’alliances en Europe centrale avec la préparation d’une guerre strictement défensive. Le système de sécurité collective se dégrada dans les années 1930 et se déforme de plus en plus par la suite. Le droit des peuples à l’autodétermination fut instrumentalisé dans la crise de la minorité polonaise en Tchécoslovaquie qui s’intensifia à partir de 1937. Le potentiel de coopération franco-polonaise s’est considérablement réduit lors de la crise des Sudètes. Bonnet chercha à rendre la partie polonaise responsable afin de disculper la France et de justifier sa propre attitude conciliante à l’égard de Munich. Au Quai d’Orsay, en revanche, des tendances conscientes de la dévastation de la relation franco-polonaise cherchèrent à évaluer ce qu’il est possible d’en sauver.
France considered the Franco-Polish alliance of 1921 to be part of a collective security system that included consultation with Czechoslovakia in the event of German aggression. Its position also changed because of the lack of coordination between the Quai d’Orsay and the General Staff, as it was impossible to reconcile the network of alliances in Central Europe with the preparation of a strictly defensive war. The system of collective security deteriorated in the 1930s, and became increasingly distorted thereafter. The right of peoples to self-determination was instrumentalized in the crisis over the Polish minority in Czechoslovakia, which intensified from 1937. The potential for Franco-Polish cooperation was severely undermined by the Sudetenland crisis. Bonnet sought to blame the Polish side in order to exonerate France and justify his own conciliatory stance towards Munich. In the Quai d’Orsay, on the other hand, there were tendencies aware of the devastation of Franco-Polish relations that sought to assess what could be salvaged from them.
Francja uważała sojusz polsko-francuski z 1921 r. za ważną część systemu bezpieczeństwa zbiorowego, przewidującego konsultacje z udziałem Czechosłowacji w przypadku agresji ze strony Niemiec. Na zmianę postrzegania sojuszu przez Francję w okresie międzywojennym wpłynął brak koordynacji między Quai d’Orsay a Sztabem Generalnym, gdyż niemożliwe było pogodzenie sieci sojuszy w Europie Środkowej z przygotowaniem do wojny ściśle defensywnej. System bezpieczeństwa zbiorowego uległ w latach 30. degradacji, a następnie stopniowo ulegał wypaczeniu. Prawo narodów do samostanowienia zostało wykorzystane instrumentalnie w czasie kryzysu wokół mniejszości polskiej w Czechosłowacji, który nasilał się od 1937 r. Współpraca polsko-francuska została znacząco naruszona podczas kryzysu sudeckiego. Georges Bonnet za kryzys sudecki starał się obciążyć odpowiedzialnością stronę polską, aby poprawić wizerunek Francji i uzasadnić własne ugodowe stanowisko wobec układu monachijskiego.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 101-116
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La France, la Pologne et l’«esprit de Locarno» dans le projet de pacte oriental (1933–1934)
France, Poland and the “spirit of Locarno”. Poland and the French project of the Eastern Pact (1933-1934)
Autorzy:
Dessberg, Frédéric
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216277.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
French foreign policy (1918–1939)
European security (1918–1939)
Franco-Polish relations
Locarno treaties (1925)
non-aggression pact
Eastern pact (1934–1935)
Louis Barthou
Józef Beck
polityka zagraniczna Francji (1918–1939)
bezpieczeństwo europejskie (1918–1939)
stosunki polsko-francuskie
układ z Locarno (1925)
pakt o nieagresji
Pakt Wschodni (1934–1935)
Politique étrangère française (1918–1939)
Sécurité européenne (1918–1939)
Relations franco-polonaises
Accord de Locarno (1925)
Pacte de non-agression
Pacte oriental (1934–1935)
Opis:
La faiblesse de l’alliance militaire franco-polonaise s’explique par des intérêts nationaux divergents en matière de sécurité. Pour la France, la priorité est donnée aux défis posés par les menaces émanant de l’Allemagne, alors que pour la Pologne, ces défis sont essentiellement liés à la Russie soviétique. En conséquence, une ambiguïté est apparue dans la coopération militaire franco-polonaise, d’autant plus que la France préférait un système de sécurité collective et la Pologne des accords bilatéraux. La France a sécurisé ses frontières avec l’accord de Locarno, tandis que pour l’Europe centrale, elle souhaitait un accord de sécurité collective impliquant l’URSS. Dans le même temps, la conclusion par la Pologne d’un pacte de non-agression avec l’URSS est l’occasion pour la France de limiter ses engagements en matière d’alliance, qui doivent être concrétisés par le projet de pacte oriental – rejeté par la Pologne – en tant que «Locarno oriental». La question du projet a cependant révélé les limites du système de sécurité collective de la Société des Nations et, bien qu’il ne remette pas formellement en cause l’alliance existante, il a éloigné la Pologne et la France.
The weakness of the Franco-Polish military alliance stemmed from conflicting perceptions of security. France prioritized possible threats from Germany, while for Poland these threats came from Soviet Russia. This introduced ambiguity into their military cooperation, especially since France preferred a collective security system while Poland favored bilateral agreements. France secured its borders with the Locarno treaties, while for Central Europe it wanted a collective security agreement involving the USSR. Poland’s conclusion of a nonaggression pact with the USSR was an opportunity for France to limit its alliance commitments, which was to take concrete form in the draft Eastern Pact, rejected by Poland as an “Eastern Locarno”. It revealed the limits of the League of Nations’ collective security system and distanced Poland and France from each other, although it did not formally call into question the existing alliance.
Słabość polsko-francuskiego sojuszu wojskowego wynikała ze sprzecznych interesów w zakresie bezpieczeństwa narodowego. Dla Francji priorytetowe były wyzwania związane z zagrożeniami płynącymi z Niemiec, podczas gdy dla Polski takie wyzwania odnosiły się przede wszystkim do sowieckiej Rosji. W związku z tym pojawiła się dwuznaczność w polsko- francuskiej współpracy wojskowej, szczególnie że Francja preferowała system bezpieczeństwa zbiorowego, a Polska – umowy bilateralne. Francja zapewniła sobie bezpieczeństwo granic układem z Locarno, a dla Europy Środkowej chciała układu bezpieczeństwa zbiorowego z udziałem ZSRR. Przy czym zawarcie przez Polskę paktu o nieagresji z ZSRR było dla Francji okazją do ograniczenia jej zobowiązań sojuszniczych, które miał urzeczywistniać w zamyśle – odrzucony przez Polskę – projekt paktu wschodniego jako „wschodniego Locarno”. Sprawa projektu ujawniła jednak ograniczenia systemu bezpieczeństwa zbiorowego Ligi Narodów, a także – choć formalnie nie zakwestionował istniejącego sojuszu – oddalił od siebie Polskę i Francję.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 87-100
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partie polityczne w Polsce wobec polityki wschodniej i współpracy polsko-ukraińskiej: uwarunkowania, koncepcje, ewolucja
Political parties in Poland towards eastern policy and Polish-Ukrainian cooperation: conditions, concepts, evolution
Autorzy:
Sokół, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343674.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political parties
eastern policy
Polish-Ukrainian relations
partie polityczne
polityka wschodnia
relacje polsko-ukraińskie
Opis:
Opracowanie podejmuje problematykę stanowisk partii politycznych w Polsce w kwestii polityki wschodniej, a szczególnie współpracy polsko-ukraińskiej. W związku z tym podjęto próbę odpowiedzi na pytania dotyczące uwarunkowań historycznych tych poglądów, wpływu sytuacji międzynarodowej oraz wewnętrznej w Polsce i na Ukrainie. Przedmiotem analizy były m.in. zagadnienia relacji gospodarczych, poglądów dotyczących integracji europejskiej Ukrainy, relewancji kwestii historycznych w programach i decyzjach partii politycznych od początku lat dziewięćdziesiątych do 2023 roku.
The study addresses the issue of the positions of political parties in Poland on eastern policy, in particular on Polish-Ukrainian cooperation. Therefore, an attempt was made to answer questions about the historical background of these views, the impact of international and internal situation in Poland and Ukraine. The subject of the analysis was the issues of economic relations, views on the European integration of Ukraine, the relevance of historical issues in the programs and decisions of political parties from the early 1990s to 2023.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 99-113
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terytoria wschodnie Polski Odrodzonej. Spojrzenie Włodzimierza Mędrzeckiego (spostrzeżenia i refleksje na marginesie)
Eastern Territories of Reborn Poland. Włodzimierz Mędrzecki’s View (Observations and Reflections on the Margin)
Autorzy:
Kornat, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233625.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
II Rzeczpospolita
Kresy
mniejszości narodowe
polska polityka wewnętrzna
Second Republic of Poland
Eastern Borderlines
national minorities
Polish internal policy
Opis:
Artykuł jest krytycznym komentarzem do książki Włodzimierza Mędrzeckiego, Kresowy kalejdoskop. Wędrówki przez ziemie wschodnie Drugiej Rzeczypospolitej 1918–1939 (2018). Autor podejmuje pytania o bilans historyczny polskiego posiadania ziem wschodnich, uzyskanych w następstwie zwycięskiej dla Polski wojny z Rosją sowiecką w latach 1919–1920.
This article is a critical commentary on Włodzimierz Mędrzecki’s book, Kresowy kalejdoskop. Wędrówki przez ziemie wschodnie Drugiej Rzeczypospolitej 1918–1939 (Kaleidoscope of the Borderlands. Wanderings through the Eastern Lands of the Second Polish Republic 1918–1939) (2018). The author takes up questions about the historical balance of Polish possession of the eastern territories, obtained in the aftermath of the 1919–1920 war with Soviet Russia, which was victorious for Poland.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 1; 249-262
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agriculture and Rural Development as a Main Objective of Polish Cooperation and Development Aid for the Republic of Moldova
Autorzy:
Sikora-Gaca, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048211.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Republic of Moldova
Eastern Partnership
Policy Coherence for Development
Polish-Moldovan economic co-operation
Policy Coherence for Development of the European Union
Polish Official Development Aid
agriculture
rural development
small grants
Opis:
Agriculture and development of rural areas are important sectors of Polish-Moldovan cooperation and development aid. Importantly, both of them constitute structural problems, similar to those which faced agriculture in Poland in the 1990s. Through Polish aid and development cooperation, various measures are initiated which increase the competitiveness of Moldovan agricultural production, improve sanitary and phytosanitary conditions, bring technological innovations in agricultural farms, ensure modernization of rural infrastructure, providing support to small and medium-sized entrepreneurs, cooperatives, and agricultural consultants, along with professional activation of the Republic’s residents.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 38 (45); 89-106
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oś Warszawa-Bukareszt i miejsce Rumunii w inicjatywie Trójmorza? Polsko-rumuńskie przywództwo w inicjatywie Trójmorza (3SI)
Autorzy:
Lewandowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053590.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Three Seas Initiative
Romania
Romanian foreign policy
Polish foreign policy
geopolitics of Central and Eastern Europe
international security
Inicjatywa Trójmorza
Rumunia
rumuńska polityka zagraniczna
polska polityka zagraniczna
geopolityka Europy Środkowo-Wschodniej
bezpieczeństwo międzynarodowe
инициатива трех морей
Румыния
внешняя политика Румынии
внешняя политика Польши
геополитика Центральной и Восточной Европы
международная безопасность
Opis:
The article discusses the issue of Romania’ s place and role in the Three Seas Initiative. The text introduces the Polish view of cooperation with reference to the common objectives of both countries and the Community concepts of security policy development in Central and Eastern Europe. The paper discusses the idea of the Three Seas Initiative, illustrates its place in Romania’ s foreign policy and security strategy, as well as examines the potential for Polish-Romanian cooperation in the Three Seas Initiative, indicating common grounds required for partnership and leadership of both countries in the Three Seas Initiative region.
Artykuł porusza kwestię miejsca i roli Rumunii w Inicjatywie Trójmorza. Tekst wprowadza polskie spojrzenie na współpracę w odniesieniu do wspólnych celów obu krajów oraz wspólnotowych koncepcji rozwoju polityki bezpieczeństwa w Europie Środkowo-Wschodniej. Artykuł omawia ideę Inicjatywy Trójmorza, ilustruje jej miejsce w rumuńskiej polityce zagranicznej i strategii bezpieczeństwa, a także analizuje potencjał polsko-rumuńskiej współpracy w ramach Inicjatywy Trójmorza, wskazując wspólne podstawy potrzebne do partnerstwa i przywództwa oba kraje w regionie Inicjatywy Trójmorza.
В статье обсуждается место и роль Румынии в Инициативе трех морей. Текст представляет польский взгляд на сотрудничество в отношении общих целей обеих стран и концепции Сообщества по развитию политики безопасности в Центральной и Восточной Европе. В статье обсуждается идея инициативы трех морей, показано ее место во внешней политике и стратегии безопасности Румынии, а также анализируется потенциал польско-румынского сотрудничества в рамках инициативы трех морей, указывая на общие основы, необходимые для партнерства и лидерства обеих сторон. страны региона Инициативы трех морей.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 45-59
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter polityki agrarnej rządów polskich we wschodnich oraz południowo-wschodnich województwach II Rzeczypospolitej
The nature of Polish agricultural policy in eastern and south-eastern Voivodships during the Second Republic
Autorzy:
Hud, Bohdan
Muravskiy, Oleg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943582.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
konflikt społeczny
II Rzeczpospolita
Galicja Wschodnia
Wołyń Zachodni
polityka agrarna
polityka narodowościowa
osadnictwo wojskowe
kolonizacja
cywilna
UPA
Social conflict
Second Polish Republic
Eastern Galicia
Western Volhynia
agricultural policy
nationality policy
military settlements
civilian colonization
Opis:
Autorzy formułują i argumentują tezę, że polityka agrarna odrodzonego państwa polskiego na terenach „ukrainnych” (galicyjskich oraz wołyńsko-poleskich) stała się w rzeczywistości elementem jego polityki narodowościowej. Korzenie owej polityki agrarnej sięgały czasów sprzed I wojny światowej. Polscy politycy galicyjscy wprowadzili wówczas regulację stanowiącą, że z parcelacji wielkich majątków ziemskich na terenach mieszanych pod względem narodowościowym powinni korzystać przede wszystkim drobni właściciele polscy, a nie Rusini. Z upływem czasu podejście takie stało się kamieniem węgielnym polityki agrarnej II Rzeczypospolitej. Przyjęte w latach 20. XX w. ustawy wyznaczające zasady reformy rolnej były dyskryminujące dla ukraińskich chłopów mieszkających na kresach południowo-wschodnich II RP. Przede wszystkim ze względu na tzw. rację stanu przewidywały one dalsze istnienie wielkiej własności ziemskiej na tych terenach. Ponadto nawet wyznaczona aktami prawnymi górna granica „normy” – od 300 do 700 ha – niejednokrotnie była znacznie przekraczana. Dyskryminacja miejscowych chłopów w procesie parcelacji dodatkowo była pogłębiana przez państwową politykę osadnictwa wojskowego i kolonizacji cywilnej terenów z przewagą ludności „niepolskiej”. Zakładano, że tylko polski chłop może „uspokoić kresy”. Pojawienie się w zamkniętych społeczeństwach wiejskich stosunkowo dużej liczby „obcychobcych” zaostrzało problem braku ziemi uprawnej, dawało podstawy do pogłębiania się konfliktów społecznych oraz tworzyło korzystne warunki do prowadzenia propagandy zarówno nacjonalistycznej, jak i komunistycznej. Tak więc „narodowy” charakter agrarnej polityki polskich rządów w latach międzywojnia wywarł negatywny wpływ na stosunki polsko-ukraińskie zarówno w tym okresie, jak i w czasie II wojny światowej.
The author formulates and argues the thesis that the agricultural policy of the new Polish State in Ukrainian territories (Galicia, Polissya, and Volhynia) became an essential element of its ethnic policy. The roots of this policy dated back to before World War I. Polish politicians in Galicia introduced a regulation that big estates should be parceled out in ethnically mixed lands in a way that made the Polish small landowners, not the Ruthenians the primary beneficiaries. Over the course of time, it became a cornerstone of the agricultural policy of the Second Polish Republic. The principles of the land reform, dated back to the 1920s, were discriminating against Ukrainian peasants living in the south-eastern part of the II Polish Republic. First of all, because of the so-called raison d’état, which allowed for the further existence of large landed properties Even the legally defined upper limit – from 300 to 700 hectares – was oftentimes significantly exceeded. Discrimination of the local peasantry during the land division period was additionally intensified through the military settlement policy and civilian colonization of lands with the prevailing non-Polish population. It was generally considered that only Polish peasants could improve the situation in the Eastern borderlands. The growing number of settlers in closed rural communities caused a lack of arable land, and in consequence deepening civil conflicts, as well as favourable conditions for both nationalistic and communist propaganda. Thus, the nationalistic character of the Polish agricultural policy during the interwar period had a negative impact on Polish-Ukrainian relations both then and during World War II.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 15, 2; 113-128
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polsko-niemieckie stosunki polityczne na przestrzeni trzech dekad po zjednoczeniu Niemiec – główne zagadnienia
Polish-German Political Relations in the Three Decades After the Reunification of Germany – Main Issues
Autorzy:
Kosman, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035134.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
stosunki polsko-niemieckie
NATO
Unia Europejska
konflikt rosyjsko-ukraiński
polityka wschodnia
Gazociąg Północny
Polish-German relations
the European Union
the Russian-Ukrainian conflict
Eastern policy
North Stream
Opis:
Stosunki polsko-niemieckie po zjednoczeniu Niemiec stanowią interesującą płaszczyznę badań, co wynika z trudnych i bolesnych relacji w historii, całego szeregu wzajemnych stereotypów, ale i pozytywnych doświadczeń. Autor uważa, że na tym tle ich bilans w ostatnich trzech dekadach wypada pozytywnie. Na potwierdzenie tej tezy w artykule dokonano – i to jest jego zasadniczym celem – selekcji istotniejszych płaszczyzn wzajemnych relacji, poczynając od ich traktatowego uregulowania w latach 1990–1991. Duży nacisk został położony na multilateralny kontekst stosunków polsko-niemieckich, m.in. na rolę Niemiec jako adwokata Polski w staraniach o przyjęcie do UE i NATO, zarys polityki wschodniej obu państw (stosunek do Rosji i Ukrainy), ale i kwestie sporne, jak np. kontrowersje wokół systemu decyzyjnego w UE i ważniejsze problemy bilateralne. W artykule wykorzystano monografi e z zakresu problematyki niemcoznawczej, publikacje niemieckich ośrodków badawczych, czasopisma naukowe, prasę oraz strony internetowe niemieckiego rządu i resortu spraw zagranicznych (Auswärtiges Amt).
Polish-German relations after the reunification of Germany constitute an interesting field of research, which results from difficult and painful relations in a distant history, a whole range of mutual stereotypes but also positive experiences. The author believes that against this background their balance in the last three decades is positive. To confirm this thesis, the article makes – and this is its main goal – the selection of more important areas of mutual relations, starting from their treaty regulation in the years 1990–1991. Great emphasis was placed on the multilateral context of Polish- German relations, including the role of Germany as Poland’s advocate in efforts to join the EU and NATO, an outline of the eastern policy of both countries (attitude towards Russia and Ukraine) but also disputable issues, such as controversy around the decision-making system in the EU and major bilateral problems. The article uses monographs in the field of German studies, publications of German research centers, scientific journals, press and websites of the German government and the Ministry of Foreign Affairs (Auswärtiges Amt).
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 2; 129-148
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
US political and military involvement in the security of Central and Eastern Europe after 1989 – the example of Poland
Polityczne i wojskowe zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w bezpieczeństwo Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 r. na przykładzie Polski
Autorzy:
Kugler, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145346.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
Polish security
Polish security policy
United States of America
Central and Eastern Europe
bezpieczeństwo Polski
polska polityka bezpieczeństwa
Stany Zjednoczone Ameryki
Europa Środkowo-Wschodnia
Opis:
The article discusses how the United States of America has contributed to the security of Central and Eastern Europe, both politically and militarily, since the end of the Cold War, using Poland’s example. It shows that the United States committed itself to the security of both Poland and the region, following the collapse of communism in Poland in 1989, albeit to a varying degree in different countries. America played a pivotal role in NATO enlargement in the 1990s, and in extending security assurances to Poland, Hungary, and the Czech Republic, as well as to other countries in the subsequent years. It has continued to assist Poland with its defence reform, thus enhancing its military capabilities. It was also instrumental in strengthening NATO’s eastern flank after 2014, a salient point on Poland’s security agenda since it acceded to the Alliance. It is argued that American political and military involvement in Poland’s security has been both substantial and beneficial, and there is a real need for continued political and military cooperation with the USA and its presence in the region. In the article, the determinants of Poland’s post-Cold War security policy are outlined. Next, the roles that both countries have played in each other’s policies are explained. After that, the US contribution to Poland’s security, both in the political and military spheres, is presented. Finally, an attempt is made to evaluate American involvement, and the author’s perspective on the future of the Poland-US cooperation is offered.
W artykule omówiono na przykładzie Polski wkład Stanów Zjednoczonych Ameryki w bezpieczeństwo Europy Środkowo-Wschodniej w aspekcie politycznym i wojskowym po zakończeniu zimnej wojny. Pokazano, że Stany Zjednoczone były zaangażowane we wzmocnienie bezpieczeństwa Polski oraz regionu po upadku komunizmu w 1989 r., choć w różnym stopniu w różnych krajach. Ameryka odegrała kluczową rolę w procesie rozszerzenia NATO w latach 90. oraz objęcia gwarancjami bezpieczeństwa Polskę, Czechy, i Węgry, a także inne kraje regionu w kolejnych latach. Stany Zjednoczone wspierały Polskę w procesie reformy systemu obronnego, zwiększając w ten sposób jej zdolności wojskowe. USA odegrały także kluczową rolę we wzmocnieniu wschodniej flanki NATO po 2014 r., co zawsze stanowiło istotny punkt polityki bezpieczeństwa Polski od momentu jej wstąpienia do Sojuszu Północnoatlantyckiego. W opinii autora polityczne i militarne zaangażowanie USA w bezpieczeństwo Polski było zarówno znaczące, jak i korzystne, a ponadto istnieje rzeczywista potrzeba kontynowania współpracy politycznej i wojskowej z USA oraz ich obecności w regionie. W artykule nakreślono uwarunkowania polskiej polityki bezpieczeństwa po zakończeniu zimnej wojny. Następnie wyjaśniono role, jakie oba kraje odegrały we wzajemnej polityce. Dalej przedstawiono wkład USA w bezpieczeństwo Polski, zarówno w sferze politycznej, jak i wojskowej. Na zakończenie autor podjął się próby dokonania oceny amerykańskiego zaangażowania i przedstawił swój punkt widzenia na rozwój współpracy polsko-amerykańskiej w sferze bezpieczeństwa.
Źródło:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 2(196); 320-338
2544-7122
2545-0719
Pojawia się w:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualność tzw. „doktryny Giedroycia” w kontekście polityki Unii Europejskiej wobec Rosji
Autorzy:
Tomasz, Kamiński,
Marcin, Frenkel,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894819.pdf
Data publikacji:
2019-11-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Polish eastern policy
foreign policy of the EU
Jerzy Giedroyc
Juliusz Mieroszewski
ULB
international relations
European studies
Polska polityka wschodnia
polityka zagraniczna Unii Europejskiej
stosunki międzynarodowe
studia europejskie
Opis:
Russian intervention in Donbas and annexation of Crimea have triggered a fundamental revision of the EU policy towards Easter neighbourhood and Russia. The main goal of this paper is to develop discussion about the EU strategy towards Russia by presenting political concept named “The Giedroyc doctrine”, created by Polish intellectuals on exile, when Poland was under Soviet domination. Although created a few decades ago, some elements of this doctrine are still surprisingly relevant today and may contribute to contemporary European debate. In particular, we argue that strengthening the prosperity, stability and security in Eastern Europe is possible only when Russia transforms itself into a prosperous and democratic state. Autocratic and neo-imperial Russia undermines any major pro-Western political changes in the region. Therefore, successful transformation of Russia into stable, prosperous and democratic state should be included into the long-term vision of European politicians who intend to keep Europe secure. All political activities in the Eastern neighbourhood should be subordinated to this. It means that economic support for Ukraine and strengthening cooperation with this country should not be a goal itself. Westernization of Ukraine ought to be perceived only as a beginning of political transformation of the whole region.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2019, 2; 69-83
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audiencje polityków komunistycznej Polski u papieża w latach 1945–1978
Polish Communist Politicians’ Audiences with the Pope in 1945–1978
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478031.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
dyplomacja komunistyczna
polityka zagraniczna PRL
Stolica Apostolska
Pius XII
Jan XXIII
Paweł VI
polityka wschodnia Watykanu
relacje państwo–Kościół
Communist diplomacy
foreign policy of the Polish People’s Republic
Holy See
John XXIII
Paul VI
eastern policy of the Vatican
state-Church relations
Opis:
After the Second World War, Communist Poland and the Holy See did not maintain official diplomatic relations for over a quarter of the century (1945–1974). Despite that complicated situation, there were several personal meetings between the Pope and the representatives of Communist Poland during the pontificated of Pius XII, John XXIII and Paul VI. These meetings seemingly confirm the definite rule of the Vatican’s diplomacy which does not refuse to talk with anyone and to conduct dialogue in any situation. The analysis of the circumstances and the courses of meetings between Communist politicians from Poland and the Pope allows us to draw the line that divides the period in question into two parts. Until 1965, the Pope held audiences with Catholic activists engaged in public Communist Poland, while after that date, there were also meetings with Communist politicians, including two foreign ministers and a First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. Throughout nearly the entire period, the primary goal of the relations between Poland and the Vatican, including meetings with the Pope, was to win the Holy See’s favour, particularly in opposition to the Primate, and create the propaganda image of religious freedom and good relations between the state and the Church in Poland. It is difficult to assess how the Holy See benefited from those meetings. The dialogue started in 1965, and it took an institutional form in 1974, but that did not affect the model of religious policy in Poland, and the strong position of the Church did not result from the dialogue between the Communists and the Vatican, but the unrelenting and principled policy of the Episcopate lead by the Primate. I have based the present article primarily on materials prepared by the Communist diplomatic service and stored in the Archives of the Ministry of Foreign Affairs and documents prepared by the Party and administration of the Communist Poland, particularly the Office for Religious, and stored at the Polish Central Archives of Modern Records. Diaries and memoirs also proved to be important – particularly those by Jerzy Zawieyski and Janusz Zabłocki.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 50-71
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies