Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Patronage" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Gli aversari de la vera fede”. Un’ipotesi sul Terzo libro dei madrigali a cinque voci di Marc’Antonio Ingegneri
Autorzy:
Mangani, Marco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473826.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
Tematy:
musical patronage, Marc’Antonio Ingegneri, Italian madrigal, Claude Le
Jeune, French chanson, Milan, Antonio Londonio, Parma, Ottavio Farnese, Alessandro
Farnese, Margherita Farnese, Flanders.
Opis:
A hypothesis about Marc’Antonio Ingegneri’s Terzo Libro de’ Madrigali a Cinque Voci (1580) is formulated, according to which the collection can be regarded as made up of two different layers, each with its own patronage context. While the first half of the book fits well the requests of its actual dedicatee, Antonio Londonio, the second half might have been intended for the Farnese court of Parma, with its starting piece, the political-religious madrigal Santa Chiesa di Dio, celebrating the victories gained in the Flanders by the Duke’s son Alessandro over the Protestants; it seems instead very unlikely that in 1580 Santa Chiesa could refer (as recently asserted) to the battle of Lepanto, won in 1571 by don Giovanni d’Austria (who had died in 1578), given the propitiatory character of its text. A role for Margherita Farnese is finally guessed in the Italian diffusion of Etienne de la Boétie’s sonnet J’ai senti les deux maux, set to music by Ingegneri in the style of a French chanson at the end of his Terzo Libro: the reading adopted by Ingegneri differs in fact from all printed versions of La Boétie’s text, but its identical to that which was to be set to music by Claude Le Jeune while the French composer was in the service of the Duke of Anjou.
Źródło:
Musica Iagellonica; 2018, 9; 31-49
1233-9679
2545-0360
Pojawia się w:
Musica Iagellonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Talenta przyjemne” Izabeli Marii z Lubomirskich Sanguszkowej (1808–1890)
The ‘Pleasing Talents’ of Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska (1808–1890)
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806099.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa
Gumniska
Kraków
patronat muzyczny kobiet
muzykowanie amatorów
opera
muzyka fortepianowa
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska
women’s musical patronage
amateur music-making
piano music
Opis:
Izabela Maria z Lubomirskich Sanguszkowa była córką Henryka Lubomirskiego (1777–1850) i Teresy z Czartoryskich (1785–1868). Jej ojciec – wychowany przez daleką zamożną krewną Elżbietę z Czartoryskich Lubomirską (1736–1816), jedną z największych patronek sztuki na przełomie XVIII i XIX wieku – znany był za swojego szczególnego zamiłowania do muzyki. Zainteresowanie sprawami muzycznymi, a szczególnie operą, Henryk przekazał córce. Izabela świetnie śpiewała (w Wiedniu pobierała nauk u włoskich mistrzów – słynnego barytona Antonio Tamburiniego (1800–76), a następnie u kompozytora Stefano Pavesi (1779–1850)) i grała na fortepianie. W listach do ojca często komentowała bieżące wydarzenia muzyczne, a w oficynach wydawniczych Wiednia, Paryża, Mediolanu kupowała fragmenty wysłuchanych dzieł (głównie) operowych w opracowaniu na głos i fortepian czy też na cztery ręce. Ślady tych nabytków widać w zachowanych do dziś muzykaliach należących ongiś do Izabeli – w zbiorach Narodowego Zakładu im. Ossolińskich (zbiory sprzed zamążpójścia) i, nieznane do tej pory badaczom, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Tarnowie (zbiory Izabeli, jej męża i dzieci). W Przeworsku, w którym Izabela dorastała, miała do dyspozycji przebogatą bibliotekę muzyczną, liczącą blisko 1400 pozycji, inwentarzem której obecnie dysponujemy. Po zamążpójściu nie zaprzestała muzykowania, prowadząc, zachowany do dziś, dzienniczek, zawierający w znacznej części nieznane 32 kompozycje, gromadząc muzykalia, dbając o wykształcenie muzyczne dzieci, wspierając twórczość kompozytorów. Kreowana przez Izabelę aktywność muzyczno-artystyczna w Krakowie i Gumniskach jest istotnym uzupełnieniem obrazu kultury muzycznej XIX-wiecznej Rzeczpospolitej.
Izabela Maria Sanguszko, née Lubomirska, was a daughter of Henryk Lubomirski (1777–1850) and his wife Teresa, née Czartoryska (1785–1868). Izabela’s father had been brought up by a rich distant relative, Elżbieta Lubomirska, née Czartoryska (1736–1816), one of the leading patronesses of art around the turn of the nineteenth century. He was known for his particular fondness of music, and he passed on his interest in this field, particularly in opera, to his daughter. Izabela was an excellent singer, who studied in Vienna with Italian masters: the famous baritone Antonio Tamburini (1800–76), and subsequently the composer Stefano Pavesi (1779–1850). She also played the piano. In letters sent to her father, she frequently commented on musical life. From publishers in Vienna, Paris and Milan, she would also purchase selections (transcriptions for voice and piano or for piano four hands) from works she had heard (mainly operas). Some of those purchases have been preserved in the National Ossoliński Institute in Wrocław (from Izabela’s maiden years) and the Municipal Public Library in Tarnów (items belonging to Izabela, her husband and their children, hitherto unknown to scholars). In Przeworsk, where Izabela grew up, she had at her disposal a vast music library comprising nearly 1400 items, which are fully inventoried. Izabela did not give up music-making after getting married. She kept a diary, preserved to this day, containing 32 compositions, many of them not known from other sources. She collected sheet music and ensured her children received a musical education. She also supported the work of composers. The musical-artistic activity created by Izabela in Kraków and Gumniska represents an important aspect of nineteenth-century musical culture in the territories of partitioned Poland.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 3-19
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„To Wariusz, świetny zwycięzco, opisze twe czyny” (Hor. P. I 6,1). Kilka rozważań na temat stosunków między Horacym a Oktawianem Augustem do roku 17 przed Chr
Autorzy:
Owsianna (Kubiaczyk), Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631196.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Horace
Augustus
patronage
Opis:
Horace, having had the taste of the laws of cruel Bellona, decided to dedicate him-self to peaceful Muse. His fi rst works expressed anxiety and fears of uncertain future, in the sixteenth iambic he called to escape to the Happy Isles. Th anks to the talent and a stroke of luck, he met Maecenas, and became a member of his circle for good, winning the undying friendship of his protector. Still, the poet resolutely manifested a strong need of his literary independence, in that he refused to engage in political subjects, or  rejected the off er of becoming Octavian’s secretary. He desired to propagate universal themes, did not forbear refl ection on the fragility and transience of life, on the neces-sity of using the moment we are given, though using it with skill. He tried to avoid extremes, shun excessive wealth, problems of the noisy Rome, to content himself with small things. He found that modest estate, the ability to talk with friends with glass of good caecubum were more important than the splendour of the palace. Even when mocking human vices, he would indicate the noble examples from the past. Despite his unwillingness to depict the deeds of victors, which he excused with lack of aptitude and inadequacy of the style, he did not remain deaf to the call of the Homeland. Having been, along with Maecenas, Livius or Virgil, a witness of the downfall of the Republic and the birth of something new, he would take a critical look at his contemporaries, seeking a way out of the adverse situation. He followed the actions of Octavian atten-tively, to give him the credit of his trust only aft er a time, and to serve the common cause, the moral revival of the society. Still, he was aware of prinicipate’s dark side, of certain constraints imposed on the freedom of speech. Hence, he took refuge in the arms of un-political Poetry, which nevertheless features references to the desired val-ues, to Octavian’s ideological agenda. Th e ruler gave society an illusion, in which the war-fatigued, blood-stained Italy is transformed into Happy Isles. Th e Poet wanted the latter to become fact, by virtue of return to the former morality.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2010, 1-2; 149-162
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New House for the God in Tenkasi: Divine Dreams and Kings in 15th–16th-century Pāṇṭiya Inscriptions and Sanskrit Courtly Production
Autorzy:
Pierdominici Leão, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035892.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
Pāṇṭiya dynasty
Tenkasi
kingship
patronage
legitimisation
Opis:
This paper is devoted to a parallel study of the 15th-century Tamil inscriptions from the Kāśīviśvanātha temple in Tenkasi (Tamil Nadu), describing the circumstances and building phases of this shrine, together with a modified retelling of the same episode by a 16th-century mahākāvya, the Pāṇḍyakulodaya. The comparative study of these passages aims to highlight significant changes in the traditional institution of Indian royal patronage. It will also enable considerations on the revolutionary transition in the description of the Pāṇṭiya kingship in the 16th century, marked by the rise of a new ideological idiom expressed by the Pāṇḍyakulodaya.
Źródło:
Acta Asiatica Varsoviensia; 2021, 34; 295-312
0860-6102
Pojawia się w:
Acta Asiatica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amerykańskie meandry wyborcze
Autorzy:
Niklas, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951329.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
trójpodział władzy
konstytucja
doktryna polityczna
system wyborczy
prawo głosu
elektor
direct patronage
impeachment
pork barrel
Opis:
Wybory prezydenta Stanów Zjednoczonych zaliczane są do najbardziej skomplikowanych wyborów w historii demokracji. Amerykańska specyfika wyborcza polega na tym, że to paradoksalnie nie wyborcy mają ostateczny i decydujący wpływ na rezultat wyborów, a elektorzy, którzy do lojalności wobec swoich wyborców zobligowani są jedynie prawem moralnym, ponieważ w większości stanów konsekwencjami ich ewentualnej "zdrady" są mocno zliberalizowane kary w postaci tysiącdolarowego mandatu czy zwolnienia ze stanowiska. Kolejnym specyfikiem wyborczym jest to, że na wynik wyborów największy wpływ mają stany z największymi populacjami, jako, że to właśnie one dysponują największą liczbą elektorów. Krótka analiza stosunków amerykańskich kolonii z Anglią, Francją, Hiszpanią oraz innymi europejskimi potęgami ukazują genezę współczesnego systemu wyborczego w USA, który wbrew utartym opiniom setek milionów ludzi, ze względu na "systemową lukę elektorską", trudno nazwać idealnym lub perfekcyjnym. Również wyniki analizy amerykańskich dokumentów historycznych, dotyczących konstytucji, mogą być merytoryczną bazą do polemiki na temat wciąż promowanego mitu o wspaniałej, stworzonej przez "Ojców Założycieli" demokracji, w której to białe kobiety, biali mężczyźni bez majątku oraz ludność kolorowa nie posiadali prawa wyborczego.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2019, 41, 2; 273-293
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of railway commuting factors and customers patronage in Lagos State, Nigeria
Autorzy:
Adanikin, Ariyo
Adeoye, Itunuoluwa
Ajayi, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141227.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja Centrum Badań Socjologicznych
Tematy:
customer patronage
railway transportation
service quality
safety
travel time
Opis:
Railway transportation is a critical component of countries' transportation sectors worldwide. This is because, in the movement of goods and persons, railway transport networks have a clear advantage over other modes of transportation. However, despite the positive outlook, Nigeria's railway transportation networks have faced several challenges to the country's economic and social development, especially in overpopulated cities like Lagos State. The study population consists of 125 railway transportation users in Lagos state. The data were analyzed using descriptive, multiple and Partial Least Square Structural Equation Modeling (PLS-SEM). The study revealed that safety is the highest predictor of customer patronage amongst railway commuters in Lagos state. This is followed by price, travel time and service quality. This indicates that if the safety of the railway commuters (customers) is guaranteed, they will continue to use the train regardless of the service quality being offered to them. The study recommended that Public-Private Partnership (PPP) should be encouraged in running the affairs of the Nigerian railways for increased efficiency and that industry players need to be proactive by ensuring adequate professionalism in the sector and putting in place modern railway transport facilities.
Źródło:
Journal of Sustainable Development of Transport and Logistics; 2022, 7, 1; 90-98
2520-2979
Pojawia się w:
Journal of Sustainable Development of Transport and Logistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Argentine Concordat as an International Agreement Regulating the Law of Patronage
Autorzy:
Osuchowska, Marta Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023042.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
patronage
Argentina
Holy See
Concordat
Constitution
Opis:
In the history of relations between the Argentinean government and the Holy See, two ideas are permanently intertwined: signing the Concordat and defending national patronage. The changes that occurred in the 1960s indicated that exercising the right of patronage, based on the principles outlined in the Constitution, was impossible, and the peaceful establishment of the principles of bilateral relations could only be indicated through an international agreement. The Concordat signed by Argentina in 1966 removed the national patronage, but the changes to the content of the Constitution were introduced only in 1994. The aim of the study is to show the concordat agreement concluded in 1966 by Argentina with the Holy See as an example of an international agreement. The main focus is the presentation of concordat standards for the institution of patronage. Due to the subject and purpose of the study, the work uses methods typical of social sciences in the legal science discipline. The dogmatic-legal method is the basis for consideration of the Concordat as a source of Argentine law, and as an auxiliary method, the historical-legal method was used to show the historical background of the presented issue.
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2020, 25, 1; 89-109
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artystyczna fundacja kanonika Johanna Jakoba Brunettiego dla katedry wrocławskiej
Art foundAtion of Johann Jakob kanon Brunetti for the Wrocław cathedral
Autorzy:
Galewski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446416.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
baroque architecture
artistic patronage
cathedral chapter
Wrocław
Silesia
Opis:
The text concerns the creation of the first Baroque chapel erected at the southern aisle of the Wrocław cathedral in 1672, and its interior. The founder of the chapel was Wrocław Canon Johann Jakob Brunetti (1629–1692), who came from Massa di Carrara, Tuscany and was laid to rest in the chapel’s crypt along with his brother Johann (1646–1703), the assistant bishop. Despite its modest size the work deserves attention for its preserved decor – the altar and two epitaphs made of Dębnik marble and rich acanthus frieze, contrasting with the dome’s vault, decorated with coffers and rosettes. The applied forms indicate good knowledge of both Italian Renaissance and early Baroque traditions displayed by the designer of the work, Carlo Rossi, who came from the vicinity of Como, Lombardy. It makes the chapel an interesting work of art of dual stylistic character, which along with the chapel of St. Cross at the Church of BVM on Piasek Island, initiated the erection of further works of this type at the cathedral and at the Dominican and Premonstratensian churches in Wrocław.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2014, 5; 87-105
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Astrolog w poszukiwaniu mecenasa. Przypadek Jan Latosza i Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki”
An Astrologer in Search of a Patron: the Case of Jan Latosz and Nicholas Christopher ‘the Orphan’ Radziwiłł
Autorzy:
Choptiany, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193920.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Renaissance astrology
Academy of Cracow
calendar reform
patronage
early modern print culture
Opis:
This article aims to shedsome critical light on two episodes in the biography of Jan Latosz (Joannes Latosinus, 1539–1608), which are related to his attempts at winning the patronage of Duke Nicholas Christopher ‘the Orphan’ Radziwiłł (1549–1616). Latosz is well known due to his involvement in calendrical polemics at the end of 16th century. As a result of his attacks on the newly introduced Gregorian calendar, his works were banned and the astrologer himself was expelled from the Academy of Cracow. Today, we have access to a limited number of his works, mostly those published in 1590s and 1600s and even his major work dedicated to calendar reform remains unknown. The works of Latosz that came down to us either as prints or in the form of manuscript copies provide important, yet fragmentary, information onhow he tried to establish patronage relations with a number of influential figures in the Polish-Lithuanian Commonwealth. One of his early prognostications – the Obwieszczenie [Announcement] of 1572 – was dedicated to Duke Radziwiłł, yet it seems that this publication did not result in a long-lasting relationship. However, there is another piece of understudied evidence which can be found in Latosz’s letter to Radziwiłł of 27 December 1594. In the light of this letter, it seems that in 1594 Latosz succeeded in publishing another prognostication dedicated to the duke, most likely in the hope that Radziwiłł would protect him from attacks by the Jesuits and Cracow academics. While the article discusses information that can be excerpted from Latosz’s writings addressed to Radziwiłł, the appendices provide editions of the dedicatory letter from 1572 and a brief letter from 1594.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2016, 81, 1; 7-35
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bazylika św. Marii Magdaleny i św. Stanisława w Szczepanowie – od gotyckiego kościoła długoszowego po dwudziestowieczny kościół podwójny
Autorzy:
Czechowicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016268.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Fundacje Jana Długosza
Szczepanów
kościół gotycki
patronage of Jan Długosz
gothic church
Opis:
Ceglano-kamienny kościół gotycki wzniesiony w 1470 roku w Szczepanowie z fundacji Jana Długosza jest interesującym przykładem przeobrażenia świątyni w kaplicę. Po neogotyckiej rozbudowie w latach 1907–1914 powstał w tym miejscu kościół w istocie podwójny, zawierający elementy zarówno spójne, jak i kontrastowe – pod względem gabarytów i stylistyki. Niniejszy artykuł zawiera charakterystykę kolejnych przemian strukturalnych tej niewielkiej pierwotnie budowli, która – znacznie powiększona na początku XX wieku – uzyskała charakter obiektu niemal katedralnego. Pomimo tak radykalnych działań szczepanowska świątynia stanowi przykład zespołu architektonicznego, w którym obydwie części – średniowieczna i neogotycka – są dla siebie wzajemnym tłem i uzupełnieniem.
In Szczepanów, the alleged birthplace of St. Stanislaus and the later center of his cult, a brick and stone gothic church was erected in 1470. Previously, there were two wooden churches built one after another. The brick church was built due to the progressive degradation of the structure of the old temple. The church funded by Jan Długosz is an example of a gothic sacral building with perfectly selected proportions and an extremely harmonious combination of architectural forms. It is also the result of a well-thought-out composition program, based on the geometrical relationships of the basic figures: a triangle and a square. The church is in fact a miniature equivalent of a gothic cathedral containing adequate architectural elements, whose artistry and perfection are expressed in ideal proportions of the whole and contrasting size ratios of individual forms. The gothic church had one rectangular nave covered with a wooden beam ceiling and a narrower presbytery with a rib vault, closed with a hexagon. Two entrances led to the nave – direct from the west and from the south, through a square porch. An elongated rectangular sacristy with a cross vault adjoined the northern wall of the presbytery. The nave and the presbytery were covered with a slender, gabled roof, flanked by soaring gables of brick walls over the nave, while over the eastern end of the presbytery it was closed with three additional triangular slopes. The porch and the sacristy were covered with shed roofs led just up to the brick cornices of the temple. The church functioned unchanged for almost a century and a half, until 1610. At that time, a chapel was built on the northern side of the nave. Its outline with three buttresses, visible in a drawing by Władysław Łuszczkiewicz from 1893, indicates that it was a late Gothic structure, although it was built in modern times. The chapel added to the church, did not suppress the original architectural form and did not change the existing functional layout of the building. It was possible thanks to the addition of the gothic structure to the windowless northern wall of the nave. Another reconstruction, probably made in the 17th century, was related to the transformation of the existing porch into a chapel. At that time, the southern portal was walled up, and a small semicircular window was carved on the eastern side. The stonework of the internal portal was also removed, making a wider arcade here. As the western entrance to the church was insufficient, a new porch was added from the north side of the western span of the existing chapel. A radical reconstruction of this sacral complex took place at the beginning of the 20th century. At that time, the northern chapel with the adjacent porch and sacristy were torn down. From this side, next to the gothic church, a much larger neo-gothic “cathedral” with a basilica layout appeared, modularly and stylistically referring to the gothic building. The former church of St. Mary Magdalene has become a separate chapel, functionally incorporated into the layout of the new temple through doubled arcades made in the northern gothic wall and an annex in the place of the gothic sacristy, which connected the gothic chancel with the new one. The sacral complex shaped in this way acquired the character of a double church, an integrated form, but not devoid of separate features.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 161-178
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carlo di Prevo – un pittore ticinese in Polonia. Prova di approccio monografico
CHARLES DE PREVO − ITALIAN PAINTER IN POLAND. AN ATTEMPT AT A MONOGRAPH
Autorzy:
Gurba, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490102.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Karol de Prevo
malarstwo włoskie
sztuka włoska w Polsce
sztuka nowożytna
mecenat artystyczny w Polsce
Charles de Prevo
Italian paintings
Italian art in Poland
modern art
artistic patronage in Poland
Opis:
Charles de Prevo was the north Italian painter working in Poland at the turn of the seventeenth and eighteenth centuries. The article shows the artistic live of Charles de Prevo, in particular his whereabouts in Poland and his paintings. The study of article has been used publications about the painter and his works, correspondence painter from his patrons and other archives. So far there is no publication showing the overall artistic activity of Charles de Prevo. On the example of this painter was presented socio-political situation and artistic phenomenon in the XVI - XVIII centuries in Europe.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 75-93
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CULTURAL SPONSORSHIP LAW
Autorzy:
Maniatis, Antonios
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546384.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Cultural sponsorship,
Funding-promotion paradigm, Museums,
Patronage (’Mecenazgo’),
Tax exemption, Tourism sponsorship
Opis:
This paper aims at analyzing and upgrading the legal status of sponsorship contracts as for cultural activities. It is recommended to adopt various legislative changes, many of which could exemplify the proposed ‘funding-promotion’ paradigm. The key of this model is to focus on private individuals and legal entities either under the public law or under the private one, as potential sponsors, donators etc. and to provide them with sufficient motivation. A tax exemption percentage of 10% is not compatible with the sponsorship concept. Last but not least, tourism law has recently begun to adopt the cultural sponsorship contract model.
Źródło:
Civitas et Lex; 2017, 3(15); 23-24
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można służyć dwóm paniom? Mikołaj Krogulecki na dworze Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej i Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej
Autorzy:
Pietrzak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040858.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
The Sobieski
latifundium
servant
courtier
patronage
clientelism
Sobiescy
latyfundium
sługa
dworzanin
protekcja
klientelizm
Opis:
Tematem pracy jest postać stolnika żydaczowskiego i administratora generalnego dóbr królowej Marii Kazimiery d’Arquien Sobieskiej, Mikołaja Kroguleckiego. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o zakres działalności oraz o wartości, jakimi kierował się w swojej pracy M. Krogulecki w bezpośredniej służbie królowej w latach 1677–1698, a także po jej wyjeździe do Rzymu w 1698 r., będąc podporządkowanym rozkazom wojewodziny bełskiej Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej. W pracy zostały kolejno zaprezentowane zagadnienia dotyczące pochodzenia i początków służby Kroguleckiego na dworze Sobieskich, obowiązków związanych z administracją majątkami królewskimi i rezydencjami, kwestiami handlowymi i występowaniem w roli informatora politycznego. Poruszono przy tej okazji relacje Kroguleckiego z innymi dworzanami Sobieskich. Po 1698 r., kiedy królowa udała się do Wiecznego Miasta i powierzyła Sieniawskiej zarząd nad swoimi dobrami, obowiązki Kroguleckiego uległy rozszerzeniu. Ponadto został on podporządkowany wojewodzinie bełskiej m.in. w sprawie oddawania dochodów z dóbr królowej i przesyłania ich do Rzymu. Bardzo szybko okazało się jednak, że Krogulecki został zobligowany także do świadczenia usług na rzecz Sieniawskiej, jej dworu, dworzan i spraw związanych z jej prywatnymi włościami. Postawiono wobec tego zapytanie o lojalność Kroguleckiego, którą okazywał obu protektorkom. Przy tej okazji omówiona została szerzej sprawa sprzedaży dóbr jarosławskich i tarnopolskich przez Marię Kazimierę Sieniawskiej w latach 1705–1707. Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska oraz Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska formułowały na temat pracy Kroguleckiego własne oceny. Uznano, że zależność stolnika żydaczowskiego od obu dam nosiła znamiona stosunku klientalnego, dzięki któremu Krogulecki mógł awansować i zdobyć nadania ziemskie.
The subject of the work is the figure of the Pantler (Stolnik) of Żydaczów and general administrator of the property of Queen Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska Mikołaj Krogulecki. The purpose of the article is to try to answer the question about the scope of activity and the values which in his work M. Krogulecki held in the direct service of the Queen in the years 1677–1698, and after her departure to Rome in 1698, being subordinated to the orders of the Voivode of Belz Elżbieta Sieniawska née Lubomirski. The paper presents in turn the issues concerning the origin and beginnings of Krogulecki's service at the Sobieskis’ court, responsibilities related to the administration of royal property and residences, trade issues and him acting as a political informant. Krogulecki's relations with other Sobieskis’ courtiers were touched on this occasion. After 1698, when the queen went to the Eternal City and entrusted Sieniawska with the management of her possessions, the scope of Krogulecki's duties expanded. In addition, he was subordinated to the Voivode of Belz, including on donating the proceeds of Queen's goods and sending them to Rome. However, it soon turned out that Krogulecki was also obliged to provide services to Sieniawska, her court, courtiers and resolve matters related to her private property. Therefore, a question was asked about Krogulecki's loyalty, which he showed to both protectors. On this occasion, the matter of the sale of Jaroslaw and Tarnopol goods by Maria Kazimiera to Sieniawska in 1705–1707 was discussed in greater detail. Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska and Elżbieta Sieniawska née Lubomirski formulated their own opinions about Krogulecki's work. It was considered that the Jewish carpentry's dependence on both ladies had the characteristics of a customer relationship, thanks to which Krogulecki could be promoted and obtained land grants.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 141-177
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy stolnik sieradzki Albert Łubieński mógł być patronem Piotra Baryki?
Was Albert Łubieński, Pantler of Sieradz, the patron of Piotr Baryka?
Autorzy:
Krzywy, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172230.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish drama of the 17th century
attribution of patronage
Ludwik Bernacki (1882– 1939)
Jan Wojciech (Albert) Łubieński (1610–1653)
dramat polski
Z chłopa król Piotra Baryki
atrybucja
Ludwik Bernacki (1882–1939)
Opis:
This article attempts to refute the generally accepted view that Jan Wojciech (Albert) Łubieński, Pantler of Sieradz, was the patron of Piotr Baryka,, the author of the comedy Z chłopa król (The Peasant Become King), first staged in 1633 (editio princeps, 1637). The attribution results from a conjecture, which has never been properly verified, formulated by Ludwik Bernacki in 1904. Yet in the 1630s Jan Wojciech Łubieński held no public office (he was probably completing his education) and, crucially, did not become Pantler of Sieradz until 1643. In consequence, we presume that Baryka's patron may well have been Łubieński's uncle, a wealthy man renowned for his generosity, who had the same first name.
Źródło:
Ruch Literacki; 2022, 1; 5-14
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dary dla bibliotek szkolnych na prowincji litewsko-białoruskiej w I połowie XIX wieku
Donations to school libraries from the Lithuanian-Belarusian province in the first half of the 19th century
Autorzy:
Kowkiel, Lilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557587.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
school libraries
19th century
Vilnius School District
patronage
Opis:
The article discusses donations to the libraries of schools from the Vilnius School District in the first half of the 19th century. Information about these donations can be found in reports after visits at schools, in inventories of school libraries, recollections, and diaries. Source materials contain descriptions of the state of school libraries, lists of donated items, and information about the benefactors. Among people who donated books to school libraries, we can frequently come across the employees of the school’s administrative apparatus, representatives of local noble families, and former students. The sources register mainly important donations. The preserved documentation allows for reconstructing the qualitative and quantitative characteristics of the donated collections. The donated prints did not always correspond to the then curricula and were characterized by low pedagogical value. Apart from books, engravings, and notes, schools also received other gifts – mineralogical collections, musical instruments, equipment of the physics labs – which relates to the model of a typical library from the Enlightenment period.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia; 2013, 11; 144-150
2081-1861
2300-3057
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies