Temat: Piastów - Katalog OPAC zbiorów

Tytuł:: Kaliski gród Piastów na Zawodzi u - dziedzictwo kulturowe Europy
The Piast town in Kalisz-Zawodzie - cultural heritage of the Europe
Autorzy:: Ziąbka, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/399631.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: Gród Piastów
ochrona zabytków
Piast Castle
protection of monuments
Opis:: Gród Piastów na Zawodziu zbudowano w IX wieku w ramionach rzeki Prosny i do XIII wieku ten warowny gród stanowił centrum Kalisza. W tym czasie pełnił on funkcję centralnego ośrodka w tym rejonie i był siedzibą władz świeckich i kościelnych. W publikacji omówiono projekt kompleksowej ochronę istniejącej substancji zabytkowej wraz z otoczeniem, przy jednoczesnym wykorzystaniu grodziska na Zawodziu do celów ekspozycyjno-oświatowych.
An Early Medieval burg city in Zawodzie built in 9th century, situated in the Valley of Prosna River, to the 13th century was one of the greatest Piast town centres. This town was seat of secular and ecclesiastical authorities. The project of complete protection of existing relicts with surrounding places were described in the paper. Old town in Zawodzie are make accessible for exposition and educational objects.
Źródło:: Inżynieria Ekologiczna; 2008, 20; 26-33
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:: Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Uzbrojenie z Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy na kartach polskiej historiografii
Autorzy:: Ziółkowski, Konrad.
Powiązania:: Studia z Dziejów Polskiej Historiografii Wojskowej 2013, T. 14, s. 87-102
Data publikacji:: 2013
Tematy:: Piastowie (dynastia)
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy zbiory
Uzbrojenie (wojsk.) Polska 10-12 w.
Historia
Historiografia polska
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Dolina rzeki Prosny – turystyka krajobrazu chronionego w kotlinie grabowskiej (wieś Pzystajnia i okolice) wraz ze śladami historii
The Posna river valley – tourism and the protected landscape in grabów valley ( the village of Przystajnia and the area nearby)
Autorzy:: Krajewska, A.
Małecki, Z. J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/407516.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Instytut Badawczo-Rozwojowy Inżynierii Lądowej i Wodnej Euroexbud
Tematy:: rzeka
krajobraz
ochrona przyrody
turystyka
szlak bursztynowy
państwo Piastów
Powstanie Styczniowe 1863
morderstwa Polaków
river
landscape
nature protection
tourism
Amber Trail
Piast state
January Uprising of 1863
murders of the Polish
Opis:: Kotlina Grabowska ukształtowana została przez rzeźbę zlodowacenia środkowopolskiego, poddaną następnie procesom denudacji i działalności wód rzecznych. Czynnikiem geologicznym i historycznym wspólnym dla opisywanego regionu jest rzeka Prosna, wzdłuż której pojawiło się najstarsze osadnictwo. Dominującymi formami powierzch-ni są tutaj terasy wymienionej rzeki. Na części obszaru zaplanowano budowę zbiornika retencyjnego Wielowieś Klasztorna, co spowoduje radykalne zmiany krajobrazowe tego atrakcyjnego pod względem przyrodniczym regionu. Dolina Prosny w epoce przedchrześcijańskiej była terenem intensywnego osadnictwa plemiennego, które wraz z umocnieniem się państwa Piastów uległo przekształceniu w osadnictwo grodowe. Rzeka Prosna po części swojej długości służyła jako drogowskaz „Szlaku Bursztynowego” dla kupców rzymskich, prowadzący do wybrzeży Bałtyku. W południowo – wschodniej Wielkopolsce istniały w miarę dogodne warunki dla prowadzenia przez dłuższy czas walk w trakcie trwania powsta-nia styczniowego. Tereny zaboru rosyjskiego od zachodu graniczyły z polskimi ziemiami pozostającymi pod zaborem pruskim. W 1939 r. w nocy z 3 na 4 września we wsi Mączniki żołnierze Wehrmachtu 24 niemieckiej dywizji zamordowali 17 niewinnych mieszkańców wsi Mączniki i Ostrowa Kaliskiego.
Grabów Valley was shaped by the Middle Polish Glaciation followed by the processes of denudation and river activities. The geological and historical factor common for the described region is the Prosna river, along the banks of which the oldest settlements appeared. The Prosna river terraces are the dominating forms of the landscape here. A retention reservoir ‘Wielowieś Klasztorna’ is to be built over a part of the area, which will cause radical land¬scape change of this environmentally interesting region. In the pre-Christian era the Prosna river valley was a site of intensive tribal settlement, which, after the strengthening of the Piast state, changed into town settlement. Along a part of its course the Prosna river served as a signpost of the Amber Trail for the Roman merchants leading them to the Baltic Sea coast. The south-eastern part of Greater Poland provided fairly suitable conditions to conduct and continue military activities during the January Uprising. The area which was under the Russian rule bordered in its western part the part of Poland which was under the Prussian rule. In 1939 in the night of the 3rd of September the Wermacht soldiers of the 24th German Division murdered in the village of Mączniki 17 innocent inhabitants of the villages of Mączniki and Ostrów Kaliski.
Źródło:: Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska; 2014, 11; 53-82
2082-6702
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: „Usque in Vurta fluvium”. Nad trybutem Mieszkowym
Autorzy:: Jurek, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/602384.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Cesarstwo Ottonów
Mieszko I
monarchia pierwszych Piastów
trybut
stosunki polsko-niemieckie
Ottonian Empire
Early Piast monarchy
tribute
Polish-German relations
Opis:: Artykuł dotyczy zagadnienia stosunków najstarszego władztwa piastowskiego w X w. do cesarstwa Ottonów. Saski kronikarz Thietmar z Merseburga w swej relacji o bitwie stoczonej w 972 r. przez polskiego księcia Mieszka I z saskim margrabią Hodonem napisał (lib. II, cap. 29), że Mieszko był „wierny cesarzowi i płacił mu trybut aż do rzeki Warty” („inperatori fidelis tributumque usque in Vurta fluvium solvens”). Zdanie to było od dawna przedmiotem sprzecznych interpretacji. Historycy niemieccy przyjmują przeważnie, że chodzi o całą zachodnią część władztwa piastowskiego (patrząc od zachodu). Historycy polscy natomiast próbowali zawsze zminimalizować znaczenie trybutu i wykazywali w związku z tym, że chodziło o jakieś cząstkowe terytorium, przy czym przeważnie wskazywano Pomorze (które leżało jednak już za Wartą) lub niewielki obszar domniemanego plemienia Lubuszan (u ujścia Warty do Odry). Autor artykułu, nawiązując do pomysłów niektórych historyków niemieckich, stara się dowieść, że dla właściwego zrozumienia rozważanego zdania trzeba je interpretować z punktu widzenia Mieszka. Chodziło zatem o całość jego władztwa, patrząc od jego centrum do Warty, i.e. rzeki pełniącej tu rolę granicy zewnętrznej. Na rzecz takiej wykładni świadczy fakt, że trybuty nakładano wówczas z zasady na całe państwa lub ludy, nie zaś na ich sztucznie wyodrębnione części. Warta rzeczywiście stanowiła orientacyjną granicę dzielącą władztwo Piastów od Pomorza. Proponowana interpretacja znakomicie pasuje do kontekstu relacji Thietmara. Tło starcia Mieszka z Hodonem stanowiła ekspansja polska na Pomorze. Komentarz, że Mieszko płacił trybut z terytorium do granicznej Warty, służył wyjaśnieniu, że Hodo miał prawo zaatakować wiernego cesarzowi księcia, skoro ten wykroczył poza wskazaną granicę. Stosunek trybutarny nawiązany został zapewne w 963 r., kiedy to (zgodnie z relacją Thietmara, którą historycy polscy często kwestionują) margrabia Gero narzucił Mieszkowi cesarskie zwierzchnictwo. Można to sobie wyobrazić w ten sposób, że gdy Gero po zwycięstwach nad Łużyczanami zbliżał się do Odry, zaniepokojony Mieszko sam mu się poddał i zaoferował trybut.
The article is about relations between the oldest Piast rulers (tenth century) and the Ottonian Empire. In his account of the battle waged in 972 by the Polish Duke Mieszko I and the Saxon Margrave Hodo, the Saxon chronicler Thietmar of Merseburg wrote (II, 29) that Mieszko was “loyal to the emperor and paid him a tribute all the way to the river Warta” (inperatori fidelis tributumque usque in Vurta fluvium solvens). This sentence has been for long the object of contradictory interpretations. As a rule, German historians maintain that it refers to the entire Western part of the Piast dominion (looking from the West). On the other hand, Polish historians always attempted to minimalize the significance of the tribute and consequently indicated that the chronicler had in mind a certain fragmentary territory; as a rule, they pointed to Pomerania (which, however, was located already beyond the Warta) or a small region of the supposed Lubuszanie tribe (at the mouth of the Warta flowing into the Odra). By referring to conceptions launched by certain German historians the author of the article tries to prove that a proper comprehension of the examined sentence calls for its interpretation from the viewpoint of Mieszko. In other words, it pertains to his whole dominion, seen from its centre towards the Warta, i.e. a river playing the part of an outer frontier. Such an interpretation is supported by the fact that at the time tributes were, as a rule, imposed on a whole state or a people and not their artificially distinguished parts. True, the Warta did constitute a rough boundary separating the Piast state from Pomerania. The proposed approach matches the context of the Thietmar account. The background of the clash between Mieszko and Hodo was Polish expansion in Pomerania. The commentary claiming that Mieszko paid a tribute from a territory up to Warta, a frontier river, was used to explain that Hodo was entitled to attack a duke loyal to the emperor since the former had crossed the boundary. The tribute-based relation was established probably in 963 when (according to Thietmar’s account, often questioned by Polish historians), margrave Gero imposed imperial supremacy over Mieszko I. Presumably, when after a victory over the Lusatians Gero moved towards the Odra, alarmed Mieszko voluntarily surrendered and offered a tribute.
Źródło:: Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 3
0023-5903
Pojawia się w:: Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Relacje między ekspozycją a tłem krajobrazowym w muzeach na wolnym powietrzu na przykładzie Wielkopolskiego Parku Etnograficznego
Spatial relations between exposure and landscape background in open-air museums on the example of Wielkopolski Etnographic Park
Autorzy:: Raszeja, E.
Skóra, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/107035.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Biologiczno-Rolniczy
Tematy:: muzea na wolnym powietrzu
ekspozycja
tło krajobrazowe
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
open-air museum
exhibition
landscape background
Museum of the First Piastas at Lednica
Opis:: Tło krajobrazowe ma wpływ na estetykę oraz percepcję ekspozycji w muzeach typu skansenowskiego. Artykuł przedstawia wyniki badań nad otoczeniem krajobrazowym Wielkopolskiego Parku Etnograficznego, zlokalizowanego nad Jeziorem Lednickim, ok. 30 km na zachód od Poznania. Jest to muzeum na wolnym powietrzu prezentujące zabudowę wiejską z XVIII i XIX wieku, a jego układ przestrzenny nawiązuje do rozplanowania wsi owalnicowej. Muzeum jest powiązane funkcjonalnie z rezerwatem archeologicznym znajdującym się na wyspie Ostrów Lednicki, w miejscu prawdopodobnego chrztu Mieszka I. Podjęte badania objęły analizę relacji krajobrazowych między ekspozycją a jej tłem oraz określenie granic widoczności. Zbadano powiązania kompozycyjne między wystawą a otaczającym otwartym krajobrazem rolniczym. Przeprowadzono również waloryzację elementów znajdujących się w obrębie tła krajobrazowego oraz zbadano dynamikę jego przekształceń. Z przeprowadzonych badań wynika, że powiązania widokowe między ekspozycją muzeum a jej tłem krajobrazowym są w znacznym stopniu zakłócone. Elementem degradującym jest nowopowstająca zabudowa mieszkaniowa w sąsiadującej z muzeum wsi Dziekanowice. Istnieje konieczność ochrony obszarów znajdujących się poza granicami własnościowymi muzeum, czyli kształtowania tła krajobrazowego w granicach widoczności. Implikuje to wymóg stworzenia odpowiednich form i instrumentów ochrony, w tym odpowiednich zapisów w planach miejscowych.
Landscape background affects aesthetics and perception of exhibitions in open-air museums. The article presents results of the research concerning the surroundings of the Wielkopolski Park Etnograficzny (Wielkopolski Etnographic Park) located on Lake Lednickie, approx. 30 km west of Poznań. It is an open-air museum presenting rural buildings from the eighteenth and nineteenth centuries. Spatial arrangement of the exhibition refers to the layout ofthe oval shape village. The museum is functionally related with the archaeological reservelocated on the Ostrów Lednicki island, the probable site of the baptism of Mieszko I. The study includes an analysis of the relations between the museum exhibition and its background. The aim was to define the limits of surrounded landscape in terms of its visibility. The research examined the compositional relationships between the exhibition and its context. The indexation of elements located within the landscape background was carried out and the dynamics of its transformation was described. The study shows that the relationships between the museum exhibition and its landscape background are greatly disturbed. The newly emerging residential development, in the adjacent village, is degrading the surroundings. There is a need to protect areas beyond the limits of museum propertyborders. Thelandscape backgroundshould be identified within the limits of visibility. It has beenconcludedthat appropriate forms and instruments of lawprotection have to be established, including relevant provisions in local master plans in order to provide adequate landscape management.
Źródło:: Topiarius. Studia krajobrazowe; 2016, T. 1; 131-148
2449-9595
2543-926X
Pojawia się w:: Topiarius. Studia krajobrazowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The Earliest Ecclesiastical Connections of the Territory Between the Vistula and Wieprz Rivers (Poland)
Najwcześniejsze powiązania kościelne terenu międzyrzecza Wisły i Bugu
Autorzy:: Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038262.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Lubelszczyzna
państwo Piastów
chrześcijaństwo metodiańskie
diecezja poznańska
diecezja krakowska
diecezja lubelska
Lublin region
Piast state
Methodian Christianity
the Diocese of Poznań
the Diocese of Cracow
the Diocese of Lublin
Opis:: Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie o najwcześniejszą kościelną przynależność administracyjną obszaru między rzekami Wisłą i Wieprzem. Zagadnienie to było już przedmiotem kontrowersji akademickich w zakresie możliwego wpływu chrześcijaństwa metodiańskiego nie tylko na wskazanym obszarze, ale w ogóle na ziemiach polskich. Zdecydowana większość autorów – nawet jeśli niektórzy z nich dopuszczają przekonanie o jakimś oddziaływaniu metodiańskim – stanowczo odrzuca obecność jakiejkolwiek zorganizowanej struktury tego obrządku na ziemiach na północ od Karpat. Organizacja terytorialna Kościoła między rzekami Wisłą i Wieprzem może być bez wątpienia wiązana dopiero z poznańskim biskupstwem łacińskim. Było ono dla omawianego terenu bezsprzecznie pierwszą trwałą strukturą diecezjalną, zależną zresztą bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej. Co prawda, jeśli założymy polityczną przynależność tego terenu w drugiej połowie X wieku do Czech, należałoby uznać jego jeszcze wcześniejsze uzależnienie od diecezji praskiej i metropolii mogunckiej oraz nieco późniejszą przynależność do diecezji ołomunieckiej. Formalny charakter tego związku pozbawiony byłby jednak trwałych lokalnych struktur chrześcijaństwa, co musiało być zresztą charakterystyczne także dla pierwszych dekad zależności od biskupstwa w Poznaniu. Wydaje się więc, że dopiero wejście ziem między Wisłą i Wieprzem w kościelno-administracyjną zależność od biskupów krakowskich i metropolitów gnieźnieńskich na przełomie X i XI wieku okazało się stabilnym związkiem pod względem materialnym i duchowym.
The purpose of this study is to find the answer to the question of ecclesiastical administrative affiliation regarding the area between the Vistula and Wieprz Rivers. This relatively narrow aspect of the research was the subject of academic controversy over the possible influence of the organization of Methodian Christianity, not only on the designated area, but in general on Polish soil. The vast majority of authors – even if some of them allow for a wide geographic range of Methodian influence – firmly opposes the idea of the presence of any structure of the Methodian rite in the lands north of the Carpathian Mountains, regarding this idea as unsubstantiated. The form of territorial organization of the Church involving the land between the Vistula and Wieprz Rivers could only be in the Latin bishopric of Poznań, which was undoubtedly a permanent diocesan structure that depended directly on the Holy See from its earliest period. Theoretically, if the area between the Vistula and the Wieprz Rivers had been included in the territory that on the Czechs in the second half of the tenth century, it would have also belonged to the Diocese of Prague and the Metropolis of Mainz, or, a bit later, to the Diocese of Olomouc. The formal nature of that membership would have probably involved a lack of durable local structures of Christianity, which also had to be a characteristic of the first decades of their dependence on the Diocese of Poznan. It seems that it was only the entrance of the lands between the Vistula and Wieprz Rivers into an administrative relationship to the Bishops of Cracow and the Metropolitans of Gniezno in the late tenth and eleventh centuries, which proved to be a stable association that would be strengthened in material and spiritual significance in the coming decades and centuries.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 13-27
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Jedyna kobieta w katyńskim dole śmierci : losy Janiny Lewandowskiej - zamordowanej przez NKWD
Autorzy:: Kowalski, Waldemar (dziennikarz).
Powiązania:: Kombatant 2017, nr 4, s. 13-16
Data publikacji:: 2017
Tematy:: Lewandowska, Janina (1908-1940)
Katedra Medycyny Sądowej (Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich ; Wrocław)
Egzekucja polskich oficerów w Katyniu (1940)
Ekshumacja
Opis:: Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Kto postrzygł Siemowita? Słowiańscy dioskurowie w micie dynastycznym Piastów
Autorzy:: Modzelewski, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/602601.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: mit dynastyczny Piastów
religia pogańska
Słowianie
słowiańscy dioskurowie
Aświnowie
transfer kulturowy
dynastic myth of the Piasts
pagan religion
Slavs
Slavonic Dioscuri
Ashvins
transfer of culture
Opis:: Na porównawczym tle średniowiecznych mitów początku rozmaitych ludów średniowiecznej Europy autor przeprowadza analizę mitu dynastycznego Piastów. Analiza ta prowadzi do wniosku, że dwaj tajemniczy przybysze, którzy w chacie Piasta dokonali cudownego rozmnożenia piwa i wieprzowiny, a następnie postrzygli syna Piasta, nadali mu imię Siemowit (pan rodu) i przez ten obrzęd usynowili pierwszego władcę Polan oraz całą piastowską dynastię – byli słowiańską odmianą dioskurycznych boskich bliźniąt. Against a comparative background of medieval myths of the origins of peoples in medieval Europe, the author performs an analysis of the dynastic myth of the Piasts. The analysis leads him to the conclusion that two mysterious strangers who in Piast’s hut performed a miraculous multiplication of beer and pork, and then a ritual cutting of hair of Piast’s son whom they named Siemowit (meaning the ruler or master of the family) and through this ceremony took him as their own son thus establishing a special link between themselves and the whole Piasts’ dynasty – were a Slavonic version of the divine twin brothers, the Dioscuri.
Źródło:: Kwartalnik Historyczny; 2017, 124, 4
0023-5903
Pojawia się w:: Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Piastów" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język